|
| 835 # Promotie der wetenschap # |
Gepost door Misdefinitie op 15-07-2015 om 23:55.
Wetenschap wordt beoefend door de geniaalste koppen die deze verrotte mensheid heeft voorgebracht en kent daarom al net zo'n mythische status als religie. Een strak en heilig geloof dat alles wat eruit komt de absolute waarheid is; althans totdat het tegendeel aan te tonen valt. Wetenschap staat gelijk aan de feiten en de feiten zijn altijd waar. Dat de conclusies en interpretaties die daaraan verbonden worden niet per definitie waar hoeven te zijn en het vinden van een verband geen oorzaak impliceert, wordt vaak voor het gemak eventjes weggelaten door populisten. Gerenommeerde onderzoeksinstituten en universiteiten moeten de waarheid wel aan hun zijde hebben. Waar staan we anders als mensheid? Zijn we nog wel beter dan hersenloze primaten als we zelfs niet op het enige dat ons onderscheidt van apen, kunnen vertrouwen? Toch kent de wetenschap een groot probleem: bedreigd door de vriendjespolitiek. Ons kent ons geldt overal en binnen het wetenschappelijke kringetje bedreigt het ouwe-jongens-krentenbrood ernstig de kwaliteit en toegang.
Willen en weten.
Over het algemeen zijn we allemaal wel op de hoogte van de dogma's waar ze in de wetenschap zo mee schermen. Wetenschappers zijn hoogopgeleid en daarmee tracht men te suggereren dat alles wel koek en ei moet zijn omdat dat in elk geval zou betekenen dat er geen domme mensen de wetenschap kunnen beoefenen. Wel, wie enige vorm van levenservaring heeft, weet dat hoogopgeleid niet per definitie correleert met intelligentie. Hoogopgeleid zijn is ook niet bepaald schaars. In ons land is minstens 20 % van de mensen in staat om binnen enkele jaren een universitair diploma te halen. Met geduld neuken we een ezel en dus zijn ook wij gewoon doctorandus, pardon, Master of Science geworden. Voorts kan men gaan promoveren om doctor te worden, maar in tegenstelling tot wat veel mensen denken is dat niet een nog hogere opleiding waar men nog meer kennis op doet, maar gewoon veredeld scriptie schrijven over 4 of 5 jaren. Na het promoveren volgt er eveneens geen hoger niveau tot professor. Nee, men wordt professor door vriendjespolitiek. Kwestie van de kans krijgen.
Uiteraard zijn er vooral binnen de technische en natuurkundige disciplines gruwelijk geniale koppen te vinden. Anders hadden we immers nooit over de fantastische technieken kunnen beschikken waarmee u nu onze teksten leest. Maar u gaat toch niet beweren dat sociale wetenschappers als professor Stapel niet door elke willekeurig afgestudeerde psycholoog vervangen kunnen worden. Een beetje teksten schrijven, dat kunnen wij ook. Misschien wel veel beter zoals we hier al jaren aantonen. Ach kom, niet omdat de sociale wetenschappen van de plagiaat en de fraude aan elkaar hangen, moeten we de hele wetenschap afzeiken. De mensheid kan niet zonder wetenschap. We zijn nu eenmaal van nature erg nieuwsgierig en we willen alles weten. De wetenschap is ook altijd superieur aan religie. Geloven in de paashaas, sinterklaas en God is voor kinderen en andere domme sukkels, niet voor de serieuze intellectuelen. Derhalve richten we ons niet zo zeer op het wetenschappelijke systeem, maar wel op de systemen die binnen de wetenschap gehanteerd worden.
Zoals gezegd is het verschil tussen een hoogopgeleide die is afgestudeerd en iemand die zich wetenschapper mag noemen, vaak louter de kans krijgen door een vriendje. Een kwestie van solliciteren, binnenkomen en gewoon beginnen. De rest leert men tijdens het werk wel. Kiezen vriendjes elkaar uit, dan wordt iemand uitgekozen om wie hij kent en niet wat hij weet en kan. Het ligt dus voor de hand dat kwalitatief goede wetenschappers geen kans krijgen terwijl de kansloze ambtenaren daar duimen zitten te draaien. Veel mensen die naar de universiteit zijn gegaan met de droom ooit te kunnen promoveren, hebben daar mee te maken gehad. Zij haalden hoge cijfers op de universiteit of hebben op een andere manier fantastische prestaties geleverd, maar kwamen na het behalen van hun diploma niet in aanmerking om te gaan promoveren. Waarom niet? Omdat er slechts een beperkt aantal plaatsen beschikbaar komen. Veel opleidingen bieden slechts aan 1 persoon per jaar een promotieplaats aan terwijl ze wel duizenden studenten per jaar opleiden tot onderzoeker.
Raar maar waar, maar de universiteit biedt eigenlijk een onderzoeksopleiding met de bedoeling dat u daarna kunt promoveren tot wetenschapper. Veelal wordt de opleiding "misbruikt" door te stellen dat men is opgeleid op het hoogste niveau en dus per definitie de beste kandidaat is in het bedrijfsleven omdat de meeste mensen daar terecht komen. Eigenlijk is het bizar dat men zoveel studenten opleidt voor de positie (promoveren) die zij nooit kunnen bereiken. Wat moeten goede kandidaten doen die daadwerkelijk denken het verschil te kunnen maken in de wetenschap maar niet de kans krijgen via het reguliere circuit? Marieke Hopman geeft het goede voorbeeld. Talloze malen solliciteren en poepbrieven terugkrijgen heeft niet tot een baan bij de universiteit mogen leiden. Dus start ze een crowdfunding-project om 100.000 euro in te zamelen om de vraag te beantwoorden of zwartjes in Afrika recht hebben op scholing. Natuurlijk hebben de hongernegers in Afrika recht op scholing, maar niet van ons geld. Opgelost. Mogen we even onze doctorsgraad vangen?
Even serieus, want zelfs als onderzoekers in spe hun volledige onderzoek zelf financieren en het redden om te promoveren, dan nog zal de universiteit ze niet in dienst nemen. Vrienden gaan voor en daar komt nog bij dat een promovendus vaak werkloos wordt na de promotie en er dus gedokt moet worden voor een uitkering. De universiteit zou zich ook deels kunnen gaan richten op het aanbieden van wetenschappelijke opleidingen op het hoogste niveau die daadwerkelijk goede mensen kan afleveren aan het bedrijfsleven. Als ze hun eigen studenten toch niet in dienst kunnen nemen, is dat wel het minste dat ze kunnen doen voor al die tienduizenden studenten die 4 jaar van hun leven en een halve ton investeren voor een prutdiploma dat net zoveel waarde heeft als een lot uit de loterij waarmee u niks wint. Het opleiden van mensen tot werklozen en het kleine vriendenkringetje, moet maar eens opgeheven worden. Goede kandidaten moeten objectief geselecteerd worden en zich juist buiten de vriendenkring bevinden. Dat komt de wetenschap ten goede.
Wanneer zoveel "wetenschappelijk" geschoolde studenten uiteindelijk niet kunnen werken waar ze voor opgeleid zijn, mogen we rustig concluderen dat de wetenschap niet werkt. Studenten worden daardoor opgeleid voor een verkeerde positie en dat beperkt eveneens hun kansen op de reguliere arbeidsmarkt in het bedrijfsleven. Immers, wat hebben veel bedrijven aan studenten die vooral theoretisch zijn opgeleid als ze daar praktisch aan het werk zijn? Er waren 5 honoursstudenten (studenten die een iets zwaardere variant van hun studie volgen) voor nodig om te concluderen dat er inderdaad nogal wat schort aan de toegang tot de wetenschap. Hoewel ze (helaas) vooral voorstellen om studenten beter te informeren. Onder het mom van "er is niks mis met iets dat niet deugt, zolang studenten maar deugdelijk geïnformeerd worden". Prima, moeten de universiteiten vooral doen, maar dit probleem moet wel opgelost worden. Onderwijs-breed zitten we nog altijd met het probleem dat de meeste opleidingen niet opleiden tot het werk dat studenten later gaan doen.
Wat hebben we verdomme aan dat zogenaamde eerlijke lulverhaal als er daarmee niks verandert? Goed, dus we weten dat we na een wetenschappelijke opleiding geen kans maken op een wetenschappelijke carrière bij de universiteit. Dan moeten we de opleidingen zo aanpassen dat studenten op het hoogste niveau hun vakgebied leren kennen zodat ze het kunnen inzetten op de werkplek waar ze wel terecht komen. Zo simpel is het. Wat ons betreft moeten er daarnaast een aantal andere zaken geregeld worden. Voorlichting is aardig, maar wie aan een opleiding begint, doet een investering die zich in de rest van zijn leven terug moet kunnen verdienen. En wel onmiddellijk, want wie met zijn kersverse diploma niet meteen aan de bak komt, kan zijn diploma na een jaar wel in de prullenbak gooien omdat er inmiddels een nieuwe verse lichting aan studenten afstuderen met nieuwe kennis die dan aantrekkelijker zijn voor werknemers. Maak nou eens voor eens en altijd de rol duidelijk van de promovendus. Welke taken heeft hij? Waar staat hij voor? En wat is zijn toekomst?
Misdefinitie vindt dat we af moeten van de promovendus als cheap ass slaaf die aan de ballen van de professor moet blijven likken om kans van slagen te hebben. Tegenwoordig wordt er maar klakkeloos vanuit gegaan dat de iemand die als promovendus in dienst wordt genomen door de universiteit, tegen een minimumloon taken moet gaan verrichten waar normaliter een dik betaalde ambtenaar voor wordt gevraagd. Wij vinden dat uitbuiting en derhalve niet correct. Kijk, iemand die gaat promoveren kan daar verschillende motieven voor hebben. Er zijn studenten die na een wetenschappelijke opleiding vinden dat ze nog niet genoeg geleerd hebben. Zij kunnen natuurlijk een tweede studie gaan doen ter verbreding, maar het kan ook interessant zijn om juist te kiezen voor een verdieping van de hoofdstudie door een promotie. Immers, die laatste optie levert na al dat extra werk tenminste een leuke titel op. Promotieonderzoek zou derhalve enkel moeten bestaan uit studie, schrijven en onderzoeken.
Universiteiten zijn van mening dat een goede doctor van alle markten in de wetenschap thuis moet zijn. Hij moet natuurlijk over kennis en vaardigheden beschikken op het hoogste niveau in zijn vakgebied. Hij moet voorts de onderzoeksvaardigheden hebben die bij zijn beroep hoort. En hij moet de stof kunnen doceren zodat anderen kunnen worden opgeleid. Lesgeven, pardon, het geven van colleges op de universiteit is daarom een vast onderdeel in de taakomschrijving van de promovendus geworden. Onterecht naar ons idee. Van heel veel zaken kan gezegd worden dat ze het leven en de kennis verrijken van studenten. Dat doet werkervaring ook. En als we naast een deeltijdstudie gaan werken, dan hoeven we dat ook niet gratis te doen. Sterker nog, het deel dat we in studie, onderzoek, scriptieschrijven en persoonlijke ontwikkeling stoppen is voor onze eigen rekening, maar voor werk ontvangen we salaris. Zo zou dat voor promotieonderzoek ook moeten gelden. Een marktconform salaris. Zeker voor taken waar een ander wel goed voor betaald wordt.
Het is nogal belachelijk om een promovendus voor 2000 euro bruto hetzelfde te laten doceren als een docent die het dubbele of meer ontvangt. Dat is gewoon naaierij. Dubbel naaierij zelfs, want er zijn genoeg studenten die best een functie als docent bij de universiteit ambiëren zonder dat daar per se een promotie voor nodig is. Ja, we weten dat de universiteit bij vacatures inmiddels standaard naar iemand vraagt die gepromoveerd is, maar dat is waanzin aangezien dat "vroeger" ook niet vereist was. Voor het ontwikkelen en samenstellen van een vak kan dat een eis zijn, maar voor iemand die gewoon moet doceren wat er al ligt, is dat helemaal niet noodzakelijk. Betalen voor arbeid staat ons inziens los van de vraag of doceren altijd moet horen tot het takenpakket van de promovendus. Op dit moment worden mensen gedemotiveerd door na te denken of ze al dat gesodemieter wel willen. Een slechte zaak. Niet kunnen promoveren wegens plaatsgebrek of niet willen promoveren wegens uitbuiting. Is dat waar de wetenschap voor staat?!
Al vaker hebben we het gehad over arbeidshervorming en dat is bepaald niet eenvoudig als we niet terug willen vallen op socialistische principes. Vanuit de premisse dat het systeem nu eenmaal volledig socialistisch georganiseerd is, kunnen we daar echter nooit 100 % omheen werken. We zullen stap voor stap de socialistische invloed, voornamelijk overheidsdwang en overregulering, moeten aanpakken. Tot die tijd zullen we deels met regulering moeten werken en dat hoeft op zich geen probleem te zijn aangezien we hier toch al spreken over universiteiten die als overheidsinstanties strenge regulering kennen. We zouden echter willen voorstellen om de vriendjespolitiek te vervangen door een nieuw principe. Namelijk alleen mensen opleiden voor banen die echt beschikbaar zijn of komen en mensen opleiden als echte professionals op hun vakgebied in plaats van stof moeten leren die de professor zelf leuk vindt. Opleidingen die aantoonbaar opleiden voor werkloosheid, moeten wat ons betreft verboden worden.
Eigenlijk willen we gewoon naar een systeem toe waarin baangaranties weer een rol spelen. Binnen een meer liberaler gezinde rechtsstaat, zouden we hier geen regulatie voor nodig hebben. Sinds het socialisme het onderwijs heeft verkracht, ontkomen we er tijdelijk niet aan. Vroeger konden mensen slechts diploma's halen als ze echt hun vak beheersten. Tegenwoordig krijgt iedereen ze bij een pak Brinta waardoor er diploma-inflatie optrad en werkgevers rare capriolen uit zijn gaan halen. Fout. Het moet weer lonen om te studeren. Een diploma moet weer een bewijs van professionaliteit en kunde zijn. Wie een diploma haalt, moet niet alleen zijn vak verstaan, maar moet ook de garantie hebben dat hij is opgeleid met kennis waar vraag naar is. Dat moet beter op elkaar afgestemd worden. Geen wetenschappers opleiden als die toch niet aan de bak komen. Niet alleen theorie als praktisch werken meer gevraagd wordt. Overigens hoeft dit niet te betekenen dat er getoornd moet worden aan het wetenschappelijke karakter van de opleiding. Die moet behouden blijven.
Zo moeilijk als het is om na een gedegen studie aan de slag te komen binnen de wetenschap, zo makkelijk en luchtig doen wetenschappelijke instituten over het uitnodigen van dubieuze figuren die grossieren in complottheorieën. Het is een fout die vrijwel alle (semi) overheidsinstellingen maken. In beginsel heeft men de beschikking over prachtige gebouwen, goodwill, publiciteit, geld en honderden professionals. Van een universiteit mag u het hoogste niveau verwachten waarmee er verstandige beslissingen worden genomen. Helaas blijken ze daar zelf niet toe in staat (wie de neuk nemen ze in godsnaam aan?!) en delegeren ze die taken naar zogenaamde "onafhankelijke" stichtingen zoals Studium Generale. Op hun website is vervolgens een wervende tekst te vinden die beschrijft dat u daar befaamde wetenschappers kunt ontmoeten en dat het een professioneel debatpodium biedt voor studenten, medewerkers en derden. Dan komt de harde klap. Onder befaamde wetenschappers verstaan zij idiote complottheoristen die de holocaust moslimterreur ontkennen.
Even serieus, wanneer zo'n gestoorde negationist als Richard Gage aan verse studenten komt vertellen dat niet moslims 9/11 hebben veroorzaakt, maar het bommen waren van de Amerikaanse overheid, dan kunnen ze net zo goed onze beheerder "Sieg heil!" op het podium laten roepen. Ook een professional, maar geen fantast en dat is hoogstwaarschijnlijk ook de reden waarom wij geen kans krijgen. Selectief shoppen tussen de klimaatgekkies, jihadisten en dwazen die in complotten geloven in plaats van in de aantoonbare domheid van de gehele mensheid. Erg fijn, vooral als u bedenkt dat studenten in de wetenschap geen kritische houding meer aangeleerd krijgen. Logisch, want wie kritisch leert denken ziet meteen dat zijn eigen opleiding een hoop stront is en hij enkel een hoop bullshit krijgt voor die halve ton aan schulden die hij ervoor moet maken. Dan breekt de pleuris uit. Liever teren op de schijn van de leugen. Internationaal zijn wij het lachertje van de wereld. Onze wetenschap bestaat grotendeels uit sprookjes en plagiaat.
Problematisch aan de wetenschap is dat ze continu moeten opboksen tegen het dilemma nut en rendement aan de ene kant en fundamenteel onderzoek aan de andere kant. Vanuit het bedrijfsleven zijn we gewend geraakt dat alles wat er gedaan wordt, tenminste commercieel rendabel moet zijn. Het moet direct praktisch nut hebben en verkoopbaar zijn met een dikke winst zodat de volgevreten en op winstbejag doelende managers en aandeelhouders een stijve krijgen. Binnen de wetenschap gaat het vaak andersom. Men begint met onderzoeken om de kennis uit te breiden wat voor de buitenwereld over kan komen als muggenziften en haarkloverij. Wordt er na jaren eindelijk iets ontdekt, dan is er nog een hele lange weg te gaan voordat het toegepast kan worden in producten. Een bekend voorbeeld is de ruimtevaart. Miljarden gaan daar in om, maar lange tijd heeft dat zijn nut niet bewezen. Totdat de technieken goed genoeg waren. Pas na vele jaren ruimtevaart, kwamen mensen erachter dat we zonder dat onderzoek, nu niet de techniek hadden waar we allemaal zo dol op zijn.
Vandaar dat het ook zo moeilijk te verkopen is dat de Radboud Universiteit in Nijmegen 1,3 miljoen euro investeert in zwarte gaten waar we nooit meer wat van terug zien en niet in docenten. Wellicht is die veronderstelling juist. Wanneer we over 10 jaar moeten concluderen dat al dat geld verloren is gegaan omdat de onderzoekers niks noemenswaardigs hebben gevonden, althans in de ogen van mensen die er niks van begrijpen, dan zouden heel wat mensen betogen dat zij een veel betere bestemming voor dat geld konden vinden. Maar zo werkt het nu eenmaal. Kennis moet eerst worden opgedaan. Is het er eenmaal, dan lijkt het alsof het er altijd gratis is geweest. Het zou goed zijn voor de mensheid om zich eens wat vaker te verdiepen in de moeite die het kost om alles wat we nu vanzelfsprekend vinden, te realiseren. Elke nieuwe generatie krijgt immers alles wat anderen al eeuwen doen, gewoon in de schoot geworpen. Nuttige geldstromen scheiden van verspilling, blijft echter een haast onmogelijke taak voor de mensheid.
Werkgevers willen namelijk wel praktisch rendement. Niks theorie, onderzoek en wetenschap die misschien over 30 jaar de maatschappij beter maakt. Zij willen vooral goedkoop werkvee hebben. Studenten die net genoeg weten om in het bedrijf te kunnen werken en niet meer, anders kosten ze teveel. Het is een continu spanningsveld door bedrijven die vinden dat studenten op kosten van de overheid moeten worden opgeleid om het bedrijfsleven goedkoop van arbeidskrachten te kunnen voorzien. Waarom die bedrijven zelf geen goed systeem opzetten om mensen speciaal op te leiden voor hun bedrijf zonder al die poespas rond sollicitaties, assessments en vage dure cursussen waar echt niemand iets aan heeft, daarover moeten ze ons het antwoord schuldig blijven. Wij vinden dat rendement, commercieel en wetenschap elkaar niet hoeven uit te sluiten. Het basisdoel van onderwijs moet zijn opleiden tot professional. Wie van de universiteit komt, moet letterlijk en figuurlijk zijn vak volledig beheersen en dat moet objectief aantoonbaar zijn.
Specifieke werkgevers zouden geen flikker te zeggen moeten hebben over onafhankelijk onderwijs. Kijk, als wij als ICT'er moeten kunnen programmeren in Java en C++, dan is dat gewoon objectief aantoonbaar. Hetzelfde geldt voor alle standaarden binnen alle studies. Bepaalde kennis en vaardigheden zijn gemeengoed binnen de wereld waarin men moet werken en dat kan van te voren vastgesteld worden. Daarnaast zijn er een aantal kleinere standaarden die wenselijk zijn, maar niet verplicht. Die kunnen naar keuze worden toegevoegd aan het studieprogramma. Zo kan een student er met een beetje onderzoek zo achter komen welke vaardigheden het meest gevraagd worden en daar zijn studie op aanpassen om later meer kans te hebben op een baan. Over kans gesproken, als bedrijven zo graag hun eigen miezerige methode gedoceerd willen krijgen, dan zullen ze ook garanties op een baan moeten bieden aan de waaghalzen. Helaas komen werkgevers met gelul aanzetten over contacturen, relevantie en integratie. Links politiek geouwehoer dus en niks over kwaliteit.
Sinds wanneer bepalen contacturen op hogescholen en universiteiten of er kwaliteit aanwezig is? Men kan ook 40 uur per week bullshit uitkramen of in een paar uur kwalitatief goed onderwijs verzorgen. Wat nou integratie? Alsof omgaan met slechtsprekende allochtonen nou zo goed is voor de taalbeheersing. Wat nou arbeidsmarktrelevantie? Als mensen worden opgeleid tot deskundige, iemand die echt zijn vak verstaat, dan is dat per definitie relevant voor de markt. Ja, het klopt dat we dan geen masters meer afleveren die een hoop onzin hebben moeten leren waar de docent een harde plasser van krijgt. Ja, het klopt dat we dan geen studenten meer afleveren wiens curriculum vooral bepaald wordt door commerciële bedrijven. Ja, dat betekent dat we ook geen studenten willen afleveren die enkel het minimum hebben geleerd waardoor bedrijven hen ook het minimumloon willen betalen. Nee, echte deskundigen. Wees eens eerlijk. Verreweg de meeste studenten die afstuderen, verstaan hun vak niet. Daar verandering in aanbrengen heeft topprioriteit.
Overigens is de commerciële aids ook al binnengedrongen in het immuunsysteem van de wetenschap. Staatssecretaris Dekker van Onderwijs van Wetenschap verkondigt met veel bombarie dat Nederland winst maakt met de wetenschap. Geld dat uit naam van de wetenschap naar Brussel gaat, zou dubbel en dwars terugverdiend worden. Wel worden die paar tonnen overschaduwd door gruwelijke miljardenverspillingen die vanuit Nederland vertrekken naar Europa zonder dat we daar ook een cent van terug zien, maar hey, dit is besparen zoals in de leugenachtige reclamewereld. Bespaar een paar tientjes en verlies duizenden euro's. Dan verzwijgen ze het verlies en benadrukken ze de winst zodat het net lijkt alsof u niet belazerd wordt. En daar trapt u keer op keer weer gewoon in omdat ze kunnen liegen dat het gedrukt staat. Statistieken moeten dan zogenaamd het voordeel bewijzen, maar de hitlijsten worden omgekocht. Publicaties in tijdschriften krijgen en geilen op cijfertjes terwijl het Nederlandse onderwijs bijna het niveau van ontwikkelingslanden bereikt.
Geld is het antwoord op alle vragen waar u geen antwoord op weet en verder timmeren lobbygroepen overal aardig aan de weg. Af en toe lijkt het alsof men cadeautjes uitdeelt, maar dat is een sigaar uit eigen doos om de boel een beetje te sussen. Zo geeft de wetenschapsorganisatie NWO 70 miljoen euro weg aan zogenaamd "creatieve" wetenschappers die hun sporen hebben verdiend in het vriendjescircuit. Mensen die al binnen zijn geloosd, zijn gepromoveerd, al jaren werken als onderzoeker maar geen droog brood kunnen verdienen en daarom maar aan het subsidie-infuus moet hangen. Kijk, als Nederland nou gewoon een gezonde wetenschap had, dan hadden we goede opleidingen, een objectief traject om onderzoeker te worden en voldoende financiële middelen om vooruitstrevend te zijn. Maar ja, de overheid pakt ons geld af om daar de multikul mee te financieren en dan krijgen vriendjes daarna de kliekjes. Wij zijn ervan overtuigd dat als mensen objectief de kans kunnen krijgen, net zoals iedereen met niveau kan studeren, de kwaliteit omhoog gaat.
Minister Bussemaker van Onderwijs (PvdA) wil juist een hele andere richting op. Volgens haar is het helemaal niet goed dat iedereen altijd maar hogerop wil. Vwo'ers hoeven helemaal niet per se naar de universiteit. Daar worden ze alleen maar slim van. En wie later hard moet werken en daar de vruchten van plukt, zal echt niet meer zo stom zijn om links te gaan stemmen. Waarom zouden ze ook. Zelf hard werken en dingen bereiken zorgt voor veel meer eer en trots dan zo'n tyfusdief te zijn die parasiteert op kosten van een ander. Mensen kunnen best met minder genoegen nemen, volgens haar. Hoezo ambities? U behoort gewoon tot het domme klootjesvolk. Het is helemaal niet de bedoeling dat u in een samenleving leeft waar hard werken loont en de norm is. Foei, links leeft van zieligheid en dwang. U moet vooral belemmert worden in uw ontwikkeling. Met de rug tegen de muur staan en u zorgen maken over uw brood. Gadverdamme, hoe vaak moeten we linkse ratten nog horen prediken omdat er van ambities en dromen toch niks terecht komt door hun toedoen?
Uiteraard snappen wij ook wel dat ze bij de PvdA het liefst hun eigen mensen aan de top zien. Dat zij het liefst hun soort de hoge baantjes geeft. En dat hun ideologie in gevaar komt als mensen objectief hoogopgeleid zijn en in principe datzelfde werk ook kunnen doen. Dan kunnen die slinkse apen gaan discrimineren wat ze altijd doen, maar dat valt op den duur teveel op. Liever zorgen ze ervoor dat u helemaal niet naar de universiteit gaat. Want hoe verklaren ze dat de wetenschap vooral een links bolwerk is als er voldoende rechtse masters rondlopen? Worden die soms niet aangenomen op grond van hun politieke gezindheid? Zijn ze soms op een zwarte lijst beland als vijand van de staat omdat ze politiek incorrecte teksten schrijven? Hoe lang kunnen ze dat nog verborgen houden als realisten jaar in jaar uit publiceren over dit soort misstanden? En wat als men ontdekt dat de wetenschap een farce is? Men doet alles om hun netwerk in stand te houden. "Universiteit" moet een beschermde titel worden zodat u geen wetenschap kunt bedrijven.
Het klinkt erg leuk om titels te beschermen, maar wat hebben we eraan als allerlei tuig toch gewoon via vergunningen hun misstanden legaal kunnen blijven faciliteren? Denk aan de Islamitische Universiteit alwaar de rector gewoon een verkapte jihadist bleek te zijn. Allemaal legaal opgezet met toestemming van de overheid. Helpt die zogenaamde bescherming daartegen? Natuurlijk niet, de vijand zit al binnen. Het paard van Troje heeft al toegang tot ons volledige systeem. De enigen die weer belemmerd worden, dat zijn private organisaties die eventueel zelf een universiteit zouden willen stichten omdat ze niet tevreden zijn met de kwaliteit van de reguliere overheidsinstanties. Hetzelfde zien we bij scholen. Wij zouden heel graag een school willen oprichten waar de oude vertrouwde degelijke onderwijsmethoden weer gebruikt gaan worden, maar we krijgen de kans niet van die druiloren. Beschermen en uitsluiten, dat zijn precies de problemen waar de wereld der wetenschap mee kampt.
Bij het klootjesvolk staat de term wetenschap gelijk aan de waarheid. Aan het hoogste niveau. Aan professoren die alles weten over hun vakgebied en zich aan hun eed houden om als wetenschapper de maatschappij te dienen en beter te maken. Allemaal erg idealistisch, want ook de wetenschap is een wereld zoals die er al zoveel zijn. Waar geld en macht de dienst uitmaken en vriendjes elkaar uitkiezen op geilheid in plaats van op kennis. Seksisme is troef in de wetenschap. Dat zouden we niet verwachten van die droogkloten met die hun hersens vol met formules hebben zitten. Hoe kunnen we als mensheid nou verder komen als de wetenschap zoiets triviaals als gelijkheid van mannen en vrouwen schijnbaar niet erkent? En hoe kunnen we voorkomen dat wetenschappelijke vindingen tegen ons gebruikt wordt als mensen meteen janken om discriminatie als ze niet worden aangenomen? Zo stagneert onze ontwikkeling voortdurend. Discriminatie is een non-probleem. Vriendjespolitiek raakt iedereen die geen vriendje is. Blank, zwart, man of vrouw.
Dacht u dat wetenschap zaligmakend is? Dat er gestreefd wordt naar het vinden van de absolute waarheid die onderbouwd kan worden met feiten? Wel nee, er zijn heel wat mensen die zich louter bezig houden met de strijd tussen de wetenschap en religie. Nogal onzinnig. Wetenschap is science en religie is science fiction. Verzonnen door achterlijken die teveel met hun neus in hun snuifdoos zaten terwijl ze probeerden te lurken aan hun billentikker. Dat virus treft zelfs wetenschappers. Hoe kunnen we vertrouwen hebben in mannen van de wetenschap als ze zelf zo gelovig als de pest zijn? Dat is net zoiets als een pedofiel de gevolgen van kindermisbruik laten onderzoeken. U kunt er dan vanuit gaan dat zodra er bewijzen worden gevonden die onwelgevallig zijn, het onderzoek wordt stopgezet of gemanipuleerd. Wetenschap is tegenwoordig politiek geworden. Men vraagt dan van u ook vooral horen, zien en zwijgen. De hele kleine wens om fantastische dingen te ontdekken en slimmer te worden als mensheid, wordt overschaduwd door vage belangen.
Overweging.
Vroeger waren we helemaal idolaat van de wetenschap. De gedachte dan de mens veel kennis om kan zetten in nog meer kennis om zo de kwaliteit van het leven te verbeteren en de nieuwsgierigheid te bevredigen, trok ons enorm aan. We zouden goed ons best doen op school, naar de universiteit gaan, afstuderen en dan de wetenschap dienen. Oplossingen zoeken voor de grote problemen in de wereld. Eindelijk eens die linkse puinzooi opruimen. Fantastische technische uitvindingen doen en de geheimen van de ruimte blootleggen. Totdat onze droom keihard aan diggelen werd geslagen door de realiteit. Alleen hun vriendjes krijgen daadwerkelijk toegang tot de wetenschap en dat zijn echt niet altijd de beste kandidaten. Uitvindingen worden beperkt tot verfraaiing van wat er al was. Wordt er echt iets gevonden, dan zorgen geld en macht ervoor dat u er niet teveel kan profiteren. U zou maar gelukkig en niet meer links worden. Een wetenschap van vriendjespolitiek begrensd door geld, politiek, God, fraude en publicatiedruk. Het is een wonder dat het nog wat oplevert.
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|