|
| 854 # Regels te aangescherpt # |
Gepost door Misdefinitie op 18-10-2015 om 23:16.
Weet u waarom we graag naar de jaren '80 en '90 terug zouden willen gaan? Minder allochtonen, minder schulden en minder linkse ellende is natuurlijk evident, maar het gaat ook om iets anders. Ten eerste was alles relaxter en leek het gezonde verstand nog te bestaan. Ten tweede was de techniek die toen geïntroduceerd werd goed genoeg voor een grandioze ervaring en productief zijn, maar tegelijkertijd was de automatisering te beperkt om ons leven echt te beheersen. Privacyaspecten en alles wat daarbij kwam kijken was nog nauwelijks een probleem omdat de techniek te groot, te duur en te beperkt was om massa-surveillance mogelijk te maken. Ook allerlei wetten en regelgeving die op technologische vooruitgang en politieke waanzin gebaseerd kan worden, stonden toen nog in de kinderschoenen. Ruim 30 jaar later zien we wat voor schadelijke uitwerking het heeft. Beleidsregels worden continu aangescherpt. Continu krijgen we het akelige gevoel dat de broekriem steeds strakker wordt aangespannen met als doel totale controle.
Waar is dit allemaal voor nodig?
Eerst even een uitstapje naar de manier waarop mensen leren en ervaringen opdoen. Stel u organiseert een feestje. U heeft daar nog niet zoveel ervaring mee, dus u rommelt maar wat aan. Met uw eigen geld schaft u een heleboel meuk aan om te eten en te drinken, u bent heel losjes met uw huisregels om vooral uw gasten niet tegen de borst te stoten en u vindt het geen probleem als de mensen die komen introducees meenemen. We zijn allemaal gelijk en het zijn allemaal vrienden niet waar? Vanzelfsprekend gaat u er vanuit dat iedereen wel zijn fatsoen zal houden en iedereen over een gezond verstand beschikt. Zo hoeft u niet per se uit te leggen dat het niet de bedoeling is dat uw gasten als varkens op uw mooie bank schijten, dat zou u zelf ook nooit doen. Zo simpel is dat. Desondanks gaat het op de grote dag gruwelijk mis. Niet alleen komen er veel meer mensen dan verwacht, maar ze slopen ook nog eens alles. Achteraf beseft u dat u wat te makkelijk bent geweest met de regeltjes, vandaar dat u de regels wilt aanscherpen.
Uiteraard is dat geen enkel probleem, alles om verder gedoe te voorkomen niet waar? Na een aantal feestjes denkt u precies te weten waar het allemaal mis gaat. Het ligt aan bepaalde gasten, dus wilt u alleen vrienden uitnodigen. Waarna bepaalde mensen verontwaardigd verhaal komen halen waarom zij niet meer als beste vrienden worden gezien. En opeens blijven een heleboel mensen, waarvan u wel graag wilde dat ze komen, gewoon weg omdat hun vrienden van vrienden niet meer welkom zijn. U stelt voor dat de aanwezigen van te voren zelf ook iets meenemen, maar dan blijkt dat een rotzooitje op te leveren aangezien ze of met niks of met troep aan komen zetten. Kortom, het wordt er niet gezelliger op. Mensen gaan u een zuurpruim vinden. Dat lelijke mens met haar vervelende regeltjes terwijl wij gewoon ongegeneerd willen feesten. Dat gaan we dan voortaan maar ergens anders doen, waar dat dan ook wezen mag. Regels aanpassen blijkt in de praktijk "veel strenger worden", maar de waardering wordt er niet meer om.
Dan komt u tot het heldere inzicht dat u de regels niet te strak moet maken in de hoop dat mensen gaan gehoorzamen en u alles onder controle kunt houden, maar dat u net die regels moet aanpassen die gehoor zullen vinden. Regels die u net zolang kunt finetunen totdat ze perfect zijn. Wel, uiteindelijk komt u erachter dat het niet per se aan de regels lag, maar dat u gewoon slechte vrienden had en dat het later pas een kwestie werd van te strenge regels. Steeds aanpassen van wat vast hoort te staan, maakt meer stuk dan problemen bij de bron aanpakken. En dat is nu precies wat er vaak fout gaat in deze maatschappij. Sommige dingen waren tientallen jaren geleden best wel goed geregeld, maar sinds de komst van de automatisering is men op basis van wat zogenaamde ervaringen uit het verleden veranderingen gaan toepassen die niet zo goed in de smaak vielen. Een antwoord vinden zal een uitdaging worden. Belangrijk is het besef dat regels niet louter strakker gemaakt moeten worden uit eigenbelang. Dan blijft het een wankele balans.
Uiteraard vertellen we dit niet om u persoonlijk thuis de les te lezen, maar omdat dit een groter maatschappelijk probleem is. Een concreet voorbeeld vormt het Juridisch Loket. Door de overheid in het leven geroepen om gratis juridisch advies te verzorgen voor sloebers om tenminste nog de schijn op te houden dat de rechtsstaat er ook voor hen is. Vroeger kon u daar gewoon willekeurig binnenlopen, uw probleem voorleggen en wat advies krijgen. Wel waardeloos advies, maar voor veel mensen was het tenminste iets. Na een aanpassing van het beleid kreeg u steeds vaker te horen dat u een advocaat moet gaan zoeken. De deskundigheid verdween en er zaten in het vervolg gewoon wat toiletjochies die net aan het woord advocaat konden uitkramen. Eerst kreeg u nog een uitgeprinte lijst mee, daarna moest u het zelf uitzoeken op het internet en nog wat later begonnen ze reclame te maken voor vriendjes. Uiteindelijk begon het Juridisch Loket naar uw persoonlijke gegevens te vragen en nu is de vrije inloop volledig vervangen door afspraken.
Vanuit het beleid is dat eenvoudig te verklaren. Er wordt iets aangeboden, dat gaat moeizaam en om het makkelijker te maken, kleden ze het net zo lang uit totdat de werkdruk daalt. Een verbetering noemen ze het dan, maar voor degenen die er gebruik van maken is het meestal een verslechtering. Dit verschijnsel noemen wij dichtregelen. Des te langer iets bestaat, des te groter is de kans dat de regels aan alle kanten worden aangescherpt. Net zolang totdat het niet meer praktisch is om te gebruiken en het net zo goed achterwege kan blijven. In plaats dat we als mensheid onze ervaringen delen en er beter van worden, misbruiken we ervaring om lamlendiger te worden. Om minder te hoeven doen. Alles draait uiteraard om geld, het is tegenwoordig gewoon niet meer te betalen om dezelfde dingen als vroeger te doen, maar geef dat dan toe. Hef het dan op. Geef anderen de kans het voortaan beter te doen. Doormodderen en steeds gefrustreerder de regels aanpassen, zorgt alleen maar voor nog meer onbegrip.
De dokter, de huisarts, helaas moeten we allemaal wel eens gaan. Mensen zijn nu eenmaal zwak gebouwd. Vroeger, tot begin jaren '90, hing er bij de dokter een bordje met daarop zijn tarieven. Gewoonlijk was dat zo'n 25 gulden voor een consult, een slordige 12 euro. Dat consult mocht dan wel 20 minuten duren. Duurde het langer, dan betaalden we 25 gulden extra. Gewoon handje contantje. Later konden we wel in het ziekenfonds of ons particulier gaan verzekeren, maar wie daar principiële bezwaren tegen had of de dokter net zo privaat zag als de kapper, betaalde gewoon zijn 25 gulden en verder niks. Voorts haalde hij nog voor 10 gulden een zalfje en was hij klaar. Particulier verzekeren begon tot eind jaren '80 al bij 40 gulden per maand, nog geen 20 euro. Ja, u schrikt van die bedragen, maar het werd dan ook veel erger. Ook hield de eed die de arts aflegde nog in dat hij 24 uur per dag arts is. Jawel, voor 25 gulden per consult konden we de huisarts dag en nacht uit zijn bed bellen als er iets aan de hand was.
Toen kwam links en die zei: "Vrije markt? Privaat? Niks daarvan. We maken er een verplichte overheidsverzekering van. Juridisch regelen we het zo dat de verzekeraars voor het recht private ondernemingen zijn, maar vanwege alle overheidsdwang, is het toch gewoon socialisme. O ja, we noemen het dan wel privatiseren om verwarring te scheppen." En hoppa, van 25 gulden per consult of 40 gulden per maand voor een volledige verzekering, gingen we tot 185 euro (!) per maand betalen. Dat is bijna 500 gulden per maand. Daar konden we in de jaren '90 gewoon de hypotheek van een koophuis mee betalen. Ook werd de dokter opeens een huisarts. Niet bereikbaar buiten kantooruren. Is er 's avonds of 's nachts nood aan de man, dan moeten we naar de huisartsenpost bellen. Terwijl er zelfs in de randstad dorpen zijn waar dat 10 kilometer verderop ligt. Leuk als u een spoedgeval heeft. Was dat eventjes schrikken. Thans ziet de huisarts ons liever niet meer komen, want hij krijgt zijn geld toch wel.
Goed, we betalen nu dus minstens het 10-voudige in vergelijking met 15 jaar geleden. Ruim 2400 aan verzekeringskosten als u ook aanvullend verzekerd wilt zijn, 2500 euro bijdrage van uw werkgever en zeg nog zo'n 500 euro dat ze inkomensafhankelijk hebben gemaakt. O ja, ook nog eens bijna 400 euro aan eigen risico. Dat is dus jaarlijks bijna 6000 euro aan zorgkosten terwijl er vroeger jaren waren waarin we hooguit een paar keer 25 gulden betaalden. Natuurlijk, bij dat grote bedrag zitten ook de hypothetische kosten voor als we een ongeluk zouden krijgen of bestraald moeten worden vanwege kanker, maar hey, als we tientallen jaren dat geld zouden kunnen sparen, dan hadden we op een volledig vrije markt echt wel de zorg kunnen krijgen die we nodig hebben. De zorgkosten rijzen namelijk vooral de pan uit omdat de linkse overheid alles probeert te reguleren. Dat begint al met bepalen welke artsen mogen studeren. Overheidsdwang en overheidsregulatie, dus socialisme. Duizenden euro's aan zorgkosten voor iets wat gemiddeld een paar tientjes hoort te kosten.
Ja ja, als we in het ziekenhuis terecht komen redden we het niet meer met die 25 gulden, maar op een vrije markt huren we voor 100 euro per nacht een kamer in een hotel en voor een paar honderd euro per uur een arts. Dat kunnen we dan makkelijk zelf betalen. Maar helaas, we zitten vast in het keurslijf van de slinkse politiek. Duizenden euro's betalen om dat systeem aan de gang te houden en nog is het niet genoeg. Dan komt de zoveelste aanscherping. We mogen niet zomaar meer naar specialisten, maar we moeten worden doorverwezen. Waardoor we het risico lopen dat als we een slechte huisarts hebben, we veel te laat bij iemand terecht komen die wel zijn vak verstaat. En het is nog niet genoeg. Hoogleraar Wynand van de Ven stelt dat we bovenop die duizenden euro's ook nog 10 euro extra moeten betalen voor elk bezoek aan de huisarts. Hallo, weet meneer niet dat die 10 euro vroeger de totale kosten waren?! Als de dokter kon werken voor 10 euro en we die 10 euro nu weer moeten betalen, dan moet die hele vieze zorgverzekering meuk verdwijnen.
Onbezorgd kochten we vroeger treinkaartjes aan het loket. Van te voren waren de prijzen bekend en als er al een keertje een verhoging was, dan was dat nog te overzien. Met een kaartje in onze portemonnee, konden we er de hele reis zeker van zijn dat we konden aantonen daadwerkelijk betaald te hebben. Van te voren afgerekend, dus ook geen problemen op de terugweg, storingen of verlies van geld. Opeens werd het systeem met papieren kaartjes vervangen door de nu heel bekende OV-chipkaart. Weg privacy aangezien het mogelijk werd om alles en iedereen continu te volgen. Weg zekerheid aangezien die digitale meuk enkel virtueel bestaat. Voor de reiziger is er geen enkele manier om tijdens de reis zeker te weten dat we niet zwart rijden. Onzekerheid dus. Om nog maar te zwijgen van de vele storingen, geld dat zomaar verdwijnt en de continue prijsverhogingen die eveneens onzichtbaar blijven. En hoe werkt het allemaal? Tientallen jaren konden we prima met papieren kaartjes uit de voeten, nu moest het opeens aangescherpt worden. Kosten: 10 miljoen euro.
Voordat we toegang hadden tot het internet, kregen we louter informatie via de reguliere media, boeken, tijdschriften en obscure blaadjes. Erg eenzijdig en partijdig, maar omdat het aantal bronnen beperkt was, hadden we nog een beetje overzicht. Het was toen vrij makkelijk om te concluderen dat alle reguliere bronnen de boel aan het besodemieteren waren. Onze persoonlijke ervaringen weken namelijk al snel af van wat de media en andere mensen aan het vertellen waren. Tegenwoordig zou u denken dat het op internet een stukje makkelijker gaat omdat we toegang hebben tot alle mogelijke denkwijzen, maar dat valt tegen. Niet langer is het een kwestie van een handjevol linkse media wiens leugens eenvoudig te ontkrachten zijn door middel van een beetje levenservaring. Mensen gaan nu het internet op met het idee dat ze goed bezig zijn als ze verschillende bronnen raadplegen, maar is dat wel zo objectief? Hoeveel bronnen u ook heeft in deze moderne tijd, het wordt allemaal gemanipuleerd door grote bedrijven als Google.
Best wel belachelijk. Met minder bronnen kunnen we ook constateren dat het aantal leugens minder is. Met bijna een oneindige hoeveelheid bronnen, denken we veilig te zijn terwijl de techniek het juist mogelijk heeft gemaakt om de informatie die we krijgen, zoveel mogelijk aan te scherpen op basis van wat de overheid wil dat we zien. Vroeger vergeleken we persoonlijke ervaringen met de informatie die we kregen. Nu vergelijken we een paar bronnen waarvan we niet weten of Google ze nu wel of geen voorrang geeft. Het wordt dus moeilijker om relevante en betrouwbare informatie te vinden aangezien die verdwijnt en overspoeld wordt door leugens en informatie die opzettelijk zo worden neergezet alsof het de waarheid is. Vaak verlangen we terug naar de tijd waarin er nog gewoon 1 groot systeem van leugens was, namelijk de linkse overheidspropaganda in kranten. Dat konden we namelijk eenvoudig ontkrachten. Overigens is er steeds vaker een lobby gaande om "nepnieuws" aan te pakken waarbij ze feitelijk bedoelen dat ze onwelgevallige meningen censureren.
Links kiest voor een grote overheid. Veel misbruik van macht, veel regels, veel bureaucratie en weinig menselijkheid. Ze schijnen niet te beseffen dat mensen zich makkelijker aan de regels kunnen en willen houden, als die regels een beetje aansluiten bij de normen en waarden die de bevolking deelt. Een voorbeeld is het alcoholverbod voor minderjarigen. Ouders begrijpen heel goed dat ze kleine kinderen niet moeten laten drinken. En dat zware drank voor 18 jaar en ouder is. Desondanks vinden slechts weinig mensen het een probleem als een jongere van 16 of 17 een keertje een biertje drinkt. Veilig kunnen experimenteren zonder meteen een stigma te krijgen en waarbij ze nog kunnen rekenen op de veiligheid die ze hebben onder vrienden. Het nuttigen van een biertje in de kroeg is geen enkel probleem. De zware drank komt later wel. Wat doet de overheid? Tegen jongeren die al drinken zeggen dat het niet mag. Jongeren van 16 die al dronken zeggen nu: "Fuck you, wij gaan wel illegale wegen zoeken om toch te doen wat we al deden."
Moraalridders komen dan janken dat het voor jongeren onder de 18 heel normaal is om toch een biertje te drinken in kantines. Oehoe, wat erg. Dus is er weer een aanscherping van de regels nodig. Aansprakelijkheid en straf. Wat gaan jongeren dan doen? Heel simpel. Ze zoeken oudere vrienden die ergens illegaal in een schuurtje gaan lopen zuipen. Ver weg van de controleurs en anderen die eventueel een oogje in het zeil konden houden. En wat denkt u dat al die oudere gasten willen als beloning om voor een meisje van 16 bier te halen? Juist, dan moet ze even haar kutje spreiden voor gasten die misschien al bijna 30 zijn. Goed gedaan overheid, dit is echt veel beter dan de sociale controle die de barman tenminste nog had als een 16-jarige bier bestelde aan zijn toog. Veel jongeren willen het gewoon een keertje proberen. Om er achter te komen dat het bitter smaakt en ze er beter nog niet aan kunnen beginnen. "Ja maar de comazuipers dan?" Alles dichtregelen is onzin, we kunnen niet alles voorkomen. Er zullen altijd domkoppen blijven.
Op de universiteit hadden we vroeger veel vrijheid om naar eigen inzicht te studeren. Uiteraard waren er veel vastgestelde regels met betrekking tot de inhoud van de studie en het beleid van de onderwijsinstelling, maar er waren meerdere wegen die naar Rome leiden en daar waar enige bevoegdheid kon worden overgelaten aan de studenten zelf, werd dat toegestaan. Bijvoorbeeld door zelf te kunnen kiezen of we voltijd of deeltijd wilden studeren. Immers, voor een 18-jarige die nog bij mamma in de kelder woont en die verder niet werkt kan een voltijdse opleiding vrij goed werken terwijl als u wat ouder bent en de studie tijdens uw werk op eigen kosten en gelegenheid moet voltooien, een deeltijdvariant beter werkt. Ook mochten delen van de opleiding binnen de wettelijke grenzen worden ingevuld met vrije keuzevakken waardoor men van het geijkte pad kon afwijken in een poging zijn diploma meer waard te maken. Lange tijd ging dit goed, totdat de ambtenarij zich ermee ging bemoeien en alle mogelijkheden als sneeuw voor de zon verdwenen.
Zo werd de vrije keuzeruimte in opleidingen steeds vaker gebonden keuzen. Dat wil zeggen dat specifieke opleidingen hun eigen regels gingen maken en studenten steeds verder beperkt werden in hun keuzen. Gevolg: alle diploma's lijken op elkaar en er zit geen enkele diversiteit meer in. Buitenlandse stages zijn enkel nog maar voor de show. Alle opleidingen adverteren ermee, maar vrijwel niemand komt ervoor in aanmerking omdat het te ingewikkeld is geworden. Bovendien werken de opleidingen niet meer mee. Regels worden steeds veranderd, studieprogramma's wijzigen, punten kloppen niet meer en alle andere bureaucratische onzin waar we al jaren over schrijven. Het ergste is nog wel dat de linkse overheid, met name de PvdA, met zijn gesodemieter het onderwijs onbetaalbaar heeft gemaakt. Betaalden we enkele jaren geleden nog 1500 euro voltijd of 900 deeltijd, nu is dat voor beiden bijna 2000 euro! Ja, u leest het goed, binnen de regeerperiode van Balkenende en Rutte, is het deeltijdtarief verdubbeld!
Universiteiten en hogescholen zijn veel schoolser geworden. Het is bijna net zo erg als de havo en het vwo. Niet erg als u 18 bent, maar als u zich op uw 30ste wilt laten omscholen of uit interesse een tweede studie wilt doen, dan is het niet zo wenselijk dat u urenlang naar kutpresentaties van een paar verwende kutkindjes zal moeten luisteren. Dan doet u liever aan zelfstudie. Vroeger kon dat. Dan schreef u zich in als extraneus en mocht u alleen de examens komen afleggen. Extreem goedkoop voor de universiteit omdat de zalen toch al gehuurd waren en er altijd stoelen leeg blijven. Jarenlang was de prijs daarom zo'n 500 euro. Totdat Balkenende aan de macht kwam, toen werd het 1000 euro, net zo duur als de deeltijdopleidingen. En na Rutte 2 die samen met de PvdA alles gesloopt hebben, werd het net zo duur als voltijd om volgend jaar helemaal te verdwijnen. Ze kunnen het niet meer verantwoorden. Alles is weg of wordt onmogelijk gemaakt. O ja, een tweede studie volgen kost u dankzij de PvdA sinds 2010 minstens 10.000 tot 20.000 euro.
Alle ellende op school trotseren om een diploma te halen om later een goede baan te krijgen. Het bekende verhaaltje dat uw ouders al tegen u vertelden toen u met tegenzin naar school kroop omdat u daar zo gepest werd en wat vervolgens continu wordt herhaald door politiek correcte moraalridders. Een goede baan, daar draait alles om. Een vaste baan uiteraard, want alleen daar kunt u een hypotheek mee krijgen om uw postzegelhuisje van te kunnen kopen. "Fout," zegt links, "een vaste baan is funest. Immers, als mensen financieel onafhankelijk worden, dan hebben ze geen zorgen. En als ze geen zorgen hebben dan hebben ze opeens tijd over om kritiek te hebben op de linkse overheid." Dus wat doet de PvdA? Het ontslagrecht versoepelen. Na Balkenende 4 was de schuldencrisis op zijn hoogtepunt en zaten we met een record aantal mensen zonder baan, maar hey, fuck de werklozen, gewoon iedereen sneller ontslaan. Ondanks dat het kabinet zich "zorgen" maakte over hun eigen beleid, gingen ze weg achterover zitten om te wachten totdat iedereen kapot is.
Het gevolg van de nieuwe "aangescherpte" regels werd al snel duidelijk. Uiteraard werd het ontslagrecht eenvoudiger. Vrijwel niemand krijgt meer een vaste baan. En het wordt makkelijker om ongewenst personeel te lozen en ze nog een trap na te geven, want een dikke vergoeding zit er niet meer in. Terwijl u na het ontslag vrijwel nooit meer aan een baan komt als u al wat ouder bent. Men had de positie van werknemers juist moeten verstevigen. Kijk, grote bedrijven draaien toch wel door. En de grote heren aan de top blijven hun poen wel ontvangen. Gaat de boel toch op de fles, dan zorgen ze er wel voor dat ze zo ergens anders terecht kunnen. Dat is allemaal niet zo'n probleem. Nee, het gaat om de gewone werknemer. De gewone vader of moeder die thuis een gezin heeft om voor te zorgen. Die weet dat als hij nu werkloos raakt, hij nooit meer een baan krijgt. En zich dus dood moet werken voor een ondankbare baas. Misdefinitie vindt dat werk altijd aan vast contract moet opleveren. Zo niet, dan moet de baas verplicht het freelancetarief betalen.
Eigendom is in een vrije maatschappij heel belangrijk. Zonder eigendom zijn we niks meer dan slaven die bij hun broodheren moeten bedelen op het moment dat ze iets nodig hebben. Eigendom maakt het mogelijk om te sparen en iets te hebben voor later. Om onafhankelijk te zijn en gebruik te maken van iets zonder daar de goedkeuring, toestemming of garantie van een ander voor te hoeven hebben. Het belangrijkste eigendom is geld. Met geld is alles te koop (nou ja, als we even dat zweverige gelul over geluk en gezondheid buiten beschouwing laten) en dat willen we daarom zo veel mogelijk in eigen beheer houden. Helaas zijn die linkse ratten in de politiek een stelletje dieven die ons geld stelen om hun multiculturele natte droom te bevredigen. Vandaar dat we een flinke som aan belastingen betalen. En belastingen over belastingen over belastingen. Dat blijft eeuwig doorgaan, tot en met het "zwarte geld". Heeft u ook gemerkt dat u over uw geld minstens een aantal keren belasting betaalt? En dan nog kan het worden aangemerkt als zwart geld.
Wanneer die vieze socialisten hadden volstaan met inkomstenbelasting over een echte vaste baan, dan was het nog enigszins aanvaardbaar geweest. Althans, als de overheid het geld daadwerkelijk gebruikt voor zaken die individuen niet zelf kunnen regelen maar die wel van belang zijn voor de gemeenschap als geheel. Zoals dijken, wegen, politie en defensie. Gewoon een keer belasting betalen en ons dan verder met rust laten. Het liefst zien we een vlaktaks. Dat wil zeggen 1 bedrag aan belasting betalen dat voor iedere burger gelijk is. Dan hebben we ook geen miljoenen kostende Belastingdienst nodig en hoeven ze ook geen jacht te maken op geld dat via andere wegen binnenkomt. Immers, dan heeft men alle belastingen al voldaan en maakt het geen flikker uit of ze nog even zwart bijbeunen. "Nee," zegt links, "we willen over al het geld dat jullie ontvangen meerdere malen belasting hebben. Zwart geld is een misdaad." Ja, zo denkt links erover. Inmiddels betalen we omgerekend bijna 80 % aan belasting, maar o wee als we de overige 20 % niet willen opgeven.
Overweging.
Aanscherpen van de regels is doorgaans een menselijk reflex gebaseerd op wat emoties en de gedachte dat "fouten" eenvoudig hersteld kunnen worden door een nieuw regeltje te maken. De grote denkfout die ze echter maken is dat mensen niet (altijd) logisch handelen en zeker niet in staat zijn om alle regels met de juiste precisie op te volgen. Eigenlijk is de gebruikte methode afgeleid van de manier waarop we computers programmeren. Stel dat we een programma willen schrijven dat een rekensom uitrekent. Als blijkt dat de mensen die de data invoeren bewust en onbewust letters invoeren terwijl je alleen met getallen wilt rekenen, dan zal de programmeur het programma zo aanpassen dat er een foutmelding ontstaat op het moment dat er toch letters worden getypt. Blijkt dan dat er ook te grote getallen worden ingevoerd, dan wordt dat weer belemmerd. Net zolang totdat mensen alleen nog het juiste kunnen invoeren. Mensen werken (helaas?) niet als computers, dus zal volledig dichtregelen tot effect hebben dat er ergens anders gaten ontstaan.
Vandaar dat we tegen het creëren van teveel regels zijn, hoe logisch en hoe bruikbaar de machthebbers het ook vinden. Beter is zorgen voor een duidelijke set aan regels die consequent kunnen worden toegepast en heldere sancties voor mensen die de regels bewust overtreden. Want daar is het in principe allemaal om te doen. Men wil misbruik echter onmogelijk proberen te maken door de dagelijkse gang van zaken voor iedereen moeilijk te maken en dat is wat ons betreft niet de manier. Worden de regels misbruikt? Pak dan gewoon de misbruiker aan en ga niet nog meer regels maken waar iedereen alleen maar last van heeft. Lopen mensen voor ieder wisje-wasje het Juridisch Loket binnen, zorg dan voor standaardantwoorden en een snelle afhandeling. In plaats van ervoor te zorgen dat iedereen afspraken moet gaan maken en de dienstverlening er niet beter op wordt. Zo moeilijk hoeft het niet te zijn. Meer regels zorgen immers ook voor meer ambtenarij en al die mensen die zich daarmee bezig houden, moeten ook weer extra betaald worden.
Vaak horen we mensen zeggen dat het vroeger allemaal beter was en dat is ook zo voor heel veel zaken. Zodra er iets nieuws wordt geïntroduceerd, of dat nu een nieuwe computer, internet of dienst is, dan wordt het gepresenteerd zoals het zou moeten zijn. Naar mate het langer bestaat, komen er steeds meer van die kleine kutregeltjes bij net zo lang totdat we door de bomen het bos niet meer kunnen zien. Van onbeperkt mobiel dataverkeer naar woekerprijzen en van geleende toestellen tot abonnementen waar ze nu exorbitante bedragen voor vragen. Dat is wat ons betreft niet de richting die we op moeten gaan. Wij verlangen terug naar de relatief relaxte jaren '80 en '90 toen de meeste dingen nog gewoon recht toe, recht aan waren. Zonder allerlei poespas en regeltjes die ons tot waanzin drijven. Toegegeven, voor de machthebbers is het een horrorscenario om dingen los te laten, maar het werkt wel veel beter. Sta er maar eens bij stil hoe vaak er dingen negatief veranderen. Grote kans dat het door zo'n ongewenste aanscherping van de regels komt.
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|