|
| 758 # Toezicht is wassen neus # |
Gepost door Misdefinitie op 25-06-2014 om 23:40.
Kennis is macht en macht corrumpeert, vandaar dat we het standpunt huldigen dat informatie toebehoort aan degene over wie het gaat en verantwoordelijken nooit als enige beslissingsbevoegdheid moeten hebben. Informatie die niet gegeven wordt, kan niet misbruikt worden om discriminatoire besluiten over u te nemen. Creëren we een stelsel waarin meerdere wegen naar Rome leiden, dan kunt u altijd nog uitwijken naar een alternatief als de persoon die u treft toevallig een imbeciel blijkt te zijn. Jammer genoeg wordt in Nederland het principe van de volledig transparante burger gehanteerd. Alle informatie over u, hoe privé ook, is wel ergens te krijgen voor hele grote groepen mensen. Wilt u iets bereiken in het leven, dan is het oordeel van een persoon die veel te machtig is gemaakt, voldoende om wel of niet levenslang te krijgen. Dit wordt gerechtvaardigd door te zeggen dat er professioneel toezicht is. Toezicht is een wassen neus vol fraude, corruptie en incompetente dwazen die ongeschikt zijn voor hun werk in een toch al brak systeem.
Wie controleert het toezicht?
Hoogstwaarschijnlijk heeft u met al uw levenservaring opgemerkt dat alles wat in het leven de moeite waard is, u gegund en toegekend moet worden bij de gratie van een specifiek persoon. Zit u nog op school, dan is het de docent die bepaalt of u in aanmerking komt voor een voldoende, stage of privileges. Heeft zo'n man eenmaal de pik op u, dan kunt u hem zelfs niet door afzuigen bewegen normaal te doen. Ja, er zijn allerlei procedures, maar iedereen weet wel dat personeel van organisaties elkaar de hand boven het hoofd houdt. Bent u slachtoffer van een misdrijf, dan is er 1 agent die bepaalt of hij uw aangifte zal opnemen en door zal spelen naar justitie. Is het een linkse rat of anderszins een minderwaardig schepsel, dan kunt u op uw hoofd gaan staan en met de wet in de hand uw gelijk hebben, maar het zal niks uitmaken. Wilt u een baan, dan is slechts 1 persoon nodig om een beroepsverbod te krijgen. Moderne communicatiemiddelen, databases en juridisch dichtgetimmerde bureaucratie hebben de wereld piepklein gemaakt.
Externe toezicht is in het leven geroepen om zulke conflictsituaties op een fatsoenlijke manier te beslechten. Onderwijsinspecties controleren of de regelgeving wel wordt nageleefd in scholen, de politie wordt door justitie en later ook door rechters gecontroleerd, de Voedsel- en Warenautoriteit kijkt of Achmed niet eerst zijn reet met zijn handen afveegt voordat hij zonder te wassen uw broodje kebab beroert, Jeugdzorg is de schakel tussen ouders en het recht als het om vechtscheidingen, mishandeling en zware verwaarlozing van de kinderen gaat en de politiek wordt gecontroleerd door volksvertegenwoordigers en talloze onafhankelijke commissies. Allemaal mensen van buiten, duizenden regeltjes en verregaande bevoegdheden om te kunnen ingrijpen als de macht bepaalde mensen teveel naar het hoofd stijgt. Formeel allemaal netjes in orde en wie de papieren leest, zal denken dat Nederland een ontwikkeld land is. De op papier volmaakte perfectionistische wereld waarin mensen elkaar controleren en corrigeren, is slechts schijn. Laten we wat voorbeelden bekijken.
Afschuwelijke beelden waarin een klein jongetje doodsbang om zijn mamma krijst als hij door de binnengevallen Jeugd-Gestapo en de politie uit zijn woning wordt ontvoerd, roepen alles behalve het beeld op van een professionele organisatie die het beste met de kinderen voor heeft. Vaderlief schijnt het kind en de moeder regelmatig te bedreigen en te mishandelen. Hoe haalt een rechter het dan in zijn bolle kop om te oordelen dat het kind op zo'n manier wordt weggetrokken bij zijn moeder? Juridisch is het allemaal correct. Beide ouders zijn al jaren in een vechtscheiding, kunnen elkaars bloed wel drinken en zijn zodoende niet meer in staat om netjes over een ouderschapsplan na te denken. De akelige gedachte dat hun kind nog een minuut langer bij de ander zou moeten doorbrengen, maakt hen beiden gek. Zo belanden de kemphanen bij de rechter die in een snelzitting beslist dat het kind naar een tehuis moet. Op televisie verdedigen magistraten, justitie en Jeugdzorg de actie, maar algauw bedruipt ons het gevoel dat het allemaal niet deugt.
Bureau Jeugdzorg wordt in de Wet op de jeugdzorg van 1 januari 2005 genoemd als de toegangspoort voor de hele jeugdzorg in Nederland. Het betreft een private instelling met overheidsbevoegdheden en wettelijke taken. Zulke constructies zien we de Nederlandse overheid wel vaker maken en dat voorspelt doorgaans niet veel goeds. Een ander voorbeeld is namelijk het Meldpunt Discriminatie Internet (MDI) dat als privaatrechtelijke organisatie helemaal geen bevoegdheden zou mogen hebben, maar deze indirect toch krijgt omdat politie en justitie alles wat zij zeggen voor waarheid aannemen. Kortom, mensen hebben geen keuze. Wie een probleem krijgt met een meldpunt (en dat kan al heel snel doordat een "bezorgde" buurvrouw belt met de mededeling dat ze geschreeuw van kinderen heeft gehoord), in scheiding ligt en daar een rechtszaak voor start of te maken krijgt met andere NSB'ers, is snel de lul. Eenmaal in het systeem van Bureau Jeugdzorg, komen ouders er niet meer uit en zullen ze alles moeten doen wat Jeugdzorg zegt.
Zogenaamd ondersteunt Jeugdzorg ouders en beschermen zij kinderen voor de gevolgen van een vechtscheiding, maar ondertussen is hun wil wet. Dat levert in de praktijk het probleem op dat het proces van een vechtscheiding juist verergert. Iedere ouder weet dat Jeugdzorg het voor het zeggen heeft. Het is daarom zaak als ouder om te proberen de ander zo zwart mogelijk te maken zodat de subjectieve keuzes van de medewerkers van Jeugdzorg in hun voordeel kan vallen. Een vals spel van leugenachtige overtuigingen, drogredenaties en vooral veel modder spuien. Ouders moeten wel, want als moederlief vertelt dat vader de kinderen slaat, dan moet vader ook een duit in het zakje doen om te voorkomen dat hij bij Jeugdzorg te boek komt te staan als de boeman. Wat ons betreft zouden gesprekken van en met Jeugdzorg helemaal niet moeten draaien om triviale details en beschuldigingen die nu eenmaal over en weer vallen. Vanwege het subjectieve gelul over zaken die er niet toe doen, moet er wel gevochten worden en vindt iedereen Jeugdzorg kut.
Al vaker hebben we aangegeven dat kinderen er bij een scheiding echt niet bij gebaat zijn als Jeugdzorg als katalysator gaat werken doordat de bevoegdheid om te beslissen volledig bij hen ligt. Wij pleiten voor eenduidige wetgeving die alle reden om überhaupt te vechten zal wegnemen. Bijvoorbeeld door als basisregel in te stellen dat beide ouders alles, dus ook de omgangsregeling, gelijk zullen delen. Om de beurt 3 dagen bij de een, 4 dagen bij de ander. Financiële middelen worden door de helft gedeeld. Alimentatie moet worden afgeschaft. Wie zijn of haar wederhelft als persoon niet meer goed genoeg vindt, moet ook niet op zijn of haar kosten willen leven. Geen geld om het kind op te voeden? Weg bezoekregeling. Ga maar werken om het kind weer te mogen zien. Allemaal niet erg fraai, maar het geeft wel de mogelijkheid om zelf de regie in de hand te nemen door zelf uw verantwoordelijkheid te kennen. Jeugdzorg heeft echter schijt. Zij beslissen en tegen wie het gore lef heeft om openbaar misstanden aan te kaarten, zullen zij aangifte doen.
Verzanden in details over Jeugdzorg heeft weinig zin, iedereen kan vaak lezen dat Jeugdzorg grandioos faalt en dat het aantal familiedrama's nadat ouders contact hebben gehad met Bureau Jeugdzorg, eerder toeneemt dan afneemt. Het is bizar dat een organisatie die van de overheid zo'n beetje het alleenrecht heeft gekregen om te beslissen over kinderen en uithuisplaatsing, er toe leidt dat vaderlief uit pure wanhoop van de flat springt en zijn kinderen de dood in sleurt. Een grotere faal is er niet, want als de ultieme mislukking plaatsvindt in de vorm van zelfmoord, dan kan er net zo goed geen Jeugdzorg zijn. Toezicht zou er moeten zijn van de Inspectie Jeugdhulpverlening, maar dat haalt geen sodemieter uit. Nog steeds worden kinderen uit huis geplaatst die best bij een van de ouders hadden kunnen blijven. Nog steeds stormt de politie scholen binnen om kinderen te arresteren voor de ogen van hun klas. Ambtenarij en bureaucratie zijn geen oplossingen. Op papier is het mooi dat men om de jeugd geeft. Voor ouders is het een nachtmerrie.
Directeuren en managers van woningcorporatie Ymere in Amsterdam, een van de grootste in Nederland, worden verdacht van fraude. Belangenverstrengeling en vriendjespolitiek zijn er aan de orde van de dag en zo gaat het bij vrijwel al die corporaties. Terwijl u bijna geen woning kunt krijgen, rijden de bestuurders in dikke auto's rond van het geld dat ze ronselen. Toezicht? Wat nou toezicht. Leuk geregeld hoor in stapels wetten zodat juristen hun eeuwige beroep op "juistheid" kunnen volhouden, maar uiteindelijk kwam er naar buiten dat de directeuren hun eigen toezicht kozen. Interne makkers die zij aan het werk hielpen voor de procedures binnen de corporaties en extern toezicht in de vorm van vriendjes die ze zelf naar voren schoven. Nu er een parlementaire enquêtecommissie is aangesteld die bestuurders hoort naar aanleiding van fraude en corruptie, stellen ze opeens dat vriendjes straks niet meer mogen. Pak nou eens door. De rijkste bazen en hun onderkruipers zijn allemaal vrienden van elkaar. Corporaties vormen zelf het probleem.
Peperdure onderzoeken met kostbare commissies, zetten geen zoden aan de dijk. Het enige dat ze daarmee bereiken is dat de verdachten blijven roepen dat ze zich niet herkennen in de situatie, juridisch correct bezig zijn en hooguit de fout hebben gemaakt opzichtige vrienden uit te kiezen terwijl dat ook wel onzichtbaar had gekund. Niemand merkt op dat het feit dat we überhaupt van die corporaties in Nederland hebben, erg dubieus is. Grof gezegd kunt u een woning kopen of huren. Waarom al die trucjes met absurd dure corporaties waar u zoveel jaren ingeschreven moet staan en waarbij het gunnen van een woning een kwestie is van waar worden degenen die de beslissingen nemen het geilst van? Hoezo onderscheid maken tussen vrije sector en andere factoren zoals inkomen, bij welk soort u hoort en welke vrienden u kent? Rot op met die tyfuszooi. Al die corporaties zijn onnodig als alles gewoon een prijs heeft. Van een beschaafde samenleving zijn we afgegleden naar een bananenrepubliek waarin regeltjes de schijn ophouden van discriminatie.
Natuurlijk snappen wij ook wel dat veel mensen luie uitvreters zijn die niet naar school zijn geweest, zich op jonge leeftijd zwanger hebben laten neuken door een Marokkaanse loverboy of zich vergrepen hebben aan jonge kinderen. Zulke mensen hebben belang bij een organisatie die voor hen de kastanjes uit het vuur haalt en ervoor zorgt dat zij sneller en beter kunnen wonen dan mensen die wel gewoon het traject school en daarna werken volgen. Iemand die zich op zijn 18e inschreef en voorts jarenlang de crimineel uithing, heeft uiteraard meer recht op een woning dan nette personen die om hun mening worden ontslagen. Zo werkt dat, dat begrijpen wij ook. Op maatschappelijk niveau is deze klucht echter niet vol te houden. Corporaties zijn eigenlijk huisjesmelkers en dwarsbomen heel wat mensen om een woning te bemachtigen. Geld gaat niet naar onderhoud en betere huisvesting, maar vult de zakken. Tot overmaat van ramp hebben die nutteloze organisaties toezicht nodig die grandioos faalt omdat het grotendeels dezelfde mensen zijn.
Weet u wat Nederland zou moeten onderscheiden van ontwikkelingslanden met hun derderangs inwoners? Intelligentie? Nee, niet direct. De meeste mensen zijn ook hier gewoon hersenloze idioten. Land? Wel nee, dat hebben ze daar echt in overvloed. Wij zijn hier overbevolkt. Kansen? Ook niet, ieder volk ter wereld heeft ooit zijn eigen land gekregen en de mogelijkheid gehad om hier in al die eeuwen iets moois van te maken. Dat al die zwartjes daar te achterlijk voor waren, is niet onze schuld. Wilt u toch de volledige context weglaten en doen alsof die hongernegertjes zielig zijn, dan is het antwoord eten. Ons eten wordt geacht goed te zijn. Dat vinden wij, maar dat roepen ze ook in het buitenland als ze hun bedelende handje ophouden voor meer. U verwacht dat als u hier een supermarkt inloopt, dat alle producten goed zijn. Dat het meerdere malen gecontroleerd is door allerlei toezichthouders en gehaaide inspecteurs. De Nederlandse Voedsel- en Warenautoriteit (NVWA) faalt gruwelijk hard door bezuinigingen met broodjes shoarma met poep als gevolg.
Met dank aan Balkenende, valt de NVWA niet meer onder volksgezondheid, maar is uw voedsel een zaak van landbouwlobby's en economische zaken geworden. Geld verdienen is het hoofddoel. Zo goedkoop mogelijk net niet aan de regels houden zodat het vlees op uw bordje allerlei extra dieren bevat waar u niet vrolijk van wordt. Turkse kak op uw broodje halalvlees is nog het minste dat u kan overkomen. Denk maar niet dat u er altijd met spetterpoep achteraf vanaf zult komen. Voedselvergiftiging is geen spelletje, dat kan iedereen die dat wel eens heeft gehad over meepraten. Wat zegt u? Toezicht? Ondernemers mailen ons dat ze een eerlijke zaak hebben die glimt van de schoonmaak en op en top hygiënisch is, maar dat ze desondanks regelmatig controlerend gespuis over de vloer krijgen. Mannetjes die gaan jammeren over schoenen en kleding omdat de zaak zich zo goed aan de regels houdt dat er niks te zeiken valt. Opvallend is dat de smerige zaakjes die door buitenlanders worden gerund, minder gecontroleerd worden dan de schone zaken.
Vleesverwerker Vion kreeg eerder een boete van 15.000 wegens het voor de gek houden van Volkertjes door onrein varkensvlees voor biologisch te verkopen, maar blijkt nu vlees dat niet aan de voedselveiligheid voldoet, helemaal niet teruggeroepen wordt. Het betreft een van de vele incidenten die toevallig aan het licht zijn gekomen. Inmiddels weet u dat als het topje van de ijsberg zichtbaar wordt, er nog een hele berg aan misstanden achter zitten die nooit ontdekt zijn. Geen fijn gevoel. Hoeveel vlees deugt er nog meer niet? Men zegt het toezicht te verscherpen na alle vleesschandalen om te voorkomen dat u straks niet alleen regelmatig paardenvlees eet maar ook maaien en andere lieve beestjes. Nogal een wassen neus aangezien ze nog steeds niet kunnen garanderen dat al het vlees dat u koopt, aan de eisen voldoet. Inspecteurs uit Groot-Brittannië waarschuwen voor vlees van zieke dieren in de winkel. Europese regelgeving verbiedt slachters varkens open te snijden om het vlees te controleren op bedorven delen. Dat krijgt u dus op uw bord. Eet smakelijk!
Vee krijgt massaal verboden geneesmiddelen zoals antibioticum furazolidon. Uit voorzorg wordt het vlees bij ontdekking uit de schappen gehaald. Voor zover de NVWA het ooit zal ontdekken. Het vlees is al verkocht en u heeft het al lekker verorberd op de barbecue. Dan rest ze alleen nog om te suggereren dat er heus geen gevaar voor de volksgezondheid is. Vreemd dat u opeens rare gezondheidsklachten heeft waar uw huisarts geen raad mee weet. Zou het door de uitwerking van alle schandalen komen? Zulke gevallen staan namelijk nooit los van elkaar en naast vlees, is zo'n beetje alles verneukt wat mogelijk is. Fraude wordt massaal ontkend door de betrokken bedrijven. Zouden wij ook doen als het onze melkkoe was. Foodwatch heeft nog geprobeerd om bij de rechter inzage te krijgen in de documenten waarop de NVWA zich baseert. Erg handige informatie, want dan zorgen bedrijven dat fraude niet meer ontdekt wordt. Voedselveiligheid hoort ons allemaal aan te gaan, toch kiezen bedrijven ervoor om het allemaal te ontkennen.
Gelukkig hebben we daar nog het linkse kabinet dat behalve goed is in vele schulden maken en de problemen wegkijken, nog af en toe schreeuwt dat ze er bovenop zitten. Logisch, want het zijn hun lobbygroepen die hele stelsels van bureaucratie en slecht toezicht propaganderen. Schippers (VVD) en Dijksma (PvdA) wil misstanden voorkomen door de keuring van vlees volledig in handen van de overheid te brengen. Op en top socialistische arrogantie om te denken dat als alles van de overheid is, er geen problemen meer ontstaan terwijl ze keer op keer aantonen dat juist dat overheid met zijn poppenkast de systemen introduceert waarmee misbruik in beginsel een gegeven is. Onderzoeken van de warenautoriteiten moeten u gerust stellen, maar die kunnen per jaar hooguit naar 20 zaken kijken. Honderden importeurs en duizenden louche zaken, zullen hierdoor de dans ontspringen. Strafrecht werkt alles behalve echt effectief. Ondertussen neemt de hoeveelheid slachtafval, illegaal vlees en rottende kadavers in uw eten schrikbarend toe.
Zorgfraude kost jaarlijks miljarden en dat wordt grotendeels betaald door wat ze voor u "eigen risico" noemen. Zakkenwassers vullen hun portemonnee, zorgen ervoor dat incompetente vriendjes op de goede posities terecht kunnen komen en stellen hun wazige politieke idealen boven het verlenen van goede zorg. De Nederlandse Zorgautoriteit (NZa) is in het leven geroepen om zulke idiote dwaasheden te voorkomen door onder andere toezicht te houden op ziekenhuizen. Het Sint Antonius Ziekenhuis in Nieuwegein, pleegde regelmatig zorgfraude door verkeerde rekeningen te sturen voor behandelingen die helemaal nooit plaatsvonden. Wat deed toezichthouder NZA? Ach jochies, betaal maar gewoon een kleine bestuursrechtelijke boete, dan kunnen onze mensen ook weer hun tweede villa en derde auto betalen. Met deze handeling, zette de NZa justitie expres buitenspel en is een strafrechtelijke vervolging niet meer mogelijk. Uiteraard vinden we dat de NZa voor dit falen gestraft moet worden. Al ligt ook hier het probleem bij het systeem.
Zorg is gebaseerd op het misplaatste socialistische ideaal van een grote pot waarin iedereen zijn zorgpremie stort waarvan dan de gehele zorg betaald dient te worden. Achterlijk omdat lang niet iedereen dezelfde zorg nodig heeft, de nodige parasieten geen premie betalen of aan het subsidie-infuus hangen en anderen niet zouden moeten opdraaien voor de ongezonde levensstijl van hun soortgenoten. Laten we dat allemaal buiten beschouwing, dan zien we dat de zorg kapot wordt gemaakt door declaratiesystemen. Ziekenhuizen doen wat ze niet laten kunnen en kunnen haast onbeperkt declaraties indienen voor operaties en consulten. Zelfs als de patiënt helemaal niet behandeld is. Een probleem dat ontstaat doordat patiënten dom worden gehouden, maar dat is stof voor een ander artikel. Waar het om gaat is dat niemand die eindeloze stroom aan declaraties kan controleren omdat de zorg alles behalve transparant is. Zorg voor een heldere structuur waarin van te voren duidelijk is voor de patiënt wat het gaat kosten. Hij moet er specifiek mee akkoord gaan.
Minister Schippers (VVD) werd in de Tweede Kamer op het matje geroepen over de zorgfraude en kwam er zoals gewoonlijk mee weg. Simpelweg beloven dat ze het toezicht gaat verscherpen door vriendjes die elkaar uit de wind houden, bleek voldoende. O ja, het NZa had wel degelijk met het OM overlegd en die vonden het allang best geen strafrechtelijk onderzoek te hoeven starten. Die tijd hebben ze erg nuttig besteed door voorgedrukte aangifteformulieren te ontwikkelen om aangifte te doen tegen Geert Wilders. En zwarte Piet is ook al racisme, dat zal ze leren. Ondertussen betaalt u minstens 2 keer teveel voor kwalitatief goede zorg die u toch niet krijgt. Het NZa blijkt sowieso heel weinig zorgfraude op te sporen. Nieuwe onderzoeken stellen dat ze slechts 35 miljoen aan fraude konden opsporen in 2013. Terwijl cijfers over de omvang van de fraude slingeren tussen de 3 en 4 miljard. Is dat een afgang of niet? Oei, slechts 1 % van de totale fraude schijnt opgespoord te worden. Hoezo is toezicht een zegen in ons land? Het stelt geen sodemieter voor.
Privacy is zoals bekend een trend aan het worden tussen verschillende groepen die er totaal anders over denken. De ene groep stelt niks te verbergen te hebben en vindt het vast ook niet erg als ze met hun masturbatiesessies op het net verschijnen. De andere groep vindt privacy juist heel belangrijk en wil er het liefst helemaal niks van weggeven. Tussen deze twee kemphanen staat de socialistische overheid die zoveel mogelijk privacy wil opofferen; zogenaamd om kinderporno en terrorisme tegen te gaan. Aangezien er meer domme mensen op deze wereld leven dan intellectuelen die daadwerkelijk de gevolgen van privacyschending kunnen en willen overzien, winnen de privacyschenders meestal. Met als gevolg dat we 24/7 in de gaten worden gehouden en al onze gangen worden nagegaan. Ook als u geen verdachte bent van een misdrijf. Toch stelt de overheid dat onze gegevens niet vogelvrij zijn vanwege toezicht. Kiekeboe, toezicht op het bewaren van belgegevens schijnt (erg verrassend) te falen. Wie had dat nou gedacht.
Telefoonnummers, mails, verkeersgegevens en alles wat u verder op het internet doet, worden in een grote database bijgehouden totdat ze de informatie nodig hebben. Bijvoorbeeld omdat u een vijand van de staat bent geworden vanwege te kritische teksten op het socialistisch beleid omtrent de multikul. Bizar is dat uw gegevens echt niet alleen bekend zijn bij opsporingsambtenaren met een hoge bevoegdheid. Iedere dombo met een beetje computervaardigheden die in de buurt van de systemen met de informatie is, kan zo een kijkje nemen. Vindt u dat niet zo erg? De gemiddelde burger kan behoorlijk gechanteerd worden met informatie die niet eens zo bijzonder is. Werkgevers die erachter komen dat hun medewerker in een pornofilm speelt, zijn al heel snel in hun vooroordelen en een nieuwe baan vinden is er dan niet meer bij. Toezicht is bij digitale vrijheden en privacyschending, vrijwel onmogelijk goed te realiseren. Informatie slingert tegenwoordig overal rond en wie weet wie allemaal toegang heeft. Tot de schoonmakers aan toe.
Worden jihadisten al gepakt, dan komen ze al snel onder toezicht te staan van de reclassering. Den Haag weet wel raad met deze verantwoordelijke taak. Zorgen dat deze terroristen niet zomaar bommen kunnen gooien in hun eigen land om vervolgens met die kennis terug te komen naar Nederland? Wel nee, gewoon laten vertrekken. Directeur Sjef van Gennip geeft aan dat hij die dwazen niet kan tegenhouden als ze toch naar het buitenland verdwijnen. Wat de neuk doet de reclassering dan? Sodemieter dan op met die organisatie en stel het geld dat daarmee vrij komt, beschikbaar aan slachtoffers van die moslimextremisten. Wel vreemd eigenlijk. Die geharde extremisten krijgen van de reclassering de opdracht om zich regelmatig te melden en dat doen ze niet. Hoe kan dat nu? Stuur een nette rechtse beheerder een dagvaarding vanwege zijn mening en hij komt precies op tijd opdagen waar en wanneer ze willen. Opmerkelijk dat des te erger iemand is, des te minder hij te vrezen heeft van toezicht.
Instituten om verantwoord medicijngebruik te promoten, schieten als verrotte paddenstoelen uit de grond. Apotheken hebben van de wet de mogelijkheid gekregen om u op te lichten door zogenaamd voorlichting te geven die niet meer is dan een veredelde samenvatting van de bijsluiter die u ook zelf kunt lezen. Die pillendraaiers zijn zelfs dermate geïslamiseerd, dat er speciale themadagen worden gehouden om voorlichting te geven over medicijngebruik tijdens de ramadan. Ouderen mogen echter de tering krijgen. Medicijncheck zodat kwetsbare ouderen geen verslaving ontwikkelen om uit hun miserabele leventje te stappen? Kost teveel geld en moeite. Daar kopen de artsen geen dure Mercedes voor. Schrappen die handel en gewoon doen alsof er niks aan de hand is. Laat ouderen zelf maar hun meuk kopen bij de drogist zodat ze zelf een levensgevaarlijke cocktail kunnen berouwen om daarmee naar Allah te gaan. Vroeger was arts worden een roeping. Tegenwoordig kunnen ze de druk niet meer aan en willen ze enkel nog de klussen die veel opleveren.
Overweging.
Toezicht is als de kat op het spek binden en dan hopen dat hij niet begint te vreten als u even een hele poos niet kijkt. Het is een middel bestaande uit talloze bureaucratische procedures die gedoemd zijn om te mislukken omdat het praktisch gezien onmogelijk is om altijd toezicht te houden op een correcte manier. Zelfs al zijn er technische mogelijkheden om middels surveillance de boel continu in de gaten te houden, dan nog is het allemaal afhankelijk van wat anderen willen controleren. Vriendjes verraden elkaar niet. Zeker niet als ze elkaar aan een goede positie hebben geholpen. We kunnen dat ook niet van mensen vragen. Daar zijn ze naar hun aard te onbetrouwbaar en veel te emotioneel voor. Vandaar dat we ons op het standpunt stellen dat toezicht geen oplossing is, maar een lapmiddel om verkeerde systemen uit de wind te houden. Geef mensen niet teveel bevoegdheden ter voorkoming van misbruik. Zouden mensen een knop tot hun beschikking hebben om anderen zonder enig aanblik te martelen, dan zal die knop worden ingedrukt.
Om de problemen op te lossen, moeten we beginnen met kijken naar het systeem dat niet deugt. Toezicht op woningcorporaties? Waarom? Die corporaties zijn per definitie nutteloos. Een koophuis heeft gewoon een prijs. Degene die de koop sluit en het bedrag betaalt, is eigenaar. Voor een huurhuis betaalt men huur. Onderscheid maken tussen verschillende soorten huur is overbodig. Net zoals schijnconstructies die de corporaties in het leven roepen om mensen uit te melken. Weg met die troep. Geven scholen teveel geld uit aan nutteloze dingen? Begin niet met toezicht. Geef als overheid geen zakken geld meer die ze vrij kunnen besteden, maar schaf schoolmaterialen af en verstrek dat. Dan kan het geld ook niet meer aan andere dingen besteed worden. Jeugdzorg faalt? Logisch, de wetgeving deugt niet en leidt onnodig tot vechtscheidingen. Regel een en ander eens ondubbelzinnig, dan hoeft er niet meer gevochten te worden. Vertrouw niet blindelings op controle. Voorkomen is altijd beter dan genezen en dat begint bij het verstrekken van bevoegdheden.
Naast de in dit artikel besproken toezicht, zijn er nog veel meer sectoren te vinden waarin het toezicht faalt. Internet staat er letterlijk vol mee. Het toezicht op het gedrag van geheime diensten is ver beneden de maat. Niemand weet precies wie nou wat mag doen. Asbest verwijderen gebeurt vaak zonder de vereiste veiligheidsmaatregelen in acht te nemen en ook daar is het toezicht brak. Psychiaters kunnen patiënten die eigenlijk genezen zijn of zelfs niet eens ziek zijn, jarenlang gevangen houden in een tbs-kliniek zonder dat het toezicht ernaar kraait. Pensioenfondsen kunnen naar hartenlust gokken met uw geld. Geen probleem zolang het niet faliekant mis gaat en in de media komt. De Nederlandsche Bank is het toonbeeld van falen. Andere banken doen gewoon wat ze willen en hebben schijt aan de regels. Onderwijzers hebben het rijk alleen op scholen. Zwemleraren kunnen, zelfs met certificaat, de pedofiel uithangen. Van mensen is bekend dat ze altijd neigen naar het kwade en te incompetent zijn voor het goede. Ironisch genoeg geldt dat dus ook voor toezicht.
Louter vertrouwen op toezicht is daarom slecht en wie denkt dat een politicus het bij het rechte eind heeft als hij de drogreden van het toezicht gebruikt, heeft een nog grotere plaat voor zijn kop. Zet in op het voorkomen dat mensen mogelijkheden hebben om fraude te plegen. Neem bevoegdheden af, zorg voor meerdere verantwoordelijken en regel alternatieven zodat nette burgers het gespuis kunnen ontwijken. We moeten geen organisaties als Jeugdzorg meer die exclusief het recht hebben om zich met uw kinderen te bemoeien. We willen niet meer naar de situatie waarin een man of vrouw waar we heibel mee hebben, kunnen bepalen wat we voor elkaar kunnen krijgen. We willen geen commissies meer die er enkel voor de juridische schijn zitten. Wat hebben wij eraan dat alles zogenaamd volgens de wet verloopt? Misstanden moeten worden aangepakt. Controle moet niet volledig verdwijnen, maar anders ingericht gaan worden. Goed toezicht betekent afnemen van onbeperkte bevoegdheden, geen willekeur en geen stelsel waarin slechts een leider beslissingen neemt.
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|