|
| 329 # Vrijwilligerswerk om negatieve mening # |
Gepost door Misdefinitie op 09-08-2008 om 21:27.
Vrijwilligerswerk betekent zonder salaris belangeloos werken voor een organisatie die te lam is om personeel in dienst te nemen. Aangezien tijd zeer schaars is en liefdadigheid de mogelijkheden beperkt om geld te verdienen moet er wel een verdomd goede reden zijn om zoiets te willen doen. Voorstanders noemen voordelen op basis van hun eigen oordeel. Mensen die vrijwilligerswerk doen zijn in hun ogen sociaal, solidair, betrokken, hebben iets voor een ander over en vinden voldoening in hun activiteiten. Meestal wordt dit rijtje onmiddellijk aangevuld met de waarschuwing dat als u geen vrijwilligerswerk wenst te doen, u gezien wordt als een asociale egoïst die alleen maar aan zichzelf denkt en maatschappelijke uitsluiting verdient. Ondanks de genoemde "voordelen" kampen vele sectoren met een flink tekort aan vrijwilligers.
Vrijwilligerswerk is een lapmiddel.
Volgens de statistieken hebben bijna de helft van de mensen wel eens vrijwilligerswerk verricht. Van de totale beroepsbevolking is een veel lager percentage werkloos. We mogen daarom concluderen dat de meeste mensen die vrijwilligerswerk verrichten dit doorgaans moeten doen naast een zware betaalde baan om in hun levensonderhoud te kunnen voorzien. De bereidheid om voor niks te werken is zo groot dat mensen er zelfs hun werkweek voor verlengen. Toch blijkt dat allemaal niet voldoende te zijn gezien de groeiende vraag naar vrijwilligers. Meteen doemen de volgende vragen op. Hoe komt het dat er zoveel werk te verzetten is waar ze geen mensen voor kunnen krijgen? En waarom worden er niet gewoon betaalde krachten ingezet zoals het "hoort" in een moderne economie? Organisaties stellen dat ze daar geen geld en middelen voor hebben. Feitelijk is geld dus het probleem en niet het gebrek aan vrijwilligers.
Eerlijk is eerlijk: zouden organisaties geld willen uitgeven aan personeel, dan waren de problemen een stuk kleiner geweest. Bekend is ook dat instellingen subsidie krijgen en geld verdienen. Een van de sectoren waar vrijwilligers hard nodig zijn is de zorg. Nogal vreemd is dan de constatering dat iedereen een slordige 1200 euro per jaar betaalt aan zorgverzekeringen terwijl de meesten nooit gebruik maken van de zorg. Tevens betalen werkgevers een soortgelijk bedrag per werknemer wat net zo goed direct naar de zorg gaat. Inkomstenbelasting wordt ook voor een groot deel gebruikt om de zorg te subsidiëren. Gezondheid is immers een algemeen belang voor de bevolking. Wie echter denkt dat al dat geld wordt ingezet om een kwalitatief goede zorg te garanderen heeft het mis. Recent heeft men weer ruim 1 miljard euro naar Afrika gestuurd. De linkse regering speelt voor sinterklaas en leunen op vrijwilligers om de gaten te dichten.
Onderwijs zou ook noodlijdend zijn als het om vrijwilligers gaat. Vooral vrouwen zouden wel eens hun steentje bijdragen, maar ook hier geldt dat het nooit genoeg is. Bladeren we de weekbladen van basisscholen door, dan valt het ons op dat veel scholen haast bedelen om vrijwilligers. Overblijfkrachten, begeleiders die met de kinderen meelopen naar de gymzaal, assistenten, mensen die meehelpen om activiteiten te organiseren en zelfs leerkrachten in een invalpoel zijn zo schaars dat scholen alle zeilen moeten bijzetten. Soms worden activiteiten weggestreept omdat er onvoldoende mensen zijn. Betaald personeel inhuren? Vergeet het maar. Te weinig geld en hoe durven we te twijfelen aan het belang van vrijwilligers. Toch vreemd als uit de actualiteit blijkt dat basisscholen veel te veel geld oppotten. Middelbare scholen zijn nog erger. Zij drukken honderden miljoenen euro's gemeenschapsgeld achterover. Vrijwilligerswerk wordt voornamelijk ingezet als lapmiddel tegen geldverspilling van bestuurders.
Kom nu niet aan met die lulpraatjes dat het zo nodig is, want wie kan sparen kan ook personeel in dienst nemen. Motiverend is dit allemaal niet. We zijn geneigd om te roepen dat de overheid maar voor de sukkelaars moet zorgen. Daar betalen we immers een fortuin aan belasting voor. Twee argumenten zouden nog pleiten voor vrijwilligerswerk. De waarde die u hecht aan de meningen van anderen en de voldoening die het werk u geeft. Zoals gezegd trekt de mening van anderen over vrijwilligerswerk het geheel al gauw in het negatieve. Vraag aan een willekeurige voorbijganger wat hij van vrijwilligerswerk vindt en hij zal heel politiek correct antwoorden dat het goed is dat die mensen er zijn en dat het waardering verdient. Als excuus dat ze het zelf niet doen geven ze hun drukke bestaan. Gebruiken wij echter een excuus om niet voor niks te willen werken, dan breekt de hel los. Men denkt hierbij snel erg zwart-wit. Of u doet het, of u bent een egoïst.
Fijne mentaliteit. Zolang we met de meute meepraten, het geheel verheerlijken en met wat smoesjes eronder uitkomen is er niks aan de hand. Bij het innemen van een stelling jagen we opeens iedereen op de kast waarbij we voor de keus worden gesteld tussen vrijwillig meewerken of de toorn van de maatschappij ondergaan. Typisch een gevalletje van cognitieve dissonantie. Iedereen weet heus wel dat het gekkenwerk is om in de huidige maatschappij tijd te verspillen aan onbetaald werk. De bakker verkoopt immers ook niet vrijwillig zijn brood aan iemand die niks heeft verdiend. Het is daarom absurd om anderen met de nek aan te kijken die zich niet voor het gratis karretje laten spannen. Hun ideeën, gedrag en gedachten zijn echter in tegenspraak: ze doen het zelf ook. Wat leidt tot innerlijke conflicten. Om niet tot de constatering te komen dat ze dom redeneren, proberen ze hun gedachten te rechtvaardigen met het idee dat anderen de asocialen zijn.
"Asociaal" en "egoïstisch" zijn termen waarmee iemand snel in een hokje geplaatst kan worden. Alsof iemand opeens minderwaardig is op het moment dat hij die termen opgeplakt krijgt. Misdefinitie is echter van mening dat niemand iets te zeggen heeft over de manier waarop anderen hun leven inrichten. Al die zogenaamde "socialen" die vinden dat ze mogen zeggen wat wij moeten doen komen echt onze rekeningen niet betalen. Ja hoor, lekker vrijwillig andermans zooi opruimen. Dat is echt geen levensdoel om voor te strijden. Ons hele leven werken we ons te pletter. Minstens 40 uren per week. Zij staan ook niet om half 6 op als wij gaan werken. Vervolgens worden we keer op keer bestolen door de Belastingdienst. Mogelijk gemaakt door dezelfde linkse idioten die op de PvdA stemmen en roepen dat wij egoïstisch zijn. Ruim 80 % van het door ons verdiende geld gaat naar de maatschappij. Denkt u werkelijk dat het ons ook maar iets kan schelen wat anderen van ons vinden?!
Obstakels.
Wat overblijft is het enige argument om ooit aan vrijwilligerswerk te beginnen: namelijk de voldoening die het geeft en het idee dat het werk leuk en uitdagend kan zijn. Het lijkt zo makkelijk. Aangezien vrijwilligerswerk niet betaald wordt, zullen organisaties mensen moeten lokken met het idee dat het leuk en dankbaar werk is. Bovendien kunnen ze het niet maken om net zoveel eisen te stellen als ze zouden doen aan betaald personeel. Aanmelden zou eenvoudig moeten zijn en men zou moeten accepteren dat betaald werk voor gaat omdat we nu eenmaal moeten zorgen voor voedsel en een dak boven ons hoofd. Flexibiliteit zodat het een en ander te combineren is met de overige werkzaamheden is absoluut vereist. Een werkgever die 40 uur per week betaalt mag verwachten dat u voltijds beschikbaar bent. Liefdadigheidswerk heeft altijd minder prioriteit. Organisaties stellen zulke forse eisen aan vrijwilligers dat de drempel te hoog wordt en alle bereidheid als sneeuw voor de zon verdwijnt.
Laten we eens naar de eisen gaan kijken. Via de website vrijwilligerswerk.nl komen we terecht op vacaturebanken. De Kindertelefoon is een organisatie die altijd opzoek is naar nieuwe krachten. Voordat u aan de slag kunt, verwachten ze nogal wat van u. Zodra u zich verbonden heeft, wordt u "medewerker" genoemd. Dat impliceert dat ze zo'n beetje dezelfde eisen gaan stellen als een betaalde medewerker. In een folder vinden we die eisen terug. U dient minstens 1 jaar verbonden te blijven. Net een tijdelijk arbeidscontract. Alleen ontbreekt hier het salaris. Elke week tussen 14:00 en 20:00 een dienst draaien is verplicht. Evenals het continu blijven leren, deskundigheidsbevordering, informatiebijeenkomsten, coachingsgesprekken en intervisies. Qua tijd bent u minstens 6 uur per week kwijt. Soms 10 uur of meer waardoor een baan vanaf 30 uur niet mogelijk is. Zulke eisen zijn enkel gerechtvaardigd voor betaalde functies. Graag zouden we willen weten hoe we vrijwillig onze hypotheek kunnen betalen.
Scholen doen het al niet veel beter. Ouders zijn een geliefd doelwit. Zouden wij echter een school binnenlopen, dan worden we er weggehoond. Verder verlangen ze dat u regelmatig (minstens een aantal keer per week) komt opdraven midden op de dag. Geen cent hebben ze over voor dit dankbare werk. Bezuinigingen, u kent dat wel. Ondertussen vangt de directeur 6 rooien per maand en doen alle managers en het ondersteunende personeel het ook niet slecht als het om salaris gaat. Andere organisaties bieden evenmin iets aantrekkelijks aan. Tot onze verbazing spreken ze in termen van proeftijden en verplichtingen. Sodemieter op met uw proeftijd. Vrijwillig is vrijwillig. U mag blij zijn dat er überhaupt mensen zijn die gratis en voor niks komen werken. Reiskosten vergoeden ze ook al niet. Behalve dat we er geen fatsoenlijke baan er naast kunnen hebben, moeten we ook nog eens geld bijleggen.
Waar veel barmhartige liefdadigheidswerkers ook mee zitten is het idee dat enkel "officiële" organisaties zoiets als vrijwilligerswerk kunnen aanbieden. Anders ziet de massa het niet als vrijwilligerswerk. En vreemd genoeg blijven ze u verwijten nooit iets voor een ander te doen. Rondbrengen van flyers voor de politieke beweging van Geert Wilders is ook vrijwilligerswerk, maar wordt door vrijwel niemand erkend. Bij Misdefinitie doen we ook aan vrijwilligerswerk. Het runnen van een platform dat voor u maatschappelijke (onderwijs)misstanden inzichtelijk maakt en tevens fungeert als meldpunt, onderzoeksbureau en klokkenluider wordt geheel vrijwillig gedaan. Al weten we ook wel dat het niet door iedereen gewaardeerd wordt. De ene groep wil graag de eigen opinie in ere houden en heeft belang bij het verstoren van het werk. De andere groep wil graag kunnen blijven zeggen dat ze ons egoïstische nazi's vinden. Kennelijk is vrijwilligerswerk pas vrijwilligerswerk als anderen dat zo vinden.
Overweging.
Ruim een kwart eeuw hebben we geïnvesteerd in scholing. Stuk voor stuk keiharde leerjaren die we doorkwamen door als voornaamste motivatie "geld verdienen om te kunnen voorzien in de eerste levensbehoeften" te hebben. Niks kregen we cadeau en voor elk puntje moest een strijd geleverd worden. Onvermijdelijk kwam daarna het moment waarop we moesten gaan werken. Iedere dag vroeg opstaan en het onmogelijke verrichten terwijl de linkse ratten zich nog een keer konden omdraaien in hun door ons betaalde bed. Minstens 40 jaar moeten we werken. Waarvan 30 jaarsalarissen naar de maatschappij gaan. De overheid subsidieert daar linkse organisaties en de multiculturele samenleving mee. De overige 10 jaarsalarissen gaan naar een veel te dure rijtjeswoning en inferieure (overheids)producten die na elk links kabinet nog meer onderhevig zijn aan hyperinflatie. Daarnaast betalen we ook nog 3 huizen . Voor een Marokkaan, een neger en een socialist. Alles nemen ze ons af. Tot de laatste cent. Onder die erbarmelijke omstandigheden verwacht men dat we voor niks gaan werken.
Klinkt nogal gestoord niet waar? Mensen kijken ons vreemd aan als we aangeven dat we na 25 jaar scholing eerst ons eigen huis en voedselvoorziening willen garanderen voordat we alles gaan weggeven. 30 jaar lang werken we voor een ander, maar nog zijn er mensen die het woord egoïst in de mond nemen als we verder bedanken voor het gratis verrichten van arbeid. En dat terwijl vrijwilligerswerk het gevolg is van het verspillen van andermans geld. Begrijp ons hier wederom niet verkeerd. Vrijwilligerswerk kan nuttig en noodzakelijk zijn, maar waar we ons hier op richten is het principe dat u niet moet verwachten dat er van twee walletjes gegeten kan worden. Linkse stemmers geven de overheid toestemming ons te beroven, dus moeten ze niet klagen als we enkel betaald werk kunnen verrichten om hen te betalen. Zonder linkse rakkers zouden we slechts 10 jaar hoeven te werken voor ons levensonderhoud. De rest hadden we best vrijwillig willen invullen.
Toestaan dat de overheid uw geld verspilt en dan zielig gaan lopen doen omdat u geen betaalde krachten kunt betalen is het toppunt van waanzin. Uw probleem is opgelost zodra u de overheid laat merken dat belasting voor het algemeen belang moet worden ingezet. Ten eerste heeft u dan minder vrijwilligers nodig omdat personeel gewoon betaald kan worden en ten tweede heeft minder overheidsverspilling het aangename gevolg dat de belastingen omlaag kunnen waardoor mensen minder betaald werk hoeven te verrichten en sneller beschikbaar zijn voor vrijwilligerswerk. Al bent u er dan nog niet, want beschikbaarheid impliceert nog geen bereidheid om vrijwillig werk te verrichten. Toegang tot het werk moet eenvoudiger worden gemaakt en belachelijke eisen die enkel gesteld mogen worden in een arbeidscontract moeten verdwijnen. Daarna moet er iets gedaan worden aan de eerder genoemde walgelijke mentaliteit. Tot die tijd melden we dat we geen gaatje in ons hoofd hebben. Niemand werkt gratis en voor niks. Ga anders eens de dijken ophogen.
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|