Mis·de·fi·ni·tie (de ~ (m.), ~s)
1 Politiek correct geformuleerde definitie waarmee men door middel van leugen en bedrog de werkelijke aard van misstanden probeert te verhullen door deze te rechtvaardigen.
- Misdefinitie gaat over misstanden en gedrag van criminelen, radicalen en terroristen.
- Stop de #CancelCultuur! Stelletje moraalnarcisten, u bent geen beter mens als u mensen uitsluit vanwege hun politieke gezindheid.
- De vrijheid van meningsuiting is absoluut! Wat wij mogen schrijven, bepaalt niet de juut!
- Stiekem sollicitanten googelen en ze dan cancelen? Uw naam wordt geregistreerd en doorgegeven!
Gebruikersnaam: Wachtwoord:
# Home # Boek HvA (Uitverkocht) # Registratie # Contact #
Misdefinitie artikelen
Pagina: 10 / 44: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44

682 Examenfraude door discriminatie (2)
681 Schijt aan digitale identiteit
680 Multicriminele kotslimtelligentie (1)
679 Mediageilheid voor de kinderen
678 Moslimenclave wil ons als slaven (2)
677 Zo moet techniek!
676 Deporteren en laten creperen
675 Vrij om te doen wat zij willen (1)
674 Spacecake- en paddosocialisme
673 Internetterrorisme voor angsthazen
672 Advocaatje leef je nog? (2)
671 Derden beheersen uw techniek (1)
670 Moslims blijven een probleem (4)
669 Stank voor bank (1)
668 Anti-MDI-tisme
667 Europese spaarzwervers
666 Bestialiteit voor altijd
665 Beveel het Verzet aan
664 Hoger samenwerkende onkunde
663 Demonstratie van haat (5)

677 # Zo moet techniek! #
Gepost door Misdefinitie op 16-05-2013 om 23:20.
Uit de lessen economie herinnert u zich vast nog wel de varkenscyclus. Voor de verandering bedoelen we hiermee niet de ongewenste elementen binnen de multicriminele samenleving, maar het verschijnsel dat vraag en aanbod elkaar afwisselen en daarop anticiperen er juist voor zorgt dat u genaaid wordt. De overheid roept dat er tekorten zijn, belooft u een prachtbaan als u een bepaalde opleiding gaat volgen, maar in de tijd dat u daarmee bezig bent, ontstaat er een overschot waardoor u met uw mooie diploma werkloos thuiszit. Vervolgens roepen ze dat er weer een tekort in een andere branche is. Kortom, u loopt in dergelijke cycli (die eveneens bestaan voor de vraag en aanbod van producten) constant achter de feiten aan. Handig om te weten, want zo kunt u de mooiweerpraatjes links laten liggen en uw eigen gezonde verstand volgen. Alleen achterlijke domkoppen trappen nog in de val van deze varkenscyclus. Techniek op het (basis)onderwijs wordt door de overheid schaamteloos misbruikt voor politieke experimentjes om lobbygroepen te bevredigen.

Het basismodel.

Buitenstaanders zien bij de lancering van dergelijke proefballonnetjes vooral een zorgzame overheid die speciaal een paar miljoen euro uittrekt om het onderwijs te verbeteren. Diverse personen die zwaar verliefd zijn op de mooie wereld der techniek, jubelen dat Nederland weer eens een voorsprong zou hebben gepakt op de internationale gemeenschap door basisscholen voortaan te verplichten techniek en wetenschap op te nemen in hun onderwijs. "Alles wat de kinderen leren, is mooi meegenomen," vinden ze, want "techniek is in deze hypermoderne maatschappij niet meer weg te denken. Van school gaan zonder ooit een luchtbugs in elkaar te hebben geflanst, mag niet meer voorkomen in deze eeuw. Blijkbaar is daarmee de kous af en ziet men in het algemeen nog enkel een verrijking. Opmerkelijk omdat uit een het Nationale Techniekpact 220 tussen overheid, scholen en belangenverstrengelaars andere motieven blijken. Scholen scoren al jaren steeds slechter op de fundamentele basisvakken als taal en rekenen, maar dit alles gaat niet over een kwaliteitsverbetering.

Van de socialistische overheden van de afgelopen decennia hebben we om redenen die u welbekend zijn, geen hoge pet op. Desondanks mag u aannemen dat die hele ranzige grachtengordelelite een hele batterij aan hoogopgeleide ambtenaren tot hun beschikking hebben die zich echt niet "zomaar" laten piepelen door zoiets triviaals als de varkenscyclus. Met andere woorden, zij zullen dondersgoed beseffen dat de introductie van een techniekvak met het oog op eventuele werkgelegenheid in de toekomst, onzinnig is aangezien de situatie opeens kan wijzigen. Bovendien is de door hun opgegeven motivatie, namelijk de vrees voor ernstige tekorten aan technisch geschoold personeel, nogal belachelijk omdat de slechte economische vooruitzichten laten zien dat we reeds in 2014 ruim 700.000 werklozen hebben waaronder vele duizenden ingenieurs. Ergens krijgen we het idee dat hier een bekende motivatie speelt. De overheid wil altijd doen alsof er tekorten zijn en zij er alles aan doen om dan te kunnen zeggen dat er weer mensen uit het buitenland nodig zijn.

De maatregel is derhalve volledig overbodig. Zorg er eerst maar eens voor dat alle werklozen aan het werk kunnen en de economie weer gaat bijtrekken. Voorlopig komt bijna niemand meer aan (fatsoenlijk) werk en zijn vaste contracten net zo zeldzaam als een linkse rat met hersens. Voorts is er geen enkele deugdelijke onderbouwing gegeven waarom de introductie van een apart vak techniek en wetenschap, bijdraagt aan het oplossen van het schijnprobleem waarvoor de overheid zegt een oplossing te zoeken. Oftewel, enige vorm van onderzoek waaruit zou moeten blijken dat dergelijke aandacht op basisscholen uiteindelijk inderdaad meer technisch geschoold personeel gaat opleveren. Pottendraaien, papier-maché, figuurzagen en knutselen, hebben nu ook niet bepaald een natie van handenarbeiders gebracht. Eerder een leeghoofdige massa die niks anders kan dan verkeerd samenwerken. Een zinloze exercitie. Afrekenbare acties, proest, laat ons niet lachen. In het pact geven werkgevers gewoon toe onze mensen niet te willen betalen en goedkope krachten zoeken.

Belangrijker vinden we echter of het pedagogisch ook enigszins verantwoord is. Is het wenselijk dat techniek als vak ingevoerd wordt? Kan het zonder noemenswaardige problemen? Hebben de kinderen er ook echt iets aan en zijn we niet gewoon bezig met het zoveelste experiment op basis van de voorkeuren van de beleidsmakers? Zulke vragen zijn ons inziens niet te beantwoorden zonder stil te staan bij de filosofie achter het basisonderwijs. Boeken zijn er over dit onderwerp volgeschreven en het is geenszins de bedoeling om een overzicht te geven van de bestaande theorieën. Elke wetenschapper hanteert zijn eigen inzichten, definities en raamwerk. Voor de strekking van dit artikel, willen we een raamwerk creëren dat uitgaat van drie categorieën aan kennis. Absolute basiskennis, sociale vaardigheden en algemene kennis. Basiskennis is naar ons idee kennis die echt niet gemist kan worden. Iedereen moet het beheersen. Basiskennis bestaat uit tijdsgebonden kennis, kennis met een lange looptijd en stampkennis.

Geef de beestjes gerust een andere naam als u daarmee uw ego kunt strelen; het gaat om de algemene lijnen. Er bestaan kennis en vaardigheden die dermate aan tijd gebonden zijn, dat ze gekoppeld zijn aan een bepaalde levensfase. Taalontwikkeling is daar het bekendste voorbeeld van. Kinderen leggen in de eerste zes jaar van hun leven het fundament voor hun moedertaal. De taal die ze vanaf hun geboorte oppikken, leren na te brabbelen tot het uiteindelijk uitbreiden van de woordenschat om een conversatie mee te houden. Na die tijd is het leren van een (vreemde) taal nog wel mogelijk, maar zoals u allen weet kost dat extreem veel meer moeite dan het op jonge leeftijd beheersen van uw moedertaal. Aangezien taal zo'n beetje het enige objectieve is wat de moderne mens nog van de apen onderscheidt, is die vaardigheid het belangrijkste. Via geluiden nadoen, voorlezen en oefeningen, wordt hier 12 jaar aan gewerkt. Voordat we überhaupt aan uitbreiding van het basisonderwijs willen denken, moeten we ons ervan verzekeren dat het aan de absolute basis goed zit.

Naast de taalvaardigheden spreken, (begrijpend) lezen en schrijven, vinden we de kennis met een lange looptijd. Doorgaans hebben we het dan over kennis en vaardigheden die gedurende de hele schooltijd ontwikkeld moeten worden en waarbij het er niet per se om gaat dat alle geleerde kennis weer exact te reproduceren is. Rekenen is daarvan het beste voorbeeld. In tegenstelling tot wat bijna alle leerlingen en leraren denken, doceren we niet het rekenen omdat we zo graag willen dat de kinderen op latere leeftijd nog getallen onder elkaar zetten. Rekenen betekent omgaan met getallen en bewerkingen om daarmee het abstracte geheugen te trainen. Het interesseert ons echt geen reet of u na 30 jaar nog een staartdeling kunt maken, maar bekend is dat abstract bezig zijn de hersenen als het ware als een harde schijf formatteert. Hersenen maken verbindingen aan tussen neuronen en creëren daarmee geheugen. Wil onderwijs in aanmerking komen om gedurende de hele periode worden gegeven, dan moet het een dergelijke fundamentele bijdrage kunnen leveren.

We kunnen met de huidige stand van de wetenschap niet bewijzen dat u een precieze hoeveelheid "bytes" aan geheugen krijgt als u 1000 sommen heeft gemaakt, maar wel dat 8 jaar lang intensief tellen, denken en getallen bewerken ertoe bijdraagt dat u een hoger abstract denkniveau ontwikkelt. Even voor de goede orde: abstract denkniveau bepaalt in hoeverre u in staat bent de wereld om u heen te begrijpen. Kortom, of u een domkop bent of nog stommer, een socialist. De reden waarom het resultaat pas na jaren intreedt, is het feit dat abstract denkvermogen getraind moet worden, de hersenen nog volop in ontwikkeling zijn en het model van onze hersenen nu eenmaal pas langdurige vaardigheden kan ontwikkelen over een lange periode. Om die reden zijn bijna alle beroepsopleidingen en universiteiten eveneens kut: zij hanteren allemaal korte stampperiodes en ontwikkelen geen vaardigheden. Het spreekt voor zich dat dergelijke intensieve ontwikkeling, gebonden is aan beperkte capaciteiten.

Tot slot vinden we in de categorie van de basiskennis nog kennis die we best wel belangrijk vinden, maar wel stampwerk vereist. Stampwerk is het simpelweg feiten stampen. Omdat geheugen niet oneindig is, moeten we werkelijk streng selecteren. Het betreft doorgaans kennis die niet zomaar wordt opgepikt en zorgvuldig wordt ingepland op een iets latere leeftijd, bijvoorbeeld vanaf groep 5. Denk aan vakken als aardrijkskunde, geschiedenis, natuurkunde en wereldoriëntatie. Weten waar u bent en hoe de wereld verdeeld is, is een vereiste in een wereld die op staten en kleine delen daarvan gebaseerd is. Om uw wereld te kennen, zult u genoeg over het verleden moeten weten. Allerlei verschijnselen zijn pas te verklaren wanneer men enig inzicht heeft in de natuurkunde wetten en om te weten wat er in de wereld te koop is, hoeft u alles heus niet zelf te ontdekken. De basisschool moet daar de basis van aanleren. Andere kennis is leuk, maar het is nog maar de vraag of dat echt de basis betreft of slechts een leuk hebbedingetje is van een politieke prestatiemaniak.

Naast taalontwikkeling en het ontwikkelen van een abstract denkvermogen waarmee de hersenen een soort supercomputer worden waarmee u de wereld om u heen kunt begrijpen, is echter het ontwikkelen van sociale vaardigheden het belangrijkst. Ontbrekende basiskennis, zeker als het stampkennis betreft, is nooit catastrofaal. Aan iemand met een gezond stel hersenen en sociale vaardigheden feitenkennis aanleren, is een fluitje van een cent. Andersom, iemand die enkel feitjes heeft geleerd sociale vaardigheden bijbrengen, is op latere leeftijd een bijzonder ingewikkelde taak die nooit meer een echt goed resultaat oplevert. Het is ook precies de reden waarom de basisschool veel langer duurt dan het qua kennis nodig is. Zou men op school geen sociale ontwikkeling stimuleren, dan kan de duur verkort worden tot 4 jaar. Iemand die gepest wordt en zich minder ontwikkelt, had de helft over kunnen slaan. Dit betekent dat (feiten)kennis die buiten de absolute basis valt, slechts opvulling is die in beginsel overbodig is.

Algemene kennis is een restcategorie en omvat kennis en vaardigheden die hooguit aardig zijn om te beheersen, maar waarbij specifieke kennis niet vereist is omdat de informatie inwisselbaar is. Het doel is dat u uw kennis verbreedt met een hoeveelheid weetjes en praktische handelingen waarbij de inhoud niet van belang is. Denk aan de namen van films. Het is zinloos om 1000 namen uit uw hoofd te leren, maar het is voor uw algemene ontwikkeling handig als u een paar films kent. Welke films dat zijn, is inhoudelijk niet van belang. Het gaat er ook niet om dat u juist die specifieke films een levenlang onthoudt. De informatie is vluchtig, heel vaak aan veranderingen onderhevig en niet bedoeld voor de langdurige opslag. We kunnen dan ook niet aantonen dat als u 1000 algemene feitjes kent een beter mens bent, maar wel dat als u een grote verzameling kennis heeft, de mogelijkheden van abstract denken vergroten. Abstract denkvermogen werkt als een processor met een besturingssysteem en databases vol kennis samen om tot intelligente inzichten te komen.

Pedagogisch niet verantwoord.

Met deze uiteenzetting als raamwerk in het achterhoofd, is het mogelijk om een aantal zinvolle opmerkingen te maken over het plan om techniek verplicht deel uit te laten maken van het basisonderwijs. Zoals de plannen nu op tafel liggen, krijgen we het idee dat techniek en wetenschap als een soort van apart vak geïntroduceerd gaat worden en daarmee valt in de categorie van een vak dat feitelijk stampwerk betekent. Specifieke kennis aanbieden op gezette tijden. We merken nu al op dat het verwerven van die kennis, daarmee een wel heel belangrijke status krijgt opgelegd. Waarom is dat van belang? Wat maakt het eigenlijk uit als de overheid er net zo'n belangrijk vak van maakt als geschiedenis en natuurkunde? Is dat geleuter over categorieën en mate van belangrijkheid niet louter een theoretische academische kwestie? Nee, er is een reden waarom we de stampkennis niet over de gehele periode aanbieden. Behalve dat kinderhersenen nog volop in ontwikkeling zijn, is de capaciteit voor het opnemen van informatie, erg beperkt.

Taalontwikkeling in de eerste zes jaar gaat vrijwel automatisch. Bied de kinderen voldoende voorbeelden en ze leren spelenderwijs. Rekenonderwijs dat tot doel heeft het ontwikkelen van denkvermogen, leunt niet op precieze feitjes. Het leunt op training en is steeds hetzelfde. De hersenen vullen zich niet met informatie, maar richten hun systeem juist in. Ze scheppen orde in de chaos, net als het vullen van een harde schijf. Informatieoverdracht bij stampwerk, doet het omgekeerde. Daar is het juist de bedoeling om het net ingerichte systeem, te vullen met informatie die later weer kan worden opgevraagd. Dat kost capaciteit en capaciteit is schaars. Formatteren kost nauwelijks ruimte, maar die ruimte vervolgens volpompen met software, muziek en films wel. Dus zijn we kieskeurig met het vullen van die ruimte omdat we er nu eenmaal geen extra harde schijf bij kunnen plaatsen als het vol zit. Aan alles zit een grens. Qua leren wordt die grens al snel bereikt omdat het zwaar leunt op capaciteit en de mate van verwerking.

Vanwege de beperkte capaciteit en leervermogen van kinderen, willen we geen extra vakken zien die inwisselbaar zouden zijn. Dan horen ze in de categorie algemene kennis. Inwisselbaar is best een aardig criterium omdat de oude vakken dat in beginsel niet zijn. Natuurkundige verschijnselen zijn overal. Willen we de wereld begrijpen, dan moeten we daar iets mee. Techniek en wetenschap zijn voor basisschoolbegrippen wel inwisselbaar. Zonder dat onderwijs, komen mensen ook goed terecht. Alle generaties voor de new kids, hebben ingenieurs kunnen leveren. Techniek is ook inwisselbaar in de zin van dat het slechts een voorkeur is van een groep mensen. We zouden ook zorg of andere beroepssectoren een plaats kunnen geven in het onderwijs. Voorts moet het ook echt om basisonderwijs gaan. Leren in welke provincie u woont is zeker de basis. Diverse facetten van techniek is verdere ontwikkeling. Laten we nou voorkomen dat kinderen al zo'n beetje geacht worden een opstapje te maken richting een specifieke opleiding.

Het punt is dat we over 20 jaar misschien wel juristen tekort komen en men al op de basisschol wil gaan uitleggen wat een onrechtmatige daad is. Of dat de psychologie weer een echt vak gaat worden met al die gestoorden in ons land en kinderen moeten gaan leren wat pseudologia fantastica inhoudt. Zo kunnen we bezig blijven en dat is des te kwalijker omdat het basisonderwijs al jaren bepaalde kennis en vaardigheden moet ontberen die wel bij de basiskennis zou moeten behoren. Zo vragen we ons af waarom er nog steeds geen algemeen kennisboek bestaat voor scholieren waarin alle basiskennis die we moeten weten overzichtelijk is opgesomd. Hoe zijn hulpdiensten te benaderen, wat moeten kinderen weten over veiligheid, hoe werkt het openbaar vervoer, waar kunnen ze terecht met bepaalde problemen en wat zijn de meest gebruikte methoden die we als mensheid en Nederlandse maatschappij samen gebruiken? Introduceer liever een vak "Algemene ontwikkeling" en lever een lesmethode die de belangrijkste basiskennis samengevat weergeeft.

Het invoeren van een verplicht techniekvak zal verschillende complicaties met zich meebrengen. Zo is het nog maar de vraag of een dergelijk vak de kwaliteit en het rendement van de scholen zal verbeteren. Met andere woorden, hebben de leerlingen er daadwerkelijk iets aan of gaat het om de zoveelste verzwaring, verandering en vernieuwing waarvan we slechts kunnen hopen dat het niet al te veel schade aanricht? Extra energie in iets moeten steken, gaat namelijk altijd ten koste van iets anders en we vragen ons ernstig af of dat het allemaal wel waard is. De intentie om de techniek te laten heersen zodat minstens de helft van de leerlingen later voor een technische opleiding gaat kiezen, ligt vooral in het creëren van latere motivatie. Dat maakt de invoering wezenlijk anders dan de bestaande vakken. Het grootste deel van de kennis die kinderen opdoen, blijft duurzaam aanwezig en behoeft later geen motivatie. Denkvermogen en taalgevoel ontwikkelen zich en blijven aanwezig. Van de overige vakken verwachten we niet dat kinderen daar hun beroep van maken.

Bij techniek is het nadrukkelijk wel de bedoeling dat kinderen geïnteresseerd raken en later voor een technische baan kiezen. Dat betekent dat we techniek niet zomaar als stampvak als geschiedenis kunnen geven, want dan lopen we het risico dat leerlingen het nieuwe vak precies op dezelfde manier gaan zien; namelijk als iets vervelends dat nu eenmaal verplicht moet van school. Voor dat probleem wordt geen oplossing aangedragen. Verder is niet goed onderbouwd wat er nu precies gedoceerd dient te worden. Wel dat het pas over jaren en jaren gaat plaatsvinden als de politiek er weer eens zin in heeft en de tekorten inmiddels zijn opgedroogd. Over de inhoud verschillen "deskundigen" en amateurs op internet allemaal van mening. Opvallend is dat techniek vaak geassocieerd wordt met ICT. Wie ouder is dan 30, heeft bewust de ontwikkeling van de computers en moeilijke niet-gebruiksvriendelijke techniek meegemaakt. Vroeger was het min of meer noodzakelijk om u in de techniek te verdiepen omdat apparaten alles behalve gebruiksvriendelijk waren.

Vanuit een boek leren programmeren door het overtypen van programmacode, was in de jaren '80 heel normaal omdat men daar door de manier waarop de techniek werd aangeboden nu eenmaal mee in aanraking kwam. Tegenwoordig zijn er computers in allerlei vormen en maten en kunnen zelfs baby's bepaalde tablets bedienen. Desondanks vindt de oudere generatie die nog DOS-commando's uit het hoofd heeft moeten leren, dat techniek impliceert dat er veel met ICT gedaan moet worden. "Leer de kinderen programmeren", vinden zij, omdat zij dat zelf ooit gedaan hebben. Flauwekul vinden wij, de jeugd van tegenwoordig is opgegroeid met computers en doen de hele dag niks anders dan spelen met telefoons en tablets. Op school zouden wij graag zien dat ze, verstoken van die klote dingen, de echte basisvaardigheden leren waar ze in hun leven wat aan hebben. Geen programmeertalen; wie dat wil gaat later maar informatica studeren. Zoals gezegd, moeten we voorkomen dat allerlei mensen hun persoonlijke wensen gaan opleggen aan de kinderen.

Gebrek aan kennis bij de leerkrachten is het volgende grote obstakel. Een docent hoort boven de lesstof te staan, maar zoals u wellicht wel weet volgen basisschoolleraren slechts de PABO. Dan doelen we niet op die softerotische meuk van de gelijknamige glossy, maar op een opleiding die het keurmerk van hbo-opleiding nooit en te nimmer mag hebben omdat de vakken die studenten scholieren daar krijgen ook slechts op basisschoolniveau worden getoetst. Bent u op de hoogte van de actualiteiten rond de PABO, dan weet u dat leerlingen uit groep 8 nog beter kunnen rekenen dan de (aanstaande) leerkrachten zelf. Van techniek hebben de meesten al helemaal geen kaas gegeten. De overheid kan wel weer met miljoenen gaan smijten om die door en door verrotte opleiding wat op te kalefateren, maar het blijft een gedrocht. Technieklessen zullen een kunstje gaan worden dat net als Informatica met uitsterven wordt bedreigd. Interesse opwekken voor techniek, kan alleen maar als er iemand is die de kinderen iets leuks kan laten zien.

Vanuit het bedrijfsleven is natuurlijk interesse om een soort van database op te zetten waarin professionals staan die wel willen helpen bij het verzorgen van het techniekonderwijs, maar wij vinden dat een slecht idee. Bedrijven zullen die algemeen bereikbare database vooral willen vullen met personen die hun bedrijf of sector in een goed daglicht komen stellen op scholen. Niet de schoonheid van de techniek staat dan centraal, maar het maken van reclame voor de eigen onderneming. Dat staat haaks tegenover de gedachte dat ons onderwijs altijd objectief en neutraal behoort te zijn. Vrij van al die bedorven gedachten waar wij als volwassenen dag in dag uit mee worden geconfronteerd. Om nog maar te zwijgen van de massa-operatie die nodig is voor bijscholing, trainingen en cursussen die allemaal lekker geforceerd over gaan komen. Een ware passie voor techniek is helaas niet aan te leren. Onderzoek liever of en waarom de interesse in techniek in de loop der jaren is verminderd. Als dat al het geval is.

Overweging.

Duidelijk is dat de overheid valse motieven heeft om techniek als vak op de basisschool te willen invoeren. Aan de ene kant gaat het om het zoveelste proefballonnetje dat kan ontaarden in een mislukt experiment. Aan de andere kant probeert de overheid krampachtig het fabeltje hoog te houden dat er veel tekorten zijn en zij er zogenaamd alles aan doen om het tij te doen keren. Klaarblijkelijk met het aloude idee dat het beweren dat er tekorten zijn en zij er echt alles aan hebben gedaan wat binnen hun mogelijkheden ligt, rechtvaardigt dat er mensen moeten worden ingevlogen uit het buitenland. Een vermoeden dat des te meer gesterkt wordt aangezien ze helemaal niks gaan ondernemen om de kwaliteit van het onderwijs te verbeteren. De plannen zijn niet eens wetenschappelijk onderbouwd en als we dan aanschouwen of het binnen het doel van onderwijs past, zien we dat het pedagogisch ook niet deugt. Al die "deskundigen" zouden eens moeten leren dat objectief en neutraal onderwijs stabiliteit vereist en niet de labiliteit van experimenten.

Pedagogisch lijkt het erop alsof het nieuwe vak techniek een stampwerk moet gaan worden in de zin van dat de leerlingen verplicht elke week er speciaal voor moeten gaan zitten om de kennis tot zich te nemen. Zoals betoogd, vinden we dat geen goed idee. Pedagogisch niet omdat kinderen slechts een beperkte hoeveelheid energie en capaciteit beschikbaar hebben. Praktisch niet omdat kennis over techniek helemaal geen fundamentele kennis is waar kinderen niet zonder kunnen. Het beste bewijs daarvoor zijn de generaties uit de jaren '80 en '90 die decennia later technisch heel goed onderlegd blijken te zijn en zelfs hebben bijgedragen aan de technische revolutie zoals we die nu kennen. Blijkbaar ontwikkelt de technische kennis zich deels thuis en deels als de interesse eenmaal gewekt wordt op voortgezette opleidingen. Kennis over de techniek leent zich daarom meer om als algemene kennis gezien te worden. Technische kennis is voor kinderen inwisselbaar. Het maakt niet per se uit welke kennis ze onder ogen krijgen, als ze het maar krijgen.

Concreet gezien is het niet zo dat een kind dat op de basisschool nooit een batterij aan een lampje heeft gekoppeld, nooit een elektrotechnicus zou kunnen worden. Vandaar dat wij vinden dat techniek en wetenschap, voor zover het wenselijk is dat het reeds op de basisschool wordt ingebracht, op zo'n manier wordt onderwezen dat het geen verplicht vak is, maar dat kinderen tijdens hun schoolperiode gaandeweg en spelenderwijs met techniek in aanraking worden gebracht. Zonder verplichtingen en zonder dwang of druk. Een speciaal lesprogramma om de regie in strakke banen te leiden, is dan ook uit den boze. Dan zitten we namelijk toch weer met de situatie van vakken waarvoor kinderen geacht worden stampwerk te verrichten. Nee, we zullen u verbazen als we zeggen dat het hele "probleem" eigenlijk geen probleem is, omdat kinderen al decennia lang in aanraking komen met techniek op school. Techniek op school is altijd al een kwestie geweest van een leerkracht die dat af en toe voor zijn leerlingen regelde.

Overheden, werkgevers en scholen doen wel alsof het nieuw is, maar in de dagelijks praktijk zorgden de leerkrachten voor de nodige aanraking met techniek. Medewerkers van energiebedrijven werden uitgenodigd om iets over stroom te vertellen, uitstapjes naar bedrijven werden gepland om kinderen daar de techniek te laten zien en documentatiecentra stonden vol met kleine informatieboekjes met kennis over duizenden onderwerpen waaronder ook velen die over techniek gingen. De bedoeling daarvan was dat kinderen, tijdens het schrijven van opstellen of het zoeken naar materiaal om te lezen, die dingen zagen, daardoor geïnteresseerd raakten en er altijd een percentage leerlingen is die zulke informatie als basis gebruikt voor een zoektocht naar meer. Die zoektocht werd niet zelden voortgezet door vragen te stellen aan leerkrachten, ouders en andere bekenden die hen dan weer verder hielpen. Het plan om aanbiedingen van bedrijven op te nemen in een database, vinden we niet correct omdat het belangenverstrengeling in de hand werkt.

Wat we hieruit kunnen opmaken, is dat leerlingen die van nature leergierig zijn en interesse hebben in techniek, altijd al de mogelijkheid hadden om zich daar verder in te verdiepen. Bovendien gebeurt dat voornamelijk thuis. Ouders hebben apparaten thuis staan, kinderen krijgen daar op den duur de varianten van al dan niet in de vorm van speelgoed zoals technisch lego en ontdekken zo in hun eigen tempo wat de wereld qua techniek te bieden heeft. School is hierbij simpelweg complementair aan wat de kinderen elders oppikken. De leerkracht die kinderen erop wijst dat er op een computer allerlei spelletjes zijn te vinden die technische mogelijkheden demonstreren, bestaat al 30 jaar. Een verplichting maakt het alleen maar geforceerd. Techniek moet als algemene kennis beschikbaar zijn voor kinderen. Gewoon af en toe. Voldoende bedrijven die speciale workshops aanbieden voor scholen. Kwestie van eventjes bellen. Onderwijs in algemene kennis moet ongedwongen, prikkelend, spelend leren en pedagogisch verantwoord zijn.

Voorkomen moet worden dat het weer een loos vak gaat worden waar nauwelijks animo voor is omdat het opgelegd wordt en praktisch onuitvoerbaar wordt omdat de PABO-opleiding voor leerkrachten niet voldoende is om echte technische vakken te geven. Een gebrek dat op zich niet problematisch is, want op de basisschool kunnen we geen hoog technisch niveau van kinderen verwachten. Ook willen we af van het principe dat van leerlingen een experiment wordt gemaakt. Elke generatie hoort dezelfde basiskennis te beheersen. Het is niet de bedoeling dat het systeem om de zoveel tijd verandert en de ene wel bepaalde kennis krijgt en de ander niet. Dat wordt een stoelendans en daar zijn we fel op tegen. Het onderwijsniveau is namelijk drastisch gedaald doordat er steeds weer nieuwe dingen worden uitgeprobeerd en teruggetrokken. Verschillende generaties hebben hierdoor anders leren lezen en rekenen. Breng het verkrachte onderwijssysteem liever weer in zijn goede oude staat zodat er weer kwaliteit geleverd kan worden.

Kinderen kwamen vroeger al in aanraking met techniek. Na de basisschool, konden zij naar speciale vakscholen gaan om met hun handen te leren werken. Met name de lts-zwakstroom en de domme school waren populair. Het waren echte technische opleidingen die de kinderen (wiens hersens die inmiddels al een hele ontwikkeling hadden meegemaakt) in staat stelden tot een acceptabel niveau te komen. Daarna kon men via hogere opleidingen nog verder komen. Is de linkse overheid soms vergeten dat zij zelf het technisch onderwijs de kop in hebben gedrukt door de ambachtsscholen te sluiten? Weten ze niet meer dat ze daarna ook de hts de nek hebben omgedraaid? Werken met techniek is voortgezet onderwijs en beroepsonderwijs stelletje dwazen. Het gemis daaraan kan niet gecompenseerd worden door een vak dat niet op de basisschool thuishoort. Laat de basis de basis zijn en techniek waar het hoort te zijn. Schaf de PABO af, zet hoogopgeleiden voor de klas, breng de ambachtsschool terug, zorg ervoor dat leerkrachten niet de hele dag met administratieve onzin bezig zijn en stop met experimenteren. Zo moet techniek!
Reacties: 0
Pagina's: 1

Reactie toevoegen
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
 Houd het hier netjes. Hartelijk dank.

Misdefinitie
Copyright (c) 2004-2024.

C:\>Misdefinitie\type info.txt
Contact opnemen kan via een e-mail naar info apending misdefinitie.nl.