|
| 563 # Smaad tegen politiehaat # |
Gepost door Misdefinitie op 23-10-2011 om 23:38.
Volledige namen noemen op een website in combinatie met smaad en lasterlijke taal waardoor het slachtoffer maatschappelijk wordt gediskwalificeerd, bloot staat aan karaktermoord en doodsbedreigingen ontvangt vanwege de aantijgingen en de suggesties die daar vanuit gaan, mag dat? Wettelijk gezien bestaan er op papier voldoende waarborgen dat zulk gedrag achterwege blijft. Binnen het civiele recht kan beroep worden gedaan op de regeling van de onrechtmatige daad, het strafrecht kent bepalingen omtrent smaad, laster en belediging, en ook het EVRM beschermt in artikel 8 eer en goede naam en de persoonlijke levenssfeer. Media spreken derhalve over Mohammed B., Benno L, Anthony K. en Sander V. zonder daarbij de achternaam te noemen. Er zijn immers meerdere hondjes die Fikkie heten, maar de combinatie voor- en achternaam kan in veel gevallen leiden tot directe identificatie en daarmee is schade een gegeven. Zoals u weet vecht Misdefinitie al jaren een strijd uit met onder andere Retecool om de naamsvermelding van onze beheerder. De wet voldoet niet.
Waakzaam en dienstbaar.
Sinds we een tijdje terug op de voorpagina een verzoek om informatie hebben geplaatst over de mensen die achter de smadelijke naamsvermeldingen zitten, krijgen we de meest rare suggesties binnen. "Sleep die Reet uit zijn woning en martel hem net zo lang totdat hij de naam verwijdert. Steek het bureau van discriminatiezaken in de fik en laat Erik Schaap roosteren ter vergelding van het zwart maken van de naam. Rijd met uw auto het pand van Flabber binnen die verantwoordelijk is voor een aantal van de nieuwssites waar uw naam genoemd wordt." Beste mensen, fascisten verdienen natuurlijk de doodstraf, maar u begrijpt dat zolang we dat nog niet officieel via een wet door het parlement hebben gekregen, dat niet aan de orde kan zijn. Bovendien is strafvordering voorbehouden aan het OM en bent u simpelweg niet zo slim bezig om via een openbaar en aftapbaar medium wensen te uiten die u toch niet waar kunt maken. Op de vraag of er in deze kwesties geen aangifte gedaan kan worden bij justitie, zullen we uitgebreider ingaan.
Smaad wordt door artikel 261 Wetboek van Strafrecht omschreven als het opzettelijk aanranden van iemands eer of goede naam zonder de noodzaak voor verdediging, zonder dat men te goeder trouw kan aannemen dat het waar is en zonder algemeen belang dat vereist dat het op die manier naar buiten wordt gebracht. Voor wie de voorgeschiedenis kent van de smaadschriften die er op onder andere Retecool zijn verschenen, is het niet moeilijk om in te zien dat hier aan de delictomschrijving van strafbare smaad is voldaan. Retecool hoefde zich met de publicaties nergens tegen te verdedigen; zij waren immers de eersten die in 2008 over de beheerder publiceerden. De aantijgingen zoals ze staan opgeschreven zijn bezijden de waarheid en er is geen enkel algemeen belang bij het publiceren van ruim 4 artikelen waarin de naam bijna 20 keer genoemd wordt. Kat in het bakkie, hier wordt gewoon ordinair zwart gemaakt. Feiten worden expres extreem opgeblazen en selectief voorzien van schokkende woorden om iemand zo hard mogelijk aan de schandpaal te nagelen.
Over het algemeen wordt aangenomen dat het noemen van een volledige naam niet gewenst is als het algemene belang dat gediend wordt met de publicatie ook op een andere manier verwezenlijkt kan worden. Zelfs dat standpunt wordt tot nul gereduceerd als u bedenkt dat de enige manier om mensen te waarschuwen voor een veroordeelde pedofiel, het noemen van de naam is en media er zelfs in zulke situatie niet toe overgaan. Op naar het politiebureau dus, want zo'n grove schending van eer en goede naam hoeft niemand te pikken. Deze zaak is al redelijk oud. Vandaar dat de aangifte die we deden alweer stamt uit 2009. Ooit was het de bedoeling om naderhand een artikel 12 Sv-procedure bij het Gerechtshof te starten waardoor eerdere publicatie uitbleef, maar dat is er niet meer van gekomen. Om toch de recente vraag of aangifte kan helpen te beantwoorden, behandelen we deze zaak op deze plaats alsnog. We schrijven september 2009 en bellen met het politienummer. Aangifte doen is een kostbare zaak. Meestal moet u terugkomen. Dus belden we van te voren om een afspraak te maken.
"Hallo, met wie? Ali?" Kunnen we aangifte komen doen wegens een smaadschrift op het internet? "Smaad je wat?" Even later kregen we toch te horen dat we konden komen. Eenmaal aangekomen bleek het politiebureau gesloten. Fijn om toch elke keer weer te moeten constateren dat de nationale politie, die een geweldsmonopolie voor heel Nederland heeft gevestigd, zo amateuristisch is. Op de deur hing een brief waarop de bezoeker werd gemaand om het algemene politienummer te bellen om een afspraak te maken. Aldus geschiedde. Bent u daar alweer, moet de medewerker gedacht hebben. Ja, daar zijn we weer. Bij een dichte deur en nog altijd geen mogelijkheid om aangifte te doen van een strafbaar feit. "Ja ehh, gaat u maar naar het hoofdkantoor kilometers verderop." Pardon, we konden toch in de eigen woonplaats aangifte doen? Het geluid van de Belgische brandweer betekende dat de verbinding werd verbroken. Godverdomme, dan maar met het hele dossier naar hoofdbureau alwaar we om 14:45 arriveerden. Tijd zat om een aangifte op te nemen vinden wij.
"Juist ja, enne, u wilt aangifte doen. Juist ja. Gaat u maar even wachten. Er komt zo iemand met u praten." Eindelijk, het gaat gebeuren. Hier betalen we met z'n allen belasting voor. Waakzaam en dienstbaar. Aangifte opnemen, uitrukken en de misdaad oplossen. Zo zou het moeten gaan. Inmiddels konden we wel 10 keer aan onze pik trekken, want na een half uur verscheen er nog niemand. "Meneer, gaat u zitten, u wordt gerust geholpen." Kutwout, wij betalen wel uw salaris hoort u wel? Na ruim 70 minuten verscheen er eindelijk iemand. De toegesnelde politieambtenaar meldde dat normaal iemand anders aangiften opneemt, maar dat hij ook bevoegd was. Krijg nou wat, worden we afgescheept met de loopjongen met een tijdelijk contract die binnenkort wegbezuinigd wordt. Komen die teringlijders van het MDI klagen over onze website, dan krijgen ze de hoofdofficier in hoogsteigen persoon te spreken. Goed, ter zake. Er is sprake van een smaadschrift en we hebben een prachtig dossier vol bewijsstukken. 3 maanden cel graag.
Op dat moment gebeurde er iets wat de werkwijze van het hele politieapparaat kenmerkt. De betreffende politieambtenaar was helemaal niet geïnteresseerd in het gepleegde misdrijf, wat wij daarover te vertellen hebben en het bewijs dat we hebben meegenomen. In plaats daarvan wilde hij Misdefinitie bekijken. Op onze vraag waarom hij niet bereid is naar ons verhaal te luisteren en naar het smaadschrift als bewijs van de misdaad te kijken, antwoordde hij: "Op uw website is harde taal te vinden." Ja, dus, wat heeft dat te maken met een geschrift dat anderen over een Nederlandse staatsburger schrijven? We vertellen hem dat wat op Misdefinitie is geschreven, niet relevant is voor deze aangifte. De naam van de beheerder wordt opzettelijk aangerand door onder andere de naam 5 maal te noemen en middels technische ingrepen hoger in de zoekresultaten van Google neergezet. Gecombineerd met grove leugens. Meteen hoonde de politieman: "Jahaa, dat vindt U!" Net zoals wij vinden dat Hoek van Holland uw verdiende loon was klapviool!
Grote websites op het internet zijn zich ervan bewust dat het op een bepaalde manier noemen van een naam betekent dat zoekmachines deze sneller oppikken. Gezien de manier waarop dat gebeurt is dat opzettelijk. "Ja, dat vindt u," mompelde de agent weer. Meteen begrepen we dat dit soort imbecielen niet voor rede vatbaar zijn. Eerder hebben we u al laten zien dat ze al jaren bij de politie de opleidingseisen verlagen in de hoop meer allochtonen aan te trekken. Wel nu, deze agent was een blanke Nederlander, maar blijkbaar zo stom als het achtereind van Allah's varkens. Alles wat we verder zeiden, wees hij simpelweg af met de woorden: "Ja, dat vindt u." Zulke idioten moeten ze per direct ontslaan en in de diepste kerkers bij Volkert van der Graaf gooien. Nu is het een kwestie van smaad, maar wist u dat dit achterlijke gedrag er bij veel agenten zo ingeslepen zit dat het ronduit gevaarlijk wordt? Milly (12) en Jennefer (10) zijn vermoord nadat de politie 24 uur lang de aangifte niet opnam en zei: "Ja, dat vindt u."
Naar ons werd niet geluisterd. "Staan de woorden, genoemd in het smaadschrift, op uw eigen site?" We vertellen de smeris dat de zinnen in het smaadschrift niet in die context op Misdefinitie te vinden zijn. Weer is het even stil. Een minuut later wijst de agent op het woord "nikker" en zei: "U vertelde mij dat die woorden niet op de website stonden, maar ze staan er wel." Nee droplul, we hebben gezegd dat die zinnen niet in die context op de website stonden. Dat u losse woorden kunt vinden doet daaraan niks af. "Maar maar, die woorden staan toch op uw website?" Wederom maken we hem duidelijk dat losse woorden iets anders zijn dan zinnen in een smadelijke context. "Maar die woorden staan er," herhaalde hij weer. In een poging om de VMBO-agent uit te leggen dat het enkele voorkomen van een woord iets totaal anders is, maken we de analogie naar een woordenboek. In een woordenboek staat het woord ook. Betekent het enkele feit dat een woord in het woordenboek voorkomt dat een smaadschrift, bestaande uit zinnen in een context, geen smaad meer kan zijn?
Laten we de wet erbij pakken waarin staat dat smaad het opzettelijk aanranden van eer en goede naam is. Nergens staat in de wet dat van smaad geen sprake meer is als 1 woord uit het smaadschrift ook op een andere website voorkomt. "De woorden staan er," was het enige dat de agent nog uit wist te brengen. We houden de agent voor dat hij zich aan de wet moet houden. Daarop snauwde de agent: "Ik ga daar niet over in discussie." Serieus, de politie was in deze nog minder voor rede vatbaar dan Retecool en de anderen. Deze man had gewoon geen hersens. Hij hoort waakzaam en dienstbaar te zijn. Mee te denken en als hij dat niet kan met zijn ene hersencel, gewoon als een ambtenaar de aangifte op te nemen. In plaats daarvan zei hij snel: "Ik kan niks voor u doen." We wijzen de agent erop dat hij ingevolge artikel 163 lid 5 Wetboek van Strafvordering verplicht is om de aangifte van het misdrijf op te nemen. Agenten zijn dikwijls laag opgeleid en mogen nooit en te nimmer oordelen over de (juridische) strafbaarheid.
Weer snauwde hij: "Ik ga daar niet over in discussie. Het is nu klaar." Wel ja meneer de agent, fuck de wet maar. Die geldt niet voor domme mongolen die niet eens hun eigen lul kunnen vinden. Dat is precies wat er mis is met de wet in Nederland. Op papier heeft u schitterende rechten, maar aangezien u keer op keer te maken krijgt met figuren met het IQ van een doperwt, krijgt u niks gedaan. Het vervelende is ook nog dat de agent melding maakt in de computer en u in beginsel nergens meer in Nederland aangifte kunt doen voor dat zelfde feit. Bovendien staat u voortaan op de zwarte lijst om aangifte te doen. Zie bijvoorbeeld ons relaas toen we aangifte gingen doen wegens ernstige bedreigingen met de dood. Concreet houdt dat in dat we niet meer in staat zijn om in Nederland aangifte te doen van een strafbaar feit. Je reinste schending van mensenrechten, maar daar valt helaas niks aan te doen. Procedures om dit soort ongein te voorkomen werken evenmin. Meteen vroegen we hem om een klachtenformulier. "Ausweis bitte!" schreeuwde de agent.
Pardon? Hij sommeerde: "U moet zich legitimeren!" Hoorden we dat goed? Werden we na als een hond behandeld te zijn, een verboden weigering om onze aangifte op te nemen en een verzoek om een klachtenformulier gewoon keihard om onze ausweis gevraagd? Opeens herinneren we ons een voorval bij dat zelfde politiebureau Zaandijk waarbij een man boos met zijn wagen door de ingang van het politiebureau reed en begrepen we waarom. Dit is ongehoord en onaanvaardbaar. Politieambtenaren horen gewoon hun werk uit te voeren. "U loopt een politiebureau binnen. U moet zich legitimeren." Plotseling werd de situatie zeer bedreigend. U weet dat binnen politiekringen een leugen plus ambtseed gewoon als feit wordt gezien. Dus als de politieman nog meer leugens zou gaan vertellen, zou hij, achterlijk als hij is, kunnen liegen dat uw beheerder zich intimiderend gedroeg en zich naderhand niet wilde legitimeren. Vanwege de dreiging nog verder in de problemen te komen, moesten we een legitimatiebewijs afgeven. De wet heeft het over toonplicht...
Om een klacht te kunnen indienen, vragen we hem wie hij is. De agent weigerde zich echter te legitimeren. We moesten het doen met een dienstnummer dat net zo goed uit de duim gezogen kon zijn, want we kregen op geen enkele manier een legitimatiebewijs te zien. Zelfs geen plastic pasje dat zo uit de printer komt rollen. Met dat nummer werden we weggestuurd en stonden we weer op straat. Zucht, de politie is te dom om te poepen, dus zoeken we het adres van de klachteninstantie om een klacht in te dienen over deze handelswijze. Die vonden we en daarmee stuurden we een formele klacht naar klachtbemiddelaar W. Blokker. Uiteraard komt die meuk gewoon bij de slager die zijn eigen vlees keurt, maar het alternatief, het naar binnen rijden met de auto was geen optie. Al was het maar omdat er geen gereedstaande politiewagen met open portier beschikbaar was op de juiste plaats. Daarna moest we afwachten. Blokker stuurde na een week een bevestiging. Hij zou zo snel mogelijk inhoudelijk ingaan op de gestuurde klacht.
Snel is bij de politie altijd relatief. In geval van kinderverkrachting is snel 24 uur nadat het te laat is en in ons geval mochten we 10 weken wachten op een antwoord. Een antwoord dat nogal nietszeggend bleek te zijn. De inhoud van onze klachtenbrief zou besproken zijn met de smeris in kwestie en zijn leidinggevende. Hopelijk zat hij met geknepen bilnaad naar zijn baas te luisteren zodat we er tenminste nog wat plezier van hebben gehad, want de brief vermeldt helaas niet wat de reactie was op de schofferende behandeling van onze beheerder. Wat vindt meneer de wout ervan dat een burger 70 minuten moet wachten voordat hij eindelijk aangifte kan doen? Hoe wordt het doofstom herhalen van "Dat vindt u" gekwalificeerd en is het normaal dat de politie niet achter de boeven aan gaat, maar probeert om de burger die aangifte komt doen een boete in de maag te splitsen door hem te vragen naar zijn jodenster? Vinden ze het getuigen van waakzaam- en dienstbaarheid als een burger geïntimideerd wordt en wordt behandeld als een mongool door een VMBO'er?
Deze politieman had ontslagen moeten worden en zal in elk geval op onze lijst van personen die we ooit nog ter verantwoording gaan roepen geplaatst worden. Cruciaal in onze klacht was het probleem van de aangifte. In beginsel zijn we namelijk niet naar het politiebureau gekomen om uiteindelijk een werkloze te creëren. Om het justitie makkelijk te maken, was onze klacht een korte brief met de strekking dat we als debielen zijn behandeld en dat aangifte opnemen voor de politie een wettelijke verplichting is ingevolge artikel 163 lid 5 Sv. Blokker schrijft dat deze zaak belangrijk en interessant genoeg was om hierin de mening te vragen van het Openbaar Ministerie. Zo, is dat zo? Dus meestal worden klagers gewoon afgeserveerd met de mededeling dat ze lopen te zeiken? Vervolgens zou deze zaak voorgelegd zijn aan officier van justitie mr. M. Kubbinga bij het parket in Haarlem en een heuse kwaliteitsofficier. Opvallend, want de klacht ging over het functioneren van een politieman en het niet opnemen van de aangifte. Inhoudelijk is er niks meegezonden.
Beiden kwamen echter tot de conclusie dat er in dit geval geen sprake is van smaad. Nu zakt onze broek toch wel af. Onze klacht bevatte geen enkele concrete aanwijzing naar de smaadschriften waar het in deze zaak om ging. Gezien het feit dat de naam van de beheerder op veel meer plaatsen voorkomt, onder andere op Misdefinitie zelf, en de politie de aangifte niet heeft opgenomen en tevens niet eens het materiaal dat we hadden meegenomen heeft geregistreerd, is het onmogelijk dat de officier van justitie inhoudelijk heeft kunnen ingaan op de smaadschriften. Of te wel, mevrouw de officier heeft de geschriften niet eens gezien. Hoe kan er dan een conclusie volgen dat er geen sprake is van strafbare feiten? Om nog maar te zwijgen van het feit dat het enkele idee dat het OM later tot de constatering kan komen dat vervolging geen zin heeft, de politie niet van zijn verplichtingen ontslaat. Kortom, we worden voor de zoveelste keer door politie en justitie met een kluitje in het riet gestuurd.
Zoals verwacht wordt hun conclusie niet onderbouwd. Logisch, want zij hebben de geschriften niet eens willen zien. Een goed officier had op basis van artikel 163 lid 5 Sv het opnemen van de aangifte bevolen. Tijdens deze aangifte moeten dan de bewijsstukken worden toegevoegd. Vervolgens komt de aangifte bij justitie terecht en dan pas kan er een goed inhoudelijk oordeel gevormd worden. In dit geval hebben ze andersom geredeneerd. Zonder enig inhoudelijk onderzoek roepen dat er geen strafbare feiten zijn gepleegd waardoor ze vinden dat een aangifte ook niet nodig is. Een beetje het "mijn kind is verkracht"-verhaal waarna de politie de aangifte niet opneemt, niks doet en als het kind dood is concludeert dat aangifte niet meer nodig is omdat er toch niemand meer vervolgd kan worden. Het is een manier van werken die geen geweldsmonopolie kan rechtvaardigen en mensen met lege handen laat staan. De bizar lange vertraging verklaart Blokker door "diverse omstandigheden". U raadt het al: ook deze omstandigheden worden niet nader omschreven of verklaard. Het is een standaard brief. Gaat u maar naar het Hof als u het er niet mee eens bent.
Overweging.
Mensen vragen ons hoe een dergelijk conflict in beginsel kan ontstaan. Zelfs de grootste criminelen zoals moordenaars, kinderverkrachters en terroristen worden hooguit met een initiaal genoemd. Boeven op het internet zetten wordt massaal ontraden en als strafbaar gezien. De beheerder van Misdefinitie heeft niks van dit alles gedaan. Sterker nog, toen begin 2008 de eerste publicatie op Retecool werd vermeld, was er nog geen sprake van een rechtszaak tegen Misdefinitie en volgde er in 2009 vrijspraak door de rechtbank in Haarlem. Er was en is in elk geval geen enkele reden om onze beheerder zwart te maken door minstens 5 keer de naam te noemen waaronder een keer in de titel en daarbij suggesties te gebruiken om de boel op te blazen. Van standaard beleid bij Retecool is eveneens geen sprake. Recent publiceerden zij een artikel over pedoleraar Gorrit Huisman. Reet was boos over de lage straf. Volgens Reet verdiende deze pedo een levenslang beroepsverbod, maar toch noemde hij de dader niet voluit bij naam.
Door een lezer werd deze hypocrisie opgemerkt waarna we Reet met een mailtje vereerden. Toen de beheerder van Misdefinitie werd ontslagen vanwege een mening, vond Reet dat voldoende om hem met naam en toenaam te noemen met als doel een levenslang beroepsverbod te realiseren. Van pedoleraar Huisman werd echter van begin af aan de privacy gerespecteerd. Dus mailden we aan Reet een schrijven met de strekking dat als hij voor het hebben van een mening al bereid is om privacy te schenden met de bedoeling daarbij een beroepsverbod te creëren voor onze beheerder, hij zeker voor een beroepsverbod kan zorgen door de naam van pedo Huisman voluit te noemen. Mensen met gezond verstand zullen immers beamen dat pedofilie vele malen erger is dan welke tekst op een website dan ook. Zoals verwacht bleef een antwoord van deze lafaard uit. Blijkbaar vindt hij zelf pedofilie een minder erg vergrijp dan schrijven. Hypocriete selectieve verontwaardiging en dan stil blijven indien de confrontatie daar is. Diep en diep triest.
Wraak, een klein piemeltje, vroeger verkracht door zijn ouders of simpelweg linkse achterlijkheid: wat de verklaring ook moge zijn, tegen het probleem van privacyschending op het internet is de huidige wetgeving nauwelijks opgewassen. Af en toe worden er civiele zaken gevoerd en gewonnen door grote jongens, maar voor het gros van de mensen is dit een probleem. Waar de politiek zich vooral druk lijkt te maken om cookies en informatie die mensen zelf op sociale netwerken zetten, wordt smaad en laster op internet niet eens fatsoenlijk opgepakt. Wat over blijft is de rede, het gezonde verstand. Misdefinitie voert actief het beleid dat onvrijwillige vermelding van namen enkel plaatsvindt als er sprake is van criminaliteit waaraan slachtoffers zich niet kunnen onttrekken. Dan is er immers een groot belang. Van Retecool zullen we geen redelijkheid mogen verwachten en dat rechtvaardigt actie. Niemand fuckt ons ongestraft. Mohamar Kadhafi kreeg ook pas na 42 jaar zijn verdiende loon. De naam gaat verdwijnen. Goedschiks of kwaadschiks.
Reacties: 4
Pagina's: 1 |
| Reactie door Sickofleft op 27-10-2011 om 14:51. |
Beste Heer L....,
Ik las gister toevallig over een uitspraak van een Duitse rechtbank i.v.m. een soortgelijke laster-zaak.
http://www.sueddeutsche.de/digital/bgh-grundsatzurteil-ueber-plattform-betreiber-google-kann-fuer-blogeintraege-haften-1.1172437
Google aanklagen dus.
In Duitsland was dat voldoende om Google veroordeeld te krijgen en de laster te verwijderen.
Mogelijk een optie?
Eigenlijk zou een NL rechter hierin mee moeten gaan lijkt me?
P.s, In de ogen van linksmensen zijn alle middelen geoorloofd tegen rechts, pedofilie is zelfs minder erg in hun ogen.
Linksmensen zijn saboteurs en vies addergebroed.
|
| Reactie door Misdefinitie (Mod) op 27-10-2011 om 19:41. |
De Duitse zaak waar u naar verwijst gaat over een publicatie op Blogspot dat eigendom is van Google. Vandaar dat Google daarvoor aangeklaagd kon worden. De publicaties waar het hier om gaat staan op private websites waar Google niks mee te maken heeft.
Tussen gelijk hebben en gelijk krijgen zit een wereld van verschil. Het recht zelf staat aan onze kant, degenen die het recht moeten handhaven jammer genoeg niet. Aanklagen zal via het civiele recht moeten en daar komen we twee belangrijke problemen tegen. Vind in de eerste plaats maar eens een goede advocaat die een zaak met betrekking tot de vrijheid van meningsuiting wil uitvechten. Wanneer deze is gevonden, kost het minstens 300 euro per uur om hem aan het werk te zetten. Van uitstel komt geen afstel, maar deze zaak ligt helaas voorlopig op de plank.
|
| Reactie door Sickofleft op 28-10-2011 om 23:05. |
Dit dan?
http://www.jurofoon.nl/nieuws/weblog.asp?id=3039
Geen 300 p/u.
|
| Reactie door Misdefinitie (Mod) op 29-10-2011 om 00:07. |
|
Dank voor uw bijdrage, we zullen het meenemen. Het probleem blijft dat al dat soort instanties doorverwijzen naar de rechter en daarmee advocaten. We gaan er echt nog wat mee doen, alleen zal dat niet voor vandaag of morgen zijn. Nogmaals dank voor het meedenken.
|
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|