|
290 # Diploma's steeds minder waard # |
Gepost door Misdefinitie op 28-01-2008 om 23:52.
De actualiteit in de media tracht een beeld neer te zetten van het hier en nu. Qua snelheid zijn ze onovertroffen. Snelle verslaggevers brengen vliegensvlug het nieuws bij u thuis. Maatschappelijke processen zijn een stuk trager. Mensen geven wel eens het commentaar dat als iets al veel langer geleden gebeurd is, het al niet meer relevant is en het dus zinloos is om er nog op door te gaan. Toch blijkt daar niks van waar te zijn. Systemen en processen achter misstanden herhalen zich continu. Al was het maar omdat de doorsnee mens te stom is om te begrijpen waardoor ze het in gang zetten. Zo proberen we al jarenlang de maatschappij duidelijk te maken dat er iets goed mis is in het onderwijs. Belanghebbenden vinden echter dat we onze mond moeten houden. "We doen toch goed ons best?" is een veel gehoord argument. Dan komt er weer zo'n schandaal naar buiten over het onbevoegd veranderen van schoolcijfers. Incident? Echt niet. Gewoon de actualiteit die het proces van verloedering jaren te laat oppikt.
Eigenlijk is het niet zo vreemd dat het volk dom gehouden wordt. Zij zijn er niet mee bezig en zien jarenlang niks vreemds gebeuren. Opeens komt er iets naar buiten en kunnen ze niet anders dan het een incident noemen. Toegeven dat het op z'n minst bizar is dat onacceptabele zaken in het onderwijs zich pal onder uw neus hebben afgespeeld en het diploma waar uw dochter zo hard voor heeft gezwoegd nog minder waard is dan deze tekst is veel moeilijker. Steeds weer merken we een eigenaardige cirkel op. We publiceren een artikel over grote misstanden en het wordt continu door alle belanghebbenden ontkend. Zoiets zou niet gebeuren in Nederland, we zouden liegen, we zouden er alleen maar op uit zijn om herrie te schoppen: u kent dat gelul wel. Jaren later wordt het item eindelijk door de media opgepikt en vinden ze ons artikel weer terug. Zoals het geval is met de zaak van het Luzac College eind 2005. Onderzoek heeft na jaren voor de zoveelste keer uitgewezen dat we gelijk hadden. Vreemd genoeg komen de belanghebbenden weer terug met het zelfde ontkenrideltje. Alsof ze te dom zijn om bij te leren.
Sorry mensen, maar we kunnen domheid niet altijd compenseren. Er zijn nu eenmaal mensen met een bord voor hun kop en die altijd zullen blijven ontkennen hoeveel evidentie er ook gevonden wordt voor een stelling. Voor dat soort mensen zijn onze artikelen overduidelijk niet bedoeld. Notoire ontkenners, zoals dat volk genoemd kan worden, zijn naar onze mening hersenloze idioten die er enkel op uit zijn om misstanden in de doofpot te stoppen en zullen nooit kunnen bijdragen aan een waardevolle discussie. Een andere groep is slechts onwetend omdat er behalve Misdefinitie niemand is die hen wijst op vreemde redeneervormen in het denken. Zij kunnen met onze informatie hun kennis bijspijkeren en beter beslagen ten ijs komen tijdens discussies over hoe het onderwijs weer het onderwijs kan worden waar we trots op kunnen zijn.
Systeem gebaseerd op vertrouwen.
Waar is de waarde van het onderwijs nou op gebaseerd? Klassiek is het idee dat we naar school gaan om te leren. Hebben we dat gedaan, dan volgt er een diploma en dat diploma toont als het goed is schriftelijk aan dat we aan bepaalde eisen hebben voldaan. Onder die eisen vallen een mate van deskundigheid, vaardigheden en kennis. Is dat niet gebeurd, dan hebben we het probleem dat er wel een diploma is terwijl de kennis niet aanwezig is. Veel mensen denken al heel snel dat zoiets niet mogelijk is omdat zij het zich niet kunnen voorstellen. "Fraude? In een goed ontwikkeld land? Nee hoor, dat bestaat niet." Zo naïef met oogkleppen op naar de zaken kijken heeft ons nog nooit inzichten opgeleverd. Inzichten komen pas als we gedetailleerd kijken naar de aard van het systeem. De waarde van een diploma is grotendeels gebaseerd op vertrouwen.
Hoe simpel het ook klinkt: mensen vinden dat moeilijk te begrijpen. "Een diploma bewijst toch gewoon dat de kennis aanwezig is?" Nee, een diploma is niks meer dan een gedrukt of geprint stuk papier waar anderen iets op hebben geschreven. Ik kan ook een diploma voor u afdrukken. Daarop kan ik zetten wat ik wil. Bent u opeens een doctorandus omdat ik het zeg? Geloof u mij: als ik de bevoegdheid en mogelijkheid had om van het vertrouwen te genieten en ik wettelijk diploma's mocht uitvaardigen, dan had ik iedereen de waarde gegeven die hij verdient. Weg met al die HBO-diploma's die ten onrechte zijn uitgegeven. Helaas, ik heb niks te zeggen. Ik kan wel van alles gaan drukken en printen, maar het heeft geen waarde omdat niemand er waarde aan hecht. "Officiële instanties hebben die bevoegdheid toch wel," horen we u roepen. Jazeker, maar bevoegdheid om iets op te schrijven maakt het geen waarheid. Juristen noemen apen Nederlanders en Hogescholen noemen studenten op VMBO-niveau ingenieurs. Wettelijk gezien mag dat, maar er klopt geen flikker van.
Iets opschrijven impliceert niet dat het de waarheid is. Goed, uw school heeft uw diploma aangemaakt en uitgereikt. Hoe kan ik als werkgever bepalen of dat stuk papier echt waarde heeft? Omdat u het zegt? Omdat uw school het zegt? Dat laatste klinkt aannemelijk. Al komt het er wel op neer dat ik er maar op moet vertrouwen dat de school op de juiste wijze uw kennis heeft getoetst en het diploma een correcte weergave is van uw kennis. Is er gefraudeerd en wordt dat verzwegen? Dan zou ik daar pas achterkomen op het moment dat ik iemand al in dienst heb genomen. Of erger nog: op het moment dat er ongelukken gebeuren doordat de vereiste deskundigheid niet aanwezig is. Hoe komt het dat er alleen goed van vertrouwen overblijft als waardebepaling? Feitelijk komt dat door de onmogelijkheid om alles te controleren. U haalt uw diploma op school. Anderen zijn daarbij niet aanwezig en moeten jaren later uw vaardigheid aannemen op basis van een stuk papier.
Vertrouwen als basis aan de kant schuiven omdat fraude in theorie altijd kan voorkomen is echter veel te makkelijk. Een goed systeem met voldoende mogelijkheden tot controle, gedaan door deskundigen, moet kunnen garanderen dat een diploma ook daadwerkelijk is wat het zegt te zijn. Belanghebbenden roepen vaak dat dat het geval is. Er zou goed gecontroleerd worden, de misstanden waren incidenten en alles is weer onder controle. Fout! Vertrouwen moet worden opgebouwd. In beginsel moet er een systeem zijn dat bepaalde garanties biedt. Is dat systeem er, dan krijgt dat het voordeel van de twijfel aangezien deskundigen hun opgebouwde imago in de waagschaal stellen. Vervolgens moet het imago van de school opgebouwd worden en het vertrouwen worden verdiend. Zolang dat vertrouwen niet beschaamd wordt, vinden mensen het gerechtvaardigd om hen dat vertrouwen te geven. Wordt het vertrouwen wel beschaamd, dan zakt het in als een kaartenhuis en blijft er niks meer over.
Statistiek zegt: als we het opmerken, dan is het goed mis.
"Onzin," roepen tegenstanders. "Vertrouwen is niet nodig. Iedereen kan een school binnenlopen om te kijken hoe het er aan toe gaat. Bovendien is iedereen zo goed bezig en zo goed gemotiveerd dat fraude uitgesloten is." Ja, dikke reet voor dat soort redenaties. Natuurlijk kunnen we met enige moeite wat rondsnuffelen in scholen. Gelooft u ons: dat doen we ook regelmatig. Loop rond en hoor iedereen lachen. Prettige sfeer toch? Zouden er echt dingen gebeuren die niet door de beugel kunnen, dan zouden mensen immers niet zo vrolijk zijn. Kijk in lokalen: alles in orde. Niemand wordt misbruikt. Openbare werkplekken? Prima geregeld en iedereen keihard aan het werk. Mensen vergeten echter dat misstanden zich in het geniep en verborgen afspelen. Natuurlijk zitten leerlingen niet op de PC van de rector de cijferadministratie te hacken als ik toevallig langsloop. Uiteraard is de pedofiel niet bezig als ik een inspectie houd. Fraudeurs zijn niet openlijk in een lokaal bezig om valse diploma's uit te draaien.
Heel logisch allemaal. Het is alsof ze willen bewijzen dat er geen misdaden in Amsterdam worden gepleegd als we dat niet kunnen aantonen door een bezoek aan de stad. Ja hoor, ik ben honderden malen in Amsterdam geweest. Gelukkig nog nooit getuige geweest van een moord. Concludeert u dan ook dat er geen moorden in Amsterdam worden gepleegd? Nee. Dan begrijpt u ook meteen waarom fraude niet zo snel ontdekt wordt door de plaats des onheils te bezoeken. Grondig onderzoek is daar voor nodig en dan nog komt men er vaak pas achter als het al te laat is en het leed al is geschied. Ik kan u honderden goede plekken aanwijzen en duizenden gemotiveerde mensen laten zien op scholen waar misdaad hoogtij viert. Logischerwijs treft u de misdaad zelf niet snel aan. Men weet het prima te verbergen, de tijdsduur van het misdrijf is heel kort en de tijd dat het rustig blijft is relatief lang.
Een leerling kan in een seconde uithalen naar een andere leerling als de leraar even weg is. Ongeacht de hoeveelheid uren dat de leraar wel in de klas is en er niks gebeurt. Ziet u hoe dom het is om het aantal uren dat er niks gebeurt als maatstaf te nemen wetende dat de misdaad op zich heel kort duurt en gericht gedaan wordt tijdens momenten van onoplettendheid? Stuur maar duizenden inspecteurs op die scholen af. De leerling die enkel slaat als niemand hem kan zien zult u er niet uitpikken. Concluderen dat wat u niet ziet ook niet bestaat is dom. Door de korte duur is de kans statistisch gezien heel klein dat we het ontdekken omdat we slechts steekproefsgewijs kunnen controleren. Is er slechts sprake van een incident, dan is de kans op missen levensgroot. Enkel als het structureel voorkomt zullen we het kunnen ontdekken. Tegenstanders roepen dan dat we slechts 1 incident kunnen bewijzen. Wij stellen dat het feit dat we 1 incident met zo'n kleine kans hebben kunnen oppikken aantoont dat het wel structureel geweest moet zijn.
Staat een server 5 minuten open waardoor leerlingen cijfers kunnen veranderen, dan komen we dat hoogst waarschijnlijk niet te weten. Het incident is te kort om zelfs intern ontdekt te worden. Bij het Luzac College stond het systeem echter maandenlang open. De misstanden waren structureel. Over een langere periode waren leerlingen in staat om hun cijfers te veranderen. Geleuter over dat ze allemaal zo lief zijn en dat echt niet zouden doen helpt dan echt niet. Het vertrouwen is weg. Wat er verder ook beweerd wordt. Alle eerder gedane beweringen werden immers alleen maar voor zoete koek aangenomen omdat de instelling vertrouwen genoot. Nu dat wegvalt kunnen ze roepen wat ze willen, maar niemand kan met zekerheid zeggen hoeveel er gefraudeerd is. Ze zullen er door hun eigen schuld altijd met de nek voor worden aangekeken. De schijn van fraude is al voldoende voor een algehele vertrouwensbreuk.
Wantrouwen treft onderwijs.
Moeten we ons nu massaal zorgen gaan maken over de waarde van de diploma's? Wat ons betreft wel. Natuurlijk kunnen we net als de meeste mensen de kop in het zand steken en blijven roepen dat scholen goed en nuttig zijn. Trouwens, niemand bestrijdt het nut van goed onderwijs. Feit is alleen dat als het vertrouwen in het onderwijs weg is, de waarde van het diploma onderhevig is aan inflatie. Niet alleen haalt de huidige generatie een diploma dat in waarde is gedaald ten opzichte van oudere diploma's, maar ook reeds behaalde diploma's worden minder waard. Twee gevolgen zijn zeker schrikbarend. Leren is zelden leuk voor kinderen en de gedachte later een waardevol diploma te hebben is vaak de enige echte motivatie om al die jaren hard te leren. Na inflatie is dat gedaald tot een zesjescultuur. Waarom meer halen als een zes voldoende is voor hetzelfde waardeloze diploma?
Werkgevers zullen als gevolg hiervan steeds meer informatie verlangen. Ook van mensen die hun diploma al lang en breed bewezen hebben. Trainneeships zijn een direct gevolg van de inflatie: nu school niet meer deugt willen ze u enkel nog een paar jaar als veredelde stagiair hebben. Daar zit u dan met uw HBO diploma op VMBO-salaris. Ook intermediairs zijn daar een naar gevolg van. Werkgevers kunnen u niet meer op waarde schatten, dus laten ze dat waardeloze bureaus maar doen. En het buitenland? Zij lachen ons al helemaal uit. Met onze oude degelijke doctorandustitel hebben zij in eigen land een prima diploma. Nederland gaat steeds meer de communistische kant op. Het maakt niet uit hoeveel u heeft gestudeerd: uw papieren zijn evenveel waard als de papieren van hij die ze cadeau heeft gekregen. Heel erg treurig.
Reacties: 0 Pagina's: 1 |
Reactie toevoegen |
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|