Mis·de·fi·ni·tie (de ~ (m.), ~s)
1 Politiek correct geformuleerde definitie waarmee men door middel van leugen en bedrog de werkelijke aard van misstanden probeert te verhullen door deze te rechtvaardigen.
- Misdefinitie gaat over misstanden en gedrag van criminelen, radicalen en terroristen.
- Stop de #CancelCultuur! Stelletje moraalnarcisten, u bent geen beter mens als u mensen uitsluit vanwege hun politieke gezindheid.
- De vrijheid van meningsuiting is absoluut! Wat wij mogen schrijven, bepaalt niet de juut!
- Stiekem sollicitanten googelen en ze dan cancelen? Uw naam wordt geregistreerd en doorgegeven!
Gebruikersnaam: Wachtwoord:
# Home # Boek HvA (Uitverkocht) # Registratie # Contact #
Misdefinitie artikelen
Pagina: 3 / 44: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44

822 EU-wurgcontract tegen privacy
821 Marktwerking maakt zorg beter
820 Het asociale netwerk
819 Politie volledig kreupel
818 Islam infiltreert overal
817 Maagdenhuis orgie van extreem links
816 Onderwijs met vierkante puberogen
815 Betutteling is het probleem
814 Geknoei met belastinglast
813 Temeier uit de illegaliteit
812 Pislam van het zwaard (4)
811 Kankerwout, U zit fout!
810 Bukken voor banken
809 Banencircus draait door
808 Onderwijs van de onderkruiper
807 Baat bij moslimhaat
806 Blokkeer die reclametroep
805 Het zal ze een rotzorg zijn
804 Onderwijsbalie dwaze bureaucratie
803 Hoertjes van justitie

805 # Het zal ze een rotzorg zijn #
Gepost door Misdefinitie op 15-02-2015 om 23:36.
Nederland kan straks alleen nog maar concurreren met ontwikkelingslanden met de zorg. Moderne technologische speeltjes zijn al verkrijgbaar in Afrika, in de propagandafilmpjes zien we hele volksstammen in Primark-kleren en al die zielige hongernegers worden gespijsd met wapens uit Amerika om elkaar de nek om te draaien. Voor ouderwets onderwijs dat beter is dan de zooi die ze hier doceren draaien ze eveneens hun hand niet om, maar de beste dokters zijn samen met hun ziekenhuizen nu eenmaal in het westen te vinden. Nog wel, want het zorgstelsel dat een einde heeft gemaakt aan ons ziekenfonds, begint steeds meer barstjes te vertonen. Waar goede zorg krijgen hier vroeger zo vanzelfsprekend was, haalt de politiek tegenwoordig alles uit de kast om op de zorg te kunnen bezuinigen om het geld voorts weer te kunnen verspillen aan hun andere hobby's. Alle sectoren in de zorg slaan inmiddels groot alarm. Zorg is het zorgenkindje geworden terwijl een goede gezondheid beschouwd mag worden als het allerbelangrijkste dat u in het leven kunt bezitten.

Zorgen over morgen.

Zorg is meer dan af en toe naar de huisarts gaan om een placebo te krijgen voor uw ingebeelde ziekte. Volksstammen aan hypochonders zijn tevreden met een dergelijke ervaring zolang er niks ernstigs aan de hand is, maar zodra er stront aan de knikker is, gaat de medische wetenschap pas echt tellen. In de jaren '80 voorspelden de science fictionschrijvers dat naar de dokter gaan een bezoek aan machines zou worden. Bij de ingang stapt u op een rolbank en u wordt zo langs een aantal computers getrokken die de diagnose stellen en redden wat er te repareren valt. Dat bleek iets te rooskleurig te zijn. Wel treffen we tegenwoordig de huisarts aan die met zijn neus in zijn smartphone de laatste nieuwtjes op sociale media probeert te lezen terwijl hij ons ongeïnteresseerd aanhoort en weg stuurt met een standaard receptje. Ga eerst maar even de farmaceutische industrie sponseren en leer er daarna mee leven. Vertrouwen in de zorg neemt af naar mate mensen de zorg harder nodig hebben dan ooit.

Naar de huisarts gaan of anderszins gebruik maken van de zorg, doet u niet voor uw plezier, maar tegenwoordig zijn het de artsen die huilen. Tranen rollen over hun wangen en dan niet van het lachen als ze weer eens een grap op Facebook hebben geopend terwijl u zenuwachtig serieus probeert te zijn over uw druiper. Gesteld wordt dat artsen die gaan lopen janken en medeleven tonen, sneller vatbaar zijn voor een burn-out. Problematisch, want als zelfs een arts niet kan voorkomen dat hij een burn-out krijgt, hoe kan hij u dan adviseren? Werkdruk is een van de oorzaken van een burn-out en blijkbaar ligt die erg hoog. Vraagt niemand zich af hoe dat komt en wat het nieuwe stelsel daaraan heeft bijgedragen? Overigens hebben wij het idee dat de werkdruk juist is afgenomen aangezien huisartsen met het huidige zorgstelsel hun geld toch wel krijgen en niet afhankelijk zijn van of zijn patiënten wel komen. Tandartsen krijgen tenminste nog met enige regelmaat hun patiënten over de vloer omdat zij hen anders mogen uitschrijven.

Wellicht heeft u meer reden om te huilen, want medische specialisten weten geen sodemieter en rommelen maar wat aan. Minstens 61 % van de artsen geeft toe in 25 % van de gevallen niet te weten welke behandeling het beste is. Er moet dan gegokt worden waardoor de zorg niks anders wordt dan een kansspel. Wie krijgt u voor die belangrijke diagnose of u kanker of MS heeft? Zo'n droplul die zijn studie heeft gehaald door herkansingen en zich omhoog heeft pijpt of iemand die wel alle kennis tot zich heeft genomen? Specialisten wijten hun onkunde aan het feit dat er simpelweg te weinig onderzoek is gedaan naar de beste behandeling. Op last van de verzekeraars gaat die discussie ook allang niet meer over de beste behandeling, maar over de goedkoopste behandeling. Stel dat er een behandeling is die veel effectiever werkt en minder schade oplevert maar wel duurder is, dan zal men toch de goedkope optie afdwingen. Ja beste mensen, we weten dat het een schok voor u is en u altijd vol vertrouwen de medische wetenschap omarmt.

Opmerkelijk dat de zorg zo'n beetje de enige sector is waar falen standaard onderdeel is van de werkwijze zonder dat daar massaal kritiek op komt. Zouden wij in minstens 25 % van de tijd ons werk verzaken, dat stonden we meteen op straat. Het excuus dat ze opvoeren is dat werken met het menselijk lichaam nu eenmaal geen exacte wetenschap is. Dan nog is het onvergeeflijk dat veel artsen hun vak niet verstaan en er blijkbaar nog niemand op het idee is gekomen om hier onderzoek naar te doen. Om nog maar te zwijgen van die ratten in Den Haag die met hun politieke gekronkel een situatie scheppen waarin de externe partijen meer te zeggen hebben over de zorg dan deskundigen. Anderen stellen dat het ziekenhuis altijd verantwoordelijk is. Hoe zwaar hun ballen ook door de bankschroef worden gedraaid. Ziekenhuizen hebben echter zo hun eigen problemen. Geldgebrek en misbaksels van beleid, nekken de goede zorg. Diverse ziekenhuizen zoals het Jeroen Bosch Ziekenhuis hebben tientallen miljoenen aan schade geleden door een Portugees softwarebedrijf.

Van dat geld hadden we een heleboel onderzoek kunnen doen, zieken kunnen genezen en artsen kunnen opleiden. Het ziekenhuis moest zo nodig een ICT-debacle aangaan. We horen het u zeggen. ICT-debacles zijn toch het exclusieve terrein van de overheid? Wel nee, als de overheid zijn socialistische en grijpgrage tentakels spreidt, trekken ze iedereen in hun val mee. Men moest zo nodig het elektronische patiëntendossier invoeren. Sowieso al een bizar slecht idee vanwege de privacyschending, vrijwel alle gegevens komen vroeg of laat wel een keer op straat terecht, maar als het dan toch ingevoerd wordt, is het niks meer dan een database die elk ICT-bedrijf in elkaar had kunnen zetten. Gaan ze in zee met een louche Portugees bedrijf dat hen de vel over de over heeft getrokken. Schadevergoeding wegens wanprestatie? Ach, dat lukt toch alleen bij particulieren die zich zo bang laten maken dat ze betalen. Doordat het zorgstelsel in feite een combinatie is van socialisme en een wirwar aan private partijen, kunnen dit soort dingen gebeuren.

Artsen krijgen steeds meer verplichtingen op hun bord wat ten koste gaat van het verlenen van zorg. Regelmatig worden zij geconfronteerd met mensen die niet meer willen leven. Zou het nou om mensen gaan die het niet verdienen om te leven, dan zou de oplossing eenvoudig zijn, maar het gaat hier om mensen die vanwege lichamelijk of geestelijk lijden zich niet meer in dit tranendal willen begeven. De beslissing om hieraan mee te werken, is voor de arts nog altijd een kwestie van coulance. Euthanasie ligt zowel moreel als juridisch gevoelig en vandaar dat de heersende opvatting uitgaat van het idee dat u enkel het tijdelijke voor het eeuwige mag verruilen als er sprake is van ondragelijk lijden zoals kanker. Psychische klachten die tegenwoordig de overhand nemen, vinden zij niet voldoende. Dan moet u maar voor de trein springen. Over een recht op euthanasie mag al helemaal niet gesproken worden. Artsen worden al snel verantwoordelijk gemaakt voor dood en leven. Zulke discussies zijn lastig en kunnen de zorg belemmeren.

Medicijnen worden geleverd door de farmaceutische industrie die miljarden investeert en deze ook wil terugverdienen. Ons zorgstelsel is in de kern een links gedrocht dat gebruik maakt van commerciële hoeren als derden die daar veel geld mee willen verdienen. Wat ons betreft is dat een onethische situatie aangezien zij een monopoliepositie hebben en hun belangen niet meer gegrond zijn op menselijke overwegingen. Wie miljarden kan verdienen aan medicijnen, heeft er namelijk geen belang bij om medicijnen te produceren die mensen echt beter maken. Immers, als zij beter worden hebben ze het medicijn niet meer nodig. Beter is om het medicijn net niet goed genoeg te maken zodat er wel een lichte verbetering optreedt, maar de patiënt zijn leven lang afhankelijk blijft van die troep. Aids genezen is derhalve geen goed idee; remmers maken daarentegen wel. Dure medicijnen maken die verspild worden is een goudmijn. Huisartsen helpen de industrie door massaal teveel medicijnen voor te schrijven die door patiënten worden weggeflikkerd.

Kopen we snoep bij de melkboer, dan wordt er niks weggegooid. Eigen keuze, geen dwang, geen beperkingen en geen magische werking die uitblijft. Krijgen we van de arts teveel medicijnen of troep die niet werkt, dan is het een ander verhaal. Voor die zooi hebben we namelijk al honderden euro's per maand betaald en dan kijken we niet op een pilletje meer of minder. Op een gezonde vrije markt met meerdere concurrenten, zou verspilling geen zaak zijn voor de overheid en enkel drukken op het budget van de verspiller. Nu zijn wij de klos voor al die parasieten die leven op onze gezondheidszorg zonder dat we daar wat aan kunnen doen. Hoe zuinig we ook zijn. Waar kunt u eigenlijk heen als u van mening bent dat uw huisarts een prutser is? Van huisarts wisselen blijkt lang niet zo eenvoudig te zijn. Wel, daar hebben ze dan de second opinion voor bedacht. Vraag gewoon aan een andere arts of het goed gaat. Voor patiënten is het ter discussie stellen van de deskundigheid van de arts echter nog een onderwerp waarop een taboe rust.

De Wet op de Geneeskundige Behandelovereenkomst heeft de second opinion juridisch geregeld. Al hangen er in de praktijk nogal wat haken en ogen aan. Verzekeraars zijn er heel terughoudend in en als u pech heeft, stellen ze er allerlei eisen aan. Bijvoorbeeld dat het wel levensbedreigend moet zijn. O, dat kunt u pas weten nadat het oordeel is geveld? Jammer dan, dan heeft u pech. Verder gaat het natuurlijk van uw eigen risico af en moet u uw eigen arts ervan zien te overtuigen dat het nodig is. Ja, daar is dus wel voor nodig dat u openlijk te kennen geeft dat u twijfelt aan zijn vakkennis wat de professionele relatie natuurlijk niet ten goede komt. De eerst volgende keer dat u bij hem komt, zal hij u nog sneller afschepen. Krijgt u dan eindelijk uw second opinion, dan gaat de tweede arts echt niet het onderzoek opnieuw doen. Hij krijgt uw dossier toegestuurd, kijkt even en legt het ter zijde. Makkelijk en snel toegang krijgen tot meerdere artsen? Wel nee, dan komt u erachter hoeveel incompetente idioten er rondlopen.

Bent u een van de velen die zich heeft laten opnaaien door de griepprik? Griep muteert elk jaar, dus feitelijk heeft het sowieso geen zin, maar dit jaar moeten artsen bekennen dat het inderdaad troep is. De griepprik werkt niet. Verkeerd samengesteld? Vast. Het is namelijk een kwestie van gokken welk virus de overhand krijgt. Slaap lekker. Vroeger iets te vaak in de suikerpot gezeten en hebt u nu diabetes? Uw zoethoudertje wordt uitgeknepen als de pest en dat resulteert bijvoorbeeld in cheap ass meters die niet zo nauwkeurig meten. Kankeren helpt niet, die troep wordt u door verzekeraars opgedrongen. Graag of niet. Al hangt uw leven ervan af. Trouwens, wat weet u ervan? U bent maar een dom patiëntje. Bent u toch intelligent? Komt u door uw uitmuntende kennis in moeilijkheden in deze maatschappij vol domme dwazen? Dan kunt u tegen uw zin als gestoorde gek worden opgenomen in het gesticht. Rechters vinden dat gekkenhuizen die u als gezond persoon ruïneren met een verkeerde diagnose als zwakbegaafde, volledig in hun recht staan.

Jeugdpsychiaters luiden de noodklok en noemen de socialistische werking van het zorgstelsel zelfs Stalinistisch. Kinderen met psychiatrische problemen zouden niet meer behandeld kunnen worden omdat die zorg nu onder de gemeenten valt en de specialisten geen idee hebben hoe ze om moeten gaan met die bureaucratie. Contracten zijn vereist, maar dat lukt alleen maar als de arts als een soort van ondernemer gaat fungeren en tenminste 10 klanten uit dat gebied heeft. Psychiaters raken ondergesneeuwd door de administratieve lasten die nu voorrang krijgen boven een goede behandeling. Gemeenten zouden echter de portemonnee niet willen trekken en roepen dat de familie van de gestoorde maar moeten ingrijpen. Door de forse bezuinigingen, raken vele mensen in de thuiszorg hun baan kwijt. Kunnen ze dan geen uitkering trekken, dan blijven ze werken in het zwarte circuit. Gevolg: een oncontroleerbare verslechtering. Heeft u de verschuiving van de verantwoordelijkheden naar de gemeente gemerkt? Weet u precies wat het inhoudt en wat de gevolgen zijn?

Grote kans dat u er niks meer van snapt, de kosten veel te hoog oplopen en u maar besluit om helemaal niet meer naar de dokter te gaan. Wat u wel doet? Uw heil zoeken op internet. Met als groot nadeel dat er allemaal spookverhalen te lezen zijn die niet zijn toegesneden op uw situatie. Zorgapps en vage diagnoses doen u geloven dat u goed geholpen wordt, maar in feite bent u bezig om als amateur het werk te doen van professionals. Wat overigens niet wil zeggen dat u niet een aantal keren geluk kunt hebben en daardoor beter geholpen wordt. Integendeel. Onderzoek wijst uit dat hulpprogramma's en apps wellicht beter hun werk kunnen doen dan doktoren. Zo'n 15 jaar geleden toen er nog geen smartphones waren, lagen er al onderzoeken dat een computer die over de juiste software en meetapparatuur beschikt, een hoger percentage aan goede diagnoses haalde dan menselijke specialisten. Best wel eng allemaal. Afdankertjes krijgen van een donor en een beetje gokken, dat is de zorg van tegenwoordig. Zoals we al zeiden: een kansspel.

Ondertussen blijft de zorg klappen krijgen vanwege geld en de economische crisis. Tienduizenden banen verdwijnen zonder pardon door de automatisering. Computers kunnen niet alles, maar wat ze niet kunnen, dat bieden ze gewoon niet meer aan. De overheid is niet de enige die met geldproblemen kampt. Door een algemeen socialistisch systeem te hanteren waaraan iedereen uiteindelijk veel te veel moet betalen, kunnen bepaalde groepen het niet meer aan. Aangezien dat veelal de linkse stemmers en hun allochtone vriendjes zijn, moeten er weer subsidieregelingen komen om het te bekostigen. Een eerlijker systeem hanteren met fatsoenlijke marktwerking? Dat is vloeken in de kerk. Laat de "rijken" maar meer betalen zodat de profiteurs extra potjes kunnen krijgen. Een van die potjes is het persoonsgebonden budget (pgb). Onder voorwaarden krijgt u geld en daarmee mag u uw eigen zorg inkopen. Uurtje factuurtje dus. Schakel familieleden in die zogenaamd zorg verlenen, schrijf een factuur uit voor zorg die helemaal niet geleverd is en deel de winst: pgb-fraude!

Logisch, geef mensen een zak geld en ze zullen dat geld tot de laatste cent opmaken. Hoe lang hebben die kwibussen nu ervaring met geld en politiek? Dit wisten ze heus wel. Vanaf het begin wist men dat het pgb een fraudegevoelig systeem was. Chris Oomen, directeur van DSW uit Schiedam, zet uiteen dat de grote zorgverzekeraars allemaal kartels (verboden prijsafspraken) hebben en teveel macht hebben gekregen. Vier grote jongens die het elkaar hof maken en door gebrek aan gezonde concurrentie kunnen doen en laten wat ze willen. U heeft als verzekerde dus geen flikker te vertellen en als het u niet bevalt, kunt u geen kant op. Spelen ze sinterklaas om nieuwe klanten te lokken, dan betaalt u daar als trouwe klant lekker aan mee. Heeft u dan een keer zorg nodig, dan doen ze moeilijk. Terwijl ze massaal uw privacy schenden en keer op keer leugens vertellen aan hun patiënten, doet iedereen een oogje dicht. Verzekeraars maken woekerwinsten over uw rug en alles wordt gebracht alsof er echt een verbeten strijd tegen fraude plaatsvindt.

Minister Schippers (Volksgezondheid) is verantwoordelijk voor het debacle en moet daarom met een goede oplossing komen. Zoals u weet, hebben ze in de politiek enkel verstand van het onnodig ingewikkeld en achterlijk maken van de problemen. Weet u nog waar de afgelopen kerstcrisis eind 2014 over ging? Het rode kabinet wilde een streep halen door de vrije artsenkeuze. Voortaan zouden de verzekeraars nog meer macht krijgen omdat ze kunnen bepalen of en naar welke arts u gaat. Hebben zij geen contract met een arts of ziekenhuis, dan draait u naast uw zorgpremie, uw inkomensafhankelijke bijdrage, het geld van uw werkgever en uw eigen risico, ook nog eens op voor de kosten van uw volledige behandeling. Kortom, u betaalt uw behandeling 3 keer en ook nog eens veel meer dan nodig zou zijn op een vrije markt. Tenzij u natuurlijk bereid bent op advies van de verzekering een andere goedkopere arts te nemen. Straks moet u voor uw operatie helemaal naar de andere kant van het land omdat het de verzekeraar een paar tientjes scheelt.

Het kabinet wist enkel uit deze impasse te komen door de aloude decreet weer in te voeren. Dit instrument waarmee ze ternauwernood een val van het kabinet en de macht van Wilders konden voorkomen, was vooral tijdens het naziregime populair en betekent niks meer dan dat de regering de wet ter zijde legt met de boodschap dat zij de absolute wet zijn. Regeren per machtsspreuk dus met alle willekeur en gevolgen van dien. Zou het democratische parlement niet meewerken, dan wordt er een decreet, pardon, AMvB gemaakt en doen ze het lekker toch. Niemand maakt ze wat. Naderhand is iedereen gaan slapen, want het duurt nog een tijd voordat ze er wat mee gaan doen. Ondertussen komt Schippers met een nieuw plan. Tja, die vrije artsenkeuze, lastig. Dus doen ze het nu als volgt. Wilt u kiezen? Prima, dat kost u dan uw eigen risico en nog wat meer. Geeft u uw echter keuze vrijwillig op, dan betaalt u iets minder. Schippers weet het in haar "nieuwe" plan zo te draaien dat vrije keuze niks anders is dan de keuze tussen betalen en heel veel betalen.

Mark Rutte (VVD) heeft al vaker aangegeven dat hij vindt dat media en andere politici poep praten over de zorg. Alle veranderingen acht hij juist heel positief. U bent gewoon een autist die niet tegen veranderingen kunt. Wel ja, zelfs de Reclame Code Commissie vindt dat de overheid aan het liegen is in hun propaganda op de televisie. Uiteraard zorgen ze goed voor zichzelf. Toen staatssecretaris Van Rijn met lede ogen aan moest zien hoe bij zijn oude moedertje in zorgcentrum WZH in Den Haag de urine langs haar enkels liep, kwam hij meteen in actie. Zij wordt thans goed verzorgd. Nu uw ouders die regelmatig twee weken lang in een aangekoekte poepluier zitten nog. Fraude met het pgb wil Van Rijn aanpakken door de Gestapo langs te sturen voor een huisbezoek. Is uw dochter het slachtoffer van een loverboy? Dan moet ze gaan bedelen bij de gemeente. Straks kunt u beter naar een particuliere kliniek. Schippers en Van Rijn moesten zich schamen. Persoonlijk de schande zien van de puinzooi in de zorg en dan keihard alles wegbezuinigen.

Overweging.

Scanderen dat de zorg is vernacheld door privatisering is nogal kortzichtig. Het zorgstelsel is in de kern een socialistisch systeem. De overheid bepaalt immers dat (min of meer) iedereen verplicht is aan het systeem mee te doen en te betalen voor de hele gemeenschap. Al het opgehaalde geld wordt in een gemeenschappelijke pot gesmeten waarvan de zorg wordt betaald. Kenmerkend aan het socialisme is echter dat er altijd te weinig mensen betalen en teveel mensen profiteren zonder iets bij te dragen. Hierdoor wordt het systeem onbetaalbaar en moeten die slinkse ratten in Den Haag allerlei kunststukjes uithalen om de schijn op te houden dat het allemaal zo perfect werkt. Eigen risico's, premieverhogingen en het uitkleden van het zorgpakket zijn daar de wrange vruchten van. Op een gegeven moment beseffen ze dat hun achterban het ook niet meer kan betalen en creëren ze er een oerwoud aan subsidies bij. Door lastenverzwaringen trachten ze wanhopig het gemis veroorzaakt door de profiteurs te compenseren, maar die subsidies leveren enkel fraude op.

Een tweede bezwaar aan alle linkse systemen is dat de overheid geen kennis van zaken heeft en daardoor externen moet gaan inhuren. Een cruciale fout, want hierdoor wordt het socialistische systeem doorkruist door inschakeling van commerciële private bedrijven die in een speciale positie komen waarin hun belangen niet de belangen zijn die we in de zorg nodig hebben. Mensen maken vaak de fout te denken dat door de inschakeling van deze bedrijven er in feite aan privatisering wordt gedaan, maar niks is minder waar. Het is de overheid die beslist en afdwingt welke bedrijven in aanmerking komen en doorgaans zijn dat er slechts een paar. Deze bedrijven krijgen hierdoor een monopoliepositie die ze in de praktijk maar al te graag misbruiken. Dergelijk misbruik tegengaan is moeilijk omdat de linkse overheid zoals gezegd geen verstand van zaken heeft. Doordat er geen concurrentie is, kunnen deze bedrijven alles doen. Echte privatisering impliceert een echte vrije markt waar de concurrentie kan groeien en tegenwicht kan bieden zodat we eerlijk zaken kunnen doen.

Iedereen kan kapper worden. Dat is een vrije markt. Deugt de kapper niet, dan kunnen we ons desnoods laten kaalscheren door de buurman. Hebben we geen geld voor de kapper, dan zijn we niet verplicht om een dure professional in te schakelen. Zat mensen die het goedkoper doen. Zijn er geen goede kappers, dan kunnen we zelf een opleiding gaan volgen en de omgeving bedienen. Via derden kunnen we desgewenst geld lenen voor de kapper of op andere manieren ervoor zorgen dat we gebruik kunnen maken van de dienstverlening. Concurrenten zorgen ervoor dat de kapper in de buurt niet de hoofdprijs kan vragen en anderen storten zich op het onderzoeken van alles wat met haar te maken heeft. Zie het grote verschil met de zorg. De overheid bepaalt wie kan gaan studeren om arts te worden. De overheid stelt de eisen en richtlijnen vast. De overheid beslist wie ziekenhuizen mag oprichten en die wie aan het werk kan. Wat nou privatisering? Van een vrije markt is geen sprake zolang de overheid alles reguleert.

Men is bepaald niet consequent. Wie kiest voor het socialisme, moet dat ook doorvoeren in alle facetten van de zorg. Kenmerkend aan dat systeem is dat de zorg zo duur wordt dat niemand het kan betalen en we de risico's moeten afdekken middels verzekeringen. De overheid zal dan zorg moeten dragen voor die verzekering. Niet eerst een extreem duur systeem neerzetten en dan de touwtjes in handen geven van een handjevol verzekeraars die uiteraard kartelafspraken maken. De overheid zal de ziekenhuizen in beheer moeten hebben. Niet zomaar een smak geld geven en hopen dat commerciële bedrijven daar fatsoenlijk mee omgaan. De overheid zal het onderzoek naar en distributie van medicijnen op zich moeten nemen. Niet de verantwoordelijkheid in handen schuiven van de commerciële industrie wiens belangen bij gebrek aan concurrentie volledig komen te liggen bij het verdienen van zo veel mogelijk geld en niet bij het genezen van zieke mensen. Aangezien de overheid te incapabel is om dit allemaal te regelen en het socialisme per definitie ziek is, is dat geen goed idee.

Via het socialisme is een goed zorgstelsel onmogelijk, dus vinden wij dat we moeten inzetten op de volledige privatisering van de zorg. Ophouden met half werk verrichten. Zachte heelmeesters maken stinkende wonden. Gooi die hele markt gewoon open. Laat iedereen die wil en kan studeren, een poging wagen om een goede arts te worden. Zorg ervoor dat er ook opleidingen zijn die voor specifieke handelingen opleiden waarbij het niet nodig is om een volledige studie af te ronden. Zat mensen die bijvoorbeeld alleen oren willen gaan uitspuiten tegen een schappelijk tarief. Iedereen moet gaan betalen voor de zorg die hij zelf gebruikt. Net zoals we alleen voor ons eigen brood betalen en niet voor dat van de buurman. Genoeg concurrentie zorgt ervoor dat de prijzen niet exorbitant hoog worden. Ziekenhuizen moeten hun huidige monopolie inleveren. Hoteleigenaren stellen hun kamers veel goedkoper ter beschikking. Kunnen we de kunstmatig gecreëerde monopoliepositie doorbreken, dan zal er pas echt een vrije markt zijn.

Meer artsen betekent meer concurrentie en meer concurrentie betekent dat de patiënten meer keus hebben. Zij zullen zich net als ondernemers moeten gaan richten op hun dienstverlening. Anders hebben ze geen klanten meer. Slechte artsen verdwijnen vanzelf. Net zoals de kapper die jaren terug een stukje uit ons oor knipte. Overstappen van arts wordt net zo makkelijk als het binnen lopen in een andere supermarkt. De patiënt wordt weer koning. Alles wordt goedkoper, want men gaat efficiënter werken. Geen mentaliteit van "het geld komt toch wel dankzij de overheid", maar "we moeten de patiënt een prima ervaring geven zodat hij de volgende keer terug wil komen". Wordt alles goedkoper, dan kunnen mensen het zelf gaan betalen. En als ze het zelf kunnen betalen, hebben we geen subsidies en verzekeringen nodig. Zonder dat is er minder fraude, dus kan de zorg nog goedkoper worden. Medicijnen horen gewoon bij de drogist. De farmaceutische industrie moet worden opgeheven en worden vervangen door een stelsel aan concurrenten die strijden voor het beste product.

Kom niet aan met het gelul dat het niet eerlijk is. Als u goede ogen heeft, dan betaalt u ook geen godsvermogen aan hulpmiddelen. Bent u geen volgevreten varken, dan bespaart u honderden euro's per maand aan voedsel. Doet u geen onvoorzichtige dingen, dan heeft u daar niet de ellende van. Het is juist heel eerlijk om zelf individueel verantwoordelijk te zijn voor alles. Wie nooit naar de dokter gaat, hoeft wat ons betreft niks te betalen. Net zoals iemand die nooit een smartphone koopt ook niet maandelijks hoeft te dokken voor iedereen die dat wel doet. En ja, de middelen zijn niet eerlijk verdeeld in deze harde wereld. En ja, de ene persoon wordt sneller ziek dan de ander en heeft meer zorg nodig dan de ander. Maar ja, de persoon die minder kwijt is aan de zorg, heeft weer andere kosten in de maatschappij die een ander niet heeft. Zo kunt u blijven lullen. U betaalt ook niet mee aan ons brood. Iedereen kan met eigen ogen zien dat socialisme de zorg onbetaalbaar en van erbarmelijk niveau maakt. Tijd voor een realistische hervorming.
Reacties: 0
Pagina's: 1

Reactie toevoegen
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
 Houd het hier netjes. Hartelijk dank.

Misdefinitie
Copyright (c) 2004-2024.

C:\>Misdefinitie\type info.txt
Contact opnemen kan via een e-mail naar info apending misdefinitie.nl.