|
| 820 # Het asociale netwerk # |
Gepost door Misdefinitie op 01-05-2015 om 23:55.
Sociaal gedrag wordt beschouwd als een van de belangrijkste onderscheidende kenmerken van de beschaafde moderne mensen. Vandaar dat de piemels massaal beginnen te ejaculeren als dat woord valt. Verder luisteren achten mensen dan onnodig. Sociaal is goed, dus als dat in combinatie met iets anders wordt gezegd, dan is dat ook goed. Hierdoor halen mensen de betekenis van woorden die erop lijken nogal door elkaar. Velen denken dat "socialisme" hetzelfde betekent als sociaal en woordenboeken hebben daarom maar de betekenis aan lopen passen zodat "sociaal" verwijst naar de maatschappij. Net als politiek een spel der maatschappelijke zotten is. Zo lijkt het een stuk beter te passen, totdat u de betekenis van asociaal opzoekt: het tegenovergestelde van sociaal. Asociaal gedrag, zonder besef van sociale afspraken, morele normen en waarden en acceptabel handelen. Puur egoïstisch en eigen belang eerst. "Sociale netwerken" is een verzamelterm voor gemeenschappen vol asocialen die hun gedrag negatief laten beïnvloeden en daardoor asociaal zijn.
Pas op uw hersenen.
Google is wereldwijd de bekendste en grootste zoekmachine en wordt gezien als de standaard in het zoeken op internet. Voor de meeste mensen is Google slechts een zoekbalk waar ze termen intypen als "Braziliaanse scheetporno", "nazipropaganda", "aanslagen" en "schopvideo's". Onmiddellijk reageert de website met een aantal zoekresultaten waarvan mensen het idee hebben dat het volledig automatisch gebeurt zonder waardeoordelen of vooroordelen. Mensen die er meer verstand van denken te hebben, hebben het idee dat er een stuk software zoals een spider bestaat die geheel objectief en zonder voorkeuren websites afzoekt en alles netjes in een database zet. De zoekresultaten die ze denken terug te krijgen, zouden dan simpelweg een objectieve opsomming zijn. Aangezien ze daadwerkelijk denken dat het simpelweg een kwestie is van resultaten tonen, is Google voor die mensen gelijk aan de absolute waarheid. Computers kunnen niet liegen zoals mensen, toch? Ze worden geprogrammeerd door mensen, maar ja, dat mag de pret niet drukken niet waar?
Zoeken mensen naar een woord of onderwerp dat ze niet begrijpen, dan toont Google veelal informatieve pagina's die al net zo betrouwbaar overkomen zoals Wikipedia. Iedereen kan daarop schrijven wat hij wil en controle is hooguit mogelijk als het om objectieve informatie gaat en zeker niet om subjectieve politieke overtuigingen, maar hey, wie let daar nou op? Zoeken mensen naar de route naar een plaats waar ze nog nooit geweest zijn, dan toont Google Maps die route. Zoeken ze naar een recept, dan krijgen ze aantoonbaar recepten waar ze wat mee kunnen. Vragen ze de zoekmachine hoeveel zetels er in de Tweede Kamer zitten, dan krijgen ze ook daar antwoord op. Kortom, concrete vragen en concrete controleerbare antwoorden. Mooi, dan zal de rest wat op Google staat ook wel kloppen. Weliswaar is Google niet de auteur van die informatie, maar ach, een kniesoor die daarop let; de criticus deugt niet. Geef mensen een "bewijs" van uw betrouwbaarheid met concrete informatie en ze nemen vervolgens ook aan wat er over personen wordt geschreven.
Wat zegt u? U staat daar boven? U kunt aan de hand van alle zoekresultaten heus wel selecteren wat de waarheid is en wat leugens zijn? U bezoekt gewoon verschillende websites en weegt alle voors en tegens tegen elkaar af? Dan bent u een minderheid die bovengemiddeld kritisch is, maar zo werkt dat toch echt niet in de praktijk. U leest dat de beheerder van Misdefinitie ontslagen is op een school. U leest dat hij voor de strafrechter is gedaagd. U leest vervolgens dat hij is veroordeeld tot en met de Hoge Raad aan toe. Wat denkt u dan? Denkt u dan dat hij buitenproportioneel gestraft is omdat een aantal linkse fascisten bij hun vriendjes van justitie aangiften deden, hij een togadhimmi kreeg die openlijk lid is van de PvdA en zijn woorden werden verdraaid zodat het net leek alsof hij alle moslims apen noemde? Nee, dan denkt u dat men in Nederland niet veroordeeld kan worden om een mening. Nee, dan denkt u, die man moet wel een pedofiel geweest zijn en ook nog een website runnen waar nazistisch gedachtegoed te lezen valt.
Het principe dat mensen getypte c.q. gedrukte tekst als de waarheid zien, is overigens geen verdienste van Google. Voordat de zoekmachine bestond, gingen mensen zich al gedragen alsof wat in de computer staat waar is. Vooral bij professionele organisaties die zwaar afhankelijk waren en zijn van alle informatie die ze over u verzameld hebben in geautomatiseerde systemen. Daarvoor bestond het principe ook al. Berichten in kranten, artikelen en in boeken, werden gezien als de waarheid omdat ze zogenaamd opgeschreven zouden zijn door geleerden. Het punt is dat men vroeger daadwerkelijk een ingang moest hebben bij een krant of uitgever om te kunnen publiceren voor het grote publiek. Ging het dan om rommel, dan liepen ze nog het risico dat het van te voren uitgefilterd werd. Op internet kan iedere mongool de grootste poep over u schrijven en bijna niemand is sterk genoeg om dat niet voor waar te nemen. Google, Youtube, Facebook en al die andere bekende netwerken, bepalen voortaan wat anderen over u denken. Weg is de vrije wil.
Vroeger als u ons zag lopen, dan had u grofweg twee keuzen. Of u bepaalde onmiddellijk dat we schijtlelijk waren en u nooit contact met ons zou willen. Of u had andere motieven om toch het contact te zoeken (bijvoorbeeld omdat na een aantal gesprekken zou kunnen blijken dat we intellectueel zeer onderlegd zijn) en dan moest u vragen of we iets wilden drinken omdat u er anders nooit achter zou kunnen komen. Doorgaans hadden we geluk en na wat contact zou wel blijken of er meer in zit. Tegenwoordig kunt u ons gewoon laten doorlopen en Google of andere sociale media gebruiken om een beeld over ons te vormen. Zo merken we dat naar gelang er negatieve informatie op internet staat, we negatiever worden benaderd dan wanneer er bijvoorbeeld staat dat we een diploma hebben gehaald of een dikke baan hebben gekregen. Golddiggers dus die hun gedrag bepalen naar aanleiding van informatie die anderen over u geven. Mensen zijn tegenwoordig niet meer in staat om zelf een indruk te vormen. Dat moet Google voor ze doen. Lees: andere mensen die ons zwart maken.
Gaat de discussie over privacyschending of andere negatieve aspecten van "sociale" media, dan praten mensen massaal de voorvechters voor de privacy na die lopen te jammeren over traceren en bijhouden in het kader van reclame. Ja, op zo'n beetje alle websites wordt bijgehouden wat u doet, wanneer u komt en met wie u contact heeft. Zo kunnen ze gericht reclame maken. Installeer een Adblocker en plug-ins als Ghostery en dat probleem lost zich deels op. Eventueel combineert u dat met surfen via het TOR-netwerk zodat u vrijwel anoniem over het internet kan dolen. Youtube-video's maken is dan niet zo handig. Slechts weinigen begrijpen dat Google nog een ander wapen heeft om uw gedrag te beïnvloeden. Dat verschijnsel staat in de literatuur bekend als de filterbubbel. Google toont niet zomaar alle websites waar het woord waar u op zoekt in voor komt. Google zegt zelf "relevante" resultaten te laten zien. Zoekresultaten veranderen en / of verdwijnen aan de hand van wat Google over u weet. U krijgt dus slechts een deel te zien.
Selectieve informatie op basis van uw interesses, woonplaats of andere gegevens wordt als een zegen gezien omdat het voor concrete informatie best aardig lijkt te werken. Bent u op zoek naar "restaurants", dan kan het handig zijn als Google meteen de restaurants toont in uw omgeving en bijvoorbeeld niet in Maastricht als u in Amsterdam woont. Maar dat zijn altijd voorbeelden waarmee kritisch denken wordt ontmoedigd. Voor zaken die niet objectief zijn, is het namelijk een crime. Stel dat Google weet dat u een linkse rakker bent en derhalve vaak berichten van rechtse blogs achterwege laat. Daardoor ziet u enkel socialistische berichten die uw denkpatronen bevestigen en wordt u steeds meer meegezogen in de eenzijdige informatie die u krijgt. Andersom kan dat aan de rechterkant natuurlijk ook, het gaat om het voorbeeld. Stel dat Google bepaalde artiesten niet laat zien op basis van uw eerdere muzieksmaak. Hoogstwaarschijnlijk zorgen de selectieve resultaten ervoor dat informatie die u wel gehad zou willen hebben als u het bestaan kende, verdwijnen.
Wilden we vroeger aan informatie komen, dan moesten we daar veel moeite voor doen. Die moeizame zoektocht, wat doorgaans een bezoek aan de bibliotheek en het krantenarchief betekende, garandeerde wel dat we ondertussen ook nog op andere interessante informatie konden stuiten waarvan we nooit hadden gedacht daar iets aan te hebben. Via Google krijgen we louter voorgeschoteld wat dat bedrijf voor ons in petto heeft en zullen we nooit weten of er misschien nog iets meer is wat we ook hadden willen weten. Denkt Google dat het voor ons niet interessant is of erger nog, als Google onder druk van overheden die informatie bewust voor ons verzwijgt, dan zullen we ook nog denken dat we alle informatie hebben en er ook niet meer naar gaan zoeken. Het is immers compleet, althans, dat wordt u wijsgemaakt. Google is steeds meer bezig om een bubbel om u heen te blazen die bestaat uit wat zij willen dat u weet. Steeds in het beschermde wereldje blijven dat veilig en knus aanvoelt onder de politieke correctheid, is gewoon opgelegde dictatuur.
Overheden, bedrijven en andere dubieuze instanties moesten in vroegere tijden fysiek moeite doen om boeken te verbranden of te verbieden als ze niet wilden dat wij het lazen. Thans zorgen ze er gewoon via internet voor dat zulke informatie ons nooit zal bereiken en dat we zelfs contra-informatie krijgen die ons gedrag beïnvloeden. Hyperlinks naar de slechte kanten van de massa-immigratie die bijvoorbeeld "spontaan" verdwijnen omdat Google ze niet meer belangrijk vindt. Ooit in een heftige discussie over economische profiteurs even snel wat statistieken willen verzamelen om die nare Gutmenschen op fora mee om de oren te slaan? Te vaak merken we dat die gegevens zeer moeilijk zijn op te vragen en dan alleen nog met wat kunst- en vliegwerk. Zielige zwarte kindjes die moeten worden weggestuurd en waarvoor mensen massaal in de bres springen, worden dan wel weer op een voetstuk geplaatst door Google. Bewuste politiek? Belangenorganisaties die druk uitoefenen? Stiekeme software die dat bepaalt? Hoe het ook zij, het is ongewenst.
Google beschouwen we eveneens als (a)sociaal netwerk omdat mensen het systeem misbruiken om hun gedrag dermate te beïnvloeden dat ze cruciale beslissingen nemen over sociale interacties, maar als mensen de term "sociaal netwerk" horen, denken ze toch vooral aan websites als Facebook. Facebook is primair bedoeld om persoonsgegevens te delen met anderen juist zodat anderen u kunnen vinden en contact met u kunnen opnemen. Verder wordt het netwerk met name gebruikt om heel egocentrisch uw leven te delen en daarmee anderen de ogen uit te prikken. Op zich is dat wel te begrijpen. Aangezien mensen in deze tijd niet meer de moeite nemen om elkaar echt te leren kennen en daarbij gebruik te maken van mensenkennis, moeten we enige vorm van bescherming inbouwen tegen vooroordelen op sociale media. We weten dat we gegoogeld worden, daar is niks aan te doen. Wel kunnen we ons perfect profileren. Veel mensen maken het "perfecte" profieltje aan waar ze gelukkig kijkend opstaan met veel lieve kindertjes. Om vooroordelen voor te zijn.
De schone schijn ophouden op sociale media komt wel met een prijs en dat komt omdat het continu onderhouden moet worden en de hele dag door uw aandacht vraagt. Vriendschappen zijn vooral online en de contacten worden vluchtiger en onpersoonlijker. Wie zijn Facebookvrienden en andere denkbeeldige poppen op andere netwerken te vriend wil houden, zal merken dat hij grote delen van de dag kwijt is aan het onderhoud van contacten die louter via beeldschermen spelen. Reageren op berichtjes, flauwe spelletjes en moraalridderspraat over onderwerpen waar u gewoonlijk zo'n controversiële mening over heeft. Allemaal moeite voor niks, want echte vrienden zijn het niet. Wacht, u kent ze in het echt? Hoe vaak is het u overkomen dat u Facebookvrienden in het echt zag zonder dat er reactie kwam? Dat ze u straal voorbij lopen en u 10 minuten later weer met een glimlach allerlei berichten van ze aan het liken bent? Hersenen krijgen geen moment rust en u zit die netwerken de hele dag meer aandacht te geven dan ze daadwerkelijk verdienen.
Psychologen luiden de alarmbel over de schadelijke effecten die de sociale netwerken hebben op uw brein. Doordat het netwerk al hun vrienden bevat, wordt de virtuele wereld al snel aangezien voor de echte wereld. Alles wat daar omheen gebeurt, lijkt steeds minder belangrijk te worden. Een verslaving ligt op de loer en vanaf dat moment gaat het van kwaad tot erger. Sociale media conditioneren mensen om te reageren op een geluid of trilling waarmee wordt aangegeven dat er nieuwe berichten zijn. Menselijke hersenen zijn niet gebouwd om op alle signalen te reageren, dus moeten ze nog selectiever gaan filteren. Op sociale media wordt echter alles als belangrijk beschouwd, dus valt er geen onderscheid te maken. Hersenen corrigeren daarvoor door alles een nog kortere concentratieboog te geven. Waardoor men gedwongen wordt om snelle achteloze beslissingen te nemen gebaseerd op bizarre vooroordelen. Niet voor niks zien we bij jongeren die veel op sociale media zitten, een kleine concentratieboog.
Heeft u niet gemerkt dat sinds sociale media hun intrede deden in uw leven, u meer moeite heeft om zich te concentreren op lange teksten? Geen mens die onze teksten leest, want ze hebben allemaal hetzelfde probleem. Na de eerste volzin slaan hun hersens op tilt. Ze zijn immers zo gewend om oppervlakkig te lezen wat er staat en meteen middels oerdriften te reageren. Met verhoogde bloeddruk, rammen ze voorts een reactie terug en als het antwoord niet snel komt, raken ze ongeduldig. Dacht u dat uw verminderde concentratievermogen het gevolg is van ouder worden? Slechts voor een deel. Het komt doordat u uw hersens aan het verkrachten bent met een overload een prikkels en snelle selecties op basis van niks. Jongeren geven aan dat ze door internetgebruik sneller negatief over de wereld gaan denken en depressies ontwikkelen. Op zich wel logisch, want de "beloning" die Facebook geeft, werkt steeds minder. Sociale media werken als gokken. Onmiddellijk resultaat en een beloning in de vorm van aandacht, werken echter slechts kortstondig.
Neuropsychologen kunnen inmiddels via metingen aantonen dat uw hersenen fysiek aan het veranderen zijn en het is nog maar de vraag of u dat werkelijk een verbetering vindt. Hersenen werken (helaas) niet als een harde schijf. We zijn als het ware levende fabrieken en de hersenen passen hun functies aan. Leidraad is daarbij de manier waarop u uw hersenen gebruikt. Op zich is dat vrij logisch. Wat u gebruikt, is onderhevig aan chemische reacties in de hersenen en dat kan zorgen voor een verandering. Gebruikt u vaak uw hersens om complexe wiskundige problemen op te lossen, dan zorgen uw hersenen ervoor dat ze extra brede paden aanleggen tussen de neuronen waar die informatie in uw geheugen staat en waar het verwerkt wordt. Gebruikt u uw geheugen vrijwel niet meer, dan gaan uw hersenen dat langzamerhand afbouwen en wordt u veel slechter in onthouden. Een andere functie kan daarvoor in de plaats komen. Rust roest zegt men wel eens en voor de hersenen geldt dat als ze niet gebruikt worden, ze minder capaciteit krijgen.
Internet heeft mensen schijnwijs gemaakt: mensen denken dat ze alles weten omdat ze alles kunnen opzoeken. Ze zien het internet als het ware als een verlengstuk van hun hersenen. Bullshit natuurlijk, want het feit dat het op internet staat, betekent niet dat u het weet, laat staan begrijpt. Voor uw hersenen is het wel een belangrijk verschil. Omdat u denkt dat u alles op internet kan opzoeken, bent u in uw leven minder bezig om dingen uit het hoofd te leren. U heeft derhalve steeds minder kennis in uw hersenen zitten. Dat vindt u wellicht geen probleem omdat uw smartphone bij wijze van spreken permanent verbonden is aan uw lichaam en veel dingen simpel op te zoeken zijn, maar de beschikbaarheid van parate kennis heeft wel degelijk te maken met begrip van de materie. In analogie kunt u de hersenen vergelijken met het werkgeheugen van een computer waarin allerlei "kennis" direct beschikbaar is. Parate kennis wordt gebruikt en gecombineerd met vaardigheid en begrip waardoor er "verstand" ontstaat.
Bedenk eens waarom een natuurkundige die een jarenlange studie achter de rug heeft en wiens hersenen vol zitten met parate kennis over zijn vakgebied, wel deskundig is op zijn vakgebied en in staat is om complexe stof te begrijpen terwijl iemand die even googelt op kwantummechanica en een Wikipedia-pagina voor zich krijgt er geen flikker van snapt. Juist, omdat het brein supersnel geheugen heeft dat een zorgvuldig opgebouwd complex aan kennis, feiten en vaardigheid binnen een fractie van een seconde kan inzetten om iets te kunnen begrijpen. Op internet kunt u weliswaar meteen de informatie op het scherm krijgen, maar voordat u er iets mee kunt doen, heeft u een brein nodig dat het allemaal kan verwerken en juist dat heeft u niet getraind. Als alle informatie al klopt op het internet, wat hoogst onwaarschijnlijk is, dan lezen uw hersenen een tekst in die ze zelf nooit zouden kunnen verwerken. Haal maar eens het werkgeheugen uit uw computer en probeer dan nog maar eens alle kennis op de harde schijf aan te spreken.
Wel, zonder werkgeheugen die parate kennis kan gebruiken in samenwerking met nieuwe inzichten en interpretaties, bent u als mens net zo waardeloos als een boek waar de kennis wel in staat maar zelf geen fuck kan en weet. Eigenlijk is het paradoxale aan deze hele situatie dat het mensen niet kan interesseren omdat ze door het verneuken van hun hersenen al niet meer in staat zijn om te begrijpen wat voor impact het heeft. Bovendien, ze leven toch goed? Ze hebben toch (virtuele) vrienden? De digitale wereld zorgt toch voor een continu vermaak zodat ze zich nooit meer hoeven te vervelen? Het gaat toch allemaal goed en de negatieve kernmerken worden toch heus wel sterk overdreven? Ja, voor mensen die toch al dom waren, maakt het minder uit. Heeft u nooit iets geweten of kunnen weten, dan maakt het inderdaad weinig uit of uw hersenen daar theoretisch wel of niet toe in staat zijn. Voor ons is het een ramp. Straks hebben we een wereld waarin iedereen denkt en doet alsof hij veel weet, maar waar in de praktijk alles gruwelijk mis gaat.
Linkedin is met name bekend om de invloed van zijn netwerk voor het vinden van een baan. Bezoekers komen er doorgaans in twee smaken. De eerste groep komt er met name met een mentaliteit van "zuig mijn ballen geile trut, ik heb gruwelijk veel bereikt en een omvangrijk netwerk dat alle deuren opent". De andere groep is inmiddels jaren werkloos en zo wanhopig dat ze inderdaad bereid zijn om de lullen van managers en recruiters te zuigen als ze maar een baan kunnen vinden. Nadeel van dergelijke netwerken is dat het alleen maar "waardevol" kan zijn voor mensen die al prima terecht zijn gekomen en van oudsher al over een goed netwerk beschikken. Zij hebben Linkedin eigenlijk helemaal niet nodig, maar gebruiken het met name om anderen de ogen uit te steken. Ook kan het werken voor vriendjes van vriendjes die dan "toevallig" benaderd worden, maar ook zij hadden zonder dat netwerk de baan gekregen. Heeft u echt een reden om op Linkedin actief te zijn, dan bent u wellicht langdurig werkloos en dan kunt u het schudden.
Problematisch is dat netwerken als Linkedin op een gegeven moment zo groot worden, dat het haast verplicht is om u er tenminste te registeren. Sommige mensen vinden zelfs dat Linkedin uw werk is in plaats van de taken die u voor uw baas moet verrichten. Zonder Linkedin, geen werk lijkt het motto. Veel recruiters zouden op hun opleiding alleen nog maar leren om nieuwe werknemers te zoeken via Linkedin. Onze opvatting hierover kent u. Recruiters zijn waardeloze idioten die enkel uw cv verzamelen en voor veel geld doorverkopen aan werkgevers die u uiteindelijk toch niet in dienst nemen. Af en toe wordt er eens een vriendje bemiddeld en dan schreeuwen ze dat de markt niet zonder hen kan, maar zij zijn verantwoordelijk voor de vele spookvacatures en het ondoorzichtig worden van de arbeidsmarkt. Werkgevers kunnen veel beter, sneller en goedkoper hun personeel zelf werven als ze zoeken op internet. Onze beheerder heeft zich op persoonlijke titel geregistreerd. Slechte publiciteit is ook publiciteit.
Ons vermoeden werd al snel werkelijkheid. Wie bij een netwerk hoort, ziet sowieso al alle deuren open gaan en wie er niet bij hoort, kan de tyfus krijgen. Ondanks dat onze beheerder 3 diploma's heeft gescoord in het hoger onderwijs, wordt hij nooit benaderd door werkgevers. Wat op zich ook niet eens zo problematisch is, want benaderd worden voor poep terwijl het niks oplevert, is zonde van de tijd. Wij zorgen wel voor onze eigen opdrachten, daar hebben we Linkedin niet voor nodig. Toch maken we ons zorgen over deze ontwikkeling. Steeds vaker hebben mensen het idee dat netwerken als Linkedin nog de enige manier zijn om fatsoenlijk aan een baan te komen. Wie niet meedoet, wordt uitgerangeerd. Sociale netwerken creëren hiermee hun eigen bestaansrecht onder dwang en de dreiging dat u anders buiten de boot valt. Linkedin wil zelfs regeringen gaan adviseren over werkloosheid, best wel eng. Sociale media worden steeds politieker en zwarte lijsten worden steeds makkelijker aangemaakt. Een foutje en u bent gediskwalificeerd.
Persoonlijke interactie moet tegenwoordig steeds vaker plaats maken voor wat oppervlakkig contact op sociale media. Extreme conflicten liggen hierbij op de loer, bijvoorbeeld in het klaslokaal. Vroeger namen we ruzies gewoon mee naar buiten op het schoolplein. Of net buiten het hek zodat leraren er geen zeggenschap meer over hadden. Om het pleit te beslechten, werden er dan met de blote vuist over en weer wat klappen uitgedeeld totdat beiden elkaar wat beschadigd hadden. Klaar en uit, nooit meer over praten. Hooguit wist men bij een eventuele reünie 20 jaar later nog wat vage herinneringen naar boven te halen over de toen hilarische vechtpartij, maar daar bleef het dan ook bij. Overigens moest het conflict wel de moeite waard zijn om er überhaupt om te willen vechten. Hoe anders ligt dat met sociale media. Omdat het vooral om geschreven tekst gaat waar emoties niet te zien zijn, loopt het uit de hand. Roddel en achterklap kunnen een dermate grote impact hebben op het slachtoffer dat ze zelf bereid zijn tot moord om het te doen stoppen.
Facebookmoord is tegenwoordig een bekende term die bij veel mensen wel een belletje doet rinkelen. Waarom lopen conflicten op sociale media zo snel uit de hand? Omdat de ruzie met veel mensen wordt gedeeld en de laster altijd op het internet blijft staan. De consequenties zijn veel groter en de belangen dus ook. Werden we vroeger op het schoolplein uitgescholden, dan konden we het negeren of wreken, maar uiteindelijk was er weinig aan de hand. Afgezien van het jarenlang stelsel matig pesten en treiteren dan. Op sociale media kunnen er opeens honderden tot duizenden mensen lucht van krijgen en het steeds blijven kopiëren. De misdaad is 100 keer erger en mensen hebben dan ook het idee dat hun wraak eveneens proportioneel moet zijn aan die gedachte. WhatsApp met zijn groepsberichten is dan ook een van de aanjagers van ruzies tussen kinderen en pubers die het gevecht dan meenemen naar het klaslokaal. Sociale media vormen letterlijk een pijn in de reet van schoolleiders die zich geen raad weten met netwerken waarbij zij machteloos staan.
Konden schoolleiders vroeger gewoon een slachtoffer van pesterijen negeren net zolang totdat de leerling van school ging of zelfmoord pleegde: op sociale media kunnen kleine pesterijen ontaarden in extreme wraakoefeningen die over en weer gaan. Onder de pet houden is er niet bij, want ook pogingen tot geheimhouding of slecht optreden van leraren en schoolleiding worden breed uitgemeten. Tegen onze schooldirecteur konden we betrekkelijk weinig uitrichten destijds. Bedreigen, telefoonterreur en smaadschriften waren de manieren om schade te berokkenen. Waar we dan wel weer bovengemiddeld goed in waren, daar niet van. Tegenwoordig zouden we zijn bezit van kinderporno wereldkundig maken en zijn woede-uitbarstingen en bedreigingen filmen en op sociale media zetten. Wat moet het toch een heerlijke tijd zijn om jong te zijn, maar ja, we prijzen ons ook gelukkig met onze jeugd met veel privacy. Deskundigen gegeven aan geen oplossingen te weten voor de problemen waar sociale media scholen voor stelt.
Deskundigen blijven hameren op het creëren van een veilige omgeving, maar ze kunnen niet vertellen hoe deze holle loze woorden moeten worden omgezet in concrete daden. Feit is dat sociale media het gedrag van leerlingen negatief beïnvloedt omdat het ze nu eenmaal de macht geeft alles en iedereen kapot te maken. Wapens in handen van kinderen die wettelijk gezien onbekwaam worden geacht om zelfstandig beslissingen te nemen en die we moeten beschermen tegen de gevolgen van drank, drugs en seks. Zelf zijn de kinderen niet in staat om te beseffen wat voor schade sociale media aanrichten. Continu zijn ze in opperste staat van paraatheid bij elk signaal dat er iemand is die iets naars over ze schrijft. En elke keer moeten ze daarop reageren met een extremere reactie om wraak te kunnen nemen. Kinderen leren thans dat hun medeleerlingen die geen vrienden zijn vieze obstakels zijn en geëlimineerd moeten worden. Zou het aan ons liggen, dan draaien we de tijd weer terug zonder al die asociale netwerken. Het haalt alle menselijkheid weg.
Overweging.
Organisaties die zeggen op te komen voor uw privacy, hebben het vooral over de activiteiten van sociale netwerken waarmee ze in de gaten houden welke websites u allemaal bezoekt. Zeer onwenselijk en we willen dan ook dat het verboden wordt, maar we mogen niet vergeten dat sociale netwerken een veel groter gevaar in het leven roepen. Om te beginnen zijn niet de gegevens die we vrijwillig verstrekken of kunnen tegenhouden met speciale software het grootste probleem, maar informatie in de vorm van smaad en laster die anderen over u op het internet zetten. Die bewustwording zien we nergens, ook niet bij al die zelfbenoemde deskundigen. Laat staan dat mensen begrijpen dat het gebruik van die informatie om mensen daarna op basis van vooroordelen anders te behandelen, een onwenselijke gedragsverandering tot gevolg heeft. Namelijk een maatschappij waarin het louter belangrijk is wat anderen over u denken. Fuck sociale media, wij protesteren door (in elk geval van onszelf) te eisen dat we altijd zelf een beeld willen vormen van iemand.
Toegegeven, wij hebben ons tegen wil en dank eveneens moeten begeven in het web der sociale media. Aan de ene kant hadden we vrienden die plotseling exclusief via sociale media gingen communiceren. Aan de andere kant zijn we professioneel met politiek bezig en de enige mogelijkheid om mensen te kunnen bereiken met onze boodschap, is deels via sociale media. Misdefinitie heeft tegenwoordig niet voor niks een Youtubekanaal. Niet omdat we niet via hier kunnen communiceren, de harde teksten om klootzakken aan te pakken kunnen nog steeds alleen maar hier verschijnen, maar omdat daar een groot publiek zit dat we nodig hebben voor extra bekendheid. Toch zijn we de afgelopen tijd aan het afbouwen omdat we de hierboven genoemde negatieve effecten van sociale media onacceptabel vinden. Computers hebben wij altijd als gereedschap gezien om informatie te ordenen, te bewerken en te verspreiden. Niet als hoofddoel. Sociale media moeten weer een hulpmiddel gaan worden en niet een manier van leven die boven alles gaat.
Laten we dan meteen met het hoge woord komen: psychologisch ligt het een stuk moeilijker om principes aan te houden. Een aantal van ons staan op Facebook. Zomaar het account afsluiten en er nooit meer komen, ligt zowel psychologisch als emotioneel heel zwaar. Het bewijs dat mensen er zo zwaar afhankelijk van worden dat ze verslaafd raken en er niet meer vanaf komen. Kunnen we dan echt niks doen? Zeker wel, we hebben het gebruik beperkt tot geregistreerd staan om bereikbaar te zijn voor oude bekenden, maar doen er verder niks mee. Het is heel belangrijk om in elk geval te stoppen met nutteloze zaken delen zoals spelletjes en evenementen. Van cruciaal belang vinden het verbannen van alle echte vrienden op Facebook. We hebben geen echte vrienden op Facebook staan, alleen maar een paar vage oude bekenden die we ooit gekend hebben maar met wie we eigenlijk geen contact meer willen. Dat scheelt echt al een heleboel. Waar het op neerkomt is dat we sociale media vooral gebruiken als spam om Misdefinitie te promoten en verder niet.
Zorg dat uw hersens in beweging blijven. Doe aan denksport. Puzzels, taal, rekenen en regelmatig de concentratie opbrengen om volledige artikelen van ons uit te lezen al interesseert het u geen bal. Vervang uw smartphone door een normale telefoon en communiceer alleen het broodnodige via SMS. Via de telefoon maken we alleen afspraken. Bij sociale interactie hoort naar onze mening het in de ogen kunnen kijken van het contact en het kunnen opvangen van non-verbale signalen. Zodat we weten dat bepaalde dingen die letterlijk gezegd worden, sarcastisch bedoeld worden. Kortom, communiceren met echte mensen in plaats van achter een beeldscherm. Sociaal is dat prettiger, maar ook voor onze hersenen die toch al jaren aan het verpieteren zijn. Volledig opzeggen van uw netwerken hoeft niet. Laat het maar lekker staan. Wij staan ook op Linkedin. Alleen maar voor het geval dat we toch gegoogeld worden. Een gewaarschuwd mens telt voor twee, maar het interesseert ons alleen maar om het grotere maatschappelijke belang: geen zombiemaatschappij.
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|