|
| 639 # Zelf vermoorde onschuld # |
Gepost door Misdefinitie op 07-11-2012 om 23:15.
Waarschuwing:
Dit artikel gaat over de onderwerpen pesten en zelfmoord. Voor mensen die gepest zijn, gepest worden of nabestaanden die wegens pesten iemand hebben verloren, kan het artikel heftige emotionele gevoelens oproepen. Bedenk voordat u verder leest of u op dit moment wel geconfronteerd wil worden met deze onderwerpen.
Ons respect en medeleven gaan uit naar slachtoffers van pesterijen die nog dagelijks moeten leven in de hel van het pesten, alle slachtoffers van andere vormen van zinloos geweld en de nabestaanden die moeten leven met de nieuwe werkelijkheid na een tragisch verlies.
Bent u op dit moment depressief, instabiel of loopt u rond met het idee om zelfmoord te plegen, verlaat dan onmiddellijk dit artikel. Dit is nadrukkelijk geen artikel van hulpverleningsinstanties. Misdefinitie kaart misstanden aan en schrijft opiniestukken over maatschappelijke problemen.
Na het vernemen van het verschrikkelijke nieuws van de zelfmoord van Tim Ribberink uit Tilligte wegens pesten en de in alle hevigheid losgebarsten discussies op internet, hebben we zo het vermoeden niet meer in deze moderne tijd aanwezig te zijn. Flits doet de teletijdmachine en opeens bevinden we ons in een ver verleden waarin er nog geen informatiebronnen bestonden, mensen in een gesloten samenleving leefden waarin taboes eerder regel dan uitzondering zijn en ze nu voor het eerst horen dat pestgedrag kan leiden tot zelfmoord. De realiteit schudt ons wakker. Jaarlijks plegen er zeker 1600 mensen zelfmoord en zitten honderdduizenden kinderen in dezelfde uitzichtloze positie: ze worden net zo lang gepest, getreiterd en gesard totdat ze geen enkele andere uitweg meer zien dan de dood. Beroepstreiteraars en andere verantwoordelijken ontkennen dat ze met hun gedrag hun dood mede bepalen. Collectieve verontwaardigdheid over pesten getuigt van hypocrisie en is inhoudsloos in een samenleving waarin pesten een publiek geheim is waarvoor iedereen zijn ogen sluit.
Pesten is abstract en technisch.
Mensen zijn echte kuddedieren. Wanneer een of andere journalist na decennia gepubliceerde pestverhalen erachter komt dat pesten tot de dood kan leiden en een artikel schrijft vanwege de wat bizar aandoende rouwadvertentie waarin een deel van de afscheidsbrief is verwerkt, voelen ze zich allemaal geroepen om op internet te roepen hoe erg het allemaal is. Nooit hebben ze zich druk gemaakt over het verschijnsel, maar nu het toch in de krant staat moeten ze allemaal eventjes hun geweten afschudden. Collectief rouwen. Zo gaat dat immers altijd. Er gebeurt iets ergs en als het in de media komt, ligt heel Nederland onder de bloemen. Een begrijpelijke reactie als het om een schokkende gebeurtenis gaat waar we nog nooit mee te maken hebben gehad, maar nu heel schijnheilig doen alsof het de eerste keer is dat er zelfmoord volgt op pestgedrag, is belachelijk. Evenals de ontkennende schoolleiders. Kenmerkend aan de reacties van het publiek is de onwetendheid die zelfs zo ver gaat dat mensen eigenlijk niet begrijpen wat pestgedrag is.
Pesten wordt op laag niveau vaak verward met plagen. Voorlichtingsboeken gaan daarom uit van de definitie dat pesten van plagen verschilt op het moment dat het niet meer leuk is. Vrienden eenmalig laten schrikken als grapje scharen ze dan onder plagen. Doorgaan met iemand vervelen zien ze dan als pesten. Zulke beschrijvingen doen geen recht aan wat pesten eigenlijk is. Pesten kan leiden tot ernstig fysiek en vooral geestelijk letsel die slachtoffers daarna levenslang meedragen en vaak tot de dood door zelfmoord leidt. Omstanders krijgen daardoor een verwrongen beeld van het concept pesten dat gebaseerd is op ernstige incidenten. Een incident waarbij leerlingen een klasgenoot in de prullenbak gooien of omgekeerd in een wc-pot hangen, wordt weliswaar herkend als uiting van pesten, mits mensen daar zelf getuige van zijn, maar er is een algemeen beeld ontstaan dat het slachtoffer zich daartegen kan verweren. Pesten bestaat niet simpelweg uit een incident dat u maandag om 12:00 kunt waarnemen. Pestgedrag is juist zo schadelijk vanwege het langdurige structurele karakter.
Bij fysiek zinloos geweld snappen mensen het probleem wel. Ze begrijpen dat wanneer 10 man op een persoon staan in te trappen, de dood wel eens snel kan intreden. Elke schop, elke actie en elke seconde kan fataal zijn. Men heeft geen moeite zijn afkeuring erover uit te spreken, hoewel dat jammer genoeg wel vaak achteraf en anoniem gebeurt als het al te laat is. Geweld kan prima vervolgd worden en statistieken zijn veelal ook beschikbaar. De schade van pestgedrag kan echter vele jaren later optreden. Voor veel mensen is dat onmogelijk te snappen. Zij willen een oorzaak horen. Hoe komt het dat iemand wordt gepest? Waarom is iemand dood gegaan? Wat is er dan precies gebeurd dat tot de dood heeft geleid? De moeilijkheid is dat pestgedrag geniepig gebeurt op ogenschijnlijk legale en voor buitenstaanders normale manieren. Kleine dingen die iedereen wel eens overkomt, met een heel belangrijk verschil. Slachtoffers van pesten maken de pesterijen duizenden keren mee. Dag in, dag uit, jaar in, jaar uit.
Een metafoor kan het principe verduidelijken. Druppels water achterlaten in een badkamer is heel normaal, maar als iemand daarin opgesloten zit en de druppels hopen zich net zo lang op totdat hij na jaren verzuipt, is het te laat. Gedurende de eindeloze strijd om het hoofd toch boven water te kunnen houden, gaat alle energie verloren om er wat tegen te doen en op een gegeven moment beginnen de druppels steeds sneller binnen te stromen. Helaas hebben we in werkelijkheid niet te maken met een zichtbare kamer met water waarin iemand hoorbaar om hulp schreeuwt. Pesten is geestelijke afbraak. Beetje bij beetje over een hele lange periode zodat het niet direct zichtbaar is. Zelfs niet voor het slachtoffer en dat is voor de meeste mensen ondenkbaar. Iedereen snapt dat als ze met hun hand in de snijmachine komen, de hand weg is en er schade is opgetreden. Ook ziet de omgeving onmiddellijk dat er iets ontbreekt. Pestgedrag zet de sociaal-emotionele ontwikkeling van slachtoffers stil. Slachtoffers worden ontmenselijkt en intern aangetast.
Een goede geestelijke ontwikkeling doormaken op school is cruciaal voor het leven en nog belangrijker dan het opdoen van kennis. Alles hangt met elkaar samen. Niemand wordt ontwikkeld geboren en niemand heeft bij de geboorte al de beschikking over een groot sociaal netwerk met vrienden die hem door dik en dun steunen. Het belang van die ontwikkeling wordt nog eens benadrukt door het feit dat mensen in hun leven slechts beperkt de tijd krijgen voor die ontwikkeling. Vergelijk bijvoorbeeld het leren van uw moedertaal om te kunnen communiceren met andere mensen. Leert een kind de eerste 6 jaar van zijn leven niet praten, dan zal hij het nooit meer (goed) leren. Er zijn gevallen bekend van kinderen die vanaf hun geboorte jarenlang gevangen hebben gezeten in donkere ruimten zonder contact met andere mensen. Moeilijk voor te stellen dat mensen elkaar zoiets aan doen niet waar? Zwaarste straf? Doodstraf? Pesten is als het ware iemand opsluiten en zijn ontwikkeling dermate afremmen dat hij nooit meer in de maatschappij kan functioneren.
Bedenk eens wat u allemaal zoal uitvreet op een dag en op welke manieren u contact zoekt en krijgt met andere mensen. Erg lastig, want u denkt er wellicht nooit over na. U grijpt de telefoon om een kameraad te bellen, maar wat als uw telefoon altijd leeg is gebleven omdat u door pestgedrag nooit vrienden heeft gehad? Wie gaat u dan bellen? Vrijdagavond naar de kroeg, maar wat als u nooit in een kroeg bent geweest omdat daar uw kwelgeesten zitten en u niet eens weet wat een kroeg is? Solliciteren op een baan, maar wat als u nooit de sociale vaardigheden hebt aangeleerd om uw kwaliteiten te verkopen? "Mooi," zult u wellicht denken, "we leren die vaardigheden aan en dan lost het probleem zich op." Mis, hoe lang heeft u ook alweer op school gezeten om te komen tot waar u bent en hoeveel ontwikkelstadia heeft u meegemaakt die wijze lessen hebben gebracht? Kindertijd, puberteit en de adolescentie? Hersenen passen zich gedurende het leven en de stadia in de ontwikkeling continu aan en bouwen voort op al eerder geleerde vaardigheden.
Pak eens een stuk papier, verfrommel het een paar keer en probeer het weer net zo mooi te krijgen als een nieuw, normaal vel. Maak er wat flinke krassen op en probeer er dan nog maar eens een nette fatsoenlijke sollicitatiebrief op te schrijven. Inderdaad, we zitten vol met metaforen om het een en ander goed duidelijk te maken. Zoals gezegd treedt de schade niet onmiddellijk op en gaat het niet om een handjevol incidenten waartegen opgetreden kan worden. Mensen zijn geneigd om overal een verklaring voor te willen. Als pestgedrag tot de dood leidt, redeneren ze, dan willen ze een reden hebben waarom het kind gepest wordt. Immers, een moord begaan is niet zomaar iets, daar moet het slachtoffer om gevraagd hebben. Te achterlijk voor woorden wat ons betreft. Er bestaat geen rechtvaardiging om een jarenlang traject te starten om iemand kapot te maken totdat de dood erop volgt. Dat is echt idioot. Mensen hebben niet veel nodig om te pesten. Een bril, huidskleur, andere meningen hebben, homoseksualiteit of simpelweg te intelligent zijn.
Schrikbarend is de constatering dat iedereen in beginsel slachtoffer kan worden. Gebeurt het niet, dan is er verder niks aan de hand. Gebeurt het wel, dan gaat het slachtoffer eerst jarenlang door een hel waarna hij er zijn hele leven mee zit. Een reden hoeft er niet eens te zijn. Een beetje verlegen kind dat in de eerste week geen aansluiting vindt of anderszins niet geaccepteerd wordt door de anderen, kan er zomaar buiten vallen. Een dikke jongen uit de buurt kan hem per ongeluk omver lopen waardoor hij uit angst anderen uit de weg gaat. Iemand kan hem al dan niet bewust uitschelden met een woord dat hij net buiten heeft opgepikt. Anderen horen dat, pikken dat op en roepen het na. Een zo'n incident zal, zoals gezegd, niet direct tot schade leiden, maar er is maar weinig voor nodig om slecht gedrag tot een gewoonte te maken. Mensen zijn naast kuddedieren ook gewoontedieren. Het kind gaat zich afzonderen. Niemand staat er bij stil, maar het feit dat we ons gewoon onder de mensen kunnen begeven en contact kunnen maken, is een kwestie van ontwikkeling en ervaring.
Valt een kind er eenmaal buiten, dan gaat hij zijn tijd anders invullen. Vaker alleen spelen en alleen dingen doen. Anderen zien hem steeds vaker als anders en als hij dan toch contact zoekt, willen zij hun "vriendengroepje" niet doorbreken en wijzen hem af. Op hele jonge leeftijd gebeurt dat (nog) niet met de intentie kwaad te doen. Van kinderen kan men niet verwachten dat ze begrijpen dat hun afwijzing, feitelijk tot gevolg heeft dat een ander kind zich niet kan ontwikkelen en ontplooien. Daar zijn nu juist de leraren, begeleiders en andere verantwoordelijken voor aangenomen. Wordt er niet ingegrepen en gecorrigeerd, dan zal het kind een afwijkende ontwikkeling gaan doormaken die steeds verder af staat van de norm. Iedereen begint vrij blanco, maar als iemand vanaf dat startpunt niet met de anderen mee kan doen, leert hij niet verder te komen. Vrienden maken blijft dan ook achterwege. Mensen ontmoeten en vrienden maken. Voor de meeste mensen de normaalste zaak van de wereld, maar veel slachtoffers van pesten hebben dat nooit kunnen leren.
De mens is in beginsel een sociaal wezen en kan niks zonder anderen. Haal alle sociale contacten van iemand weg en iemand is gehandicapt. Gaan mensen graag alleen uit? Gaan ze alleen gezellig in een restaurant eten? Gaan ze alleen leuk zitten doen in de bioscoop? Uitzonderingen en eigen keuze daar gelaten, weet u het antwoord al. Alles gebeurt bij u uw hele leven natuurlijk al automatisch, dus veel hoeft u er niet over na te denken, maar stelt u zich eens een leven voor waarin u dat allemaal niet kunt omdat u simpelweg het bestaan er niet van kent. De echt hel begint voor het slachtoffer pas op het moment dat anderen doorkrijgen dat hij makkelijk te pesten is. Inmiddels loopt hij al zover achter op zijn ontwikkeling dat contact leggen steeds moeilijker wordt. Anderen beginnen inmiddels zo "slim" te worden dat ze begrijpen dat het slachtoffer zeer eenvoudig buiten gesloten kan worden. Mensen hebben geen goede reden nodig om anderen te naaien. Zodra de motivatie er is, komt de rest vanzelf.
Aan het einde van de basisschool heeft de meerderheid van de kinderen een leuke en gezellige jeugd gehad zonder degene die ze hebben uitgesloten. Jarenlang hebben ze hun frustraties kunnen uiten op het slachtoffer en aangezien die, gezien het uiteen lopen van zijn ontwikkeling, steeds meer afwijkend gedrag vertoont, zien ze daarin een bevestiging dat ze er goed aan hebben gedaan hem niet toe te laten tot hun vriendenkring. Later, als de kwelgeesten nog ouder zijn geworden en precies weten hoe laat het is, kan het pestgedrag pas echt los gaan. Vaak zien we dat daders en slachtoffers op dezelfde school belanden na de basisschool waarna het pesten gewoon doorgaat. Of het slachtoffer staat inmiddels als "raar" bekend in zijn omgeving waardoor anderen doorgaan. Algemeen aanvaard wordt dan de opvatting dat het slachtoffer wel een monster moet zijn, anders werd hij heus niet gepest. Pubers hebben nog meer mogelijkheden om de pesterijen tot het extreme te brengen. Meer tijd, meer kennis en meer motivatie om te pesten.
Bij extreem moet u denken aan een forse intensivering van het pestgedrag. Middelbare scholen zijn groter en niet zelden zijn er enorme groepen bij het pesten betrokken. Allemaal knaagdieren die langzaam maar zeker al het leven uit iemand pesten. Een keertje uitgescholden worden voor homo is niet zo erg, maar als iemand elke dag over het schoolplein moet lopen waar 20 leerlingen ieder een (scheld)woord zeggen, vervolgens tot aan de kapstok wordt belaagd door duwende en trekkende leerlingen en bij iedere les de prullenbak "mag" aanstampen, dan gaat het om tienduizenden gebeurtenissen. Wanneer elke les iemands etui wordt afgepakt en verstopt, dan gebeurt dat 6 keer per dag en dus honderden keren per jaar. Wordt iemand volledig doodgezwegen en daarna genegeerd, dan staat hij elke dag een uur, 3 pauzes lang, jaar in jaar uit alleen. Ruim 6000 uur ellende gedurende een gemiddelde schoolopleiding. Nooit een dag rust, elke dag gepest en mishandeld worden door onzekere minkukels die zelf nooit uit de kast durven te komen.
Omstanders roepen: "Ga dan op judo! Verdedig je zelf! Kom voor jezelf op!" Pesters weten echter dondersgoed hoe ze hun tactieken moeten aanpassen als ze vrezen zelf risico te lopen. Iemand die fysiek een gevaar vormt, kan nog steeds op honderden manieren verneukt worden en voor pestgedrag geldt dat als iemand eenmaal als slachtoffer te boek staat, het gewoon doorgaat op alle mogelijke manieren. Namen van lijsten afstrepen, dingen verstoppen, smaad, laster: anonieme praktijken zonder dat precies bekend is wie de dader is. Wie moet het slachtoffer dan in elkaar slaan? Wie kan hij een bloedneus rammen voor het feit dat hij nooit wordt uitgenodigd op verjaardagsfeestjes? Wie kan hij in elkaar rammen voor het feit dat de conrector zakjes wiet in zijn tas vond na een "tip" van een klasgenoot? Wie is verantwoordelijk voor de lekke banden van zijn fiets? Niet eenmalig, maar echt elke dag wel een keertje? Om nog maar te zwijgen wat er gebeurt als hij zich verweert en zelf voor schade aansprakelijk wordt gesteld.
"Sociale" media vormen een gevaar.
Kenmerkend aan pestgedrag is dat het zeer geavanceerd kan zijn en de inzet van technische middelen niet geschuwd wordt. Schoolcomputers hacken en sporen achterlaten van het slachtoffer zodat hij daardoor in de problemen komt, docenten opzetten tegen het slachtoffer waardoor ze vrij spel krijgen en de schoolleiding ervan "overtuigen" dat het slachtoffer het probleem is en niet zij. Op veel scholen is het een publiek geheim dat de directeur pestgedrag ontkent uit angst voor erger. Behalve de goede naam van zijn school, vreest menig personeelslid zelf de lul te zijn als ze niet mee doen. Rectoren worden opgebeld, bedreigd, belasterd en als ze niet meehelpen het slachtoffer te ruïneren, kunnen ze wel eens doorgesneden autobanden aantreffen bij het huiswaarts keren. Tevens zitten scholen met een "aantallenprobleem". Een slachtoffer kapot laten pesten is administratief minder problematisch dan 30 pesters van school sturen. Sociale media brengen nog een extra gevaar met zich mee. Pesten via internet houdt nooit op, ook niet na het verlaten van de school.
Nadeel van digitale informatie is dat het eindeloos gekopieerd kan worden, het misbruik keer op keer plaatsvindt en het nooit verdwijnt. Video-opnames van gepeste kinderen die in elkaar worden geschopt, gaan van mobiel tot mobiel. Net zolang totdat iedereen het heeft gezien en erom heeft gelachen. Naaktfoto's en homevideo's kunnen tot het einde der dagen circuleren op het internet. Elke vertoning of zelfs maar de kennis dat die belastende troep van u op internet te vinden is, is weer een pestmomentje. Zelfs als de daders er helemaal niet meer aan denken. Het gaat volautomatisch. Sociale media zoals Facebook of Linkedin, gebruiken echte namen van mensen zodat ze altijd terug te vinden zijn. Nu, maar ook over 10, 20 of 30 jaar. Het is tevens mogelijk om honderden zo niet duizenden mensen te bereiken zodat pesterijen landelijk kunnen plaatsvinden. Denk aan Project X uit naam van Merthe. Vechten tegen een onzichtbare vijand die overal is. Internet kent geen regulering. Criminele moslims berberapen noemen mag niet, maar voor de rest mag iedereen doodgepest worden. De laffe politie neemt de aangifte van de ouders van Tim niet eens op. Er is iemand dood, maar strafbaar? Wel nee.
Opvallend is dat shocklogs op internet, die ware beroepstreiteraars zijn, hun handen in onschuld wassen. Zo mogen we volgens Dejaap het onderwerp zelfmoord niet gebruiken om websites als GeenStijl aan te pakken, moeten we het niet hebben over pesten in het algemeen, maar over alle andere slachtoffers. Wel, pesten is de oorzaak van al die slachtoffers en wij maken al jaren een vuist tegen pesten, dus krijg maar lekker de tering met die bullshit. Bekend is dat de schade van pestgedrag tot uiting komt in zelfmoord als er zoveel druppels in de emmer zitten dat het gaat overlopen. Is degene die de fatale schop, klap of smaadschrift gaf enkel de dader? Nee, elke dader van elke pestactie, die gecombineerd tot het geestelijk slopen en zelfmoord heeft geleid, is schuldig. Er is sprake van medeplegen en dat is websites die de zooi publiceren en openbaar op internet houden wel degelijk aan te rekenen. Maak niet de denkfout dat het "maar" een publicatie is. Een publicatie kan door honderdduizenden mensen worden opgevraagd en elke keer is weer een nieuwe pestactie.
Na jarenlang gepest te zijn, ging Tim nog steeds ieder uur van de dag gebukt ging onder de pesterijen die via het internet gewoon doorgingen. Een anoniem lafbekje publiceerde smaadschriften over zijn huidige werkgever op het internet. Bij ons heerst het donkerbruine vermoeden dat Tim op een gegeven moment besefte, dat de gepubliceerde laster, zijn toekomst onmogelijk zouden maken. Hij studeerde om leraar geschiedenis te worden en iedereen weet dat werkgevers tegenwoordig altijd uw naam door Google halen. Is daar iets naars te vinden, dan betekent dat altijd een afwijzing. Kortom, het vooruitzicht dat hij zijn leven lang geconfronteerd zou worden met mensen die hem om wat voor reden dan ook uitsluiten, was voor hem ondragelijk. Iets soortgelijks maakt onze beheerder mee met Retecool en de heren Jan van der Knaap, Robert Engel en Bert Brussen. Na publicatie van hun smaadschriften, is hij kapot gemaakt. Het is tekenend voor deze maatschappij dat er volwassen kerels van dik in de 40 zijn, die anderen met hun laster kapot maken zonder de schadelijkheid van hun handelen te willen inzien.
Klassiek is het verweer dat de slachtoffers het wel uitgelokt zouden hebben of iets stoms hebben gedaan waardoor het pestgedrag en de publicaties wel gerechtvaardigd zouden zijn. Nu stellen we wat vragen. Wat kan een klein kind in hemelsnaam gedaan hebben dat kan rechtvaardigen dat hij in 14 jaar tijd langzaam maar zeker gefileerd wordt totdat de dood erop volgt? Wat kan een onzekere en lieve puber anderen hebben aangedaan om voorgoed met littekens door het leven te moeten? Wat kan een weblogger die alleen maar teksten schrijft nou gedaan hebben waardoor anderen menen dat ze het recht hebben om hem zijn menselijke waardigheid, lichamelijke integriteit, levensonderhoud, inkomen en gezin te mogen afnemen? Is dat de wereld waarin GeenStijl, Retecool en al die anderen willen leven? Buitenproportioneel reageren op iemand die u niet mag? Mogen wij dan de keel van Hubert Roth doorsnijden voor wat hij allemaal doet? Laat het maatschappelijke debat vooral gaan over de verantwoordelijkheden van mensen en websites om al het pesten een halt toe te roepen.
Overweging.
Op pesten en zelfmoord rusten grote taboes die versterkt worden door de manier waarop de samenleving tegen het pestgedrag aankijkt. Onwetendheid zorgt ervoor dat pesten wordt gezien als incidentele aanvallen van slechts een paar personen die afgeweerd zouden kunnen worden door de belagers eens flink hard op hun muil te slaan. Bagatelliserende woorden worden er gebruikt om de schuld grotendeels bij de slachtoffers kunnen neerleggen zodat mensen zelf niet hoeven te leven met het idee dat onschuldige mensen zonder gegronde reden dood worden gepest. Selectieve verontwaardiging vindt zelfs plaats bij volwassenen die al die jaren geen poot hebben uitgestoken terwijl ze wisten dat iemand in doodsnood verkeerde en dat proberen te verbergen door zich van de domme te houden. Toegeven dat ze simpelweg hebben zitten kijken hoe een medemens de vernieling in geholpen wordt, zit er bij die helden niet in. Pesten is een maatschappelijk probleem dat we pas kunnen oplossen als we erkennen dat we er verantwoordelijk voor zijn en we het gewoon laten gebeuren.
Allereerst moeten de pijlen gericht worden op het ontbreken van een veilig pedagogisch klimaat op scholen. Tegenwoordig leren de kinderen geen stalen tucht en ijzeren discipline meer. In plaats daarvan wordt er door scholen maar wat aangerommeld en heerst er op scholen een "discussieklimaat". Eerst doen en daarna rechtpraten is het motto. Ruim baan voor alle ontwikkeling en niks is te gek, later praten ze het allemaal wel uit. Het gevolg is dat we allemaal zijn gaan denken dat verkeerd gedrag altijd gecorrigeerd kan worden. De pest met pesten is nu juist dat de schade die eenmaal is aangericht, nooit meer (helemaal) goed wordt. Toegegeven, vroeger werd er net zo hard gepest, zij het op minder moderne manieren. Structuur en discipline terugbrengen is dan ook geen ultieme oplossing, maar zorgt er wel voor dat pestgedrag een stuk makkelijker te herkennen is aangezien iedereen hetzelfde moet doen. Door het aanrommelen wordt veel gedrag uit het zicht en controle van de handhavers getrokken en wordt pestgedrag onzichtbaar.
Binnen de overheid en daarna ook op scholen is ontrecht het beeld ontstaan dat papieren protocollen in de vorm van bureaucratie, kunnen bijdragen om pesten te doen stoppen. Vrijwel alle scholen hebben tegenwoordig een pestprotocol dat iedereen moet ondertekenen en fungeert als een soort van overeenkomst. Mensen beloven daarin kort gezegd dat ze niet zullen pesten en zorg zullen dragen voor een veilig klimaat. Net zoals een wet die moorden en verkrachtingen verbiedt, geen soelaas biedt tegen mensen die toch al de wet willen overtreden, is een pestprotocol een loze verzameling afspraken die in de praktijk gewoon niet worden nagekomen. Hetzelfde geldt voor de nieuwe plannen van de overheid om tot een registratiesysteem voor pesten te komen. Zulke systemen creëren hooguit misleidende statistieken. Bedenk dat het aantal aangiften bij de politie ook geen eerlijk beeld geeft over misdaden. Stop met papieren schijnoplossingen die mooi klinken in tekst, maar in de praktijk waardeloos zijn. Een algehele mentaliteitsverandering is nodig.
Pesten blijft onverminderd doorgaan omdat we het met z'n allen toestaan. Het toelaten begint al bij het prille begin dat de bron is van veel ellende. Een klein kind dat om wat voor reden dan ook buiten de groep valt, kan daar niks tegen doen. Hij weet niet beter hoe hij zich anders moet gedragen. Sterker nog, geen enkel kind weet hoe hij zich moet gedragen. Het gaat simpelweg in de meeste gevallen gewoon vanzelf. Gaat het niet vanzelf, dan zullen degenen die verantwoordelijk zijn voor het groepsproces, leraren en schoolleiding, moeten corrigeren. Van kleine kinderen kan men niet verwachten dat ze kunnen inzien dat het gedrag dat ze vertonen schade kan berokkenen. Waarom denkt u anders dat we kinderen opvoeden? Omdat ze de wereld nog niet kennen en hun gedrag nog niet (volledig) zelf kunnen aanpassen. Te vaak zien we dat scholen daar geen zin in hebben, onwetend zijn en al jaren hetzelfde liedje draaien. Schoolleiders, directeuren en rectoren willen pestgedrag liever ontkennen omdat ze denken dat de school anders een slechte naam krijgt.
Laat dat gelul over die slechte naam nu eens varen. Op elke school wordt gepest, alle rectoren zijn incompetent, het hele onderwijssysteem deugt niet en mensen zijn nog even barbaars en gericht op oerinstincten als destijds de neanderthalers waren. Dat is de werkelijkheid waarin we moeten leven, dus waarom de schijn op blijven houden terwijl iedereen dat toch al weet? Scholen zijn er als de kippen bij om te beweren dat er niet gepest wordt en dat pesten onmogelijk te herkennen is. Die ontkenning zien we ook vaak terug in de maatschappij. Het volk is gewend om massaal als kuddedieren collectieve verontwaardiging te uiten als de dood van een onschuldig slachtoffer het nieuws haalt. Niemand wil erkennen dat zulke barbaarse taferelen in een rijk en welvarend land als Nederland plaatsvinden en ze daar zelf aan meewerken. De schijn moet ten koste van alles worden hooggehouden. "Er wordt niet gepest en anders is het uitgelokt." De eerste stap is erkennen dat er overal gepest wordt, dat mensen beesten zijn en we desondanks toch een poging willen wagen om beschaafd te worden.
Van die mensen die pesten bagatelliseren en ontkennen worden we werkelijk kotsmisselijk. Alle slachtoffers van pesten zullen beamen dat herkennen van pestgedrag helemaal niet zo moeilijk is. Ga maar even na. Slachtoffers van pestgedrag hebben vrijwel nooit vrienden. Aangezien het normale klootjesvolk regelmatig met elkaar in de kroeg zit en roddelen over anderen als vuige nichten, weet iedereen in de naaste omgeving alles van elkaar. Doe vooral niet zo schijnheilig stelletje mongolen, want hoe vaak heeft u niet over die "sukkel", over die "nerd", over die "nazi" of wie u dan ook wil belasteren gesproken als een vuil stuk stront dat het beste door de gehaktmolen kan worden gehaald? Precies. Iedereen kent die jongen of dat meisje die altijd thuiszit, zonder vrienden en nooit in een kroeg of discotheek komt. Iedereen kent die tere, bange en fragiele lieve mensen die nooit contacten hebben. Pestgedrag op scholen is een publiek "geheim" waar iedereen weet van heeft. Vooral als slachtoffer en pestkoppen wat ouder zijn.
Leerlingen weten dondersgoed wie ze elke dag uitschelden, wie ze stelselmatig negeren, wiens schooltassen ze in de wc dumpen en wie ze dagelijks gebruiken als veredelde speldenkussen om de passerpunten "scherper" te maken. Leraren zien dagelijks vele signalen dat kinderen gepest worden omdat slachtoffers continu bezig moeten zijn met de pestkoppen. De stille nette kinderen letten altijd op, behalve als pestkoppen dag in dag uit tegen zijn stoel lopen te trappen. Leraren moeten wel stront in hun ogen hebben, willen ze dat niet zien. Feitelijk is het geen kwestie van niet opmerken, maar niet willen zien. Regelmatig rapporteren slachtoffers dat de leraren allemaal wel degelijk op de hoogte waren en zelfs meededen met de pesterijen. Scholen vinden het zelfs makkelijker om tegen het slachtoffer te zeggen dat hij een andere school moet gaan zoeken en het zelf heeft uitgelokt dan de daders van school te gooien. Al die meelopers die met hun kop in het zand het pesten ontkennen, zijn als de dood dat uitkomt dat zij in feite hebben meegewerkt aan moord.
Buiten de scholen treffen we het pestgedrag tegenwoordig vooral aan op het internet en dan met name op sociale media en shocklogs. Schokkend is de constatering dat we daar volwassen kerels aantreffen die bewust en moedwillig mensen kapot maken en zelfs na de dood glashard beweren dat die mensen dat gewoon verdienen. Verkeerde mening? Retecool geeft u de doodstraf. Met uw blote reet in een dronken bui staan te kotsen buiten? GeenStijl zorgt ervoor dat u voortaan zo in beeld bent voor al uw vrienden, kennissen en werkgevers. Allemaal zeggen ze dat het verdiend is, maar niemand verdient de dood, zeker niet voor zoiets onbenulligs. Wie vindt van wel, moet maar de gaskamer in. Helaas zijn de beheerders van zulke websites niet voor rede vatbaar en ten volle overtuigd van hun morele gelijk. Op zich is dat niet zo gek. Mensen die in staat zijn een ander kapot te treiteren, zijn monsters zonder empathie. Mogen we zulke walgelijke Untermenschen nog wel mensen noemen als zij, wetende dat ze iemand kapot maken, desondanks toch doorgaan?
De website waarop Tim belasterd werd, reageert precies hetzelfde als Retecool en GeenStijl. Lacherig doen als iemand aangeeft veel schade te lijden door hun publicaties, het nog erger maken, net zo lang jennen en sarren totdat de dood erop volgt en dan zeggen: "Tja, we hebben het niet geweten, hebben het niet gedaan en hadden het niet zo bedoeld." Erg typisch was een bericht dat Misdefinitie 2 jaar terug binnenkreeg van Retecool. Nadat ze al jarenlang trachten onze beheerder kapot te maken door hem neer te zetten als nazi, vonden ze het wel heel erg dat hij door de rechter was veroordeeld. Net zo schijnheilig en hypocriet als al die pestkoppen en mensen uit de omgeving die niks deden tegen het pesten, maar nu wel liggen te janken om Tim. Beste mensen, als u werkelijk om uw medemens geeft, dan evalueert u eens uw gedrag en stopt u per direct met pesten in welke vormen dan ook. Zelfs als u van uzelf vindt dat u geen pestkop bent, dan nog moet u zich geroepen voelen de schade van pesten zoveel mogelijk weg te nemen.
Bekend is dat als slachtoffers van pesten sociale contacten ontwikkelen, de schade beperkt kan blijven. Trek mensen uit hun isolement. Wordt eens vrienden met iemand waarvan u weet dan wel vermoedt dat hij geen vrienden heeft. Vraag mensen die er overduidelijk buiten staan, mee uit. Spreek anderen aan op hun verantwoordelijkheden. Slachtoffers geven achteraf vaak aan dat de pesterijen al vreselijk waren, maar het feit dat ook iedereen die niet actief meedeed ze altijd hebben doodgezwegen en nooit iets hebben gedaan, was al helemaal ondragelijk. Logisch, want als ze op anderen terug konden vallen, dan hadden ze zich deels normaler kunnen ontwikkelen en des te meer de ontwikkeling van een kind richting het "normale" gaat, des te kleiner is de kans dat hij (in de toekomst) gepest gaat worden. Het is erg raar dat deze maatschappij gestoeld is op propaganda voor tolerantie, maar die tolerantie niet bestaat. Cijfers zeggen dat minstens 1 op de 5 kinderen worden gepest en u gaat ons niet wijsmaken dat u niet weet wie er nooit ergens komen opdagen.
Huidige maatregelen voldoen niet, daarom moet het anders. Leid personeel goed op zodat ze pestgedrag kunnen en willen herkennen. Let op kinderen die overal buiten vallen, keer op keer lastiggevallen worden of waar elke keer iets mee lijkt te zijn. Breng structuur en discipline terug in de school en gooi die overbodige nietsnutten van het management eruit. Wat de shocklogs betreft moet er een snelrechter komen die binnen een paar uur uitspraak kan doen na een klacht en persoonsgegevens kan laten verwijderen. Desnoods sluiten we Retecool, GeenStijl en aanverwante websites als ze niet ophouden met pesten, wat zij er ook van vinden. Jaarlijks gaan 450.000 kinderen gebukt onder pesterijen, dan is eventjes belangrijker dan uw leedvermaak. Aan al die omstanders die nooit iets doen, moet duidelijk gemaakt worden dat negeren en doodzwijgen onderdeel is van het probleem en zij in feite medeplichtig zijn. Pesten kunnen we alleen samen bestrijden. Misdefinitie pleit verder voor een meldpunt voor zowel pesters als slachtoffers dat werkelijk bevoegdheden krijgt om orde op zaken te stellen op scholen.
Slachtoffers van pesten ontwikkelen ernstige psychische stoornissen waarbij door psychologen zelfs het verband wordt gelegd met een posttraumatische stressstoornis (PTSS). Ter vergelijking: die stoornis wordt waargenomen bij slachtoffers van verkrachtingen, gijzelneming en roofovervallen. Pesten vreet mensen van binnenuit op en fileren ze totdat er niks meer van overblijft. Gebeurt het buiten school, dan zou er zo 10 tot 20 jaar celstraf voor gegeven kunnen worden. Binnen school gebeurt het zo geniepig dat straffen erg lastig wordt. Bekend is dat notoire pestkoppen en treiteraars als Retecool, Bert Brussen en Robert Engel vier keer zo vaak zware criminelen worden en ze zullen dan ook een strafblad hebben dat langer is dan dit artikel. Ze weten echter handig uit handen van justitie te blijven omdat afzonderlijke daden net niet juridisch aan te pakken zijn. Desondanks zullen ze moeten oppassen. Een deel van hun slachtoffers pleegt zelfmoord, maar een ander deel komt hun kwelgeesten zelf vermoorden. Probeer dan nog maar eens de vermoorde onschuld uit te hangen na een leven lang pesten en negeren.
Reacties: 3
Pagina's: 1 |
| Reactie door Moswolkje op 10-11-2012 om 18:18. |
|
Goed artikel.
|
| Reactie door Misdefinitie (Mod) op 10-11-2012 om 21:16. |
Luuk Koelman liet met zijn omstreden column over Tim in de Metro zien dat het misbruiken van andermans naam levensgevaarlijk is. Nadat hij zijn column zo had geschreven alsof er een misselijke homohater aan het werk was, de "satire" niet meer herkenbaar was en daaronder andermans naam heeft gezet, werd die persoon met de dood bedreigd.
Ons inziens is het op die manier misbruiken van persoonsgegevens strafbaar, maar daar doet justitie natuurlijk helemaal niks aan. Net zoals justitie ook niks tegen pesten en beledigingen doet die tot de dood leiden, maar wel op de achterste benen staat als er onwelgevallige feiten worden genoemd. Recht is zo krom en dit land is zo ontzettend verrot. We kunnen alleen maar hopen dat onze artikelen een breed publiek bereiken en mensen gemotiveerd raken het pesten te doen stoppen.
|
| Reactie door Moswolkje op 12-11-2012 om 17:23. |
Kan ik niets aan toevoegen, behalve dat ik mijn best blijf doen om Misdefinitie te promoten.
Juist OMDAT het onwelgevallige feiten benoemd...harde, ware feiten.
|
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|