Mis·de·fi·ni·tie (de ~ (m.), ~s)
1 Politiek correct geformuleerde definitie waarmee men door middel van leugen en bedrog de werkelijke aard van misstanden probeert te verhullen door deze te rechtvaardigen.
- Misdefinitie gaat over misstanden en gedrag van criminelen, radicalen en terroristen.
- Stop de #CancelCultuur! Stelletje moraalnarcisten, u bent geen beter mens als u mensen uitsluit vanwege hun politieke gezindheid.
- De vrijheid van meningsuiting is absoluut! Wat wij mogen schrijven, bepaalt niet de juut!
- Stiekem sollicitanten googelen en ze dan cancelen? Uw naam wordt geregistreerd en doorgegeven!
Gebruikersnaam: Wachtwoord:
# Home # Boek HvA (Uitverkocht) # Registratie # Contact #
Misdefinitie artikelen
Pagina: 6 / 44: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44

762 Journalist die op de waarheid pist
761 Politiek blijft aanrommelen
760 UvA slecht met Strafrecht
759 Zorg voor een vrije markt
758 Toezicht is wassen neus
757 Jihad in jurkgewaad
756 Geweld is wat voor de jeugd telt
755 Leenstelsel maakt schuldenschooiers
754 Opkankeren profiteurs!
753 Vergeetcensuur onder vuur
752 Het PvdA-collegegeld
751 Alles für das Reich!
750 Pestkoppen moeten we zelf stoppen
749 Universitaire bedrijvigheid
748 Herdenken zal mensen krenken
747 Dag van de PvdA-schijt
746 Wij denken anders
745 Solliciteren naar kutadviezen
744 Geen woorden, maar pedodaden
743 Opgerot met dat downloadverbod (2)

750 # Pestkoppen moeten we zelf stoppen #
Gepost door Misdefinitie op 16-05-2014 om 23:08.
Dagelijks werden we gedwongen om over het schoolplein geplaveid met de goede bedoelingen van tientallen schattige leerlingen te kruipen die ons schopten, sloegen, bespuugden en pardoes over ons urineerden. Totdat we op een kwade dag een van hen een vuistslag op zijn smoel hadden gegeven. De directeur en de politie werden erbij gehaald en we konden naar bureau Halt om daarna een andere school te zoeken. Later begon een puisterig koorknaapje de ranzigste leugens over ons te vertellen. Speciaal voor hem kwam er midden in de aula een aankondiging te hangen waarop stond dat hij graag aan zijn pik trok in de speeltuin. Kregen we meteen een aangifte aan onze broek, want meneer was erg beledigd door de waarheid en dat is natuurlijk erger dan door pesten iemands leven te ruïneren. Marokkanen roven, verkrachten en frauderen erop los. We noemden die criminelen berberapen. Godverdomme, wederom aangifte, rechter, veroordeling. Pestkoppen zullen nooit stoppen met hun terreur omdat ze door iedereen, inclusief overheid en rechters, als daders worden beschermd.

Hard gelag voor de kinderen.

Verdomme, bij elke school waar we geweest zijn voor een sollicitatiegesprek, werd ons wel gevraagd of we wel hart hebben voor kinderen. Schamper stellen we dan de vraag: "U bedoelt of we geil van ze worden? Nee." Dan lijken wij wel een stelletje gekken, want de propagandafactor is hoog in scholen die vooral het beeld willen neerzetten dat zij perfect zijn voor de ontwikkeling van kinderen en hun schoolklimaat zo veilig is als een getto vol illegalen. Pestprotocollen, klachtencommissies en dikke overbetaalde managers, moeten zogenaamd garanderen dat iedereen zich prettig voelt op school. Lees er maar eens de gemiddelde schoolgids of schoolwebsite op na: wie niet beter weet, zou daaruit zomaar de indruk kunnen krijgen dat school het paradijs op aarde is. Leraren die schatje zeggen tegen kleine kinderen en lelijke oude vrouwen die zich kleden als een hoertje van 18, worden daar heel normaal gevonden. Achter de leugenachtige praatjes van scholen, verschuilt zich de donkere wereld van het pesten waar iedereen aan meedoet.

Op het Einstein Lyceum in Hoogvliet leed een 12-jarige jongen niet alleen aan ADHD en PDD-NOS (een variant van autisme), maar vooral aan de eeuwigdurende pesterijen van zijn klasgenoten en leraren. Met lood in zijn schoenen moest hij dagelijks de terreur trotseren onder de grijnzende goedkeurende blikken van de schoolleiding die wel eventjes de andere kant opkeken toen er werd geschopt, over zijn rug werd gelopen en de scheldkanonnades nog erger waren dan wat u hier wel eens voorbij ziet komen. Talloze gesprekken hebben zijn ouders met de school gevoerd in de hoop dat het bestuur eindelijk eens zou optreden tegen het pesten, maar er gebeurde niks. Ten einde raad, toen het slachtoffer begon aan te geven niet meer te willen leven, hebben zij RTL met het programma "Project P" ingeschakeld in een uiterste poging de ellende te doen ophouden. Geconfronteerd met het bewijs, rent de school naar de rechter. "Pesten? Er wordt niet gepest. De Holocaust heeft ook niet plaatsgevonden. Het is een hetze." Ja ja, en dan het slachtoffer van school trappen.

Wellicht zult u van woede uit uw vel gesprongen zijn toen u vernam dat de schoolleiding er niet alleen in geslaagd is om censuur aan te brengen in een programma dat onverbloemd het falen en onkunde van de incompetente leiding aan het licht brengt, maar ook nog eens het slachtoffer verder de grond in heeft getrapt door de klas tegen hem op te stoken door hem de schuld te geven. Anderen zullen erop willen wijzen dat pestgedrag op heel veel scholen voorkomt en dit geval slechts een van de vele casussen vormt en er daarom eigenlijk niks nieuws is verteld. Wat ons echter interesseert is het feit dat deze casus wel degelijk een noviteit in het leven roept. Namelijk aantonen dat pesten niet louter een interne aangelegenheid is die toevallig binnen een klas afspeelt, maar dat pesten doorgaat tot in de hoogste regionen van de samenleving. Dat is vooral interessant als u bedenkt waarom preventie en handelen zo moeizaam verlopen. Over pesten heersen nog zoveel misverstanden dat het vrijwel onmogelijk wordt om het aan te pakken. Laten we daar eens naar gaan kijken.

Veel mensen gaan er veel te makkelijk vanuit dat omdat pesten heel vaak op scholen voorkomt, het een probleem is waar iedereen mee te maken heeft en het dus geen echt probleem is. Een redenatie die neerkomt op de stelling dat verkrachting niet erg is omdat de meeste mensen toch al seks hebben met een persoon die ooit een vreemde voor ze was. Voorts maken ze cruciale denkfouten omtrent het pesten. Wat iedereen wel eens overkomt, is plagen. Een negatief woord, expres spullen zoekmaken of een naar grapje. Wat ook iedereen wel eens overkomt, is een klap of andere fysieke ongemakken. Pesten kent echter een structureel karakter. Elke minuut, elk uur, elke dag en dat weken, maanden tot zelfs jaren achter elkaar. Kenmerkend aan pesten is dat het nooit eens ophoudt. Het wordt ook steeds harder, geniepiger en geavanceerder. Bovendien bouwt pestgedrag op slachtoffers die zich door het pesten niet ontwikkelen. Iedereen die wel eens gepest is en deskundigen op dit gebied, zullen beamen dat pesten niet iets is als een tijdelijk griepje.

Oordelen over gepest zijn of worden, is simpel als mensen zelf nooit het slachtoffer zijn geworden. De neiging bestaat dan om vanuit de eigen positie te redeneren dat het allemaal best meevalt. Zij zouden wel raad weten met pesterijen. Zouden zij gepest worden, dan zouden zij meteen in actie komen. Desnoods met grof geweld, hulp vragen aan vrienden en het recht. Vergeten wordt dat zij dat juist kunnen omdat zij niet gepest zijn en derhalve wel een goede sociaal-emotionele ontwikkeling hebben meegemaakt. Zij hebben niet hoeven overleven en konden in alle rust hun kracht ontwikkelen, blauwtjes lopen bij de meisjes en een grote vriendenkring opbouwen waaraan ze zich nu zo optrekken. Analyseer voor de lol maar eens wat al die mongolen nog waard zijn zonder hun vrienden, kennis en vaardigheden die ze hebben opgedaan. Geen fuck. Wanhopig bellen ze dan hun vriendenlijstje af totdat ze bij u komen. Het getuigt van weinig inlevingsvermogen en mensenkennis als u enkel uitgaat van wat u denkt te kunnen doen.

"Ja maar pestgedrag komt alleen maar geestelijk aan als mensen dat toelaten. Gewoon negeren en doen alsof het niet relevant is voor je leven." Onzin, niemand is in staat om minstens 5 jaar lang dag in dag uit scheldpartijen en fysiek geweld te negeren. Zeker niet als dat gebeurt in een omgeving waar hij verplicht moet zijn en dus nooit kan ontsnappen aan de psychologische terreur waaraan hij continu bloot staat. Uiteindelijk is iedereen kapot te krijgen als de pesterijen maar lang genoeg aanhouden. Ook volwassenen. Trouwens, veel mensen zouden dit toch moeten begrijpen. Zijn we immers niet allang in een maatschappij beland waarin een algemene opmerking over een groep de mensen al tot waanzin drijft? Kom op, als een of andere blonde peroxidekop roept dat er minder Marokkanen moeten zijn, is half Nederland daar psychisch ziek van. Laat staan als zij jarenlang elke dag persoonlijk het mikpunt worden. Pestgedrag sloopt mensen psychisch. Het is dan ook achterlijk om met een gezond brein en heel veel vrienden, het probleem te bagatelliseren.

Wees verdomme niet zo fucking egoïstisch. Natuurlijk kunnen wij ook wel gaan roepen dat een 49-jarige man die van bil gaat met 13-jarige meisjes, niet zo erg is. Toen wij als 13-jarig jongetjes geconfronteerd werden met een paar geile juffen, wilden we er immers ook wel overheen. Hoe erg kan het dan zijn? Man, zelfs met dwang zouden we spuitend klaargekomen zijn. Een typisch voorbeeld van louter denken met de eigen pik. Leer nu eens dat landelijke misstanden niet gaan over de vraag of u het persoonlijk kut vindt. Moord is anders ook niet klote. Als morgen 6 miljard mensen zouden doodvallen die we niet kennen en we daar geen gevolgen van ondervinden, zouden we er geen traan om laten. De dood van 1 bekende echter, is voor ons een wereldramp. Zo kunnen we nooit een intelligente discussie voeren. Maatschappelijk en politiek is het uiteraard de bedoeling dat we consequent zijn en gelijke lijnen trekken in het denken. Misdaden en misstanden die ons niet overkomen, zijn redeneertechnisch en qua logica even erg als misstanden die ons wel overkomen.

Aan anekdotisch bewijs van mensen die zogenaamd zeggen gepest te zijn en op basis daarvan concluderen dat anderen ook niet moeten zeiken, hechten we dan ook geen waarde. Iedereen die echt stelselmatig gepest en daarom van jongs af aan totale sociale deprivatie heeft meegemaakt, weet dat tijdelijk gepest zijn en ondertussen nog wel de mogelijkheid hebben gehad er sociaal uit te komen, niet eens voor een fractie vergelijkbaar is. Net zoals het trauma van seks met een lelijke snol waar u pas de volgende ochtend achter kwam niet te vergelijken is met seks onder dwang voor vele jaren. Tijdens de rechtszaak tussen de school en RTL kwam de dooddoener naar boven dat de pesters slechts kinderen zijn die te allen tijde beschermd moeten worden. Blijkbaar geldt die bescherming niet voor de slachtoffers en bovendien vinden wij vanuit het feit dat het kinderen zijn geen rechtvaardiging voortvloeien. Volwassenen willen graag geloven dat kinderen volledig wilsonbekwaam zijn en handelen vanuit onschuld en instincten, maar het zijn net mensen.

Laten we er niet omheen draaien, vanuit onze jeugd weten we nog dat we in een heel vroeg stadium al precies wisten wat we deden en wat goed of fout was. Natuurlijk konden we niet de volledige gevolgen en consequenties van ons gedrag doorgronden, zelfs de meeste volwassenen kunnen dat niet, maar de dingen die we deden waren doordacht waarbij we in elk geval rekening hielden met de kans op straf. Belletje trekken zou bij ontdekking hooguit zonder eten naar bed betekenen, een scheldpartij groene zeep in de bek en als we aan spullen van een ander zaten, ranselde die ouwe ons af met zijn riem. Er waren zaken waar we sowieso niet eens aan durfden te denken omdat we dan minstens een maand niet konden zitten. Waarom riepen we "homo" tegen de meester op de basisschool en niet een ander woord? Omdat we reeds wisten dat bepaalde woorden een kwetsende betekenis hadden en dat was toen ook precies ons doel. Met name op de hogere niveaus weten kinderen dondersgoed waar ze mee bezig zijn en zijn ze geraffineerd genoeg om na te denken over de gevolgen.

Zouden kinderen daadwerkelijk onwetend zijn en het pestgedrag gestuurd worden door hun oerinstincten, dan zou het inderdaad niet eerlijk zijn om hen op een onevenredig harde manier te straffen. Die stelling wordt al snel onderuit gehaald door het opzettelijke en voorbereide karakter van pestgedrag. Een kind dat zomaar iets doet en daar geen innerlijke betekenis aan kan geven, zal elk gedrag als gelijk moeten behandelen. Hij weet immers niet wat hij doet. Bekend is dat kinderen, vooral van de huidige generaties, nogal snel verveeld zijn en hun heil zoeken in iets anders. Dat impliceert dat als ze al toevallig op pestgedrag uitkomen, al dan niet geholpen door anderen, ze dat gedrag op een gegeven moment ook zat worden en dan weer iets anders gaan doen. Het impliceert ook dat als het pestgedrag ze wordt aangereikt, ze het simpelweg klakkeloos nadoen en zelf niet met doordachte varianten gaan komen. Net zoals een dronken lor in beschonken toestand tijdelijk ander gedrag gaat vertonen totdat hij weer nuchter wordt.

Wils- en handelingsonbekwaam zijn als kind en dan pestgedrag vertonen, zal eerder een willekeurig en tijdelijk karakter hebben dan structureel pesten. Immers, als het slechts kinderen zijn die niet weten wat ze doen en nog niet de gevolgen kunnen overzien, zal het gedrag minder moeten worden als die kinderen ouder worden en steeds meer richting de volwassenheid kruipen waar ze wel over het reflecterende vermogen beschikken dat pesten slecht is. Ook daar klopt geen flikker van. Het is in de praktijk juist andersom. Kinderen die al van jongs af aan bezig zijn met pesten en daarbij duidelijk als doel hebben zo gemeen mogelijk te zijn, worden als ze ouder worden steeds erger. Hun verhoogde denkvermogen worden niet gebruikt om tot volwassen inzichten te komen, maar om nog gemenere pesterijen te bedenken. Sterker nog, ze maken daarbij gebruik van nieuwe mogelijkheden die ze tot hun beschikking krijgen. Opmerkelijk dat mensen kinderen tot 18 jaar beschouwen als niet in staat hun eigen handelen te overzien, maar ze wel in auto's laten rondrijden.

Kinderen beseffen dondersgoed waar ze mee bezig zijn en dat is al zichtbaar in de manier waarop het pesten wordt georganiseerd. Er wordt bewust een zwak slachtoffer uitgezocht waarvan niet veel te duchten valt. Iemand die toch al buiten de boot valt, geen vrienden heeft, ziek is of door het pestgedrag al zo murw geslagen is dat hij niks meer terug zal doen. Zouden ze echt niet weten wat ze doen, dan viel te verwachten dat ze ook eens hun bek braken door toevallig een sterk slachtoffer te kiezen. Het gedrag wordt als geheim van de groep beschouwd en iedereen doet al het mogelijke om de kans op ontdekking zo klein mogelijk te maken. Andere stoute dingen die kinderen doen, gebeuren zo amateuristisch dat zelfs pogingen om het te verbergen overduidelijk zijn. Bij pestgedrag zien we structuren en samenwerkingsverbanden terug die doen denken aan de georganiseerde misdaad. Het pesten wordt steeds geraffineerder gedaan. Het is naïef om te denken dat pubers die over een paar jaar in auto's rondrijden en universitaire studies volgen, niet bewust als doel kunnen hebben om iemand volledig kapot te maken.

Een belangrijk bezwaar dat tegen het programma Project P wordt opgeworpen is dat het gebruik van verborgen camera's in de school een onevenredige inbreuk zou opleveren van de rechten van de pesters. Daarbij wordt heel zwaar op de emoties gespeeld door erop te wijzen dat het hele jonge kinderen zijn van rond de 12 jaar die onevenredig getroffen zouden worden als een misstap in hun jeugd ertoe zou leiden dat ze voor de rest van hun leven met de beelden geconfronteerd zouden worden. Televisiebeelden worden in deze tijd overal op het internet verspreid en de idioten op het net doen de rest door daar de persoonsgegevens bij te zoeken en te vermelden. Wat ons betreft worden hier alle situaties ten onrechte over een kam geschoren. Het zou inderdaad wel erg buitenproportioneel zijn om kinderen, zelfs volwassenen, levenslang te geven op basis van een fout. Zeker als zulke consequenties niet te voorzien waren. Kenmerkend aan pestgedrag echter is dat het niet om een (eenmalige) fout betreft, maar om structureel iemand met opzet kapot te maken.

Mogen kinderen nooit geconfronteerd worden met veel te zware consequenties? Belachelijk. Elk mens zou beschermd moeten worden tegen risico's in het leven die zij, gezien hun leeftijd en ervaring, nooit konden voorzien. Iemand een keertje uitschelden en dan meteen overhoop gestoken worden, een keer niet uitkijken en per ongeluk iets vernielen en dan meteen levenslang schade moeten dokken of een rekenfout maken en daardoor een ramp veroorzaken: men hoefde er niet op bedacht te zijn en dan ligt een redelijke oplossing voor de hand. Er bestaat echter ook risicovol gedrag waarvan iedereen, ook kinderen, kunnen begrijpen dat als ze dat doen, hun leven naar de maan kan gaan. Speelt uw kind met vuur, gaat daardoor uw woning in de fik en komt hij er helemaal zwartgeblakerd uit, dan is dat jammer voor hem. Is hij onvoorzichtig met vuurwerk en knalt hij zijn ogen eruit, ook dan is het gevolg onevenredig. Loopt uw kind in vereniging met anderen iemand structureel te pesten, dan hebben wij er geen probleem mee als hij met gelijke munt wordt terugbetaald.

De rechter overweegt dat de school een niet-openbare ruimte is waar kinderen erop moeten kunnen vertrouwen dat ze in een veilige omgeving zitten en niet gefilmd worden met verborgen camera's. Een foutieve voorstelling van zaken. Ten eerste is een school wel degelijk openbaar. Iedereen die daar rondloopt, kan kennis nemen van wat er gebeurt. Ook wij kunnen gewoon scholen binnengaan om te zien wat zich daar afspeelt. Iedereen kan opnamen maken; al dan niet heimelijk. En deze opnamen kunnen verspreid worden. Zeker in deze tijd waarin kinderen zelf allemaal een smartphone hebben en de mogelijkheden kennen, weet iedereen dat elk gedrag gefilmd kan worden en op internet kan verschijnen. Is dat wenselijk? In geval van pesten vinden wij van wel. Ten tweede is er geen sprake van een veilige omgeving als kinderen die veiligheid opheffen door het te vervangen door pestgedrag. Dat weten ze, dat doen ze immers zelf. Onder normale omstandigheden mogen kinderen op privacy vertrouwen, maar als ze zelf de veiligheid wegnemen, moeten ze er niet mee weg komen.

Kinderen hoeven ook niet bedacht te zijn op andere mensen die plotseling de school in de brand steken, maar als zij zelf in de aula met vuur spelen en de school gaat daadwerkelijk in de fik, dan moeten ze op de blaren zitten. Ze mogen zich gevrijwaard voelen van geheime opnamen als ze zich gewoon aan de regels houden en meehelpen een veilig klimaat te creëren. Gaan ze echter stoute dingen doen, dan weten ze echt wel dat het fout zit en had de rechter er goed aan gedaan om het signaal af te geven aan pesters dat ze met hun gedrag het risico lopen op de televisie te komen. Met deze uitspraak zegt de rechter echter dat "veiligheid" in de school wil zeggen dat pestkoppen alles mogen doen en ermee wegkomen omdat het bewijs ervan toch nooit gebruikt en getoond mag worden. Walgelijk. Hiermee wordt pesten in feite gelegaliseerd. Het was al niet strafbaar (echt waar), maar nu kan het zelfs zonder "angst" op betrapping. Leuk hoor dat daders van pesten in alle veiligheid iemand kapot mogen maken. Hebben de slachtoffers dan geen recht op veiligheid?!

"Ja maar de opgenomen kinderen konden niet kiezen om niet naar school te gaan en hadden geen enkele manier om te voorkomen dat ze opgenomen werden." Ze hadden wel degelijk kunnen voorkomen dat er beelden werden gemaakt. Niet pesten. Simpel. De school had kunnen voorkomen dat het slachtoffer zijn heil in andere middelen ging zoeken door het probleem op te lossen. Waarom horen we daar niks over? Het is volstrekt logisch, ook voor kinderen, dat iemand die continu getreiterd wordt, op een gegeven moment breekt en iets gaat ondernemen. Dat risico is dus voorzienbaar. Het kan zijn dat het slachtoffer op een gegeven moment een mes pakt en zijn belagers neersteekt. Voor hem de beste oplossing, want 1 jaar jeugddetentie is nog altijd minder erg dan 5 jaar gepest worden, maar goed, dat ter zijde. Het slachtoffer kan ook zelfmoord plegen. Of, in dit geval, een commercieel televisieprogramma inschakelen. Die pestkoppen en hun medeplichtige leraren en schoolmanagers, hadden jarenlang de keuze om gewoon te stoppen.

Meneer de rechter, het is inderdaad wel vrij lullig dat die pestkoppen niet zomaar iemand jarenlang op zijn rug kunnen staan, schoppen en uitschelden zonder dat het openbaar wordt. Het had geheim moeten blijven. Een leerling die zelfmoord pleegt, kan achteraf namelijk neergezet worden als geestelijk instabiel en dan kan iedereen in de maatschappij weer lekker op twee oren slapen. Proest, wat een imbecielen. Dat de rechter zich continu tegenspreekt, blijkt wel uit het feit dat ze ook verbieden beelden uit te zenden die op de openbare weg zijn opgenomen. Na de opnamen met de verborgen camera, hebben RTL en het slachtoffer de klasgenoten waaronder de pestkoppen midden op straat aangesproken en hen daarbij de opnamen laten zien. Ook daar verzon de rechter weer een smoesje op. Leerlingen zouden niet geheel vrij zijn geweest te kiezen of ze de beelden wilden zien en ook niet of ze daarbij opgenomen werden door RTL. Gelukkig had het slachtoffer wel de keuze om niet gepest te worden. O wacht, dat boeit natuurlijk geen flikker.

Best wel bizar, de daders van het stelselmatige pesten zijn nu opeens zielig. Zonder bericht van te voren werden zij geconfronteerd met de pestbeelden. Dat het slachtoffer al jarenlang zonder waarschuwing vooraf wordt geconfronteerd met geweld en psychische mishandeling, wordt buiten beschouwing gelaten. Aan de pesters zou gezegd zijn dat de formulieren waarop hun ouders toestemming konden verlenen voor uitzending, niet aan de school getoond mochten worden. Net zoals de school ervoor heeft gezorgd dat het pestgedrag niet aan anderen getoond mag worden. De pot verwijt de ketel dat hij zwart ziet. De rechter stelt verder dat de daders makkelijk te herkennen zijn op de beelden. Vooral voor bekenden. Met als risico dat zij onder bekenden als pestkoppen bekend zouden staan. Ja, dus? Het slachtoffer staat al jaren bekend als iemand die door iedereen willekeurig getreiterd mag worden totdat hij dood neervalt. Vraag in elke omgeving wat ze van een slachtoffer van pesten vinden en ze zullen beweren dat het een gestoorde idioot is die het uitlokte.

Des te verder we lezen in het vonnis van de rechter, des te verder vallen onze monden open van verbazing. RTL heeft de beelden in een wel heel extreem lage resolutie opgenomen, de gezichten en lichamen wazig gemaakt (geblurd) en de stemmen vervormd. Wie de eerste afleveringen heeft gezien, weet dat er haast niks te zien is. Desondanks vindt de rechter dat RTL niet al het mogelijke heeft gedaan om herkenbaarheid te voorkomen. Ze hadden alles helemaal zwart moeten maken zonder geluid. Ja hallo, dan is er helemaal niks meer. Zijn ze daar allemaal wereldvreemd of hoe zit dat? Het zijn geen onschuldige kinderen die op de korrel worden genomen. Erg snugger is de rechter ook niet als hij opmerkt dat het niet in geschil zou zijn dat de school zich inspant om het pesten tegen te gaan. Dat is apert onjuist. De school heeft pestprotocollen die niet werken en werd al eerder op het matje geroepen in het KRO-programma "Over de streep". Diverse malen in een pestprogramma komen, bewijs via de rechter verbieden en het slachtoffer van school trappen, is niet tegengaan van pesten maar het faciliteren.

Overweging.

Geschokt waren we na het vernemen van de mediarel rondom de rechtszaak van het Einstein Lyceum om de beelden te verbieden. Inmiddels zijn we de meeste vormen van pesten wel tegengekomen. Van dagelijkse psychologische terreur tot fysieke mishandeling en maatschappelijke diskwalificatie. Inmiddels kennen we ook de gangbare reacties van het klootjesvolk. Van "terug slaan" en "het zijn maar kinderen" tot aan "zelf uitgelokt". Deze casus laat echter zien dat het pesten zich niet beperkt tot een paar daders in een schoolklas, maar dat het een breed maatschappelijk probleem betreft dat niet te stoppen valt omdat medeplichtigen en medeplegers overal in de samenleving te vinden zijn. Daders worden tot aan het belachelijke aan toe tot in de hoogste regionen beschermd. Leerkrachten, schoolleiding en al die andere zogenaamde pedagogen, zijn te incompetent om het pesten aan te pakken en zelfs rechters gaan erin mee. Het komt erop neer dat slachtoffers van pesten volledig met de rug tegen de muur staan omdat elke actie om het pesten te stoppen hen nog duurder komt te staan.

Deze maatschappij heeft er massaal voor gekozen om de slachtoffers van grove misdrijven en misstanden te negeren en desnoods uit te schakelen als ze in opstand komen. Liever een nerd die voor de trein springt dan de pestkoppen aanpakken. Liever een politicus of webloggers met de dood laten bedreigen dan aan miljoenen ratten uitleggen wat de vrijheid van meningsuiting echt inhoudt in een vrij land. Liever het slachtoffer van school sturen dan het pesten sanctioneren. Lange tijd zijn mensen er vanuit gegaan dat het kapotgemaakte slachtoffer toch geen energie meer over heeft om te ageren en zijn eenzame leven uiteindelijk zal inruilen voor de dood. Diezelfde mensen sussen dan hun bedorven geweten door elkaar en anderen wijs te maken dat het slachtoffer het allemaal zelf heeft uitgelokt en derhalve de dood verdiende. Levensgevaarlijk als u bedenkt dat agressie zich op een kwade dag ook naar buiten kan richten. Door de komst van sociale media, wordt het moeilijker om iemand kapot te maken en dat altijd geheim te houden.

Al vaker hebben we opgemerkt dat als slachtoffers maar lang genoeg over hun grenzen worden geduwd en het idee krijgen alles al geprobeerd te hebben maar het desondanks steeds erger wordt, dat de bom een keer barst. Denk aan die ontslagen werknemers die na jarenlang procederen en honderden sollicitaties, opeens een wapen ter hand nemen. Of aan groepen mensen die in de politiek de grootste bullshit hebben verteld, niet voor rede vatbaar waren en dan uit pure noodzaak een oorlog beginnen. Geweld en oorlog is op een gegeven moment altijd het eindpunt. Dat is heel menselijk. Als praten met volwassenen, de schoolleiding en zelfs de rechter niet helpt, wat kan iemand dan nog doen? In een hoekje gaan liggen janken en zelfmoord plegen zoals deze maatschappij blijkbaar graag ziet omdat daarmee hun probleem is "opgelost?" Of neemt u liever het risico en onderdrukt u heel onnozel alle menselijke gevoelens? Zelfs als slachtoffers nooit actie ondernemen, zal het pesten uiteindelijk ertoe leiden dat heel veel mensen ongelukkig worden.

Des te meer partijen erbij betrokken zijn, des te groter is de kans dat het uit de hand loopt. De een pest de ander, de ander probeert iets terug te doen, de dader roept zijn vrienden erbij, steeds meer pesters raken erbij betrokken, leraren schrikken en proberen het te sussen, de schoolleiding wil het met alle macht stilhouden, er komt publiciteit, een rechtszaak, mensen raken verontwaardigd, de school wordt beklad en vernield en waar houdt het op? Het slachtoffer gaat naar een andere school, wordt daar wellicht weer gepest, websites publiceren persoonsgegevens, groepen worden tegen elkaar opgezet, er was toch al haat en nijd onder alle lasterende websites, de politiek bemoeit zich ermee, maar ook daar is het al oorlog. Hoe hoog moet een slachtoffer het spelen voor een oplossing? Of is de meest logische conclusie dat hij zijn kwelgeesten beter een mes tussen de ribben kan steken? Men dient te beseffen dat een 12-jarige die zijn pestkoppen neersteekt, minder zwaar wordt bestraft dan als hij nog eens 5 jaar gepest wordt.

De invloed en schade van pestgedrag uitleggen aan mensen die nooit gepest zijn, is extreem moeilijk als zij zich niet kunnen inleven in anderen. Pesten is als iemand jarenlang opsluiten in een donkere kamer zodat zijn zicht niet ontwikkelt. Pesten betekent totale sociale deprivatie. Verstoken van elk (normaal) menselijk contact waardoor de sociaal-emotionele ontwikkeling die noodzakelijk is om te kunnen overleven in een samenleving, volledig stil komt te staan en nooit meer ontwikkeld kan worden. Geestelijk wordt iemand tot de grond toe afgebroken. Als u bedenkt dat er al rechtszaken worden gevoerd voor algemene uitingen die niet eens over individuen gaan en mensen al doen alsof ze dood gaan als ze het woord berberapen zien, dan zult u begrijpen dat elke methode om het pesten tegen te gaan, welkom is. De school loopt nu te janken dat zij door Project P gepest worden met bekladdingen en telefoonterreur. Opmerkelijk, als die pestkoppen iets kleins meemaken, dan is de wereld te klein, maar iemand tot de dood treiteren hebben ze zogenaamd niet geweten.

De rechter heeft met zijn uitspraak een unieke kans laten liggen het pesten te verminderen. Misdefinitie wil dat filmbeelden van pestgedrag legaal kunnen worden gepubliceerd. Kinderen kunnen weliswaar niet alle gevolgen overzien van hun pestgedrag, maar de beslissing om te pesten heeft wel te maken met de straf die in het verschiet ligt. Zouden zij de kans lopen gefilmd te worden als ze pesten, dan zullen ze wel twee keer nadenken. Alles is er namelijk op gericht om heimelijk te pesten omdat ze dondersgoed weten dat het gevolgen heeft. Vooral het contrast zal helpen. Veilig wanen doordat er bij normaal gedrag niet gefilmd mag worden, maar het gevoel van onbehagen ervaren omdat er bij pestgedrag wel gefilmd en gepubliceerd mag worden. De beelden kunnen bovendien gebruikt worden om tegen de ouders te zeggen: "Dit is het bewijs, als het nog een keer gebeurt, staat het morgen op websites als GeenStijl." Fuck de zogenaamde onbezonnen jeugd. Wie brand kan stichten, iemand kan steken of wil pesten, moet daarvan maar de consequenties aanvaarden.

Pestgedrag moet strafbaar worden. Het is van de zotte dat wat mietjes zo naar de politie kunnen rennen voor algemene uitingen, maar dat de slachtoffers van pesten nergens terecht kunnen. Gedrag dat gericht is om pesten te stoppen, moet daarentegen legaal worden. Wie plotseling een harde klap uitdeelt na stelselmatig gepest te zijn, heeft een beroep op noodweer en verdient een standbeeld. Hetzelfde geldt voor degene die over zijn belagers een geschrift publiceert. Niet in te zien valt waarom iemand die dagelijks door een groep wordt uitgescholden, niet in de aula wat leuke feitjes over zijn pesters mag hangen. Geef slachtoffers de beschikking over mogelijkheden om de pestkoppen aan te pakken. Zij hebben het recht niet om met zoveel mensen iemand kapot te maken. Daarnaast willen we op medeplichtigheid en medeplegen aan pesten zware straffen hebben en dan doelen we op leraren, schoolleiders en de pedagogen. Nederland staat al tijden op zijn kop. Daders worden beschermd ten koste van slachtoffers. Wij willen dat met gezond verstand volledig omdraaien.

Leraren die pestgedrag negeren, wegkijken en bagatelliseren als het bekend wordt gemaakt, zijn medeplegers of op z'n minst medeplichtig. Hetzelfde geldt voor mentoren, coördinatoren, afdelingsleiders en schoolleiders. Op negeren, bagatelliseren of zelfs meedoen, moet een jarenlange gevangenisstraf komen te staan. De pesters verdwijnen voor tenminste het aantal jaren dat het pesten heeft geduurd in een (jeugd)gevangenis en moeten daar behandeld worden voor hun ziekelijke stoornis. Wie op jonge leeftijd al iemand kapot kan maken, dreigt in de volwassenperiode uit te groeien tot psychopaat, ambtenaar of agent. Scholen die falen of op wat voor manier dan ook weigeren mee te werken aan het stoppen van pesten, moeten worden gesloten. Wie camerabeelden heeft gemaakt, moet het recht krijgen om de daders en hun ouders te confronteren met deze beelden. De daders moeten gewoon van school gestuurd kunnen worden. Slachtoffers hebben nooit gevraagd om de vernieling in gepest te worden. Degenen die zulke beslissingen nemen, zijn geen "kind" meer en verdienen zware straffen.
Reacties: 0
Pagina's: 1

Reactie toevoegen
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
 Houd het hier netjes. Hartelijk dank.

Misdefinitie
Copyright (c) 2004-2023.

C:\>Misdefinitie\type info.txt
Technisch beheerder: Lewis Leonardo.
Contact opnemen kan via een e-mail naar info apending misdefinitie.nl.