|
| 648 # Religie is science fiction # |
Gepost door Misdefinitie op 22-12-2012 om 23:50.
Kerst brengt de meest hypocriete gevoelens naar boven bij mensen. Lekker gezellig samen gourmetten en nog wat nakeuvelen over hoe verdraagzaam ze wel niet zijn. Behalve tegen alles en iedereen met een andere mening of religie. Nog even wat nadenken over hoe het toch komt dat deze door en door verrotte wereld voornamelijk bestaat uit incompetente idioten, achterlijke aluminiumhoedjes en andere domkoppen om daar over een paar dagen weer vrolijk aan mee te doen. Wellicht uw overgebleven kliekjes naar de voedselbank brengen zodat u met een voldaan gevoel uw vetgemeste buik nog eens kunt spekken. Of mensen wijzen op Serious Request omdat alle andere verzoeken om ontwikkelingshulp en alle tientallen miljarden die we reeds verspild hebben aan kansarmen, niet serieus waren. Ledlampen, warmte, een moment van bezinning en als het aan u ligt, zal er echt nooit meer oorlog, honger en andere ellende heersen in deze wereld. Religie is niet de enige manier om in de wereld van de sprookjes te belanden. Filosoferen kan ook zonder de nadelen van geloof.
Zingeving heeft niet altijd zin.
Religie heeft altijd een groot probleem met verlichte denkers die zich niet laten leiden door sprookjes en de wetenschap beoefenen, maar nooit andersom. Zouden we pedofiel Mohammed afbeelden tijdens zijn huwelijksnacht met de 9-jarige Aïsha, dan zijn we ons leven niet zeker. Portretteren we een satire van de wetenschap door professor Barabas een zuigscene te laten hebben met Wiske, dan is er geen vuiltje aan de lucht. Een verklaring hiervoor is dat zingeving zo belangrijk is voor mensen die niet kunnen accepteren dat ze na hun dood voor eeuwig zullen branden in de hel, dat ze panisch van angst worden als hun veilige haventje, de zingeving die heilige boeken aan het leven geven, wordt afgebroken door de logica en het gezonde verstand. Het zou echter een misvatting zijn te denken dat er binnen de starre en steriele omgeving van de wetenschap, geen filosofische overwegingen mogelijk zijn. Verklaringen zoeken voor interessante verschijnselen is pas zinvol als dat niet eindigt in de dooddoener dat we onzichtbare machten moeten gehoorzamen.
Klassiek is de vete tussen creationisten en evolutionisten. Onder de eerste groep vallen de religiefanaten die geloven dat het heelal en deze wereld gemaakt is door een almachtige schepper die, als hij het niet op kleine kinderen voorzien heeft, wraak zal nemen op alles wat hen niet gehoorzaamt. Mensen zullen het machtige opperwezen moeten aanbidden om te voorkomen dat ze door de zeven plagen worden weggevaagd. De tweede groep hangt de in de wetenschap gangbare evolutietheorie aan. Een misvatting die tussen beide groepen (die vrijwel de volledige mensheid beslaan) leeft is het idee dat ze elkaar uitsluiten. Religie tracht echter het ontstaan van heelal en aarde te verklaren door een Godheid; de evolutietheorie gaat over de biologische ontwikkeling van organismen in een wereld die al grotendeels bestaat. Toch schopt de theorie blijkbaar tegen het zere been van de fundamentalisten. "Gods schepping is binnen religies zo perfect dat er helemaal geen ontwikkeling meer nodig is." Gezien het aantal idioten, wagen we dat te betwijfelen.
Op internet slaan beide kampen elkaar de hersens in. Een ruzie die we nooit zullen oplossen. Het conflict woekert het ergst als het gaat tussen mensen met extreem verschillende denkvermogens en intelligentie. God als verklaring voor alles is lekker makkelijk. Zelfs dwazen met een chromosoom teveel zullen die drie letters kunnen onthouden. Rekening houden met alle feiten en kennis die we hebben opgedaan in de natuur-, sterren- en wiskunde is een heel ander verhaal omdat daar heel wat meer hersens voor nodig zijn. Verder is geloven in een ontwikkeling die niet langer geduurd heeft dan 6000 jaar, voor de meeste mensen een stuk makkelijker te behappen dan een evolutie van miljoenen tot miljarden jaren. Iedereen snapt hoe lang 20 jaar is en als dat dan met 300 vermenigvuldigd wordt, dan is dat al zo'n lange tijd dat het moeilijk te begrijpen is voor mensen die gemiddeld amper 80 jaar op deze aarde leven. Probeer maar eens aan mensen, die niet eens weten hoeveel nullen een miljard heeft, uit te leggen dat de ontwikkelingen op aarde al 4,5 miljard jaar aan de gang zijn.
Vandaar dat dit onderwerp leidt tot de meest stupide beweringen. Zo wordt er gezegd dat de evolutietheorie niet waar kan zijn omdat het een theorie betreft. Pas als het een wet zou zijn, dan zou het waar kunnen zijn. Wel, het wordt alleen maar een theorie genoemd omdat we, als we het u willen laten zien, dat alleen theoretisch kunnen. We kunnen u immers niet een ultralange video van een paar miljoen jaar laten zien en zelfs als we dat wel zouden kunnen, dan zult u hem hoogstwaarschijnlijk niet kunnen en willen afzien. Tegenstanders roepen voorts dat er geen bewijs is, maar dat is gezien de huidige stand van de wetenschap niet zonder lachen vol te houden. Erfelijkheid, genen, DNA, mutaties en de daaruit voortvloeiende variaties zijn eenvoudig aantoonbaar. Pak gewoon eens een fatsoenlijk biologieboek. Gevolgen over miljoenen jaren, zijn tegenwoordig prachtig te simuleren met een computer. Met genetische algoritmen en neurale netwerken, is bijvoorbeeld de invloed van leerprocessen en het uitbreiden van geheugen te zien.
Feitelijk gaat het er niet om wie gelijk krijgt, het menselijke soort is nu eenmaal niet intelligent genoeg om tot overeenstemming te komen, maar wat we er als mensheid mee opschieten. Geloven in God impliceert het stoppen met het zoeken van verklaringen voor vreemde verschijnselen die we niet begrijpen. Gods wegen zijn immers ondoorgrondelijk en we zijn hem hooguit absolute gehoorzaamheid verschuldigd op straffe van hel en verdoemenis. Hadden we het daarbij laten zitten, dan zaten we nu nog in de middeleeuwen. Gelovigen kunnen wel een hekel hebben aan de evolutietheorie en deze met alle mogelijke middelen proberen te bestrijden, maar feit is dat het raamwerk van die theorie extreem veel inzichten heeft opgeleverd in de moleculaire biologie. Eenvoudiger gezegd zijn we door de inzet van wetenschappers die bewijs voor de theorie gingen verzamelen, veel meer te weten gekomen over het lichaam. Net zoals de ruimtevaart, ondanks dat we nog niet met de snelheid van het licht kunnen reizen, prachtige technieken heeft voortgebracht.
Hadden we enkel naar God geluisterd, dan hadden we nu geen computers en internetporno gehad. Wellicht verklaart dat de aversie van religieuzen tegen zaken die zij moreel verwerpelijk vinden en behandelen zij daarom vrouwen als stront. Inmiddels slagen wetenschappers erin om door reconstructie van prehistorisch DNA kritiek op de evolutietheorie te weerleggen. Religie is daar een stuk eenvoudiger in. Alles ouder dan 6000 jaar vinden zij een verzinsel of ze negeren simpelweg feiten uit het verleden. Nogal een probleem, want begrip van een voor mensen haast oneindige hoeveelheid tijd, is juist nodig voor verklaringen waar we tenminste vrede mee kunnen hebben. Neem bijvoorbeeld een onderwerp als het bestaan van UFO's. Knettergekke mensen overal ter wereld maken ons wijs dat er buitenaardse wezens zijn die de aarde in de gaten houden en waar overheden ons niks over vertellen. Vanzelfsprekend heeft het geen zin om aan zulke mensen te vertellen dat de afstanden in het heelal zelfs voor die UFO's te immens zijn.
Is er dan geen ander leven in het heelal? Religie en wetenschap geven verschillende antwoorden. De meeste geloven hebben een God voor iedereen. Die God is of zo verrukt met zijn creatie dat hij nergens anders zoiets unieks gaat bouwen. Of hij is zo almachtig dat hij juist wel overal in het heelal koloniën van mensen heeft gemaakt. Wetenschappers kunnen een andere redenering gebruiken. Overal in het heelal zijn de bouwstoffen verspreid die gecombineerd en na miljarden jaren ontwikkeling, bewoonbare planeten kunnen opleveren. Planeten die niet te koud of te warm zijn. Net zoals wij mensen dingen hebben leren maken door meuk te mengen, kunnen er ook bij toeval meerdere aardes zijn ontstaan. Immers, het mengproces vindt in miljarden jaren zo extreem vaak plaats dat de mogelijkheid op buitenaards leven erg groot is. Hoewel, dat hoeft niet omdat we de kans op succes niet weten. Stel dat het creëren van de juiste planeet en alle andere omstandigheden slechts 1 op het getal van Graham goed gaat, dan zijn we toch alleen.
Wetenschappers durven toe te geven dat ze over veel zaken eigenlijk nog geen sodemieter weten. Desondanks kan de kritische en nuchtere houding samen met de kennis die wel al beschikbaar is, zorgen voor een betere samenleving. Zo zijn wij niet bang voor buitenaardse wezens. Als er al buitenaards leven bestaat elders in het heelal, dan is de kans groot dat hun beschaving al miljoenen jaren ouder is dan die van ons. Feit is dat we nog niet lastig zijn gevallen door die wezens en dat betekent dus dat ze het niet kunnen of niet willen. We hoeven ons daarom geen zorgen te maken. Bang voor het einde van de wereld zijn we evenmin. De aarde kan nog zeker zo'n 4 miljard jaar mee. Althans, de planeet zelf. De enige echte bedreiging voor de aarde zijn wij zelf en dan doelen we met name op de leefbaarheid. Kijk, de planeet boeit het geen reet als we er zelf een onleefbare woestijn of ijspret van maken. Massahysterie zoals met 21 december 2012 had met een gezonde doses verstand en verwerping van religie voorkomen kunnen worden.
Natuurlijk begrijpen we dat mensen liever aan hun God blijven hangen en denken dat het een soort van vader is die over hen waakt. Goed voor het zelfvertrouwen van bange mensen. Zij zien hun God als onzichtbare macht die hen kan behoeden tegen de gevaren in het leven. Al valt dat nog te bezien. Vergelijk de situatie met een tropisch aquarium. Wij hebben daar de absolute macht over. We kunnen het creëren, vernietigen, in stand houden en bepalen wie of wat er rondzwemt. We kunnen zelfs als een godheid bepalen dat bepaalde vissen gestraft worden als ze niet een klein beeldje aanbidden, maar tegen ziekte en de dood kunnen we niks uitrichten. Het beetje controle dat we hebben, hebben we ook alleen maar omdat we hooguit 20 keer groter zijn. Een beetje God, die zoiets groots kan maken als het heelal, zal miljarden keren groter zijn dan mensen en wij zijn dan hooguit piepkleine bacteriën waar hij niks mee kan. Vergelijk de grove controle die u heeft over een harde schijf: u kunt veranderingen niet bijhouden op bitniveau.
Groot, groter, grootst en mensen beginnen te filosoferen over een heelal waarin letterlijk alles mogelijk is, zolang we maar weten hoe. Een typisch voorbeeld is de fascinatie voor tijdreizen. Eventjes een uitstapje maken naar het verleden om de uitvinder van de multikul door zijn kop te schieten, de geallieerden tegen te houden of dat vermoorde kind waarvan de dader nooit gevonden is zelf te verkrachten, zijn slechts een handjevol voorbeelden van motieven die mensen kunnen hebben om fouten uit het verleden te herstellen. Anderen zullen met trivialere wensen aankomen, maar het principe blijft hetzelfde: we zijn als mensen geneigd om tweede kansen te willen en met een tijdreis denken we dat te kunnen bereiken. Met religie komen we op dit gebied niet erg ver. Mensen stellen zich in dienst van God en elke verklaring of antwoord wordt teruggeredeneerd naar God en zijn wil dat wij slaven zijn. Gods wegen worden als ondoorgrondelijk gezien en daar moeten we het maar mee doen. Zo niet, dan worden we geradbraakt totdat we het wel geloven.
Binnen de strenge wetenschappelijke kaders kan het eveneens erg lastig worden om meer inzicht te geven op zaken die tegen science fiction aanschurken. De geleerden moeten in de eerste plaats hun reputatie hooghouden en dat lukt niet als ze openlijk in kinderverhaaltjes geloven. Wetenschappers moeten zich ook aan de kennis, bewijsregels en natuurkundige wetten houden bij het uitleggen van verschijnselen. Is dat echt een onoverkomelijk probleem? Op zich hoeft dat niet. Er heerst in elk geval de algemene consensus dat alles en iedereen in feite door de tijd reist naar de toekomst. Willen we weten of we over 20 jaar eindelijk geen maagd meer zijn, de wereld hebben veroverd en een tribunaal hebben kunnen oprichten om de doodstraf voor landverraders te kunnen eisen, dan hoeven we enkel 20 jaar te wachten en we zien het vanzelf. Praktisch gezien is dat niet zo handig. We willen het verdomme nu weten. Wetenschappers hebben ontdekt dat de tijd langzamer gaat als iemand snel reist. Bijvoorkeur bijna met de snelheid van het licht.
Wanneer de tijd voor een snelle reiziger langzamer gaat, dan gaat de tijd op aarde juist sneller. De filosofie is dat als we 20 dagen met lichtsnelheid reizen, de aarde minstens 20 jaar ouder is geworden. Eventjes drie weekjes op vakantie in een supersonisch ruimteschip dat we van de buitenaardse wezens jatten dus. Nadeel is wel dat u volgens de huidige wetenschappelijke kennis niet meer terug kunt naar uw vrienden. Nu is dat in ons geval niet zo erg omdat we geen vrienden hebben in deze tijd, maar voor ieder ander is dat hoogst onbevredigend. Het is ook nog maar de vraag in hoeverre deze theorie klopt. Theoretisch gezien kan er van alles bewezen worden, maar het verschil in tijd dat de wetenschappers gemeten hebben, kan net zo goed het resultaat zijn van meetonnauwkeurigheid. Zorgt de manier waarop wij tijd meten niet gewoon voor de verschillen waardoor de atoomklokken ongelijk gaan lopen? Wel hebben wetenschappers een verklaring voor het feit dat er nooit mensen uit de toekomst langskomen: Reizen naar het verleden lukt niet.
Naast de wetenschap kunnen filosofische denkwijzen en redeneringen gebaseerd op het boerenverstand wat meer licht op de zaak werpen. Godsdienstigen gruwelen daarvan omdat het afbreuk doet aan hun God en wetenschappers houden zich daar niet mee bezig omdat het allemaal niet te bewijzen valt, maar wie ervoor open staat en deze materie interessant vindt, ontkomt er niet aan om buiten de bestaande lijntjes te kleuren. We zijn immers allemaal mensen met slechts een te beperkt denkvermogen om alles te kunnen bevatten. Eerst maar even die toekomst. Of we nu als een razende door het heelal gaan scheuren om later terug te keren op een aarde die inmiddels in de toekomst is beland of simpelweg afwachten: feit is dat er veranderingen moeten plaatsvinden op de aarde. Wanneer ergens in de toekomst een ander gebouw staat, dan moet het huidige gebouw worden afgebroken. Onafhankelijk van de wil van de tijdreiziger. Logischer is daarom de conclusie dat we de toekomst zelf maken en dat in elk geval voor de aarde geldt dat de toekomst nog niet bestaat.
Hoewel, in de wetenschap komen ze met het idee van een multiversum. Deze filosofie gaat er vanuit dat er een oneindige hoeveelheid aan (parallelle) heelallen bestaan als de onze, die alle mogelijke variaties bevatten op alle mogelijke tijdstippen. Elke keuze die we maken, elke handeling die we verrichten en elk gevolg dat daaraan gegeven wordt, is als het ware een apart heelal. In het ene heelal zullen we deze tekst typen, in het andere heelal eerst aan onze pik trekken en in weer een ander heelal zullen we eindelijk neuken. Dat idee. Deze theorie lost een groot probleem met tijdreizen op. Door simpelweg naar het juiste heelal te reizen dat de realiteit bevat die volgt op 20 jaar na dat van ons, kunnen we zien wat er in de toekomst gaat gebeuren. Nou ja, simpel. Eerst nog 90 miljard lichtjaar reizen om uit dit heelal te komen en daarna nog ontelbaar keren die afstand om het juiste heelal te vinden. Bovendien betekent een fysieke reis naar een parallel universum dat we de toekomst zien van dat universum wat hooguit lijkt op dat van ons.
Met deze theorie kunnen we zowel naar het verleden als de toekomst, maar het is een waardeloze en zelfs theoretisch onmogelijke theorie. Alles om u heen, zowel dingen als mensen, bestaan uit atomen. Het zijn de bouwstenen van scheikundige elementen. Mensen bestaan uit een slordige 7 ^ 27 atomen; een 7 met 27 nullen. Voor al die atomen is dan een apart heelal nodig, maar niet alleen voor 1 persoon, maar voor al die miljarden mensen, sterrenstelsels en alles wat daar nog meer hangt, draait en explodeert. Dan moet dat nog eens vermenigvuldigd worden met alle seconden van het begin tot het einde der tijden. U begrijpt, een absurd en krankzinnige hoeveelheid heelallen die zelfs niet in een oneindig heelal zouden passen en ook nog eens, om zekerheid te hebben dat elke mogelijke willekeurige combinatie voorkomt, met elkaar moeten communiceren. Sommige mensen moeten gewoon zwijgen met die onzin. Om nog maar te zwijgen van het probleem dat elke variatie op elk gevolg ook weer spontaan nieuwe heelallen moet creëren. Nee, dat kan echt niet.
Probeer voor de lol eens alle mogelijke combinaties met bytes op te slaan. Voor de eerste byte lukt dat nog wel, er zijn 256 mogelijkheden. Voor bestanden die uit 2 bytes bestaan, heeft u 256 * 256 mogelijkheden enzovoort. Probeer op die manier maar eens alle mogelijke variaties op een harde schijf op te slaan. Wetenschappers omzeilen dat probleem door het aantal heelallen te beperken tot 10 tot de macht 500, maar dan is dat aantal weer veel te klein om alle variaties te kunnen bevatten waardoor we nooit in de toekomst of het verleden van onze aarde terecht kunnen komen. Nee, dan toch maar weer terug naar de gevreesde boerenlogica. Met tijdreizen bedoelen we natuurlijk de reis naar de toekomst en het verleden van onze aarde in ons heelal. De meest duidelijke verklaring krijgen we door de harddisk metafoor te gebruiken. We stellen ons een harde schijf voor in een PC waarop alle informatie over de aarde in 2012 staat. Gedurende de werking van de harde schijf, worden alle veranderingen opgeslagen van alles wat er gebeurt.
Nu willen we de harde schijf uit 2012 terug brengen naar 2002. Denk even met ons mee. Wat hebben we dan in elk geval nodig? Juist, een back-up uit 2002. Een volledige back-up in de zin van een image. Weet u meteen waarom reizen door de tijd, in elk geval naar het verleden, in deze tijd onmogelijk is. Er is geen apparaat buiten de aarde beschikbaar om die back-up te maken. En als de tijd eenmaal is verstreken en de back-up niet gemaakt is, kunnen we dat ook nooit meer terug halen. Mocht zo'n apparaat ooit uitgevonden worden, dan zal het de stand van zaken enkel terug kunnen draaien tot het moment dat die back-ups gemaakt werden. Wetenschappers geven daarom aan dat we nooit in staat zullen zijn verder terug te gaan dan het moment waarop de tijdmachine wordt uitgevonden. Er is nog een belangrijk probleem. Het terugzetten van die back-up vernietigt het heden. De samenleving zal dat niet willen accepteren. Vanuit de wetenschap wordt dan ook gestreefd naar virtuele tijdreizen die wel echt aanvoelen, maar uiteraard niet "echt" zijn.
Virtueel kunnen we al het nodige. Of heeft u nu niet het gevoel naar een website uit 1994 te kijken? Techniek zal zeker in de komende eeuwen geen grenzen meer kennen. Belemmeringen zijn nog een kwestie van onwetendheid. Theoretisch gezien is er niks op tegen om een algehele kopie te maken van het neurale netwerk in de hersenen van mensen en deze te virtualiseren op een computer. Als die kopie wordt gemaakt terwijl u nog leeft, dan kunnen ze u over 1000 jaar weer tot "leven" wekken. Dat gaat maatschappelijk gezien natuurlijk nooit gebeuren, want u bent te dom om te kakken en de beschaving zal daarvoor veel te intelligent zijn, maar het kan. Voor religiefanaten die geloven in zielen en geesten is dat niet voor te stellen, maar de nuchtere wetenschapper weet dat we ooit zover zullen komen. Een beetje zoals de situatie in de film "The Matrix". Veel van wat ooit science fiction was, kan nu echt. Interessant om over na te denken, maar met de achterlijkheid van de mens zal het ook weer tot een wereldoorlog kunnen leiden en dan beginnen we opnieuw als holbewoners.
Overweging.
Mensen zijn kwetsbaar en hun onzekerheid over datgene wat ze niet begrijpen zorgt ervoor dat ze naar de zingeving van het leven zoeken om zichzelf gerust te stellen middels religie of om de nieuwsgierigheid te bevredigen door de wetenschap. Religie biedt verreweg de meest makkelijke uitweg. Alles is door God gemaakt en bedacht, we zijn te stom om het te begrijpen omdat Gods wegen ondoorgrondelijk zijn en we moeten ons als slaven van God conformeren omdat God anders geen voorspoed zal brengen maar rampen. Vandaar dat gelovigen panisch worden als we iets zeggen over het geloof. Zij zien het al gebeuren dat de straf van God ook hen treft, want gelooft u ons, het interesseert ze echt geen reet als God alleen ons zou straffen. Zij denken dat ze niet meer in het "paradijs" kunnen leven als anderen hun God beledigen. Zij denken dat God niet meer goed gemutst is en de wereld laat vergaan als wij vloeken. Geloof is gebaseerd op angst en de wens om zich hersenloos te laten leiden door rituelen die er enkel toe dienen om anderen de mond te snoeren.
Waarheidsvinding is nooit het doel geweest van religie. Het sprookje is zoals het is en wie daar iets tegenin durft te brengen, wordt maatschappelijk gediskwalificeerd of, in extreme religies als de islam, afgeslacht als een blank varken. Het frappante is nog wel dat die houding al eeuwenlang zorgt voor bloederige oorlogen waardoor juist de rampspoed die zij zeggen te voorkomen in werking treedt, maar dat snappen die godsdienstwaanzinnigen niet. Aan de andere kant staat de wetenschap die kritisch is, niks zomaar voor waar aan neemt en bij nieuwe ontdekkingen durft toe te geven dat we het al die tijd fout hebben gedaan. Alles wat u om u heen ziet, van techniek tot wegen en gezonde mensen, is mogelijk gemaakt door wat de wetenschap in de loop der jaren heeft bereikt. Religieuzen mogen dan wel een aversie hebben ontwikkeld tegen de wetenschap: ze maken er allemaal dankbaar gebruik van. Naast de wetenschap kan het gezonde boerenverstand nog wel eens helpen om in elk geval een verklaring te vinden voor wat we nog niet weten.
Naast zingeving uit angst en het bevredigen van nieuwsgierigheid, kan het creëren van verklaringen op basis van wetenschap en een deel filosofie ook een beter begrip van de wereld geven of zelfs resulteren in berusting. Zo waren wij geen seconde bang dat de wereld zou vergaan op 21 december 2012. Wetenschappelijk was daar geen reden voor. Tegen de tijd dat de maan zich van ons verwijderd heeft en de aarde gaat tollen of de tijd dat de zon ons in een supernova gaat verslinden, zijn er miljarden jaren verstreken. De kosmos kijkt niet op een miljardje meer of minder. Berusting vinden we vooral terug op de terreinen waar de wetenschap nog geen antwoorden heeft. Een "logische" verklaring aanhouden die wellicht niet waar maar wel aannemelijk is en het vervolgens laten rusten, is ons inziens een betere strategie dan oorlogvoeren om God. Treffend is in dit kader het probleem dat oneindigheid meebrengt. Oneindigheid is voor veel mensen een eng begrip waardoor ze liever blijven hangen in een God die het onbegrijpelijke doet.
Opmerkelijk, want oneindigheid is eigenlijk helemaal niet zo onmogelijk te bevatten. Met natuurlijke getallen kunnen we oneindig doortellen, maar er zijn slechts een eindig aantal cijfers waarmee die getallen zijn opgebouwd. Op de ronde wereldbol kunnen we in principe oneindig rondjes lopen en zo een oneindig aantal kilometers maken, maar het is niet moeilijk te begrijpen dat de aarde een eindig en definieerbaar object is. Zouden we ons in een bol bevinden, dan kunnen we dankzij de gekromde ruimte oneindig in elke richting bewegen. Zelfs naar boven en beneden, want door de kromming valt de grens nooit te bereiken. De wetenschap spreekt wat dat betreft over verschillende dimensies waarin we ons kunnen bevinden. Gangbaar is dat we 2D (plat) gaan onderscheiden van 3D (ruimtelijk), maar er zijn theorieën die uitgaan van 10, 11 of zelfs 26 dimensies. Voor dit probleem is nog geen officiële oplossing. Men zou hooguit kunnen beredeneren dat alle ruimte in verschillende dimensies gekromd is.
Lossen we daarmee een probleem op? Nee, maar voor wie toch enige vorm van verklaring voor het heelal wil hebben, kan een alternatieve benadering volgen. Deze benadering gaat uit van het principe dat alle ruimten in de heelallen bij elkaar in verschillende dimensies gekromd zijn tot een enkele 0 dimensionale singulariteit: een punt dat oneindig klein is en tegelijkertijd door de oneindig gekromde ruimten ook een oneindig grote ruimte binnenin kan herbergen. Vanuit de buitenkant zou dat oneindig kleine punt eruit zien als "niks", maar voor alles wat erin zit lijkt het een oneindig grote ruimte. Hoewel dat natuurlijk nooit te bewijzen valt en bestaande wetenschappelijke theorieën altijd wel iets vinden om zulke claims te ontkrachten, zijn er toch meer aanwijzingen dan God iets betekent in religie. Een van die aanwijzingen vinden we in de samenstelling van het heelal en het allerkleinste deeltje. Wanneer we extreem uitzoomen op het heelal en extreem inzoomen tot het kleinste deeltje dat we kennen, de quark, zien we overeenkomsten.
Zowel het allergrootste (heelal) als het allerkleinste (atomen tot aan quark) kennen een structuurloos massapatroon. Beiden bestaan voornamelijk uit enorme lege ruimten waarin heel af en toe massa voorkomt totdat we de "grens" bereiken. Het zou te ver gaan om te beweren dat we in beide gevallen eigenlijk over hetzelfde spreken en dat die grens in werkelijkheid de grens tussen iets en niets samen laat vallen. De conclusie zou dan zijn dat er niets en iets is zonder hoger doel of belang. Een verklaring waar wij vrede mee kunnen hebben, maar die voor religieuzen onaanvaardbaar is. Zij geloven bij wijze van spreken dat ze het middelpunt van het heelal zijn en God hen heeft gekozen om bewustzijn en intelligentie aan te geven. Proest, dat mochten ze willen. De truc voor een goed leven in vrede zit hem echter niet in een verzonnen verklaring die in de strot van fatsoenlijke mensen wordt geduwd, maar in de manier van omgang met elkaar. Via de wetenschap, filosofie en wat redeneren, kunnen we voor alles een passende verklaring vinden, maar niet alles moet daarom draaien.
Belangrijk is dat mensen hun ideeën, visies en gedachten blijven delen op een fatsoenlijke manier. Wij gebruiken de wetenschap, ons verstand en een website om onze hersenscheten aan de buitenwereld bekend te maken. Denkt of gelooft u iets anders, dan zult u van ons geen last hebben. We hebben onze verklaring en verder proberen we als goede mensen te leven. Religie introduceert een sprookjesboek dat zij niet alleen als waarheid poneren, maar ook willen afdwingen door middel van geweld. Cruciaal is de constatering dat zij, als sprookjeskenners, in de praktijk niet door ons worden geslagen en ook niet worden gediscrimineerd, maar dat wij als wetenschappers wel in het ongenade zijn gevallen van de religiefanaten. Met een tekst die een verklaring zoekt voor alles en iedereen en kritische beschouwingen over maatschappelijke onderwerpen, worden we door vrijwel alle gelovige groepen gediskwalificeerd. Bizar, want Kerst zou het feest der verlichting, vrede, menselijkheid en verdraagzaamheid moeten zijn. Science fiction, dat kunnen wij ook!
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|