Mis·de·fi·ni·tie (de ~ (m.), ~s)
1 Politiek correct geformuleerde definitie waarmee men door middel van leugen en bedrog de werkelijke aard van misstanden probeert te verhullen door deze te rechtvaardigen.
- Misdefinitie gaat over misstanden en gedrag van criminelen, radicalen en terroristen.
- Stop de #CancelCultuur! Stelletje moraalnarcisten, u bent geen beter mens als u mensen uitsluit vanwege hun politieke gezindheid.
- De vrijheid van meningsuiting is absoluut! Wat wij mogen schrijven, bepaalt niet de juut!
- Stiekem sollicitanten googelen en ze dan cancelen? Uw naam wordt geregistreerd en doorgegeven!
Gebruikersnaam: Wachtwoord:
# Home # Boek HvA (Uitverkocht) # Registratie # Contact #
Misdefinitie artikelen
Pagina: 14 / 44: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44

602 Bevrijd van vrijheid (10)
601 Libertarisme riekt naar anarchie (7)
600 Politiek is niet voor rede vatbaar (2)
599 Europa is ons niet de baas (10)
598 Breivik? Ik zou niet anders willen!
597 Nivelleren? Krijg de kolere!
596 Socialisme valt door de mand (3)
595 Asielbeleid is uitontwikkeld
594 Gepest door geheugenverlies (7)
593 Nationalisme vol collaborateurs (2)
592 Meten met twee matennaaiers (1)
591 Rechtskwaad van de pedojager (2)
590 De gulden schede
589 Ram het fatsoen erin (2)
588 Internet openbare gierput
587 Haat op herhaling
586 ACTA smerige handelspraktijk
585 Westerse vrijheid zwaar overschat
584 Criminele moslims zijn beesten (3)
583 Wet is kraakhelder (2)

585 # Westerse vrijheid zwaar overschat #
Gepost door Misdefinitie op 10-02-2012 om 23:29.
Vraag de gemiddelde burger naar wat hij vindt van de westerse vrijheden en u heeft kans dat hij onbewust en indirect een vurig pleidooi houdt voor blanke superioriteit. Vrijheid van meningsuiting houdt voor hen in dat alles gezegd moet kunnen worden zonder voor negatieve consequenties te hoeven vrezen. Voorbeelden van fascistisch gedrag na het uiten van een controversiële mening worden weggewuifd met de stelling dat de grens ligt bij begrippen als smaad, laster, belediging en discriminatie. Persvrijheid verklaren ze door te wijzen op de vele journalisten die iets over de overheid durven te schrijven. Mag in veel landen niet, maar wel in de lage landen. Worden er hier toch een keertje journalisten vervolgd, dan zullen ze het wel verdiend hebben. Klagers worden verwezen naar landen als China. Die landen zijn pas slecht. Censuur en acties tegen andersdenkenden tonen aan dat zij achterlijk zijn en wij heel goed. Toch? Vervolging en censuur zijn in het voorbeeldige Nederland net zo gewoon als in landen die we beschuldigen van mensenrechtenschendingen.

Riooljournalistiek.

Journalisten zijn vervelende luizen in de toch al verrotte pelsen. Wanneer zij misstanden ontdekken en erover schrijven, dan is de kans groot dat grote groepen mensen ervan op de hoogte raken en willen protesteren als het belang maar groot genoeg is. Overheden zien dat liever anders. Mensen die braaf gehoorzamen en nooit een kritisch woord laten horen, zijn veel makkelijker te onderdrukken dan een mondige bevolking. Om dat te bereiken, is het cruciaal dat het volk niet over alle beschikbare informatie kan beschikken. In theorie kan een overheid straffeloos genocide bedrijven zolang niemand daarvan op de hoogte is. Van oudsher proberen overheden daarom om de invloed van wat die nare journalisten schrijven te beperken door controle te houden over de publicaties. Bedreiging en intimidatie kunnen daar de middelen voor zijn, maar ook de fysieke uitschakeling van de rappe tong is een mogelijkheid. Internationaal gangbaar is het standpunt dat regimes die aan onderdrukking van de journalistiek doen, iets vreselijks te verbergen hebben.

Meestal zijn misdadige praktijken tegen journalisten nauwelijks te bewijzen. Al was het maar omdat de journalisten die daar dan weer over zouden moeten schrijven dat wel uit hun hoofd laten uit angst voor represailles. Censuur is daarom een van de bekendste signalen dat er iets mis gaat. Bekende feiten waar niet over geschreven wordt, duiden op een regime dat de journalist bij de harige ballen heeft. Fysieke acties tegen onwelgevallige journalisten zijn andere bekende signalen. Zimbabwe was het toneel van twee journalisten die werden opgepakt wegens laster. Laster is een misdrijf zodat iedereen zal zeggen dat de aanhouding terecht was. Probleem hierbij is dat het voor niemand te controleren is en de overheid altijd wel kan zeggen dat er sprake is van een misdrijf. Zijn ze wellicht opgepakt omdat ze anders iets anders gingen schrijven waar de overheid niet zo blij mee is? Wie zal het zeggen? Vage subjectieve begrippen die eveneens in de strafwetboeken staan, zijn gevaarlijk. Mensen zullen altijd denken dat de aanhouding terecht is.

Drie journalisten in Slowakije zijn bespioneerd door de geheime dienst. Geheime diensten spreken veelal tot de verbeelding en veel mensen denken dat dergelijke diensten noodzakelijk zijn om terrorisme en andere misdaden tegen de menselijkheid te voorkomen. Dat ze daarvoor alles en iedereen kunnen en zullen afluisteren, wordt vaak als dure prijs gezien die we nu eenmaal voor veiligheid moeten betalen. Totdat blijkt dat dergelijke diensten juist onschuldige burgers afluisteren en in de problemen brengen terwijl de terroristen gewoon hun gang kunnen gaan. In dat geval kunt u net zo goed concluderen dat we beter af zijn zonder spionagediensten en dat is nu juist een conclusie waarvan men niet wilt dat het in uw hoofd gaat spoken. Vandaar dat journalisten worden afgeluisterd en eventueel in het geheim worden gefusilleerd. Landen als Egypte zijn helemaal niet veilig voor vrouwen. Logischerwijs zult u op basis van wat u bekend is concluderen dat het om incidenten gaat die niet te beïnvloeden zijn, maar u weet wel beter.

Journalisten Zonder Grenzen meldt dat er steeds meer journalisten worden opgepakt en gedood in het Midden-Oosten. Stop niet hoofdschuddend uw kop in het zand met het idee dat de woestijn vol met kamelenneukers nu eenmaal een gevaarlijke plek is en dat het vervolgen van journalisten er gewoon bijhoort. Laten we eens gaan kijken hoe het de journalistiek in de wat meer beschaafde land vergaat. Journalisten die in New York de ontruiming van een Occupy-kamp wilden vastleggen, werden met bruut geweld door de aanwezige politie opgepakt. De burgemeester verdedigde het politieoptreden op grond van de veiligheid. Occupy'ers zijn doorgaans extreme socialistische ratten die net als hun krakersvrienden boobytraps voor de politie plaatsen en als de politie dat gespuis wil uitroken met vuur, is het niet handig dat er journalisten tussen lopen die licht ontvlambaar blijken te schrijven in de nare media. Het verschil tussen beschaafde en dictatoriale regimes lijkt hem vooral te zitten in de rechtvaardigingen die wij te horen krijgen.

Nederland heeft de twijfelachtige eer om derde te zijn op de felbegeerde ranglijst persvrijheid. Enkel Finland en Noorwegen zijn nog beter voor de pers. Al heeft Breivik laten merken dat in Noorwegen vooral de multikul en de extreem linkse socialistische bewegingen prima gedijen. Schijn bedriegt. "Schande AIVD!" kopt de Telegraaf nadat justitie met man en macht binnen viel bij de krant die ervan verdacht wordt fout te zijn geweest in de oorlog. Jolande van der Graaf was de lul nadat zij publiceerde over het falen van de geheime dienst die haar en andere journalisten al lange tijd aan het afluisteren was. Pal na de eerste publicatie werd zij al bespioneerd en wachtte justitie zijn kans af om binnen te kunnen vallen. Dit speelde dus in Nederland. Bij de grootste papieren krant van Nederland met een slordige 2 miljoen abonnees; niet bij een of andere terroristische organisatie. "Democratie is nodig voor persvrijheid," bulderen de moraalridders nog. Arabieren zijn achterlijk, China is fascistisch en wij dan?!

Schijnveiligheid op internet.

Twitter is een pijn in de reet voor opsporingsinstanties, woordvoerders van de overheidsafdeling politieke correctheid en handhavers van de orde die liever zelf in een blauw gekleurde wagen in Oudenbosch hadden rondgereden. Onder het klootjesvolk staat de microblogdienst met name bekend als vermaak voor hersenlozen die aan de hele buitenwereld willen laten weten dat ze op dit moment een drol aan het draaien zijn terwijl ze met hun andere hand de touchscreen van hun telefoon bedienen. Het venijnige aan Twitter zit hem echter in de volgers. Mensen die geïnteresseerd zijn in elkaars dagelijkse beslommeringen, staan als volger toegevoegd en de korte boodschappen, de zogenaamde tweets, verspreiden zich als een lopend vuurtjes over die lijsten. Concreet houdt dat in dat als iemand op Twitter een onwelgevallige tekst plaatst, hele sociale netwerken met veel mensen op de hoogte worden gesteld. Aangezien sociale netwerken in 2011 een behoorlijke rol hebben gespeeld in het mobiliseren van gewapende opstanden, willen overheden er vanaf.

Berichten op Twitter leiden vaak tot extreme reacties van het gezag. Zuid-Korea heeft wekenlang een van zijn onderdanen vastgehouden om een positief bericht over de voormalige leider van Noord-Korea. Een beetje het type reactie dat u kan verwachten wanneer u in Nederland openlijk sympathie toont voor de Belgische Filip Dewinter of Geert Wilders. Twitter denkt als een commerciële hoer aan de centen en niet om de idealen van een vrij internet. Landen eisen censuur, dan krijgen ze censuur. Twitter is bereid om tweets te blokkeren als een land een beroep doet op een verbod vanwege nationale wetgeving. Alle criminele berberapen en kakkerlakken er nog aan toe. Bedrijven als Twitter en Google zijn inmiddels zo groot dat ze mogelijkheden hebben om zich tegen censuur te verzetten. Dictaturen zullen inderdaad alles aangrijpen om de diensten te verbieden, maar vrijheid is belangrijker. Wetgeving mag ons inziens nooit uitingen verbieden die niet herleidbaar zijn tot individuele (onbekende) personen.

Thailand en China krijgen inmiddels een kletsnatte poes vanwege de censuur die Twitter geheel uit eigen beweging mogelijk heeft gemaakt. Niet langer hoeven de dictaturen politieke en fysieke druk uit te oefenen op de rest van de wereld waardoor iedereen weer klote dingen over die landen gaat schrijven. Een boos mailtje is voldoende om uw account af te sluiten. Kunnen ze als echte communisten en socialisten weer fijntjes doorgaan met mensen de mond te snoeren zonder dat iemand daarover durft te schrijven. Onacceptabel, want juist van nieuwsberichten van mensen die het ter plaatste meemaken, leren we het meeste over hoe dictaturen werkelijk werken. Doen wij het beter? Op het eerste gezicht zult u zeggen van wel en u daarbij baseren op de propaganda die u dagelijks voor de kiezen krijgt. Rutte stelt voorop dat iedereen mag twitteren. Behalve als u zijn naam gebruikt als grap, dat is onaanvaardbaar. Nederland heeft in korte tijd een reputatie opgebouwd om met een overmacht aan politie kleine jongetjes die "dreigen" op te pakken.

Internet is voor u als echte Nederlander net zo vanzelfsprekend als beledigen en discrimineren voor ons is. Een waardevol privilege dat we niet bepaald hebben verkregen door uiterste inspanningen van de overheid. Al begin jaren '90 had de overheid de mogelijkheid om tegen de prijs van hooguit een jaar massa-immigratie heel Nederland van een hypermodern glasvezelnetwerk te voorzien. Nederland zou met een dergelijke investering tot de top van de wereld zijn gaan behoren met een van de beste kenniseconomieën ter wereld. U begrijpt dat de overheid heeft gekozen voor miljoenen allochtonen en 400 miljard staatsschuld. Overheidsdhimmi's wisten best wel dat als daar massaal over geschreven werd, er een rampzalig scenario kan ontstaan van minstens 1,5 miljoen iets slimmere mensen. Desondanks was er medio jaren '90 geen reden tot paniek. Niemand, zelfs Janmaat niet, had veel mogelijkheden tot schrijven. Internet heeft in Nederland een kans gekregen omdat de overheid niet snel genoeg door had wat voor uitwerking het net zou hebben op verspreiding.

Amper 12 jaar geleden schreven belangrijke contacten ons nog per mail dat we ze voortaan per telefoon of ouderwetse brievenpost moesten bereiken omdat ze eraan dachten dat verschrikkelijk trage, dure en omslachtige internet weg te doen. Twee jaar later werd Fortuyn vermoord en nog eens 2 jaar later columnist Theo van Gogh waardoor de kritische websites als paddenstoelen uit de grond schoten. Paniek bij de politiek correcte elite. Extreem rechtse monsters die op het relatief anonieme internet allerlei stoute dingen schreven over kut-Marokkanen, rifapen en ander addergebroed moesten met de grond gelijk worden gemaakt. Eerst probeerde de overheid, destijds onder leiding van Balkenende en zijn Oberführer officier van justitie Hirsch Ballin, webloggers de kop in te drukken via repressief ingrijpen door het justitiële apparaat. Diverse websites werden gedagvaard voor de strafrechter. Cartoonisten werden door tien man uit hun bed gesleurd en rechtse webloggers werden gearresteerd. Karaktermoord deed vervolgens de rest.

Internet heeft voor repressie echter een belangrijk nadeel. Ook over deze acties wordt uitvoering bericht en eventueel ook nog eens over de acties die daar weer het gevolg van zijn. Gevolg: een onuitputtelijke stroom van kritiek richting de overheid en het wakker worden van heel veel mensen. Vervelend, want hoe kan de linkse politiek zijn drogredenen nog geloofwaardig houden en een beroep doen op sociale normen en waarden als achter uw rug om mensen kapot worden gemaakt door de eigen overheid? Hoe kunnen politie en justitie nog uw vertrouwen genieten als die rechtse imbecielen hoog en laag op internet beweren dat zij als blanken niet serieus genomen worden terwijl elke klagende moslim er zo'n beetje van verzekerd is dat zijn kwelgeesten die hem zo vaak beledigen op het internet voor het hekje gedaagd worden? Die klote flikkers met hun misstandenwebsites leggen zomaar de harde waarheid bloot. Socialistische rechtvaardigingen die uitgaan van slechtere omstandigheden en schendingen van mensenrechten elders, zijn opeens waardeloos geworden.

Men kan niet serieus roepen dat wij zo superieur zijn in vergelijking met landen waar ze mensenrechten schenden als wij in feite precies dezelfde instrumenten en methoden gebruiken. Weliswaar op details minder extreem, maar de redenaties achter het gebruik van deze methoden zijn gelijk. De overheid heeft daar een adequaat middel op gevonden. Vormen met veel overmacht gearresteerde webloggers een teken dat er een dictatuur van de meerderheid heerst in samenlevingen waar we een democratische rechtsstaat verwachten in plaats van een zwarte bananenrepubliek? Wel nee, kijk maar, Nederland is samen met 13 landen betrokken bij de oprichting van een coalitie voor vrij internet. Deze coalitie rechtvaardigt zijn noodzaak door te wijzen op mensen die opgesloten werden vanwege hun mening (cartoonist Nekschot) of online een mening gaven over het regime, actuele onderwerpen of massa-immigratie zoals Misdefinitie. Heerlijk die smaak van ironie. O wacht, als we voorbeelden uit Nederland geven van fascisme, dan zeggen zij dat er sprake is van "strafbare" feiten...

Opvragen van persoonlijke informatie om politieke redenen moet worden tegen gegaan en alle 14 landen hebben daartoe een verklaring ondertekend. Alsof de verplichte jodenster in de vorm van een roze pasje geen politieke keuze is geweest. Zogenaamd om terroristen te vinden, maar zulke maatregelen hebben er nooit daadwerkelijk toe geleid dat terroristen zijn opgepakt voordat ze hun verschrikkelijke daden begingen. Onschuldige burgers krijgen boetes en daar blijft het bij. Vingerafdrukken verplicht stellen was net zo goed een politieke keuze. Duitsland heeft het na protest facultatief gemaakt. Nog bedankt mensen dat u te laf was om te protesteren. Uw vingers zouden afgehakt moeten worden indien u heeft ingestemd met dat achterlijke plan door als een kudde hersenloze schapen zonder dat u een crimineel bent uw vingers heeft laten vastleggen door de gedachtepolitie. Politiek speelt overal een rol. Bananenrepubliek is nog zacht uitgedrukt voor een land dat openlijk verklaart rechten na te leven en dat in de praktijk niet doet.

Desondanks gaat de poppenkast gewoon door als Nederland besluit om 6 miljoen euro ter beschikking te stellen voor activisten. Het geld is bedoeld om activisten te helpen aan technische middelen om censuur te omzeilen en servers te betalen als hun website offline is gegooid. Blij om te horen dat we binnenkort kunnen uitzien naar een check. O nee, het geld gaat naar het buitenland. Want Nederland is een heilig boontje waar gelukkig nooit een rechtse weblogger voor het gerecht wordt gedaagd. Hardware en software die misbruikt kan worden om fatsoenlijke mensen af te luisteren, moet verboden worden. Volgens Rosenthal moeten we niet aan halfzachte maatregelen doen. Prima, kan de minister ons misschien uitleggen waarom wij, collega's en mede kameraden worden afgeluisterd door de geheime dienst enkel omdat we openbaar het beleid van de overheid op diverse terreinen keihard in twijfel durven te trekken? Vraag aan alle dictators of ze het rechtvaardig vinden wat ze doen en ze mensenrechten beschermen: ze zullen bevestigend antwoorden.

Onder de meest basale rechten die de vrijheid van meningsuiting betekenis geven, valt het realiseren van een eigen platform. Dat u op de voorpagina van de Telegraaf niet mag roepen dat u een hekel aan nikkers heeft is tot daar aan toe, maar op een eigen platform moet dat gewoon kunnen. Die roetmoppen hoeven immers uw teksten niet te openen. U weet dat u hier middels satire beledigd wordt, dus rot op als u daar niet tegen kan. Wilders maakt gebruik van zijn rechten door een meldpunt voor stelende en onder de kostprijs werkende Polen te openen. They took our jobs! Efin, u kent South Park, dus weet u hoe dat gaat. Polen reageert verbolgen. Ooit hebben ze al eens de concentratiekampen moeten huisvesten en dat willen ze niet nog een keer. Sap vindt de site het bombarderen van Polen tot vijanden van ons blanke volk, belediging, niet bijdragen van tolerantie en pure stemmingsmakerij. Brussel gaat volledig door het lint na het vernemen van het meldpunt.

Wilders richt zich met zijn site op criminele en illegale Polen. De Europese Commissie noemt het verklikken, oproepen tot intolerantie, discriminatie, stigmatisatie en onacceptabel. Alstublieft, wij geven u het Meldpunt Discriminatie Internet (MDI). Deze fascistische linkse ratten verlinken onschuldige burgers die alleen teksten schrijven op het internet aan de linkse inquisitie. Leidende tot doodsbedreigingen, karaktermoord en extreme maatschappelijke diskwalificatie. Pak ze. Vergruis ze. Maak ze volledig af. Zet de guillotine klaar. Want als klikken over criminelen al onacceptabel is voor Europa, dan moet op het ruïneren van onschuldige burgers gewoon de doodstraf staan. Wacht, is dat niet genoeg? Er zijn nog tientallen van dit soort organisaties. Daarnaast worden aan terreurgroepen gelieerde idioten als Moslim Broederschap, Milli Görüs en Pislam Democraten gehuldigd als helden. Europa heeft zich nooit uitgelaten over mensenrechtenschendingen door klikkende NSB'ers in Nederland. Rot op! Nederland moet uit de EU.

Overweging.

Hypocrisie is wat de trom doet rommelen als het om fundamentele rechten als vrijheid en het beschermen daarvan gaat. Op papier hebben westerse landen als Nederland zonder twijfel de beste papieren. Onderzoeken wijzen uit dat we hoog op de lijsten staan en daarmee vrijheid hoog in het vaandel hebben staan. Zodra de vaandel echter op een Prinsenvlag gaat lijken, zijn de berberapen gaar. Het is vooral de schone schijn die hier wordt opgehouden aan de bevolking en internationale journalisten. Op televisie lijken journalisten alles te mogen zeggen. Er mag zelfs gescholden worden en het zegt al heel wat als woorden als lul, kut, shit en fuck openlijk gezegd mogen worden. Over alle onderwerpen wordt wel iets gezegd en dat doet vermoeden dat het wel snor zit met de vrijheid. Echte vrijheid wordt ons inziens echter pas op de proef gesteld als het gaat om meningen die niet populair zijn bij de meerderheid. Mogelijkheden hebben om te schokkeren is niet voldoende om van vrijheid te mogen spreken als er repressie heerst bij onwelgevallige onderwerpen.

Toegegeven, wij lijken zo netjes in vergelijking met het buitenland, maar dat is slechts schijn. Hooguit slagen wij er beter in om de misdaden van de overheid en hun dienaren te verbergen. Onwelgevallige politici worden niet vermoord door vele aanslagen op naam van een groepering. Demonisatie doet zijn werk en laat het door een eenling opknappen. Islamcritici worden niet lang gestraft door de overheid, maar door openbaarheid maatschappelijk kapot gemaakt. Net zolang totdat er vanzelf een gek opstaat of hij tenminste de rest van zijn leven zonder inkomen en woning moet leven als een paria. Twitterende kinderen die grappen maken worden met een overmacht aan politie gepakt zodat justitie weer een excuus heeft om pedofielen niet op te pakken. Pedovereniging Martijn wordt opzettelijk niet vervolgd. Tegen lasterlijke publicaties van volledige namen van onwelgevalligen treden ze expres niet op. Tussen dood door overheid en dood door demonisatie zit niet veel verschil.

Waar mensen zo geschokt van raken is de frequentie waarmee incidenten in het buitenland lijken plaats te vinden. Puur een kwestie van statistiek. China heeft grofweg 1000 keer zoveel inwoners als Nederland. Logischerwijs gebeurt er derhalve 1000 keer zoveel als hier. Maakt dat Nederland veiliger, beter en beschaafder dan de landen die door de zogenaamd "superieure" westerse elite worden neergezet als landen waar mensenrechten massaal geschonden worden? Nee. De harde waarheid is dat we ons in Nederland bevinden en een paar verkeerde woorden voldoende zijn om opgepakt te worden, onze baan te verliezen en bedreigd te worden met de dood. Natuurlijk wordt u in slaap gesust met de woorden dat iedereen die in Nederland gepakt wordt, zich schuldig maakt aan een misdrijf als belediging. Dan moet u eens aan Nekschot vragen waarom hij is opgepakt, vastgezet en later toch niet is vervolgd. Vraag u ook meteen af hoe het kan dat 3 rechters in eerste instantie teksten niet beledigend vinden en andere rechters wel.

Weet u meer van het recht dan drie rechters die 10 jaar op academisch niveau gestudeerd hebben en 25 jaar rechtsprekende ervaring hebben? Vast niet. Wat betekent het als rechters in Nederland oordelen dat wat u schrijft niet strafbaar is en u willekeurig voor een hogere rechter gedaagd kan worden die indirect op last van een private organisatie een veroordeling uitspreekt? Juist, dat er sprake is van willekeur. In eerste instantie al bij justitie die bepaalde mensen wel voor de rechter daagt en andere niet waardoor de wet voor de ene persoon wel geldt en voor de andere niet. Daarnaast is er sprake van onacceptabele willekeur omdat als zelfs rechters niet goed weten wat strafbaar gesteld is, burgers dat zeker niet kunnen weten en er daardoor altijd een stok gevonden kan worden om een hond mee te slaan. Dan wordt het verhaal al heel anders. Dictators zijn heel duidelijk. Zus en zo mag niet. De Nederlandse wetgever heeft het mogelijk gemaakt om alles en iedereen die onwelgevallig is te veroordelen en anderen die hetzelfde doen niet.

Met andere woorden, in al die dictaturen die we hier zo verafschuwen, weten mensen waar ze aan toe zijn. Veel dingen mogen niet gezegd worden en iedereen die het toch doet, wordt gestraft. In Nederland wordt gesuggereerd dat we vrijheid van meningsuiting hebben, maar worden onwelgevallige mensen selectief en buitenproportioneel hard gestraft. Zelfs zo hard dat we kunnen spreken van ernstige mensenrechtenschendingen. Iemand die door karaktermoord en demonisatie zijn leven niet meer zeker is, bevindt zich immers feitelijk in dezelfde situatie als in gestoorde dictatoriale regimes. Wie kent de beelden niet van ondergedoken journalisten in het buitenland die moeten vrezen voor hun leven. Voor die mensen is het in Nederland een stapje erger. Zich veilig wanend in een beschaafd land, denken ze de vrijheid te hebben om voor hun mening uit te komen en komen daardoor opeens in een onomkeerbare situatie. Vrijsprekers in dictaturen weten van te voren dat hun leven na publicatie voorbij is. De rechtse Nederlander weet dat in beginsel niet.

Uiteraard betogen we niet dat het in dictaturen beter vertoeven is. Iedereen weet wel dat daar niks gezegd mag worden en hier een beetje meer. Waar het om gaat is dat we niet zo hypocriet en arrogant moeten doen aangezien we hier met de situatie zitten dat mensen die zich veilig wanen, zonder het te beseffen door publicaties in een situatie kunnen komen die wel eens dezelfde uitkomst kan hebben als het fascisme in dictaturen. In plaats van de journalistiek omlaag te halen en links te maken, moet Nederland deze vormen van mensenrechtenschending voorkomen en aanpakken. Verbied lasterlijke publicaties gericht naar individuele personen. Voor het overige kan de vrijheid van meningsuiting absoluut zijn. Schrap de bevoegdheid van justitie om aan te houden en huiszoekingen te doen met betrekking tot deze vrijheid. Geef de pers bescherming en sta journalisten van een andere politieke kant toe. Erkennen dat het hier fout gaat is belangrijk omdat de misstanden ingenieuzer verborgen worden dan in extremistische dictaturen.
Reacties: 0
Pagina's: 1

Reactie toevoegen
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
 Houd het hier netjes. Hartelijk dank.

Misdefinitie
Copyright (c) 2004-2024.

C:\>Misdefinitie\type info.txt
Contact opnemen kan via een e-mail naar info apending misdefinitie.nl.