|
| 651 # Van sportief naar vertieft # |
Gepost door Misdefinitie op 06-01-2013 om 23:05.
Arrogante volwassen mannen die als commentatoren bij dartwedstrijden haast klaarkomen als hun iets wat mongoloïde held zijn pijlen precies in de nauwe vakjes weet te mikken, publiek dat helemaal uit zijn plaat gaat door flink van zich te laten horen middels boegeroep en oerwoudgeluiden als een speler waar zij een hekel aan hebben aantreedt, amateurspelers die scheidsrechters helemaal naar de tering trappen als hij een vervelende beslissing neemt die hen onwelgevallig is, diehard hooligans die op straat de stoere man uithangen ter compensatie van het weinige dat ze in hun leven bereikt hebben en diverse dopingschandalen in het betaalde wielrennen, suggereren dat sport weer een barbaarse strijd is geworden tussen sporters en omstanders die zich in een soort van arena denken te bevinden uit de middeleeuwen waar het gevecht beslist moet worden door bruut geweld in plaats van door de sportprestaties. Liefde voor de sport en prestaties worden al snel overschaduwd door externe factoren die geen invloed zouden mogen uitoefenen op de sport.
Blijf vooral sportief.
Tegenwoordig kijken we toch met een heel ander gevoel naar sport dan vroeger het geval was. Naast de sporter en zijn prestaties, hebben we namelijk ook steeds vaker te maken met het gedrag van omstanders die het in hun hoofd halen ongewenste activiteiten te verrichten waardoor de sport schade oploopt. Waren het eerst vooral de kansarme hersenlozen die toernooien en wedstrijden afstroopten om eens lekker te kunnen klieren: thans is de trend dat zulk gedrag wordt nagestreefd door hele groepen mensen die in eerste instantie doodnormale supporters lijken. Ze zijn er derhalve ook extreem moeilijk uit te pikken. Wat is hier in hemelsnaam aan de hand? Heeft de elektrosmog van al onze draadloze communicatiemiddelen eindelijk de hersenen van vele mensen dermate aangetast dat ze niet meer helder kunnen denken en onbewust weer het gedrag gaan vertonen van de agressieve primaten die naar gladiatoren juichen? Alles gooien op de verklaring dat er een algehele verhuftering van de maatschappij plaatsvindt, is wat te simpel, maar wel conform de waarheid.
Randdebielen lopen elkaar al ruim voor de wedstrijd op te fokken op internet waarbij het eerder regel is dan uitzondering dat er felle verwijten vallen, scheldpartijen voorkomen en denigrerend wordt gesproken over professionals, sporters en vooral de aanhang van de tegenpartij. Op zo'n manier gaan veel mensen al met geladen emoties naar het strijdperk. Zo wordt bij het darten de nogal bizarre discussie gevoerd of darts wel een sport is. Voornamelijk mensen die darts toch al minderwaardig vinden, zijn van mening dat darts zeker geen sport genoemd mag worden. Sport, vinden zij, is een term die gereserveerd dient te worden voor gespierde mannen en vrouwen die sporten uitoefenen waarvoor pure kracht en inspanning gebruikt worden zoals voetbal, kickboxen en gewichtheffen. Andere vormen van sport worden door hen niet gewaardeerd. Honend roepen zij dat darters veelal dikke vette varkens zijn. Darts is volgens de tegenstanders een kroegspelletje dat gespeeld wordt door vetzakken die serieus onder de olie zitten door de alcohol.
Wellicht vraagt u zich af wat het uitmaakt hoe mensen over sport of de definitie daarvan denken. Wel, dat heeft alles te maken met de hoeveelheid respect die zulke mensen kunnen opbrengen voor de sporters in kwestie en hoe zij zich gedragen als ze zelf bij wedstrijden aanwezig zijn. Mensen die het zien als een dom kroegspelletje, zullen zichzelf eerder als een halve gare misdragen in de zaal dan mensen die darts zien als volwaardige sport. Darts is natuurlijk wel degelijk te beschouwen als een sport. Bij darts ontbreekt weliswaar de (uiterste) krachtinspanning, maar het gaat er bij darts evenals alle andere sporten om dat er een professionele inspanning is die geheel leunt op vaardigheden en inzicht. Vaardigheden die verkregen zijn door langdurig trainen en waarbij het professionele niveau niet voor iedereen bereikbaar is. Honderd uur per week trainen maakt u nog geen Phil Taylor. Grappenmakers die roepen dat ze 100 uur per week aan hun pik trekken en dat rukken niet tot sport maakt, zullen moeten begrijpen dat hun niveau altijd gelijk blijft tot wat wij ook kunnen.
De gevolgen zijn bij iedere wedstrijd met publiek duidelijk zichtbaar. Hele zalen zitten vol dronkenlappen die het slechts als dom spelletje zien en enkel naar de wedstrijd komen om te klieren. Terwijl darts in beginsel een sport van concentratie is. Het spel wordt immers gespeeld op de vierkante centimeter waarbij het draait om de millimeters. Het is geen voetbal waarbij er meer dan 7 meter aan breedte beschikbaar is om de bal erin te trappen. Spelers moeten zich tot het uiterste kunnen concentreren en daar zit het cruciale probleem. Met een joelende en lallende dronken menigte achter de spelers, kan er van concentratie nauwelijks sprake meer zijn. Opvallend, want bij tennis snapt iedereen dat het stil moet zijn zodat de spelers zich op de bal kunnen concentreren en ook bij het biljarten wordt het publiek geacht om hun smoel te houden, maar als het om darts gaat, reageren mensen in de zaal minachtend. Op internet vallen zulke discussies natuurlijk onder de vrijheid van meningsuiting, maar denk eens na waarom die discussies gevoerd worden.
Discussies worden op internet nooit zomaar gevoerd. Niemand gaat discussies voeren voor kennisoverdracht en niemand gaat daadwerkelijk het verschil proberen te maken in de maatschappij door mensen een ander inzicht proberen te geven op basis van gegronde onderbouwde argumenten. Zelden horen we een discussie over het sportgehalte van voetbal. Iedereen neemt aan dat voetbal een sport is, maar net zoals zij darts reduceren tot pijltjes gooien in vakjes, valt voetbal te definiëren als achter een bal rennen en hem dan weer wegschoppen. Wat zegt u? Kracht en inspanning? Wel nee, aanschouw eens het verschil tussen mannen- en vrouwenvoetbal. De mannen staan meer stil dan ze lopen en als ze eens rennen, dan hollen ze als trage stront. De vrouwen weten echter wel hoe ze continu achter de feiten aan moeten rennen. Voetbal kan bovendien, in tegenstelling tot darts, door iedereen al snel gespeeld worden. Zulke discussies zijn zinloos en normaliter worden ze dan ook niet gevoerd. Tenzij mensen van te voren al hun gedrag wensen te rechtvaardigen.
Kijk eens naar het gedrag dat sommige randdebielen in het publiek bij grote dartwedstrijden laten zien. Darter Adrian ***** werd in 2011 tijdens de Premier League door het publiek uitgescholden en overgoten met bier voordat hij nog een belangrijke wedstrijd moest spelen. Reden? Darts is toch maar een kroegspelletje en ***** wordt door het publiek onsympatiek, dik en lelijk gevonden. Flik dat eens bij andere sporten en u heeft een groot probleem. In de dartwereld is dit probleem ook niet altijd zo groot geweest. Over het algemeen wijt men dit probleem aan het groter worden van de sport waardoor er in steeds grotere zalen wordt gespeeld met steeds meer mensen in het publiek. Mensen die helaas niet alleen bestaan uit aanhangers, maar hooliganachtige trekjes vertonen. Met andere woorden van die idioten die enkel naar zo'n wedstrijd gaan om vervelend te doen. Voor de drank, het roepen en geweld. Diverse dartspelers worden uitgejouwd bij hun opkomst door mensen die zich van te voren al hebben lopen opfokken.
Voetbal kent eveneens een traditie van veel publiek die als supporters altijd bijzonder partijdig zijn en dat graag laten horen. Feit is wel dat voetbal niet beschouwd kan worden als concentratiesport en verbaal geluid uit het publiek juist een stimulans kan worden om net eventjes harder te rennen. Al wordt dat geluid bij voetbal ook geacht onwenselijk te zijn als het bestaat uit ontoelaatbare spreekkoren met bijvoorbeeld een racistisch gehalte. "Boe" roepen tegen een dartspeler heeft echter veel meer effect dan "je moeder is een hoer" als een voetbalspeler de bal uit handen geeft. Veel heeft te maken dat de prestatie bij darts deels ook buiten de wedstrijd bepaald wordt. Darts wordt namelijk door deskundigen uitgelegd als grotendeels een psychologisch spelletje. Alles valt of staat met hoe sterk spelers mentaal zijn. Mentale gezondheid wordt weer grotendeels bepaald door wat een speler meemaakt. Dartspelers op wie de druk door de media wordt opgevoerd, kunnen daardoor slechter gaan presteren tijdens de wedstrijd.
Met dit gegeven in hun achterhoofd, proberen tegenstanders via internet de druk op te voeren zodat hun favoriet meer kansen heeft op de overwinning. Uiteraard gebeurt dit op de meest walgelijke manieren waardoor slachtoffers geen kans hebben om zich te kunnen verdedigen. Speler Raymond van Barneveld werd jaren geleden gechanteerd. Een andere vrouw zou foekie foekie gedaan hebben met die zweterige dikzak en daarvan een video-opname gemaakt hebben. Van Barneveld die niet wist of dat waar was, maar er blijkbaar wel vanuit ging dat het waar kon zijn omdat hij haar gebald had, moest in ruil voor geheimhouding van de band een lieve 10.000 ruggen betalen aan de afperser. Zo vader zo zoon, want ook zoonlief van 14 jaar wist al vroeg wel raad met het opnemen van pervers seksueel gedrag en maakte een pornofilmpje met een 14-jarig meisje. Daar kunnen al die internetrukkertjes alleen maar van dromen. Voor sportliefhebbers gelden alleen de prestaties tijdens wedstrijden; al die minderwaardige knaagdieren willen alleen rellen na schandaaltjes.
Betreft het een ander, dan staan al die zogenaamde moraalridders in de rij om hun schijnheilige normen en waarden te prediken. Vreemdgaan is slecht, seks is vies en filmpjes maken van die combinatie is al helemaal uit den boze in een maatschappij waarin zo'n beetje alles en iedereen vreemdgaat en de steeds verdergaande seksualisering eerder een doel is dan de goede zeden. Darter Jelle Klaasen kon daarover meepraten. Zo'n beetje elk elektronisch apparaat dat heden ten dage een succes is zoals computers, smartphones en opnamemeuk, is dat geworden door er seks op te zetten. Niemand kocht een VHS om daarmee daadwerkelijk My little pony op te nemen, maar om goedkoop porno te kunnen kijken. Het apparaat waarop u dit leest, is heus niet alleen bedoeld voor stompzinnige artikelen en saaie kantoordocumenten, maar staat vol met natuurfilms, datingsites, ondeugende e-mails en andere immorele troep. Jelle Klaasen wordt desondanks keihard aangepakt voor iets wat we allemaal wel eens een keertje doen. Kiekeboe pielemuis, daar ga je.
Iets om over na te denken is de constatering dat deze hele wereld, of het nu in Nederland is of in andere westerse landen, ingericht is om mensen die hun best hebben gedaan om iets te bereiken en / of veel hebben, zo diep en zo hard mogelijk weer te laten vallen. Een onbekende genadeloze pedofiel die al vroeg afhaakte op school en 100 kinderen heeft verkracht, wordt niet half zo kapot gemaakt als Jelle Klaasen die, bekend van zijn dartprestaties, drie domme foto's van zijn lul stuurde naar een meisje dat vrijwillig een relatie met hem onderhield en hoogstwaarschijnlijk meer porno in haar leven heeft gezien dan haar vader. Uiteraard is het niet goed te praten en pedofielen zouden allemaal aan hun zak moeten worden opgehangen, maar waar het om gaat is de tendens om richting bepaalde mensen veel harder te ageren dan tegen anderen. Mensen worden aanklager en beul ineen als zij iemand niet mogen. Persoonlijke rancune is heel gevaarlijk en zorgt ervoor dat mensen hun verstand verliezen en te extremistisch gaan reageren.
Bij de publieke afkeuring die rechtstreeks het gevolg is van onacceptabel gedrag van het slachtoffer, kunnen mensen nog het excuus aanvoeren dat hij sowieso te walgelijk voor woorden was en wij hen die emoties maar niet kwalijk moeten nemen. Het punt dat we hier echter willen maken is dat het extreme gedrag veelvuldig voorkomt, zelfs als het slachtoffer helemaal niks noemenswaardig heeft gedaan. Denk aan de incidenten met Adrian ***** die, behalve dat mensen hem niet zo sympathiek vinden, niks heeft gedaan om in zo'n situatie te komen. Veel vaker hebben we in het kader van pestgedrag opgemerkt dat er steeds meer mensen in de samenleving komen die een ander zomaar kapot willen maken om niks. Weer een ander typisch voorbeeld treffen we aan in een klein incidentje tussen Raymond van Barneveld en de beste darter ooit, Phil (The Power) Taylor. Na een wedstrijd ontstond er onenigheid. Menigeen zou zijn schouders ophalen over wat er gebeurde tussen Van Barneveld en Taylor na de halve finale van de Ladbrokes 2013, maar niet degenen die eens lekker willen rellen.
Phil Taylor zou zich volgens de kwade tongen behoorlijk onsportief hebben gedragen en zelfs "fuck off" geroepen hebben tegen Van Barneveld. Het gevolg is dat Phil Taylor een paar dagen niet meer als de beste darter aller tijden in de media kwam, maar als de aller-slechtste winnaar. Uiteindelijk hebben beide kemphanen het bijgelegd nadat Taylor verklaarde er zo kapot van te zijn dat hij er zelfs aan dacht om na de finale met pensioen te gaan, maar er blijft een knagend gevoel over. Een gevoel dat wordt veroorzaakt door het gemak waarmee een negatieve beeldvorming gevormd kan worden. Kan een darter niet soms ook een mens zijn die af en toe wat knorrig uit de hoek komt? Kan er niet gewoon simpelweg sprake zijn van een klein incidentje zonder dat de media het gaan opblazen tot iets buitenproportioneels? Kan er niet gewoon iets gebeuren zonder dat het hele internet weer zijn haat gaat spuwen? Mensen zijn door de anarchie van het internet gewend geraakt anderen kapot te maken en vinden overal een aanleiding in om dat te rechtvaardigen.
Grotendeels valt dit te verklaren doordat de meeste mensen zo stom zijn als het achtereind van een varken. Voor een ander deel vinden we de verklaring in het feit dat mensen in de moderne maatschappij steeds vaker verdeeld raken, onder andere doordat de multiculturele samenleving een "wij" tegen "zij" creëren in de maatschappij. Mensen krijgen overal signalen dat er steeds minder mensen deugen, vertrouwen daardoor steeds minder mensen en hechten er waarde aan om bevestiging te zoeken voor deze absurde werkelijkheid. Kijken we echter objectief naar de feiten, dan merken we op dat zo reageren helemaal niet nodig is. Op de videobeelden van de wedstrijd, die overal op het net te bekijken zijn, is duidelijk te zien dat Van Barneveld met zijn rug richting Taylor gaat staan. De ongeschreven etiquette bij het darts zeggen dat na de winst eerst de hand van de tegenstander wordt geschud, maar dat ging daardoor dus niet. Wat er tussen Van Barneveld en Taylor gebeurde was dat Van Barneveld eerst geen hand wilde geven en daarna veel te ruw deed.
Uw interpretatie van het gebeuren hangt grotendeels af van welke opvatting u over darts als sport en de spelers heeft. Vindt u darts slechts een spelletje uit de kroeg dat enkel leuk is omdat u weer uw weinige hersens kapot kunt drinken, dan zag u waarschijnlijk een nukkige Taylor die slecht reageerde op Van Barneveld. Erkent u darts echter als sport en weet u net eventjes iets meer over het professionele darten, dan zult u begrijpen dat het deel van het lichaam waarmee een sport wordt beoefend, goud waard is. Net zoals de vingers van een overbekende pianist zomaar miljoenen waard kunnen zijn omdat hij bij een blessure of ernstige verwonding niks meer waard is, is de werphand van een professionele darter, zeker als hij de succesvolste darter aller tijden is, miljoenen waard. Gebeurt daar iets mee, dan is het klaar met zijn carrière. In het kader daarvan is het logisch dat een speler heel erg moet oppassen. Van Barneveld trok zo hard aan de hand van Taylor, dat hij daardoor pijn voelde en Van Barneveld het risico nam om hem voor zijn finalewedstrijd te blesseren om Van Gerwen een kans te geven.
Immers, spelers op dat niveau behoren te weten en te begrijpen dat als ze de hand van een medespeler zo hard vastpakken, de kans groot is dat er een blessure optreedt. Om die reden hebben we het altijd al heel vreemd gevonden dat darters bij het opkomen hun handen in andermans zaken steken en iedereen een hand geven. Er zal er maar een onverlaat een mesje of bijtende stof in zijn handen hebben. Jawel, in zo'n verrotte wereld leven we tegenwoordig. Wat doet het publiek? Die gaat het geval eens lekker interpreteren in het voordeel van hun held. Afschuwelijk, dat er zulke grote groepen mensen zijn die niet verder kunnen denken dan hun pik lang is. Taylor heeft het nog netjes opgelost, maar de kwade tongen blijven spreken. Vanaf daar komen we tot de volgende groep mensen die de massahysterie van het kapot maken nog eventjes aanwakkeren. Namelijk al die "deskundigen" die commentaar geven. Is het u ook opgevallen dat iedere falende darter of voetballer aanschuift aan tafel om hun galbekkerij voort te kunnen zetten?
Proest, wat was het de afgelopen weken een schandalige vertoning op RTL 7. Presentatoren die zelf het dartbord niet eens zouden raken, geflopte darters die er al in de eerste ronde uitvlogen en commentatoren die al meer dan 10 jaar hetzelfde geleuter over psychologische sterkte en dergelijke etaleren alsof het een soort deskundigheid is, voorspelden zo'n beetje alles fout wat er maar te voorspellen viel. Met zo'n trackrecord kunnen wij ook wel de reclames aan elkaar ouwehoeren. Van een presentator die zich profileert als journalist en commentatoren die zich voordoen als deskundigen, verwachten we objectieve berichtgeving. Deze heren waren echter principieel partijdig en hun analyses gingen dan ook in de richting van de winst van hun twee lieve Nederlanders. Statistieken zeiden iets anders, maar tijdens de twee laatste wedstrijden hielden ze maar vol dat statistieken helemaal niks meer zeggen. Wekenlang masturberen op Nederlanders en roepen dat Phil Taylor te oud is en met pensioen moet gaan. En wie werd uiteindelijk wereldkampioen? Lol.
Voetbal kent de laatste jaren ook een exponentiële toename van geweld, met name in het amateurvoetbal. Ergens hebben we het nooit begrepen. Kinderen en jongeren gaan toch bij een voetbalvereniging omdat ze het leuk vinden die sport te beoefenen of in de hoop dat ze ooit eens worden opgemerkt zodat ze bakken met geld kunnen gaan verdienen in de Eredivisie zonder echt te hoeven presteren? Gaandeweg ontstaan er echter explosieve situaties bij voetbalclubs die uiteindelijk kunnen leiden tot het doodtrappen van de grensrechter omdat hij het waagde om geheel volgens de regels voor buitenspel te vlaggen. Gaat het hier om de zoveelste verharding van de maatschappij? Jazeker, maar het zal slechts een grote factor van belang zijn. Anders zou het bij zo'n beetje elke voetbalclub voorkomen. KNVB-voorzitter Michael van Praag laat in een toespraak weten dat incidenten in het voetbal nooit uit te bannen zijn. Bij de KNVB vinden ze dat ze de afgelopen jaren al genoeg hebben gedaan om agressie tegen scheidersrechters te verminderen.
Sven Datema is een van de initiatiefnemers die samen met ouders, KNVB en de scheidsrechters een meldpunt heeft geopend. Klikken kunnen Nederlanders immers goed, dat hebben ze 70 jaar geleden bij de NSB massaal bewezen. Na een dag beweren de oprichters heel trots dat het meldpunt ook daadwerkelijk veel gebruikt wordt. Prachtig, maar meldpunten bevestigen enkel het beeld dat we allang hebben. Mensen zien sport steeds meer als oorlog en zijn bereid om verder te gaan dan ooit te voren. Minister Opstelten heeft zoals gewoonlijk weer een grote mond en dreigt met zwaardere straffen, maar na het mislukken van het supersnelrecht met Oud en Nieuw, moet hij alweer een toontje lager zingen. Rechters gaan over straffen, justitie niet. Hoewel de politiek als wetgever wel weer over zwaardere straffen kunnen gaan als ze bijvoorbeeld de minimumstraffen van de PVV gaan invoeren, maar dat kunnen we wel vergeten. Man en paard benoemen en stellen dat de toegenomen agressiviteit samen met de multikul groeit door allochtonen die wars zijn van autoriteit, blijft verboden.
Overweging.
Duidelijk is dat sport tegenwoordig een andere definitie kent, sporters door meer mensen minder gewaardeerd en gerespecteerd worden en het de spuigaten uitloopt met betrekking tot agressie binnen de sport. Agressie die zich niet zelden uit in (verbaal) geweld tegen spelers en in geval van het voetbal zelfs van spelers tegen het officiële gezag zoals scheidsrechters. Al vaak hebben we het raamwerk geschetst waarbinnen de maatschappij zich ontwikkelt met hersenloze primaten die net als de neanderthalers een te kleine hersenpan hebben om te doen wat wij heden ten dage als normaal gedrag van beschaafde mensen kunnen beschouwen. Over de hele wereld hebben maatschappijen te kampen met een nieuwe toestroom aan achterlijken die de classificatie mens onwaardig zijn. Samenlevingen verharden, mensen voelen zich steeds minder betrokken bij de samenleving en alles draait voornamelijk om het bevredigen van behoeften. Kijk overal om u heen als u ons niet gelooft en merk op dat er steeds meer mensen zijn met lange tenen en een kort lontje.
Trots zijn op hun land, kunnen de meeste mensen al niet meer. Wat wilt u ook met een land vol stinkende criminele rothonden. Hele volkstammen lopen op straat met het idee dat ze zich niet meer prettig voelen in hun eigen land en zich niet meer kunnen identificeren met Nederland, Nederlanders en prestaties die puur Nederlands zijn. Vandaar dat ze in hun ellendige leven menen hun trots te moeten halen bij prestaties van anderen in bijvoorbeeld sport. Hun idool moet dan wel winnen, anders voelen zij zich kut en hebben ze niks meer om op terug te vallen. Voor ons is het heel simpel. Net als normale mensen kijken en doen wij graag aan sport, neuken we in het rond en trachten we zo goed en kwaad als het kan er alles aan te doen om Nederland enkel voor de Nederlanders te houden, maar we doen dat niet op onacceptabele manieren. Wanneer de sporter waar we op inzetten verliest, is dat hooguit jammer. Trots zijn op een ander die ons vertegenwoordigt of op zijn prestaties, is niet mogelijk als we niet trots op ons eigen gedrag kunnen zijn.
Weet u waar we het barbaarse gedrag op het strijdveld van herkennen? Van de ouderwetse strijd van gladiatoren die veelal dienden als brood en spelen voor het domme en arme klootjesvolk. Destijds werden mensen onderdrukt en beroofd door dictators. Hetzelfde principe als nu, alleen doen wij het nu digitaal. De economische en hygiënische omstandigheden waren extreem slecht en mensen hadden altijd honger. Om de macht te kunnen houden over een groep domme mensen die als slaven fungeren, zorgden de autoriteiten ervoor dat zij net genoeg te eten hadden om niet dood te gaan, maar veel te weinig om zich zo behaaglijk te voelen dat ze eraan gingen denken dat het gezag niet deugde. Een beetje wat er tegenwoordig ook gebeurt. Wie werkt, moet bijna alles afstaan zodat hij nooit het idee krijgt al "binnen" te zijn en zich gaat richten op het schrijven van onwelgevallige teksten. De rest krijgt alles. Al eeuwenlang worden domme mensen in toom gehouden door brood en spelen waarbij ze bij die spelen agressief mochten reageren.
Zulke mensen laten zich nog makkelijker ophitsen dan dolle honden. Vroeger gingen ze naar de arena waar veroordeelde gedachtemisdadigers op leven en dood moesten vechten tegen wilde dieren. Of het slachtoffer nu iets gedaan had of niet, het volk wilde bloed zien. In moderne maatschappijen is er eigenlijk niet zoveel veranderd. Overheden houden met hun socialistische gebral iedereen even arm. Mensen hebben in Nederland over het algemeen "goed" te vreten, maar het merendeel zit zodanig tegen de grens aan dat hij zich er nimmer verzekerd van kan voelen dat zijn eerste levensbehoeften zullen worden bevredigd. Behalve degenen die echt niks hebben, die worden door de overheid op kosten van mensen die werken goed verzorgd. De economische omstandigheden verslechteren waardoor mensen minder zekerheden hebben. De samenstelling van hun land verandert waardoor mensen van elkaar vervreemden. Mensen worden in deze maatschappij zo geconditioneerd dat hun brood en spelen mogen leiden tot agressie jegens degenen die zij niet mogen.
De overheid en de maatschappij hebben zich echter lelijk vergist in de mate waarop het zeer slecht uitpakt. Agressie toestaan jegens vrijsprekers die slechts hun (onwelgevallige) mening geven, heeft ervoor gezorgd dat er in de maatschappij een praktijk is ontstaan dat mensen al heel snel besluiten dat ze iemand kapot mogen maken. Zelfs als het slachtoffer niks noemenswaardig heeft uitgespookt. Het is gewoon een kwestie van aangeleerde mentaliteit. Wie ons legaal met de dood mag bedreigen om wat teksten, vindt al snel dat hij ook een scheidsrechter met de dood mag bedreigen. Dan komt er ook wel eens iemand langs die een stapje verder gaat en een schop uitdeelt. Accepteren dat er op internet allerlei smaadschriften mogen staan over onschuldige mensen, betekent ook dat deze maatschappij accepteert dat sporters kapot worden geschreven als ze iets doen wat een ander niet zint. Ook als ze verliezen. Verhuftering bestrijden betekent mensen weghalen uit wanhopige situaties, geen selectieve verontwaardigdheid meer en zwaarder straffen.
Dit standpunt kan eenvoudig verklaard worden met een aantal voorbeelden. Wanneer de overheid mensen afknijpt met belastingen zodat ze niks overhouden, hun baan verliezen en hun enige levensdoel masturberen in gesubsidieerde huurhuizen wordt, dan hebben ze ook schijt aan hun gedrag als ze eens een keertje naar een dart- of voetbalwedstrijd kunnen. Zij hebben immers geleerd dat de maatschappij ook schijt aan hen heeft en andersom. Geven presentatoren en commentatoren op de televisie het slechte voorbeeld, dan zullen miljoenen dombo's dat volgen. Wordt er door justitie selectief opgetreden, dan zullen mensen zich erbij neerleggen dat de regels blijkbaar altijd en nooit gelden en daardoor dus ook niet nageleefd hoeven te worden. Zij hebben immers een grote kans dat niet zij maar een ander wordt opgepakt om een of andere lullige overtreding. Blijven straffen uit, dan voelt het tuig zich gesterkt. Problematisch is echter het feit dat de overheid en vele burgers belang hebben bij verdeeldheid, discriminatie en leugens.
Gaat de overheid daadwerkelijk iets doen om de wanhoop en slechte economische omstandigheden weg te nemen, dan zien mensen hun eerste levensbehoeften vervuld zodat ze hun tijd kunnen besteden aan het bekritiseren van de regering. Moet de overheid verplicht de grootste criminelen oppakken, dan bestaat de multikul straks niet meer en dat zullen al die fascistische dwazen over de hele wereld nooit accepteren. Krijgt smaad, laster en opruiing op het internet eindelijk de aandacht die het verdient, dan zal de overheid merken dat ze voornamelijk hun eigen mensen, vriendjes en belangenorganisaties in de wielen rijden. Een volk dat arm en dom gehouden wordt, zal zich weliswaar agressief gedragen tegen bepaalde mensen en op internet de boel opruien zodat er nog meer geweld plaatsvindt, maar dat valt voor een overheid in het niks ten opzichte van een neutrale, objectieve en intelligente maatschappij. Ver gezocht is deze verklaring allerminst. Het verharde gedoe rondom de sport is slechts een van de voorbeelden van hoe de maatschappij is ontspoord.
Opmerkelijk is dat de overheid wel degelijk de instrumenten in huis heeft en gebruikt die zoden aan de dijk kunnen zetten. Jammer genoeg worden deze middelen ingezet tegen de verkeerde mensen. Zo hebben wij een praktisch beroepsverbod gekregen voor alle overheidsdiensten. Niet letterlijk en zeker niet door de rechter, maar de overheid weet ons prima te weren uit al hun diensten middels een zwarte lijst. Bij agressieve supporters die geweld gebruiken, kennen ze dat middel echter niet. Zorg ervoor dat mensen die geweld gebruiken of anderszins onacceptabel gedrag vertonen bij wedstrijden nergens meer in kunnen. Stadionverbod, verbod voor alle openbare gebouwen en een verbod om in de horeca te komen. Wat zo iemand nog kan in dit land? Kogel aan de been en jarenlang zandscheppen. Werken voor de maatschappij. Stuk voor stuk aanpakken. Binnen de sport kan men natuurlijk ook voldoende doen. Speel desnoods zonder publiek, plaats een glasplaat tussen darters en publiek en straf die verdomde lasteraars nu eens.
Zwarte lijsten kunnen een adequaat middel zijn om een signaal af te geven aan het volk dat bepaald gedrag echter niet getolereerd wordt, maar die lijsten worden totaal verkeerd gebruikt. We zien liever Jelle Klaasen darten dan die Marokkaanse mongool, die die grensrechter vermoordde, voetballen. Toch kan laatst genoemde over 1 jaar weer aan de slag en is de loopbaan van Jelle wellicht voorbij. We zien liever iemand met een rechtse mening voor de klas dan een foute neurochirurg in een ziekenhuis. Toch werkt Ernst Jansen Steur nog steeds in Duitsland en hebben wij levenslang. Het schokkende is dat als we de meeste mensen horen praten, zij de voorkeur geven aan moord, doodslag, zware mishandeling en zedenmisdrijven terwijl zij extreem reageren op een mening, een paar foto's en een darter die even niet reageert hoe zij zouden willen. Waar zijn we met z'n allen mee bezig, echt. We schamen ons diep. Ondanks dat we zeker geen modelexemplaren van het menselijke soort zijn, schamen we ons dat we tot het menselijk ras horen. Doe in hemelsnaam eens normaal mensen.
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|