Mis·de·fi·ni·tie (de ~ (m.), ~s)
1 Politiek correct geformuleerde definitie waarmee men door middel van leugen en bedrog de werkelijke aard van misstanden probeert te verhullen door deze te rechtvaardigen.
- Misdefinitie gaat over misstanden en gedrag van criminelen, radicalen en terroristen.
- Stop de #CancelCultuur! Stelletje moraalnarcisten, u bent geen beter mens als u mensen uitsluit vanwege hun politieke gezindheid.
- De vrijheid van meningsuiting is absoluut! Wat wij mogen schrijven, bepaalt niet de juut!
- Stiekem sollicitanten googelen en ze dan cancelen? Uw naam wordt geregistreerd en doorgegeven!
Gebruikersnaam: Wachtwoord:
# Home # Boek HvA (Uitverkocht) # Registratie # Contact #
Misdefinitie artikelen
Pagina: 10 / 44: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44

682 Examenfraude door discriminatie (2)
681 Schijt aan digitale identiteit
680 Multicriminele kotslimtelligentie (1)
679 Mediageilheid voor de kinderen
678 Moslimenclave wil ons als slaven (2)
677 Zo moet techniek!
676 Deporteren en laten creperen
675 Vrij om te doen wat zij willen (1)
674 Spacecake- en paddosocialisme
673 Internetterrorisme voor angsthazen
672 Advocaatje leef je nog? (2)
671 Derden beheersen uw techniek (1)
670 Moslims blijven een probleem (4)
669 Stank voor bank (1)
668 Anti-MDI-tisme
667 Europese spaarzwervers
666 Bestialiteit voor altijd
665 Beveel het Verzet aan
664 Hoger samenwerkende onkunde
663 Demonstratie van haat (5)

672 # Advocaatje leef je nog? #
Gepost door Misdefinitie op 21-04-2013 om 23:12.
Sinds de VOC ter ziele is gegaan en de kenniseconomie inmiddels behoort tot de vergane glorie van de hoogtijdagen van Nederland, is de samenleving snel aan het afglijden van trots naar een maatschappij vol jaloezie, haat en rancune. Aan gunnen en blij zijn dat iemand iets bereikt heeft in het leven, wordt niet meer gedaan. Alles draait tegenwoordig om het gelijkheidsideaal. Iedereen moet hetzelfde zijn, denken, doen, vinden en hebben. Voel u vooral niet superieur aan al die minkukels die een IQ hebben die lager is dan uw schoenmaat, want dan heeft u de poppen aan het dansen. Kom niet aan met het verhaal dat u uw leven lang gestudeerd en gewerkt heeft, want dan komen de aasgieren uit hun schuilplaats om u te verwijten dat zij nooit de kansen hebben gekregen iets van hun leven te maken. Loop vooral niet te koop met welvaart als u niet het slachtoffer wil worden van luie domme profiteurs. Steekt u uw kop boven het maaiveld omdat u meer bent, weet en bereikt dan een ander, houd er dan rekening mee dat u geslacht wordt als een blank varken.

Hoge bomen vangen veel wind.

Bram Maffiamaatje Moszkowicz heeft aan den lijve ondervonden hoe het voelt om openbaar gevloerd en vernederd te worden onder het toeziend oog van miljoenen mensen. Het Hof van Discipline in Den Bosch heeft bepaald dat de man die bekend stond als de beste advocaat van Nederland, ongeschikt is voor zijn vak en definitief van het tableau geschrapt moet blijven. Juridisch gezien lijkt deze uitspraak weinig verrassend en rechtsgeleerde deskundigen zijn het er dan ook unaniem over eens dat de uitspraak, die neerkomt op een levenslang beroepsverbod, geheel terecht is en tevens aan zijn eigen schuld te wijten is. De voormalige strafpleiter zou van zijn administratie en financiële huishouding een rotzooitje hebben gemaakt, niet aan de vereiste jaarlijkse deskundigheidsbevordering doen en de belangen van zijn cliënten slecht behartigen. Verder is hij al eerder door de tuchtrechter berispt. Typisch een uitspraak die juridisch gezien de goedkeuring kan wegdragen, maar in de praktijk een gore smaak in de bek achterlaat.

Meteen nadat de aanklachten tegen Bram M. bekend werden gemaakt, hadden we al het idee dat hier smerige spelletjes gespeeld worden. Voor buitenstaanders klinken de aanklachten heel logisch en wordt de straf als rechtvaardig gezien omdat de doorsnee burger nog met de roze bril op gelooft dat advocaten echte professionals zijn die altijd de belangen van hun cliënten behartigen, maar wie vaker met advocaten, officieren van justitie, rechters of zelfs maar juristen te maken heeft gehad, weet dat het wereldje in feite slechts klein is. De hele maatschappij wordt in de greep gehouden van een inferieur systeem waarbij het slechts een deel om de wet gaat en het andere deel van het oordeel wordt gevormd door partijdigheid, eigen voorkeuren en belangen van derden. Zo treffen we om te beginnen zulke wantoestanden bij zo'n beetje elke advocaat die we voor een fatsoenlijke zaak benaderen aan. Altijd hetzelfde. Advocaten vragen grote sommen geld voor een dienst die neerkomt op het gokken in het casino. Inclusief de weinige moeite die het ze kost.

Enkele verhalen willen we u niet onthouden, hoewel "anekdotisch bewijs" geen flikker voorstelt en betekent. Begin deze eeuw werden we geconfronteerd met een onderwijsinstelling die een stage wilde afkeuren omdat de student wegens gezondheidsproblemen deels thuiswerkte en zodoende niet alle uren op het bedrijf beschikbaar was om de directeur te pijpen. Advocaat gebeld en het eerste waar ze mee komen is een afraadverhaaltje als het om pro Deo gaat. Vele malen hebben we te horen gekregen dat gesubsidieerde bijstand niet echt de bedoeling is, zeker niet voor het "geringe" belang dat we zouden hebben. Al gaat het om een half jaar studievertraging, een strafblad vanwege een belediging, duizenden euro's collegegeld of de wederrechtelijke aanranding van onze eer en goede naam: "Ja, dat ga ik echt niet pro Deo doen hoor." Voorts krijgen we te horen dat ze inkomensafhankelijke tarieven gaan rekenen. Advocaten die vragen hoeveel geld u heeft en daarna doodleuk zeggen "voor u kost het zoveel", zijn eerder regel dan uitzondering.

Doorgaans zijn de financiën goed geregeld. Stort maar duizenden euro's, dan kijken ze wel verder. Netjes via een bankrekening en er wordt ook netjes belasting over betaald, maar dat komt omdat wij nette mensen zijn. Nette mensen staan overal tot in de kleinste details geregistreerd. Wij kunnen niet zomaar met 20 ruggen aankomen, zelfs niet zwart. De manier waarop advocaten omgaan met mensen die in nood verkeren, zegt echter genoeg over deze in en in bedorven bedrijfstak. Elk e-mailtje waar zijn secretaresse nog geen minuut voor nodig heeft, werd in rekening gebracht voor een heel uur. Met een advocaat die 300 euro per uur kost, wordt dat een belachelijk hoge rekening. Krijgen we daar dan de vereiste deskundigheid voor terug? Was het maar waar. Na duizenden euro's met een paar telefoontjes en het eventjes lezen van een dossier erdoorheen gejaagd te hebben, krijgen we alweer een nieuwe rekening. Advocaten zijn beroepsleugenaars die net zo functioneren als goedkope stoephoeren. Telkens weer dat handje om extra geld te vangen zonder iets extra's te doen.

Nadat het geld op was, kregen we uiteindelijk te horen dat men binnen het bestuursrecht ook zelf de klacht kan neerleggen door bezwaar aan te tekenen en later eventueel in beroep te gaan. Dank u wel. Strafrechtelijk gaat het precies zo. Hoeveel fucking advocaten hebben ons wel niet gemaild om ons bij te staan in de zaak Misdefinitie? Allemaal hadden ze een grote bek en dat kwam omdat we allemaal werken. Wie werkt krijgt geen gesubsidieerde bijstand en moet in plaats van een kleine bijdrage van 150 euro ruim 300 euro per uur neertellen. Dat kan natuurlijk niemand betalen, wij ook niet. Pro Deo is dan niet mogelijk. Hanteren ze dan een fatsoenlijk tarief dat recht doet aan de belangen en eventuele straf die eruit gaat volgen? U weet hoe de zaak is afgelopen. Vrijspraak bij de rechtbank en een veroordeling tot een boete van 1000 euro bij het Gerechtshof. Al die fucking advocaten wilden 30 ruggen! Hoezo kankeren over belangen behartigen? Nog nooit hebben wij het gevoel gehad dat advocaten belangen behartigen anders dan hun eigen portemonnee.

Lekker generaliseren, dan begrijpen we ook wel, maar we durven te wedden dat de meerderheid van de mensen die ooit met advocaten te maken hebben gehad, het gevoel hebben anaal uitgewoond te zijn. Steeds vaker kwamen we erachter dat veel advocaten helemaal geen kennisniveau hebben. Ze hebben kennis van het wetboek en het rechtssysteem, maar dat hebben wij ook. Voorts drijft hun hele beroepsuitoefening op een stel drogredenaties en zijn ze niet in staat om welke discussie dan ook fatsoenlijk te voeren. Het stomme is dat dat in principe ook niet van ze gevraagd wordt, want zij opereren in een omgeving waarin enkel juristen het voor het zeggen hebben die dezelfde nietszeggende opleidingen hebben gevolgd. Met dure woorden verwoordt men dat juristen het interne perspectief innemen. Normen zijn normen, er zijn rechtsbronnen en zij menen dat ze altijd aanspraak kunnen maken op juistheid en de waarheid. Tunnelvisie is gangbaar bij advocaten en degene die het beste erin slaagt om deze visie bij de rechters neer te zetten, wint de zaak.

Laatst waren de gebroeders Anker in de media aan het vertellen over de zaak Robert Snikkelsons. De heren hadden hem verdedigd en werden door een aantal studenten aan de tand gevoeld. De manier waarop zij antwoord gaven op vragen, kenmerkt de hele imbeciliteit van de advocatuur. Waarom verdedigen bekende advocaten zulke ranzige pedofielen? Met al hun "wijsheid" en opleiding kunnen ze niks anders uitbrengen dan dat iedereen recht heeft op rechtsbijstand. Zo staat dat ergens in een wet en dat is dan meteen het enige "argument" dat de advocaat kan uitbrengen. Kijken door een koker en alles wegdenken, dan lijken zulke antwoorden tot hun recht te komen. Onzin, zeggen wij. Ten eerste heeft helemaal niet iedereen recht op bijstand. Wie werkt, moet het volledige tarief betalen en dat is vaak honderden euro's per uur. Voor die mensen is de advocatuur praktisch onbereikbaar. Verder wordt er wel degelijk gekozen. Zaken worden niet op volgorde behandeld van binnenkomst. Advocaten kiezen bewust en geraffineerd voor zaken.

De situatie is niet een pedo die verder nergens terecht kan, toevallig bij Anker en Anker wordt neergezet en een verplichting om die kinderverkrachter te verdedigen. De situatie is dat er bij Anker en Anker duizenden verzoeken komen voor verdediging van moord en verkrachting tot gedachtemisdaden en zij doelbewust voor die pedofiel hebben gekozen. Meneer Anker had ook ons kunnen verdedigen in plaats van die kinderpornoproducent, maar ja, Robert M. kreeg publiciteit en had misschien nog wat anders lekkers in de aanbieding. Zeg dat dan. Zeg dan dat er een groter belang was bij die pedo dan bij een andere strafzaak. Draai niet om de hete brij heen. Bij een ander standpunt is de dwaasheid nog duidelijker aanwezig. Meneer Anker vond het niet terecht dat zijn cliënt de babyneuker met naam en toenaam en foto in de landelijke media is gekomen. Hierdoor kan de beste man nooit meer een goed bestaan opbouwen. Gossie, de privacy van die kankerpedo is geschonden. Ehh, wat doen we met de privacyschending van de kinderen die onvrijwillig meespeelden in zijn films die eeuwig op internet blijven rondspoken?

Voor zo'n advocaat is dat probleem makkelijk. "Fuck de kinderen, ik praat enkel voor mijn cliënt en er zijn regels voor." Kijk, en daarom deugen de hele advocatuur, het OM en de rechtspraak niet. Geen enkele fucking jurist is in staat om een goede verklaring te geven waarom het schenden van de privacy van Robert als crimineel (die steeds zelf kon kiezen of hij met zijn misselijke daden wilde doorgaan) erg gevonden moet worden als er niet met minstens even zoveel passie wordt geageerd tegen het schenden van de privacy van al die onschuldige kinderen die met elke vertoning van de kinderporno weer worden misbruikt. Simpelweg roepen dat het hun zaak niet is, zou iedere advocaat moeten diskwalificeren van zijn beroep. Los het probleem maar op. Daarbij komt nog dat heel veel advocaten sowieso niet echt een probleem hebben met privacyschending. Behalve als het om hun eigen eer en naam gaat. Zo krijgen wij verzoeken om namen te verwijderen, maarre, waarom eigenlijk als de professional er eigenlijk niet zoveel om geeft?

Hoe kan een advocaat over de privacy van zijn cliënt janken als het hem niks interesseert wat zijn cliënt met de privacy van zijn slachtoffers heeft gedaan? Misdefinitie heeft 10 advocaten benaderd met een zaak omtrent smaad en laster waarmee de persoonlijke eer en waardigheid van een met naam en toenaam genoemd persoon wordt aangetast, maar allen geven ze aan er niks onrechtmatigs in te zien. Waarom stroomt onze mailbox aan de andere kant wel vol met die klote blafbrieven van achterlijke advocaten die het noemen van een volledige naam op onze website wel smaad of laster vinden? Inconsequent handelen en brieven doorspekt met drogredenen is het handelsmerk van beroepsleugenaars en zou dat niet moeten zijn van professionals die het recht in een land als het ware volledig gijzelen. Komen we weer terug op deskundigheidsbevordering; het volgen van cursussen en het halen van studiepunten. Hoeveel is dat nog waard? Wat ons betreft valt Moszkowicz niks te verwijten als hij cursussen overslaat die enkel in drogredeneringen grossieren.

Al die keren dat we rechtszaken hebben gevoerd, hebben we het gevoel gekregen dat degenen die we voor ons hadden weliswaar hoog waren opgeleid, maar eigenlijk volslagen debielen waren. Politieagenten die zo monotoon hun bullshit oplepelen waardoor ze net mongolen uit het gesticht lijken. Officieren van justitie die hun requisitoir copy/pasten uit sjablonen die overal en nergens op van toepassing zijn. Rechters van Gerechtshoven die tijdens de rechtszaak uitgeluld raken en dan maar tot een veroordeling komen op basis van machtsspreuken, maar niet op een gedegen argumentatie. Zo maakte een van de rechters na een technische verhandeling over hoe het internet werkt de opmerking dat "zoiets nooit kan kloppen". Nota bene tegen onze beheerder die, in tegenstelling tot die rechters, meerdere opleidingen heeft afgerond en op al die disciplines kan meepraten op het hoogste niveau. Rechtenstudenten leren al in hun eerste jaar dat rechtszaken en procedures vrijwel nooit gaan over wat er werkelijk gebeurd is.

Onder die omstandigheden is het achterlijk om Moszkowicz te grote verwijten te maken. Juridisch is wat hij deed natuurlijk verkeerd, laat daar geen misverstanden over bestaan, maar geven zulke zaken niet juist aan dat er iets grondigs mis is met de rechtspraak? Vraag de gemiddelde burger wat recht nu eigenlijk is. Velen zullen met een verhaaltje komen over rechtvaardigheid, redelijkheid en het bestrijden en oplossen van onrecht. Helaas is het juist andersom. Recht zijn regels en normen die heel beperkt en met tunnelvisie worden toegepast met de nodige willekeur omdat de meeste termen in de wet en rechtspraak te vaag en voor alle interpretaties vatbaar zijn. Binnen het recht is geen ruimte om te concluderen dat wat Moszkowicz weliswaar laakbaar is, maar een minder zware straf verdient omdat de meeste advocaten dwazen zijn. Er is zeker geen ruimte om de ivoren toren van de drogreden te verlaten. Misdefinitie vindt dat zulke kwesties dan maar in het maatschappelijke debat aan de orde moeten komen.

Welbeschouwd is het grootste verwijt dat men Moszkowicz maakt het runnen van een onbehoorlijke financiële huishouding waaruit niet meteen glashelder wordt waar al zijn verdiensten vandaan komen. Hele discussies over zwart geld dat afkomstig is uit criminele bronnen, maken een einde aan zijn goede reputatie, maar het is op z'n minst opmerkelijk dat hij daarop wordt afgerekend door een Raad en Hof van Discipline die als hoofddoel hebben de kwaliteit van de advocatuur te bewaken. Zijn financiële administratie heeft namelijk geen flikker met zijn werkelijke functioneren als advocaat te maken. Hij kan miljoenen aan zwart geld in ontvangst hebben genomen, maar toch zijn cliënten in vol ornaat hebben verdedigd. Klachten zijn er altijd, maar dat komt zoals gezegd ook vooral omdat de meeste advocaten sowieso een stelletje druiloren zijn vanwege het manke rechtssysteem wat daarachter ten grondslag ligt. Door de nadruk op geld te leggen, komt het vermoeden naar boven dat het vooral een kwestie is van persoonlijke jaloezie.

Zo richt een van de verwijten zich op de magische grens van 15.000 euro. Moszkowicz zou regelmatig betalingen in contant geld hebben aangenomen die groter waren van 15.000. Aangezien dat nu eenmaal een grens is die ooit door een beleidsmaker is vastgesteld, is overtreding een doodzonde, maar waarom eigenlijk? Is een onbekende advocaat die tien keer 10.000 euro zwart ontvangt en dit niet opgeeft aan de belastingen in beginsel niet erger bezig dan een bekende advocaat die twee of drie keer 16.000 euro ontvangt? De praktijk laat het omgekeerde zien en niet alleen bij advocaten. Iedereen weet dat als hij onder de radar wil blijven, bijvoorbeeld bij banken, hij zijn zwarte geld in kleine hoeveelheden moet witwassen. Liever duizend keer 1000 euro storten dan in een keer 50.000 euro. Nu is het aannemen van grotere bedragen voor iemand als Moszkowicz niet vreemd. Zijn reputatie werd nu eenmaal duur betaald. Wie naar zijn kantoor belde, kreeg een secretaresse die enkel meldde dat de cliënt alvast 20.000 euro moet storten voordat er gepraat wordt.

Nu zijn er criminelen en zelfs veel legitieme bedrijven die wel eens iets zwart doen en over dat geld weinig tot geen belasting betalen. Het is een publiek geheim dat zoiets gebeurt en niemand vindt dat echt erg vanwege de absurde lastenverzwaringen van de afgelopen jaren. Zolang er maar wel over een flink deel nog wel belasting wordt betaald en dat bedrag ver boven het gemiddelde ligt. Uiteraard is de belastingdienst daar minder blij mee aangezien zij het liefst over al uw centen belastingen heffen, maar vanuit het perspectief van de bestolen burgers is het zeer begrijpelijk. Een zeer bekende advocaat die de status van bekende Nederlander heeft gekregen, loopt dan extra in de kijker. Op hem zijn de ogen gericht. Niet op alle miljoenen die anderen wegsluizen. Niet op de miljarden die namens het kabinet naar het buitenland worden gestuurd. Fraude is alleen fraude bij bepaalde mensen. Met een beschuldigend vingertje wijzen kunnen de meeste mensen wel, maar wie zonder zonde is, werpe de eerste steen.

Velen zullen betogen dat de door de bekendheid en jaloezie toegenomen kans dat mensen de strafpleiter willen naaien en de daarmee gepaarde willekeur, hem niet ontslaan van zijn eigen verantwoordelijkheden in zijn professionele hoedanigheid. Hoeveel moeite mensen ook doen om iemand van zijn troon te stoten en hoe onrechtvaardig de willekeur ook is, hij had zijn zaken gewoon op orde moeten hebben. Zeker nadat de veroordeling door de Raad van Discipline fungeerde als de allerlaatste waarschuwing. Het is echter nog maar de vraag in hoeverre dat verwacht had kunnen worden. Moszkowicz was een strafadvocaat. Gezien zijn reputatie, tarief en ervaring, werd hij doorgaans niet ingezet voor de doorsnee gedachtemisdaad of de kleine draaideur-winkeldief. Zijn cliënten bestonden uit grote criminelen die voor moord niet terugdeinzen en grote waarde hechten aan zijn beroepsgeheim; juist met betrekking tot geld. Het is niet ondenkbaar dat topcriminelen die om geheimhouding hebben gevraagd omtrent de herkomst van het geld, hem een kopje kleiner maken als hij uit de school klapt.

Verraden waar geldstromen vandaan komen, kan in geval van misdadigers die groter en machtiger zijn dan justitie een wisse dood betekenen en het zou ondenkbaar zijn om van iemand te verwachten dat hij met dat risico in het achterhoofd volledige openheid van zaken geeft enkel en alleen vanwege een paar starre en formele regels die voornamelijk worden misbruikt om bepaalde mensen aan de schandpaal te nagelen. Een bizar dilemma. Grotendeels de administratie geheim houden en met het niet opgeven van jaarrekeningen trachten het beroepsgeheim na te leven waardoor er een levenslang beroepsverbod kon worden uitgesproken of alles prijsgeven om vervolgens met een schietschijf op de borst door de stad te lopen? Pure speculatie, dat snappen we ook wel, maar wat we willen aangeven is dat de situatie echt genuanceerder kan liggen dan een hooghartige advocaat met schijt aan de regels. Buiten de juridische lijntjes kleuren wordt blijkbaar alleen vergeven als de persoon in kwestie de beoordelaar gunstig kan stemmen.

Overweging.

Wie louter kijkt naar de regels en wat de media voorspiegelt over een zaak, ziet een man voor de rechter staan die de regels overtreden heeft en enkel om die reden al de straf verdient die hem is opgelegd. Door deze manier van denken ontstaat er echter een tunnelvisie waarin de hele relevante context die maatschappelijk van belang is wordt weggelaten en daarom geen recht doet aan de positie die het recht in een samenleving hoort in te nemen. Kijk vooral verder dan uw neus lang is en durf kritisch te zijn op wat u leest. Dat begint al bij simpele beweringen dat iemand zijn verplichte cursussen niet heeft gevolgd. Is dat simpelweg een regel, is dat een kwaliteitseis of gaat het hier slechts om beleid dat inzake anderen nooit zo strikt zou worden nageleefd? Wat geen jurist kan begrijpen of doorgronden, doen wij hier wel. Bijvoorbeeld door het volledige opleidingstraject in de discussie te pakken. Steeds komt het erop neer om de volledige context te bekijken, anders zou de conclusie moeten zijn dat het rechtssysteem wereldvreemd is.

Menigeen denkt dat iedereen die over de kwaliteiten en de intelligentie beschikt, advocaat kan worden. Iedereen kan immers "Rechtsgeleerdheid" of "Rechten" studeren aan een universiteit. Een misvatting, want na het afronden van die opleiding, is het alleen maar mogelijk om advocaat te worden via een driejarige opleiding waarvoor men zich enkel kan inschrijven als hij een advocaat zo ver krijgt hem als patroon te begeleiden. Een kwestie van solliciteren dus en inmiddels weet u dat sollicitatieprocedures synoniem zijn voor discriminatie. Advocaten, justitie en rechters vormen een klein wereldje waarin enkel degenen die goed in de smaak vallen, een kans krijgen. Dat betekent dat iemand die niet meer in de smaak valt, in het ongenade valt en daarna op dezelfde subjectieve gronden gehaat en verwijderd kan worden. Net als met ontslagprocedures, komt deze werkelijke reden nooit naar buiten. Binnen een ons kent ons wereldje, is afgunst voldoende om er alles aan te willen doen om iemand te ruïneren.

Moszkowicz was eigenzinnig, zelfstandig en geliefd. Reden genoeg om hem kapot te maken. Alleen bekt dat niet zo lekker in de kranten, dus werd hij gepakt voor iets wat wel de goedkeuring van het volk kan wegdragen. Zo gaat dat. Net zoals een rechtse blanke nooit in zijn ontslagbrief te lezen krijgt dat hij wordt ontslagen vanwege zijn mening, maar altijd "oneerbaar ontslag wegens niet functioneren". Volstrekte willekeur gerechtvaardigd door formele regels die de schijn ophouden. Dat is de ene duistere kant van de opleiding; pure discriminatie en selectieve verontwaardigdheid om persoonlijke rancune. De andere kant heeft er alles mee te maken. De deskundigheidsbevordering is namelijk niet strak gedefinieerd. U zou denken dat een advocaat gewoon elk jaar objectieve kennis tot zich moet nemen over het recht dat veranderd is. Is dat een standaardcursus per vakgebied? Nee, het is vooral geouwehoer. Advocaten moeten studiepunten halen met bijvoorbeeld cursussen, seminars, workshops en bijeenkomsten. Of daar objectief geleerd wordt, is bijzaak.

Het feit dat een advocaat als Moszkowicz zaken wint en populair blijft, zegt al genoeg over zijn kennisniveau. Zomaar zaken winnen zonder kennis, ligt niet voor de hand. Tenzij men helemaal geen moeite meer wil doen om te verbergen dat het recht een en al farce is om subjectieve partijdige oordelen te verhullen. We doen wel vaker onderzoek bij opleidingen en als er een ding opvalt, is dat de meeste opleidingen aan de kandidaten veel dingen "leren" waar ze geen flikker aan hebben. Nutteloze projectjes, eindeloos geouwehoer en vooral niks concreets qua kennis en vaardigheden. Wij durven met stelligheid te beweren dat minstens de helft van alle opleidingen in Nederland, bestaat uit poep die men best kan missen. Is men dan een slechte advocaat als het daadwerkelijk gemist wordt? Wel nee. Uiteindelijk draait het om de kern van het vakgebied en al het gelul daarom heen is niet relevant om goed te zijn. Wil het echt iets zeggen dat iemand zijn punten niet haalt, dan moeten opleidingen bewijzen dat die kennis cruciaal is. Dat gebeurt niet.

Over het algemeen zijn mensen enkel tevreden over hun advocaat, als ze uiteindelijk de zaak winnen. Winst betekent namelijk dat ze hun kosten vergoed krijgen en de zaak ze alleen maar voorspoed heeft gebracht. Afgezien van de ellende die ze tijdens zo'n ellenlange procedure meemaken. Jammer genoeg is winst niet voor iedereen weggelegd, zeker niet in het strafrecht waar een verdachte nu eenmaal voor zijn misdaad gestraft dient te worden. Over dat soort tevredenheid hebben we het niet. Het gaat over de manier waarop cliënten door advocaten worden behandeld. Toont een advocaat aan kennis te hebben, is hij bereid een beetje vlot en doortastend te werken en wat doet hij eigenlijk voor zijn geld? De meeste branches zouden zich schamen als ze honderden euro's per uur vragen terwijl de inspanning hooguit enkele minuten per uur is. Toch maken bijna alle advocaten zich hier schuldig aan. De hele advocatuur is feitelijk een gezwel dat is ontstaan door de kanker van het rechtssysteem.

De elite heeft het recht zo ingewikkeld, doortrapt en willekeurig gemaakt, dat alleen meesters in de rechten het spelletje kunnen spelen. Daardoor lijkt het alsof het allemaal zo fantastisch, zeldzaam en peperduur hoort te zijn, maar schijn bedriegt. Recht is een grote poppenkast waarmee in beginsel elk mogelijke uitkomst mogelijk is, zolang de belangen maar groot genoeg zijn. Binnen zo'n systeem kunnen we het niet maken om selectief een paar personen te naaien met het verwijt dat ze niet goed functioneren omdat wat echt rechtvaardig is, voor het recht niet relevant is. Men neemt een zaak mee naar de ivoren torens, stript alles wat zij niet relevant vinden en oordeelt vervolgens met een tunnelvisie over zaken waar ze als juristen geen verstand van hebben. Om dit probleem op te lossen, zou het hele recht op de schop moeten. Weg met de selectieve achterlijkheid, gebruik het gezonde verstand! Recht zou weer het terrein moeten worden van intelligente mensen die verstand van zaken hebben en die kunnen onderbouwen met goede argumenten.

Geld is eveneens een grote peiler waarom het recht zo corrupt als de tering is. Nog nooit hebben we iemand horen opmerken dat zwart geld op zichzelf al een belachelijke constructie is. Zwart geld betekent in onze maatschappij zoiets als geld dat nergens bekend is, nergens geregistreerd staat en waar derhalve geen of niet voldoende belasting over geheven kan worden. Ook deze problematiek is veel breder dan het op het eerste gezicht lijkt. Eerst en vooral wordt er vanuit gegaan dat al het bezit van geld, geregistreerd dient te worden, anders kan het geld niet belast worden. Klinkt logisch, maar dat is het niet. Het is slechts het gevolg van hoe het systeem in elkaar zit. Namelijk een systeem waarin belasting op belasting wordt geheven, elke keer en elk jaar weer. Een systeem van oneindige belastingen hoeveel u ook heeft bijgedragen aan de maatschappij. Een systeem van totalitaire controle. Zwart geld kan als constructie verdwijnen als belastingen worden geheven volgens het vlaktaksprincipe.

Geef iedereen bij zijn geboorte een vaste belastingschuld. Is die schuld eenmaal afgelost, dan is het klaar. Overheden moeten er dan voor zorgen dat hun uitgaven en verspillingen binnen de perken blijven, want er is geen ruimte meer om extra belastingen te heffen. Het grote voordeel is dat er geen miljarden meer verspild hoeven worden aan een systeem dat nieuwe belastingen bedenkt en controleert of alles wel betaald wordt. Iedereen moet het vaste bedrag betalen. Hoe het betaald wordt, maakt dan niks meer uit. Al gaat iemand zonder dat de buitenwereld het weet zijn reet verkopen en dat contante geld bij de bank afleveren ter aflossing van zijn belastingschuld. Zwart geld bestaat derhalve niet meer, want als belasting niet meer geheven wordt op al het geld dat u bezit, hoeft niemand te weten hoeveel u bezit en is geld dat niet zichtbaar is ook niet meer illegaal. Een goede maar gewaagde oplossing. Binnen deze maatschappij zal zo'n discussie op weerstand stuiten en juristen met hun beperkte blik zullen al helemaal schrikken.

Desondanks moet de voornaamste conclusie zijn dat het recht en zijn juristen het denken over maatschappelijke problemen, mensen, rechtvaardigheid en onrecht, sterk beperken en discussies over cruciale problemen alvast de nek omdraaien voordat ze gevoerd kunnen worden. De belangen zijn simpelweg te groot. De elite, lobbygroepjes en anderen die aan de touwtjes trekken, kunnen binnen het huidige systeem alles doen wat ze willen, want het recht verzint er wel een rechtvaardigingstrucje voor. Advocaat een beroepsverbod geven omdat hij niet buigt en zuigt? Hup, regeltje tegen verkeerde administratie. Rechtse rakker ontslaan vanwege zijn overtuiging? Hup, hij functioneerde slecht. Weblogger vervolgen om zijn mening? Hup, hij beledigde moslims. Dat de rest van de samenleving precies hetzelfde doet, maar dan 1000 keer erger, boeit ze niet, want ze willen U pakken. Barbertje moet hangen, dat is zeker. Geen recht op onrecht, maar het recht is onrechtvaardig. Juridische haarkloverij om het falen van het systeem te rechtvaardigen.
Reacties: 2
Pagina's: 1

Reactie door A1824G op 03-05-2013 om 00:49.
Hij nam voor de camera de tekst van een vonnis in handen, keek recht in de lens en zei: "Ik mag het niet zeggen maar doe het toch, dit vonnis is infaam en abject." Met zo een openbare uitspraak haal je de magistratuur mooi onderuit en dat heeft hij dan geweten.

Reactie door Misdefinitie (Mod) op 03-05-2013 om 18:57.
Moszkowicz was zelf bij die zaak betrokken en gaf dan ook op persoonlijke titel zijn mening over dat specifieke vonnis. Als dat al wordt gezien als de magistratuur onderuit halen, wat voor straf moet er dan gegeven worden aan een advocaat als Mohammed Enait die niet wil opstaan voor rechters en daarmee aangeeft voor geen enkele rechter respect te hebben? Enait had zich ook nog negatief uitgelaten over een vonnis en zelfs een rechter. De Raad van Discipline en het Hof geven het antwoord: negatief zijn over 1 vonnis = levenslang schorsen; alle rechters schofferen, negatief zijn over een vonnis en over een rechter persoonlijk = een berisping. Dat deugt niet.

Reactie toevoegen
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
 Houd het hier netjes. Hartelijk dank.

Misdefinitie
Copyright (c) 2004-2024.

C:\>Misdefinitie\type info.txt
Contact opnemen kan via een e-mail naar info apending misdefinitie.nl.