Mis·de·fi·ni·tie (de ~ (m.), ~s)
1 Politiek correct geformuleerde definitie waarmee men door middel van leugen en bedrog de werkelijke aard van misstanden probeert te verhullen door deze te rechtvaardigen.
- Misdefinitie gaat over misstanden en gedrag van criminelen, radicalen en terroristen.
- Stop de #CancelCultuur! Stelletje moraalnarcisten, u bent geen beter mens als u mensen uitsluit vanwege hun politieke gezindheid.
- De vrijheid van meningsuiting is absoluut! Wat wij mogen schrijven, bepaalt niet de juut!
- Stiekem sollicitanten googelen en ze dan cancelen? Uw naam wordt geregistreerd en doorgegeven!
Gebruikersnaam: Wachtwoord:
# Home # Boek HvA (Uitverkocht) # Registratie # Contact #
Misdefinitie artikelen
Pagina: 1 / 44: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44

862 Sociale druk sluipend gevaar
861 Het gevaar van massa-surveillance
860 Politiedwazen zijn geen bazen
859 Islamitisch geweld goedgepraat
858 Sexjobs suikerooms ordinair belazerd
857 Flexwet, uit met de pret
856 Asielopvang van God los
855 Ouderen een rotzorg
854 Regels te aangescherpt
853 Asielige propaganda
852 Onvoldoende is voldoende
851 Recht is een religie
850 Verpest door gepest
849 Dweilen met asielkraan open
848 Onderwijs niet relevant
847 Schuld op schuld stapelen
846 Hypocriete asielsmiechten
845 Minder gewaardeerde dieren
844 Werk aan de arbeid
843 Gevlucht is een klucht (1)

855 # Ouderen een rotzorg #
Gepost door Misdefinitie op 23-10-2015 om 23:19.
Bent u oud, dan is de kans groot dat u zich gedurende uw miezerige leventje meer dan 40 jaar lang de tyfus hebt gewerkt om vooral anderen te financieren met de vruchten van uw noeste arbeid. Nu u met een gebroken rug en versleten gewrichten piepend en kuchend achter uw rollator loopt en door iedereen met de nek aangekeken wordt, denkt u waarschijnlijk dat het eens tijd wordt dat de maatschappij iets voor u terug gaat doen. Dankbaarheid is niet nodig, maar een beetje respect en fatsoenlijke voorzieningen is toch niet teveel gevraagd aangezien u vele tonnen aan belasting hebt betaald waar alleen immigranten beter van zijn geworden. Dan komt u tot de schokkende ontdekking dat het leven nog een macaber einde voor u in petto heeft. De voorspoed die u in uw jonge jaren kende, blijkt niet ingegeven te zijn door liefde, maar door het feit dat mensen van u konden profiteren en dat kan niet als u te oud bent. Oud en gerimpeld, bent u op uw kwetsbaarst en heeft u juist behoefte aan goede zorg. Maar dan wordt u genadeloos afgedankt als een stuk vuilnis.

Ouderenzorg bedroevend.

Van jongs af aan komen de meeste mensen in Nederland in een gespreid bedje terecht. Uiteraard kent het leven van iedereen de nodige tegenslagen, maar over het algemeen wordt u naar een school gestuurd die het beste bij het milieu van uw familie past en komt de rest min of meer vanzelf aanwaaien. Hoewel u hoogstwaarschijnlijk net zo achterlijk bent als de meerderheid van de bevolking, kwamen de vriendjes vanzelf. Logisch, u was nog jong, mooi en geil. Interessant voor zowel volwassenen als kinderen. Vriendschappen komen en gaan, maar u kreeg er altijd een groter netwerk voor terug. Iets wat viral gaat, vindt zijn weg namelijk wel naar meer bekendheid. De komst van sociale media heeft er tevens voor gezorgd dat we tenminste altijd het gevoel hebben erg belangrijk te zijn en de immense vriendenlijsten zeggen genoeg. Tegen de tijd dat mensen ontdekken dat het allemaal nep is, zijn ze al oud geworden. Heeft u wel eens nagedacht over het ontstaan en behoud van uw netwerk? Opeens kan het voorbij zijn en dat gebeurt sneller dan u denkt.

Toegegeven, we hoefden hier op jonge leeftijd ook niet zo over na te denken. Wie gewoon met de stroom mee roeit, krijgt vrienden, een netwerk, een baan waarvoor de gemiddelde slaaf niet eens uit zijn bed wil komen en een heleboel beloften van de overheid. Alles goed geregeld, van de wieg tot aan het graf. Wanneer het u allemaal voor de wind gaat omdat u uw diploma bij wijze van spreken bij een pak Brinta krijgt en daarna meteen in een goede baan rolt waar u de komende tientallen jaren wel zoet mee bent, dan is nadenken nou niet bepaald iets waar u aan zult denken. De mensen die er wel over nadenken, meestal degenen voor wie het leven niet al te lief is, zijn bijvoorbeeld mensen die geen netwerk opbouwen omdat ze bijvoorbeeld gepest worden of mentaal geretardeerd zijn. De rest trekt zijn plan wel. Waarom zou u er ook een probleem van maken? Huisje, boompje, beestje. Uw carrière gaat voor. Desondanks raden we iedereen aan om gaandeweg ook eens te filosoferen over het moment waarop dat allemaal niet meer kan.

Want bent u zich ervan bewust dat vriendschappen vrijwel altijd alleen in een specifieke context ontstaan? Op school bent u bijvoorbeeld simpelweg tot elkaar veroordeeld. Vriendschappen ontstaan willekeurig. U kunt het proces wel sturen door anderen buiten te sluiten of aan uw reputatie te werken, maar doorgaans verliest u de meeste mensen uit het oog wanneer u van school gaat. Voor werksituaties geldt min of meer hetzelfde. Werknemers krijgen steeds minder een vaste baan. Dus moeten ze van baan tot baan hoppen en dat is niet bepaald bevorderlijk voor het opbouwen van een netwerk. Mensen die al wat ouder zijn, weten dat de situaties waarin u vriendschappen kunt opdoen, steeds schaarser worden. Jongeren gaan namelijk veelal naar dezelfde scholen en zitten daar relatief lang. Waardoor uw netwerk regelmatig een boost kan krijgen. Daarna ziet u dezelfde mensen steeds minder lang en oppervlakiger. Zodra u 30 en ouder bent, is het verval begonnen. Bent u dan niet in staat geweest om een begin te maken voor uw oude dag, dan heeft u een probleem.

Anja Machielse deed aan de Universiteit van Humanistiek onderzoek naar het sociaal isolement bij ouderen. Ouderen blijken inderdaad vaak geen netwerk (meer) te hebben om zich sociaal te kunnen redden. Daardoor zijn ze helaas afhankelijk geworden van professionele hulp. Hulp die peperduur is en altijd afstandelijk blijft. Betekenisvolle relaties aangaan is er niet bij aangezien een professional dat nooit kan en mag bieden. Hulpverleners trachten daarom met interventies op maat de ouderen weer te stimuleren om sociaal mee te draaien, maar waar het op neer komt is dat veel ouderen al te beschadigd zijn om nog sociale contacten aan te gaan en als dat wel lukt, ze het probleem hebben dat de maatschappij daar gewoon niet op ingericht is. Het klinkt heel hard om dit te zeggen, maar veel vriendschappen die u op jonge leeftijd kan opdoen, zijn gebaseerd op toevalligheid en de mogelijkheid tot profiteren. Van een oudere kan niemand meer profiteren, dus danken we ze massaal af en stoppen we ze het liefst in verpleeghuizen.

Onderzoeker Henning Tiemeier wijst op het probleem dat het geluk van ouderen ook nog eens afhangt van die vriendschappen en hun lichamelijke gezondheid. Het advies is simpel doch debiel: zorg er gewoon voor dat u tot op hoge leeftijd voldoende vrienden overhoudt. Allemaal leuk en aardig, maar wat gaat u die vrienden dan in hemelsnaam bieden? Heeft u daar wel eens goed over nagedacht? Wat bood u uw vrienden toen u jong was? Waarschijnlijk uw kut of gladde praatjes, maar we kunnen u de garantie geven dat u dat op latere leeftijd niet meer zo kunt gebruiken. Sterker nog, weet u waarom het mooiste meisje van de klas 20 jaar later vaak in de shit zit? Omdat iedereen haar wilde hebben toen ze nog geil was, maar zodra mensen ouder worden, worden ze minder waard. Kom niet aanzetten met ervaring en dergelijke, want via het internet kunnen we tegenwoordig zo'n beetje alles opzoeken. Uw waarde daalt. Er rust nog een groot taboe op het toekennen van waarde aan mensen, maar iedereen doet het. Dat valt niet te voorkomen.

Kijk, het is nogal simpel. Tot op hoge leeftijd zullen wij nog naar jonge meisjes willen kijken, maar zij niet meer naar ons. Dan kunnen we het lot nog enkele jaren rekken door voor die hoeren te betalen, maar er komt een moment waarop zelfs dat niet meer kan. Overige vriendschappen waren in onze jonge jaren slechts interessant omdat we van die mensen konden profiteren. Door bijvoorbeeld over hun rug een goede baan te krijgen. Maar ook dat is niet meer nodig. Of we gingen met mensen om die bijzonder veel kennis hadden over een onderwerp zodat we daarmee ons licht kunnen opsteken. Maar ook voor dat geldt dat we daar op bejaarde leeftijd echt geen interesse meer in hebben. Daar komt nog bij dat alle irritaties die we krijgen bij mensen in het algemeen, op oudere leeftijd extra hard binnenkomen. Omdat we ook te maken krijgen met lichamelijke ongemakken en dan al helemaal niks kunnen hebben. Ouderen hebben gewoon behoefte aan contact en goede zorg. Laat dat nu juist een groot probleem zijn.

Laten we eens wat vergelijkingen trekken tussen wat jongeren ervaren en hoe het op ouderen overkomt. Bent u jong en heeft u een pijntje, dat kunt u naar de dokter gaan. Of de dokter u nou goed helpt of niet: in 9 van de 10 gevallen zegt hij dat er niks aan hand is of dat u met een simpel pilletje eventjes geholpen bent. En dat is ook meestal zo. Jonge lichamen kunnen veel hebben en herstellen zich sneller. Ongeacht wat de dokter doet. Voor uw 35ste gaat u af en toe naar de dokter met steeds het gevoel dat u voor niks komt. Vaak gaan de probleempjes op den duur over. Na uw 35ste begint het echte werk, maar gelooft u ons, de mentaliteit van de doktoren en het ziekenhuispersoneel is niet veranderd. Konden we als jongeren dan gewoon de middelvinger opsteken omdat ze toch niet echt nodig waren: bent u oud, dan kunt u uw kwaaltjes niet meer negeren. Dan moet u zich wel laten opereren in een regulier ziekenhuis. Ouderen blijken vaak slechter uit het ziekenhuis te komen dan ze erin gingen. Vooral nazorg en medicijnen hebben gebreken.

Komt een jongere in het ziekenhuis, dan heeft hij een heel netwerk dat hem kan opvangen. Waaronder zijn eigen ouders. Verlaat een oudere het ziekenhuis, dan moet hij zelf maar zien hoe hij de dag doorkomt. Zo halen wij de mensen in ons netwerk waaronder familie, vrienden en kennissen gewoon op bij het ziekenhuis, maar moeten ouderen terug vallen op commerciële diensten. Deugt er iets niet, dan kunnen jongeren aan de bel trekken. Of een klacht indienen, procedures volgen of desnoods geweld gebruiken. Bent u lichamelijk zwak, dan bent u eerst en vooral bezig met overleven. U kunt geen kant meer op. Het klinkt surrealistisch en het is moeilijk voor te stellen als u als jong persoon alles heeft wat uw hartje begeert, maar ouderen lopen tegen al dit soort problemen aan. Om nog maar te zwijgen met het verplicht moeten omgaan met nieuwe systemen en eisen die niet eens bestonden in hun jonge jaren. Vraag maar eens aan een oudere hoe de zorg in hun tijd geregeld werd en u schrikt van de bureaucratische rotzooi die we nu hebben.

Nazorg wordt naar mate u ouder wordt steeds belangrijker aangezien u volledig afhankelijk wordt van die zorg en slecht werk niet langer kan negeren. Waar u toen u nog jong was gewoon uw schouders kon ophalen en door kon gaan met uw ongezonde levensstijl, vraagt het oude lichaam ook na een operatie nog een heleboel zorg. U krijgt het meteen op uw bordje als dat niet goed geregeld is en kunt niet meer terugvallen op de alternatieven. Dus wat gaan ze dan voor u doen? Wel, ze introduceren een keurmerk. Nederland is namelijk kampioen bureaucratie. Als het op papier maar theoretisch goed geregeld is, dan kan iedereen met een "goed" geweten gaan slapen. Of u daar in de praktijk ook iets aan heeft moet u maar afwachten, maar dan is verder niemand die zich daar echt verantwoordelijk voor voelt. Ze hebben zich immers aan de regels gehouden en wat bent u voor een oude zeur die daar weer over gaat klagen? Voorbeelden genoeg die ze kunnen geven waarbij het keurmerk wel degelijk het verschil maakt, maar de slager keurt zijn eigen vlees.

Op papier kan een professional wel aangeven dat hij even bij u langs komt om te controleren of de nazorg is opgestart, maar we weten allemaal hoe dat er in de dagelijks praktijk aan toe kan gaan. Een arts die het eigenlijk veel te druk heeft en geïrriteerd is dat hij bij u langs moet gaan omdat hij zijn geld toch wel krijgt. Hij komt binnen, stelt wat vragen, werkt op grond van zijn dagelijks routine een checklist af en vertrekt weer. Schaamt u zich een beetje als oudere en wilt u zich vooral groot houden, dan kan het voorkomen dat u de arts iets wijs maakt en hij te snel de conclusie trekt dat alles goed is. Net zoals u dat ook altijd overkwam toen u nog jong was. Wie herinnert zich niet de vragen van de arts of u gezond bent of klachten heeft. Dat bagatelliseert iedereen omdat we niet zeurderig willen overkomen. Bent u jong, dan loopt het wel los, maar als oudere zult u vaker echt iets hebben. Hoeveel berichten horen we wel niet in de media dat het toch verkeerd is gegaan ondanks dat iedereen zich aan het protocol gehouden heeft?

Misschien herkent u wel de frustratie die u heeft als u uw huisarts of de tandarts moet bellen voor een afspraak. Eigenlijk bent u van te voren al een beetje zenuwachtig en zit u vol morele bezwaren om de arts "lastig te vallen" met uw problemen. Met trillende stem pakt u de telefoon op waarbij de eerste stap is uw schaamte te overwinnen en de assistente te vertellen wat er aan de hand is. Dat doet u uiteraard zo eerlijk mogelijk, zo bent u nu eenmaal. Dan merkt u dat de assistente tegenwoordig fungeert als een soort poortwachter. Vindt zij het niet belangrijk, dan krijgt u geen afspraak. Dus moet u met de billen bloot in de hoop dat de assistente het op een gegeven moment genoeg vindt en voor u een afspraak plant. Die afspraak kunt u daarna slechts met moeite nakomen, want u voelt zich kut omdat u niet weet wat er gaat gebeuren, of de arts wel een beetje fatsoenlijk zijn werk doet en er niks met gaat. Praktische bezwaren stapelen zich op en als u jong bent, zet u zich er makkelijk overheen. Maar wat als die gevoelens heftiger worden?

Financieel wordt zorg ook steeds meer een probleem. Als jongeren hadden we nooit geld, maar ja, als kind begonnen we met een melkgebit dat er best uit mocht rotten en jonge tanden zijn nog niet zo versleten dat we veel dure behandelingen nodig hadden. Bovendien kwamen we uit de tijd dat we ons nog konden verzekeren via het ziekenfonds. Toen we begin deze eeuw nog studenten waren, konden we ons goedkoop particulier verzekeren voor maximaal 40 euro per maand. Probeer dat nu maar eens. Aanvullend verzekerd zijn is thans de eis als u zich niet blauw wilt betalen bij de tandarts. Is dat niet mogelijk, dan zult u zonder aanvullende verzekering voor vrijwel alle behandelingen zelf moeten opdraaien. Hoeveel dat precies kost? Dat kunnen de artsen u natuurlijk niet van te voren vertellen. Dat ligt eraan hoeveel ze aan u willen verdienen. Pardon, hoeveel zorg u precies nodig heeft op uw leeftijd. Veel ouderen die zelfstandig blijven wonen, kunnen daarom nooit meer een tandarts bezoeken met alle gevolgen van dien.

Vervolgens worden ouderen inzet van een onethische politieke discussie. Er zouden meer regels moeten komen en de zorg zou gewoon betaald moeten worden. Ook zouden er meer specialistische tandartsen moeten worden opgeleid die er wel zin in hebben om ouderen een beetje fatsoenlijk te behandelen. Nogal problematisch, want behalve dat ouderen vaak een slecht gebit hebben omdat de zorg die ze in het verleden hebben gekregen totaal niet deugde, ze zijn ook niet meer zo fit om de behandelingen te ondergaan. We vragen ons af waarom daar niet allang iets mee gedaan is. Voordat ouderen achteruit gaan, moeten ze terecht kunnen in de zorg ter preventie van de ergere aandoeningen. Alleen vindt niemand dat interessant. Zeker verzekeringen niet, want die snappen ook wel dat ze aan zo'n oud stuk vuilnis dat alleen maar stinkt geen flikker kunnen verdienen. Jongeren willen ze. Die maken minder gebruik van de zorg. Mensen boven geld stellen. Een lastig dilemma dat voorlopig nog wel deze discussie zal blijven beheersen.

Opiniemakers beschrijven extreme en mensonterende situaties waar ouderen mee te maken kunnen krijgen. Aanleiding vormen de bezuinigingen die de overheid de afgelopen jaren heeft doorgevoerd in de zorg. Ouderen worden geacht om steeds langer thuis te blijven wonen. Eenzaam en alleen, wat er ook aan de hand is. Zolang u volgens een of andere bureaucraat slechts een lichte achteruitgang heeft, moet u maar eenzaam blijven rotten in uw gesubsidieerde woning. Niemand die echt naar u omkijkt. Behalve dan af en toe een verplicht nummertje van een of andere hulpverlener. Die niet echt naar u omkijkt, maar hooguit bezig is om zo snel mogelijk weer te kunnen vertrekken om een positief rapport te kunnen opmaken. Dan is zijn geweten ook alweer gesust en zijn portemonnee weer gevuld. Ouderen zijn in hun visie alleen maar lastig en er moet wel geld worden verdiend. Anders loont het niet en kunnen ze beter gaan oplichten. Zodoende wordt er met ouderen gesleurd en gepleurd. Woorden schieten hier tekort, maar als u het precies wilt weten, praat eens met ouderen.

Vroeger als u oud werd, dan kwam u na uw pensioen al gauw terecht in een bejaardentehuis of, als u er slechter aan toe was, een verzorgingstehuis. In beide instellingen werd u dan verzorgd tot aan het einde. Met als doel u nog een menswaardig bestaan te geven totdat u het tijdelijke met de eeuwige maagden van Allah kon verruilen. Thans moet u net zo lang creperen totdat de overheid daar gezeik mee krijgt en ze u moeten plaatsen in een tehuis waar u extra zorg krijgt. Inmiddels zijn uw kinderen allang het huis uit en druk bezig met hun carrière waardoor ze het allemaal wel best vinden. Vader en moeder in een tehuis waar ze nooit op bezoek hoeven te komen en gewoon hun eigen leven kunnen leiden. Schijt aan moeder die twee weken lang in een vieze poepluier moet doorbrengen vanwege de linkse bezuinigingen. Dat is die hoer haar verdiende loon nadat ze een leven lang op de PvdA of D66 gestemd heeft. Totdat ze een keer op bezoek komen, de mensonterende omstandigheden zien en op Facebook gaan roeptoeteren dat het allemaal zo erg is.

Feitelijk zijn door deze constructie alle ouderen op den duur te klos. Zolang men u nog goed genoeg vindt, kunt u de tyfus krijgen. Al valt u continu en ligt u dagenlang in uw eigen bloed te stikken omdat er toch geen hulp komt opdagen. Bent u er heel slecht aan toe, dan komt u terecht in een tehuis waar de omstandigheden op z'n zachtst gezegd niet zijn zoals u gewend bent. Maar ach, als u toch al rijp bent voor de sloop, dan merkt u niet eens meer dat u leeft niet waar? Dan hebben we nog een hele tussengroep. Niet goed genoeg meer om zelfstandig thuis te blijven wonen, maar niet slecht genoeg om in zo'n moderne verzorgingstehuis te zitten. Gaan uw kinderen heel veel stampij maken, dan kan het voorkomen dat u nog half goed bent terwijl u wel tussen de dementen wordt geplaatst. Leuk hoor om als u nog helder van geest bent, tussen de zombies te zitten. Hoewel, als u met links omgaat is dat vertrouwd. Zorg nou gewoon voor opvanglocaties voor alle stadia van het ouder worden. Dat hebben onze ouderen gewoon verdiend.

Wanneer je als jongere heel kleinzerig naar de huisarts gaat voor een wondje, dan kan je min of meer zelf bepalen of je aan zijn advies gehoor geeft. Wij kregen meestal een bullshitverhaal van de dokter waarna hij ons een recept gaf met een standaardpilletje of antibiotica. Eenmaal buiten hadden we al beslist dat hij het heen-en-weer kon krijgen en deden we er verder niks mee. Bent u een dagje ouder, dan worden de gebreken ernstiger tot op het moment dat u het niet meer kunt negeren. U bent dan volledig met handen en voeten gebonden aan de arts en zijn kwakzalverij. Naar de apotheek dan maar om die chemische troep op te halen die u meer van binnen kapot maakt dan het zal genezen. Ouderen komen er dan pas achter dat medicijngebruik alles behalve eenvoudig is. Van verpakkingen die niet open willen tot piepkleine lettertjes die voor hun oude ogen onleesbaar zijn waardoor ze het verkeerd gebruiken. Praktische problemen bij het gebruiken van medicijnen worden nog altijd niet opgelost omdat de industrie zo de meeste winst maakt.

Zorgverleners geven aan dat ze zelf de problemen niet kunnen oplossen omdat er nauwelijks sprake is van samenwerking. Iedereen wil wel graag uw gegevens hebben om geld te verdienen, maar daarmee wordt enkel uw privacy geschonden en nooit iets verbeterd in de zorg. Informatie uitwisselen en misbruiken, dat is waar ze goed in zijn. Nooit wordt het in uw voordeel ingezet. Men zou minder aan uw gegevens en geld moeten denken en meer in het belang van de patiënten, maar hey, stelt u zich eens voor dat iedereen met gezond verstand gaat denken in plaats van met imbeciliteit. Ondertussen horen we de signalen dat het kabinet vindt dat ouderen zelf maar hun broek moeten ophouden. Dat klinkt op het eerste gezicht logisch, totdat u beseft dat ouderen al zodanig worden uitgekleed en afgeperst dat ze niet eens meer een broek bezitten. Uit onderzoek blijkt dat onze ouderen er tot wel 13 % op achteruit zijn gegaan. Pas nadat de PVV zijn woede uitte over dit feit, komen de sociale media los en zijn mensen opeens solidair.

Door al deze linkse uitzuigerij, mijden de 3 miljoen gepensioneerden in ons land noodgedwongen de zorg. Gebruik maken van de socialistische heilstaat betekent voor mensen die hun hele leven land gewerkt hebben immers dat ze verneukt worden middels bizarre constructies als eigen risico, bijdragen en participatie. Vandaar dat ze het op een gegeven moment maar opgeven en dan helemaal niet meer van de zorg gebruik maken. Tot groot genoegen van de linkse overheid, want mensen die toch al te oud zijn om iets op te brengen, kunnen maar het beste snel hun graf in rotten. Zulke ideeën komen natuurlijk van die nietsnutten die hun goede baantjes van vriendjes hebben gekregen. Zoals kantoorambtenaren. Licht werk, geen stress, geen inspanning en dan maar oordelen dat iedereen best kan blijven werken tot zijn 67ste. Zelfs als u een extreem zwaar beroep heeft. Gelijkheid blijheid. Daarna mag u doodvallen. Zeg eens eerlijk, als u van te voren ziet aankomen dat u als zwerfvuil behandeld gaat worden, doet u dan tijdens uw jonge jaren minder uw best?

Hulpverleners melden inmiddels dat steeds meer ouderen op de spoedeisende hulp belanden. Verplicht langer thuis moeten wonen, betekent meer kans op ongelukken en houdt lijnrecht verband met de verwoede bezuinigingsdrift van de overheid. Wel, u weet wat we zeggen als het over bezuinigen gaat. Ze moeten niet hardwerkende burgers afknijpen als ze door ouderdom te zwak zijn om hun eigen reserves aan te spreken, maar simpelweg minder verspillen. Al is dat altijd aan dovemans oren gericht. En dan worden de problemen elke keer erger. Brandwondenartsen melden dat er ook steeds meer ouderen zijn die ernstige brandwonden hebben opgelopen door koken, kachels en kaarsen. Ook zij wijten dit aan het falende beleid van de socialistische beunhazen in Den Haag. Wie hier verantwoordelijk voor is, moet haast geen geweten hebben. Helaas richten de roekeloze ouderen niet alleen schade aan bij zichzelf. Opeens kunt u overhoop gereden worden door zo'n ouwe op een scootmobiel. Ze stoppen niet, maar rijden stiekem weg.

Overweging.

Tijdens uw jonge jaren neemt u het leven gewoon zoals het komt. Meestal komen de problemen wel goed omdat er altijd wel mensen zijn die u daarbij willen helpen. Besef dat deze situatie niet eeuwig zal voortduren. Ooit zult ook u geconfronteerd worden met het feit dat al uw vrienden in uw netwerk u alleen maar hebben gebruikt omdat u als jongere iets te bieden had. Geile seks, geld, macht of aanzien. Ouderen hebben daar totaal geen behoefte aan en kunnen dat ook nooit meer bieden aan de jongere mensen die hen zouden moeten helpen. Dus zijn ze overgeleverd aan de professionals die keihard zaken doen voor het slijk der aarde. Met als gevolg eenzaamheid en continu het gevoel hebben dat iedereen uw zakken binnenste buiten probeert te keren. Daar komt nog bij dat professionele zorg peperduur is geworden door het socialistische systeem van inkomensafhankelijk voor iedereen betalen. Dat gaat niet goed. Bent u dan toch bereid en in staat om diep in uw portemonnee te graven, dan zult u merken dat men u aan het belazeren is.

Oplossingen zijn erg lastig aangezien het allemaal om geld draait en de linkse randdebielen met een gat in hun handen altijd op de pluche blijven zitten. Van ouderen wordt verwacht dat ze zelf iets opbouwen om later een goede oude dag te hebben, maar dan komen we tot de kern van het probleem. Namelijk dat deze hele fucking maatschappij is ingericht op basis van het maken van schulden en het water aan de lippen krijgen met betrekking tot de financiën. Doorgaans zijn mensen in hun jonge jaren helemaal niet in staat om iets op te bouwen voor later en moeten ze het, als ze eenmaal oud en hulpbehoevend zijn, ontgelden. Dat is wat er wat ons betreft ook snel moet veranderen. Aangezien de linkse overheid er niet voor kan zorgen dat we een onbezorgde oude dag hebben, zullen ze ten minste moeten regelen dat we zelf de mogelijkheden krijgen om te bouwen aan de toekomst en dat is lastig zat. Bied jongeren middels een belastingverlaging de kans om te sparen voor later. De linkse hobby's zijn nu al te vaak gespekt.

Het is schrijnend om te zien dat asielzoekers als economische profiteurs beter behandeld worden dan onze ouderen die vaak 40 jaar of langer hebben gewerkt om deze maatschappij draaiende te houden. Stank voor dank terwijl anderen met het geld en de eer gaan strijken. Wordt er dan eindelijk eens iets voor u gedaan, dan komen ze met papieren protocollen, keurmerken en af en toe een theekransje om de boel nog eventjes te sussen. Eigenlijk boeit het ze geen reet hoe het met u gaat, maar zijn ze alleen bezig om te kijken hoe ze zo makkelijk en goedkoop mogelijk kunnen voorkomen dat de sociale media ontploffen over hoe onmenselijk we met onze ouderen omgaan. We hebben ervoor gekozen om de manier waarop ouderen concreet behandeld worden niet tot in detail uit de doeken te doen. Daar zijn andere platformen voor. De details zijn ook niet per se nodig om toch van oordeel te zijn dat het niet deugt. Ouderen mogen niet worden afgedankt alsof het een oud apparaat betreft dat we niet meer nodig hebben. Ooit bent u zelf die oudere, vergeet dat niet!
Reacties: 0
Pagina's: 1

Reactie toevoegen
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
 Houd het hier netjes. Hartelijk dank.

Misdefinitie
Copyright (c) 2004-2024.

C:\>Misdefinitie\type info.txt
Contact opnemen kan via een e-mail naar info apending misdefinitie.nl.