|
283 # Hey there mr muslim, merry fucking Christmas! # |
Gepost door Misdefinitie op 25-12-2007 om 18:07.
Kerst is bij uitstek een gelegenheid om eens vriendelijk naar elkaar te glimlachen en een tijdelijke wapenstilstand aan te kondigen. Vrede op aarde en omdat God het wil zal het nooit meer oorlog zijn. Tot zo ver het gelul uit de sprookjesboeken, want in werkelijkheid staan mensen alweer te popelen om elkaar na die twee dagen de hersens in te slaan. Goede bedoelingen verdwijnen als sneeuw voor de zon, de lieve gedichtjes maken plaats voor keihard overlevensgedrag en de vijand blijkt uiteraard niet veranderd te zijn omdat het toevallig Kerst is geweest. Vrij logisch zouden we denken, aangezien ons land te maken heeft met de aanwezigheid van grote groepen niet-Westerse allochtonen die een totaal ander stelsel van normen en waarden kennen dan wij. Hoewel de kerstgedachte niet aan hen besteed is richten we toch onze kerstgroet richting hen die vinden dat ons land geen Kerst maar de jihad moet vieren. Hey there mr muslim, merry fucking Christmas! For damn that fuck the koran, and hear some holiday wishes. (Copyright South Park)
Verdraagzaamheid.
Samenleven is een hele grote prestatie. Om met elkaar te kunnen leven op een kleine oppervlakte waarbij we steeds verplicht met elkaar te maken krijgen moet we, of we nu willen of niet, bepaalde irritaties accepteren. Jammer voor alle moraalridders die denken dat iedereen gelijk is: mensen verschillen nu eenmaal. Verschillen in opvattingen, verschillen in mogelijkheden en verschillen in gedrag zorgen ervoor dat we allemaal wel eens iets doen wat een ander tegen de borst stuit. Meteen erop slaan is een wat barbaarse oplossing, daarom kiezen mensen in een nette rechtstaat voor de dialoog. Dat betekent dat we praten over problemen en een bepaalde mate van verdraagzaamheid moeten uitoefenen. Zo zal iedereen in Nederland moeten accepteren dat er nu eenmaal zoiets bestaat als de vrijheid van meningsuiting.
Zelfs als Nederland nog zoals het hoort uitsluitend uit blanken zou bestaan is het niet te voorkomen dat er af en toe ruzie in de tent ontstaat. Daarom ontstaan er regels die ervoor proberen te zorgen dat het een en ander rustig en ordelijk verloopt. Veel groter wordt het probleem als er tientallen verschillende nationaliteiten zijn die allemaal iets willen dat grote gevolgen kan hebben voor de maatschappij als geheel. Kijk, als de buurman continu zijn teringmuziek te hard zet, dan zijn er genoeg mogelijkheden om dat te doen ophouden. Desnoods krijgt hij een beuk voor zijn muil. Van een heel andere orde zijn 1 miljoen moslims die van Nederland een achterlijke moslimstaat willen maken waar middeleeuwse gebruiken nog volop in de belangstelling staan. Ja mensen, dan kunt u nog zo hard uw best doen om tijdens de Kerst de schone schijn hoog te houden, maar besef dat dat volk daar niks om geeft. Ze zijn in staat om uw leefomgeving zo te verpesten dat u er niet meer normaal kunt wonen.
Met alle respect voor de kerstgedachte en het beroep op de menselijkheid, maar wij kunnen simpelweg niet accepteren dat Nederland blijvende schade ondervindt van hun aanwezigheid. Kleine irritaties accepteren van de medemens is nog te doen. Tolereren gaat al een flinke stap verder. Daarvoor is het de bedoeling dat we ons neerleggen bij het verlies aan levensgenot omdat de aanwezigheid van andere mensen nu eenaal ongemak met zich kan meebrengen. Een afbakening die ons inziens ook meteen de grens aangeeft. Accepteren is te doen en tolereren kan tot een grens. Zodra tolerantie echter over moet gaan in verdraagzaamheid is het onacceptabel geworden. Verdragen gaat altijd samen met pijn. Lichamelijk en geestelijk. Er wordt zoveel geweld aan de leefomgeving en de Nederlandse cultuur aangedaan dat het bij de echte Nederlanders pijn doet. Zoveel ellende hoeven we niet te dulden. Koningin Beatrix vindt het echter verwerpelijk als we dat niet willen verdragen.
Arm mens. Zogenaamd "onafhankelijk" staatshoofd en enkel voor kunnen lezen wat linkse ministers als Ella Vogelaar uw voorschotelen. Niet gehinderd door kennis van zaken denkt u de wijsheid in pacht te hebben. Vergeet het maar. De koningin heeft hooguit nog een symbolische waarde en wordt gefinancieerd door een bevolking die er allang niet meer in gelooft. Naïef zijn is zo wel erg makkelijk. Ja, het is Kerst. En nee, het wordt geen vrede. Zo gaat dat nu eenmaal al honderden jaren. Ligt het aan verdraagzaamheid? Nee, wat ons betreft niet. Accepteren, tolereren en verdragen kunnen er niet voor zorgen dat er nooit meer rottigheid plaatsvindt. Sterker nog, het is een voedingsbodem voor ellende. Wat zou u ervan vinden als iemand dreigt uw woning in de fik te steken? Gaat u het dan voorkomen door de angst, die de bedreiging met zich meebrengt, te verdragen? Kennelijk heeft zoiets geen consequenties, dus dan is de verleiding om het echt te doen groter. U zult het toch weer gaan verdragen. Wij kiezen liever voor echte oplossingen in plaats van te zeuren over schijnverdraagzaamheid.
Klagen over verdraagzaamheid is een klassiek middel om mensen een schuldgevoel aan te praten. Alsof het niet verdragen dat een ander ons ringeloort de oorzaak is dat hij nog meer over de schreef gaat. Het is eerder andersom. Mensen waarvan ik weet dat ze rotzooi schoppen laat ik sowieso niet toe. Net zoals een kroegbaas allochtonen weigert aan de deur om rotzooi te voorkomen. Hij gaat ze niet eerst binnenlaten om later te concluderen dat hij steeds meer moet verdragen om het goed te praten. Eerder zal hij constateren dat als hij het voorkomt er geen problemen zijn. Landelijk gezien had dat ook moeten gebeuren. Dus niet 1 miljoen moslims binnenlaten en achteraf gaan zeiken dat we moeten verdragen dat we de oorlog vanuit het Midden-Oosten hier naar toe hebben gehaald, dat homo's van flatgebouwen moeten worden gegooid, dat vrouwen moeten worden besneden en dat ongelovigen moeten worden afgeslacht. In plaats daarvan van te voren de groep de toegang tot het land ontzeggen of, als ze al binnen zijn, het land uit te gooien.
Beatrix is van mening dat we niet zo individualistisch moeten zijn. We mogen zogenaamd niet het zicht verliezen op wat ons samen aangaat. Daar ligt nu juist het probleem. Moslims hebben hun cultuur en denkwijzen bijvoorbeeld zodanig ingericht dat het compleet haaks staat op wat wij denken en vinden. Vrouwen zijn hier gelijkwaardig aan mannen en worden niet gedwongen zich te verstoppen in een theedoek. Het gevolg daarvan is dat we met een domme mengelmoes van rassen zitten die geen gemeenschappelijk belang meer kennen. Nederlanders hebben als volk andere belangen dat de moslimbevolking die op werelddominatie uit is. Nederlands spreken versus Arabisch spreken. Smaken verschillen en opvattingen verschillen. Er is geen deelverzameling die "samen leven en verdraagzaamheid" heet. Juist door de bevolking te divers te maken en te verdragen dat er een burgeroorlog aan het voorbereiden is tussen de verschillende nationaliteiten verliezen we de controle over het land.
Twee kanten.
Heel belangrijk is ook de constatering dat verdraagzaamheid van twee kanten moet komen. Wanneer men mij vraagt om pijn te verdragen die een ander mij aandoet, moet de ander op z'n minst dezelfde pijn verdragen die ik de ander aandoe. Wel in proportie uiteraard. Het moet tevens noodzakelijk en goed zijn voor het land als geheel wil het te rechtvaardigen zijn. Vrouwenbesnijdenis toestaan om een aantal geitenneukers tevreden te stellen valt daar zeker niet onder. Ons land is immers niet gebaat bij dergelijke rituelen en het is ook niet noodzakelijk om die achterlijken hier te huisvesten. Komt de verdraagzaamheid eigenlijk wel van twee kanten? Loopt de koningin ons niet gewoon op te naaien door Nederlanders in een slachtofferrol neer te zetten? Zo van: verdaag maar, anders hebben wij het te moeilijk met dat berbervolk? We hoeven maar de vrijheid van meningsuiting erbij te pakken om te zien dat verdraagzaamheid, zoals gewoonlijk, enkel van de Nederlanders moet komen.
Dat is makkelijk aan te tonen door het principe "vrijheid van meningsuiting" nogmaals te belichten. Een recht dat iedereen heeft, maar welke vaak in botsing kan komen met elkaar. Meningen kunnen immers heel scherp en tegenstrijdig met elkaar zijn. Het beste valt het te illusteren met de rechtse politiek versus de linkse politiek. Zoals u regelmatig kunt zien mag de linkse politiek zo'n beetje alles zeggen en doen wat ze willen. Een mosliminvasie groter in aantal dan de nazi's van Hitler? Prima, geen linkse rat die protesteert. Partij van de Arbeid die in het buitenland theedrinkt met de terroristen van Hamas? Behalve een paar artikelen in de krant en onze verontwaardiging is er niemand geweest die dat erg vond. GroenLinks die pleit voor apartheid in metro's? Niks aan de hand. Maorijnissen van de SP dan die het communisme waardoor minstens 100 miljoen mensen de dood vonden niet afzweert? Geen weerwoord te vinden. "Verdraag het maar," roepen ze. Rechtse meningen willen ze echter niet verdragen.
Recent is bekend geworden dat de rechtse politieke partij Nieuw Rechts het slachtoffer werd van (linkse) onverdraagzaamheid. Doodsbedreigingen waren aan de orde van de dag en gekken zouden Michiel Smit en zijn kornuiten regelmatig bekogelen. Erg fijn volk. Leuteren over tolerantie en verdraagzaamheid terwijl ze zelf geen meningen willen verdragen. Dan hebben we het alleen over meningen. Men kan Michiel Smit hooguit amateurisme en het geven van zijn mening verwijten. Als verdraagzaamheid voor meningen al niet op zijn plaats is, hoe kunnen Beatrix en de linkse ratten ons dan verwijten dat we terrorisme en de vernietiging van Nederland (dat toch duizenden keren erger is) niet verdragen? Smit wordt zelfs voor de rechter gedaagd. Graag zouden wij willen weten hoe we de gehele achterban van landverraders voor het schavot krijgen. Oorlogmisdadigers en NSB'ers zouden tegen de muur moeten.
Minister Vogelaar van de PvdA is van mening dat Nederland een islamitisch land moet worden. Lekker met z'n allen besneden worden, geitenneuken, groepsverkrachtingen uitvoeren, criminele zaken doen, aan kleine kindertjes zitten en ons af en toe opblazen. Aangezien ze daardoor niet eens bedreigd wordt mogen we aannemen dat Nederlanders het rustig verdragen zonder verdere acties uit te denken. Dan komt Wilders. Hij is het er niet mee eens. De koran vindt hij maar een fascistisch boek omdat het aantoonbaar oproept tot haat, moord en terrorisme. Eind januari staat er een film gepland. Linkse verdraagzaamheid is opeens ver te zoeken. De politiek is al bezig om in het buitenland te roepen dat ze de mening van Wilders niet steunen, het demonisatieproces is in volle gang en Wilders moet zich zelfs afsluiten voor de rotzooi die hij van de vijand over zich heenkrijgt.
Overweging.
Wat blijft er nog over van de kerstgedachte? Vrij weinig. Echte Nederlanders en de rechtse kliek hebben geleerd zich te beheersen en fouten van de samenleving te verdragen. Wel is er een grens die stevig bewaakt dient te worden. Landverraders zullen het niet accepteren van hun bizarre plannen altijd scharen onder een gebrek aan verdraagzaamheid terwijl ze zelf niet eens een andere mening willen verdragen. Wat ons betreft is de discussie over verdraagzaamheid gesloten. We accepteren en verdragen geen terrorisme en vernietiging van onze cultuur. Punt. Wat links ook zegt en beweert. Ze zouden eerst maar eens moeten laten zien dat zij ook de vrijheid van meningsuiting aan de rechterzijde respecteren. Zolang Wilders nog het slachtoffer is van wat hij politieke intimidatie noemt hoeven ze bij ons niet aan te komen met gezeik over verdraagzaamheid.
Hoe moet het nu verder? Blijven we voor altijd in een spiraal van linkse onverdraagzaamheid zitten waarbij rechtse meningen worden weggedrukt? Aan het einde van de tunnel blijkt toch wat licht te schijnen. Zo wil Verdonk de krachten bundelen om samen met Wilders een grote rechtse vuist te maken tegen al dat gespuis dat het land zo vaak verraden heeft. Linkse media stellen weliswaar dat Nederland Wilders-moe aan het worden is, maar dat is een overwinning. Eerst bedreigt de vijand hem, daarna proberen ze het met negeren en daarna zal hij winnen. Wilders-moe? Laat ons niet lachen. Links heeft gewoon begrepen dat ze geen geldige argumenten hebben tegen zijn standpunten. Tevens beseffen ze dat aangifte doen geen zin heeft omdat hij niet strafbaar bezig is. Daar komen we vast nog op terug. Voor nu een prettige Kerst toegewenst.
Reacties: 0 Pagina's: 1 |
Reactie toevoegen |
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|