Mis·de·fi·ni·tie (de ~ (m.), ~s)
1 Politiek correct geformuleerde definitie waarmee men door middel van leugen en bedrog de werkelijke aard van misstanden probeert te verhullen door deze te rechtvaardigen.
- Misdefinitie gaat over misstanden en gedrag van criminelen, radicalen en terroristen.
- Stop de #CancelCultuur! Stelletje moraalnarcisten, u bent geen beter mens als u mensen uitsluit vanwege hun politieke gezindheid.
- De vrijheid van meningsuiting is absoluut! Wat wij mogen schrijven, bepaalt niet de juut!
- Stiekem sollicitanten googelen en ze dan cancelen? Uw naam wordt geregistreerd en doorgegeven!
Gebruikersnaam: Wachtwoord:
# Home # Boek HvA (Uitverkocht) # Registratie # Contact #
Misdefinitie artikelen
Pagina: 17 / 44: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44

542 Hacker, cracker, slacker
541 Selectieve schijnprofessionaliteit
540 Homokunde moraliseert potenrammen
539 Vrijspraak voor levenslang
538 Gratis carrière als crimineel
537 Stigma van de losbandige jeugd
536 Pislams wil is wet
535 Computernerds massaal uitgebuit (3)
534 Wetenschap van de privacyschending
533 Competenties opgelost
532 Politieke verantwoording is een farce (1)
531 Schijt aan linkse spijt
530 Spookachterban van de PVV (1)
529 Moffenhoer van de asiel-SS (1)
528 Hbo, I hate to say I told you so
527 Michael op het hakblok
526 Verbod op fundamentele rechten
525 Leer de smeris wat eer is (4)
524 Nooit buigen voor chantage
523 Geen bonus voor afgunst

537 # Stigma van de losbandige jeugd #
Gepost door Misdefinitie op 15-06-2011 om 23:22.
Kijken we naar de jeugd, dan aanschouwen we alvast de toekomst. Het zijn immers niet onze stramme klauwen die over 40 jaar nog kakkerlakken beledigen en de internetheld uithangen. Jongeren zouden de wijsheid ontberen van de ouderen en zijn daarom een dankbaar onderwerp in het debat over wat er met hen moet gebeuren. Iedere oudere generatie heeft er wel een mening over. De een ziet de jeugd zich graag ontwikkelen als de vrijheidsstrijders die over een niet al te lange tijd in de loopgraven het laatste restje overgebleven blanke ras moeten verdedigen. De ander wil de jeugd graag in het keurslijf van de burgerlijke gehoorzaamheid dwingen en weer een ander krijgt een harde plasser van het idee om de jeugd om te vormen volgens de socialistische principes. Hoe het ook zij, de jeugd lijkt zich niks aan te trekken van al deze verwachtingen en lijkt zich te gedragen als op hol geslagen honden. Oudere generaties beseffen niet dat ze veel te gemakkelijk het stigma "losbandige jeugd" plakken op een gevolg dat ze zelf hebben veroorzaakt.

Losbandig of onverstandig?

Moeilijk is het niet om met een groot aantal generalisaties en vooroordelen te komen met betrekking tot de jeugd van tegenwoordig. Van onderwerpen als het befaamde comazuipen kan dankbaar gebruik worden gemaakt voor wie er genoegen in schept om anderen naar beneden te halen ten gunst van zichzelf. Comazuipen wordt in die visie gezien als het onbeperkt nuttigen van vloeibare harddrugs en daarmee zo ver gaan dat het gevolg is dat er een soort van coma optreedt. Aangezien algemeen bekend mag worden verondersteld dat overmatig zuipen leidt tot het afsterven van de toch al weinige hersencellen die de jeugd schijnt te hebben, is het feit dat een aantal jongeren in zo'n coma raakt al voldoende om een algeheel stigma over de jeugd uit te spreken. Volgens de statistieken zuipen jongeren zich steeds vaker in coma en is het probleem dermate aan het verergeren dat de coma langer duurt; tot wel 48 uur. Gepleit wordt voor een minimumleeftijd voor alcohol, maar de gemiddelde leeftijd waarop het comazuipen plaatsvindt lag regelmatig rond de 15.

Tenminste drie fouten constateren wij in de gangbare redeneringen over het comazuipen. Ten eerste maken we bezwaar tegen de overdreven reacties op de statistieken. Inderdaad, 700 comazuipers zijn er 700 teveel, maar er gaan jaarlijks minstens 700 mensen dood in het verkeer en nog eens duizenden jongeren aan andere zaken. Is het nu echt nodig om keihard de noodklok te luiden voor een probleem dat procentueel gezien nog geen procent betreft van alle jongeren? Ten tweede vinden we de karikatuur die men onbewust schept van de jeugd als oncontroleerbaar monster dat in rap tempo de verkeerde richting uitgaat, getuigen van extreme angst voor veranderingen die in elke oudere generatie wel lijkt te zitten. Natuurlijk, u maakt zich zorgen. Wij ook. Het liefst zouden we er alles aan doen om te voorkomen dat jongeren zich kapot zuipen, maar om te doen alsof er een vreemde kracht achter zit, gaat te ver. Al is die angst zeker te begrijpen aangezien men massaal bang gemaakt wordt met spookverhalen over jongeren die neuken voor een Breezer.

Gelukkig komen daar de zeer wijze heren van het CDA en de PvdA om het probleem op te lossen. Comazuipen heeft de lieve heer niet zo gewild, dus moet er geheel volgens de socialistische principes een verbod komen. Alsof comazuipen volledig illegaal en onbewust plaatsvindt, moet een wet een einde maken aan dat gedrag. Want alle kinderen worden geacht de wet te kennen en als er nou een flinke boete op staat, hebben ze vanzelf geen geld meer om dronken te worden. Bezit wordt weer een strafbaar. Bezit impliceert immers misbruik en misbruik is slecht. Uiteraard een ultralinks voorstel van het CDA, de PvdA en de CU die als een lul op een drumstel slaat. Bezit betekent niks, een biertje in de kroeg is geen comazuipen en comazuipen vindt doorgaans plaats op ongecontroleerde plaatsen zoals illegale zuipketen. Drie maal raken waar jongeren naar toe gaan als ze in de kroeg een boete krijgen. Op te jonge leeftijd veel gaan zuipen is vaak het gevolg van een geschapen klimaat waarin het tof is om te drinken.

Aanverwant aan het drankprobleem, constateren onderzoekers dat zeker twee op de drie jongeren ongezond leeft. Weinig bewegen, roken, snoepen, rechtse websites lezen en tot overmaat van ramp blowen. Dik het verhaaltje een beetje aan en er is genoeg grond voor commotie. Nader beschouwd valt het allemaal wel mee. Een zware drinker wordt gedefinieerd als het drinken van 6 biertjes op een dag. Wanneer u na het halen van uw examen de afgelopen week eens flink de bloemetjes heeft buiten gezet, valt u daar al onder. Voorts blijkt het probleem niet de alcohol en de softdrugs te zijn, maar het bewegen. Bewegen is echt een obsessie geworden voor deskundigen. Wat een onzin. Wij zitten hier vastgegroeid op een toilet achter de computer en schijnen nog te leven. Echt gezond is het niet, maar tegenwoordig kan de dood op elke stuk groente zitten. Om nog maar te zwijgen over de ongezonde levens van volwassenen. Steek die onderzoekjes daar waar de zon schijnt en ga nu eens iets bijdragen aan de maatschappij.

Klassiek is het verschijnsel om vaag verzonnen problemen naar het psychische te trekken. Tegenwoordig zitten er in elke schoolklas 5 kinderen met ADHD, 5 mongolen, 5 autisten, 5 kinderen met dyslexie dan wel dyscalculie en zeker 15 negers; allemaal niet noodzakelijkerwijs verenigd in individuele personen. Kan uw kind niet rekenen? Hoppa, persoonlijkheidsstoornis. Zeggen dat de school niet deugt is zo jaren '90. Geen vrienden? U heeft zo een anti-sociale stoornis aan uw rok hangen. Ligt uw kind in de knoop met zijn gevoelens? Vroeger kreeg hij nog een pak slaag met de mededeling dat hij eens een echte man moest worden, maar de huidige trend is de persoonlijke psycholoog. Jongeren blijken massaal een stelletje angsthazen te zijn vol met xenofobie, depressies en gedragsproblemen. Praten is de norm. Wie niet wil praten, moet toch. Met een psycholoog aan de hand, kunnen mensen sneller concluderen dat het mis is. Incidentenpolitiek en symptoombestrijding in het kwadraat. Dan verdient de geestelijke gezondheidszorg er ook nog eens aan.

Bah, we zijn zelf psycholoog, maar hebben een gruwelijke hekel aan dat gelul van die mislukte zielenknijpers. Een beetje lopen zeggen dat de huidige problematiek het gevolg is van naastenliefde. Ouders zouden teveel naar persoonlijk geluk streven in plaats van naar materialistische zaken, terwijl onder deskundigen eveneens de consensus heerst dat geld niet gelukkig maakt en dat vooral het gevoel goed moet zitten. Wie hebben er nu gelijk? Voor criminele jongeren worden eveneens psychologische trajecten verzorgd zodat ze de volgende keer beter opletten en minder snel gepakt worden. Zonder fatsoenlijk resultaat, want onder jongeren die hulp krijgen blijft het recidieve gevaar ernstig hoog. Net zoals een veroordeling voor belediging de daders er niet van weerhoudt om berberapen te blijven uitschelden. Wel is de doelgroep erg moeilijk, dat verklaart een hoop. Kunnen ze weer propaganda gaan maken. Laatste statistieken wijzen uit dat er juist minder criminaliteit voorkomt onder jongeren.

Moderne tijden brengen nieuwe gevaren met zich mee. Novum maakte bekend dat zo'n twaalf duizend jongeren tussen de 13 en 16 jaar verslaafd zouden zijn aan online gamen. Verslaving is hier gedefinieerd als bijna 8 uur per dag achter de computer zitten. Nog niet eens een werkdag en wij halen met gemak 8 uur per dagdeel, maar die jongeren zouden volgens de onderzoekers lijden aan depressies en sociale angsten. Wederom lijkt het erop alsof die onderzoekers hun onderzoeken uitvoeren met als doel er zelf beter van te worden, want waar komen zulke jongeren vervolgens terecht? Juist, bij de psychologen. Wat nou asociaal? Computers zijn heel sociaal en welvoelend. Desondanks zijn jongeren niet zo handig met het internet. Al betreft dat vooral de jongere kinderen die naar onze mening sowieso niet op internet zouden moeten zitten. Zodra de kinderen ouder worden, leren al snel de juiste vaardigheden. Internet moet voornamelijk een hulpmiddel zijn om aan informatie te komen; geen levensstijl waar een heel leven van afhankelijk is.

Onder de nutteloze onderzoekjes vallen ook berichten die beweren dat jongeren liever een smartphone in hun handen houden dan een piemel. Ongetwijfeld is het u opgevallen dat het net lijkt alsof die klere telefoons vastgelijmd zitten aan de handen en oren van de jeugd. Niks kan meer zonder dat apparaat en als ze de kans krijgen om in het echte leven met mensen te communiceren, zitten ze stijf naast elkaar te vingeren op hun touchscreen. Gezellig, maar wij houden liever een fijn gesprek. Worden we meteen wat minder eenzaam zodat we straks geen geld hoeven uit te geven aan de hoeren een psycholoog. Scholen weten zich echter geen raad met de terreur die de mobiele apparaten opleveren. Elke smartphone bevat namelijk een camera om leraren op te nemen die seksistische opmerkingen maken of volledig door het lint gaan nadat ze de klas niet meer onder controle kunnen houden. Erg leuk voor op Youtube. Kunnen we nog wel jongeren de schuld geven van iets dat het gevolg is van keuzen in de hele maatschappij?

Leven in de chaos.

Gegeven de reeds bekende feiten en de voorbeelden die we besproken hebben, kan er hooguit geconcludeerd worden dat jongeren in deze tijd wellicht vaker onwenselijk gedrag vertonen dan in de goede oude tijd. Uiteindelijk willen we echter toe naar een goede verklaring zodat we weten of we wat moeten doen en wat de volgende stap dan moet zijn. Geen van de reguliere verklaringen biedt echter een bevredigend antwoord. De meeste theorieën zijn terug te brengen tot de jeugd de schuld geven van het eigen gedrag waarbij de jeugd min of meer gezien wordt als een beest dat oncontroleerbaar alles doet wat God verboden heeft. Jongeren geloven in die visie steeds minder en gaan minder naar de kerk. Met als gevolg dat ze losgesneden raken van God en in de macht van de duivel komen waarna ze onacceptabel gedrag gaan vertonen. Wellicht een leuk verhaaltje voor de kerk om geld te krijgen, maar wij zoeken iets anders. Jeugdig gedrag wordt met name beïnvloed door wat de oudere generaties van de wereld hebben gemaakt.

Toegegeven, de stelling poneren dat de problemen niet enkel het gevolg zijn van onvoorspelbaar gedrag van jongeren, maar tevens te wijten zijn aan grote veranderingen in de maatschappij is gewaagd en een stuk moeilijker te verdedigen dan het simpelweg afzeiken van de jeugd. Toch is het de moeite waard omdat het een heleboel zal verklaren. Voor de enkele stelling dat de jeugd een soort monster is geworden waarbij het merendeel gewoon doet wat hij of zij wil, is namelijk geen enkele steun te vinden behalve een handjevol "onderzoeken" die beweren dat een steeds groter deel van de jeugd in de problemen raakt. Waar wij in geïnteresseerd zijn is waarom de jeugd in de problemen raakt en wat daaraan valt te doen. Helaas hebben wij in deze niet de beschikking over vergaande onderzoeksfaciliteiten en moeten we het daarom doen met verklaringen die volgens deskundigen hooguit hypothesen zullen zijn. Van een wilde gok is echter geen sprake daar we ons baseren op wat er bekend is, hoe politici zich gedragen en vooral hoe het was.

De beschreven problemen zien wij eerder als eindpunt dan wel gevolg van een reeks gebeurtenissen dan een probleem op zich. Proberen een naaktfoto van de leraar te maken als hij zich stiekem zit af te vogelen op een toilet bestemd voor leerlingen, hoeft in die visie niet simpel een kwestie te zijn van het bezit van een smartphone, maar van een gebrek aan opvoeding, respect en discipline op school. Zonder smartphone had de leerling in kwestie het hooguit iets moeilijker gehad om stoute dingen te doen en zou hij zeker tot een andere vervelende daad zijn gekomen. Dat het alternatief een daad zou zijn met minder erge consequenties is in deze niet zo relevant. Liever kijken we naar maatschappelijke factoren. Daar zien we bijvoorbeeld een wereld die het moet hebben van formele verboden. Netjes geregeld in wetten die voor deskundigen op dat gebied glashelder zijn. Voor de gewone man echter niet. Nederland wordt door de meeste burgers gezien als bureaucratisch land waar alles is dichtgeregeld.

Zijn die regels rechtsgeldig? Ja, juridisch in elk geval wel. Heeft het niet naleven van die regels consequenties? Ja, vele sancties zijn van toepassing. Voor de praktijk hebben die regels een stuk minder waarde als het gaat om gedrag dat we vanuit moreel oogpunt onwenselijk vinden voor de ontwikkeling van jongeren. Alcohol zuipen is niet strafbaar. Juridisch gezien kunnen we het wel strafbaar maken, maar jongeren denken niet in termen van wetten. Filosofische verhandelingen over recht gaan er veelal vanuit dat het positieve recht in theorie gehoorzaamd moet worden omdat het recht gemaakt en geschapen wordt door mensen die daarvoor de bevoegdheid hebben, maar in de praktijk kent niemand de wet en leven mensen de wet na door vanuit hun morele gedachten te redeneren. Moord en verkrachting zijn dan duidelijke voorbeelden van maatschappelijk onacceptabel en strafbaar gedrag. Alcohol nuttigen is volgens het morele geweten van veel mensen niet strafbaar te maken. Juridisch de leeftijd veranderen helpt niet.

Verboden helpen eveneens niet. Wie moreel niet kan bevatten of wil accepteren dat drinken en het bezit van alcoholische dranken strafbaar moet zijn, zal zich er niks van aantrekken. Natuurlijk kan de wetgever jongeren afschrikken met boetes. Zij zullen dan hooguit de interpretatie in hun hoofd krijgen dat drinken op jonge leeftijd in de kroeg een boete oplevert en dan gaan ze hun heil ergens anders zoeken. Waarom? Omdat zij volgens hun moraal niks verkeerd doen. Verstandiger is om te achterhalen waar die veranderde moraal vandaan komt. Iets wat verboden is, wordt per definitie aantrekkelijk. Alle leuke en fijne dingen in het leven zijn moeilijk te bereiken of verboden. Jongeren worden aangetrokken door het middel dat verboden is en dat motiveert om het te gebruiken. Juist als ze jong zijn, zijn de juridische consequenties veel lager en denken ze het risicoloos uit te kunnen proberen op jonge leeftijd. Iedereen die wil kan per definitie aan drank komen. Werken met verboden heeft een averechts effect.

Vroeger waren er ook wel regels, maar die werden niet zo krampachtig nageleefd. Desondanks willen onderzoeken ons doen geloven dat jongeren destijds minder aan comazuipen deden dan heden ten dagen. Sociale controle is daar een verklaring voor. Zouden wij vroeger op 13-jarige leeftijd aan de alcohol hebben gezeten, dan zou iedere volwassene ons aan de oren naar huis slepen waar ons een groot pak rammel wachtte. Wanneer mensen voor elkaar zorgen en met elkaar een samenleving creëren waarin iedereen zich bewust is van de gevaren, sociale controle principieel naleeft en structuur en discipline brengt in het leven van jongeren, zal het comazuipen zich beperken tot een aantal mongolen die per definitie geen hersenen hebben om te verzuipen. Men kan ook betogen dat de huidige verboden zoveel spontaniteit in het leven al hebben weggenomen dat losbandige experimenten spannend zijn. Jongeren moeten tegenwoordig bij elke stap nadenken of ze niet een of ander regeltje overtreden. Tijdens het zuipen hoeft dat even niet.

Seksuele contacten zijn altijd een bron van zorg, zeker als het om de jeugd gaat. Onderzoeken op dit gebied willen aantonen dat de jeugd met iedereen van bil gaat en dat is weer schokkend voor volwassenen om te vernemen. Objectief ligt de gemiddelde leeftijd om ontmaagd te worden nog altijd op 18 en zijn er nog heel veel met name mannen nog maagd op hun 25ste. Toch heerst het beeld dat jongeren veel losbandiger zijn geworden. Allereerst moeten we die gedachte nuanceren met het principe dat mensen, dus ook jongeren, nu eenmaal graag liegen over hun seksuele contacten. Vraag maar na in uw omgeving. Iedereen lijkt er op los te neuken, heeft een lieve partner of is een ware casanova in het vrije leven. In werkelijkheid staan veel mensen in het dagelijks leven droog en krijgen ze RSI van iets anders dan de computer. Verder is de samenleving op een bepaalde manier merkbaar seksueler geworden. Jongeren kunnen er helaas weinig aan doen dat hun omgeving vervuild is geraakt door allerlei vunzigheden.

Dan hebben we nog die hele kwestie met concentratieverlies met als gevolg vele bezoeken aan de psycholoog. Met daaraan verwant het probleem met de smartphones die eveneens voor concentratieverlies zorgen en de verdergaande digitalisering die mensen in een sociaal isolement brengen. Ons inziens zitten er grote verbanden tussen dergelijke problemen. Sinds het einde van de vorige eeuw is er een ommezwaai geweest in het onderwijs. Objectieve kennis en vaardigheden aanleren mocht niet meer. Het moest allemaal subjectief worden zodat zelfs de grootste imbecielen en allochtonen in staat waren om een diploma te scoren. Omdat het lesmateriaal voornamelijk subjectief werd, moest het leerprogramma volledig worden aangepast. Niet meer in stilte en opperste concentratie oefenen, oefenen en nog eens oefenen, maar continu ouwehoeren en anderen overtuigen dat u van alles weet terwijl u niks kunt. Deze subjectiviteit heeft tot gevolg gehad dat kinderen een korte concentratieboog gingen ontwikkelen. Lang concentreren was niet meer nodig.

Tegenwoordig moeten we kinderen haast naar een concentratiekamp sturen wil er nog een mogelijkheid zijn tot concentratie. Interessante en boeiende lessen geven kon niet meer. Vanwege de sterk verkorte concentratieboog, bleken kinderen niet meer in staat om langdurig op te letten. Vandaar dat de digitalisering de mogelijkheid had om versneld door te dringen in het onderwijs. Een saaie leraar weet immers niet meer de aandacht vast te houden. Enkel mooie presentaties, bewegende beelden en geluid kunnen de kinderen nog heel kort boeien. Om dat te realiseren, moest er nieuwe apparatuur komen. Massaal werden er digitale schoolborden ingevoerd. Alles werd multimedia en alles was erop gericht om kort durende stimuli aan te bieden zodat er tenminste nog iets opgepikt werd. Gewend geraakt aan het sterke stimulerende effect, gingen kinderen zich steeds meer hechten aan digitale gadgets. Digitale spullen zijn door de snelle stimuli in staat om steeds weer nieuwe prikkels te geven wat leidt tot verslaving.

Verslavingen die niet meer zijn dan continu iets moeten doen en daarna te reageren op kortdurende prikkels. Stilzitten is er niet meer bij. Zodra er geen prikkels meer komen, worden ze onrustig. Deskundigen plakken daar maar al te graag een stempel op aangezien het dan lijkt alsof er een goede diagnose ligt waar iets aan gedaan kan worden. Ook hoeft er dan niet nagedacht te worden over hoe we de maatschappij inmiddels zo verkracht hebben dat jongeren liever een relatie met hun smartphone hebben dan met andere mensen. Zulke verslavingen leiden onherroepelijk tot oppervlakkigheid. Wie nog enkel bezig is om prikkels te krijgen en daar kortstondig op te reageren, kan niet anders dan dat heel oppervlakkig te doen. Anders is de reactie langer dan de prikkel voortduurt en het is een continu proces. Snel tikken, verzenden, reactie krijgen en weer tikken. Snel schieten en weer verder gaan. Snel oppervlakkig reageren zorgt voor een gedragspatroon waarin snel handelen zonder na te denken al snel de norm wordt.

Vallen de prikkels even stil, dan komt daar het gevoel van verveling. Daar zijn dan de verboden om te overtreden. Leuk, want iedereen reageert geschokt en dat levert weer prikkels op. Des te meer er gedronken wordt, des te groter de schok en de prikkels. Werkt dat niet meer, dan zijn er nog talloze andere ongewenste zaken die ze kunnen uitvoeren. Van drugs en seks tot criminele acties en het op andere manieren vergooien van hun leven. Reageren wordt een kwestie van uiting geven aan gevoelens van het altijd maar weer moeten doorgaan. Nooit is er rust in de tent. Lange teksten als deze lezen lukt de gemiddelde puber niet eens meer. Gelukkig maar, dan hoeven ze geen kennis te nemen van de rotzooi die hier staat. Vindt u dit slechts een theorie? Misschien is dat het ook wel, maar dan wel een die alles kan verklaren zonder hersenloos de schuld te leggen bij de jeugd die het gedrag vaak vertoont. "Prikkels" is wellicht geen goede beschrijving voor het fenomeen, maar we hebben toch een analogie nodig om het principe duidelijk te maken.

Overweging.

Ongetwijfeld probeert de jeugd slechts te leven met de wereld zoals wij hem hebben achtergelaten. Verknald en verpest door zaken die bepaalde figuren uit de oudere generaties wenselijk vonden zonder aan de gevolgen te denken. We zijn ervan overtuigd dat veel problematiek die jongeren aangaat het gevolg is van de maatschappelijke context waar wij ze voor geplaatst hebben. Immers, de jeugd dan wel jongeren zijn eerst even kind geweest en van hen mag derhalve niet verwacht worden dat zij invloed hebben kunnen uitoefenen op de wereld waarin zij zich nu bevinden. Kinderen weten niet beter en wie opgroeit in een bepaalde omgeving, zal zich naar die omgeving gaan gedragen zonder beter te weten. Hoe kan het ook anders als wij hen niet leren hoe ze wel verantwoord met hun leven kunnen omgaan? Theorieën die uitgaan van het geloof wijzen we van de hand. God is voor dommen en de duivel bestaat niet. Volwassen deskundigen hadden beter moeten weten en hadden het nooit zover moeten laten komen.

Kinderen kunnen er niks aan doen dat zij geen structuur en discipline meer op school krijgen, dat ze niet meer abstract leren denken en ze objectieve kennis en vaardigheden moeten ontberen. Hoe kunnen wij van hen verwachten dat zij beseffen dat daarmee hun concentratieboog afneemt waardoor zij hun heil gaan zoeken in digitale apparaten om dat te compenseren, als zelfs deskundigen dat niet willen onderkennen? Deze maatschappij is tevens steeds meer ingericht om snel naar school te gaan, diploma's te halen en door te stromen. Kinderen worden op hele jonge leeftijd al lastig gevallen met de discussiecultuur: over alles moeten ze kunnen meepraten en meebeslissen. Waardoor ze sneller geen kind meer mogen zijn en dus sneller neigen naar zaken die voor echte volwassenen zijn bestemd zoals drank, drugs en gabberhouse rock & roll. Is dat hun schuld? Wij vinden van niet. Zij hebben er geen invloed op. De discussie zou zich moeten richten op het terugbrengen van de structuur, concentratie, dicipline en sociale controle; niet op de jeugd zelf.
Reacties: 0
Pagina's: 1

Reactie toevoegen
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
 Houd het hier netjes. Hartelijk dank.

Misdefinitie
Copyright (c) 2004-2024.

C:\>Misdefinitie\type info.txt
Contact opnemen kan via een e-mail naar info apending misdefinitie.nl.