|
795 # Regeren per decreet # |
Gepost door Misdefinitie op 27-12-2014 om 23:44.
Arrogantie, superioriteit en selectieve verontwaardigheid zijn de kenmerken van westerlingen die dagelijks met volle trots ejaculeren op de democratische rechtsstaat. Wie de moeite neemt om rechtsgeleerde en filosofische literatuur tot zich te nemen, ontwart daar met enige moeite een sprookjeswereld in. Trias politica, gekozen volksvertegenwoordigers, onafhankelijke rechters en grondrechten: u kent dat wel. Andere grootmachten ter wereld die niet bij Europa horen, zouden dat allemaal ontberen omdat ze geleid zouden worden door gewetenloze dictators. Bij ons, zo gaan de verhalen, komen wetten en beleid tot stand in zorgvuldige procedures waar steeds een meerderheid gevonden kan worden die een breed draagvlak geniet onder de bevolking. Hier zouden de vele emoties van gauwgekwetsten nooit leiden tot arrestaties als u hen beledigt, worden journalisten niet opgepakt en worden verkeerde politici niet bedreigd. Onder het rode vernis van de mooie praatjes, schuilt een verrot stelsel van corrupte socialistische politici die liever per decreet regeren.
Dictatuur van de meerderheid.
Regeren per decreet is typisch een aangelegenheid van achterlijke regimes waar de dictator als alleenheerser geen enkele tegenspraak duldt. Zelfs niet van het eigen juridische systeem en internationale afspraken. De reden is nogal duidelijk. Doorgaans willen zij absurde plannen of zelfs misdaden tegen de menselijkheid doorvoeren en daar zouden zij onder de normale principes van een democratische samenleving, nooit toestemming voor krijgen. Hitler wilde van alle Joden af, maar ja, als hij dat met een blonde pruik op tijdens de coalitieonderhandelingen zou hebben geopperd, zou het nooit zover zijn gekomen. Wilders wordt voor minder met de dood bedreigd. Democratie tracht een volk te beschermen tegen fascisme door voor belangrijke beslissingen een meerderheid te eisen en dat impliceert dat er nogal wat mensen overtuigd moet worden. Lastig als het beleid tegen het zere been schopt van veel kiezers. Een decreet is veel meer dan een bevel dat eventueel met geweld kan worden afgedwongen. Het is een gevaarlijk juridisch instrument.
Hitler vaardigde decreten uit waar aan gehoorzaamd moet worden op straffe van de doodstraf, maar dat vertelt niet de hele geschiedenis over decreten. Een van de redenen waarom mensen het nu nog steeds over de Tweede Wereldoorlog hebben is niet zozeer het aantal doden, maar het principe dat alles wat de nazi's deden, geheel legaal was. Het Derde Rijk is gewoon naar de Hoge Raad gegaan met de strekking: "Hey jongens, we willen alle Joden vergassen, zorg even voor de juridische dekking." "Mooi," zeiden ze bij de Hoge Raad, "dat kan, want wij verklaren dat alle decreten van de Führer wetten in formele zin zijn." Nog eventjes de joodse president wegjagen en hup, ze waren er helemaal klaar voor. Later verklaarden die landverraders dat rechtszekerheid voor rechtvaardiging ging. Zo gaat dat. Sindsdien kon het regime door een decreet, gewoon een stuk papier met een vordering erop, alle wetten zo door drukken. Decreten zijn dan ook een soort blanco cheque voor regeringen. Alles wat zij zeggen, heeft de gelding van een wet. Zonder besluitvorming.
Aangezien men zo doodeenvoudig de wet en de democratische rechtsstaat kan omzeilen, zijn decreten levensgevaarlijk. Tegenwoordig zien we ze dan ook nog steeds gebruikt worden in regimes waar u liever niet tussen leeft. ISIS (u weet wel: moslims en hun fascistische islam) vaardigt decreten uit waarin onder andere te lezen valt dat seks met kinderen is toegestaan. Sowieso zijn meisjes en vrouwen onder de islam louter bedoeld als slavinnen. Zijn die geile baardapen hun kamelen zat, dan schrijft het decreet voor dat kinderen gepenetreerd mogen worden zoals ze dat ook met hun geiten doen. Wel is er een beperking als ze geen maagd meer zijn. Dan zijn ze bezoedeld en moeten ze eerst gereinigd worden om de restjes mannenpap te verwijderen. Zo heeft de heilige profeet dat gewenst. Kinderen uit elkaar trekken, maar het wel netjes houden. Orale seks is zonder meer toegestaan voor wie nog lekkere trek heeft. Het heeft geen zin om te roepen dat ze niet allemaal zo zijn, want het decreet geldt voor alle aanhangers van de islam.
Even snel een stukje land bezetten van Oekraïne en dan tijdens de ruzie die dat geeft met de internationale gemeenschap, de beslissing legaliseren per decreet dat de bezetter heeft genomen. Wat zegt u? Een oorlogsmisdaad? Dat vindt de NAVO ook, maar ja, als we in de westerse landen zo'n handeling een Algemene Maatregel van Bestuur noemen, dan hebben we moreel, juridisch en logisch gezien geen poot om op te staan. De Krim heeft zich ingelijfd bij Rusland of we dat nu willen of niet. Sluit de oppositie zich niet aan bij de bezetters, dan lopen ze het risico dat er een bloederige wapenwedloop zal plaatsvinden. In Nederland zou dat niet nodig zijn; hier pikken we alles. Decreten komen niet alleen voor in fascistische regimes in landen die oorlog voeren, maar net zo goed in corrupte bananenrepublieken. In Venezuela heeft de president van het parlement een jaar de bevoegdheid tot decreten gekregen. Echte democratische samenlevingen, hebben ervoor gezorgd dat er binnen hun systeem geen mogelijkheid kan bestaan tot dergelijke staatsgrepen.
Methoden van extreme regimes zijn doorgaans zo effectief dat ze zo kunnen doorsijpelen naar de zogenaamde "beschaafde" samenlevingen. Uiteindelijk draait alles gewoon om de macht en alles wat de elitaire randdebielen op hun positie kan houden, is op een gegeven moment toegestaan. Obama, typisch een voorbeeld van een salonsocialist die destijds waarschijnlijk puur op zijn huidskleur is gekozen, heeft aangegeven dat hij desnoods decreten uitschrijft om zijn zin door te drukken. Formeel heeft hij die bevoegdheid niet, maar zie hem maar eens weg te krijgen als hij illegaal handelt. Wie aan de knoppen zit en de poppetjes bestuurt, heeft de macht. Al gaat dat lijnrecht tegen alles waar we in vrijheid in geloven. Sowieso is het nogal twijfelachtig dat we Amerika een grotere rol toeschrijven in deze wereld dan Europa. Amerika kan zo langzamerhand alles bepalen en gedraagt zich als de leider van de wereld. Laten we ervoor waken dat onze democratie geen schertsvertoning wordt zoals dat in andere landen al het geval is.
Ontdekken dat uw regering met uw voeten speelt is niet eenvoudig vanwege de goochelaarstrucjes die ze hebben om beleid anders te brengen dan het zal uitpakken. Neem de nieuwe zorgwet als voorbeeld. Op de televisie mogen we van die propagandareclames zien waarin een baliemedewerker een zwaar gewonde man wegstuurt en verwijst naar de huisartsenpost kilometers verderop. Voorts horen we dat die man juist geholpen is omdat die behandeling geld spaart. Noodzakelijk vanwege dat debiele systeem dat die socialistische lulhannesen hebben ingevoerd daar in Den Haag, maar hey, dat is slechts een detail. Zwaar misleid door de eigen persoonlijke proberen en vol verontwaardiging, zien veel mensen niet dat de bezuinigingen op de zorg die hen allen raken, slechts een klein deeltje van de puzzel is. Zonder daar veel geluid voor de maken, heeft het kabinet namelijk de vrije artsenkeuze de nek om willen draaien. Over controversiële wetten hoort u pas veel later omdat men erop gebrand is dat u afgeleid wordt door persoonlijke zorgen.
Desondanks ging het gruwelijk mis in de Eerste Kamer toen drie PvdA'ers aan de noodrem gingen trekken. Duivezwijn, Guusje Nadorst en mevrouw Lintworm konden het niet over hun rode harten verkrijgen om de zorg hier nogmaals een doodsteek te geven om de VVD-bezuinigingen erdoor te jassen. Normaliter zou dat geen enkel probleem mogen zijn, maar het proces dat zich hier voltrekt geeft ons veel informatie over hoe de politiek intern eigenlijk functioneert. Binnen een fatsoenlijke democratie, worden voorstellen aangenomen of gewoon weggestemd. Natuurlijk is het ene voorstel belangrijker dan het andere, maar in principe hoort de Eerste Kamer geen partijpolitiek te bedrijven en louter wetten te toetsen op de juridische haalbaarheid en wenselijkheid. Wordt een wet niet aangenomen, dan schort er dus iets aan de wet en zou het niet om de achterliggende ideologie moeten gaan. De indieners moeten voorts inbinden. Rutte 2, het "beste" kabinet na de Holocaust, kwam echter in een zware crisis om drie dwarsliggende poephoofden.
Spreken van "dissidenten" is bedenkelijk omdat de term niet in de letterlijke betekenis van andersdenkende wordt gebruikt. Een dissident in de politiek en de media is veel meer dan dat. Namelijk een laffe verrader die de boel op stelten zet. Opmerkelijk, want het is een grondrecht dat Kamerleden mogen stemmen zonder last. Binnen beide kamers hebben we in principe te maken met individuen en niet met partijen. Individuen die los van elkaar een andere mening kunnen hebben en dat ook tijdens de stemmingen laten blijken. Zou dat niet zo zijn, dan kunnen we net zo goed de fractieleiders van de partijen bij elkaar zetten in een kleinere zaal als de andere Kamerleden toch geen flikker te zeggen hebben. Wellicht dat het bij Wilders zo werkt waar iedereen uit de mond van die blonde jodenknecht moet spreken, maar dat zou zeker niet tot de standaard moeten behoren. Anders hebben we uitgekookte schijnmeerderheden. Overgaan tot de orde van de dag na een verlies bleek in deze situatie nog niet zo makkelijk te zijn. Het raakte de PvdA in de kern.
Democratie staat voor de macht van de meerderheid en dat moet voorkomen dat een relatief kleine groep die nooit namens de hele bevolking kan spreken, zomaar rare beslissingen doordrukt. Gebruik maken van de opinie van zo'n meerderheid, kan er in elk geval voor zorgen dat besluiten breed gedragen worden. We vinden het daarom erg dubieus dat men het begrip "meerderheid" altijd zo strikt mogelijk probeert uit te leggen en zo dicht mogelijk op de grens wil gaan zitten van de helft plus 1. Juridisch en theoretisch klopt dat natuurlijk, maar het moet u toch aan het denken zetten. Ten eerste zorgt een krappe meerderheid ervoor dat er bijna net zoveel mensen zijn die het er niet mee eens zijn en dat voldoet niet aan de wens dat we een meerderheid willen met een breed draagvlak. Elke stemming wordt zo min of meer een gok tussen net wel en net niet in plaats van overduidelijk en daadkrachtig te regeren. Voorts doet een krappe meerderheid vermoeden dat het draagvlak ontbreekt. En dat is het geval. Rutte 2 is in de peilingen fors in de minderheid.
Nog bonter maken ze het als ze na dergelijke stemmingen, als ze dus verloren hebben, gaan proberen om de dissidenten onder druk te zetten. Hiermee worden hun grondrechten gepasseerd. Immers, wie na het stemmen nog fors onder druk wordt gezet om een volgende keer toch echt maar "voor" te stemmen, kan nooit meer zonder last stemmen. Hun stem kan dan te zware consequenties hebben en dat komt er feitelijk op neer dat ze worden omgekocht. Een juiste stem geven om de volgende keer nog op een verkiesbare plaats te staan bijvoorbeeld. Te vergelijken met smeergeld aannemen in een bedrijf in ruil dat een tijdelijke aanstelling nog een keertje wordt verlengd. Zoiets zouden we daar echt niet pikken, waarom dan wel in de politiek die over de besteding van belastingen gaat? Ter Horst wilde het kabinet niet laten vallen waarmee maar weer een keertje wordt aangegeven dat er gestemd wordt met machtsbehoud in het hoofd. Dissident Duivestijn was zelf ziek en heeft zijn leven te danken aan de vrije artsenkeuze. Zijn eigenbelang ging toch eventjes voor.
Een gezellige kerstcrisis was het gevolg waarbij Rutte 2 alle drukmiddelen moest inzetten om te voorkomen dat het hele kabinet ten onder zou gaan. Door het wegstemmen van de wet, kan het kabinet niet rekenen op nog een extra miljardje om naar Griekenland te sturen. Ter Horst zou het valse kreng hebben uitgehangen omdat ze lager op de kieslijst was geplaatst. Een ordinaire wraakoefening dus, al willen ze het daar zo niet noemen. De andere dissident is doodziek en wordt thuis opgezocht in de hoop dat hij onder de druk zal bezwijken. Het mooie is dat de vriendjespolitiek zo zichtbaar is geworden voor het grote publiek. Democratie betekent dus niet dat de meerderheid beslist, maar dat er van te voren meerderheden worden besproken waardoor het stemmen voor de show is. Alles wordt al van te voren uitgedokterd en gepeild zodat ze niet voor verrassingen komen te staan. Althans, dat dachten ze toen. Uiteindelijk heeft het kabinet die PvdA'ers keihard laten vallen. Rutte scandeert dat hij die zakkenwassers niet nodig heeft voor deze wet.
Na dagenlang koortsachtig crisisberaad waarbij de "deskundigen" van de media allemaal de hoop voorspelling uitspraken dat het kabinet zou gaan vallen, waren ze eruit. "Schijt aan de democratie en de wet," vond Rutte. "We gaan die klote wet gewoon nog een keertje indienen." Ditmaal met wijzigingen op een blaadje dat ze er gewoon achter plakken. Zodat de dissidenten akkoord gaan. Wetten, zo moet u weten, regelen niet alles. Politiek draait om het algemene raamwerk. Wetten geven in het algemeen weer wat er kan. Daarna is het aan lokale bestuurders om daar beleid bij te bedenken. Naar mate we lager op de hiërarchie uitkomen, zien we pas de details zichtbaar worden. Tot het moment dat de details zo klein zijn dat er individuele personen de baas zijn en de beslissing kunnen nemen om persoonlijk dwars te liggen. Discriminatie is in zijn algemeenheid verboden, maar stiekem iemand weigeren kan gewoon. Rutte haast zich nog om te zeggen dat hij die teringlijers in de Eerste Kamer niet nodig heeft voor een decreet.
Erg duidelijk is de minister-president niet in zijn bewoordingen. Het komt erop neer dat ze het eerst nog een keertje per wet willen proberen. Als dat niet lukt, dan creëren ze een nieuwe Algemene Maatregel van Bestuur waarmee ze bijna hetzelfde kunnen. Alleen dan zonder de waarborgen die een goede democratische rechtsstaat in het leven heeft geroepen. Wij vinden dat een gevaarlijke ontwikkeling. Juist omdat wetten vaag en algemeen zijn, worden zij ontzettend breed geformuleerd. Zo ruim zelfs, dat er doorgaans niet veel meer staat dan dat er machtswellustelingen worden aangewezen die dan nadere regels mogen stellen. Handig, want als er dan beleid moet worden veranderd, hoeft de wet niet worden aangepast. En wetten aanpassen is kutwerk aangezien dat maanden tot jaren kan duren. Jawel, de wetgever heeft ervoor gezorgd dat wetten niet onbezonnen gemaakt worden, maar dat is allemaal maar poppenkast. Vage wetten die een haast onbeperkte bevoegdheid geven om regels te stellen zodat de heersende macht niks meer democratisch hoeft te doen.
Mark toyboy Rutte schijnt er lak aan te hebben dat het vertrouwen in zijn neo-socialistische beleid nog lager ligt dan de gasboringen van Kamp. Zijn falen bent u samen met de corrupte VVD-bestuurders toch allang weer vergeten als u gaat stemmen. Vol vertrouwen mekkert hij over een stabiele coalitie die feitelijk uit niks anders bestaat dan een symbolisch bed waarin Pechtold (D66) tussen de heren Rutte en Samsom (PvdA) in ligt. Gerotzooi bij de PvdA over het gebrek aan leiderschap bij Samsom, draagt nu ook niet bepaald bij aan de goede sfeer in het kabinet. Uiteindelijk hebben ze voor gedraai kunnen kiezen. Juridisch wordt de vrije artsenkeuze weliswaar niet ingeperkt, maar praktisch gezien werpen ze een groot obstakel op: geld. Voor verschillende artsen gaat u straks een ander tarief betalen, dus het zal best zo kunnen zijn dat de arts van uw voorkeur, omdat hij dichtbij zit, onbetaalbaar wordt. Een decreet dat rechten ontneemt door uw vrije keuze financieel onmogelijk te maken, zorgt ervoor dat de heren volksverlakkers blijven zitten.
Opmerkelijk is dat net op het moment dat het kabinet volgens ingewijden zeker zou gaan vallen, het OM met het nieuws naar buiten kwam dat ze Wilders gaan vervolgen vanwege zijn vraag of zijn aanhang meer of minder Marokkanen wilde. Geen van beide natuurlijk, het is geen kwestie van meer of minder, maar geen. Wellicht vraagt u zich nu vertwijfeld af waar we het nu weer over hebben. Hoezo is het nieuws over de vervolging van die peroxidekop te linken aan het gebruik van decreten? Heel simpel. Gedurende de gehele kerstcrisis, was men eigenlijk slechts met een ding bezig. Hun extreme angst voor Geert Wilders. Zou het kabinet vallen, dan bestond er de kans dat Wilders heel groot zou worden. Hij stond immers bovenaan in de peilingen. Opiniepeilers tipten hem als grootste partij in Nederland en dat zou een abrupt einde kunnen betekenen aan al die dwaze linkse beleidslijnen die ons naaiden de afgelopen tijd. Blijkbaar was het OM getipt door Herr Opstelten om in te grijpen voor het geval het kabinet daadwerkelijk zou vallen.
Speculaties zegt u? Dat kan best zijn, maar dan wel een goede. Wanneer het OM iemand wil vervolgen, dan krijgt die persoon in beginsel een dagvaarding opgestuurd om, in geval van gedachtemisdaden, te verschijnen voor de door D66 gesponsorde shariarechtbank. Uit eigen ervaring weten we dat er altijd stilte voor de storm is voordat zo'n dagvaarding op de mat valt. In die dagvaarding valt dan te lezen wanneer de rechtszitting is. In dit geval communiceerde het OM via de media dat er een vervolgingsbeslissing is genomen. Zonder dat er een dagvaarding is betekend. De datum van de zitting is "toevallig" onbekend. Dan is de rekensom gauw gemaakt. De minister van justitie heeft op last van het kabinet een een-tweetje gedaan. Even snel het OM laten verklaren dat Wilders vervolgd gaat worden, want een verdachte in een strafzaak is tijdens verkiezingen een heel stuk ongeloofwaardiger als misdadiger tegen de orde. Nadat de regering bekend maakte met een decreet te gaan werken en het kabinet dus gered was, kwam er over Wilders niks meer naar buiten.
Zaken aangaande gedachtemisdaden zijn helemaal niet zo ingewikkeld aangezien de bewijsvoering onmiddellijk geleverd is. Veel juridische poespas is er ook niet nodig. Vandaar dat na aangifte het OM doorgaans vliegensvlug tot een vervolging kan overgaan. Bij Misdefinitie hebben we meegemaakt dat we binnen 1 maand na aangifte al als verdachte op het bureau zaten om voorts hooguit 2 maanden later al de dagvaarding te ontvangen met de zittingsdatum. Iets zegt ons dat Wilders niet binnen die termijn te horen krijgt wanneer hij voor de rechter moet komen en dat heeft alles te maken met de komende provinciale verkiezingen in maart. Nu het kabinet kan blijven zitten, zal deze verkiezing de generale repetitie zijn aangaande Wilders. Wordt hij groot, dan is er nog niks aan de hand en hebben ze tot eind 2016 om hem te vervolgen om hem zo kapot te kunnen maken voordat hij ook in de Tweede Kamer de macht krijgt. Krijgt u bij deze hele gang van zaken geen raar gevoel in uw buik? Een regering die illegale onorthodoxe middelen inzet als iets niet lukt?
Middelen die van kwaad tot erger kunnen gaan en ons het gevoel geven dat ze over lijken gaan. Janmaat werd gedemoniseerd totdat er een aanslag op zijn leven plaatsvond. Fortuyn overkwam hetzelfde, alleen werd hij door de slinkse kliek vermoord. Nu proberen ze Wilders met een rechtszaak te killen juist op het moment dat het kabinet dreigde te vallen en ze vreesden dat hij aan de macht zou komen. Lukt dat niet, dan zal de volgende stap wellicht weer het aloude fascistische demoniseren en laten doodschieten zijn. Er zijn namelijk al linkse politici geweest die hebben geopperd om de beveiliging van Wilders stop te zetten. Een wens die hen toe nu toe veel hoon heeft opgeleverd, maar u kunt zich vast wel voorstellen dat als het lukt om Wilders strafrechtelijk veroordeeld te krijgen, de draagvlak om zijn beveiliging te stoppen of in elk geval niet meer door de overheid te laten betalen, een stuk groter zal zijn. Brr, achterlijken die de macht hebben om beulen te mobiliseren en de democratische principes volledig buiten boord te zetten. Echt eng.
Op het moment dat een regering decreten uitschrijft en zijn idiote achterban mobiliseert om letterlijk dwars te gaan liggen, is alles mogelijk. We zien dat bijvoorbeeld bij uitgeprocedeerde asielzoekers die van de rechter moeten oprotten. Als degenen die de wet moeten handhaven dat gewoon niet doen, is er geen enkele mogelijkheid om het af te dwingen. Doet de rechter een "goede" uitspraak, dan doen ze alsof ze de rechtsstaat respecteren. Nederland kreeg na zo'n uitspraak meteen een downloadverbod. Het kan ook anders. Het Europese Hof van Justitie oordeelde dat de bewaarplicht in Nederland ongeldig is omdat het een zeer ernstige inmenging is in onze fundamentele rechten. Minister Opstelten van justitie vindt dat geen probleem. Eerst en vooral negeert hij die uitspraak van de Europese rechter en als de grond hem te heet onder de voeten wordt, dienen ze een wetvoorstel in om het daarna alsnog te handhaven. Lukt het niet met een wetsvoorstel, dan blijven ze in overtreding. Wie doet hen immers wat? In de gevangenis met dat linkse tuig!
Overweging.
Tijdens de Tweede Wereldoorlog heeft de gehele westerse wereld het deksel op de neus gekregen met betrekking tot hun zogenaamde onfeilbare democratie. De democratische rechtsstaat bleek tot grote schrik van alle moraalridders niet in staat om de samenleving te beschermen tegen fascistische dictators. Het was vrij eenvoudig om aan de macht te komen met onfrisse ideeën, mits iemand maar de kunst der propaganda, liegen en ophitsen verstond. Sterker nog, het bleek mogelijk te zijn om uiteindelijk tot massamoord te komen op andere volkeren via de legale weg. Niet eens heimelijk en de mensen die het gingen uitvoeren, bleken eveneens niet de monsters van de hel te zijn. Kenmerkend aan die oorlog was landverraad door personen die zich op belangrijke plekken in de maatschappij hadden genesteld, dondersgoed wisten waar ze mee bezig waren en simpelweg de wet misbruikten en interpreteerden voor hun gewin. Geen heerser heeft macht zonder zijn trouwe gezellen die blind doen wat er gezegd wordt en dat ook zelf willen.
Vandaar dat er na de oorlog diverse verdragen zijn aangenomen waarmee uw grondrechten beschermd moeten worden zoals de Universele verklaring van de rechten van de mens. Een document dat idealisten nog altijd gebruiken als de bron voor andere verdragen. De bedoeling is om ervoor te zorgen dat er nooit meer een alleenheerser aan de macht kan komen in Europa die bevolkingsgroepen onder de voet loopt. Bang als ze zijn geworden voor dictators, is die angst overgeslagen naar personen zonder oog te hebben voor het grote gevaar dat de democratie voor ons in het leven roept. Een dictator met zijn "verborgen" ambtenaren die zijn beslissingen rechtvaardigen komt feitelijk op hetzelfde neer als een democratisch systeem waarbij we 1 homogene groep hebben die met hun "verborgen" ambtenaren alles juridisch in kan en kruiken giet. Eigenlijk is het met onze democratie erger gesteld omdat mensen geloven in die groep. Ogenschijnlijk worden beslissingen door de meerderheid genomen, maar afgezien van het theater in de Tweede Kamer, is het volledig onzichtbaar.
Mensen hebben duidelijk niet door dat ze om de vier jaar voor een meerderheid aan volksverlakkers kiezen die weliswaar van alles beloofd hebben, maar na de verkiezingen helemaal nergens aan gebonden zijn. Net als in piramidespelen beloven ze u gouden bergen en onmetelijke rijkdom terwijl ze in hun hoofd met het idee kunnen rondspelen dat ze zoveel mogelijk moslims willen importeren om zodoende de Jodenvervolging uit het Derde Rijk verder gestalte te geven. Wat voor verschil maakt het dan als 1 man die wens oppert in een boek en iedereen de ogen daarvoor sluit totdat daadwerkelijk de verbrandingsovens beginnen te stinken als een islamitisch haathol? Ja, we zijn blijkbaar dol op de schijnvertoning die ze in het parlement houden. Het lijkt een meerderheid en dat is voor de meeste mensen genoeg. Zelfs als de peilingen uitwijzen dat die meerderheid allang niet meer de brede steun van de samenleving heeft. In dictatoriale regimes krijgen mensen tenminste nog te weten wat ze voor zich hebben. Hier zeggen ze vrijheid en wordt u achteraf besodemieterd.
Eindeloze discussies voeren, zoveel waarborgen hebben en uiteindelijk gewoon de plannen erdoor drukken middels een decreet. Het smerige daaraan is dat de regering ook nog de mogelijkheid heeft om alles wel volgens de regeltjes te doen die ze zelf hebben opgesteld. Zij het erg selectief. Halen ze een wet door beide kamers en zorgt dat verder niet voor problemen, dan roepen ze triomfantelijk dat de democratie heeft gewerkt en ze erg blij zijn met het "democratische" resultaat. Gaat het niet als gewenst, dan zetten ze snel de dissidenten onder druk en is het resultaat het gevolg van onderhandelingen. Behoort dat ook niet tot de mogelijkheden, dan spreekt Rutte zijn decreet uit en wordt het middels lagere wetgeving geregeld. Lukt het dan nog niet, dan wordt er via-via aan de achterban de opdracht gegeven om het allemaal fysiek te dwarsbomen. Desnoods door uitspraken van de rechter volledig te negeren. Op het fysiek de rechtsstaat belemmeren zou als landverraad de doodstraf moeten staan. Niemand hoort boven de wet te staan, zeker fascisten niet.
Lange tijd hebben we lijdzaam moeten toezien hoe een haast sektarisch geloof in algemene wetten de democratie vorm heeft gegeven. De regering vaardigt wetten uit die zo ruim zijn dat alles er onder kan vallen en dan is het maar afwachten tot een van de methoden tot het resultaat leidt dat zij graag zien. Al eerder hebben we gezien dat zo'n mentaliteit waanzin is. Moord kan wel strafbaar zijn, maar als het op een speciale manier gebeurt, bijvoorbeeld door iemand dood te rijden of kapot te pesten, wordt het nauwelijks bestraft. Belediging is strafbaar, tenzij de uiting gedaan wordt door mensen met een bepaalde huidskleur of politieke overtuiging. Hoe wordt dat beleid dan vorm gegeven? Door mensen die tot dezelfde dictatoriale groep behoren en gewoon met hun natte vingertje de wet willekeurig invullen. Gebruik maken van die verfoeide decreten is precies hetzelfde: een invulling die zo niet hoort. Misdefinitie vindt dat we af moeten van vage wetten en dat er duidelijke regels moeten komen over de invulling.
Al jaren ergeren wij ons eraan dat het constitutionele recht waar de politiek zich aan moet houden, nauwelijks ontwikkeld is. Op juridische opleidingen leert men vooral een aantal algemene weetjes over het parlement zoals het feit dat er 150 dwazen in de Tweede Kamer zitten, maar van een doordacht systeem dat corruptie, dictatuur en constructies als decreten kan voorkomen, is geen sprake. Zo is de rol van de oppositie om als minderheid ervoor te zorgen dat de meerderheid gecontroleerd wordt. Zodat de meerderheid niet met een mond spreekt als een dictator. In de praktijk heeft de oppositie geen fuck te zeggen en lopen ze dag in dag elkaar voor rotte vis uit te maken zonder dat het gevolgen heeft. Wij vinden dat politiek bedrijven juist wel gevolgen moet hebben en wel voor degenen die beslissingen nemen. Principes als "geld moet eerst verdiend worden voordat ze het uitgeven" willen we zien. Wetten die worden weggestemd, mogen wat ons betreft niet meer worden aangeboden binnen 5 jaar. Ook niet met "verbeteringen".
Beleidsmakers die overduidelijk falen, moeten, als dat objectief kan worden aangetoond, vertrekken. Vertrekken er teveel figuren van dezelfde partij, dan moet die partij uit de kamer gezet worden. De eisen aan wat we nu precies onder meerderheid verstaan, moeten aangescherpt worden. Het is niet meer van deze tijd om net op het randje te gaan zitten en met veel hang- en wurgwerk zaken middels vriendjespolitiek voor elkaar te krijgen. Decreten moeten verboden worden. De regering moet de bevoegdheid hebben om algemene wetten aan te nemen en te wijzigen, maar de invulling van de details moeten op een ander niveau gebeuren door andere mensen als ze niet van te voren geregeld worden. Wellicht is het zelfs een idee om die details door leden van de oppositie in te vullen. Vooral als het om belangrijke beslissingen gaat die niet of nauwelijks terug te draaien zijn. Daar moeten ze rekening mee houden. Grote hervormingen van het systeem zijn nodig om de oude vastgeroeste machtsverhoudingen uit elkaar te trekken en gezond te maken.
IJdele hoop, dat snappen wij ook wel. De elitegroeperingen die hier boven de politiek en de wet staan, gebruiken de poppenkast in het parlement alleen maar ter rechtvaardiging van hun beslissingen. Lobbygroepen, organisaties en criminelen trekken feitelijk aan de touwtjes en de openbare discussies zijn alleen bedoeld om het volk te laten denken dat ze nog enige inspraak hebben. Om dat deels te voorkomen, zouden we niet meer na 4 jaar moeten stemmen, maar altijd de mogelijkheid moeten hebben om onze stem te wijzigen. Dat zorgt ervoor dat de meerderheden wijzigen als het volk er niet mee eens is en de regering op een andere manier draagvlak moet creëren. Met moderne technieken is het eveneens mogelijk om vaak referenda te houden. Wel bindend, anders hebben we er nog geen kont aan. Veel bezwaren kan men niet hebben tegen zulke hervormingen aangezien zij de geest uitademen van het voorkomen van ellende. Macht corrumpeert en omdat we allemaal mensen zijn, is het nodig dat het systeem zo wordt ingericht om gekke fratsen te voorkomen.
Reacties: 2 Pagina's: 1 |
Reactie door keeshx op 05-03-2015 om 16:03. |
Een bak met spijkers, die je stuk voor stuk op hun kop slaat.
Wat gaan we er aan doen?
|
Reactie door Misdefinitie (Mod) op 05-03-2015 om 19:48. |
Ik vrees dat het volk gewoon weer op de VVD gaat stemmen.
|
Reactie toevoegen |
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|