|
| 704 # Onderwijs creëert een kloof # |
Gepost door Misdefinitie op 28-09-2013 om 23:05.
Slechte communicatie is de oorzaak van veel misverstanden, conflicten en relatieproblemen. Mensen willen en kunnen niet meer naar elkaar luisteren zonder daarbij het slachtoffer te worden van hun wanordelijke interpretaties. Enerzijds door hun beperkte interne geestelijke vermogen; anderzijds door meer objectieve factoren die door cultuur worden bepaald. Verschillen in het denken, de leefomgeving en taalbarrières, zorgen voor kille en afstandelijke manieren van reageren. Generaties begrijpen elkaar niet omdat ze in een andere tijd zijn opgegroeid waarin totaal andere normen, waarden en kennis golden. Technologische ontwikkelingen gaan zo razendsnel, dat de groep met de modernste kennis het beste weet om te gaan met alle veranderingen, maar tegelijkertijd wars is geworden voor aloude principes, denkwijzen en handige methoden. Een onoverkomelijk probleem als onderwijs geen soelaas kan bieden. Onderwijs staat bloot aan de vernieuwingsdrift van inspiratieloze beleidsmakers die de kloof tussen mensen nog groter maken.
Gare proefballonnetjes.
Onderwijsvernieuwingen zijn al gedoemd te mislukken op het moment dat men er vanuit gaat dat vernieuwing en verandering altijd verbetering impliceert. Een van de doelen van onderwijs is weliswaar inderdaad de wereld leren kennen zoals het nu is en de instrumenten aangereikt krijgen om als volwassene te kunnen overleven, maar dat deel van het onderwijs dat daadwerkelijk baat heeft bij vernieuwing, is feitelijk slechts klein. Met het onderwijs en het materiaal van tientallen jaren geleden, zouden we, mits we na een paar jaar aan de eisen voldoen die golden, best uit de voeten kunnen. Vooral als het basisonderwijs of voortgezet onderwijs betreft. Voorts kunnen we met de aangeleerde kennis zelf de nieuwste snufjes opsporen en nieuwe vaardigheden leren. Het enkele feit dat we als kind niet de beschikking hadden over smartphones en tablets, betekent niet dat we nu niet weten hoe het werkt. De belangrijkste kennis en vaardigheden die het onderwijs moet aanleren, zijn universeel en moeten over heel wat generaties geldig blijven.
Rekenvaardigheid krijgt steeds een vernieuwing van klapviolen die zelf niet meer kunnen rekenen, maar een staartdeling van toen werkt over 500 jaar ook nog. Simplisten bijten ons toe dat het logisch is dat er nieuwe methoden worden ontwikkeld omdat de techniek ook niet stil staat. Domkoppen, iets door een machine laten doen, is heel iets anders dan iets moeten leren omdat daarmee de hersenen getraind worden. Is het u dan nooit opgevallen dat we, althans binnen het oude onderwijs, nooit sommetjes uit het hoofd lieten leren, maar algemene recepten, rekentrucs en ezelsbruggetjes aanleerden waarmee alle sommen op te lossen zijn? Het doel van abstract cijferen is niet dat u dat later op uw werk ook uit het hoofd moet kunnen. Het is een methode om met abstract denken de hersenen als het ware te formatteren. Biologisch gezien maken de hersenen verbindingen die bijdragen aan uw intelligentie. Taalvaardigheid hoort ook voor iedereen hetzelfde te zijn. Straks zitten we met meer dan 6 verschillende generaties die elkaar niet begrijpen.
Problematisch in deze discussie is het chronische kennisgebrek dat mensen tentoonspreiden waardoor ze denken dat we hier louter open deuren aan het intrappen zijn. Natuurlijk moet iedereen op hetzelfde antwoord komen als we aan het rekenen slaan, maar ze weten en begrijpen niet dat leerlingen nu schattend leren aangeleerd krijgen en zelfs de bewerkingsvolgorde van de operatoren op een andere manier leren te gebruiken waardoor uitkomsten wel degelijk van elkaar kunnen verschillen. Natuurlijk moeten mensen dezelfde taal spreken willen ze elkaar kunnen begrijpen, maar in een multiculturele samenleving waarin de spellingsregels om de tien jaar veranderen en er elk jaar nieuwe woorden worden bijverzonnen, stort Allah ons weer in de aloude Babylonische spraakverwarring. Natuurlijk moeten diploma's over de tijd heen hun waarde behouden, maar elk tijdvlak kent zijn eigen specifieke eisen. Onderwijs is een speeltuin geworden van voorstellen die nu een harde plasser opleveren, maar binnen de grote context belachelijk zijn.
Staatssecretaris Dekker (Onderwijs) schrikt opeens wakker als hij constateert dat er een groot verschil zit tussen de prestaties van de zwakste leerlingen en de sterkste. Zoals het een VVD'er betaamt, stuurt hij aan op nivellering, want het is natuurlijk niet de bedoeling dat u met uw torenhoge IQ gaat beweren dat u hoogbegaafd bent en de rest van de maatschappij een mongool. Mwah, zit wat in, zullen de meeste mensen denken, maar iedereen die havo of hoger heeft gedaan, weet dat IQ normaal verdeeld is en dat het een heel normaal verschijnsel is dat een klein percentage te dom is om te kakken. Een even zo groot percentage is hoogbegaafd en de rest zit tussen achterlijk, oliedom, boerenlul en slimmerik. We geven niet voor niks cijfers tussen de 1 en de 10. Ja, dat scheelt 9 punten en ja, niet iedereen kan nu eenmaal een voldoende krijgen. Dat gaat al eeuwen zo. Geen probleem zeggen wij. "Ja maar nergens ter wereld zijn de verschillen zo groot." Fout, er wordt gewoon overal ter wereld gelogen en gerommeld.
Leerlingen zouden massaal melden dat ze hun school op hun luie reet hebben gehaald zonder echt moeite te doen. Dekker vindt dat de uitdaging weer terug moet komen in de school. Wederom een voorstel waarvan u kunt denken dat het wel redelijk is. Toch vinden wij zulke beweringen te kort door de bocht en dat heeft alles te maken met de manier waarop het onderwijs is verneukt de afgelopen jaren. Zoals u weet, heeft de PvdA middels talloze "vernieuwingen" het onderwijs hervormd van objectieve en neutrale kennis en vaardigheden tot een subjectief praatgroepje waarbij voldoendes halen een kwestie is van geil gevonden worden, goed kunnen ouwehoeren of simpelweg doen wat er gezegd wordt. Deze verandering is in gang gezet om allochtonen aan papieren te helpen daar ze bij een volledig objectieve toetsing reeds kansloos zouden zijn door taalvaardigheden. Hierdoor is het onderwijs eenvoudiger geworden. Tegenwoordig is het mogelijk om op alle niveaus, van lts-zwakstroom tot aan de universiteit, met minimalistische inspanning een diploma te halen.
Is de oplossing dan het introduceren van een cumlaudeprogramma voor juist die leerlingen die wat extra's presteren? Nee, dat houdt in dat de overheid als uitgangspunt neemt dat iedereen een waardeloos diploma moet krijgen om maar iets te hebben en dat alleen de leerlingen die iets extra's doen met een speciale regeling, een "beter" diploma krijgen. Ten eerste roept dat de schijn van hoogopgeleid Nederland op. "Kijk ons eens hoogopgeleid zijn," maar iedereen kan zo'n papiertje halen. Ten tweede is dat je reinste inflatie van alle diploma's. Wij geven onmiddellijk toe dat wij in het onderwijs oude stijl nooit cumlaude een diploma gehaald hebben, maar onder het huidige onderwijs zouden we wel allemaal achten, negens en tienen gehaald hebben. Is het dan eerlijk om ons diploma, met terugwerkende kracht, onder het domme niveau te zetten en leerlingen die misschien hetzelfde presteerden, cumlaude? Diploma's moeten waardevast zijn over vele generaties die daarmee hun kennis en vaardigheden moeten kunnen aantonen.
Wat ons betreft wordt er een basisniveau gehanteerd van kennis die altijd relevant is; voor zover noodzakelijk uiteraard aangepast aan de moderne inzichten. Iedereen moet op basisniveau kunnen rekenen, lezen en schrijven. Wie dat niet ontwikkelt blijft zitten en wie dan nog te achterlijk is, heeft zichzelf veroordeeld tot een leven lang ongeschoold werk. Wie precies de basis beheerst, verdient een voldoende. Een 6 dus. En voor uitzonderlijke prestaties staan de hogere cijfers. Helder en heel logisch. Is een dergelijke differentiatie lastig, bijvoorbeeld omdat iemand op de basisschool al tegen de negens en tienen aanhikt, dan kan hij voor zijn eigen ontwikkeling altijd meer stof aangeboden krijgen. Vroeger waren er altijd talloze rekenboekjes en ander materiaal beschikbaar voor leerlingen die sneller klaar waren. Voor het voortgezet onderwijs geldt eveneens dat de basis volledig in orde moet zijn. Vroeger was het ondenkbaar dat leerlingen zonder inspanning hoge cijfers haalden voor wis-, natuur- en scheikunde.
Komende van het voortgezet onderwijs oude stijl, schrokken we ons bijna dood toen we het erbarmelijke niveau op vooral het hbo aantroffen. Wiskunde B op de havo oude stijl was moeilijker dan menig volledige hbo-opleiding en tijdens een mondeling examen economisch recht op de universiteit, haalde een van onze collega's een voldoende nadat hij een korte definitie van het begrip "substitutie" had gegeven dat hij nog kende uit zijn oude economieboek. Niks cumlaude, we willen graag een volledige hervorming van het onderwijs. Naar hoe het was wel te verstaan. Godverdomme, de nieuwe generatie komt van school zonder fatsoenlijk te kunnen rekenen en de politiek denkt aan speciale aanduidingen op diploma's voor hen die ondanks alles toch nog iets weten. Sodemieter op. Half Nederland heeft tegenwoordig een diploma zonder te kunnen rekenen met breuken en zonder het idee "minder schulden door minder verspillen" te begrijpen. Moeten wij straks ook "cumlaude" op onze diploma's printen omdat we zeker weten ook over de kennis van nu beschikken?!
Schijt ziek worden we van al die nutteloze en dwaze ideeën van de politiek. Zo wil Dekker dat het mogelijk wordt om moeilijke vakken op een lager niveau te doen. Anders zou het niveau teveel afhangen van zwakke vakken. Weer een die het concept van het denkniveau niet heeft begrepen. U krijgt geen vwo-diploma op basis van de onderdelen waarop u kunt pieken. U dient een vooraf vastgesteld programma te doorlopen waarvan deskundigen vinden dat het hele pakket het vwo-denkniveau oplevert. Het gaat juist om het algehele niveau. Bent u in staat om op het denkniveau waarop u wilt opereren, de stof van een bepaald niveau te beheersen? U kunt geen rijbewijs krijgen als u alleen goed kunt schakelen. Hoewel, in Nederland wel. U kunt geen tandarts worden als u alleen goed bent in het vullen van uw eigen zakken. U hoort geen vwo-diploma te krijgen als dat alleen mogelijk is door alle moeilijke vakken te schrappen. Wat had u gedacht? Dat u op uw vervolgopleiding ook de moeilijke dingen kan wegstrepen zodat u een professional wordt die de helft niet weet? Vroeger hadden alleen de domme scholen verschillende niveaus per vak. Hoger onderwijs eist meer.
Dekker bepleit een situatie waarin we weg moeten drijven van het gemiddelde en onderwijs op maat moeten bieden. Vergeten wordt dat het absoluut niet de bedoeling is om het onderwijsniveau aan de leerling aan te passen, maar dat de leerling leert zich de stof eigen te maken. We kunnen niet de mensen die geen auto kunnen rijden in een tank plaatsen zodat ze zichzelf niet bezeren en degenen die wel hun rijbewijs middels een prestatie hebben gehaald in zwakkere auto's zetten. Ook niet met de term "cumlaude" op hun rijbewijs. Het doel van onderwijs is ook niet presteren tot de grens met als risico een burnout op te lopen. Toch lijkt dit concept door te sijpelen in alle vormen van onderwijs en zelfs in talentenjachten. Eerst doet men een meting bij een individuele leerling. Voorts is dat zijn niveau en moet hij nog hoger presteren om nog tot een voldoende te komen. Adaptief testen noemen ze dat. Straks levert iedereen verschillende prestaties, kan niks meer objectief gemeten worden en weten we niet meer wat we aan mensen hebben.
Adaptief testen is een bitch waarvan een van de varianten lijkt op wat ze doen met vetzakken. De vetzak die 50 kg afvalt is een held en krijgt alle waardering terwijl wij enkel de hoon krijgen als we maar 1 kg verliezen. Maar hij woog 225 kg en dan is tientallen kilo's verliezen 1000 maal eenvoudiger dan bij iemand die 60 kg weegt. "O wat een goede prestatie," zeggen de mensen. Fuck you, de enige goede prestatie is degene die zijn hele leven lang al gezond leeft en het nooit zover heeft laten komen. Net zoals degene die stopt met roken geen held is, maar degene die zich nooit heeft laten verleiden tot het roken wel. Op school hoort niet de volslagen imbeciel een held te zijn als hij uiteindelijk 2 sommen van de 20 kan oplossen terwijl hij er eerst slechts 1 goed wist te maken, maar degene die vanaf het begin al meerdere sommen goed kon opschrijven. "Ja maar zijn vooruitgang was wel even 100 % hoor." Godverdomme, leer nu eens dat van 1 naar 2 gaan nog altijd minder is dan op een 5 beginnen en eindigen met een 8 halen.
Maak toetsing weer objectief meetbaar en vergelijkbaar. Opa haalde negens en tienen voor rekenen. Vaderlief ook, wij ook en als we onze kinderen oude rekenblaadjes geven, zij ook. Allemaal kunnen we, op dat gebied althans, dus evenveel op die leeftijd. Simpel. Onderwijsprobleem zijn echter aan veel meer factoren gerelateerd dan alleen kennis en vaardigheden. Ontwikkeling op sociaal-emotioneel gebied, beschouwen wij als het allerbelangrijkste dat kinderen op school moeten doormaken naast taalvaardigheid en het algemene en abstracte denkniveau. Om die reden kunnen we proefballonnetjes die uitgaan van een verkorting of verlenging van de onderwijsduur niet accepteren. Dekker stelt voor om slimme leerlingen de mogelijkheid te geven om hun school sneller te doorlopen. Fout. Heel fout. Klaar zijn op intellectueel niveau, impliceert niet klaar zijn op sociaal-emotioneel niveau. Dat verschilt enorm. Hersenen werken niet als een harde schijf. De belangrijkste reden waarom onderwijs zo lang duurt is een noodzakelijke eindeloze herhaling van zetten.
Onderwijs is in beginsel gewoon het trainen van de hersenen. Net zoals u duizend keer van uw fiets moet vallen voordat u kunt fietsen, moet u duizend keer per probleem de mist in gaan en trainen voordat u alle vaardigheden beheerst en zelfs dan beheerst u slechts een klein beetje. Hersenen leren van herhaling. We leren niet alle mogelijke sommen uit het hoofd, maar slechts de rekenregels. De rest doen we met trainen, trainen en nog eens trainen. De specifieke trainingssessies kunnen bij individuele leerlingen sneller of juist langzamer doorlopen, maar feit is dat de hersenen er pas een duurzame vaardigheid van maken als er een hele lange periode achter elkaar wordt geoefend. Kunt u al rijexamen doen als u na 5 lessen, zonder ervaring, de wagen kunt besturen? Nee, u zult nog tientallen keren handelingen moeten uitvoeren die u allang al kende. Binnen 1 periode is het nooit genoeg. Meer dan de helft van de basisschool is redundantie. Intellectueel gezien konden we al met 8 jaar naar het voortgezet onderwijs, maar dat is fout.
De hele maatschappij is gebaseerd op het idee dat er een bepaalde tijd staat voor wat we moeten doen. Het kan theoretisch gezien altijd sneller, maar er zijn diverse redenen om dat niet te doen. Zo wil de baas dat wij 8 uur per dag op kantoor zitten, maar thuis doen we in een half uurtje meer dan een hele dag daar. We kunnen best sneller werken, maar werk is meer dan enkel de documenten typen die de baas concreet kan zien. Net zoals school zoveel meer is dan enkel te kunnen rekenen. Als 8-jarigen hadden we geen sletjes kunnen neuken in de brugklas, hoewel we op die leeftijd allang beter konden rekenen en begrijpend lezen dan mening vwo-scholier. Binnen deze discussie passen alle verhalen van hoogbegaafde leerlingen die klassen hebben overgeslagen en later toch bleken te falen. We zijn ervan overtuigd dat we diezelfde route en datzelfde resultaat hadden kunnen halen, maar kregen hiervoor de kans niet. Nederland is een privilegeland geworden. Privileges voor gevallen die subjectief door ondeskundigen bepaald worden wel te verstaan.
Al die zogenaamde excellente leerlingen, waarvan het dubieus is of ze onder het (oude) objectieve systeem net zo hoog hadden gescoord als onder dat zeer slappe links-geïndoctrineerde arsenicumonderwijs van tegenwoordig, krijgen het stempel van "superioriteit" ingebrand. Kunnen ze dan professor in de wiskunde worden of wordt het "ik-weet-nietkunde"? Zijn ze in staat om een bijdrage te leveren aan het ontwikkelen van moderne technieken ten behoeve van bijvoorbeeld de ruimtevaart? Worden het straks de knappe koppen die de wereld gaan redden van het socialisme? Of zijn ze zelfs maar geschikt om artikelen voor Misdefinitie te gaan schrijven? Als het aan onderwijswethouder Hugo de Jong van Rotterdam ligt, worden deze fantastische leerlingen ingezet om niets minder dan leraar te worden! Daar zitten zij en de maatschappij echt op te wachten hoor. Wie superintelligent is, kan beter elders aan de slag. Het beste van het slechtste wordt ingezet om het aller-slechtste les te geven waarvan de minder slechten hoog in de maatschappij terecht komen.
Met zulke flauwekul houden we onszelf voor de gek. Echt briljante mensen moeten op posities terecht komen waar ze het verschil kunnen maken en die niet kunnen worden opgevuld door de gemiddelde hoogopgeleide droplul. Mensen die later in staat zouden kunnen zijn om een kwantumcomputer te ontwikkelen of kanker te genezen, willen we niet voor de klas hebben staan. Zij zijn elders broodnodig. Zeker, het onderwijs heeft een harde knauw gekregen van het socialisme en staat eveneens te springen om goede hooggekwalificeerde leraren, maar het lerarenschap kan evengoed vervuld worden door de eis te stellen dat leraren tenminste een academische opleiding achter de rug hebben. Doorslaan en meteen de allerhoogste cijfers eisen en dan ook nog in de periode dat leerlingen nog kind of puber zijn, is waanzin en onnodig. Het echte probleem met leraren is dat er maar een opleiding geaccepteerd wordt. U kunt enkel leraar op het voortgezet onderwijs worden met "speciale" lerarenopleidingen. Ongeacht of u een hogere opleiding heeft.
Betere leraren krijgt men als de eis van een specifieke lerarenopleiding, die in de praktijk geen flikker voorstelt omdat studenten niet eens les leren geven, schrapt en vervangt door de algemene eis van kennis, vaardigheden en een academisch denk- en werkniveau. Het is van de zotte dat een professor in de wiskunde, juridisch gezien niet bevoegd is om wiskunde te geven op het voorgezet onderwijs ondanks dat hij beter opgeleid is in de wiskunde dan wie dan ook. De lerarenopleiding wordt veel te belangrijk gemaakt. Het enige dat ze doen, vooral bij de eerstegraads opleiding die na een master gevolgd dient te worden, is vooral ouwehoeren en studenten in het diepe gooien op een school. Gaat dat toevallig goed, dan kan men leraar worden. Er bestaat geen degelijke opleiding voor leraren. In plaats dat ze een keuzevak "lesgeven" maken die iedereen kan volgen, kiest de overheid weer eens voor de slappe benadering. "Leraren mogen niet meer onbevoegd zijn," roept de politiek trots. Nee, maar blijkbaar boeit feitelijke bekwaamheid nog steeds geen reet.
Een ander discussiepunt vormt overduidelijk het gebruik van digitale middelen in het onderwijs. De iPadschool, alleen al dubieus vanwege het feit dat er een specifiek merk gepropagandeerd wordt en het onderwijs dus commercieel wordt, kent een eenvoudig concept. Vraag ouders een bijdrage voor zo'n peperdure iPad, verklaar dat het onderwijs modern en supergoed is vanwege de introductie van een hypermodern apparaat en laat wat reclamemannetjes komen om de kindertjes te leren hoe goed Apple als bedrijf wel niet is. Dat die digitale rommel op scholen voornamelijk gebruikt worden voor spelletjes, cyberpesten en het maken van natuurfoto's van ontblote kinderlijfjes, is volstrekt niet relevant. Het is nieuw, dus goed. Het is verandering, dus verbetering. Ouders maken zich echter zorgen. Niet eens vanwege de geringe educatieve waarde die sterk betwijfeld kan worden, maar vanwege de kosten. Inmiddels weet u hoe wij denken over digitale scholen. Het schaadt de sociaal-emotionele ontwikkeling en kweekt hooguit een stel autisten.
Structuur en discipline aanbrengen in het onderwijs, is onmogelijk met een tablet. Kinderen doen vooral waar ze zelf zin in hebben en de leerprocessen lopen dermate uiteen dat het hooguit in een paar cijfertjes te vatten is hoe iemand zich ontwikkelt. Loopt de ontwikkeling spaak, dan is er niet de groep die een kind kan motiveren om toch zo goed en kwaad als het kan mee te lopen, maar de school die naar het kind communiceert dat hij maar op zijn eigen niveau met zijn eigen tablet verder moet gaan. Beheerst het kind aan het einde van zijn schoolloopbaan de stof niet, dan wordt daar wel een of ander regeltje voor uit de kast getrokken om een overgangsregeling te treffen. Zo werkt het niet. Ook het sociale component wordt volledig vergeten. Omgaan met digitale middelen vergt een constante spanning om het apparaat niet te beschadigen. Kinderen verschuilen zich ook achter het digitale apparaat. Techniek is een hulpmiddel. Net zoals elk stuk gereedschap dat is. Gebruik hoort geen doel op zich te zijn en dat is wel het geval tegenwoordig.
Eenmaal verder in de schoolcarrière, worden we op universiteiten in steeds grotere mate geconfronteerd met digitaal onderwijs. Inmiddels zijn studenten in een levensfase terecht gekomen waarin de sociaal-emotionele ontwikkeling steeds minder plaats inneemt en het gebrek daaraan (als het in een eerder stadium tenminste wel is ontwikkeld) veel minder schade voor de persoon in kwestie zal opleveren. Binnen de universitaire leeromgeving, wordt vooral gewezen op het feit dat digitaal onderwijs (bijvoorbeeld opgenomen hoorcolleges) erg handig is. Studenten kunnen dan lekker door blijven ruften in hun bed tot een uur of 15:00, eventjes de video bekijken en dan fijn de kroeg induiken tot de volgende ochtend. Met al onze ervaring met hoger onderwijs op verschillende leeftijden en bij verschillende opleidingen, kunnen we deze opvatting nauwelijks delen. De handigheid is slechts schijn. Hoger onderwijs hoort zoveel meer te zijn dan alleen een zesjescultuur en het halen van losse tentamens totdat het diploma kan worden opgehaald.
Binnen het hoger onderwijs gaat het erom dat iemand zich bekwaamt tot een professional op zijn vakgebied en daarbij een hoog denkniveau ontwikkelt. Hogescholen leiden scholieren op tot een specifiek beroep. Het liefst zien we daarom dat scholieren, vooral als ze net van het voortgezet onderwijs komen, een voltijdse opleiding volgen en daarbij zoveel mogelijk uren aanwezig zijn op de opleiding. Net zoals ze dat later in het bedrijfsleven ook moeten zijn. De hoorcolleges vervullen dan de functie van inleidende presentatie op het onderwerp. Daarna kunnen ze op de opleiding onder begeleiding praktisch oefenen in practica of werkgroepen. Voorts kunnen ze in projectgroepen (of bij voorkeur in een wat intelligentere context) gaan werken aan complexe projecten. Het gaat er niet om dat de theoretische kennis ook wel elders is op te doen. Het gaat erom dat iemand volledig wordt opgeleid tot deskundige. Zou onderwijs alleen om kennis gaan die overal te krijgen is, dan heeft het nauwelijks meerwaarde boven de aan inflatie onderhevige diploma's.
Academische vorming op wetenschappelijke opleidingen die aan de universiteit worden gegeven, is eveneens zoveel meer dan gewoon een paar weken theorie stampen en dan een zesje halen voor een tentamen. U kunt bij de UvA heel goed meester in de rechten worden door u vier jaar lang op uw zolderkamer op te sluiten en al masturberend en cola drinkend hoorcolleges op video bekijken en af en toe komen opdraven voor tentamens, maar dan kunt u niks. Als u wel de volledige 4 jaar continu aanwezig bent, werkgroepen volgt en sociaal bent met medestudenten weet u ook geen sodemieter, maar dan heeft u in elk geval iets meer lol gehad. Alle gekheid op een stokje, wetenschappelijke vorming wordt niet aangeleerd via video's. Die vorming dient u te krijgen op een opleiding die volwaardig is en waar hoogleraren en andere universitaire docenten voor een gedegen programma zorgen. Wat dat betreft is er een heel ander probleem. Veel universitaire opleidingen bestaan uit losse flodders die bij elkaar genomen geen geheel vormen waaruit wetenschappelijke bekwaamheid blijkt.
Frappant is dan ook de discussies die oplaaien over de vraag of universiteiten verkapte diplomafabrieken moeten gaan worden. Het gaat natuurlijk al snel die richting op als academische opleidingen niet veel meer worden dan even snel wat uit het hoofd leren, tentamen maken, zesje halen en de rest weer rap vergeten. Deels hoort dat natuurlijk bij de academische wereld. Veel kennis en vaardigheden hebben is een vereiste om daar verdere ontwikkeling op voort te bouwen. Een hele opleiding echter uit onsamenhangende onderdelen laten bestaan die allemaal op die manier werken, is andere koek. Hoogleraar Willem Otterspeer kijkt het systeem liever af van Amerika. Gewoon een ordinaire diplomafabriek maken voor het onderwijs en de wetenschap ontkoppelen. Onzin, zo'n scheiding hebben we al aangebracht in ons stelsel. Hogescholen zijn voor beroepsgericht onderwijs en universiteiten voor wetenschappelijk onderwijs. Universiteiten horen onderwijs en wetenschap verenigd te hebben omdat beiden elkaar aanvullen.
Een instelling met wetenschap maar zonder onderwijs, zal geen nieuwe mensen meer kunnen opleiden. Andersom zouden we met de situatie zitten dat het onderwijs zich nooit meer verder kan ontwikkelen, want cruciaal aan het universitaire onderwijs is nu juist dat het onderwijs wordt ontwikkeld en bijgeschaafd aan de hand van het wetenschappelijke onderzoek dat onder leiding van hoogleraren wordt gedaan. Theoretisch gezien kan dat gescheiden worden in twee gebouwen, maar dan zitten we met het probleem dat een hoogleraar vanuit het wetenschapsgebouw geen trek heeft om naar een aparte onderwijsinstelling te komen om op dat niveau college te geven. In het huidige systeem is dat gewoon onderdeel van zijn werk om niet altijd maar in een ivoren toren te zitten, maar er ook vaak uit te komen en zich onder de normale studentenpopulatie te mengen. Een win-winsituatie voor beide kampen. Fuck Amerika! Hun "university" begint op mavo-niveau. Daar willen wij echt niet naar toe als kenniseconomie.
Sluitstuk van deze problematiek, vinden we onder andere in het idee om aan selectie aan de poort te doen. Universiteiten willen steeds vaker zelf gaan kiezen welke studenten ze aannemen. Onwenselijk omdat we in dit land het vwo hebben waarvan het diploma per definitie de waarde moet hebben waarmee een leerling aansluiting kan zoeken bij een universiteit. Als dat niet zo blijkt te zijn, moeten we niet mensen op subjectieve wijze gaan uitsluiten, maar het vwo aanpakken. Aan de andere kant zegt een 8 op het vwo niks over succes op de universiteit. Iemand met enkel zessen, kan evengoed de opleiding afronden. De conclusie is dat een diploma op objectieve gronden toegang moet geven tot vervolgopleidingen en werk. Dat gaat juist heel vaak mis omdat hoe verder iemand komt, des te subjectiever het wordt. Het is triest dat, hoewel we in objectieve zin meer weten en kunnen, we in deze tijd niks meer mogen doen. Objectief zijn we qua kennis, bekwaamheid en sociaal allemaal masters, maar in deze subjectieve discriminatiemaatschappij, is domheid troef.
Overweging.
Professoren in de wiskunde die ongeschikt worden geacht om les te geven, miljoenen leerlingen die van de basisschool komen en niet over vaardigheden als rekenen, taal en begrijpend lezen beschikken, een atheneumdiploma halen met kennis van de havo oude stijl, meester worden door video's kijken en subjectieve criteria die bepalen of en hoe u mag studeren, zorgen dermate voor verwarring dat onderwijs eerder een kloof tussen de verschillende generaties zal creëren. Onderwijs hoort mensen de kennis bij te brengen die we allemaal behoren te hebben zodat we met elkaar kunnen samenleven. Welke mongool heeft verzonnen en gerealiseerd dat verschillende generaties anders rekenen, spreken en schrijven? Wie heeft bedacht dat het goed is om keer op keer het onderwijs te verkrachten onder het mom van vernieuwing? Waar zijn de verantwoordelijken die objectief meten en waardebepaling hebben verbannen? Op zo'n manier leert iedereen godverdomme iets anders en zeggen diploma's niks meer.
Een fraai staaltje nivelleren, dat wel. U kunt niet meer aantonen dat u intelligenter bent op basis van uw diploma, want iedereen heeft zo'n ding. U kunt niet meer zeggen dat u een hoger diploma heeft en dus meer kan, want dat weet u niet en kunt u niet meer aantonen. U kunt niet meer zeggen dat anderen op de domme school hebben gezeten, want hun vwo-papiertje lijkt precies op dat van u. U kunt niet meer zeggen dat u een betere student was, want anderen hebben meer achten gehaald. Met het leuteren van onzin en 10 spelfouten per pagina, maar ook dat kunt u niet meer aantonen. U kunt niet meer aantonen dat u na uw opleiding geschikt bent voor een beroep, want geen enkele reguliere opleiding op hbo of universiteit zorgt ervoor dat u na het afstuderen bent wie u had moeten zijn. De kans is levensgroot dat u uw vak niet beheerst, maar ook dat kan in deze maatschappij: overal zijn idioten aan het werk. Breng het objectieve onderwijs weer terug met structuur, discipline en denkniveau en houd op met dat achterlijke geklets.
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|