|
| 752 # Het PvdA-collegegeld # |
Gepost door Misdefinitie op 26-05-2014 om 23:13.
Tussen alle Viagraspam, penisvergroters, dubieuze casino's die onmetelijke rijkdom beloven, leugenachtige stoephoeren en loansharks met hun woekerrente, vindt een student terloops een intimiderend dreigmailtje van het Service en Informatiecentrum (SIC) van de Universiteit van Amsterdam (UvA). Onmiddellijk 10.000 euro extra collegegeld dokken of anders weg studie waar hij al jaren tijd, geld en energie in heeft gestoken. Hij heeft in het verleden al eens een studie afgerond en dat betekent voor salonsocialisten dat hij een goede baan had kunnen hebben en dus rijk is. U weet hoe zij dan redeneren. Stelen van de "rijken" voor parasiteren die slechts arm lijken. Paniek in de tent, want waar gaat een student dat enorme bedrag vandaan halen? Wie heden ten dage over 10 ruggen beschikt, is een pooier, drugsdealer of vriendjes met de linkse dhimmi's. Tijd om orde op zaken te stellen en hier eens in te duiken. Instellingscollegegeld is je reinste oplichting door onderwijsinstellingen die nota bene gefinancierd worden van uw belastingcenten.
Betalen voor socialistisch falen.
De vernieuwde wetgeving waarmee universiteiten studenten onbeperkt kunnen afpersen met extreem hoog instellingscollegegeld, is in het leven geroepen door linkse oetlullen die zelf minstens 8 jaar hebben gedaan over hun studie geschiedenis, rechten of economie. Minister Plasterk (PvdA) was verantwoordelijk voor de aanpassing van een heleboel regelingen in 2009 waarbij de hoogte van het collegegeld voor studenten die al een studie hebben afgerond, slechts als detail werd ingebracht waardoor verschillende partijen verleid werden hun handtekening te plaatsen. Plasterk bezwoer en beloofde dat er heus geen hoog collegegeld gevraagd gaat worden. Zoals gewoonlijk nam de politiek genoegen met zijn nikszeggende antwoorden en bleek later (toen de wet al lang en breed was ingevoerd en men niet meer terug kon) dat de slinkse beleidsmaker weer eens grof gelogen heeft. Instellingscollegegeld gaat over extreme bedragen. Een voorbeeld van dit wanbeleid is de zaak van Pauline Appelboom die voor haar master Geneeskunde 45.000 euro moest lappen in plaats van 6.000.
Geredeneerd wordt dat het lage wettelijk vastgestelde collegegeldtarief van rond de 1900 euro de kosten van de opleiding niet dekt, de overheid daarom fors moet bijspringen met duizenden euro's en het "eerlijk" is om aan studenten die al een studie hebben afgerond, meer collegegeld te vragen. Hij zou volgens de linkse leer immers de mogelijkheid hebben om een goede baan te vinden met een dik salaris en dus ook meer kunnen betalen. Het nare van dit soort drogredeneringen is dat het voor de niet-geïnformeerde lezer altijd eerlijk en sociaal in de oren klinkt. Waarom zou de overheid iemand moeten blijven subsidiëren als hij al een kans heeft gekregen en genomen? En iemand die rijk is, kan toch ook meer betalen dan een ander? Helaas zit de werkelijkheid iets complexer in elkaar dan de onnozele socialist u voorstelt. Ten eerste getuigt het sowieso al van dwaasheid om uit te gaan van wat iemand eventueel zou kunnen gaan verdienen. Betaalt u voor een lot uit de loterij ook alvast een miljoen omdat u dat na winst vast wel kunt betalen?
Kost een brood voor een rijke 1000 euro? Wordt de productie van een pak melk opeens duurder als de klant een vermogen op zijn bank heeft staan? Wat een achterlijke redenatie. Natuurlijk snappen we wel waar dit vandaan komt. Als het aan de socialisten ligt, dan kan iemand die 1 miljoen euro heeft verdiend net zoveel kopen als iemand met een bijstandsuitkering. Alles kapotnivelleren totdat helemaal niemand meer gemotiveerd is om te studeren en daarna te gaan werken aangezien al die inspanning toch niks extra's oplevert. Nog idioter wordt het als men het als feit aanneemt dat een hoogopgeleide per definitie veel geld gaat verdienen en daar al een voorschot op neemt. Wat gebeurt er als hij werkloos blijft? Kan hij dan het geld terugvorderen? Of moet hij dan met torenhoge schulden onder een brug slapen en ziet hij die linkse flikkers pas weer als hij ooit weer uit dat dal klimt? Nogal wereldvreemd vinden wij. Uitgaan van een hoog salaris als rechtvaardiging voor een hoog collegegeld, zou tenminste gepaard moeten gaan met een baangarantie.
Ten tweede is de werkelijke kostprijs van een opleiding niet onbeperkt. Dat klinkt als een open deur, maar waarom kan het instellingscollegegeld dan wel onbeperkt oplopen? Tweede studies worden alleen maar duurder terwijl geen van die universiteiten bereid is open kaart te spelen over de werkelijke kosten. Een prachtige indicatie hebben we wel. Toen de overheid de langstudeerboete invoerde en later onder protest weer introk, gaf de regering vrij dat ze per student ongeveer 3000 euro zouden toeleggen. Wie te lang studeerde, zou daarom 4500 euro per studiejaar moeten betalen. Het instellingscollegegeld kan echter oplopen tot 32.000 euro per jaar. Het is dus gelul dat het hoge collegegeld ervoor dient om de kosten op te vangen. Anders zou de minister het wel gemaximaliseerd hebben tot 4500. Ten derde zijn zelfs die beweerde kosten natte vingerwerk. De overheid heeft voor een nivellerend systeem gekozen. Collegegeld is socialisme: al het geld verdwijnt in een gapend zwart gat en het wettelijk collegegeldtarief is voor alle opleidingen gelijk.
Belgische studenten betalen voor de meeste theoretische studies slechts 500 euro per jaar. Meer hoeft het blijkbaar niet te kosten. Ons collegegeld is het socialistisch gemiddelde van alle opleidingen plus nog wat wisselgeld voor links om kansloze allochtonen, illegalen en crimineel tuig een kans te geven. Al in 2004 hebben we in het bekende boek over de HvA reeds uitgerekend dat 500 euro per jaar in principe genoeg is voor de meeste studies. Het feit dat de regering voor een socialistisch systeem kiest en daarmee kosten maakt die ze anders niet hadden gemaakt, moet volledig voor hun rekening komen en niet op de schouders terecht komen van ambitieuze studenten die tijdens hun werk hun kennis nog willen bijspijkeren met een tweede studie. Daarnaast vinden we het dubieus dat aan studenten geen mogelijkheid wordt geboden om de kosten voor de universiteit te beperken. Veel voorzieningen zijn niet nodig. Beginnende studenten van 18 jaar, vragen veelal begeleiding en colleges. Oudere studenten moeten ervoor kunnen kiezen dat niet te gebruiken.
Vroeger bestond er naast een voltijdse of deeltijdse inschrijving, eveneens de mogelijkheid om als extraneus ingeschreven te staan. Een inschrijving die alleen recht geeft op het doen van tentamens. De student heeft dan geen recht op het volgen van colleges, begeleiding of andere zaken die de universiteit geld kosten. Kosten waren zo rond de 1000 euro. Hieruit volgt meteen ons volgende bezwaar. Ten vierde kosten niet alle studenten op alle studies echt zoveel geld. Een deeltijd student die zijn studie in 8 jaar doet, kost niet twee keer zoveel als iemand die het in 4 jaar voltijds doet. Hij volgt niet opeens 2 keer zoveel colleges. Hij schrijft niet opeens meerdere scripties. Het blijft immers 1 opleiding. Waarom kan een student niet per uur betalen? Voor een fucking master rechtsgeleerdheid bestaande uit 6 tentamens en 3 uur scriptiebegeleiding 12.000 euro vragen. Zijn ze daar helemaal gestoord ofzo?! Minister Bussemaker (PvdA) vindt dat u niet zo moet zeiken. "Niets mis met zulk extreem hoog collegegeld, er zullen wel redenen voor zijn."
Walgelijke PvdA'ers die schaamteloos hun mislukte beleid door de strot van hun slachtoffers duwen en bij het rechtvaardigen niet eens meer de moeite nemen deze te staven met argumenten. Zelfs de redenen worden niet genoemd; kennelijk omdat Bussesloerie ze zelf ook niet weet. Het spreekt echter voor zich dat we onze student in deze casus, een gesjeesde student rechten, echt niet het instellingscollegegeld laten betalen. Elke cent die we uit handen van die rooie honden kunnen houden, is er een. Aangezien de UvA een ranzige bureaucratische instelling is waar ambtenaren over elkaar heen buitelen, is het bestuursrecht van toepassing. Via de civiele weg een rechtszaak starten is een andere optie die gevolgd werd door de speciaal daarvoor opgerichte stichting, maar daar zitten meer haken en ogen aan. Daarvoor is een advocaat vereist en u weet wel dat die beroepsleugenaars meer kosten dan opleveren. Misdefinitie tekent beroep aan tegen het besluit instellingscollegegeld in rekening te brengen, maar niet zonder een grondige voorbereiding.
Inmiddels weet u dat gelijk hebben, iets totaal anders is dan gelijk krijgen. Vrijwel altijd hebben we een ijzersterke zaak, maar kunnen er tientallen redenen zijn waarom we toch verliezen. Van partijdige rechters tot idiote regels die nu eenmaal keihard in de wet zijn opgenomen. In deze kwestie hebben we in elk geval te maken met het tweede. Dat is meteen slecht nieuws voor studenten die willen ageren tegen het instellingscollegegeld als ze al een bachelor of master hebben afgerond: het staat zo hard in de wet dat u gewoon moet dokken als u niet onder een uitzonderingsregel valt. Betekent dit dat u kansloos bent als u uw diploma hebt opgehaald en een tweede opleiding wilt starten op hetzelfde niveau? Behoudens uitzonderingen die er bestaan voor opleidingen in het onderwijs en zorg, is het antwoord ja. Wat zeker niet wegneemt is dat de casus die we gaan bespreken, veel zegt over het systeem. Zorg dat u ruim van te voren op de hoogte bent van veranderingen en pluk daar de vruchten van.
Deze casus speelde in 2012 en 2013, maar we waren al op de hoogte in 2009. Instellingscollegegeld heeft te maken met het afronden van opleidingen en uitzonderingen hebben doorgaans te maken met coulantie van universiteiten die opgeschreven staan in overgangsregelingen. Die regelingen hebben dan weer te maken met het aantal jaren dat u ingeschreven staat voor een opleiding. Een aantal van de voorbereidingen die we troffen, zijn op het moment dat we dit schrijven nog steeds mogelijk. Allereerst wilden we voorkomen het risico te lopen dat we de nominale duur van de opleidingen zouden overschrijden. Een tweede opleiding doen we naast het werk, naast het schrijven van racistische artikelen en naast het wekelijkse hoerenbezoek. Ook willen we graag zo veel mogelijk vrijheid bij het volgen van de opleiding. Net zoals vroeger gewoon inschrijven en alle vakken volgen op een volgorde die ons het beste uitkomt. Een normale voltijdse inschrijving, is zeer nadelig. Het is iets duurder, er is een bindend afwijzend studieadvies en de nominale duur is kort.
Voltijd is voor de eerste studie als u nog thuis woont, 18 jaar bent en op kosten van de staat studiefinanciering krijgt. Sinds de invoering van het leenstelsel, het zoveelste afperstrucje van VVD, PvdA, D66 en GL, is dat binnenkort afgelopen, maar dat even ter zijde. Vandaar dat wij kiezen voor de deeltijdinschrijving. Zes jaren voor de bachelor en 2 voor de master. Kan het nog eventjes langer? Tot uw dienst. Schrijf u in voor een schakelprogramma. Jawel, als u al een bachelor heeft afgerond maar u wilt totaal iets anders studeren, kunt u in een aantal gevallen middels een schakelprogramma toch de master gaan doen. De afgelopen jaren hebben universiteiten daar een stokje voor proberen te steken door maximale duren, verval van cijfers en ook het instellingscollegegeld, maar daar zit nu een maximum aan. Ziet u het allemaal aankomen, dan kunt u het beste de eerste opleiding nog niet afronden. Destijds kon onze student nog een paar jaar een schakelprogramma volgen dat gewoon bestond uit vakken van de bacheloropleiding.
Studenten die in 2010 of eerder begonnen waren aan hun opleiding, zouden gebruik kunnen maken van overgangsregelingen. Prima, dat gaan we regelen. Inmiddels had onze student het schakelprogramma afgerond en toegang tot de master en dat bood perspectieven. Per 1 september 2010 schreef hij zich op ons advies in voor zowel de bachelor als de master. Hij wilde uiteindelijk beiden afronden. Weliswaar had hij al een master, maar dat mocht de pret niet drukken. U kent het recept: Misdefinitie maakt korte metten met bureaucratie. Inschrijven voor twee opleidingen tegelijk zou anno 2014 een makkie moeten zijn, maar gelooft u ons, ruim 10 jaar na de "Misdefinitie van de HvA", is dat nog altijd niet het geval. Eerst moeten we de eerste inschrijving voor de bachelor voltooien. Dat neemt elk jaar weer de nodige weken in beslag. Voorts inschrijven voor de master en dat gaat nog steeds elk jaar weer verkeerd. Uiteindelijk wordt, na veel moeite en talloze malen het servicecentrum bezoeken, het betaalde collegegeld aan beide opleidingen gekoppeld.
Mooi, met twee opleidingen formeel gestart in 2010, had hij in elk geval tot eind 2013 recht op het wettelijke lage collegegeld door overgangsregelingen; ondanks dat hij reeds eerder een volledige opleiding had afgerond. Geregeld dachten we, totdat we aan het begin van studiejaar 2012-2013 opeens het onheilsbericht kregen dat hij het instellingscollegegeld moest gaan betalen dat ruim 8 (!) keer hoger lag dan het normale collegegeld. Wat ging er mis? We hadden het zo goed geregeld! Een troela van de administratie wist te vertellen dat het instellingscollegegeld verschuldigd was omdat de nominale duur van de opleiding allang verstreken was. Pardon? Sinds 2010 tellen wij toch echt slechts 2 studiejaren en we hebben er dan nog een aantal te gaan. Na enige communicatie bleek dat ze daar op de administratie alle ingeschreven jaren bij elkaar optelden, dus ook de studiejaren van het schakelprogramma. Ja dag, zo zijn we niet getrouwd. De nominale duur gaat uiteraard over de duur van dezelfde opleiding, niet van andere opleidingen.
Mevrouw was niet voor rede vatbaar en wij gaan standaard tegen elk besluit dat incorrect is, in beroep. We geven aan dat we sinds 2010 ingeschreven staan voor twee opleidingen, het deeltijdtarief hebben betaald zoals we al jaren doen en het bewijs van inschrijving van de bachelor reeds hebben ontvangen. Sowieso betekent het ontvangen van zo'n bewijs dat de inschrijving definitief is en niet meer veranderd kan worden. Het probleem ontstond bij het koppelen van de master. De koppeling met het collegegeld werd tegengehouden omdat de UvA meer geld wilde zien. Middels diverse brieven, werd er gedreigd dat de opleiding zou worden beëindigd. Zomaar eventjes zes jaren deeltijdstudie in het toilet mieteren om een bureaucratische trivialiteit. U zou voor minder dat gebouw in brand komen steken. De student stond op dat moment met de rug tegen de muur. Wat zou u doen? Wel, wij namen het risico van het verlies op ons. Om de studie niet te schaden, gaven we een machtiging voor betaling in termijnen van de 12.000 euro. Dat geld hadden we niet, maar dat is slechts een detail.
Meteen werd er 1000 euro per maand van onze rekening afgeschreven, dus het vervolg moest snel gaan en dat konden we natuurlijk vergeten. Procedures nemen zo maanden in beslag. We voerden de volgende gronden aan. De nominale duur van de bacheloropleiding kon nog niet verstreken zijn omdat we pas sinds eind 2009 ingeschreven stonden. De inschrijving voor die tijd, was een andere opleiding. Een schakelprogramma met bijna dezelfde naam, maar bijna telt niet. We wijzen erop dat schakelprogramma's op een hele andere manier gefinancierd worden en dat de overheid ons in deze niet mag naaien. Andere opleidingen kunnen zoals gezegd niet meetellen voor de duur van de huidige opleiding. Vanwege het toenmalige inschrijfbesluit, is hier slechts het wettelijke collegegeld verschuldigd. Voor de master hadden we een heel ander probleem. Onze student ging zich voor de derde keer daarvoor inschrijven. Masters zijn zo kort dat de nominale duur al snel verloopt; bijvoorbeeld omdat de scriptiebegeleider te laks is met nakijken.
De UvA betoogde dat 3 jaar inschrijven voor een 2-jarige opleiding, duidelijk de nominale duur overschrijdt. Niks aan te doen? Waren we de lul? Zo makkelijk laten we ons niet fucken; de administratie heeft zich rijk geteld. Voor het gemak telden ze alle jaren van alle inschrijvingen, maar dat is flauwekul omdat de jaren van het schakelprogramma niet meetellen en de inschrijvingen die tegelijkertijd waren, natuurlijk niet voor twee jaren meetellen! Een jaar ingeschreven staan voor zowel de bachelor als de master, betekent 1 jaar en niet 2! Bovendien hadden de VSNU en de HBO-raad met de minister van OCW afgesproken dat degenen die in 2010 gelijktijdig twee studies doen slechts het wettelijke tarief hoeven te betalen tot in elk geval eind 2013. Anno 2014 is bekend geworden dat deze regeling voor gelijktijdige studies, permanent is geworden. Onze student stond onafgebroken ingeschreven, dus geldt deze regel. Hallo, domme doos, kunt u tellen? In deeltijd 6 jaar bachelor + 2 jaar master = 8 jaar studeren tegen het lage tarief en niet 6 jaar dubbel gaan tellen!
Voorts doen we nog een beroep op de hardheidsclausule. Onze student wil met zijn masterinschrijving helemaal niet twee keer zoveel vakken volgen, maar slechts een scriptie inleveren. Dat kost de universiteit geen flikker. Hij had zijn punten ook kunnen incasseren onder de bachelorinschrijving, maar het is formeel noodzakelijk om voor de master ingeschreven te staan als hij zijn diploma wil ophalen. Deze vorm van bureaucratisch kommaneuken, is door de universiteit ingesteld en daar kan onze student niet de dupe van worden. Bovendien is het wel erg raar dat hij bij inschrijving bij een andere opleiding, wel het wettelijke collegegeld zou mogen betalen, maar bij de correcte inschrijving niet. Binnen het hoger onderwijs was het gangbaar dat elke inschrijving toegang gaf tot het afleggen van vrijwel alle tentamens die gegeven worden. Het is puur juridische haarkloverij. Nogal belachelijk. Thans hoeft u er niet meer mee aan te komen, maar een beetje zaniken werkte prima voor ons.
Bestuursrecht is, zoals dat in alle rechtsgebieden gaat, een kwestie van de grootst mogelijke bullshit goedpraten met stadshuiswoorden. Het draait niet om gezond verstand, maar om vage principes waar niemand wijs uit wordt. Zoals redelijk. Wat is redelijk? Dat de universiteit ons goed voorlicht. Niet dat ze normaal doen. Dus wat doen wij dan? Wij roepen dat de UvA ons niet heeft voorgelicht. Dat wij niet zo onschuldig zijn en wel degelijk van de hoed en de rand weten, neemt niet weg dat het klopt: hun voorlichting deugt niet en dat heeft consequenties voor onze onwetende student. Oude besluiten van de UvA meldden dat het instellingscollegegeld pas in 2013 van kracht zou worden. Daar zijn we door misleid. Proest, maar goed, onze student mocht er dus op vertrouwen dat hij tot 2013 tegen het lage tarief kon studeren. Daarnaast vermelden we weer de jaren. Bachelor + master in deeltijd betekent 8 jaren. Zou de UvA de student correct voorgelicht hebben, dan had hij zich pas ingeschreven voor de master na de bachelor en zo de nominale duur niet overschreden.
Proest, natuurlijk had hij dat niet gedaan, want dan was het echt niet meer gelijktijdig en was hij alsnog genaaid. Gelooft u ons, wij wisten wat we aan het doen waren en wilden het onderste uit de kan. Achteraf zijn de nieuwe besluiten die gebaseerd waren op die van eerdere jaren, drastisch veranderd. Voor ons reden om het te gooien op bewust de boel lopen besodemieteren. In 2010 en 2011 werd de term nominale duur niet gehanteerd. Anders had onze student wel wat minder vrouwen geneukt en bier gezopen. Hij had dus hele gerechtvaardigde verwachtingen. Acht jaar mogen studeren voor het lage tarief zolang de opleidingen gelijktijdig waren na 2010. Daar voldeed hij aan. We wijzen er nog op dat het vreemd is dat hij onder de bacheloropleiding nog 20 vakken had kunnen volgen (wat de universiteit meer kost), maar het afronden van de master zou opeens een godsvermogen kosten. Zo gaan we dat niet doen. Kortom, we hebben gewoon recht op nog een jaar tegen het lage collegegeld en dan is het echt wel op.
Tot slot sneren we nog dat het College van Bestuur alle mogelijkheden om de kosten te beperken, heeft afgeschaft, geblokkeerd of anderszins onmogelijk heeft gemaakt. Inschrijven als extraneus of als contractstudent voor de nog ontbrekende onderdelen, kon vroeger met gemak maar is nu niet meer relevant omdat ook daar de extreem hoge tarieven voor worden gevraagd. Vanwege de traagheid van hun personeel, is een scriptie aanleveren en het diploma aanvragen ook niet binnen een paar maanden gedaan. Daarnaast wil onze student gewoon de bachelor en master tegelijk aanvragen op dezelfde datum omdat dat mooier staat. Zo hebben wij onze wensen. Kortom, door het geklungel van de universiteit, waren deze extreme kosten onvoorzienbaar en leidt het tot een onbillijkheid van overwegende aard. Nette bewoordingen om ze te zeggen dat het gewoon een stelletje flikkers zijn die hun werk niet goed hebben gedaan. Juridisch en praktisch gezien stonden we in ons recht. We deden alleen ingewikkeld omdat het complex is geworden door al dat gerotzooi.
Uiteindelijk kregen we medio november (voor ons een record, nog nooit eerder duurde het regelen van een inschrijving langer; tegenwoordig moeten studenten al per 1 mei ingeschreven staan) het verlossende bericht. Onze student viel inderdaad onder de overgangsregelingen en kon, zolang hij voor beide studies stond ingeschreven, zijn opleiding vervolgen onder het lage tarief. Zeiden we het niet? Gerechtigheid geschiedde. Zomaar eventjes 10 ruggen bespaard en we hoefden dit keer niet eens naar een hoorzitting van het College te gaan. Al het betaalde geld, vorderden we terug. Even ging dat nog mis. Zo kennen we de UvA weer. Het geld kwam terug, op 5 tientjes na. En ook die gingen we nog eventjes vorderen. Tot op de cent nauwkeurig. Toch weer een paar kratjes bier. Proost, zo heel af en toe krijgen we gelijk als we gelijk hebben. Onze student is inmiddels afgestudeerd, maar het probleem blijft voor anderen. Misdefinitie vindt het achterlijk dat overheidsinstellingen in staat worden gesteld om studenten commercieel af te persen.
Overweging.
Aangezien er sprake was van een besluit van een overheidsorgaan, is het bestuursrecht van toepassing en daar hebben wij dan ook gebruik van gemaakt door bezwaar aan te tekenen. Zoals vermeld, bestaat er ook een civiele weg via de burgerlijke rechter. Wij vinden deze weg minder geschikt omdat als er een bestuursrechtelijke weg openstaat die met voldoende waarborgen is omkleed de kans groot is dat de civiele rechter het beroep niet-ontvankelijk zal verklaren. Elke jurist en zeker ook advocaat hoort dat te weten, toch koos de advocaat van Stichting Collectieve Actie Universiteiten (SCAU) mr. Maarten Kalkwiek voor de civiele weg en kreeg 2 maanden nadat wij onze zaak gewonnen hadden van de rechter het deksel op zijn neus: niet-ontvankelijk, wat doet u hier? Sindsdien is er een hoger beroep gaande. Verwacht wordt dat het Hof het beroep wel gaat behandelen, maar het is maar de vraag of dat wat oplevert. In elk geval komt de uitspraak in hoger beroep veel te laat voor al die studenten die allang een halve ton of meer hebben betaald.
Toegegeven, onze methode werkte enkel omdat we het voorzien hadden en een grondige voorbereiding konden doen. Bedenk tijdens uw eerste studie of u hierna nog een studie wil doen en start tijdig de tweede. Is de eerste eenmaal afgerond dan bent u de lul, tenzij u het onderwijs of de zorg in wilt. Universiteiten proberen routes af te snijden door bijvoorbeeld de geldigheidsduur van tentamens te verkorten zodat u al uw studiepunten verliest. Daarmee tonen ze al aan dat het ze enkel om extra geld verdienen gaat en niet om de extra kosten. Als die er al zijn, want daar zijn de universiteiten niet transparant over. Het spreekt voor zich dat dit probleem niet via de rechter op te lossen is. Zelfs al wint de SCAU en mogen universiteiten alleen de werkelijke kosten vragen, dan nog zal het instellingscollegegeld rond de 5000 euro liggen. Nog steeds absurd vinden wij. Onderwijs is een grondrecht en mag niet onbetaalbaar zijn. Studenten, besef aan wie jullie dit gesodemieter en het leenstelsel te danken hebben. De PvdA is niet eerlijk en D66 geen onderwijspartij.
Socialisten kiezen ervoor om de problemen in het onderwijs te lijf te gaan met het afstraffen van studenten en hen daarbij slechts te beloven dat het allemaal beter gaat worden. U moet u niet laten belazeren. Geld in onderwijs stoppen is uit hun mond een leugen. Het is makkelijk gezegd, maar ze maken het niet concreet genoeg om het waardevol te laten zijn. Wat heeft u eraan als u een halve ton extra moet betalen en slechts van horen zeggen heeft dat er ergens in het onderwijs iets geïnvesteerd wordt? Bullshit. Die linkse ratten gebruiken dat geld gewoon voor gratis zorg voor illegalen, het zwart maken van Wilders in Saoedi-Arabië en het onderhandelen met terroristen. U betaalt gewoon voor het grote zwarte gat waarin al het geld gestort wordt dat ten prooi valt aan de linkse verspilzucht. Wij vinden dat elke euro die u betaalt, linea recta terug moet komen naar het onderwijs en wel concreet. Een algemeen tarief voor het wettelijk collegegeld is nog te overzien, maar socialistischer moet het echt niet worden.
Is het onderwijs te duur, dan moet er gekeken worden waar de schoen knelt in plaats van nog meer geld te onttrekken van studenten die het toch al zwaar hebben. Stuur dure managers naar huis, verpats peperduur vastgoed en ontsla incompetente ambtenaren die toch op posities zitten die niet nuttig zijn. Maak het allemaal goedkoper. Universiteitsgebouwen hoeven er niet uit te zien als het Hilton. Men hoeft niet de duurste docenten in dienst te nemen als er slechts standaardliteratuur gedoceerd wordt. Er hoeven geen extreem grote computerzalen worden aangelegd als heel veel studenten aangeven er geen gebruik van te willen maken in ruil voor een korting op het collegegeld. De extraneusinschrijving moet weer in ere worden hersteld. Informatie die algemeen verkrijgbaar is, moet niet in dure handboeken worden voorgeschreven. Besteed automatisering aan ons uit; wij kunnen dat veel en veel goedkoper. Onze student heeft jarenlang rechten gestudeerd door zelfstudie en maakte enkel de tentamens op de universiteit. Dat hoeft niet veel te kosten.
Nederland is een kenniseconomie; met name omdat we te weinig natuurlijke hulpbronnen hebben om in het buitenland te verkopen. Vandaar dat wij willen dat de politiek de drempels om te gaan studeren, zo klein mogelijk maken. De studiefinanciering moet niet worden afgeschaft zonder er iets voor terug te krijgen waardoor het een verkapte belasting wordt. Schaf het af om rondpompen van geld te voorkomen en bepaal dat het maximale collegegeld slechts 1000 euro per jaar mag zijn. Het instellingscollegegeld moet worden afgeschaft. Het feit dat de socialistische overheid miljarden verspilt aan buitenlanders, ICT en Europa, mag niet betekenen dat ambitieuze studenten worden geremd in hun ontwikkeling. Is het geld op, dan moet er minder verspild worden. Lenen mag niet de norm worden in Nederland. Als studenten te ver wonen en daarom op kamers gaan en daarvoor lenen, bouw dan meer lokale onderwijsinstellingen. Universiteiten zijn nog steeds linkse bolwerken die het geld er doorheen jagen en hun studenten eerder als last dan een verrijking zien.
De overheid heeft studenten al te lang met de rug tegen de muur gezet. Een van de redenen waarom universiteiten zulke extreme bedragen kunnen vragen is omdat studenten geen kant op kunnen. Na een jarenlange studie (al is het uw tweede) wilt u niet dat al het werk teniet wordt gedaan, maar u kunt nergens anders terecht om de studie af te maken. Als onze kapper opeens 8 keer zoveel gaat vragen, stappen we naar de concurrent. Zou dat in het universitaire onderwijs ook kunnen, dan was het meteen afgelopen. Eerder hebben we reeds gepleit voor het standaardiseren van in elk geval de grote opleidingen. Een studie rechten is overal globaal hetzelfde. Zorg dat studenten met hetzelfde gemak bij alle universiteiten alle vakken kunnen volgen en combineren tot een diploma. Laat de overheid gecentraliseerd tentamens afnemen voor theoretische vakken zodat studenten altijd ergens terecht kunnen om hun diploma te halen. Alle gesloten socialistische systemen moeten worden opengegooid op een vrije markt zodat we corruptie en oplichting zien verdwijnen.
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|