|
| 737 # UvA-hoer op discriminatietoer # |
Gepost door Misdefinitie op 12-03-2014 om 23:16.
Is niks deze sollicitant baas, het is een donkergekleurde (neger). Ruben Willemsen van Mike de Wilde Electronics walgt van zwartjes en ziet ze het liefst op de bananenboot terug naar het oerwoud. Pas op, die boef uit Curaçao wil langskomen. Berg jullie spullen goed op; alle allochtonen jatten. Aldus een medewerker van de ING - wij verkopen jullie gegevens - bank. Zomaar twee zaken die een golf van selectieve verontwaardiging creëren. Discriminatie wordt dermate gezien als schending van de menselijke waardigheid, dat totale uitsluiting, beroepsverboden en moord binnen bepaalde kringen als tegenactie heel normaal wordt gevonden. Slechts weinig mensen weten en begrijpen dat de Grondwet en strafwetten geen onderscheid maken op discriminatiegronden. Iemand afwijzen, uitsluiten of ontslaan om zijn ras, huidskleur, geslacht, religie, geaardheid en politieke gezindheid, is allemaal even strafbaar voor de wet. Extreme reacties op discriminatie zijn nogal hypocriet als discriminatie op politieke gezindheid, zoals dat bij de UvA gebeurt, wordt weggewuifd.
Wees links of anders...
Onze beheerder solliciteerde in deze casus begin 2011 bij de UvA op een functie van "Beheerder ICT" bij de afdeling Communicatiewetenschap van de Faculteit der Maatschappij- en Gedragswetenschappen. Indrukwekkend en een hele mond vol, maar wat hier onder volgt, getuigt van minder maatschappelijke naastenliefde of goed gedrag. Na een ellenlange bureaucratische procedure, mochten we op gesprek komen bij de afdelingsvoorzitter mevrouw dr. Connie de Boer. Gesprekken gevoerd, referenties ingewonnen, salarisonderhandelingen gevoerd en een aanbod gekregen voor een tijdelijke arbeidsovereenkomst van 1,5 jaar met eventuele verlenging tot 3 jaar. Persoonsgegevens uitgewisseld, ausweis laten zien en de nodige wurgcontracten moeten ondertekenen zoals de onvermijdbare concurrentiebedingen en geheimhoudingsplichten. Enfin, zo gaat dat nu eenmaal op de arbeidsmarkt. Negen dagen voor de start, gebeurde het. Dr. C. de Boer googelde, vond "informatie" over onze beheerder, flipte meteen de pan uit en trok het aanbod voor werk in.
Vrij logisch, als u smaadschriften van derden tegenkomt op het internet over iemand waarmee u zaken wilt doen, dan neemt u dat meteen 100 % als de enige echte waarheid aan en handelt u zonder hoor- en wederhoor toe te passen. Niet dus. We grijpen de telefoon en vragen om een verklaring. Die kregen we. "We zijn erg geschrokken. De UvA is een linkse universiteit. Het is ondenkbaar dat iemand met zulke meningen (zoals ze op Misdefinitie staan) voor onze organisatie kan werken," aldus De Boer. Pardon? Hoorden wij dat goed? Is het hebben van een andere politieke gezindheid cq levensovertuiging grond voor het niet nakomen van een arbeidsovereenkomst? Alleen links is welkom omdat zij links is? Alleen hetero is welkom als de meerderheid geen homo is? Alleen blank is welkom omdat haar collega's blank zijn? "Er komen hier ook veel buitenlanders en iemand met zulke meningen zal kwaad kunnen aanrichten." Natuurlijk, iemand met rechtse meningen vergast alle buitenlanders. Net zoals iedere linkse een wannabe Volkert van der Graaf is. Kots.
Vanzelfsprekend geven we aan dat we het discriminerende gedrag van De Boer onacceptabel vinden en onze maatregelen gaan nemen. Vooral ook omdat we voor deze functie elders een vaste baan hebben opgezegd. Voltijds ergens gaan werken, kan immers niet zonder de huidige baan op te zeggen en negen dagen voor aanvang van de eerste werkdag, kan niemand verwachten dat een nieuwe werkgever nog op zijn beslissing terugkomt. "Niks mee te maken," vond De Boer. Geschriften op het internet geven voldoende aanleiding om iemand te diskwalificeren. Ongeacht of het waar is. Liever een echte crimineel laten werken waarvan ze het niet weten, dan iemand normaal behandelen van wie zijn meningen openbaar bekend zijn. Het gesprek werd abrupt beëindigd. Genaaid, werkloos en zie dan nog maar eens uw recht te krijgen. De ranzigheid werd al gauw groter toen het zogenaamde "verslag" van het telefoongesprek kwam. Per e-mail werd gesuggereerd dat beide partijen de ongeschiktheid van de kandidaat hebben erkend en toestemmen dat hier elkaars wegen scheiden.
Leugenachtige tyfushoer, dat laten we niet zomaar gebeuren. De UvA is een overheidsinstelling die valt onder het bestuursrecht, dus tekenen we bezwaar aan bij het College van Bestuur. In het bezwaarschrift betogen we dat er sprake is van een onrechtmatig ontslagbesluit en / of dat er sprake is van een arbeidsovereenkomst naar burgerlijk recht die tot stand is gekomen door aanbod en aanvaarding. Het bevestigen van het aanbod, het opslaan van de persoonsgegevens die nodig zijn om aan het werk te kunnen en het vaststellen van de eerste werkdag, geven voldoende aanleiding om van een werkrelatie te spreken die niet zomaar door wat laster op internet kan worden opgezegd. Ook maken we duidelijk dat alle informatie op internet van horen zeggen is, er geen hoor- en wederhoor heeft plaatsgevonden voor de beslissing genomen werd en er voor het opvragen van extra informatie, geen toestemming is gegeven. Men heeft feitelijk in een grondige procedure die maanden duurde, eerst gevraagd elders de vaste baan op te zeggen en zich daarna teruggetrokken.
Beroepsverbod voor meningen.
Na enkele weken kwam het verweerschrift binnen van mw. dr. C. de Boer waarvan onze broeken bijna tot aan de enkels zakten. Eerst werd er een kinderachtig woordspelletje gespeeld. Er zou geen sprake zijn van een ontslagbesluit, want de arbeidsovereenkomst zou gesloten zijn met tussenkomt van UvA JobService B.V.; een privaatrechtelijke instelling. "Dit bureau heeft nooit een aanbod gedaan." Ja, steek die dikke lul maar diep in uw kut. Zij was het die bij alle gesprekken aanwezig was. Zij was het die onze beheerder eerst mondeling en toen schriftelijk via e-mail het aanbod deed. Zij was degene die de daarop volgende aanvaarding accepteerde. Zij was degene die persoonsgegevens liet noteren en formulieren stuurde die door ons moesten worden ondertekend. Krijg nou tieten, zo werkt dat niet. Is het geen aanstelling tot ambtenbaar, dan is het een arbeidsovereenkomst naar burgerlijk recht. Ook prima, geen gezeik. Inhoudelijk stelt het verweerschrift ook niks voor. Het komt erop neer dat zij van mening was dat alles vermeld moest worden in het cv.
Laat ons eventjes uitweiden over de informatieplicht bij sollicitaties. Een sollicitant heeft de plicht om de waarheid te vertellen over relevante zaken zoals opleiding en werkervaring. Onterecht drie titels voeren terwijl dat er in werkelijkheid geen een zijn, mag niet. Doen alsof u al 20 jaar directeur bent van een grote multinational terwijl u enkel bij het UWV heeft gezeten om uw hand op te houden, is ook niet de bedoeling. Voor irrelevante informatie geldt precies het tegenovergestelde. Wat niet relevant is voor het uitoefenen van de functie, hoeft niet vermeld te worden. Wat zeker irrelevant is, is informatie die zo persoonlijk van aard is, dat erop gediscrimineerd kan worden. Is dat het geval, dan mag een sollicitant daarover zwijgen. Sterker nog, zulke vragen mogen niet eens gesteld worden. Ook niet achteraf. Gebeurt dat wel, dan mag de sollicitant daarover gewoon liegen zonder consequenties. Gegevens waarover een sollicitant mag liegen zijn alle verboden discriminatiegronden en zijn strafrechtelijke en psychiatrische verleden.
Een sollicitant hoeft zijn ras, afkomst, geaardheid, levensovertuiging en politieke gezindheid niet te vertellen omdat het verboden is iemand op die kenmerken te discrimineren. Hij hoeft niet te vertellen dat er over hem op internet allerlei smaadschriften verschijnen aangezien dat niks te maken heeft met het functioneren op het werk. Hij hoeft ook niet alle werkgevers te vermelden op zijn cv waar hij ooit gewerkt heeft. Zeker niet als het niet relevant is voor de functie die hij gaat uitoefenen. "Onzin," vindt De Boer. Naar haar mening heeft iemand die ooit ergens is ontslagen, bijvoorbeeld op een school, nooit meer recht op een baan. Het liefst ziet zij zulke onnozele informatie getatoeëerd op het voorhoofd van de kandidaat zodat "er een beter beeld gevormd had kunnen worden". Lees: zodat het eenvoudig is om daarop te selecteren. Alle informatie op internet had ze ook vermeld willen zien. Nou mevrouw De Boer, als informatie op internet, hoe onjuist ook, moet worden meegenomen bij de beoordeling over uw functioneren, dan is uw cv na dit artikel minstens 15 kantjes lang.
Dan komt het hoge woord eruit bij de klaarblijkelijk door penisnijd geplaagde vrouw die allang in de overgang zit. Gesteld wordt dat de meningen op "deze" websites, waarmee ze Misdefinitie en de smaadschriften op Retecool bedoelde, onze beheerder ongeschikt zouden maken voor een baan bij de UvA. Blijkbaar zijn alleen linkse mensen geschikt. "Hij zou veel te maken krijgen met buitenlandse studenten en collega's." Wacht even hoor, maakt het hebben van meningen over criminele buitenlanders iemand ongeschikt om met mensen die bij de UvA komen om te gaan? Achterlijke teef, op Misdefinitie hebben we het over zware criminelen. Over moordenaars, verkrachters en straatrovers. Het enige feit dat ons ongeschikt zou maken voor een baan bij de UvA, is als alle buitenlandse collega's van De Boer en studenten, zulke zware criminelen zouden zijn. Nergens zeggen we dat we problemen hebben met normale mensen. Gepromoveerd en nog hersenloos. Meningen over criminelen zo generaliseren dat het net lijkt alsof wij een hekel aan alle zwarten hebben. Walgelijk.
Onderzoekers zouden zich volgens haar ernstig zorgen gaan maken over de onafhankelijkheid van de onderzoeken op systemen die door deze "racist" zouden worden beheerd. Wat een absurde redenatie. Alsof de onafhankelijkheid wel in goede handen is bij een extreem linkse afdelingsvoorzitter die gelooft in roddel en achterklap in plaats van objectieve deskundigheid. Hier wordt zomaar gesuggereerd dat onze beheerder wetenschappelijk onderzoek zou gaan saboteren om daaruit racistische resultaten te krijgen. Zoals de waard is, vertrouwt hij zijn gasten blijkbaar. De schade die onze beheerder heeft opgelopen omdat hij, nadat hem gegarandeerd was dat alles rond was, zijn vaste baan heeft moeten opzeggen, wordt ontkend. Had hij maar meteen alle roddels, laster, irrelevante zaken en informatie waarop te discrimineren valt kenbaar moeten maken. Adolf Hitler in da house, die mag kapot gemaakt worden. Verwachten dat De Boer bij elke vacature vermeldt extreem links te zijn zou net zo onrealistisch zijn als een sollicitant die zijn hele verleden moet blootgeven.
Bezwaar bij de grote bazen.
Bezwaar maken in het bestuursrecht leidt doorgaans tot een hoorzitting voor een partijdige interne commissie. Een traject waarmee we inmiddels jaren ervaring hebben en waar veelal niks anders te halen valt dan wat intimidatie en achteraf een publicatie om de misstand aan de kaak te stellen. Waar geen hond interesse in heeft, maar dat ter zijde. Bijna een jaar later, zaten we weer eens in het Maagdenhuis in Amsterdam waar het College van Bestuur van de UvA gevestigd is. Dr. C. de Boer had personeelsadviseur mr. B.A.C. Bekkers meegenomen en het College werd vertegenwoordigd door voorzitter mr. J.B. Groot Antink en collegelid mr. F.Y. van Arnhem-Chau. Allereerst kregen we de gelegenheid om te reageren op het verweerschrift van De Boer waar we dan ook ruimschoots gebruik van maakten. Hierbij kwamen we meteen ter zake. Iemand schofferen vanwege meningen en politieke onderwerpen, is simpelweg verboden. Discriminatie op politieke gezindheid / levensovertuiging, is verboden door de Grondwet, strafwetten, de AWGB en het bestuursrecht.
De afdelingsleider is hier overduidelijk haar boekje te buiten gegaan en het voelde goed om dat eens ondubbelzinnig duidelijk te maken aan het College. Haar bewering dat we het bestaan van opvattingen van derden hadden moeten opnemen in het cv, grenst aan het absurde. Mevrouw heeft zelf ook niet in haar vacature gezet dat ze zo'n linkse snol is die enkel socialisten wil aannemen. Had ze dat wel gedaan, dan hadden we nooit gesolliciteerd en een vaste baan opgegeven nadat zij het gerechtvaardigd vertrouwen had gewekt dat we de baan zouden krijgen. Onder geen enkel beding zijn we verplicht om verantwoording af te leggen over zaken waarop het maken van onderscheid door de wetgever verboden is. Hetzelfde geldt voor smaadschriften van derden. Voldoende is de opmerking dat die informatie niet door onze beheerder op het net gezet is, niet door hem is geschreven en irrelevant is voor de functie. Schriftelijke stukken tonen bovendien aan dat er aanbiedingen zijn gedaan, aanvaard en gekwalificeerd als aanstelling. Hij zou over een week beginnen.
Suggereren dat het hebben van een bepaalde politieke gezindheid discriminatie impliceert op grond van ras en schade zal aanrichten aan het onderzoek, is buiten alle proporties. Natuurlijk begrijpen we wel waar zulke suggesties vandaan komen. Mevrouw is zelf blank, hetero en links, dus alle niet-blanken, homofielen en rechtse rakkers zijn niet welkom. Zij is zelf degene die haar persoonlijke voorkeuren en afkeer omzet in strafbaar discriminatoir gedrag. Persoonlijk snappen we heus wel dat iemand die haar hele leven gewend is mensen onzichtbaar onder de gordel te discrimineren, het voor zichzelf niet kan voorstellen dat normale mensen heel anders functioneren. Ja, wij hebben rechtse opvattingen, maar dat betekent niet dat we in het dagelijks leven alle linkse dwazen discrimineren. Als professionals kunnen we werk, privé en politiek namelijk volledig van elkaar scheiden zonder enige vorm van rancune. Is het niet extreem hypocriet om te suggereren dat een ander gaat handelen naar zijn opvattingen terwijl zij dat juist zelf doet?!
Praktisch gezien deugt er evenmin iets van haar "argumenten". Zou de afdeling zich aan de regels houden, dan worden onderzoeksresultaten geanonimiseerd opgeslagen. De ICT-beheerder is enkel verantwoordelijk voor het functioneren van de hard- en software en zal hooguit de gebruikers naar hun plaats leiden. Zelfs al zou de beheerder willen knoeien, dan nog is dat niet mogelijk. Juist omdat de afdelingsvoorzitter de enige is die hier verboden discriminatoir gedrag vertoont, komt haar geloofwaardigheid ernstig in het geding. Tevens spreken we onze twijfel uit of deze zaak wel bij het College hoort. Zulke extremen vormen van discriminatie, horen wat ons betreft voor de strafrechter te worden uitgevochten. Linkse ratten dagen ons ook voor de rechter. Ironisch genoeg liet zij ter ondersteuning een Misdefinitie-artikel zien waarin heel duidelijk gezegd werd dat huidskleur, ras en afkomst geen enkele rol spelen. Keer op keer werd benadrukt dat men er samen uit wilde komen, maar de vacature werd allang weer openbaar uitgezet. Tot zo ver de menselijkheid.
Verslagen keek De Boer naar beneden. Wat had ze nu weer aan haar fiets hangen nu blijkt dat die akelige rechts-extremist zonder enige schroom aan haar werkgever liet zien dat zij zo'n linkse discriminerende troela was? Er kwam geen woord meer uit en ze maande Bekkers om het woord te nemen in de hoop dat hij haar gezicht nog kon redden. Bekkers koos de weg van de minste weerstand door op te merken dat wat er ook gezegd wordt, de afdeling gewoon zijn punt zal handhaven. Het cv bevatte geen indicatie met betrekking tot de politieke meningen, religie, raszuiverheid en levensbeschouwing, dus, zo redeneerde Bekker, is het onmogelijk geweest om een getrouw beeld te vormen over de kwaliteiten van onze beheerder. Met andere woorden: iemand kan pas een goede werknemer bij de UvA zijn als alle informatie waarop het wettelijke verboden is om te selecteren, bekend is. Schijt aan de wet, "vertrouwen" gaat voor. Bedenk even dat we hier met overheidsambtenaren te maken hebben die zomaar even bepleiten dat u informatie moet aanleveren om te discrimineren.
Bij het College voelden ze inmiddels ook al nattigheid. Een discriminatiezaak kunnen ze nu niet bepaald gebruiken. Diskwalificeert de informatie op het internet nu werkelijk voor de functie wat neerkomt op een beroepsverbod? De Boer gooit het eerst op geschaad vertrouwen. Iemand die niet onmiddellijk vertelt dat hij niet links is, kan nooit vertrouwd worden. Vertelt hij het wel, dan wacht hem demonisatie, diskwalificatie, smaad en zelfs de dood zoals dat de gangbare praktijken zijn onder linkse fascisten, maar daar praat men liever niet over. Voorts begon men te twijfelen over de geschiktheid voor de functie. Want iemand die geen linkse mening heeft, is sowieso ongeschikt voor al het werk. Grotere bullshit horen we niet vaak. De Boer moest wel toegeven dat het risico niet schuilt in het knoeien in het onderzoek, maar dat onze beheerder zijn eigen kennis zou gaan aanwenden tijdens het onderzoeken. Vuile huichelaar, het enige verschil tussen onze beheerder en andere mensen is dat zijn naam zwart wordt gemaakt en openbaar bekend is.
Persoonlijke opvattingen die nota bene in de vrije tijd worden geuit, hebben geen zak te maken met functioneren. Zou dat wel zo zijn, dan is niemand ooit geschikt voor zijn werk. Iedereen heeft meningen. Iedereen heeft een bepaalde geaardheid. Dit is precies de reden waarom overal zulke idioten werken. Wat niet weet, wat niet deert. Hadden we geen website met meningen onderhouden maar waren we gewoon moordenaars en verkrachters, dan stond dat niet op het internet en konden we wel gewoon bij de UvA werken. Hetzelfde geldt voor al die nepprofessoren die later bleken te plagiëren. Blijkbaar is een goede werknemer iemand over wie niks te vinden is en komen mensen er liever door schade en schande achter dat er iets mankeert. Terwijl de kans dat er iets mis is juist toeneemt als er niks te vinden is. Wie echt kwaad wil, gaat niet schrijven op internet. Die weet dat meningen niet worden gerespecteerd. Geef vooral niet openbaar uw mening, maar verkracht in stilte hun eigen kinderen. Dan is de kans op een baan het grootst. Kots.
Duidelijk is geworden dat het onzin is om te doen alsof iemand, enkel omdat hij er andere meningen op na houdt, gaat knoeien en discrimineren. Wat is nu het concrete risico? De Boer merkt op dat het risico bestaat dat de studenten met wie onze beheerder in contact zou komen hem gaan googelen en daardoor hun mening laten beïnvloeden. Onze beheerder merkt op dat het nogal ver gezocht is omdat de volledige namen van de onderzoekers en beheerders niet bekend worden gemaakt en de studenten pas na het onderzoek weer toegang hebben tot het internet. Op dit punt wordt verder niet inhoudelijk ingegaan omdat ze weten dat het bullshit is. Trouwens, hoe betrouwbaar en onafhankelijk vindt u de onderzoeken van de UvA nog nu gebleken is dat zij enkel linkse collega's aannemen die er blijkbaar niet voor terugdeinzen om echt fysiek mensen te discrimineren die openbaar een andere politieke gezindheid willen uitdragen? Nogmaals, de enige die hier echt gediscrimineerd heeft, is dr. C. de Boer. Zij heeft letterlijk gehandeld. Wij hebben niet eens iets kunnen doen.
De voorzitter vraagt ons waarom we ervoor gekozen hebben via de bestuurlijke weg te ageren tegen het besluit. Blijkens de Algemene Wet Bestuursrecht (AWB) kan er niet via het bestuursrecht geklaagd worden over een aanstelling tenzij dat door een ambtenaar gebeurt. We merken op dat de twist op deze manier wordt uitgevochten omdat we van mening zijn dat De Boer in haar communicatie een aanstellingsbesluit heeft genomen, we daarmee ambtenaar zijn geworden en dus rechtmatig protesteren tegen het intrekken van dat besluit. Het College vraagt wat er gaat gebeuren als ze het beroep desondanks niet-ontvankelijk verklaren. Ons antwoord daarop was simpel: dan stappen we naar de civiele rechter. Het bestuursrecht heeft echter een aantal belangrijke voordelen. Ten eerste is de procedure gratis, laagdrempelig en ondanks de bureaucratie vaak sneller dan een volledige rechtszaak. Het nadeel is dat het dichtgetimmerd is. Juridisch is het bestuursrecht erg nadelig omdat in bezwaar de slagers hun eigen vlees keuren en in beroep de rechter nauwelijks toetst.
Juridisch winnen is echter niet onze belangrijkste insteek. Misdefinitie publiceert over misstanden en de informatie daarover krijgen we nu eenmaal het beste als we zoveel mogelijk procedures voeren. Al krijgen we juridisch geen gelijk. Door bestuursrechtelijk in bezwaar te gaan, komen we min of meer terecht bij de werkgevers van degenen die ons benadeeld hebben. Daardoor moeten zij zich verdedigen wat het een en ander verduidelijkt en ons meer stof geeft om over te schrijven. Bovendien is het de laatste kans om er zonder rechter uit te komen. Partijen gaan allebei niet graag naar de rechter omdat dat geld, moeite en energie kost. Soms komt het tot een schikking en daar kunnen we dan weer ons platform mee financieren. Aan de andere kant is het een stukje wraak. Met een stevige pleitnota, zetten we alles en iedereen op zijn plaats. De ander zien kruipen en zweten, levert enige voldoening op. Cruciaal is de mogelijkheid om de andere partij duidelijk te maken dat als ze er niet uit willen komen, de gang naar de rechter onvermijdelijk is.
Zodoende geven we ons streven aan er samen uit te komen. Goed, we vinden dat er weliswaar een misdrijf is gepleegd door de schaamteloze discriminatie, maar als we compensatie kunnen krijgen is dat gevoel al snel weg. Haatdragend zijn we allerminst. Bekkers geeft snel aan dat wat hij van ons gehoord heeft, een dermate harde toonzetting heeft dat de kansen dat onze beheerder ooit nog bij de UvA zal kunnen werken, zeer gering is. Vuile teringhond, sodemieter op met dat socialistische geleuter. Wij zijn godverdomme gediscrimineerd en behandeld alsof wij Adolf Hitler zelf zijn. Natuurlijk krijgen we nooit meer een baan op de UvA. Wie een zwarte afwijst om zijn huidskleur, zal hem na een rechtszaak ook nooit meer aannemen. Ongeacht of er een schadevergoeding wordt betaald. Dat ligt niet aan onze meningen, toon of wijze van protest, maar is al bepaald op het moment dat het misdadige discriminatoire gedrag plaatsvond. Typisch links redeneren. Pim had een harde toon, dus rechtvaardigde dat zijn dood. Wij hebben een mening, dus rechtvaardigt dat een beroepsverbod. Simpele zielen.
Op het moment dat een conflict dermate geëscaleerd is omdat een werkgever zijn werknemer heeft gediscrimineerd, is het logisch dat de toon niet meer zo zoetsappig is als tijdens het sollicitatiegesprek. Ze hebben ons als stront behandeld, denkt u dan werkelijk dat wij hen daarvoor zullen bedanken? Van ons kunt u heel wat menselijkheid verwachten. Bijvoorbeeld de bereidheid om deze kwestie intern op te lossen. Wederom vermelden we dat het onze insteek is om er samen uit te komen. Nog voordat er een rechtszaak plaatsvindt of deze zaak in de publiciteit komt. Bekkers geeft daarop geen antwoord. Laat de bureaucratie zijn werk maar doen. En dat deden ze. De AWB biedt ze een prima ontsnappingsroute. Artikel 8:4 aanhef en onder d, geeft aan dat bezwaar niet mogelijk is als iemand geen ambtenaar is. Dat wordt ontkend en ze hebben met de constructie van UvA JobService B.V., het privaatrechtelijk kunnen maken. Door de arbeidsovereenkomst als privaatrechtelijk te beschouwen, wordt ons bezwaar in het bestuursrecht niet-ontvankelijk verklaard.
Schikken of slikken.
Zulke trucjes calculeren we natuurlijk van te voren in. We weten uit ervaring dat bestuursrechtelijke procedures juridisch geen fuck opleveren, maar wel prima dienen als drukmiddel, wraak en ruimte voor schikkingen. Lukt dat niet, dan proberen we het via de civiele weg door eerst al die meuk te deponeren bij de kantonrechter. Aldaar gooien we het op een tot stand gekomen contract op basis van aanbod en aanvaarding en het feit dat een tijdelijk contract niet zomaar mag worden opgezegd. Tenzij er een proeftijd overeen is gekomen, maar dat schijnen ze in zulke gevallen nog wel eens te vergeten. Weken later, als we bijna onze stukken bij de kantonrechter willen indienen, ontvangen we opeens een mail van het College van Bestuur. Groot Antink nodigt ons uit om toch nog een keertje te komen praten. Met haar en de heer Bekkers ditmaal. De UvA had namelijk niet zo'n zin in een rechtszaak en wilde best schikken. Prima, mensen maken nu eenmaal fouten en die fouten zijn een stuk minder erg als daar een financiële compensatie tegenover staat.
Weken later zaten we weer tegenover elkaar om de situatie te bespreken. De sfeer werd meteen gezet. Bekkers begint te vertellen dat de UvA graag wil schikken omdat wij het goed gespeeld hebben. We hadden ze zogezegd bij de ballen. Ja fuck you, we hebben helemaal niet gespeeld. We hebben gewoon gesolliciteerd, we zijn aangenomen op onze kwaliteiten en we verliezen zomaar even een baan van tenminste 3 jaar omdat een of andere linkse hoer het niet kan verkroppen dat we een eigen mening hebben. Breng het niet alsof we voor de lol solliciteren, veel tijd steken in het voeren van juridische procedures en graag met lege handen achterblijven terwijl iedereen ons haat. Nou ja, een aantal van ons zijn daar wel degelijk op uit, maar zij zijn anoniem en hebben geen last van deze publicaties. Onze beheerder staat overal op internet met naam en toenaam genoemd en wordt op basis daarvan reeds overal uitgesloten. Bekkers maakte toen het verwijt dat onze beheerder binnenkwam als keiharde zakenman die de UvA, een non-profitorganisatie, financieel wil ruïneren.
Even voor de goede orde. Onze beheerder heeft maandenlang moeten solliciteren om de baan te krijgen. Tijdens die hele procedure, hebben alle medewerkers van de UvA waarmee hij te maken kreeg, hem het vertrouwen gegeven dat hij daar kon gaan werken. Schriftelijke aanbiedingen, formulieren, werkmateriaal verschaffen en uiteindelijk melden dat hij zijn vaste baan kon opzeggen omdat hij over 9 dagen kon beginnen. Toen werd er opgezegd. Wie is hier nu echt geruïneerd? De UvA omdat ze wat moeten dokken om zo strafvervolging en schadevergoedingen te voorkomen of onze beheerder die door zulke praktijken een beroepsverbod heeft gekregen? Bekkers geeft aan dat hij het menselijk wil spelen en dat ook van ons verwacht. Mooi, doen we. We geven twee keuzen. De UvA moet de gevolgen van de discriminatie terugdraaien. Door ervoor te zorgen dat we gewoon kunnen gaan werken of door een goede financiële vergoeding. Vooral de nadruk op werk is een mooie. Zouden ze echt als mens handelen, dan zouden ze hun connecties aanwenden voor een mooie baan.
Geld is in discriminatiezaken namelijk waardeloos omdat het beroepsverbod gewoon blijft bestaan. De salonsocialist confronteren door zijn beroep op de menselijkheid om te buigen naar een verzoek om te bewijzen menselijk te zijn, is werkelijk briljant. Excuses aanbieden en zorgen dat we gewoon aan het werk kunnen zoals oorspronkelijk de bedoeling was voordat er beslist werd op basis van wat internetroddels. O nee, dat was niet mogelijk. De Boer was zo erg geschrokken dat ze ons niet meer kon luchten en zien. Krokodillentranen, want ondertussen had ze er geen moeite mee ons keihard te discrimineren en de situatie blijft hetzelfde. Opeens bleek ze ook gekwetst te zijn doordat we haar, toen de zaak bij het College afgelopen was, geen hand hadden gegeven. Huichelaars, zij stond meteen op en verdween nog voordat wij afscheid konden nemen. Ga de boel nou niet omdraaien zoals al de hele tijd al het geval is. Zo naïef zijn we niet. We weten dondersgoed dat zulke mensen geen greintje menselijkheid in hun donder hebben als ze hun "vijanden" discrimineren.
Wend dan maar uw connecties aan om voor ons een andere baan bij de UvA te regelen. Dan weten we het meteen goed gemaakt: indien dat lukt, praten we nergens meer over en was het gewoon een misverstand. "Uh, doelt u nu op een inspanningsverplichting of een resultaatsverplichting?" Wat denkt u zelf? De tijd van vrijblijvendheid is allang voorbij. "Kunnen wij niet, wij gaan niet over andere vacatures." Ja dag, iedereen weet dondersgoed dat de meeste kandidaten worden aangenomen middels vriendjespolitiek. Officieel lijkt alles netjes geregeld via protocollen, maar kandidaten worden gewoon naar binnen geloosd als het bekenden zijn. Doe niet alsof we mongolen zijn, zo werkt het overal. "O nee hoor, wij zijn de goedheid zelve." Juist, vandaar de strafbare discriminatie. Schrijf dan een aanbevelingsbrief en breng ons daardoor onder de aandacht van uw netwerk. Netwerken is de beste manier om werk te vinden. U ziet het, een beroep op menselijkheid jegens de andere partij is zo gedaan, maar als ze zelf hun menselijkheid moeten bewijzen, kan er niks.
Het is extreem moeilijk om netjes te blijven als de wederpartij net strafbare shit heeft gedaan, schade heeft berokkend en alle mogelijke oplossingen met smoesjes van de hand doet. "Kunt u niet gewoon uw oude baas bellen om u terug te nemen?" Natuurlijk kan dat niet. Baan opgezegd is opgezegd. We hebben potjandorie gezegd dat we niet meer terugkomen omdat we elders een betrekking aanvaard hebben. Geen baas die een ex-werknemer dan nog terug neemt. "O, geef dan maar zijn adres, dan bellen wij wel." Wat denkt u zelf? Houd op met dat gelul en doe ons een aanbod waar we wel mee kunnen. Geloof het of niet, maar we zijn heel redelijk gebleven en hebben het gesprek zelfs 2 uren lang laten duren zodat de socialisten alle tijd en mogelijkheid hadden om met ons in het reine te komen. Hoezo keiharde zakenman? Hoezo goed gespeeld? Zeg gewoon sorry en kom de arbeidsovereenkomst na. Kon niet. Dan maar over geld praten. Graag wilde de UvA de rechtszaak afkopen met een geldbedrag. Ook goed, zolang het maar redelijk blijft.
Jammer genoeg bleef het niet redelijk van hun kant. Bekker begon weer meteen te suggereren dat onze beheerder een keiharde zakenman was met veel geld die de UvA als non-profitorganisatie de vel over het hoofd wilde trekken. "Ik heb er moeite mee. Dat zit zo. Aan iemand die slechts een roeibootje bezit, gun ik meer dan iemand die al een heel schip heeft en ook nog dat kleine bootje van ons wil hebben." Kanker op met die slappe linkse praat. Al hadden we 1 miljard euro op onze rekening staan, dan nog komen we dat bootje van u pakken als u ons op deze manier schade toebrengt. Het is namelijk niet alleen de financiële schade, maar ook een aanranding van onze eer, reputatie en het informeel opleggen van een beroepsverbod. We zouden 18 maanden komen werken. De helft uitbetalen als salaris leek ons redelijk. "O nee, uitbetalen als salaris kan je sowieso vergeten. We gaan het clandestien als schikking doen." Kenners weten dat zij een schikking gewoon aftrekken van de belasting en wij er 52 % bijzonder tarief over moeten betalen.
Bekkers vond 2 maanden ruim voldoende. We zouden er immers niet voor komen werken. Flauwekul, als hij zou regelen dat we alsnog aan het werk konden, dan hadden we wel degelijk gewerkt voor dat geld. Bovendien is 2 maanden nooit voldoende om een andere baan te vinden na het opzeggen van de vaste baan. Zeker niet met het beroepsverbod dat her en der wordt opgelegd en niet alleen door de UvA. Toch was men wanhopig. Bij de rechter hadden we de volledige 18 maanden kunnen eisen. Wel liepen we daarmee het risico dat de rechter in ons nadeel beslist. Afhankelijk of we daar een togadhimmi treffen zoals die keer met die klote school in Amstelveen. Uiteindelijk gaven we aan dat zij maar een aanbod moesten doen voor een schikkingsbedrag. Dat aanbod kwam er en bleek nauwelijks een schamele 5 maanden salaris te zijn. Na een risicoanalyse hebben we dat geaccepteerd. Geheimhouding hebben we uiteraard geweigerd. Mevrouw Groot Antink merkte nog op dat de UvA heus geen beroepsverbod heeft opgelegd. Na deze zaak solliciteerden we nog 30 keer bij de UvA, maar we zijn nooit meer uitgenodigd...
Overweging.
Wilders stelde in een interview dat Marokkanen oververtegenwoordigd zijn in de criminaliteit en dat we daarom beter af zijn met minder van die criminele Marokkanen. Blind van woede wordt hij vergeleken met Hitler. Blijkbaar is het zo dat de meeste mensen bij de minste schijn van discriminatie niet meer helder kunnen denken en cruciale woorden als "criminelen" wegvallen. Uitsluiting, beroepsverboden en doodsbedreigingen worden als hele normale instrumenten gezien om iedereen die kritiek heeft op de multikul de mond te snoeren. Want, zo redeneren zulke imbecielen, zulke uitingen kunnen er toe leiden dat mensen hun menselijke waardigheid wordt ontnomen doordat ze overal gediscrimineerd worden. Het soort discriminatie dat iemand volledig kapot maakt omdat hij nergens meer aan de slag komt vanwege lichamelijke en geestelijke kenmerken waar hij niks aan kan doen. Discriminatie is alle slechtheid samengeperst. Het zijn echter niet de uitingen die u makkelijk kunt negeren die tot discriminatie leiden, maar gedrag van mensen die het niet begrijpen.
Kijk, als een neger een keertje een vervelende mail krijgt dat hij niet is aangenomen, dan heeft dat nauwelijks consequenties. Afwijzingen zijn eerder regel dan uitzondering in deze crisis; de ene politiek correcter geformuleerd dan de ander. Er is niks aan de hand. Hij kan altijd nog een sollicitatie sturen naar een ander bedrijf. Toch zijn een heleboel linkse dwazen bereid tot moord en doodslag als zoiets gebeurt. Des te opmerkelijker is hoe zij reageren als het om discriminatie gaat waar iemand wel zijn hele leven last van heeft. Onze beheerder wordt gediscrimineerd op zijn blanke huid, zijn politieke gezindheid en meningen van derden. Hij kan nergens terecht. Overal waar hij komt, veroordelen mensen hem vanwege zijn meningen. Juist dat gedrag is wat anti-discriminatiewetgeving probeert te voorkomen. Niet een eenmalig incident, maar voortdurende uitsluiting die iemand gewoon levenslang geeft. Een neger komt hooguit een handjevol racisten tegen. Onze beheerder heeft te maken met een situatie waarin overal linkse ratten hem discrimineren.
Kotsmisselijk worden we van dat gelul over menselijkheid. Er is helemaal niks menselijks aan iemand diskwalificeren op basis van politieke meningen. Er is niks menselijks aan suggereren dat iemand die zich uitspreekt tegen boeven, ook vindt dat alle buitenlanders boeven zijn. Er is niks menselijks om iemand te vergelijken met Adolf Hitler enkel omdat zijn mening u niet aanstaat. Er is niks menselijks een verdachtmakingen en beschuldigingen van fraude als iemand anders denkt dan u. Er is niks menselijks aan doen alsof iemand een stuk vuilnis is dat nergens behoort te kunnen werken. Er is niks menselijks aan broodchantage en de schade die discriminatie oplevert aan het slachtoffer toe te rekenen. Er is niks menselijks aan de minachting om een andersdenkende geen hand te willen geven. Er is niks menselijks aan stiekem zwarte lijsten opstellen en doen alsof een politieke vijand ongeschikt is voor zijn werk. Als uitingen al de dood, bedreigingen en beroepsverboden rechtvaardigen, wat mogen wij dan doen met al die flikkers die ons fysiek en met hun gedrag discrimineren? Denk daar maar eens over na.
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|