|
| 501 # Collegegelddiscussie in de context # |
Gepost door Misdefinitie op 17-12-2010 om 23:50.
Discussies voeren op het internet maakt ons niks wijzer. Dikwijls hebben de gesprekspartners gezamenlijk het IQ van een pinda en spelen vage emotionele gevoelens en onderbuikdiarree een grotere rol dan rationele goed doordachte argumenten. Daarom laten we veelal alleen ons gezicht zien op fora ter verspreiding van propaganda, om te trollen en daarmee vijanden het leven zuur te maken en om kameraden te ronselen voor de goede zaak. Toch moeten we bekennen dat we soms kleine pareltjes aantreffen in de vorm van een discussie die ogenschijnlijk goed loopt en waar voor- en tegenstanders verstandig omgaan met meningsverschillen. Zulke discussies behoeven geen bijsturing en extra bemoeienis zou betekenen dat de mooie dialogen verkracht worden. Het zijn vaak patstellingen. Standpunten waar een neutrale buitenstaander niet voor of tegen kan zijn. Wie beter kijkt ziet echter een verkeerde discussie. Discussies over bezuinigen op specifieke zaken zoals cultuur en studie, worden onterecht afgezonderd van het werkelijke probleem.
De socialistische methode.
Om discussies niet nodeloos ingewikkeld te maken, kan het noodzakelijk zijn het onderwerp adequaat af te bakenen zodat de discussie niet alle kanten opzwenkt. Op deze manier kan er in detail gesproken worden over onderwerpen waarbij de mogelijkheid bestaat om precies uit te zoeken waar de schoen wringt en waar dus de meningsverschillen ontstaan. Voor buitenstaanders werkt het ook prettiger om naar een gestructureerd geheel te kijken in plaats van naar een stortvloed aan onzin. Wel dienen we ervoor te waken dat de vereiste afbakening niet enkel en alleen plaatsvindt om belangrijke standpunten en onderwerpen af te sluiten van de discussie. Helaas komt het nogal eens voor dat een discussie met opzet afdrijft naar een onderwerp dat eigenlijk niks met het eigenlijke onderwerp te maken heeft met als doel het oorspronkelijke onderwerp als geheel onbesproken te laten. Terugdraaien is dan onmogelijk. Moeilijke onderwerpen worden vaak uit hun context gehaald waardoor de discussie ten onrechte verder gaat over het verkeerde onderwerp.
Neem bijvoorbeeld de discussie over het bezuinigen op cultuur. Voorstanders geven aan dat het nu eenmaal crisis is en we massaal moeten bezuinigen. Cultuur kost de overheid geld, dus daar kan een bezuiniging plaatsvinden. Vervolgens richten de argumenten zich op het onderbuikgevoel. Cultuur wordt in die visie vaak beoefend door linkse hippies en socialistische kunstenaars die beter een vak hadden kunnen leren in plaats van een beetje kliederen met verf of klei. Weg met de subsidies, die kunstbimbo's moeten maar een echte baan gaan zoeken. Op zich is er niks mis met dat argument. Wij hebben porno als hobby en dat wordt door de overheid ook niet vergoed. Tevens draagt niemand financieel bij aan onze huishouding wanneer we het moeilijk hebben. Zelfstandige ondernemers zijn per definitie zelf verantwoordelijk voor hun inkomen en als ze een product creëren waar geen vraag naar is, hebben ze pech. Binnen de subdiscussie over cultuur klinken de argumenten logisch, maar hoe zit het met het grotere plaatje met betrekking tot het bezuinigen?
Eerst moeten we maar eens gaan kijken waar het nu eigenlijk mis gaat. De discussie over cultuur is ons inziens een aantal stappen te ver. Waarom moet er in beginsel bezuinigd worden op cultuur en niet op de vele andere zaken waar de overheid geld in stopt? Juist, we moeten in elk geval terug naar het moment waarop besloten is dat er op cultuur bezuinigd kan worden. Dan komen we de discussie tegen over de vraag waarop we eigenlijk moeten bezuinigen. Opvallend is dat zulke discussies in ruime mate voorhanden zijn op het internet, maar dat we geen enkele fatsoenlijke rechtvaardiging vinden om wel op cultuur te bezuinigen, maar bijvoorbeeld niet op de vele nutteloze subsidies die de vele discriminatiemeldpunten elk jaar krijgen. Aan zo'n meldpunt hebben alleen berberapen iets; van cultuur, vooral als het om de Nederlandse cultuur gaat, kunnen zeker veel meer mensen genieten niet waar? Worden onderwerpen eenmaal afgebakend en afgeslankt, dan ziet niemand meer waar het werkelijk om gaat.
Eigenlijk moeten we nog een stapje terug om te bepalen of een discussie teveel is afgeslankt. Bezuinigingen zijn niet uit de lucht komen vallen. Het axioma van de crisis is te makkelijk. Misdefinitie heeft maandenlang het proces van de crisis gevolgd en is onder andere tot de conclusie gekomen dat de crisis is verergerd door de socialistische verkwistingsdrang van de toenmalige linkse partijen CDA, PvdA en CU die samen aan de macht waren onder het kabinet Balkenende 4. Daar zullen we dan ook moeten beginnen. Er is en wordt geld verspild en we komen derhalve geld te kort. De discussie moet derhalve gaan over het stoppen met verspillen. Het stoppen van de grootste verspillingen die miljarden kosten zullen daarbij logischerwijs het meeste opleveren. Kleine tonnen en miljoenen bij elkaar sprokkelen heeft net zoveel zin als een hypotheekschuld willen afbetalen door te besparen op collectes. Miljardenverspillingen moeten eerst worden stopgezet. Mierenneuken over kleine bedragen is onzinnig.
Oplettende lezers zullen opmerken dat, hoewel we het CDA nog steeds als links kunnen beschouwen, we thans geen ultralinks kabinet meer hebben. Klopt, er is iets raars aan de gang. Feit is dat links geld heeft verspild en de staatsschuld binnen 3 jaar tijd heeft verdubbeld. Het nieuwe kabinet moet daar vanuit gaan en het gat proberen te dichten. Wat raar is, is echter de schijnbaar erg socialistische oplossing die ze daarbij hanteren. Er is geld verspild en wat doen zij om weer geld te krijgen? Zij kijken rond naar een groep die nog wat uit te knijpen is, pakken zonder gegronde rechtvaardiging die groep aan en proberen dat met alle mogelijke middelen te rechtvaardigen. Ondertussen tracht men de discussie zo klein mogelijk te houden. Waardoor u op internet niet meer spreekt over de verkeerde linkse oplossing die willekeurig groepen kaalplukt, maar kleine discussies houdt over het bezuinigen op cultuur. Voor- en tegenstanders vliegen elkaar in de haren en de overheid heeft vrij spel.
Wie is de volgende? De studenten.
Op dezelfde manier verlopen de discussies met betrekking tot het verhogen van het collegegeld voor studenten. Links heeft miljarden verspild, er moet geld verdiend worden en er wordt een willekeurige groep gekozen. In dit geval studenten. Al rondkijkende op internet, komen we de meest fantastische discussies tegen die vrijwel allemaal dezelfde grondslag hebben. Voorstanders van het verhogen van het collegegeld zijn doorgaans geen studenten (meer) en roepen dat studenten in luie varkens zijn die maar eens moeten opschieten met hun studie. Tegenstanders zijn veelal studenten die vinden dat zij genadeloos genaaid worden plus de gebruikelijke boeroepers die elke gelegenheid aangrijpen om te janken over gelijke kansen en rijken die armen afpersen. Het nare van zulke discussies is dat er veel gegeneraliseerd wordt en voor beide kampen wel iets te zeggen valt. Is dit een goede discussie? Intern en op de detail wel, maar het grotere maatschappelijke verband wordt totaal vergeten.
Intern gaat deze discussie feitelijk over de vraag wat we tegen luie studenten moeten doen. Tegenstanders betogen dat wat de tegenpartij luie studenten noemt, helemaal geen luie studenten zijn. Om hun klacht extra kracht bij te zetten, worden de onderbuikgevoelens naar boven gehaald over arme en gehandicapte kindertjes die veel minder kansen hebben iets van hun leven te maken. Vraagt u zich eens af of het daar in de maatschappij op dit moment werkelijk om gaat. Wat is nu werkelijk het argument om het collegegeld te verhogen van 1700 naar 4700 euro? Juist, bezuinigen op overheidsuitgaven. Probeer nu eens van iemand een goede uitleg te krijgen hoe dat nu zit. Ons lukt het namelijk niet. Kom niet weer aan met studenten zijn lui blabla. Wat we willen weten is of die "luie" student daadwerkelijk meer kost. "Euh, ze studeren langer dus kosten ze meer," is dan een veelgehoorde bewering. Verkeerd gedacht! Langer studeren impliceert geen hogere kosten en dan nog is het nog maar de vraag of het hem aan te rekenen valt.
De reden dat iemand, die langer studeert, niks extra's kost is het feit dat hij in feite niet studeert, in de collegebanken zit of aanwezig is, maar dat hij hooguit langer administratief ingeschreven staat zonder gebruik te maken van de faciliteiten van de universiteit. Makkelijker gezegd: iemand die 8 jaar ingeschreven staat in plaats van 4 jaar, zit niet 2 keer zo vaak in de klas. Hij zal ergens in de kroeg hangen, maar dat kost de overheid geen geld. Wel betaalt hij 2 keer zoveel collegegeld waardoor hij geld voor de overheid oplevert. De overheid zal hiertegen kunnen aanvoeren dat langer studeren wel degelijk geld kost. Zij stellen dan dat de student weliswaar 1700 euro betaalt, maar dat de overheid elk jaar 3000 euro moet bijleggen. Studeert een student langer, dan zal de overheid ook meer moeten bijleggen. Wat ons betreft is dat een non-argument. Studenten hebben daar niks mee te maken. Studenten mogen nooit de dupe worden van de politieke keuze voor een financieringssysteem.
Studenten nemen gewoon een dienst af van een onderwijsinstelling. Zij betalen een bedrag en krijgen daar een dienst voor geleverd. Goede bedrijven zorgen ervoor dat ze een correcte kostprijsberekening maken, daar wat winst bij optellen en zo een verkoopprijs vaststellen. Onze van oudsher socialistische overheid heeft echter voor een linkse oplossing gekozen. Feit is dat de ene studie meer geld kost dan de ander. Een theoretische rechtenstudie kost haast niks terwijl een studie Geneeskunde vanwege alle practica en materialen veel meer kost. Dus wat deed de overheid? Ze tellen alle kosten bij elkaar op en delen dat door het aantal studenten. Grofweg zou daar dan die 4700 euro uitkomen aan collegegeld. Rechten voor 500 euro per jaar kost derhalve evenveel als Geneeskunde voor 9000 euro. Door gebruik te maken van een dergelijk systeem vervallen alle argumenten met betrekking tot de kosten. Men kan nooit meer een specifieke student aanwijzen die extra kost, want de compensatie van het systeem gaat uit van extra kosten.
Ja linkse rakkers, dat is nu het gevolg van nivelleren. Iedereen betaalt evenveel ongeacht wat hij werkelijk kost. Daarom kunnen de kosten geen argument meer zijn om de zogenaamd "luie" student te straffen. Het is sowieso van de zotte. Een rechtenstudent die misschien 500 euro kost, betaalt nu al 1700 euro. Dat is 1200 euro te veel, maar daar kan niet over geklaagd worden. Iemand anders betaalt met zijn geneeskundestudie ook 1700 euro, maar kost misschien 9000 euro. Hij betaalt veel te weinig. Dit is precies de reden waarom leken niet over dit soort zaken moeten praten alsof ze er verstand van hebben. Als het argument om het collegegeld te verhogen de kosten zijn, dan moeten we dit socialistische principe verlaten en de werkelijke kosten vragen voor studies. Vereist is dan dat we degelijk onderzoek doen naar de extra kosten die langstudeerders creëren. Uiteraard zal niemand dat echt willen. Kijken we naar de werkelijke kosten, dan hebben miljoenen studenten veel te veel betaald en miljoenen studenten veel te weinig. Bedenk goed: socialisme is NOOIT een argument.
Gaat de overheid dat vergoeden? Nee. Gaat de overheid naar de werkelijke kosten kijken? Nee. Kosten langstudeerders werkelijk extra geld? Volgens de logica niet: iemand die in de kroeg zit, zit immers niet in de universiteit. Conclusie: aangezien die studenten niks extra's kosten, is het verhogen van het collegegeld een ordinaire socialistische belastingverhoging die, zeker van een iets rechtser kabinet, niet verwacht mag worden. Een ander punt is bovendien dat de overheid allang rekening heeft gehouden met omstandigheden waarin studenten studeren. De term "langstudeerder" is achterlijk als u bedenkt dat studeren in deeltijd en als extraneus altijd al mogelijk waren naast het bekende voltijd studeren. Net zoals u ook deeltijd kunt werken, kunt u ook deeltijd studeren. Logischerwijs doet een deeltijdstudent 2 keer zo lang over zijn studie. Is dat erg? Natuurlijk niet. Hij betaalt ervoor. Studenten zijn niet allemaal hetzelfde en zitten niet allemaal in dezelfde levensfase. Daarom kunnen ze op verschillende manieren studeren.
De maatregelen van de overheid zijn daarom extra zuur nu het niet alleen een zinloze belastingverhoging betreft, maar ook nog eens raakt aan de vrijheden van studenten. Reguliere studenten gaan na de HAVO of het VWO voltijd studeren tot een jaar of 23. Daarna kunnen ze in principe gaan werken, maar u begrijpt dat vele studenten niet regulier zijn. Sommigen kiezen voor een deeltijdstudie om daarnaast te werken. Anderen kiezen op latere leeftijd voor een opleiding. Aangezien een student voor een deeltijdopleiding geen studiefinanciering of OV-kaart krijgt, kost dat de overheid niks extra's. Straks kan dat niet meer en zal enkel de voltijdse studie nog bestaan. Een ernstige belemmering. Waarom zouden wij niet op latere leeftijd tegen de werkelijke kosten Rechten mogen studeren in deeltijd in plaats van de laatste 3 jaar het achterlijke bedrag van 5000 euro te betalen? Dat kan toch niet?! Het opgeven van de vrijheid om het leven zo in te richten als u wilt, weegt niet op tegen die paar centjes die de overheid wil binnenhalen.
Rekening houden met alle onderbuikgevoelens doen we ook niet. Dat gelul over gelijke kansen en het onbetaalbaar worden van studies vinden we net zo min een argument met betrekking tot de kosten als die vermeende "luie" studenten. Er zijn ook zoveel dingen die wij zouden willen, maar waar we geen geld voor hebben. Moet de overheid dat voorschieten? Nee. Dan hebben we pech. Bovendien is het mogelijk om geld te lenen en krijgen kansarmen al genoeg belastinggeld zonder daar ooit iets voor te hoeven doen. Waar het ons om gaat is dat er gelogen wordt. Er wordt beweerd dat bepaalde studenten lui zijn en veel meer kosten terwijl zij geen enkel objectief onderzoek hebben gedaan. Onderzoeken van Misdefinitie wijzen regelmatig uit dat studievertraging vaker het gevolg is van idiote ambtenaren dan de drank. Deze opvatting betekent geenszins dat we de problematiek binnen het onderwijs niet serieus nemen. We concluderen enkel dat de rechtvaardiging om het collegegeld te verhogen niet deugt en dat de discussies worden gevoerd over de verkeerde zaken.
Overweging.
Discussies die schijnbaar een patstelling opleveren en niet op te lossen zijn omdat beide partijen wel ergens een punt hebben, zijn doorgaans op te lossen door te kijken naar het grotere plaatje waarbinnen de discussie gevoerd wordt. Kritische mensen moeten objectief durven kijken en leren aan te geven wanneer bepaalde onderwerpen eigenlijk niet ter zake doen. Het is een klassieke truc geworden onder socialisten: wanneer er geld nodig is, wordt er gewoon een willekeurige groep gepakt. De truc is dat er voor elke groep wel rechtvaardigingen en drogredenen te verzinnen zijn om hen geld afhandig te maken. Ze zijn lui, ze moeten maar op eigen benen staan, ze gebruiken geld, ze kosten meer dan ze opleveren en ze kunnen het geld best missen. Vervolgens gaat de discussie alleen nog maar tussen voor- en tegenstanders die wel of niet het collegegeld van die zogenaamde "luie" studenten willen beperken. Jammer mensen, want door eindeloos te zaniken over zaken die niet relevant zijn, komt het werkelijke onderwerp nooit meer op tafel.
Natuurlijk willen we best met u van gedachten wisselen over hoe echt luie uitvreters kunnen worden aangepakt. Hoewel, als ze de overheid niet belasten en geen uitkering trekken, kunnen we er nauwelijks een probleem mee hebben. Stel het is wel een probleem en we willen het oplossen. Dan zouden we bijvoorbeeld kunnen opperen dat het een goed idee lijkt om studenten te motiveren door hen een baangarantie te bieden indien zij hun studie in de tijd die er nominaal voor staat afronden. Daarna moeten gaan uitleggen dat daarvoor een arbeidsmarkthervorming nodig is met snelle, objectieve sollicitatieprocedures in plaats van dat subjectieve gediscrimineer dat we nu hebben. Zo'n plan blijkt vervolgens allerlei haken en hogen te hebben en er moet wellicht ook nog een objectieve methode komen om mensen die niet goed functioneren eruit te werken. Tot slot speelt migratie ook nog een rol. Stof voor vele nieuwe artikelen en we kunnen erover blijven praten. Erg leuk, maar zoals u merkt leidt het op dit moment erg af.
Nu werken voor- en tegenstanders als herriemakers de overheid wel erg in de hand. Zij zijn niet meer kritisch jegens de overheid, maar handelen uit eigenbelang. Tot ons ongenoegen zagen we studenten protesteren onder de vlag van de extreem linkse organisatie Internationale Socialisten. Door met dit soort organisaties, die geweld niet schuwen, te demonstreren geven studenten een signaal af dat ze enkel protesteren omdat het kabinet te rechts is. Uiteraard beseffen we dat studenten veelal links zijn, maar als er dan een socialistische maatregel komt moeten ze niet gaan roepen dat rechts kut is. Ze moeten het rechtse kabinet juist erop wijzen dat ze een te linkse oplossing aandragen en duidelijk maken dat ze beter op linkse hobby's kunnen bezuinigen. Voorstanders bombarderen studenten enkel tot luie varkens vanwege het idee dat ze zelf hard werken en de maatregelen hen gelukkig niet treft. Nogal hypocriet. Deze voorstanders zouden vast ook juichen als hun salaris gehalveerd wordt na het missen van een deadline of door schuld van een ambtenaar.
Vandaar dat we liever direct ter zake komen. Het kabinet kiest willekeurig een groep mensen, toont niet aan dat die groep de verspillingen heeft gedaan waardoor we nu schulden hebben en bewijst ook niet dat de studenten die zij op de korrel willen nemen extra kosten. Dus moet het onzalige plan om het collegegeld te verhogen worden afgewezen. Al is het maar omdat het verschil tussen 1700 en 4700 euro te extreem is en eveneens niet aantoonbaar noodzakelijk is. Waarom niet 2500 euro? Waarom een langstudeerder niet beletten om meer dan 1 keer het onderwijs te volgen? Wat doet men met het verschijnsel deeltijd? Deeltijd impliceert een bewuste keuze, geen luiheid. Waarom mag een student niet alleen maar tentamens afleggen zonder onderwijs te volgen tegen een lager tarief? Moeten we niet eens gaan praten over grotere hervormingen? Zeker, maar nu moeten we stoppen met socialistisch denken en normaal gaan doen. Bezuinigen? Eerst de miljarden van de ontwikkelingshulp, immigratie en banken. Wie geld wil van studenten, moet daar wel hele goede redenen voor hebben.
Reacties: 2
Pagina's: 1 |
| Reactie door A1824G op 18-12-2010 om 00:45. |
Onder Den Uijl werd de studiemogelijkheid voor kinderen uit het "lagere milieu" (de term toentertijd) gullerwijs vergroot, er verschenen horden op politicologie, andragologie en het aantrekkelijke psychologie (met de beste feest- en sexclub). Dat leverde nauwelijks goede academici op aangezien de meesten moesten afhaken wegens gebrek aan discipline, gebrek aan doorzettingsvermogen of gewoon tekort aan intelligentie. En wie de studie wel haalt en verdorie nog promoveert als een zekere Joost (familienaam moet ik opzoeken) is wel gelukkig maar wat niet veel meer voorstelt dan een schoolopstel. De hoogleraren prezen zelfs de nieuwe generatie promovendi omdat zij zelf toch ook productie moesten leveren.
Dan kwamen de studenten in universitaire commissies waarin zij nota bene het studieprogramma konden mede-vaststellen, een gruwel voor de oudere universitaire krachten. Sommige hoogleraren geraakten in conflict en moesten gefrustreerd werken, de meesten zwegen om behoud van hun baan.
Eerst in de negentiger is zonder conflict heel wat medezeggenschap teruggedraaid en geleidelijk wordt een selectief beleid gevoerd kinderen uit de "middelbare -" en "hogere milieus" aan te trekken.
[b]Dan is mij duidelijk dat een verhoging van de studiekosten door de ouders van dergelijke studenten best opgebracht kunnen worden.[/b]
Bron: Mijn herinnering en Jos Dohmen "Academische Toestanden" (Amsterdam, 1998)
|
| Reactie door Misdefinitie (Mod) op 18-12-2010 om 01:00. |
|
U kunt ook best meer belasting opbrengen dan u nu doet. Vindt u dat werkelijk een geldig argument om willekeurig lasten te verhogen?
|
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|