|
| 565 # Eerlijkheid duurt het langst # |
Gepost door Misdefinitie op 02-11-2011 om 23:30.
Eerlijkheid en rechtvaardigheid zijn vage termen waarvan vaak misbruik wordt gemaakt door er ten onrechte oneindige morele krachten aan toe te kennen. Socialistische drogredenen als "eerlijk zullen we alles delen" gaan er vanuit dat het vooraf gaan van de term "eerlijk" aan een bewering een soort van absolute waarheid met zich meebrengt die boven God staat waardoor er geen twijfel meer over kan bestaan dat de bewering per definitie waar is. Een standpunt dat makkelijk omver geblazen kan worden door de woorden na eerlijk door iets anders te vervangen zoals "eerlijk zullen we alle allochtonen uitroeien". U ziet dat "eerlijk" niet per se aan een onweerlegbare waarheid vooraf gaat, maar de invulling van de term afhankelijk is van subjectieve waardeoordelen. Toch zijn zulke termen interessant, want iedereen, zelfs massa-moordenaars, zeggen dat hun activiteiten eerlijk en rechtvaardig zijn. Over wat eerlijk en rechtvaardig is bestaat zoveel onenigheid waar alleen mee te leven valt door consequent politiek beleid.
Wees consequent "eerlijk".
Wanneer we het hebben over normen als eerlijkheid, dan hebben we het niet over idealistische standpunten waaruit de opvatting moet blijken dat de wereld vooral een eerlijke en rechtvaardige plaats moet zijn. Middels zo'n standpunt kunnen enkel drogredenen worden gefabriceerd die geen recht doen aan de moeilijke discussies binnen de maatschappij. Iedereen kan die termen achter elk standpunt zetten waardoor we er niks mee opschieten. Het draait uiteindelijk niet om roepen of iets wel of niet eerlijk is, maar om een manier te vinden waarop eerlijk beleid gestoeld kan worden. Wat is er nu precies eerlijk of oneerlijk? De eerlijkheid gebiedt ons te zeggen dat we dat niet weten. Voor elk handelen zijn er wel mensen te vinden die het eerlijk vinden. Al is het in de ogen van de meerheid verwerpelijk. Een meerderheid die eveneens niet constant blijft waardoor het probleem blijft circuleren. Proberen een weg naar een eerlijke, sociale en rechtvaardige samenleving te vinden is een van de grootste uitdagingen.
Een concreet voorbeeld zal dat verduidelijken als we naar iets triviaals kijken als leeftijd. Autorijden mocht tot voor kort pas wanneer iemand 18 is geworden. Is dat eerlijk? Uiterste grenzen vormen daarbij nauwelijks een probleem. De opvatting dat kinderen van 12 jaar en jonger niet achter het stuur van een auto horen, zal niet op veel kritiek stuiten. Een grens die ouderen verbiedt om auto te rijden, levert al meer kritiek op wanneer we die grens te laag zetten. Geen protest op 150 jaar aangezien niemand zo oud wordt, maar wel protest als we die grens op de helft leggen. De meeste discussies worden natuurlijk gevoerd over de leeftijden rond de wettelijk getrokken grens. Een puber van 16 zou het beleid oneerlijk kunnen vinden omdat hij denkt op zijn jeugdige leeftijd al volwassener te zijn dan anderen. Op zich best een valide argument, maar hoe definiëren we dan volwassen zijn? Het zal u vast wel eens zijn opgevallen dat wanneer socialisten over eerlijkheid spreken, zij feitelijk aansturen op willekeur.
Voor dit probleem bestaat geen oplossing, dus zullen we het op een andere manier moeten oplossen. Met betrekking tot het mogen autorijden had de wetgever in eerste instantie voor een "veilige" leeftijd gekozen gebaseerd op risicoanalyses binnen maatschappelijke context. Wie 18 wordt, wordt geacht "volwassen" te zijn. Betekent dit dat dergelijk beleid altijd gezien moet worden als oneerlijk? Nee, er is een prachtig hulpmiddel om dat te voorkomen. Namelijk consequent zijn. Goed, er is een leeftijd vastgesteld waar altijd wel over te discussiëren valt, maar de pijn van het meningsverschil wordt al een stuk lichter als mensen beseffen dat het voor iedereen geldt. Wachten tot 18 jaar is vervelend, maar beter te accepteren wanneer u beseft dat die leeftijd voor meerdere generaties gold. Vandaar dat we niet blij zijn met de 6 jaar durende proef om jongeren al vanaf 17 jaar begeleid te laten rijden. Mensen moeten niet het idee krijgen dat iedere generatie andere regels voorgeschoteld krijgt.
Wellicht denkt u nu dat het u in zulke gevallen geen reet kan schelen omdat dergelijk beleid u niet raakt. Helemaal gelijk, mensen betalen hun eigen rijlessen waar u niks mee te maken heeft, maar dit is toevallig zo concreet dat het probleem er duidelijk mee uitgelegd kan worden. Iets soortgelijks geldt namelijk ook voor zaken waar u wel mee te maken krijgt. Alles waar de overheid voor zorgt, daar betaalt u voor. Des te meer geld de overheid uitgeeft, des te meer belasting u zult moeten betalen. Recent is er een discussie ontstaan over bezuinigingen op de kinderopvang. GroenLinks heeft een enquête gehouden onder 1000 werkschuwe krakers en kwam zodoende tot de conclusie dat als de krakers minder geld krijgen of meer moeten betalen, zij minder gaan werken. Alsof dat linkse tuig niet sowieso excuses zoekt om niet te hoeven werken, wordt er gesuggereerd dat die bezuinigingen niet eerlijk zijn. Voltijdse banen zouden massaal opgegeven worden om thuis te gaan zitten met een uitkering. Om daarna te klagen dat er geen geld meer is.
Nog geen 2 generaties geleden, bestonden er geen subsidies en goedkope kinderopvang. Kinderen krijgen is alles behalve een vanzelfsprekendheid. Het is niet verplicht om te neuken zonder condoom om die schreeuwlelijkerds te maken. Vroeger werd er niet gesproken over eerlijkheid, het was er gewoon niet. In plaats daarvan moest het gezonde verstand het overnemen. Ouders wachtten bijvoorbeeld met kinderen totdat ze hun financiële zaken op orde hadden. Mooi huis, mooie auto en genoeg poen om kinderen te onderhouden. Wie dat niet kon, nam ook geen kinderen. Logisch, want kinderen zijn uiteindelijk gewoon een kostenpost waarvan te bepalen is of het wel of niet haalbaar is. Waar komt dan die roep over oneerlijk beleid vandaan? Wel, de politiek besloot om mensen iets te geven waardoor mensen die normaliter financieel geen kinderen konden onderhouden, dat nu opeens net wel konden gaan doen. Kom vervolgens aan het gegeven cadeautje en mensen worden boos. Bovendien krijgt de politiek zo mensen op de kast die nooit iets hebben gehad.
Het ultra-linkse kabinet Balkenende 4 was heer en meester in het geven van subsidies die voorheen ondenkbaar waren. Nadat het kabinet een officieel aangekondigde vakantie hield van 100 dagen, kwamen ze erachter dat kinderen tegenwoordig zo vet als een varken zijn. Aangezien opperpedo Ad van den Berg uitzicht had op 3 jaar cel bij zwarte Buba, moesten ze een andere manier vinden om de kinderen te laten bewegen. Ruim 40 miljoen euro hebben ze verspild, maar het mocht allemaal niet baten. Arme ouders blijken luie uitvreters te zijn die naast hun handje ophouden voor een uitkering geen fuck doen om kinderen te stimuleren. Vroeger, in de goede oude tijd, ging dat wel anders. Toen werden we gewoon de straat opgeschopt om onszelf te vermaken. Wat op een paar flinke vechtpartijen na altijd wel goed ging. Met geld werd zo verstandig mogelijk omgegaan. Iedereen was destijds zelf verantwoordelijk. In de hedendaagse metroseksuele maatschappij moeten alle jongetjes op ballet en alle meisjes naar sporten voor feministen.
Mensen zijn met geld als het erop aan komt altijd egoïsten. Discussies over bezuinigingen worden door mensen die geld krijgen daarom altijd gevoerd onder de stellige overtuiging dat het eerlijk is dat zij dat geld krijgen. Al is het tegenargument dat anderen dat moeten opbrengen die dat destijds ook nooit gehad hebben of er zelfs nooit recht op hadden natuurlijk veel sterker. Emoties nemen dan de overhand en voordat u het weet zit u weer eens in zo'n eindeloze discussie waarin mensen toch nooit tot elkaar komen. Geld verblindt mensen. Niemand zal openlijk toegeven dat het gezien de maatschappelijke context eigenlijk van de zotte is dat zij zolang van andermans geld hebben kunnen profiteren terwijl anderen dat niet konden. Omgekeerd zullen degenen die moeten betalen altijd betogen niet voor het pleziertje van anderen te willen betalen. Waarom zouden wij geld moeten neerleggen voor uw kinderen? Zeg het maar niet. Kinderen zijn heilig, dus daarom moet er gewoon zonder te zeiken bakken met geld gestort worden niet waar?
Goed, dan nemen we een wat zakelijker onderwerp zoals de hypotheekrenteaftrek die weer eens onder schot lag nadat Klaas Knot als president van De Nederlandsche Bank (DNB) roept dat er maatregelen moeten komen. Een dergelijk voordeeltje is namelijk "enkel bedoeld voor de rijken" en vormt een "belangrijk risico voor het financiële systeem". Ja, dat zal wel, nu de hypotheek van meneer de salonsocialist is afgelost, begrijpt hij niet meer dat de HRA een sigaar uit eigen doos is. Omdat de overheid de afgelopen 15 jaar honderden miljarden heeft verspild, kwamen er extreme belastingverhogingen en konden mensen alleen nog maar een huis betalen indien het vermogen waarover bij hen belastingen wordt geheven, iets kleiner wordt gemaakt door de HRA. Dus eerlijk beleid betekent hier dat als de HRA terug wordt gedraaid, ook de grondslag voor de HRA terug wordt gedraaid en dat betekent enorme belastingverlagingen. Wonen moeten we allemaal en de HRA laat heel goed zien hoe lapmiddelen van schijnbaar socialistisch "eerlijk" naar oneerlijk gaan.
Op beleid van de overheid moeten mensen kunnen bouwen. Geeft de overheid met een constructie als de HRA compensatie voor belachelijk hoge belastingen, dan moet een burger die daar gebruik van maakt er zeker van kunnen zijn dat de regeling niet onderweg wordt herroepen. Al gauw wordt er dan geroepen dat hij maar niet zo'n hoge hypotheek had moeten nemen, maar nemen ze dan ook hun verantwoordelijkheid voor de hyperinflatie veroorzaakt door linkse verspillingen? Zo ja, dan betalen ze de prijsverhogingen die door de hyperinflatie zijn ontstaan met hun eigen salaris en draaien ze die absurde belastingen eveneens terug. Is dat gebeurd, dan kan de HRA "veilig" worden afgeschaft. U kunt niet eerst het dak van de mensen stelen om vervolgens te roepen dat het "oneerlijk" is dat ze een nieuw dak van de belasting aftrekken. Wat mensen van hun eigen geld kopen, is hun eigen zaak en de vrijheid die ze hebben. Huurders vinden HRA over het algemeen oneerlijk. Wat ze niet oneerlijk vinden is dat degene die HRA gebruikt betaalt voor hun subsidies.
Deelnemers op de huizenmarkt zijn daarom woest op de voorman van DNB. Staatssecretaris Weekers (VVD) heeft hem al de middelvinger gegeven. Om zijn kabinet niet voor de zoveelste keer in gevaar te brengen en is daarmee deze discussie voorlopig weer tot aan de Noordpool afgeschoten. Op zich een prima manier om onnodige discussies te blokkeren, maar het voorkomt niet dat er weer een patstelling ontstaat over wat in dit geval nou eerlijk is. Over de optie HRA weg in combinatie met het verlagen van belastingen horen we sowieso niemand spreken. Wat voor belastingen moeten er dan weg in ruil voor de HRA? Om dat te bepalen, is er een discussie nodig over welke belastingen redelijk zijn. Daar is wel uit te komen door te stellen dat belastingen enkel geheven mogen worden voor het algemene belang en dus niet voor individuele linkse hobby's, maar daar krijgen we hoogstwaarschijnlijk geen meerderheid voor. Veel regelingen zijn als lapmiddel in het leven geroepen omdat de echte oplossingen te ingewikkeld zijn en geblokkeerd worden door de politiek.
Emotioneel en moreel wordt de discussie over wat eerlijk is het meest gevoerd. Inmiddels moet u doodziek zijn geworden van de kwestie Mauro Manuel, maar dat is op dit moment nu eenmaal het recentste voorbeeld. De regels voor vluchtelingen en asielprofiteurs werden gezien als redelijk, eerlijk en vooral rechtvaardig. Wij vinden het helemaal niet rechtvaardig en vinden dat alles wat hier niet hoort moet verdwijnen, maar de publieke opinie vond het rechtvaardig omdat het beleid volledig door de linkse partijen is gemaakt. En u weet dat links, met name de PvdA, altijd suggereert een monopolie te hebben op termen als "sociaal" en "eerlijk". Met het te slappe linkse beleid zijn we dus niet blij en de wens is er om met veel sterker beleid te komen zodat we eindelijk aan de grote schoonmaak kunnen beginnen, maar vooralsnog moeten we lijdzaam toezien hoe hun beleid Nederland naar de afgrond aan het leiden is. Beleid dat ons niet aanstaat kan desondanks toch worden aanvaard indien het consequent wordt toegepast en dat is nou juist niet het geval.
Het aantal dilemma's in de zaak Mauro laat al zien hoe socialisten over eerlijkheid denken. Vanaf de jaren '60 verstonden zij onder eerlijkheid de opvatting dat er voor elke buitenlander die aan de deur klopt plaats moest zijn. In de praktijk betekent dit het steeds verzinnen van een andere grond waarop iemand moet kunnen blijven. Van eerlijkheid is hier overduidelijk geen sprake. Er is simpelweg niet genoeg plaats om iedereen die links binnen wil laten te huisvesten en het gaat altijd ten koste van de oorspronkelijke bewoners. Voor de stelling dat de grenzen dicht moeten (blijven) zodat de Nederlanders beschermd kunnen worden tegen een buitenlandse invasie, zijn er daarom altijd meer onderbouwde argumenten geweest. Cohen (PvdA) voelde zich daardoor in 1998 onder druk gezet om de oneindige instroom van profiteurs te beperken tot "schrijnende gevallen". Dat houden ze echter niet lang vol. Albayrak (PvdA) laat zich van haar hypocrietste kant zien door Mauro in 2009 af te wijzen en hem anno 2011 het land in te willen zuigen.
Wisselen van standpunt om daarmee via willekeur te bewerkstellingen dat sommige mensen extra privileges en mogelijkheden krijgen ten koste van anderen is zeker niet eerlijk of rechtvaardig. Rasechte salonsocialisten hebben daar echter maling aan. Voor hen geldt enkel hun eigen wil op dat moment. Zij krijgen een harde piemel van Mauro, dus moet hij blijven. Wat doet dat met al die duizenden soortgelijke gevallen die wel gedeporteerd zijn? Zitten die in Angola met het idee van "kut, als ik nu gewoon stennis had geschopt in de media, had ik kunnen blijven"? Gaat iedereen nu op de manier van de pleegouders van Mauro hun pleegkinderen na een uitspraak van de rechter in de illegaliteit houden? Waarom moesten wij in beginsel achterlijk links beleid accepteren terwijl ze zich daar zelf niet aan willen houden? Allemaal vragen die de oneerlijkheid van links beleid als antwoord heeft. Een ding heeft de zaak van Mauro u moeten leren en dat is dat links inconsequent, willekeurig en achterlijk is.
Worden Nederlanders voor de rechter gedaagd, dan kunnen ze worden vastgezet als de vrees bestaat dat zij zich aan het vonnis van de rechter zullen onttrekken. Rechters oordeelden dat Mauro weg moest, maar zijn pleegouders onttrokken zich nog jaren aan die uitspraak voordat er iets aan gedaan kon worden. Een prachtig voorbeeld van oneerlijkheid, want zodra wij door de rechter worden genaaid komt alles en iedereen in actie om ervoor te zorgen dat we het vonnis nakomen. Hoe komt het eigenlijk dat iemand na de uitspraak van een rechter nog jarenlang illegaal in Nederland kan verblijven? Omdat links in het verleden illegaliteit nooit strafbaar heeft willen stellen. Het gezonde verstand van mening burger zou zeggen dat illegaliteit strafbaar is en moet zijn aangezien het woord illegaal al genoeg zegt. Illegaal is niet legaal en dus strafbaar. Simpel als wat, maar dat is niet zo. Oneerlijk dus. Termen als "eerlijkheid" uit de mond van een linkse die zelfs strafbaar gedrag niet strafbaar wilt zien, is een regelrechte belediging.
Nederlanders worden al vervolgd als hun woorden op schrift de overheid niet aanstaan. Sterker nog, de overheid subsidieert sinds jaar en dag extreem linkse clubjes om de NSB'ers uit te hangen en mensen aan het schavot te nagelen die stoute dingen over nikkers en berberapen zeggen. Nu weet u dat het CDA een linkse partij is met een linkse minister Leers en een linkse adviseur. Wat voor eerlijks denkt u dat zo'n adviseur zou adviseren inzake het strafbaar stellen van illegaliteit? Juist, dat strafbaar stellen moet maar niet gebeuren omdat het volgens adviseur Adriana van Dooijeweert niet duidelijk is of er überhaupt opgespoord en vervolgd gaat worden. Horen we dat goed? Is het voor die adviseur niet duidelijk dat een strafbaar feit in het Wetboek van Strafrecht vervolgd hoort te worden? Dus belediging hoeft ook niet in het wetboek te staan omdat het toch niet vervolgd wordt? O wacht... Feiten die willekeurig vervolgd dienen te worden, mogen in het strafboek en feiten die nooit vervolgd dienen te worden niet.
Voor de zoveelste keer zien we willekeur. Linkse willekeur. Neem als blanke het woord kakkerlak in de mond in hetzelfde artikel waar ook de woorden Turk en politie te vinden zijn en de officier van justitie komt haast klaar in de rechtszaal. Roep als Turk alleen een Turkse slavin te willen of bij gelijke geschiktheid te kiezen voor een allochtoon tijdens een sollicitatieprocedure, dan is er weer niks aan de hand. Hetzelfde geldt voor doodsbedreigingen die zoals zo vaak is gebleken enkel strafbaar zijn indien ze gedaan zijn door een blanke man, maar niet door gestoorde Marokkanen. Dat probleem speelt niet bij zaken die immigratie aangaan, want de zaken die commotie veroorzaken gaan per definitie over allochtonen en die doen nooit iets fout, dus hoeven ze het illegaal verblijven in Nederland niet in het strafboekje op te nemen. Simpel toch? Meteen is daarmee het probleem van de medeplichtigheid opgelost. Feitelijk hebben de pleegouders van Mauro zich schuldig gemaakt aan het faciliteren van illegaal verblijf ten koste van een rechterlijk vonnis. Misdefinitie vindt dat zij daar een gevangenisstraf voor verdienen.
Overweging.
Probeer de discussie over emotioneel zwaar beladen termen als eerlijkheid, rechtvaardigheid en sociaal morele gezeik even los te zien van het eigen financiële gewin indien u geld krijgt van de overheid. Laat conclusies die voortkomen uit bloed dat stroomt waar het niet gaan kan even achterwege. Stop met het hersenloos overnemen van emotionele toespraken van socialisten die toch elk jaar weer iets anders beweren. Ga niet enkel af op de genoemde voorbeelden waarmee u toevallig affiniteit heeft of waar het geld voor u toevallig een grotere waarde heeft dan gemiddeld. Bedenk wat deze voorbeelden nu oneerlijk maken binnen het grotere geheel van verwachtingen die u kunt hebben van een stabiele overheid. Is dat het feit dat u nu iets minder krijgt? Is dat het idee dat u er vanaf begin af aan niet mee eens was? Is dat niks meer dan een persoonlijk onderbuikgevoel dat u steeds wordt aangepraat? Oneerlijkheid ontstaat wanneer beleid niet consequent wordt toegepast en telkens weer leidt tot achterlijke linkse willekeur.
Wanneer we het hier hebben over willekeur, dan hebben we het niet over een individueel geval waarin iemand wel of geen financiële middelen krijgt aangereikt voor kinderopvang. Het gaat hier over een grotere vorm van willekeur en wel gedurende vele generaties. Een ding moet u zijn opgevallen bij de voorbeelden die we in dit artikel hebben besproken. Alle pijnpunten zijn te herleiden tot socialistische potten met geld. Kinderopvang wordt betaald uit zo'n pot die gevuld wordt door anderen die hun baan niet hebben opgegeven. Hetzelfde geldt voor de 40 miljoen in de bodemloze sportput. De HRA wordt door velen beschouwd als een subsidie, wat het in principe best kan zijn, maar wel een die als compensatie moet dienen voor hoge belastingen die via een andere algemene socialistische pot worden aangewend voor linkse hobby's. De hele zaak rondom Mauro is een gevolg van socialistische politiek. Links gedachtegoed is nooit samenhangend, doordacht en consequent geweest waardoor het zich per definitie diskwalificeert als eerlijk systeem.
Om de gevolgen hiervan te overzien, volstaat een simpele verklaring. Wat gebeurt er nu werkelijk als subsidies en regels binnen relatief korte perioden worden veranderd of genegeerd? Dan is de kans groot dat bepaalde groepen steeds buiten de boot vallen terwijl ze wel alles moeten betalen. Eerdere generaties hebben hun kinderen steeds zelf moeten opvoeden zonder hulp van de overheid. Jarenlang hebben ze daarvoor moeten kromliggen. Nu hun kinderen groot zijn, mogen ze nog een keer kromliggen voor de kinderen van een ander. Dergelijk beleid kan nooit eerlijk zijn. Anderen hebben jarenlang droog brood moeten eten om hun kinderen naar school te sturen. Boeken moesten gekocht in plaats van gehuurd worden. Na hun school en studie krijgen ze te horen dat schoolboeken gratis worden en zij het nog een keer mogen betalen. Krijg nou de klere, dikke kans dat de regeling later weer wordt afgeschaft. Spreek ons niet van eerlijkheid. Alles wat we hebben, hebben we minstens voor 4 andere personen moeten betalen.
Vorige generaties konden relatief makkelijker een huis kopen. Nederland was nog niet zo overbevolkt en de euro had de salarissen nog niet gehalveerd. Inmiddels hebben we de euro ingevoerd, 3 miljoen allochtonen en miljarden aan schulden die Nederland graag nog eens wil ophogen door Griekenland te laten profiteren. Terecht wordt opgemerkt dat de HRA niet zo'n lekkere constructie is, maar niemand wil al het oneerlijke beleid terug draaien, dus ook de onnodige belastingen. Thans zitten huizenbezitters weer in spanning omdat ze niet weten hoe lang ze hun huis nog kunnen betalen. Zo niet, dan staan ze op straat, maar niet zonder nog een flink deel aan huurdersbelasting te betalen voor hun eigen woonhuis die ze niet eens kunnen verhuren. Voorbeelden zijn er genoeg. Wat denkt u van de Nederlandse taal die om de 10 jaar volstrekt willekeurige veranderingen doormaakt zodat iedereen iets anders gaat leren? Consequent beleid voeren is meer dan conservatief zijn. Het betekent een samenhangend gedachtegoed dat willekeur zo veel mogelijk uitsluit.
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|