Mis·de·fi·ni·tie (de ~ (m.), ~s)
1 Politiek correct geformuleerde definitie waarmee men door middel van leugen en bedrog de werkelijke aard van misstanden probeert te verhullen door deze te rechtvaardigen.
- Misdefinitie gaat over misstanden en gedrag van criminelen, radicalen en terroristen.
- Stop de #CancelCultuur! Stelletje moraalnarcisten, u bent geen beter mens als u mensen uitsluit vanwege hun politieke gezindheid.
- De vrijheid van meningsuiting is absoluut! Wat wij mogen schrijven, bepaalt niet de juut!
- Stiekem sollicitanten googelen en ze dan cancelen? Uw naam wordt geregistreerd en doorgegeven!
Gebruikersnaam: Wachtwoord:
# Home # Boek HvA (Uitverkocht) # Registratie # Contact #
Misdefinitie artikelen
Pagina: 24 / 44: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44

402 Vaccinatie-extremisme op hoog niveau
401 Legaal vermaak te beperkt
400 Overheidscriminelen adviseren u "veiligheid"
399 Angst voor kosten excuusnegers
398 Socialistische pot voor asocialen
397 Eeuwig maagd na stelselmatig pesten
396 Schijnheilig over AIVD-fascisme
395 Fabel van de gediscrimineerde moslim
394 Veilig verkeer belemmeren
393 Negatief over schijnpositiviteit
392 Slechte moslims? Alles moet weg!
391 Denkniveau vereist abstract begrip
390 Moslimgeweld vooral tegen Nederlanders
389 Christendiscriminatie uit lafheid
388 De toon van het morele verval
387 Verdedig uw privacy met hand en tand!
386 Hand in hand, terug naar eigen land
385 Europa? Eigen volk eerst!
384 Minimumstraffen slaan terug
383 Zinvolle holocaustontkenning ontkracht

397 # Eeuwig maagd na stelselmatig pesten #
Gepost door Misdefinitie op 15-07-2009 om 17:26.
Kauwgom in de haren smeren, de boekentas in het slootje achter de school mieteren, met het hoofd in een WC of prullenbak geduwd worden en structureel buitensluiten en negeren: iedereen herkent hierin een aantal voorbeelden van vreselijke pesterijen waaronder dagelijks minstens een half miljoen mensen gebukt gaan. Vanuit de omgeving is de heersende opvatting dat het slachtoffer maar van zich af moet bijten en de pesters wassen de handen in onschuld door te zeggen dat hij het zelf uitgelokt heeft. Jaren later lijken de problemen vanzelf op te lossen. Slachtoffers verlaten het middelbare onderwijs, gaan studeren en krijgen mits ze tenminste geen rechtse websites onderhouden al snel een baan. Slechts weinigen beseffen dat pesten een vernietigende werking heeft die weliswaar niet aan de buitenkant te zien is, maar wel een leven lang aanwezig blijft. Nog minder mensen weten dat de gevolgen uitbreiden. Slachtoffers van pesten zijn geestelijk kapot gemaakt, ontberen daardoor fundamentele vaardigheden en blijven tot ver in de 20 maagd.

Desastreuze uitwerking van pesten.

Lijden na jarenlang structureel bloot te hebben gestaan aan extreme pesterijen gebeurt vrijwel altijd onzichtbaar voor de buitenwereld. Tijdens de schoolperiode moest het slachtoffer zich noodgedwongen beperken tot overleven waardoor hij geen kans heeft gehad de noodzakelijke vaardigheden aan te leren en cruciale netwerken op te bouwen. Met als gevolg dat hij na zijn schoolperiode eenzaam en alleen achterblijft. Geen vrienden, geen netwerk en geen sociale vaardigheden die in de hedendaagse maatschappij cruciaal zijn om correct te kunnen functioneren. Vanwege de onzichtbaarheid is dit probleem hooguit doorgedrongen tot een publiek geheim. Normaliter is het daarom onmogelijk om inzicht te krijgen in de omvang van de schade. Vaak weten we pas dat er iets gaande was op het moment dat er een zelfmoord volgt en zelfs dan doen de media er alles aan om het niet bekend te laten worden. Op het internet zien we echter de meest schrijnende gevallen langskomen van slachtoffers van pesten die de hoop inmiddels hebben opgegeven.

Emotioneel lichten zij een tipje van de sluier op van het leed dat hen is aangedaan en hen tot op de dag van vandaag achtervolgt. Kenmerkend bij veel oudere maagden is het gegeven dat velen voortdurend getreiterd zijn in hun jeugd. Hierbij gaat het niet om een klein pesterijtje of af en toe eens plagen, maar om jarenlang structureel pesten. Beginnend in de eerste jaren van de basisschool waarna het veelal pas ophoudt na het voortgezet onderwijs. Ruim 10 jaar lang elke dag het pispaaltje van de klas zijn is helaas geen uitzondering. Pesterijen blijven niet beperkt tot kleine handelingen die honderden keren terugkomen. Fysieke mishandeling zoals duwen, slaan en schoppen vormen eerder de norm dan een incident. Zijn de pesters in kwestie seksueel gefrustreerd, dan volgt er niet zelden seksuele intimidatie. Desondanks geven slachtoffers aan vooral geestelijk kapot te zijn gemaakt. Negeren, buitensluiten, belachelijk maken en vertrouwen schenden hebben zo'n impact dat iemands leven compleet geruïneerd wordt.

Geen wonder dat de gevolgen van het jarenlang blootstaan aan pesterijen zo ernstig zijn. Slachtoffers hebben bijna altijd zeer weinig tot geen vrienden. Erger nog, ze zijn niet meer in staat om ooit nog (nieuwe) vrienden te maken. Wie wil proeven hoe het is zonder vrienden, moet maar eens een maandje alles alleen doen zonder contact te zoeken met anderen. U zult merken dat u meer afhankelijk bent van vrienden dan u zou verwachten. Eenzaamheid is daar het logische gevolg van. Altijd alleen thuiskomen, de hel ervaren van het alleen zijn met de feestdagen en nooit vrienden mee naar huis kunnen nemen. Succes bij vrouwen is tot het minimum gedaald waardoor de kans op het ervaren van liefde en geluk tot nul wordt gereduceerd. Met lede ogen moeten ze aanzien hoe de meeste mensen een gelukkig leven leiden en minstens 95 % van hen aan seks doet. Elke keer als een gesprek over liefde gaat voelen ze weer de pijn. Velen leiden een teruggetrokken bestaan waarbij ze zichzelf zo veel mogelijk opsluiten om contact met mensen te vermijden.

Onzekerheid beheerst altijd iemands houding en uitstraling. Wat resulteert in het altijd met het hoofd naar beneden lopen, stil en onopvallend proberen te bewegen, zeer moeilijk gesprekken kunnen beginnen en onderhouden, afstand houden en pogingen om mensen te ontwijken. Leven doen ze enkel voor school en werk vanwege de verplichting dat er toch geld op tafel moet komen. Een overheersend schuldgevoel is altijd aanwezig. Schuldgevoel over wat ze denken anderen aan te doen en het idee dat de wereld beter af is zonder hen. Gedrag verandert in het meest noodzakelijke waardoor ze de verkeerde dingen aanleren en slecht voor zichzelf zorgen. Onschuldig fysiek contact wordt gemeden als de pest. Zelfs voor vriendschappelijke knuffels deinzen ze terug. Kwetsbaarheid is daar een van de redenen voor. De opgebouwde muur is om te overleven en mag onder geen beding in elkaar storten. Vertrouwen ontbreekt. Altijd is er een gevoel nergens bij te horen en de wens om zo onzichtbaar mogelijk te zijn zodat ze niet weer gekwetst kunnen worden.

Wanneer deze situatie aanhoudt heeft dat op den duur grote gevolgen voor de gezondheid. Slachtoffers melden dat ze door de geestelijke last niet eens meer in staat zijn om fatsoenlijk te eten en te drinken. De eetlust is volledig weg en menigeen zit elke avond alleen thuis geforceerd een magnetronmaaltijd weg te werken om het enkele feit dat eten nu eenmaal moet. Geestelijk gaat het al niet veel beter. Sociale fobie, straatvrees, chronische stress, angst voor mensen en zware depressies maken het leven ondragelijk. Sommigen proberen nog met jarenlange therapie er bovenop te komen, maar velen leggen zich er uiteindelijk bij neer. Leven gebeurt van dag tot dag. Toekomst is er niet meer. Waaghalzen zoeken hun toevlucht in de drank, hoeren en het opzoeken van gevaren in de hoop te overlijden. Bij dergelijke vormen van wanhoop geven ze de moed op en denken ze aan zelfmoord. Sommigen noemen het 30 jaar worden de fatale termijn. Zijn ze dan nog maagd, dan overwegen ze zichzelf op te hangen of voor de trein te gooien.

Omgeving negeert en verwerpt verantwoordelijkheid.

Kinderen kunnen heel gemeen tegen elkaar zijn en iemand ongenadig de grond in trappen. Afgezien van de opvoeding en het corrigeren van verkeerd gedrag, kunnen we van kinderen niet verwachten dat ze het bovenstaande begrijpen en de verwoestende werking van hun gedrag kunnen beseffen. Van de volwassen omgeving mogen we dat wel verwachten. Hoe kan de omgeving van een slachtoffer toestaan dat het zo erg uit de hand loopt en het zover heeft kunnen komen? Waarom doen familie, kennissen, onderwijzers, vrienden en buurtgenoten niks? Stel dat u weet dat uw buurjongen met een dergelijk probleem zit. Hij komt nooit buiten, niemand ziet hem ooit, hij draait continu heavy metal en tot overmaat van ramp stemt hij op de PvdA. Wat bent u dan voor een stuk onbenul als u hem niet even uit zijn isolement trekt door hem mee uit te nemen? Mensen uit de omgeving hebben vaak ook door dat iemand aan zijn lot overlaten nogal achterlijk overkomt. Zij gebruiken allerlei rechtvaardigingen in de vorm van "adviezen" om dat goed te praten.

Meestal uit zich dat in het benadrukken van de eigen schuld. De achterliggende gedachte is natuurlijk dat als iemand zelf schuldig is aan zijn problemen, de ander niet hoeft te helpen. Ze zouden iemand die zelf bij het water ging lopen waarschijnlijk net zo goed niet redden om dezelfde reden. Brandmerken van de schuld gebeurt in regel door te stellen dat iemand zelf ook niks doet. Mensen roepen dan al te makkelijk dat iemand zich maar over zijn slechte jeugd moet heen zetten. Waarbij ze even vergeten dat de hersenen geen harde schijven zijn die eenvoudig gewist kunnen worden. Verantwoordelijkheid als omgeving afwijzen door iemand door te sturen naar een psychiater is net zo goed een dooddoener. Iemand die 30 jaar ergens mee zit zal dat allang hebben bedacht en met reden hebben afgewezen. Aan "doe maar gewoon en heb schijt aan alles" heeft evenmin niemand iets. Zou iemand correct kunnen functioneren, dan had hij sowieso geen problemen. Onderdeel van het probleem is juist dat iemand het niet (meer) kan.

Dan komen de zogenaamde goedbedoelde adviezen vanzelf boven drijven. Meestal gebaseerd op het idee dat iemand moet veranderen. Positief denken, openstellen voor anderen, werken aan zelfvertrouwen, tegen jezelf zeggen dat je leuk en fantastisch bent, ontwikkelen, leren communiceren, genieten van wat er wel is, actief aan jezelf werken, zelfvertrouwen uitstralen en niet te onzeker opstellen. Lees dergelijke lijstjes een aantal keer door en kom tot de conclusie dat het vage achterlijke onzin is. Zouden ze tegen iemand die verlamd is zeggen dat hij moet leren lopen? Wordt iemand die op andere gebieden hulp nodig heeft verwezen met de woorden dat hij het maar moet leren? Kern van het probleem is nu juist dat bovengenoemde zaken voor iemand onmogelijk zijn geworden omdat hij het nooit geleerd heeft en geestelijk er zo doorheen zit dat het ook niet meer mogelijk is dat hij het zomaar leert. Opmerkelijk genoeg is er niemand die zegt: "Kom, ik ga helpen om het je te leren." Nee, het is altijd iets als: "Zoek het lekker zelf uit!"

Vervolgens komen de dooddoeners naar voren waar niemand iets aan heeft. Verlies de moed niet, blijf knokken, ooit zal er iemand komen, mensen moeten je maar accepteren, ga niet zoeken, wacht af, relaties zijn nu eenmaal lastig, je verwachtingen zijn te hoog, anderen kunnen het toch ook, iedereen kan een vriendinnetje krijgen, treuren helpt niet, schaamte is nergens voor nodig, stel realistische doelen, laat geluk niet afhangen van een relatie, stop met het zelfmedelijden en je moet het wel zelf willen. Iemand merkt op dit allemaal gedaan te hebben, maar nog steeds maagd te zijn. Logisch. Het is gebaseerd op emotioneel standaardgelul en nooit bedoeld concreet iets bij te dragen. Het doel is de handen er vanaf te trekken en iemand in zijn problemen te laten stikken. Anderen bagatelliseren het probleem door te stellen dat zij wel relatief eenvoudig uit de shit zijn geraakt. Goede verzorging, op sport gaan, verbeteringen aanbrengen, houding, zelfbeeld en medicijnen. Erg fijn, maar concreet hebben slachtoffers er niks aan.

Tot slot blijft de vraag hangen waarom mensen in de nabije omgeving van een slachtoffer van pesterijen niet ingrijpen of de helpende hand toesteken. Verschillende verklaringen zijn hiervoor terug te vinden. Tijdens de pesterijen zijn ze vaak medeplichtig. Meehelpen de pesterijen te organiseren, zelf meepesten, expres de situatie negeren zodat het kan doorgaan en bagatelliseren zodat anderen zich ook niet geroepen voelen om te helpen. Vaak gebeurt dit uit angst zelf gepest te worden, maar veelal ook uit egoïsme: meedoen met de rest is een stuk eenvoudiger dan opkomen voor iemand die dat zelf niet kan. Onwetendheid is vooral in de pestperiode tussen kinderen een andere belangrijke factor om niet in te grijpen. Kinderen weten niet beter en dienen door volwassenen te worden gecorrigeerd. Die volwassenen ontberen helaas de kennis om snel en adequaat in te grijpen. Verder zijn er mensen die er zelf baat bij hebben dat een ander gepest wordt. Iemand die gepest wordt is vaker bereid om bepaalde klusjes op te knappen.

Overweging.

Pesten heeft een vernietigende uitwerking omdat het de sociaal-emotionele ontwikkeling van het slachtoffer vrijwel volledig stilzet. Iemand die structureel gepest wordt moet zich noodgedwongen bezighouden met het omgaan met het pesten en is voornamelijk bezig met overleven. Alle verdere ontwikkelingen staan dan stil met alle gevolgen van dien. Bedenk dat mensen van nature bij hun geboorte niks kunnen. Vrijwel alles wat we thans doen hebben we moeten leren. Vaardigheden in relatie tot communicatie en sociaal-emotionele ontwikkeling kennen een cruciale periode. Wordt het binnen die periode niet ontwikkeld, dan kan iemand het nooit meer helemaal goed leren. Een bekend voorbeeld is het leren van taal. Kinderen kunnen tot ze een jaar of 6 zijn met gemak hun moedertaal leren. Leert een kind het niet in die eerste jaren, dan komt dat later nooit meer helemaal goed. Slechts met zeer veel moeite zou hij met korte woordjes kunnen leren spreken. Voor sociaal-emotionele ontwikkeling geldt precies hetzelfde.

Kinderen leren op de basisschool essentiële sociale vaardigheden om met anderen te kunnen omgaan. Leren kennen van andere mensen, groepjes vormen en vriendschappen zijn daarbij cruciaal. Leert iemand dat niet omdat hij enkel bezig kon zijn met het afweren van pesterijen, dan komt hij in de brugklas het probleem tegen dat iedereen groepjes vormt en vrienden maakt behalve hij. Vaak gaan de pesters mee naar het voortgezet onderwijs zodat het pesten weer van vooraf aan begint. Geen vrienden hebben betekent niet gevraagd worden voor verjaardagen, feesten en andere gelegenheden waar hij meer mensen zou kunnen ontmoeten. Daardoor maakt hij het hele proces van leren omgaan met meisjes, blauwtjes lopen en oefenen met zoenen nooit mee. Hij leert geen vrienden maken, geen netwerk opbouwen en zelfs niet iets simpels als het binnenstappen in een kroeg. Bedenk eens hoe zwaar uw leven leunt op uw netwerk van sociale contacten en hoe vaak u er op een dag een beroep op doet. Zonder netwerk geen leven en geen kansen om te ontwikkelen.

Slachtoffers van langdurige pesterijen worden in feite een groot aantal keren genaaid. De pesterijen zorgen voor een rotjeugd, mensen uit de omgeving negeren het, essentiële vaardigheden worden nooit ontwikkeld en als het pesten eindelijk achter de rug is zegt de omgeving alles om maar niet de helpende hand te hoeven bieden. Pas als het zo erg uit de hand loopt dat iemand in zijn auto mensen gaat doodrijden, spreken we er de schande van. Waarbij niet de pesters het moeten ontgelden, maar de laatste daad van het slachtoffer. Natuurlijk, iedereen is verantwoordelijk voor zijn eigen leven. En natuurlijk heeft u zelf al problemen en gesodemieter genoeg om aan te denken. Alleen komt u er echt niet zo makkelijk vanaf. Willen we iemand aan zijn verantwoordelijkheid kunnen houden dat hij zichzelf kan onderhouden en uit de problemen houdt, dan moet hij daarvoor wel de kans hebben gehad. Juist deze kans is hem ontnomen door de pesterijen. Het probleem is veroorzaakt door de maatschappij, dus moeten wij ook helpen naar een oplossing.

Is de cruciale fase om bepaalde vaardigheden te leren eenmaal verlopen, dan zal het voor iemand de rest van zijn leven behelpen blijven. Hoe langer het pesten duurt, des te meer onherstelbare schade er is berokkend. Voorkomen is hierbij zeker veel beter dan later proberen te genezen. Nog steeds zijn er scholen die het probleem expres negeren zodat ze er niks aan hoeven te doen. Slachtoffers worden sneller van school gestuurd dan de pesters vanwege het aantal te schorsen leerlingen. Zeer ernstig. Pesten leidt niet zelden tot de dood en is derhalve te beschouwen als moord met voorbedachte rade. Het is een langzame pijnlijke dood die meer dan 20 jaar kan duren. Wie dat zomaar laat gebeuren is daar op z'n minst medeplichtig aan. Keihard optreden is de enige oplossing. Liever de pesters van school zodat ze later putjesschepper kunnen worden dan vele verwoeste levens van mensen die er niks aan kunnen doen. Ouders moeten veel sneller ingrijpen als ze iets vermoeden. De omgeving moet beseffen dat zij onderdeel zijn van het probleem.

Op het moment dat het kwaad al geschied is, is stilzitten evenmin te rechtvaardigen. U weet dat iemand geestelijk kapot is gemaakt en na de cruciale periode om bepaalde zaken te leren nooit meer zelf in staat is om daar verandering in aan te brengen. Laat u een kind dat voor zijn 6e levensjaar niet heeft leren praten wegens jarenlange opsluiting ook voor dood achter? Nee, natuurlijk niet. Iemand naar een psychiater sturen en roepen dat hij maar moet veranderen is veel te makkelijk. Wat let u om de handen uit de mouwen te steken en die mensen een handje te helpen? Gaat u dood als u pesters terecht wijst? Dit artikel is geschreven om u te laten zien wat voor gevolgen handelingen kunnen hebben. Hier gaat het nog om mensen die nog leven en een baan hebben. Sta ook even stil bij hen die helemaal niks meer hebben en geen andere uitweg zien dan de dood. Pesters, denk nu eens na. Stop onmiddellijk met pesten. U weet niet half hoeveel schade u daarmee aanricht bij mensen.
Reacties: 0
Pagina's: 1

Reactie toevoegen
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
 Houd het hier netjes. Hartelijk dank.

Misdefinitie
Copyright (c) 2004-2024.

C:\>Misdefinitie\type info.txt
Contact opnemen kan via een e-mail naar info apending misdefinitie.nl.