|
| 572 # Persoonlijke meningen geen argument # |
Gepost door Misdefinitie op 07-12-2011 om 23:24.
Waarnemingen van de "werkelijkheid" kunnen zo realistisch overkomen dat mensen moeite gaan krijgen om te begrijpen dat hun realiteit er heel anders uit kan zien dan die van anderen. Weliswaar bestaat er een algemene consensus over het idee dat we tenminste bij benadering dezelfde kleuren zien, dezelfde letters kunnen lezen en elkaar ongeveer genoeg snappen voor de dagelijks sociale interactie, maar zodra het om emotioneel beladen thema's gaat zijn mensen geneigd om hun eigen gevoel als de norm te beschouwen. Een nationalist die fysieke braakneigingen krijgt door zijn waarneming van kakkerlakken in zijn ooit zo blanke straat, de christenhond die vreest dat God hem komt halen als hij niet bekrompen reageert, de katholiek die met kinderen doet waar Vereniging Martijn enkel over kan dromen en de socialist die zijn eigen volk verraadt: allen vinden dat de politiek hun surrealistische mening negeert. Persoonlijke meningen kunnen nooit een argument vormen en dienen te worden onderscheiden van politieke meningen.
Persoonlijk versus politiek
Persoonlijke meningen zijn meningen en opvattingen die gebaseerd zijn individuele subjectieve voorkeuren zoals smaak. Kinderen kunnen vinden dat spruitjes vies zijn, een filmcriticus kan steevast alle films van Dick Maas afkraken, huppelkutjes kunnen helemaal idolaat zijn van Justin Bieber en de vele milieufreaks zullen een harde plasser krijgen als ze weer eens wat nertsen regelrecht hun dood in hebben laten ontsnappen. Zulke meningen worden beschouwd als persoonlijk omdat ze enkel betrekking hebben op de persoon die ze uit. Wie zegt dat groen de mooiste kleur is die er bestaat, bedoelt daarmee dat groen voor hem persoonlijk zijn lievelingskleur is. Het zijn meningen die bij elk persoon kunnen verschillen. Mensen zijn op details allemaal verschillend, dus een ander zal weer oranje de mooiste kleur vinden. Belangrijk is het besef dat er aan zulke meningen geen waarde kan hangen. Over het algemeen gaan we er vanuit dat mensen gelijkwaardig zijn en dat persoonlijke meningen allemaal evenveel "waard" zijn.
Door het persoonlijke karakter zijn dit soort meningen al per definitie gediskwalificeerd om in een fatsoenlijke discussie als argument te dienen om de simpele reden dat een onderbouwing die daarop stoelt al ontkracht is op het moment dat u het opschrijft. Tegen de bewering dat Marco Borsato de mooiste muziek maakt, kan onmiddellijk de bewering komen te staan dat Jeroen van der Boom de mooiste muziek maakt. Een derde persoon kan weer een andere artiest noemen en hetzelfde geldt voor alle subjectieve voorkeuren. Mensen die zich laten verleiden om op persoonlijke meningen in te gaan, zullen merken dat de discussie onnodig vervuild raakt door eindeloze beweringen en contrabeweringen. Om dit te voorkomen, moeten mensen erop gewezen worden dat ze niet zomaar een hoop poep kunnen uitkramen om dat als vaststaand feit te presenteren. Met waardeloos bedoelen we waardeloos voor serieuze debatten. Problematisch is natuurlijk het feit dat mensen dit principe bij kleuren wel snappen, maar het bij onderbuikgevoelens de mist in gaan.
Politieke meningen zijn gebaseerd op de wijze waarop het politieke systeem georganiseerd is. Dat lijkt vreemd en verre van intuïtief, maar is logisch wanneer u bedenkt waar de politiek eigenlijk voor bedoeld is. Veel mensen raken teleurgesteld in de politiek omdat machthebbers niet geïnteresseerd lijken te zijn in hun persoonlijke belangen. Ze begrijpen niet dat politiek bedoeld is om het algemene belang na te streven van een hele bevolking of op internationaal niveau zelfs over de hele wereldbevolking. Politiek is geen persoonlijke sinterklaas die op korte termijn of precies op 5 december een uitkering in uw schoen legt. Politiek gaat over wetten en andere regels die het leven van zoveel mogelijk mensen beïnvloeden. Een politieke mening gaat derhalve ook altijd om algemeen beleid en procedures die over hele groepen mensen gaan en daarom onderhevig zijn aan strenge criteria en richtlijnen. Met een politieke mening brengt u een standpunt naar buiten waarvan u wilt dat het voor (bijna) iedereen gaat gelden.
Vandaar dat er aan een politieke mening tijdens een debat strengere eisen worden gesteld dan een persoonlijke mening die u overal kunt doen. Zit u met ons in de kroeg en krijgt u een biertje aangeboden, dan kunt u persoonlijk opmerken dat bier niet zo lekker is. Even goede vrienden, dan krijgt u van ons een cola. Waarom gaat dat zo eenvoudig? Voornamelijk omdat uw mededeling enkel betrekking heeft op uw eigen smaak, anderen niet in hun vrijheden worden beperkt en het relatief eenvoudig is om u iets anders aan te bieden. Bovendien zitten we daar voor de gezelligheid en niet om wetten te maken. Geeft u echter tijdens een openbare discussie die al dan niet op internet plaatsvindt een mening die inhoudt dat omdat u geen alcohol drinkt, het voor iedereen verboden moet worden om alcohol te drinken, dan betreft het een politieke mening. U bepleit immers dat er een algemeen verbod in de wet komt. De impact van een politieke mening is vele malen groter dan een persoonlijke voorkeur en daarom mogen we een stevige onderbouwing verwachten.
Gevoel van ongenoegen.
Tot zo ver is het voor veel mensen nog wel te behappen, maar in de hitte van de strijd gaat het in discussies vaak mis. Vooral als het om onderwerpen gaat die beladen zijn of ooit in de taboesfeer zijn beland. Kamerlid Carola Schouten (ChristenUnie) vindt hoerenlopers maar walgelijk. Vrouwen die iedere uit zijn bek stinkende beer maar over zich heen laten gaan, zijn geen zieke golddiggers, maar in feite slachtoffers van mensenhandel. God heeft immers seks voor het huwelijk verboden, dus een vrouw die haar lichaam op zo'n oneerbare wijze verkoopt, moet daarvoor wel gedwongen zijn, zo luidt het algemene christelijke standpunt. Vandaar dat hoerenlopers strafbaar moeten worden, want als mannen niet meer naar een privéhuis gaan, maar op straat een vrouw verkrachten, is ze tenminste geen slachtoffer van mensenhandel. Gaat het hier nou om een politieke mening of om persoonlijke meningen over hoeren? Veel persoonlijke meningen worden in feite gebracht alsof het goed onderbouwde politieke meningen zouden zijn.
Aan het criterium dat Schouten met haar mening wil bewerkstellingen dat er in het algemeen beleid wordt gemaakt dat alle hoerenlopers aangaat, is in elk geval voldaan. Toch klopt er is niet. De maatregel wordt voorgesteld om misstanden te voorkomen, maar uit de feiten blijkt dat legale prostitutie juist afneemt. Voorts komt Schouten niet met cijfers waaruit blijkt dat een verbod gaat bijdragen aan het afnemen van misstanden. Aangezien zij het als politieke mening brengt die de levens van vele mensen raakt, mogen we een dergelijk stevige onderbouwing eisen. Juist op dat punt gaat het vaak fout. Zodra gebleken is dat de mening als politieke mening al snel onderuit gehaald kan worden, gaan tegenstanders van prostitutie hun persoonlijke mening in de strijd gooien. "Ik vind dat ze het gewoon moeten verbieden," schrijven ze. Fijne mening, maar als wij het tegenovergestelde zeggen is het al ontkracht. Vaak proberen ze de ontmaskering van hun persoonlijke voorkeur nog te verbergen door een aantal subjectieve voor(oor)delen op te noemen.
Tevergeefs roepen ze dat zij wel normen en waarden hebben. Ja, dat zal wel, maar die hebben wij ook en wie bent u om te doen alsof die van u beter zijn? Emotioneel wijzen ze erop dat prostitutie een zeer slechte invloed kan hebben op vrouwen. Eens een hoer, altijd een hoer en al die breezersletjes van amper 13 jaar oud pijpen tegenwoordig al voor wat alcohol. Met emoties omgaan is altijd lastig en voordat u het weet loopt u kans uitgemaakt te worden voor gevoelloze ouwehoer die het gevaar voor de jongeren niet wil inzien. Vragen naar een onderzoek waaruit blijkt dat het verbod op legale prostitutie, illegale prostitutie is immers al verboden, gaat leiden tot minder tieners die voor het oudste beroep ter wereld kiezen, is ze al teveel. Zo werkt dat niet. Prostitutie heeft ook een positieve invloed en om tot een verbod te komen, is heel wat meer nodig dan de onderbuik. Mensen kiezen er zelf voor. Met huilen komen we er niet, daarom kiezen we politiek gezien liever voor de individuele vrijheid en verantwoordelijkheid.
Goed en slecht zijn eveneens waardeloze termen die nooit alleen als argument kunnen dienen. "Roze is de mooiste kleur omdat het goed voor alle mensen is." Wat een onzin. Het standpunt dat prostitutie slecht is, is niks anders dan een persoonlijke mening. Zeggen dat er slechte dingen gebeuren doordat er prostitutie bestaat kan wel beschouwd worden als feit, maar dan als feit dat waardeloos is omdat het voor alles op gaat. Alles kan goed of fout zijn. Ten onrechte beweren dat een verbod zal leiden tot verbetering, zonder verdere onderbouwing, is een loze bewering die ook geen kracht heeft. Meestal worden zulke beweringen aangevuld met retorische vragen die zinspelen op het idee dat u met kinderen toch geen risico wilt lopen. Om nog maar te zwijgen van de drogredenen die we regelmatig voorbij zien komen. "Ja, mijn mening is wel mijn persoonlijke smaak, maar dat betekent niet dat we het moeten toestaan." Onthoud dat als er tegen een bewering een makkelijke contrabewering mogelijk is, bijvoorbeeld door een ontkenning, het nooit een argument kan zijn.
Met betrekking tot seks worden vaak persoonlijke gevoelens naar voren gehaald. Van prostitutie zeggen buitenstaanders vaak dat het misselijkmakend is. Dergelijke termen accepteren als argument heeft vergaande consequenties. In de eerste plaats is als contrabewering heel makkelijk te zeggen dat het niet misselijkmakend is. In de tweede plaats zal acceptatie betekenen dat alles waar we de term "misselijkmakend" tegen zeggen, verboden mag worden. Wilders is misselijkmakend, Cohen ook, Rutte ook en verder alles wat mensen doen ook. U begrijpt dat vage termen nooit een argument kunnen zijn. Feiten worden regelmatig verdraaid. Beweringen waarvoor we gewoon een bron mogen verwachten omdat ze indruisen tegen de algemene kennis, worden gedaan alsof het niks is. "Het wordt beter, de jeugd is losbandig, alcohol leidt tot veel problemen, wie drinkt is vaker crimineel en misstanden zullen verdwijnen." Maak dat de kat zijn kut wijs. Politiek bedrijven betekent niet uw persoonlijke mening inkleden met een hoop niet ter zake doende onzin.
Politici hebben de verantwoordelijkheid om van deze maatschappij een plek te maken die leefbaar is, maar tegelijkertijd ook ruimte biedt aan spontaniteit in het leven die vrijheid kan bieden. Roken is slecht, dat is een feit. Op basis van dat feit kunt u de conclusie trekken dat het voor u beter is om niet te roken. U kunt zelfs de conclusie trekken dat het voor iedereen beter voor de gezondheid is als ze niet zouden roken. Hoewel dit zowel een persoonlijke als politieke mening kan zijn, moet u er rekening mee houden dat een wereld waarin alle risico's worden vermeden, betekent dat we straks niks meer kunnen doen. Verbieden we autorijden, dan hebben we geen auto-ongelukken meer. Verbieden we seks, dan hebben we geen aids meer. Verbieden we ongezond eten, dan hebben we vele ziekten niet meer. Zulke voorstellen zijn niet realistisch en druisen in tegen het algemene belang: welvaart en welzijn. Voorkomen moet worden dat persoonlijke voorkeuren zoals niet roken leiden tot willekeur door de ene keer wel de drogreden te gebruiken en de andere keer niet.
Wellicht krijgt u een beter gevoel over deze materie als u de persoonlijke meningen vergelijkt met de politieke varianten waarbij u bij de politieke meningen doet alsof u de politicus bent die het ten uitvoer moet brengen. Persoonlijk hoeven we niet in ons reet genaaid te worden door een homo, maar dat zal politiek gezien nooit een argument kunnen zijn om homoseksualiteit geheel te verbieden. We zouden niet eens weten hoe. Aan kinderen laten we liever geen geweld zien, maar dat betekent niet dat we politiek gezien geweld op de televisie kunnen verbieden. Ouders hebben binnen grenzen het absolute gezag over hun kinderen en kunnen zelf bepalen of hun kind dat aan kan. Lopen we op straat, dan groeten we zelfs vreemden. Wat niet wil zeggen dat we mensen in de gevangenis willen gooien als ze dat niet doen. Uit principe lezen we vele teksten niet. Desondanks gaan we niet snel censureren. Vandaar dat onze politieke meningen vaak afwijken. Dat wij geen roze rokjes dragen, zal niet inhouden dat we gaan pleiten voor een verbod.
Kunt u dan niet "gewoon" uw mening geven waarna wij tot de conclusie komen dat onze meningen "gewoon" verschillen? Nee, dat kan niet. Persoonlijke meningen verschillen per definitie, dus die hoeven nooit deel uit te maken van de discussie. Bovendien is uw intentie niet het simpelweg geven van een persoonlijke mening. Dat is nu juist het hele fucking punt. Het feit dat u speciaal deelneemt aan een openbare discussie en daar uw mening neerplant, is niet bedoeld om simpelweg te zeggen dat u niet houdt van paprika of porno. U heeft de intentie om de discussie uit te lokken met als doel anderen te overtuigen van uw gelijk. Met die overtuiging wilt u zieltjes winnen in de hoop dat meer mensen zich achter uw politieke ideologie gaan scharen. Zou u politicus zijn, dan had u die mening misbruikt om beleid te rechtvaardigen. Laat dat nu juist een van de smerigste trucs zijn die de politiek uitvoert. Dagelijks kunt u zien hoe de politiek persoonlijke meningen brengt als de waarheid. De SGP houdt niet van circus, dus mag niemand er meer naar toe.
Overweging.
Eigenlijk valt het verschijnsel dat persoonlijke meningen worden misbruikt als politieke meningen (in het bijzonder als politiek meningen waarvan de suggestie uitgaat dat het ijzersterke onderbouwde argumenten zijn) onder trolgedrag. De trol zet zijn idiote persoonlijke mening neer in de discussie en doet alsof dat de waarheid is die flink onderbouwd kan worden door het te koppelen aan gevoelige onderwerpen waar een taboe op rust. "Hoeren zijn slecht, kijk maar: er bestaan tienerhoeren, dus afschaffen die handel. Wilders is een racist, u weet dat zoiets leidt tot de Holocaust, dus we hebben het recht zijn vrijheid van meningsuiting te beperken. Het onderwerp van een televisieprogramma is kinderen en het gaat over masturberen op jonge leeftijd, dus walgelijk en meteen verbieden." Op zo'n manier wordt iedere fatsoenlijke discussie onmogelijk gemaakt en dat is wat trollen graag willen. Het erge is dat niet alleen trollen zich hieraan schuldig maken, maar dat ook rechtgeaarde mensen die best veel kennis hebben zich laten verleiden.
Tot overmaat van ramp zijn zelfs verstandige mensen in staat de discussie te laten verneuken zoals een trol dat zou doen. Geven we aan dat persoonlijke meningen geen argumenten zijn en dat we bij politieke meningen flink wat eisen stellen aan de onderbouwing, dan krijgen we ook van hen allerlei verwijten naar ons hoofd. "Ja zeg, het is gewoon een mening. Het zijn mijn normen en waarden en die werken voor mij. Nou ja, ik vind van niet. Hoe kunt u nou roze rokjes haten als u ze niet wilt verbieden voor iedereen? Bent u nou gelukkig als andere mensen iets doen wat u nooit zou doen? Het heeft zo'n grote impact dat we het argumenteren maar moeten vergeten. Het is gewoon slecht. Kijk nou eens kritisch, dan zult u zien wat ik zie. Persoonlijk blijf ik gewoon bij mijn mening. Zeg eens, u bent niet echt van de compromissen. Er moet altijd consensus komen. Praat niet langs me heen. Doe eens wat moeite." Mensen, alstublieft, houd eens op met die achterlijke onzin. Discussies moeten gezuiverd blijven van dit soort hersenloze retoriek.
Begrijp nou eens dat persoonlijk geluk niet afhangt van de mate waarin we onze voorkeuren kunnen doordrukken in de politiek. Denkt u werkelijk dat als wij niet van Mozart houden, maar weigeren het politiek te verbieden, we in huilen uitbarsten als anderen wel zijn muziek draaien? Wat een bullshit. Zeggen we er wat van, dan krijgen we niet zelden van die dwaze nietszeggende reacties. "U weet alles beter. U wilt niet begrijpen. U negeert andermans meningen. U begint met schelden." Stop met janken klapviool. Feitelijk hoeft u maar twee dingen te onthouden. Persoonlijke meningen doen in discussies nooit ter zake en politiek meningen moeten onderbouwd worden met argumenten. Doet u dat niet en vragen we u vergeefs om argumenten te geven, dan bent u gewoon een achterlijke imbeciel met het IQ van een doperwt en als u daarna vindt dat u uitgescholden bent, dan nog verandert dat niks aan uw domheid. Politiek hoort bedreven te worden met intelligentie op basis van kennis van zaken. Mensen met een bord voor hun kop kunnen enkel wakker geschud worden.
We horen u denken van "krijg de klere maar, als mijn gevoel zo realistisch van iets walgt, dan moet er gewoon een verbod komen, ongeacht of ik mijn mening nu politiek gezien goed kan onderbouwen of niet." Prima, dat kunt u doen en in tegenstelling tot in het artikel over trollen kunnen we u niet beloven dat we u simpelweg kunnen diskwalificeren uit de discussie omdat er helaas ook veel mensen tussen zitten waarbij dat niet te rechtvaardigen is. De consequentie is echter wel dat u zich dan altijd in internetdiscussies zal blijven begeven waarin het niveau de gemiddelde borreltafelpraat niet overstijgt. Verder zult u met zo'n instelling nooit inzicht krijgen in de manier waarop de politiek werkt en hoe we, via het algemeen belang, doelen kunnen bereiken voor zoveel mogelijk individuen. Gaat u maar op uw gevoel roepen dat we moeten stoppen met drinken, dan beschermen wij de kinderen. Wie persoonlijke meningen toch als argument accepteert, zal lijdzaam moeten toezien hoe willekeur gerechtvaardigd kan worden door de politiek.
Toegegeven, persoonlijke meningen staan nooit volledig los van politieke meningen. Het is niet ondenkbaar dat onze persoonlijke vreemdelingenhaat ons als politici zal drijven tot het dichtgooien van de grenzen. Dergelijk beleid kan echter niet gerechtvaardigd worden met de mening dat we een hekel hebben aan zwart. Men zou voor een objectiever argument kunnen kiezen. Bijvoorbeeld de criminaliteitscijfers die onafhankelijk van onze racistische wil bestaan en daardoor ijzersterke argumenten vormen. Daarom blijven we liever objectief met politiek beleid. De beste tip die we kunnen geven is: pas dezelfde mening eens toe op een ander onderwerp en kijk of het resultaat nog steeds bevredigend is. Zo niet, dan is er vrijwel altijd iets mis. Vindt u "walgelijk" als mening een criterium voor een verbod, bedenk dan eens wat er gebeurt als iemand dat criterium gebruikt voor iets waar u wel achter staat. Politiek gaat niet over individuele gevallen, dus alles wat we bedenken aan beleid moet breed toepasbaar kunnen zijn.
Ons hele politieke gedachtegoed is erop gericht om zo objectief, neutraal en consequent mogelijk te redeneren om zodoende aanbevelingen te kunnen doen voor realistisch beleid. Beleid dat niet gebaseerd is op de willekeur van wanneer komt mijn braaksel of piemel omhoog. Uitgaande van zoveel mogelijk individuele vrijheid, privacy en eigen verantwoordelijkheid. Tenzij er echt overheidsingrijpen gewenst is bij zaken van algemeen belang die particulieren nooit zelf kunnen oplossen. Eigen baas in eigen huis, eigen baas over het eigen lichaam en eigen baas over de eigen woorden zolang u niet oproept tot geweld. Nooit zullen we in een maatschappij willen leven waarin de maagd bepaalt of we naar de hoeren mogen, de socialist over ons geld beslist, de gelovige ons zijn normen en waarden uit zijn sprookjesboek oplegt, de moraalridders gaan dicteren wat goed is en ratten roepen wat we mogen zeggen. Bedenk steeds dat politiek een kwestie is van algemeen belang, lange termijn en ingewikkelde procedures die verder gaan dan uw persoonlijke smaak.
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|