|
519 # Angst voor de kern van de zaak # |
Gepost door Misdefinitie op 17-03-2011 om 23:42.
Na de heftigste aardbeving in 140 jaar die een kracht had van maar liefst 8.9 op de schaal van Richter, ontstond er in Japan een allesverwoestende tsunami die binnen een paar uur meer schade aanrichtte dan de tsunami van islam in een paar jaar kon realiseren. Normaliter kruipen er na een ramp allerlei slinkse moraalridders uit hun holen in een poging om van Nederland de grootste nettobetaler te maken aan de ramp zodat onze ouderen vanwege alle bezuinigingen weer dagen langer in hun poepluiers mogen zitten, maar ditmaal lijkt het alsof het niet uitmaakt dat er honderden mensen zijn omgekomen. Waar de groenen in geïnteresseerd zijn is de staat van de vele kerncentrales in het getroffen gebied. Doordat de elektriciteit is uitgevallen kunnen de pompen die de kern van de reactoren moeten koelen niet meer functioneren en dreigt de aardbeving via de tsunami uit te draaien op een nucleaire ramp in Japan. Anti-kerncentralelobbyisten misbruiken schaamteloos de problemen om hun bomenknuffelende drogredenaties kracht bij te zetten.
Kans van het leven.
Besmetting met radioactief materiaal is een vreselijk doemscenario dat als een zwaard van Damocles boven vele hoofden hangt. Eenmaal met dat spul in aanraking gekomen heeft u voorgoed een groenkleurige gloed om u heen en ondergaat uw DNA een aantal mutaties waar u over het algemeen niet beter van wordt. Nu zal dat voor veel mensen niet zo'n extreem verschil opleveren, zeker niet als hun hersencellen in de minderheid zijn, maar het is toch vervelend om voortaan als radioactief monster door het leven te gaan. Dit schrikbeeld zorgt ervoor dat mensen terugdeinzen van kerncentrales. Stel dat zo'n ding ontploft of er een meltdown plaatsvindt. Dan smelten er mensen weg door de straling en is de grond nog minstens 240.000 jaren radioactief. Uranium en vooral plutonium doet er helaas nogal lang over om zijn radioactieve lading kwijt te raken. Reden genoeg om fel te protesteren. Emoties de overhand laten nemen is nooit verstandig. Kernenergie is mensenwerk. Geen monster dat ons allemaal gaat opvreten.
Natuurlijk, in de opvatting van vele tegenstanders kunnen de gevolgen zo verschrikkelijk zijn dat het doemscenario alleen al voldoende is om alle kerncentrales onmiddellijk te willen afbreken. De grootste drogreden die daarbij genoemd wordt vinden we terug in het begrip dat zij aanduiden als "kans". Zij redeneren hierbij dat omdat de gevolgen van een kerncentrale zo ernstig kunnen zijn, zij in redelijkheid moeten kunnen eisen dat de kans op een ongeluk, een dode of het bloot staan aan radioactieve straling per definitie 0 moet zijn. Anders gezegd: de overheid moet volgens hen voor de volle 100 % kunnen garanderen dat er nooit iets naars gebeurt met een kerncentrale. Kan dat niet gegarandeerd worden, dan mogen er überhaupt geen kerncentrales draaien. Zeker niet in de bewoonde wereld. Op zich zit hier wel iets in. Veiligheid voor alles en risico's moeten vermeden worden. Aan deze drogredenatie gebaseerd op het begrip "kans" kleeft de onwerkelijke gedachte dat er zoiets bestaat als garantie.
Comité "Borssele II, Nee" organiseerde in Middelburg een demonstratie om te protesteren tegen kernenergie. Zeeland moet het toneel worden van een nieuwe kerncentrale en dat pikt de milieumaffia natuurlijk niet. Petroesjka Sterk legt uit dat mensen "meer betrokken" zijn geraakt na de ramp in Japan. Lees: ze zijn angstig gemaakt door die groene rakkers met het idee dat het ook in Nederland zou kunnen gebeuren als opeens de stroom uitvalt en de kerncentrale oververhit raakt. Greenpeace stelt dat veiligheidsclaims slechts relatief zijn en slaat daarmee onbewust de spijker op zijn kop. Alles in dit leven en op deze wereld is relatief. Absolute garanties bestaan niet. Op geen enkel gebied is het mogelijk om iets 100 % te garanderen. Vandaar dat het idee dat er sprake moet zijn van een garantie voordat een kerncentrale zou mogen bestaan enkel gebaseerd is op een domme drogredenatie die geen stand houdt. Leven impliceert nu eenmaal risico. Wie denkt te kunnen eisen dat risico's worden uitgesloten, leeft in een naïeve droomwereld.
Elke keer als er demonstranten worden ondervraagd door de media, horen we dezelfde antwoorden. Kerncentrales kunnen onveilig zijn en kunnen tot doden leiden, daarom moeten ze allemaal gesloten worden. De gebeurtenissen in Japan zouden daarvoor de onderbouwing moeten vormen. Zouden we die drogredenatie gaan toepassen in de praktijk, dan krijgen we bizarre resultaten. Jaarlijks gaan er in het verkeer veel meer mensen dood dan door kerncentrales. In het verkeer kunt u dus doodgaan, dat is meerdere malen bewezen. Volgen we hun redenatie, dan moeten we nu per direct alle auto's, treinen, vliegtuigen en andere vervoersmiddelen verbieden. Mensen die leven gaan per definitie dood. Laten we dan gewoon het leven verbieden voordat we doodgaan. Zelfs relatief veilige activiteiten leiden wel eens tot de dood. Sterker nog, er bestaan geen activiteiten die nog nooit tot de dood van mensen hebben geleid. Zouden we alle activiteiten verbieden zodra er iets vreselijks gebeurt, dan kunnen we net zo goed collectief zelfmoord plegen en ook daar gaan we dood van.
Praktisch gezien valt er met zo'n achterlijke redenering niet te werken. Het betreft dan ook pierpraat van mensen die niet gehinderd worden door kennis van zaken. Wist u dat alles wat u zo vanzelfsprekend vindt met opzet zo opgezet is dat er per definitie risico's aan kleven? Nederland ligt meters onder de zeespiegel en u zou wellicht denken dat dijken zo gebouwd worden dat een overstroming nooit (meer) voor zou kunnen komen. Dat betekent dat we de dijken zo dik en hoog moeten maken dat ze ook de ergste stormen kunnen doorstaan met enorme windsnelheden. Helaas wordt het dan onbetaalbaar en de criminele Marokkanen moeten ook nog hun uitkering krijgen. Dus wat doet de overheid? Ze nemen een periode van 1000 jaar en doen aan risicoanalyse en bepalen welke omstandigheden statistisch gezien slechts eens in de 1000 jaar voorkomen. Op basis daarvan worden de dijken net sterk genoeg gemaakt. Statistisch gezien krijgen we tussen nu en 1000 jaar natte voeten waarbij er mensen zullen overlijden. Vanwege het geld nemen we risico.
Voor onze gebouwen geldt hetzelfde. Nederland is een nat land en de temperatuur schommelt tussen lichte vrieskou en een kwakkelzomer. Gebouwen worden daarop gebouwd. Gaat het opeens sneeuwen, dan storten er daken in en dan gaan er wel eens mensen dood. Dat weten we nu al, maar alle risico's uitsluiten en de daken sneeuwbestendig maken kost zo extreem veel geld dat het niet rendabel is in een land waar sneeuw zeldzaam is. Wegen worden gebouwd om veel regen te verwerken. Met vrieskou wordt minder rekening gehouden. De wegen vriezen daarom kapot en er gebeuren extra ongelukken. Een geldkwestie waar van te voren op geanticipeerd is. Balkons worden gebouwd om een bepaald gewicht te kunnen dragen. Zo is 250 kilo genoeg voor 1 persoon, maar indien u er met 3 man en een grote bloempot op gaat staan, dan stort u in de diepte. Zeer zware aardbevingen kennen we in onze omgeving niet. Kerncentrales worden in Nederland en omliggende landen niet zo gebouwd dat ze een aardbeving van 8.9 op de schaal van Richter kunnen overleven.
Men protesteert dus tegen risicoanalyses die heel normaal zijn. Waarom buitenproportioneel veel geld uitgeven aan zulke extreme onvoorziene situaties die in nog geen 1000 jaar zullen voorkomen? We kunnen best 30 meter hoge dijken bouwen of een kerncentrale voorzien van 30 funderingen, 20 waterpompen en 10 stroomvoorzieningen uit angst dat we ooit een zeer zware aardbeving krijgen. Dan is wel al het geld op en kunnen we ons voor de rest van de duizenden gevaren niet meer beschermen. Risicobeheersing betekent vooral dat we verstandig met middelen omgaan en ons niet blindstaren op theoretische gebeurtenissen. Want er kan ook opeens een meteoor uit de ruimte schieten die toevallig een windmolen raakt waardoor de wieken van de molen loskomen en een volledige marktplaats vol mensen onthooft. Een kans die net als zo'n aardbeving onwaarschijnlijk klein is dat we daar niks aan gaan doen. Wees vooral reëel in discussies over kernenergie en de gevaren van kerncentrales.
De angst regeert.
Desondanks kunnen we de meeste mensen veelal niet betrappen op fatsoenlijk nadenken. Iedereen gaat de straat op om te protesteren, dus zij ook. Actiegroep Ausgestrahlt ging in Duitsland met 60.000 activisten de straat op om te betogen tegen het langer openhouden van kerncentrales. Kernenergie zou onbeheersbaar zijn gebleken na wat er in Japan is gebeurd. Natuurlijk gasten, dat is het draaien van de wereld ook aangezien we ronddraaien in een immens groot heelal waar objecten die duizend maal groter zijn dan de aarde de hele wereldbevolking kunnen bedreigen. Zulke protesten worden gehouden op basis van een onderbuikgevoel. Niet op basis van kennis. Geen enkele van die demonstranten komt op het idee om samen met wetenschappers om de tafel te gaan zitten om te kijken hoe we kerncentrales technisch beter kunnen maken binnen de mogelijkheden die landen hebben. Het gaat om hun opvatting. Greenpeace wil de kerncentrale bij Borssele sluiten. Liever wijzen ze er niet op dat we er al 37 jaar zonder gevaar van profiteren.
Van overheden die talloze professionals in dienst hebben verwachten we een iets deskundigere reactie, al valt dat vies tegen. Overheden lijken met elkaar de strijd aan te gaan wie het meest politiek correct durft aan te geven dat er nu echt een einde moet komen aan kernenergie. Vandaar dat steeds meer landen er toe over leken te gaan om plannen met betrekking tot kernenergie in de ijskast te zetten. Zwitserland schort de bouw van drie kerncentrales op. Veiligheid zou de hoogste prioriteit hebben. Nogal een rare opmerking. Indien de bouw wordt opgeschort vanwege de veiligheid, dan geven ze impliciet toe dat de veiligheidsvoorschriften niet worden nageleefd. Hebben ze zich wel aan de voorschriften gehouden en wordt de veiligheid toch als excuus gebruikt, dan hebben we heel sterk het vermoeden dat ze eigenlijk bedoelen dat ze zwichten voor de drogreden "veiligheid" voor reputatie. Milieuactivisten hebben niet zelden nauwe banden met extreem linkse organisaties. Blijkbaar kunnen die een land op de knieën krijgen.
Bondskanselier Merkel heeft in Duitsland een besluit over de levensduur van kerncentrales met drie maanden uitgesteld. Haar coalitie is in principe voor verlening van de levensduur, maar op dit moment een besluit nemen zou betekenen dat ze een heleboel mensen tegen zich in het harnas jagen. Vandaar dat Merkel nu belooft om nieuwe risicoanalyses te laten uitvoeren. Ook hier komt het woord risicoanalyse te voorschijn wat natuurlijk de bittere praktijk is: 100 % garantie bestaat niet, dus moeten we in redelijkheid zoveel mogelijk doen om zoveel mogelijk risico's te voorkomen. Merkel is overigens van mening dat kernenergie nodig is ondanks dat er andere vormen van energie worden doorontwikkeld. Daarmee laat ze eigenlijk de hypocrisie van veel actievoerders zien. Het is altijd makkelijk schreeuwen dat we moeten stoppen met kerncentrales, maar geen van die dwazen stopt met stroomgebruik. Alternatieve energiebronnen leveren niet genoeg stroom. Stoppen met kerncentrales is prima, maar dan krijgen zij als eerste geen stroom meer.
Om te laten zien dat veiligheid wel degelijk voor alles gaat en men bereid is te zwichten voor internationale druk, heeft Duitsland besloten om voorlopig zeven kerncentrales te sluiten die ouder zijn dan 30 jaar. Een prachtig compromis tussen overheid en actievoerders. De overheid laat zien veiligheid serieus te nemen. Tijdens de maanden dat die kerncentrales buiten bedrijf zijn, worden er testen uitgevoerd en analyses gedraaid. Mocht blijken dat het met de veiligheid, uiteraard binnen de grenzen van de redelijkheid, wel goed zit, dan moeten de actievoerders dat ook erkennen. Iets zegt ons dat er met hen niet te praten valt en zij ondanks het geleverde bewijs zullen blijven protesteren, maar dat is verder ons probleem niet. Gezond verstand is de leidraad en wie achterlijk wil blijven, blijft maar achterlijk. Zelfs China heeft aangegeven best bereid te zijn om naar de veiligheid te kijken. Overal worden bestaande plannen opnieuw getest op risico's met betrekking tot de veiligheid. Daar wordt niet lichtvaardig over gedacht.
Met de kennis van nu zou men het vast anders gedaan hebben. Binnen de politiek horen we veelal varianten van deze uitspraak. Achteraf praten is inderdaad erg eenvoudig. Zo stelt Wikileaks dat Japan door het Internationaal Atoomenergie Agentschap (IAEA) allang gewaarschuwd was voor de risico's van zijn centrales. De afgelopen 35 jaar zouden de veiligheidsrichtlijnen hooguit 3 keer herzien zijn. Bovendien waren de centrales gebouwd om een aardbeving te weerstaan van 7.0 op de schaal van Richter terwijl bij de beving waar het hier om gaat een waarde van 9.0 is gemeten. Zoals hierboven opgemerkt is het vrij gangbaar om een grens vast te stellen die hooguit eens per 1000 jaar voorkomt en zo geschiedde. Dit gebeurt wereldwijd op zo'n beetje alle terreinen waar elke procent extra veiligheid een buitenproportioneel vermogen kost. Verkeerd? Jazeker, maar dat is te makkelijk achteraf lullen. Van risico's die eens in een millennium voorkomen kunnen we niet in redelijkheid verwachten dat ze toevallig nu plaatsvinden.
Overweging.
Paniekvoetbal spelen en schreeuwen om een verbod nadat er iets mis gaat, getuigt niet van verstandig nadenken. Leven impliceert risico en wie daar geestelijk niet mee om kan gaan, springt maar voor de trein. U gaat dood en heeft elke seconde kans om dood te gaan. Zo is het leven. Gebruik liever het gezonde verstand om ervoor te zorgen dat we de grootste risico's in alle redelijkheid kunnen uitsluiten met de middelen die we hebben. De gebeurtenissen in Japan bieden een uitstekende gelegenheid om vele landen zover te krijgen dat ze bereid zijn besluiten uit te stellen om zodoende de veiligheid aan de tand te voelen. Nu kunnen die milieuradicalen twee dingen doen. Blijven schreeuwen zodat de overheid ze straks met een flutonderzoek het bos in stuurt of meedenken over de criteria waarmee we ons zo objectief mogelijk kunnen informeren over de veiligheid en risico's van kerncentrales. Feit is nu eenmaal dat de wereld zo overbevolkt is dat we enorme hoeveelheden energie nodig hebben. Zonder kerncentrales lukt dat niet.
De eerste stap is erkennen dat er geen oncontroleerbare kernmonsters bestaan, maar dat kernenergie mensenwerk is. Tepco bleek als eigenaar van de reactoren in Fukushima een slechte reputatie te hebben omdat hij veiligheidsproblemen verzweeg. Zorg derhalve voor goede procedures om die problemen sneller boven tafel te krijgen en los ze op. Genoeg wetenschappers die zich daarvoor willen en kunnen inzetten. Laat u vooral niet vangen door zogenaamde "experts" die enkel voor de eigen parochie willen preken zoals hoogleraar Wim Turkenburg die als NOS-expert gewoon een dikke anti-kernenergie is en waarschijnlijk elke dag in bed een atoombom laat ontploffen bij de milieuradicalen. Vergeet de drogredenering van de kans. Helemaal voorkomen dat er iets gebeurt is per definitie onmogelijk bij alles wat we in dit leven kunnen doen. In plaats daarvan willen we de discussie openstellen voor onderbouwde standpunten. Inmiddels hebben we het wel zo'n beetje gehad met die radicalen die al denken dat er een kernramp plaatsvindt als we een scheet laten.
Verhagen merkt op dat de situatie in Japan niet betekent dat het standpunt van Nederland ten aanzien van kernenergie zal veranderen. In de toekomst zullen er mogelijkheden blijven bestaan om kerncentrales te bouwen in Nederland. Deze centrales moeten uiteraard voldoen aan strenge voorwaarden en veiligheidseisen. Dit zal de juiste richting moeten zijn waar we op moeten gaan. Angst is een slechte raadgever. Na elke ramp gebeurt in feite hetzelfde: wonden likken, leren van de fouten en het de volgende keer beter doen. China geeft het goede voorbeeld en ontwikkelt een methode om kernafval te hergebruiken. Weliswaar zeer moeilijk en met de nodige risico's, maar het is een mogelijkheid. Japan en Nederland hebben al eerder een overeenkomst gesloten om samen te werken aan kernfusie als zeer schone energiebron. Samen werken aan een steeds veiliger wordende energievoorziening is een beter alternatief voor het hersenloze geschreeuw van de milieumaffia.
Reacties: 0 Pagina's: 1 |
Reactie toevoegen |
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|