Mis·de·fi·ni·tie (de ~ (m.), ~s)
1 Politiek correct geformuleerde definitie waarmee men door middel van leugen en bedrog de werkelijke aard van misstanden probeert te verhullen door deze te rechtvaardigen.
- Misdefinitie gaat over misstanden en gedrag van criminelen, radicalen en terroristen.
- Stop de #CancelCultuur! Stelletje moraalnarcisten, u bent geen beter mens als u mensen uitsluit vanwege hun politieke gezindheid.
- De vrijheid van meningsuiting is absoluut! Wat wij mogen schrijven, bepaalt niet de juut!
- Stiekem sollicitanten googelen en ze dan cancelen? Uw naam wordt geregistreerd en doorgegeven!
Gebruikersnaam: Wachtwoord:
# Home # Boek HvA (Uitverkocht) # Registratie # Contact #
Misdefinitie artikelen
Pagina: 16 / 44: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44

562 Massa-immigratie zal worden beperkt (1)
561 Egocentrische solidariteit zorg (1)
560 Uitstel vergassen onverantwoordelijk
559 Faillissement als ultieme sanctie
558 Parasiet die rechts verried (2)
557 Cabaret houdt politiek spiegel voor
556 Surveillancemaatschappij steeds dichterbij (1)
555 Beeldverhouding compleet zoek (1)
554 Socialistische irreële schijnangsten (2)
553 Criminele moslimkolonisatie (3)
552 Slinkse mooipraterij ontmaskerd
551 Scheid onderwijs van religieonzin (4)
550 Moslimpijpen norm tijdens ramadan (1)
549 Commercieel verandert niks
548 Hongernegers toorn van Afrika (1)
547 Schandpaal criminele eigenrichting
546 Breivik de internationale socialistenpik
545 Ronald (Djeez) vol onderbroekenlol
544 Rassensegregatie officieel toegestaan (1)
543 Randstad zuigende CV-verzamelaars

548 # Hongernegers toorn van Afrika #
Gepost door Misdefinitie op 09-08-2011 om 23:28.
Zit u net uw vadsige lijf vol te stouwen met onrein varkensvlees, komt Yfke Sturm in een reclamespotje tevoorschijn om uw eetlust te bederven met het zoveelste zielige verhaaltje over de hongernegertjes in Afrika. Belangeloos en uiteraard niet voor de fantastische hoeveelheid aan positieve publiciteit die het oplevert, laten bekende Nederlanders u de meest weerzinwekkende beelden zien van uitgemergelde, op sterven na dode baby's die meer ongedierte aantrekken dan de gemiddelde socialistenrat. Het beroep op uw morele gevoel kan niet hard genoeg zijn aangezien u reeds 60 jaar lang zo wordt doodgegooid met die ellende dat u inmiddels een dikker schild heeft opgebouwd dan vele ambtenaren bij de overheid. Met zo'n geniepig stemmetje wijzen ze u erop dat zij het zo erg vinden dat ze het daar zo slecht hebben terwijl u lekker elke dag zoveel u wilt kunt bijtanken. Normale mensen worden daar niet goed van. Ontwikkelingshulp is achterbaks. Al die miljarden komen niet terecht bij hen die doodgaan, maar bij corrupte regimes, terroristen en luie varkens.

Fabel van de sprinkhanen, mieren en spinnen.

Ontwikkelingshulp is altijd al een pijnlijk onderwerp geweest. Zodra er woorden vallen als hongersnood, nemen de emoties de overhand en wordt er enkel nog gedacht met de portemonnee van anderen. Massaal wordt het concept van de emotionele chantage uit de kast getrokken omdat geld geven als actie van menslievendheid toch vooral een ondoordachte snelle beslissing moet zijn. Zodra er nagedacht gaat worden, wordt de kans dat mensen gaat geven immers een stuk kleiner. Vandaar dat het spel keihard gespeeld wordt. Korte spotjes die heel vaak op cruciale momenten worden getoond en snoeihard op het gevoel spelen, moeten zoveel medelijden wekken dat de knip trekken de enige mogelijkheid is. Nadenken is niet toegestaan. Het gaat om medemensen, die hebben honger en dreigen dood te gaan. En honger kan opgelost worden door hen te voeden en eten kost geld. Dus veel geld geven en de peniskokerdragers zijn gered. Toch? Gebruik toch maar uw hersenen om iets verder na te denken, want dit probleem behelst veel meer dan de bedelspotjes u wijsmaken.

Van nature zijn mensen geneigd om hun gevoel en instincten te volgen. Wanneer we over straat lopen en daar een kind in het water zien spartelen dat om hulp roept, gaan we geen uitgebreide analyse maken of de interpretatie die we daar logischerwijs aan mogen geven correct is. Dan handelen we hopelijk direct en zullen daar kosten voor maken die ruimschoots opwegen tegen een mensenleven. Later kan weliswaar theoretisch gezien blijken dat het kind daar al een uur vanaf de burg "verboden" sprongen in het water maakte en enkel een grapje uithaalde met zijn vrienden, maar al hadden we met die gedachte gespeeld, dan had het voor de actie niks uitgemaakt. Een algemeen gevoel van menselijkheid leidt tot het altruïstische opofferingsgedrag om iemand koste wat het kost te redden. Waarom spelen we eigenlijk ter plekke niet met de gedachte dat we wel eens besodemieterd kunnen worden? Omdat noodsituaties acuut optreden. Bedenk hoe anders dat zal zijn als het water een zwembad is waar we al 60 jaar langslopen en horen roepen zonder dat er ooit echt wat gebeurt.

Gaat u nog ingrijpen als u al 60 jaar hetzelfde verhaal hoort en de situatie altijd ongewijzigd blijft wat u ook doet? Wellicht springt u er de eerste paar keer achteraan, maar daarna wordt u immuun voor het geroep. Daarmee stuiten we op een belangrijk probleem. Alle propaganda bestaande uit zielige beelden reduceren het hongersnoodprobleem in Afrika waar we al decennia lang over horen slechts tot een "honger = dood, geld = leven"-gedachte waarbij zeer sterk de suggestie wordt gewekt dat elke euro die u niet stort, een dode op uw geweten betekent. Heftige emoties en sociale druk verbieden het u om verder te denken, maar probeert u dat toch maar. Is de honger als acute noodsituatie ontstaan net zoals een kind dat u plotseling aantreft in een andere doodssituatie of zien we slechts de zoveelste herhaling van het 60 jaar lang langs een bodemloze put lopen waar eigenlijk niks aan te doen valt? Afrika is nooit acuut in hongersnood geweest. Alle ellende is het gevolg van een historische en politieke ontwikkeling met verkeerde keuzen.

Laten we eens starten bij het begin. In tegenstelling tot wat de propaganda ons wil doen geloven, heeft God geen wereld geschapen met daarop de bewuste keuze voor een arm Afrika en het rijke westen. Ongeacht of u een religie aanhangt of het moet doen met de wetenschap, is deze wereld "gestart" met een aantal "losliggende" continenten waarop en waartegen zich aparte landen vormden. Gezien de grote verschillen in de geografische ligging van die landen, had elk land te maken met zijn eigen omstandigheden. De volkeren die zich op die landen ontwikkelden, moesten zich om te kunnen overleven aanpassen aan die omstandigheden. Zo worden woningen in koudere landen heel anders gebouwd dan de tentenkampen in de woestijn. Door de locatiespecifieke aanpassingen, kregen we de situatie dat elk volk zijn eigen land had. Dit kwam natuurlijk ook omdat mensen veelal niet van hun eigen land af konden. Volkeren leefden als het ware op voor anderen onbereikbare continenten en waren derhalve zelf verantwoordelijk voor hun eigen leefsituatie.

Internet bestond in de oudheid nog niet, dus wie gebruik wilde maken van kennis van anderen moest een eeuwenlange ontwikkeling doormaken om gaandeweg de vaardigheden op te doen om grote afstanden af te leggen en handel te drijven met volkeren die tot dan toe onbereikbaar waren. Deze vaardigheden moesten zonder hulp op eigen initiatief worden ontwikkeld. Even de zielige zwerver uithangen op de televisie zou pas tienduizenden jaren later mogelijk worden. Ging dat altijd goed? Natuurlijk niet. Wat wij de moderne mens noemen, zou ongeveer 200.000 geleden zijn ontstaan in, juist: Afrika. Ruim 160.000 jaar later, ging een deel daarvan naar Europa. Al die tijd gingen mensen dood van de honger als ze niks te eten wisten te vinden of dood van de kou als ze in koude landen er niet in slaagden om vuur te maken. Hulp kwam er nooit. Diegenen die niet wilden leren of werken, bleven met een achterstand. Vanuit een situatie met gelijke kansen, is een groep gebleven en een groep weggegaan. Ieder met zijn eigen ambities.

Zodoende ontstonden er naast Afrika nog veel meer gebieden waar de mens goed kon gedijen. Nog steeds onafhankelijk van elkaar, want reizen was niet zo simpel als vandaag de dag. Nederland was geen Nederland. Het was een moeras en onbewoonbaar. In een poging om het bewoonbaar te maken, zijn er vele mensen doodgegaan, maar de aanhouder won blijkbaar. Kent u de aloude fabel van de sprinkhaan en de mier? Op het internet is deze fabel inmiddels omgebouwd tot een situatieschets die we vandaag de dag herkennen. De Afrikaanse sprinkhanen waren en zijn zo lui als de tering. Terwijl de mieren naar Europa gingen om daar een fijn bestaan op te bouwen, vierden de Afrikanen feest en maakten ze zich geen zorgen over hun voedselvoorziening. In de oude tijden was het heel normaal dat er miljoenen mensen doodgingen aan ziekten die niet te genezen waren, dus een mens meer of minder boeide niet. De mieren bouwden een land vol rijkdom terwijl de sprinkhanen dachten dat het allemaal wel vanzelf zou komen aanwaaien.

Met de gedachte dat het de mieren toch nooit zou lukken. Ze zouden allemaal kapot gaan en er uiteindelijk terug komen om te dienen als slaven van de sprinkhanen. De bekende fabel gaat vervolgens uit van een winter waarbij de sprinkhaan door zijn luiheid niks te vreten heeft en doodgaat en de mieren lekker warm in hun hol aan hun feestmaal kunnen beginnen. U begrijpt dat de werkelijke situatie, die u heden ten dage kunt aanschouwen, het gevolg is van tienduizenden jaren aan ontwikkeling waarbij vooral de laatste eeuwen hard meetellen. In de beginperiode ging het vrij gelijk op. Moderne middelen waren er niet en elk volk moest zich, waar dan ook ter wereld, aanpassen om te kunnen overleven. Aapmensen gingen in het oerwoud wonen met peniskokers om, ijsmensen in iglo's en de rest in wat ter plaatse aan comfortabele grotten voor handen was. Profiteren kon niet, alles moest op eigen kracht. Besef dat een land zoals Nederland niet onmiddellijk ontstaan is. Voordat we zover konden komen, hebben mensen duizenden jaren geleden en geleerd.

Ontwikkeling is een kwestie van eeuwen. Wij zijn als moderne mensen veel meer dan onze technieken, vaardigheden en kennis. Mensen hebben hun intelligentie ontwikkeld. Nou ja, in elk geval hebben een aantal van ons dat geprobeerd. Sociaal-emotionele, politieke en culturele ontwikkelingen die cruciaal zijn om een moderne rijke samenleving bijeen te kunnen houden, is een proces van eeuwen geweest dat niet zomaar elders geïmplementeerd kan worden. Anders gezegd: het brengen van een computer naar Afrika, kan nooit zorgen voor dezelfde levensstandaard als hier. Wellicht kunt u zich dat voorstellen door te denken hoe u gereageerd zou hebben indien u in de jaren '80 meteen naar de toekomst die we nu kennen gegaan zou zijn. Dus zonder 30-jarige ontwikkeling en andersom: hoe uw leven er nu uit zou zien als u alle middelen niet had. Het ontwikkelingsproces van een volk als zodanig is nog 1000 keer trager. Allemaal hadden we dezelfde kansen om eeuwenlang te ontwikkelen, alleen hebben de mieren dat wel gedaan en de sprinkhanen niet.

De moderne versie van de fabel van de sprinkhaan en de mier legt op pijnlijke wijze een aantal drogredenen en leugens bloot over ontwikkelingshulp. De mieren zijn rijk geworden door hun eigen inspanningen zonder hulp, maar de sprinkhanen zijn als parasieten straatarm gebleven in de hoop dat er ooit hulp zou komen. Zij hebben de ontwikkelingen die wij hebben doorgemaakt, wat echt geen pretje was omdat het net zo goed gepaard ging met miljoenen doden, niet willen volgen waardoor grote delen nu nog in de oudheid lijken te leven. Alleen dan met moderne kleren die wij hen hebben gegeven. Het punt is het volgende. De sprinkhanen liggen te creperen terwijl de hardwerkende mieren het goed hebben. Is dat de schuld van de mieren? Nee, aangezien hun werk onafhankelijk plaatsvond op een totaal andere plek op de wereld kan men die leugen niet volhouden. Media laten echter enkel het zielige plaatje zien. Creperende sprinkhanen moeten op het gevoel van de mieren werken, maar dat is natuurlijk de omgekeerde derde wereld.

Vaak wordt aangevoerd dat de omstandigheden in Afrika nu eenmaal erg zwaar zijn. Gezien de geschiedenis is dat argument niet valide. Eeuwen geleden hadden vrijwel alle plekken op deze wereld zware omstandigheden. Zoals gezegd stond het gebied waarin we nu deze tekst tikken, volledig onder water en zouden we diep zijn weggezakt in het moeras als onze voorouders zichzelf niet uit de naad hadden gewerkt om de kennis op te doen om die zooi te dempen. Net zoals wij moeite hebben moeten doen om ons land geschikt te maken om te wonen, hadden zij duizenden jaren de tijd om hun land geschikt te maken. Een aantal volkeren heeft dat ook gedaan. Weliswaar primitief in onze ogen, maar geheel volgens de daar geldende standaard. Wat over blijft zijn hongernegers die hun zwarte handje ophouden voor meer. Niet enkel gisteren en vandaag nu het excuus van de warmte en de global warming gangbaar is, maar altijd. Wat denken ze nu zelf? Wel 60 jaar hun handje ophouden en zeggen dat ze doodgaan, maar niet even in die 60 jaar een schep pakken om een put te graven.

Kom niet aan met dat gelul van dat kunnen ze niet of dat weten ze niet, want wij wisten 40.000 jaar geleden ook geen flikker en dat hebben we proefsgewijs met miljoenen doden als gevolg net zo goed moeten uitvinden. God heeft nu eenmaal het paradijs gesloten nadat Eva had gezondigd. Is het dan echt onredelijk om te verlangen dat anderen dezelfde ontwikkeling doormaken als wij? Ga eerst eens die 40.000 jaar werken en kom dan terug zouden wij zeggen. Als het voor ons niet zielig was dat we het op de harde manier moesten leren, dan is het voor hen ook niet. Of willen een aantal slinksen beweren dat het leed van de zwartjes aldaar erger is dan wat wij allemaal hebben meegemaakt al die duizenden jaren? Zij hebben nog "geluk", want onze aanwezigheid daar heeft al duizenden jaren van hun lijden afgehaald door ze een voorsprong te geven. Wellicht zult u zich afvragen waarom extra hulp zo problematisch is. Ontwikkelingshulp komt massaal op verkeerde plekken terecht zoals bij gruwelijke dictators, terroristen en fraudeurs.

Inderdaad, u leest het goed, het geld gaat naar terroristen. Ben Knapen, staatssecretaris van Buitenlandse Zaken voor het CDA zegt dat er uit een VN-rapport blijkt dat de terreurorganisatie Al-Shabaab geld van hulporganisaties eist omdat er anders geen konvooien het land in mogen. Hoe is dit te verklaren? Wel, de sprinkhanen kunnen natuurlijk niet hun luie aard verklappen aan de rest van de wereld omdat ze anders geen geld meer krijgen. Dus geven ze de hardwerkende mieren de schuld van hun malaise. Die zouden rijk zijn geworden over hun rug. Uitbuiten van armen, u kent dat gelul wel. Zielige beelden van luie, doodgaande sprinkhanen moeten uw sympathie wekken. Om dat systeem in goede banen te leiden, passen ze het socialisme toe. Geld moet vooral genivelleerd worden. Een net woord voor stelen van de armen in rijke landen wat in handen komt van rijke terroristen in arme landen. Aangezien socialistische systemen enkel kunnen werken middels dwang, importeren de dwazen terroristische killerspinnen die op hen stemmen.

Helaas werken die spinnen niet voor niks en mollen ze af en toe zelfs een paar sprinkhanen voor de goede zaak zodat ze weer zielige beelden hebben. Inmiddels zijn er in de rijkere landen een aantal imbecielen op het idee gekomen dat ze graag socialisten willen worden. Alles werkt namelijk zo op hun gevoel en zij zijn graag solidair zijn met mensen die niet werken. Ze hebben er zelf namelijk ook een hekel aan om de handen uit de mouwen te steken en als er miljarden voor arme mensen beschikbaar komen, dan kunnen zij daar net zo goed van profiteren. Eenmaal aan de macht zetten ze de grenzen van de rijke landen wagenwijd open zodat parasieten van overal ter wereld, die in hun eigen land niet goed gedijen, naar de prachtige paradijzen komen. Want waarom zelf 40.000 jaar een vreselijke ontwikkeling doormaken als het goud hier op de straten voor het grijpen ligt? De propagandamachine draait luchtig door. Socialisten krijgen overal op de wereld steeds meer macht, gebruiken de parasieten als stemvee voor nog meer macht en toen moesten wij betalen.

Socialistische machthebbers weten het namelijk altijd zo te draaien dat wij de schuld hebben van alle ellende in de wereld en daarom boete moeten doen. Hongersnood in Afrika? Onze schuld, snel even dokken. Oorlog in islamitische landen? Onze schuld, zet de grenzen maar open en importeer even miljoenen mensen. Totdat de situatie zo uit de klauwen loopt dat we inmiddels meer dan 70 % van ons salaris af moeten staan aan anderen. Bedenk dat u uw hypotheek ruim 3 keer afbetaalt. Een keer voor Oost-Afrika, een keer voor Noord-Afrika en daarna nog eens voor uzelf. Door deze extreme diefstal wordt u afhankelijk van de overheid, banken en andere verwerpelijke systemen en loopt u kans dat uw huis wordt afgepakt om het aan een sprinkhaan te geven. En waarom? Al het geld dat u geeft, komt linea recta terecht in handen van het socialisme dan wel collectivisme en financiert gespuis dat mensen uitzuigt. Denkt u een hongerneger te helpen, komt uw geld gewoon terecht bij een linkse kloothommel die hoopt straks naar de eeuwige maagden te gaan.

De gevolgen zijn werkelijk verschrikkelijk. Aldaar worden de terroristische spinnen gefinancierd met geld dat we hier zelf broodnodig hebben. Om al dat gespuis te kunnen betalen, moeten we hier miljardenleningen afsluiten waardoor onze economie steeds vaker op springen staat. Ondertussen laten de regimes in Afrika geen spaan heel van de plaatselijke bevolking. In plaats van het geld aan de allerarmsten te geven, breiden ze hun eigen macht uit over de ruggen van hun eigen bevolking. Dat leidt tot nog meer honger, meer doden en meer propagandamateriaal. Totdat het land omgeven is door die spinnen die alles en iedereen kapot maken en het land overnemen. Een lot dat ons ook te wachten staat. Op basis van het gevoel medemensen te moeten helpen, blijven Nederlanders massaal geld sturen. Daardoor raken ze blut, gaan de arme mensen daar nog steeds dood en krijgt het socialisme meer macht. Uiteindelijk heeft het socialisme de volkeren precies waar het ze hebben wilt. Rijke linkse terroristen, creperende mensen en arme kaalgeplukte mieren.

Deze situatie zal niet al te lang goed kunnen gaan, want de spinnen kunnen de sprinkhanen missen als kiespijn, maar zonder mieren wordt er niet gewerkt en zal de rijkdom van de terroristen al snel krimpen. Het land zal vernietigd achterblijven. Kaalgevreten door de sprinkhanen, leeggetrokken door de socialistische spinnen en verlaten door de mieren die er niks meer te zoeken hebben. Het gebruik van dieren uit een fabel mag u wellicht vreemd in de oren klinken, maar het principe klopt wel degelijk. Heeft u wel eens nagedacht over het feit dat de armste landen per definitie een politiek systeem hebben dat een variant is van het socialisme? Dergelijke culturen noemt men doorgaans collectivistisch dat op dezelfde principes stoelt. Dictators zijn per definitie onderdeel van socialistische regeringen die terroristen nodig hebben om mensen onder dwang te onderwerpen. Om nog maar te zwijgen van de eindsituatie waar elk socialistisch regime in het verleden toe leidde. Gegeven het feit dat dergelijke systemen daar bestaan, kunnen we de arme mensen niet eens helpen indien we dat zouden willen.

Overweging.

Op internet is de discussie volop losgebarsten tussen gevers en niet-gevers. Verwijten vliegen beide partijen om de oren. Dagblad NRC gaf ze een koekje van eigen deeg met een opzienbarend artikel waarin 14 nadelen van geven tegenover slechts 1 voordeel werd gezet. Doldwaze schreeuwlelijkerds gingen het artikel interpreteren als 14 versus 1 en stelden dat de auteur dus van mening is dat er 14 keer meer argumenten zijn om niet te geven. Betere lezers merkten op dat het niet om de concrete aantallen ging, maar dat de werkelijke boodschap van de auteur was dat hoeveel redenen u ook kunt bedenken om niet te geven: er is altijd 1 reden die de auteur veel belangrijker vindt dan al die 14 nadelen en dat is de opvatting dat er honderden mensen dood gaan die aan al die redenen niks kunnen doen. Laat dat nu in een notendop precies de drogreden zijn die mensen er ontrecht toe aanzet om toch maar de knip te trekken. Duizenden jaren aan gebrek aan ontwikkeling en verkeerde keuzen kunnen niet goed worden gemaakt met geld.

Nederland geeft jaarlijks zo'n 7 miljard aan ontwikkelingshulp, 7 miljard aan de massa-immigratie naar Nederland en nog eens tientallen miljarden aan de overige zaken die buitenlanders aangaan. Met als gevolg dat we structureel een staatsschuld hebben van bijna 400 miljard, u op elke euro aan salaris uiteindelijk bijna 80 cent inlevert en we tegenwoordig crisis na crisis krijgen waardoor de natte droom van een Europa ook al op de klippen dreigt te lopen. Hoewel niemand het zal willen toegeven, zijn we met zoveel schulden en vaste lasten nagenoeg failliet en toch heeft al dat geld er na 60 jaar nog steeds niet voor gezorgd dat het probleem is opgelost. Sterker nog, het probleem wordt juist steeds erger bij elke euro die we daar in de bodemloze put storten. Bovendien lijkt het wel alsof dat volk hun passiviteit ondanks de ellende onverminderd voort blijft zetten. Mede door die terroristen. Sprinkhanen die 40.000 jaar lang geluierd hebben en vervolgens spinnen hebben ingehuurd om de mieren uit te knijpen, verdienen geen geld.

Mensen staan wel meteen klaar om met het verwijtende vingertje te zeggen dat een arm kind dat dood ligt te gaan daar niks meer aan kan doen, maar bekijk het eens van de andere kant. Het feit dat het kind ligt dood te gaan, daar kunnen wij ook niks aan doen. Geven we geld, dan komt het geld rechtstreeks in handen van de socialistische machthebbers die alsnog dat kind dood laten gaan. Nee beste mensen, het gaat niet om uw onderbuikgevoel, het gaat niet om wat individuen kunnen doen als ze afschuwelijke beelden zien, maar het gaat erom dat de huidige situatie een maatschappelijk probleem is dat door de eeuwen heen is veroorzaakt doordat volkeren verkeerde keuzen hebben gemaakt en het gewaagd hebben daar op een socialistische manier op voort te bouwen. Gemanipuleerde beelden die met opzet op uw gevoel werken zullen niet kunnen verhinderen dat we nooit het failliet van Nederland zullen accepteren. Mensen zullen moeten begrijpen dat we machteloos staan tegen zulke maatschappelijke processen die ook de westerse wereld in gevaar brengen.

Ten onrechte gaan mensen ervan uit dat de westerse wereld verantwoordelijk is om een oplossing te vinden voor de problemen in de derde wereld. Mede door het schuldgevoel dat hen wordt aangepraat door de media die u beelden laat zien van lijdende sprinkhanen terwijl ze niet vertellen hoe die sprinkhanen zichzelf in de nesten hebben gewerkt, redeneren ze dat we op morele gronden verplicht zijn om de hongernegertjes uit de door hen zelf aangestoken brand te helpen. Nadat we ruim 60 jaar lang al honderden miljarden in de bodemloze put hebben gestort, kan ons niet verweten worden dat wij hen zomaar hebben laten creperen. Feit is en blijft dat al het geld van onze wereld die landen niet op de been kunnen helpen aangezien zij daar de eeuwenlange ontwikkeling ontberen die wij wel hebben moeten ondergaan. Ze zullen zelf moeten stoppen met het slachtoffer uit te hangen en eens gaan beginnen met die ontwikkeling. Stop met zeiken, zweer het socialisme af en ga werken. Westerse landen moeten stoppen met geld geven, anders roepen wij dezelfde toorn van Afrika over ons af.
Reacties: 1
Pagina's: 1

Reactie door Moswolkje op 14-08-2011 om 19:50.
Als eerste: Zolang de directeuren van die ontwikkelingsorganisaties nog tonnen aan salaris verdienen...geen cent van mij!

Als tweede: Hoe zit het die steenrijke Arabische staten, zoals Saudie Arabie, Qatar en Dubai. Waarom sturen die geen hulp voor hun Islamitische broeders? Dus geen cent van mij!

Als derde: Je hebt volkomen gelijk met dit artikel, Misdefinitie!!!
Ga zo door!
En als dat mij een paar centen zou kosten, dan heb ik dat er gaarne voor over!


Reactie toevoegen
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
 Houd het hier netjes. Hartelijk dank.

Misdefinitie
Copyright (c) 2004-2024.

C:\>Misdefinitie\type info.txt
Contact opnemen kan via een e-mail naar info apending misdefinitie.nl.