|
| 543 # Randstad zuigende CV-verzamelaars # |
Gepost door Misdefinitie op 15-07-2011 om 23:42.
Ondernemers herkennen onmiddellijk het verschijnsel dat ze worden opgebeld door een of andere droplul van een onbekend advertentiebureau die suggereert dat hij belt om klant te worden. Hierdoor flikkert het slachtoffer net niet de hoorn op de haak als de oplichter aan de andere kant van de lijn 5 keer de bedrijfsnaam en vestigingsplaats noemt omdat hij op zijn LTS-zwakstroom ooit heeft geleerd dat zoiets kan werken. Net als de ondernemer de bestelling van de nieuwe "klant" wil opnemen, buigt het gesprek af naar "mensen helpen". Helpen is goed, dus daar heeft de ondernemer wel oren naar. Uiteindelijk komt de aap uit de mouw. De ondernemer moet andere ondernemers gaan "helpen" door voor honderden euro's dure advertenties af te nemen in een blaadje dat nooit iemand leest. Met andere woorden: hij wordt opgelicht. Er is geen klant, er zijn geen inkomsten. Enkel de nietszeggende praatjes van de oplichters. Binnen de werving- en selectiesector is het heel normaal om zulke trucs te gebruiken en de CV-verzamelaar te spelen zonder dat het iets oplevert voor werknemers.
Randstad uitschijtbureau.
Tring, de telefoon gaat en er hangt een troela van Randstad Uitzendbureau aan de lijn. Ooit schijnen we eens een CV achter gelaten te hebben en hoeveel er duidelijk in hun systeem staat aangegeven dat we echt niet op zoek zijn naar een andere baan, vond de intercedent het toch gerechtvaardigd om ons te bellen vanwege een aanbod dat we niet konden weigeren. Tijdens de crisis hebben een heleboel bedrijven vele werknemers eruit gegooid en nu hebben ze bij het bijtrekken van de economie het probleem dat ze zogenaamd geen goede mensen kunnen vinden. Hun oude werknemers zijn namelijk nog ouder, duurder en zwakker geworden en dus is het tijd voor vers jong vlees met hoge diploma's. Toegegeven, het aanbod was inderdaad niet te versmaden. Gesuggereerd werd dat we keuze zouden hebben uit maar liefst drie banen waarvan 2 op 20 kilometer en een functie zelfs op 10 kilometer van de brug waaronder we slapen. Prachtige onderwijsbanen en aangezien we daar zeer prettige ervaringen mee hebben, is dat wel erg aantrekkelijk.
Verdere informatie werd niet gegeven. De vraag was enkel of we in die banen geïnteresseerd zijn. Natuurlijk willen we meteen onze vaste banen opzeggen waarmee we onze vaste lasten moeten betalen en vrouw en kinderen moeten onderhouden voor een of ander niet nader gespecificeerd uitzendbaantje. Zoiets wilt toch iedereen? Om niet meteen in het ongenade te vallen, vertelde de intercedent ons dat het zou gaan om reguliere banen. Kleine adder onder het gras is dat het niet per se om voltijdse banen zou gaan, maar dat het wel eventueel mogelijk was om voltijds te werken. Fijn om te horen, want de bank zal niet staan te springen als het inkomen waarmee we een tophypotheek hebben gefinancierd opeens met 60 % krimpt. Dan kunnen we nog beter aan de uitkering gaan. Zonder extra informatie beginnen we niks, dus verzochten we Randstad om die informatie per mail toe te zenden. Kunnen we eens rondkijken. Afgesproken werd dat er voldoende informatie beschikbaar zou komen om de vacatures op waarde te kunnen schatten.
Aangezien we geen imbecielen zijn en niet gesolliciteerd hebben, ligt het voor de hand dat we het de intercedent nogmaals op het hart drukken dat we in beginsel geïnteresseerd zijn in concrete aanbiedingen, maar echt niet gaan solliciteren op de manier zoals normaal gebruikelijk is bij die CV schuivers. Geen probleem, zij zou daar zorg voor dragen. Nog diezelfde middag ontvingen we mail en nog voordat we daar een blik op konden werpen ging de telefoon alweer. "Ik heb u net gemaild, heeft u uw mail al gelezen?" Nou mevrouw, wat denkt u zelf? Toen u belde zaten we net te masturberen met een dildo in onze kont. Het duurt algauw een kwartiertje voordat we daarmee klaar zijn. Daarna nog even handjes wassen en wat andere activiteiten voordat we weer gereed zijn voor de mails. Bleek het enkel een controle te zijn, want de mail zou het niet doen. Had die trol gewoon ".nl" vergeten achter het e-mailadres. Deskundigheid is ver te zoeken onder het personeel van bureaus die voor veel geld professionals moeten werven. Wat een amateurisme.
De vraag kwam of we niet meteen een afspraak konden maken. Wel, de laatste keer dat we een afspraak maakten met een onbekende vrouw via het internet, kostte dat 150 euro, dus laten we dat nog maar even niet doen. Zo gaat de procedure nu eenmaal, werd er gezegd. Of we morgen in de middag konden. Nou nee, want overdag moeten we allemaal werken en vrij nemen voor een gesprek bij een recruiter dat in 10 van de 10 gevallen niks oplevert is een beetje kostbaar. Ach, dan kan het later ook nog wel, was het antwoord. Later bleek de e-mail precies wat we verwachten van CV-verzamelaars. Een standaard tekst die regelrecht uit het handboek der waardeloze recruiters komt en totaal geen recht doet aan het telefoongesprek dat we hadden en de afspraken die daar zijn gemaakt. Opvallend is dat bovenaan de mail gevraagd wordt of de vacatures aansluiten bij het profiel van de kandidaat die ze zelf nota bene selecteerde. Pardon? Pretendeert een intercedent niet juist deskundig te zijn op het gebied van selecteren en horen zij dat zelf niet te weten?
Eerder hadden we u al verteld dat dit soort hersenloze selecteurs gewoon een zoekterm in hun database intypen en iedereen gaan bellen die daaruit komt. Met deze constatering hebben werving- en selectiebureaus en die dwaze idiote uitzendorganisaties hun bestaansrecht reeds verloren, want als zij niet goed kunnen selecteren, waarom bestaan ze dan? Bovendien zijn al hun praatjes hiermee bij voorbaat al ontkracht. Als ze iedereen willen spreken die de term "ICT" kan uitspreken, impliceert dat in elk geval dat ze sowieso nooit een baan kunnen aanbieden. Waaruit u weer kunt afleiden dat ze een heel ander doel hebben om contact met u op te nemen. Een doel waarop we later nog terug gaan komen. Verder lezend komen we de standaard vraag tegen of de vacatures aansluiten bij de kennis van de kandidaat. Waar elke bokkenlul kan zien welke diploma's er op een CV staan, kunnen ze bij Randstad niet eens lezen. Spijtig genoeg is uw CV enkel commercieel van waarde, maar niet waardevol genoeg om tenminste even door te lezen.
Net als bij oplichters die zich als klant voordoen en aan het einde van het liedje laten weten dat u juist bij hen iets moet inleveren, doet Randstad alsof ze een baan voor u hebben terwijl de eerste mail doet vermoeden dat u gewoon volgens hun standaardprocedures moet solliciteren alsof u degene bent die Randstad heeft benaderd. Dit wordt pijnlijk duidelijk als men om een motivatie vraagt. Fuck die klote motivatie. We solliciteren niet, maar we zijn geïnteresseerd in een concrete aanbieding die uiteraard beter moet zijn en meer salaris biedt dan die kutbaas waarvoor we nu pallets moeten sorteren. Flikker op met die teringlijstjes die enkel gedoceerd schijnen te worden op de laagste niveaus van de domme school voor recruiters. En omdat we dat niet kunnen schrijven, doen we net zo makkelijk een standaard copy / paste tekst op de mail. Bla bla over ambities en daarbij verzwijgend wie we echt zijn. Blijkbaar was het aantal beschikbare spookvacatures reeds ernstig uitgedund, want daarna hoorden we ruim 3 weken lang niks meer.
Opmerkelijk, want de eerste suggesties en het eerdere gedrag leken erop te wijzen dat we vandaag ontslag konden nemen en morgen bij de nieuwe baas konden beginnen. Men moest nog wel even weten hoeveel we bij de oude baas verdienden en de standaard reactie daarop is dat het er bij een nieuwe baas niet om gaat hoeveel we verdienden, maar hoeveel we nu willen verdienen. U gaat immers toch ook niet van baan wisselen als er niet tenminste iets bovenop komt. Elke sollicitatie is weer een nieuwe onderhandeling. Gelukkig was er ook goed nieuws! Een van de vissen zou gehapt hebben en zeer tevreden zijn met ons profiel. Mooi, stuur dat vaste contract met een dik salaris, auto van de zaak en riante bonussen maar op dan. Nee, dat kon niet, want Randstad moet, zoals elke CV-verzamelaar, de werknemer eerst met eigen ogen zien. Stel dat we zwart het syndroom van down hebben, dan is afwijzen nog een optie. Nog de zelfde dag moest er worden afgesproken. "O ja, de werkgever is niet 10, maar 25 km ver en voor deze afspraak moet u 50 km reizen.
Zucht, dan maar even afmelden bij de baas. "Hey baas, vanmiddag moet ik weer even solliciteren naar de tandarts hoor. Ja, alweer, voor de 20ste keer dit jaar. Het worden gouden kronen." Geen probleem, doet iedereen wel even als ze hun droombaan krijgen aangeboden. Reiskosten en dergelijke worden niet vergoed, maar die pijn moet u kunnen dragen. Trouwens, u dient dit geheel in een volledig perspectief te plaatsen. In dit geval hebben we te maken met een intercedent, maar stelt u zich eens voor dat u wel actief gaat solliciteren. U plaatst daarvoor uw CV op verschillende vacaturesites. Uw CV gaat her en der rondzingen en bij krapte op de arbeidsmarkt kan het zomaar gebeuren dat u binnen 2 dagen 15 keer gebeld wordt door recruiters. Allemaal willen ze uw motivatie, persoonlijke gegevens en een gesprek. Dat gesprek vindt bij voorkeur tientallen kilometers verderop plaats in de middag. Serieus aan alles willen voldoen wat recruiters van u vragen, is derhalve gekkenwerk. Kunt u een tiental middagen vrij nemen om te solliciteren?!
Dagen, weken, maanden verder en inmiddels honderden euro's lichter, komen we bij het zoveelste uitzendbureau dat gouden bergen belooft. Het is in die context dat u dit artikel moet lezen. Vrouwlief in het winkelcentrum gedumpt, de kinderen vastgebonden aan het fietsenrek en wij bij Randstad naar binnen om dat fel begeerde arbeidscontract te ondertekenen dat ons onmetelijke rijkdom zou moeten brengen. Bloggen verdient immers niks en iedereen wil zwemmen in het geld, pardon, een baan die goed bij hem past. Nou, hier zijn we dan. Niet zwart en uitheems maar blank en trots. Dat we rechts extremisten zijn hebben we voor het gemak even verzwegen. Kom maar op met dat contract. Eenmaal aangekomen, viel ons nogmaals het amateuristische toneelspel van Randstad Uitzendbureau op. Hoewel dat bedrijf beschikt over peperdure panden in de centra van grote steden, werden we daar uitermate armoedig ontvangen. Intercedenten zitten bij Randstad achter open bureaus waarachter ze hun klanten ontvangen alsof het schooljongens zijn.
Normaliter worden we ontvangen in een aparte kantoorruimte die professioneel ingericht is, zitten we tegenover de gesprekspartners en krijgen we iets te zuipen aangeboden. Bij Randstad werd er ergens een stoel vandaan geschoven en moesten we aan de rand van een bureau plaatsnemen waar de intercedent zelf persoonlijk achterzit. Nogal een situatie dat een vervelend en opgelaten gevoel achterlaat. Toen we ons goed en wel tussen de rotzooi en het bureau hadden gewurmd, kregen we een papieren cup-a-soup bekertje aangeboden met daarin wat lauw kraanwater. Op tafel lag in plaats van het contract een verminkt CV dat door Randstad is aangepast om geld te verdienen en een inschrijfformulier voor het uitzendbureau. Inschrijfformulier? Pardon? We kwamen toch niet voor een inschrijving? Er zou toch een baan klaarliggen? Inschrijven is voor sukkeltjes die hamburgers gaan flippen bij de McDonald's. Tot ons afgrijzen maakte de intercedent onmiddellijk bekend normaal nooit onderwijszaken te doen en geen verstand te hebben van ICT.
Met andere woorden: zij had niks te doen, stond al met een been in een kleine uitkering en nodigde willekeurig kandidaten uit om te bemiddelen voor vacatures waar ze geen verstand van heeft. Gelooft u ons, dat geldt voor alle medewerkers van de Randstad Uitzendbureaus en ook voor alle medewerkers van elk willekeurige werving- en selectieorganisatie die u zoal tegenkomt. Nog nooit hebben we in die branche kennis van zaken gezien. Pijnlijk is het wel, want ons werd uitgelegd dat Randstad formeel werkgever zou worden. Althans, in elk geval de eerste 3 maanden zodat ze de werkelijke werkgever konden uitzuigen met dikke facturen ten koste van ons salaris. Werkgevers zouden eens moeten weten hoe amateuristisch er met hun vacatures en potentiële kandidaten wordt omgesprongen. Eigenlijk wilden we meteen weer opstappen, want als iemand geen verstand van zaken heeft, hoe kunnen we dan ooit tot een overeenkomst komen? Gelukkig werden we "gerustgesteld". Randstad hoeft niet deskundig te zijn aangezien ze allerlei trucjes hebben ontwikkeld ten koste van de kandidaat.
Het bekendste trucje is eerst iemand lokken met de suggestie dat er bij wijze van spreken een baan voor hem klaar ligt, als hij er zit beamen dat er geen deskundigheid aanwezig is en uiteindelijk beloven dat de rest later komt. Wel kan zij alvast wat gegevens opnemen wat gewoon neerkomt op zoveel mogelijk informatie verzamelen die later commercieel te verkopen valt. Ho, wacht eens even, voordat we persoonlijke informatie gaan prijsgeven willen we daar wel iets voor terug. Om wat voor banen gaat het, bij welke organisatie komen we straks te werken, wat houdt de functie precies in en wat wordt er van ons verwacht? Meer dan dat het om een docentenfunctie zou gaan in het onderwijs op het raakvlak van de ICT ergens (hier heel ver vandaan) in Noord-Holland kregen we er echter niet uit. Nogal belachelijk voor een organisatie die stelt als werkgever te fungeren en iemand heeft uitgenodigd voor een baan. Duidelijk werd dat we zelf geen enkele informatie zouden krijgen, maar enkel waren uitgenodigd om zelf informatie te verschaffen.
Vandaar dat er geen deskundige beschikbaar hoefde te zijn. We werden enkel geacht om zoveel mogelijk informatie prijs te geven. Deze informatie wordt dan opgeslagen in een database en daarna zouden we moeten afwachten totdat we er ooit nog eens iets van gaan horen. Bekend is dat we er uiteraard nooit meer iets over horen en dat onze gegevens enkel misbruikt gaan worden voor commercieel gewin waar we zelf de schade van ondervinden. Dus konden ze de tering krijgen. Geen contract? Dan geen informatie. Zo simpel is dat. Voor uw plezier willen we nog wel uit de doeken doen wat ze zoal van u willen weten. Bedenk wel dat ze zelf helemaal geen informatie weggeven. Allereerst ausweis bitte! Elke sollicitant is immers een leugenaar en om illegalen te voorkomen is het noodzakelijk dat u overal waar u komt een kopie van uw paspoort laat maken. Deze vorm van gegevensverzameling is onwettig, maar dat boeit ze niet. Illegalen worden er niet door tegengehouden; zij werken veelal niet. Op hogere duurbetaalde functies komen ze doorgaans ook niet af.
De werkelijke reden zit hem in de waarde van uw profiel. Een recruiter die, overigens zonder uw toestemming, clandestien uw CV anonimiseert en een wanhopige werkgever geld uit de zak klopt voor uw gegevens (u kent dit soort praktijken van die datingsites die mensen oplichten door veel geld te vragen voor een nepe-mailadres als u contact wilt) kan meer geld vragen als hij kan bewijzen dat er een echt persoon achter zit. Het levert u niks op en wordt enkel misbruikt, dus doet u er goed aan om sowieso geen kopie te laten maken. Hooguit zijn we bereid ons te legitimeren op het moment dat het contract gereed ligt om te tekenen. Bij zo'n eerste gesprek dat volledig vrijblijvend is en waarvan we van te voren weten dat het nooit tot een baan zal leiden, is het uit den boze zulke gegevens te vragen. Hetzelfde geldt voor uw BSN-nummer. Voorts willen ze NAW-gegevens en kopieën van diploma's hebben. Databases vol persoonsgegevens wekken vertrouwen bij opdrachtgevers. Een uitzendbureau met 100.000 adressen klinkt zo betrouwbaar, maar is het niet.
Dat die databases vol zitten met gegevens van mensen die sowieso niet meer beschikbaar zijn voor de arbeidsmarkt omdat ze door al die hersenloze dwazen zijn verneukt, vertellen ze er niet bij. Met de toevoeging van uw diploma's wordt uw profiel nog meer waard. Uw privacy stelt daarentegen niks meer voor. U mag alleen komen opdraven om dit soort gegevens te verstrekken om daarna weer onverrichter zaken huiswaarts te keren. Daarna wordt de sfeer algauw grimmiger. Het r-woord valt. Referenties. Officieel noodzakelijk omdat u als sollicitant per definitie als onbetrouwbare hond wordt gezien. Praktisch noodzakelijk voor de intercedent dan wel recruiter omdat zij nu eenmaal met die enkele hersencel die ze hebben de deskundigheid ontberen om u op waarde te schatten. Formeel verplicht omdat de procedures dat nu eenmaal altijd voorschrijven en imbecielen per definitie het gezag moeten gehoorzamen. Bij ons is het per definitie uitgesloten dat er referenties worden gegeven vanwege de extreme risico's.
Eerder hebben we de problematiek van de referenties reeds uit de doeken gedaan en willen het geheugen even opfrissen. Denken die uitzendmongolen nu echt dat professionals die een vaste baan hebben waarmee ze hun hypotheek en gezin moeten onderhouden, zullen aangeven wat hun huidige werkplek, baas en afdeling is? Dikke snikkel voor ze. Zodra zo'n kloothommel uw baas belt, weet hij dat u aan het solliciteren bent en loopt u het risico op straat te belanden. Aangezien een uitzendbureau geen banen heeft en het bijna zeker is dat ze u niet gaan bemiddelen, is de kans groot dat u na het inwinnen van een referentie alles kwijt raakt. En waarvoor? Voor een minuscule kans om een uitzendbaantje te krijgen waar ze u elke dag kunnen dumpen terwijl u nu een vaste baan heeft. Kijkt die troela ons aan alsof ze water ziet branden. Iedereen doet het toch zo? En als u uw baan kwijtraakt is dat niet onze zorg. Beter geïnformeerde mensen weten dat er pas naar referenties worden gevraagd indien het al bijna zeker is dat u de baan krijgt. Beweert de intercedent dat het zo nooit gaat. Tuurlijk niet.
Vergeet niet dat een gesprek met een uitzendbureau nog vrijblijvender is dan een gesprek met een werkgever. Bij een werkgever voert u meestal 2 gesprekken waarna u weet of u het gaat worden of niet. Referenties komen, als ze al komen, in de eindfase. Juist om de eerder genoemde risico's. Uitzendbureaus nodigen in slechte tijden iedereen uit die kan poepen. Stel dat u na het online plaatsen van uw CV 10 uitnodigingen krijgt. Dan zult u 10 gesprekken hebben, 10 keer een referentie moeten geven die dan ook 10 keer gebeld worden. Te achterlijk voor woorden. Of nog erger: u verdwijnt in 10 databases en moet verder gaan met solliciteren. Waar haalt u zoveel referenties vandaan? Niemand heeft zoveel referenties. De kans dat u bij die aambeienlikkers een baan krijgt is zo goed als nul, dus moet u ook nul referenties opgeven. Beweert die teef dat ze te vertrouwen is en niet belt zonder toestemming. Tuurlijk, en bij justitie zitten geen pedofielen. Mooi zo, er is geen toestemming, er mag daarom niet gebeld worden en dus is referenties geven niet nodig.
Worden we weer vies aangekeken alsof ze de KKK-mutsen op onze hoofden zag glimmen. Kanker een eind heen. Wij kennen die verhalen ook van mensen die zich laten overbluffen en lijdzaam moeten toezien hoe zo'n domme doos zonder kennis van zaken uw baas opbelt en vertelt dat u helemaal niet bij de dokter bent, maar zich in een uitzendbureau bevindt. Terwijl ze allang al weet dat ze niks voor u gaat doen. "Zeg eens eerlijk," vroegen we, "als er een referentie gegeven wordt en die is goed, komt er dan een contract op tafel?" Nee was het antwoord. Dan komt er een vinkje achter uw naam en verdwijnt u alsnog in het archief. Het probleem met referenties reikt bovendien nog een stap verder. Werkgevers die moeilijk vervanging kunnen vinden, zullen u niet graag zien vertrekken en geven vaak een slechte referentie om u te houden. Bent u met ruzie weggegaan of werkloos, dan zijn er zeker geen referenties. Referenties zijn onder alle omstandigheden waardeloos. Wie een goede heeft zal niet solliciteren of heeft juist iets onaanvaardbaars gedaan.
Mevrouws hersentjes begonnen al in te branden van zoveel weerwoord. Ze scheen het allemaal niet zo te begrijpen. Haar uit het hoofd geleerde checklist werd toch prima afgewerkt? Kijk, we snappen ook wel dat domme recruiters graag van een ander willen horen of we professionals zijn omdat ze zelf te stom zijn om dat in te schatten, maar dat is ons probleem niet. Huur gekwalificeerd personeel in en leg godverdomme het risico niet bij de werknemer. "Maar ik moet toch weten wie je bent, waar je een stijve pik van krijgt en op welke afdeling je zit?" Nee domme leeghoofdige snol. Vragen hoe iemands baas heet zodat hij lekker gebeld kan worden en weet dat we solliciteren is nogal iets anders dan vragen wat voor soort functie iemand had, wat voor kennis hij heeft, wat zijn verantwoordelijkheden waren en welke successen hij heeft geboekt. En dat soort informatie staat natuurlijk heel groot op het CV! Met nog een laatste wanhopige poging om een salarisstrook los te krijgen begon het haar te dagen niet met de gebruikelijke debielen te maken te hebben.
Aangezien we hebben aangetoond wat we wilden aantonen en zo niet verder kwamen, hebben we overduidelijk aangegeven nooit bemiddeld te willen worden door Randstad en soortgelijke oplichtingstoko's en vertrokken we. Randstad heeft door dit geklier wederom 3 bedrijven moeten laten zitten en ervoor gezorgd dat er weer een 5-tal minder werknemers beschikbaar zijn voor de uitzendbranche. Niet dat het ze interesseert. Ze zijn te stom om te begrijpen dat als werknemers genaaid worden, ze nooit meer solliciteren via bureaus en werkgevers die werknemers evenmin te pakken krijgen omdat ze die kandidaten nooit meer aangeboden krijgen. Nader onderzoek leert dat er achteraf toch nog het een en ander is nagetrokken waaronder een poging om onze baas te pakken te krijgen, maar gelukkig heeft onze technische man dat prima opgelost. Inmiddels herkennen we ratten zodra we ze ruiken en nemen we maatregelen. Kunnen werkgevers er weer bij de overheid op aandringen om de grenzen wagenwijd open te stellen voor allochtone werknemers.
Achteraf hebben we nog contact gezocht met de betrokken werkgevers. Randstad mag dan wel alle vacatures anonimiseren, maar wij hebben zo onze methoden om erachter te komen om welke werkgevers het gaat. Twee van de drie waren niet bereikbaar voor commentaar. Randstad zou altijd goed voor hen zijn geweest en deskundig genoeg zijn om de beste kandidaten te selecteren. Op de vraag waarom hun vacatures dan al langer dan een half jaar rondzwerven werd beloond met het geluid van de Belgische brandweer. Met de derde hebben we een prettig gesprek gehad en kwamen er een aantal knelpunten naar voren. Gebruik maken van een uitzendorganisatie is pure luiheid en onkunde. Men denkt de rondslomp te kunnen voorkomen, maar men is veel duurder uit en de kandidaten zijn niet noemenswaardig beter. Eerder slechter. Randstad blijkt meestal verkeerde en leugenachtige informatie te geven omdat zij de tussenpersoon wil blijven. Zouden werkgevers en werknemers direct met elkaar in contact kunnen komen, dan valt Randstad erbuiten, dus doen ze er alles aan om dat te voorkomen.
Overweging.
Uitzendbureaus zijn ontstaan om de arbeidsmarkt een klein handje te helpen. Werkgevers zouden verlost zijn van al die administratieve rotzooi en moeten kunnen vertrouwen op de deskundigheid van het bureau. Werknemers zouden een snellere procedure krijgen waarmee ze snel aan het werk kunnen zonder weken of maanden te hoeven wachten op het contract. Beide ambities kunnen niet waargemaakt worden omdat zulke organisaties alle kennis en deskundigheid ontberen. Met als gevolg dat werkgevers de bureaus niet meer vertrouwen en overal hun vacatures gaan plaatsen waardoor het geheel te vrijblijvend wordt om te kunnen werken. In plaats van dat de opdracht naar 1 bureau gaat die vertrouwd wordt als ze iemand aandragen, gaan meerdere bureaus vacatures rippen van het internet en kandidaten aandragen. Wellicht heeft u wel eens bij vacatures zien staan dat acquisitie niet gewenst is. Dat komt hierdoor. Deze handelswijze leidt ertoe dat zulke bureaus niks kunnen aanbieden, geen controle hebben en de arbeidsmarkt enkel tot last zijn.
Om zonder deskundigheid toch geld te verdienen, zijn ze CV-verzamelaars geworden. Overal stelen ze CV's en andere persoonlijke informatie om een database op te bouwen. De database moet zogenaamd aantonen dat ze goed bezig zijn. Als ze door hun amateuristische manier van werken zo'n beetje alle kandidaten hebben weggejaagd en werkgevers wanhopig worden, anonimiseren ze uw CV en zeggen ze tegen het bedrijf dat ze een goede kandidaat hebben. Wil het bedrijf met de kandidaat in contact komen, dan moeten ze behoorlijk wat geld betalen. Vaak is dat al voldoende voor het bureau. Wanneer zij dit continu doen, verdienen ze immers toch geld. Kunnen ze toevallig eens iemand plaatsen, dan verdienen ze nog meer geld, maar dat is niet per se vereist. Hoe komen ze aan die CV's? Simpel. Pikken van internet, mensen met valse beloften lokken en overal en altijd zonder nut persoonlijke gegevens opslaan. Intercedenten zijn net hoeren. Ze zijn uit op uw waardevolle gegevens, u raakt alles kwijt en u wordt altijd genaaid.
Helaas kent deze methode voornamelijk verliezers. Het bureau maakt winst, maar de werkgever krijgt geen kandidaat en de werknemer krijgt geen baan. Mensen worden boos, trekken zich terug en gaan op een andere manier proberen om te krijgen wat hen toekomt. Werkgevers gaan de politiek smeken om meer buitenlanders omdat ze zogenaamd geen kandidaten vinden terwijl in Nederland vele werknemers thuiszitten na die idiote spelletjes van die recruiters. Blijkbaar is nooit iemand op het idee gekomen dat werknemers en werkgevers op een fatsoenlijke manier bij elkaar moeten komen zonder overbodige schakels. Makkelijker gezegd dan gedaan, want werkgevers willen een piepjong schaap met 5 poten voor een habbekrats en de net wegens wanprestatie ontslagen werknemer wil een hoge functie met een dito salaris. Willen we dit probleem kunnen oplossen, dan moet er een volledige mentaliteitsverandering plaatsvinden. Stop met zeiken, neem gewoon iemand aan en ga verdomme eens aan het werk zonder al die ranzige procedures.
Zou het aan ons liggen, dan zullen alle uitzend- en recruitorganisaties gesloten moeten worden. Laat de markt weer transparant zijn. Werkgevers zullen moeten beseffen dat personeel waarde vertegenwoordigt en dat risico's niet uit te sluiten zijn. We zijn ervan overtuigd dat snelle procedures zonder overbodige informatie en nutteloze referenties net zulke goede en slechte kandidaten oplevert als de maandenlange bureaucratie. Voordeel van ultra-snelle procedures is echter minder kosten, minder werkloosheid en minder onvervulbare vacatures. CV-verzamelen dient geen enkel doel. Zelfs als er een grote database is opgebouwd, is deze waardeloos omdat de kandidaten die erin zitten al zo genaaid zijn dat ze niet meer beschikbaar zijn. Bureaus als Randstad hullen een rookgordijn op tussen werknemer en werkgever waardoor de arbeidsmarkt dichtslibt en er alleen maar irritatie en wanhoop optreedt. Opgerot met die recruiters en hun spookvacatures. Creëer echte banen, nodig kandidaten uit en neem ze meteen na het tonen van het diploma aan.
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|