Mis·de·fi·ni·tie (de ~ (m.), ~s)
1 Politiek correct geformuleerde definitie waarmee men door middel van leugen en bedrog de werkelijke aard van misstanden probeert te verhullen door deze te rechtvaardigen.
- Misdefinitie gaat over misstanden en gedrag van criminelen, radicalen en terroristen.
- Stop de #CancelCultuur! Stelletje moraalnarcisten, u bent geen beter mens als u mensen uitsluit vanwege hun politieke gezindheid.
- De vrijheid van meningsuiting is absoluut! Wat wij mogen schrijven, bepaalt niet de juut!
- Stiekem sollicitanten googelen en ze dan cancelen? Uw naam wordt geregistreerd en doorgegeven!
Gebruikersnaam: Wachtwoord:
# Home # Boek HvA (Uitverkocht) # Registratie # Contact #
Misdefinitie artikelen
Pagina: 19 / 44: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44

502 Hang pedofielen aan hun ballen op!
501 Collegegelddiscussie in de context (2)
500 Asielbeleid continu gefrustreerd
499 Zwartjoekels discrimineren is rete cool (1)
498 Opportuniteit is rechterlijke achterlijkheid (2)
497 Immigratieramp op herhaling
496 Bezuinigingen ProRail sporen niet
495 Meten met slinkse maten
494 Klakkeloze onderwijsplannen
493 Kennis van de politieke correctheid
492 Beloften op lange termijn (2)
491 Alle moslims moeten weg! (1)
490 UvA administratieve puinzooi (1)
489 Het achterlijke moslimcollectief (2)
488 Onze wraak zal komen (9)
487 Multi-level mongolen (2)
486 Rechts waar u zo bang voor was (3)
485 Socialist tot de salontafel
484 Schijn van de bezuiniging (9)
483 Geen ambitie? Sla de politie!

494 # Klakkeloze onderwijsplannen #
Gepost door Misdefinitie op 12-11-2010 om 23:43.
Onderwijs is een van de paradepaardjes die het meest te lijden hebben gehad onder het destructieve socialistische beleid van de afgelopen decennia. Onder het zogenaamde "progressieve" motto van "laten we de ouderwetse degelijkheid vervangen door een smeltkoers aan subjectieve rommel", zijn er een groot aantal veranderingen doorgevoerd die het onderwijs naar de rand van de afgrond hebben gebracht. Leraren verstaan hun vak niet meer, scholen potten hun geld liever op dan het te besteden aan kwalitatief goed onderwijs, incompetente managers snoepen uw belastinggeld op en wie de school verlaat met een diploma mag blij zijn als dat papiertje meer waard is dan het laatste velletje op een wc-rol. Nu er een nieuw kabinet zit, willen politici met goede moed de schade gaan herstellen. Inkoppertjes worden daarbij niet ontzien. Wat in het verleden uitermate slecht bleek, moet vervangen worden. Alle nieuwe hervormingen ten spijt, is het onderwijs niet gebaat bij vage, vluchtige en populistische plannen die veelal ondoordacht zijn.

De slechten onder de goeden.

Kamerlid Ton Elias van de VVD constateert dat het onderwijs bol staat van de slechte leraren. Incapabele idioten die hun vak niet verstaan, maar wel keer op keer de hand boven het hoofd wordt gehouden door de directeur die eveneens niet weet waar hij over praat. Allemaal kennen we wel zo'n leerkracht. U weet wel: zo'n vies oud mannetje dat continu naar de borsten van de meisjes loopt te gluren en van wie u altijd al heeft vermoed dat hij in de pauzes de wc-bril aan de pot laat plakken. Parate kennis is zo goed als nul en proefwerken worden nagekeken op basis van het nog niet ontwikkeld zijn van secundaire geslachtskenmerken. Op het eerste gezicht zou het een logische reactie lijken om te roepen dat zo'n figuur een schop onder zijn hol moet krijgen. Daar zal immers iedereen bij gebaat zijn. Bovendien leidt het verwijderen van dat uitschot ertoe dat juist de goede leerkrachten les kunnen blijven geven. Onderbuikgevoelens moeten echter nooit de leidraad zijn om vergaande beslissingen op te baseren. "Slecht" is een te vaag criterium.

Wat moeten we nu precies onder een slechte leraar verstaan? Gezond verstand zegt hier iets totaal anders dan de praktijk van het onderwijs. Vragen we het op straat, dan blijken mensen een meer klassiek criterium aan te hangen. Een slechte leraar is in die visie in elk geval een leraar die geen sodemieter weet. Of te wel: zijn vak niet verstaat. Met dat standpunt stuiten we op twee problemen. Het kennisniveau van een leraar ligt aan zijn vooropleiding. Onderwijs kent echter een redelijk gestandaardiseerd opleidingsstelsel waardoor we kunnen stellen dat de meeste leraren geacht worden dezelfde soort opleiding te hebben doorlopen. Leerkrachten in het basisonderwijs hebben doorgaans de pabo afgerond en van leraren in het voortgezet onderwijs wordt verwacht dat ze een 1e of 2e graads bevoegdheid hebben gehaald. Om een diploma te halen, moeten de leerkrachten de stof in voldoende mate beheersen. Selecteren op kennis wordt derhalve een onmogelijke zaak. De leraar zal zich kunnen beroepen op het feit dat hij zijn diploma heeft gehaald.

Een ander probleem is het idee dat als een slechte leraar een gebrek aan kennis heeft, een goede leraar in elk geval wel beschikt over voldoende kennis. Een doctorandus met een flink deel aan wiskunde in zijn opleiding heeft op een hoger niveau kennis dan iemand met een 2e graads opleiding tot leraar wat in feite een hbo-opleiding is. Voor de onderwijspraktijk gaat die vlieger niet op. Juridisch gezien is een leraar pas een leraar die bekwaam voor de klas kan staan als hij bevoegd is. Aan de bevoegdheidseis kan enkel voldaan worden als er een speciale opleiding wordt behaald. Doorgaans is dat hooguit hbo-niveau. We zitten in Nederland dus met de bizarre situatie dat als we stellen dat een goede leraar tenminste veel kennis bezit, daar in de praktijk niet voor gezorgd kan worden omdat de praktijk niet de kennis centraal stelt, maar het feit of iemand precies een bepaald diploma heeft. Hoogopgeleide doctorandi, doctoren en professoren hebben de meeste kennis in huis, maar zijn volgens de wet onbevoegd en derhalve onbekwaam.

De omgekeerde wereld dus, want de 2e graads leraar die nauwelijks zijn hbo kon voltooien is volgens die regeling wel weer prima geschikt voor het onderwijs. Zo komen we nooit van incompetente imbecielen af. Gezag is een tweede criterium waarop een slechte leraar van een goede te onderscheiden is. Deskundigen gaan er vanuit dat een slechte leraar geen gezag heeft over zijn klas. Tegenwoordig hebben we echter te maken met een discussiecultuur in scholen. Leerlingen luisteren niet meer naar de leraar, maar de leraar moet de leerling zogenaamd motiveren om iets te doen. Klassen worden daardoor onrustig en lawaaierig, want ze weten dat ze toch wel mogen discussiëren over de vraag of ze nu wel of niet iets voor school moeten doen. Zelfs elk woord, elke beweging of het functioneren van de leraar kan ter discussie gesteld worden door snotneuzen die nog nat achter de oren zijn. De oplossing? Lerarenopleidingen bestaan voornamelijk uit maniertjes om niet levend gevild te worden in de klas in plaats van uit kennis en vaardigheden.

Bent u wel eens op een lerarenopleiding geweest? Zelfs bij die eenjarige opleidingen waarmee u 1e graads leraar kunt worden na een universitaire opleiding? Dan heeft u vast meegekregen dat u er niet leert lesgeven, maar leert overleven. Psychologie van de koude kak, manipulatieve beelden van leraren met kennis die dachten te kunnen lesgeven maar compleet worden weggepest, werkstukjes maken om het de kinderen naar de zin te maken en nutteloze projecten waarmee het kleine gespuis zich niet hoeft te vervelen. Zodoende is het beeld ontstaan dat een goede leraar enkel een goede leraar is als hij een lerarenopleiding heeft gevolgd. Anders mist hij namelijk de pedagogische shit om die agressieve ADHD knaagdiertjes van hun lijf te houden. Aangezien zijn opleiding vol zit met die onzin, weet hij geen sodemieter, maar dat is sinds het competentiegericht leren geen eis meer. Slechte leraren die voor het gezonde verstand niet deugen, worden zo door de schoolpraktijk als goede leraren gezien.

Feitelijk ligt het probleem dus niet bij wat scholen een slechte leraar zouden noemen, maar bij het slechte systeem dat wetgever, scholen, managers en onderwijskundigen zelf over zich hebben afgeroepen. Zou het schoolsysteem weer ingericht worden om kinderen kennis en vaardigheden bij te brengen in een veilige, vertrouwde omgeving waar ijzeren discipline en stalen tucht heerst, dan hoeven scholen niet meer gebruik te maken van deze misdefinitie van wat een slechte leraar is. De slechte leraar is dan weer de leraar wiens opleiding enkel bestond uit domme verslagen, lullen over competenties en een gebrek aan kennis. De goede leraar zou weer iemand kunnen zijn met een hoge vakopleiding zodat hij zijn vak verstaat. Met een omgeving waarin discipline een rol speelt hoeft hij geen zachte pedagogische meuk te leren om te overleven en kan in feite elke hoogopgeleide een baan voor de klas krijgen. Breng de ouderwetse discipline en tucht weer terug en het probleem van de slechte leraar lost zich vanzelf op.

Elias kiest helaas voor de benadering waarin het concept "slechte leraar" slechts een subjectief oordeel is. De uitvoering van zijn wens is nog dramatischer. Zijn oplossing is dat schoolleiders functioneringsgesprekken moeten gaan voeren. Voorbeelden waarin dit leidt tot willekeur kennen we allemaal. Leerlingen krijgen slechte cijfers, vinden de leraar een klootzak, kankeren bij de teamleider, bedreigen de rector en de rector stuurt uit angst zijn beste leraar de laan uit. Leraar heeft een andere seksuele geaardheid, andere huidskleur of erger, een andere politieke voorkeur. De rector geeft een nieuwe wending aan het begrip discriminatie en ontslaat de leraar. Daarvoor in de plaats neemt hij een onbekende man aan met een lager niveau zonder reputatie op het internet. Later blijkt deze man een incapabele pedo te zijn die wiskundig aftrekken tot een vorm van naastenliefde heeft gemaakt. Kennisniveau moet weer leidend worden. Geen subjectief geleuter, discriminatie of andere technieken om misstanden te verbergen.

Kop boven het maaiveld.

De VVD is blijkbaar goed op dreef en stelt bij monde van Kamerlid Anne-Wil Lucas dat uitblinken in uitmuntende prestaties weer mag. Altijd leuk om te horen. Mevrouw hekelt de zesjescultuur en wil daar iets aan doen. Net als met het idee om slechte leraren te ontslaan, lijkt een plan om de prestaties op te krikken op het eerste gezicht prachtig. Iedereen wil immers dat slechte leraren verdwijnen en presteren weer de norm wordt. Afgezien van de luie domme parasieten die enkel naar Nederland komen voor gratis diploma's, uitkeringen en ander leuk spul. Duiken we verder in het idee, dan komen we een aantal bezwaren tegen. Afgeven op wat ze noemen de "zesjescultuur" is het eerste kritiekpunt op het nieuw voorgestelde systeem. Men stelt dat een cultuur waarin studenten enkel zessen willen halen om voldoende te staan desastreus is om te kunnen presteren en hooguit middelmatigheid creëert. Aangezien het niet lukt om instellingen in het hoger onderwijs hoger te laten scoren, moeten er zogenaamde topuniversiteiten komen.

Het idee is dat hogescholen en universiteiten beoordeeld worden op basis van dit middelmatigheidscriterium. Instellingen wiens studenten veel zesjes halen, moeten minder geld krijgen dan universiteiten waar de prestaties veel hoger liggen. Wie kan daar nou bezwaar tegen hebben, zult u denken. Wel, het cruciale punt is dat een term als "prestatie" niet correct gedefinieerd is en bovendien niet af te leiden is uit het halen van hoge cijfers. Examens en tentamens zijn namelijk niet gestandaardiseerd en instellingen hebben de vrijheid om hun eigen eisen te bepalen. U zult begrijpen wat er gebeurt als cijfers gaan bepalen of universiteiten straks nog geld krijgen. Dan hebben we straks allemaal een diploma met daarop "Cum laude" bij ons pak Brinta. Nee beste mensen, we zullen eerst eens de term "prestatie" duidelijk moeten hebben. Prestatie is niet het cijfer dat de student haalt bij zijn studie. Prestatie is de mate waarin een student na zijn studie in staat is het beroep uit te oefenen.

De student volgt zijn opleiding immers niet om later nog van zijn zesjes te genieten, maar om daarna een groot deel van zijn leven als professional aan de slag te gaan. Instellingen die met veel poespas, trucjes en fraude studenten aan een diploma helpen verrichten geen prestatie. Waar het echt om gaat is of de student na zijn studie zoveel geleerd heeft dat hij zijn vak verstaat. Daarom is onze opvatting dat er met het halen van een 6 in beginsel niks mis is. Mits die fucking 6 niet staat voor een minimale prestatie, maar echt staat voor het beheersen van de stof. Een chirurg met allemaal zessen op zijn diploma moet net zo goed kunnen opereren als een chirurg met allemaal negens. De opleiding zal zo ingericht moeten zijn dat laatst genoemde prestatie extra handig is, maar niet cruciaal voor het beroep. Een jurist die allemaal zessen haalde, moet als advocaat net zo goed zaken kunnen winnen. De voldoende van een 6 moet weer gaan staan voor het beheersen van de stof. Een hoger cijfer mag daarvoor geen noodzakelijke voorwaarde zijn.

Waarom niet gewoon de zesjesscholen scheiden van de topuniversiteiten? Omdat het verschil tussen een 6 en elk hoger cijfer hooguit een academische prestatie hoort te zijn en geen afbreuk mag doen aan de professionaliteit van de beroepsbeoefenaar. Het Nederlandse onderwijs stond onder het oude systeem van voor de bachelor-masterstructuur juist internationaal hoog aangeschreven omdat alle universiteiten een gelijkwaardig hoog niveau afleverden waarbij de professionals die zich doctorandus, ingenieur of meester in de rechten mochten noemen overal ter wereld aan het werk konden gaan. Men wist dat als iemand een diploma had uit Nederland, het altijd goed zat. Of dat nu in Amsterdam of in Leiden werd behaald. Het verschil tussen een 6 en een 9 ging niet over vakbekwaamheid, maar over een extra academische prestatie die geen significante invloed mocht hebben op het functioneren van de professional. Gaan we het Amerikaanse systeem achterna, dan krijgen we diploma-inflatie op basis van een vertekend beeld.

Ga maar na wat er gebeurt als we topuniversiteiten gaan creëren. Allemaal worden we Master of Science, maar het gaat opeens uitmaken bij welke instelling u bent afgestudeerd. In Amerika is alles na de domme school "university", dus wie tegen ons zegt dat hij "university" gedaan heeft kan zowel op havo-, hbo- of wo-niveau gefunctioneerd hebben. Werkgevers kennen natuurlijk niet elke instelling en zullen op zeker spelen door enkel veel waarde aan diploma's toe te kennen van beroemde universiteiten. Want uw 6 is dan middelmatigheid en een 9 daar getuigt van excellentie. Terwijl u voor die 6 misschien veel meer heeft moeten leren dan zij voor die 9, maar wie kan dat allemaal controleren? Niemand. Voorts krijgen we ongelijkheid, want we kunnen niet allemaal naar de topuniversiteit. Duizenden studenten moeten elk jaar veel geld betalen voor een opleiding die later veel minder waard zal zijn. Toveren met cijfers zorgt enkel voor verwarring en diploma-inflatie. Het antwoord op een slechte universiteit is geen topuniversiteit.

Blokkeer toegang tot kennis niet.

Hebben we het over de kenniseconomie van Nederland, dan gaat het ongetwijfeld over een economie die het moet hebben van de kennis die we de komende generatie kunnen bijbrengen. Leren we hen niks, dan kunnen ze ook niks en zullen we onze positie verliezen. Kennis kunnen leerlingen en studenten opdoen op scholen en universiteiten. Binnen het hoger onderwijs speelt het probleem dat het bekostigen van opleidingen op hogescholen en universiteiten de overheid veel geld kost. Wat zegt de VVD? "Geen probleem, we knijpen studenten lekker af en gaan het schoolgeld verhogen voor studenten die lang studeren." Ook hier lijkt de eerste gedachte te zijn dat het een prima voorstel is. Het is immers crisis geweest en iedereen moet inleveren. Dus waarom de studenten niet. Wat ons betreft een zeer slechte opvatting. Eerst en vooral is het een feit dat er andere zaken zijn die echt weg kunnen. Bezuinigen doen ze maar eerst op immigratie, ontwikkelingshulp, Europa en de 100 miljard die links aan de banken heeft gegeven geleend.

Studenten die langer over hun studie doen worden middels een voornemen in het regeerakkoord van kabinet Rutte-Verhagen gigantisch in hun reet genaaid. Wie onder de nieuwe plannen namelijk langer dan 1 jaar studievertraging oploopt zal elk jaar 3000 euro extra collegegeld moeten dokken. De universiteit krijgt eveneens een boete van 3000 euro waardoor zij er wel voor zullen zorgen dat u überhaupt niet lang meer op de universiteit zal kunnen blijven. Voorstanders van de regeling zullen aanvoeren dat studenten maar moeten opschieten met studeren en het hun eigen schuld is als ze gekort worden. Nader beschouwd is deze regeling te achterlijk voor woorden. Het is namelijk een zinloze regeling die enkel bedoeld is als een verkapte collegegeldverhoging. Besparen doet het in beginsel niks. Een student die langer over zijn studie doet, maakt gemiddeld even veel gebruik van de faciliteiten. Studenten die 8 jaar over hun studie doen, gaan niet 2 keer zo vaak naar college, tentamens of computerzalen dan degenen die in 4 jaar klaar zijn.

De kosten voor de universiteit nemen niet evenredig toe met de studieduur. Dat de overheid ervoor gekozen heeft om per inschrijvingsjaar af te rekenen en daarbij een groot deel aan te vullen is een eigen keuze en niet relevant voor studenten. De student kan immers ook deeltijd studeren en dan doet hij er ook twee keer zo lang over. Studenten die minder kosten, bijvoorbeeld omdat ze nooit komen opdagen, enkel tentamens afleggen of nooit in een computerzaal zitten krijgen hun geld ook niet terug. Bovendien is deze achterlijke regeling onuitvoerbaar omdat, zoals uit vele eerdere artikelen gebleken is, studievertraging meestal veroorzaakt wordt door incompetente imbecielen op de universiteit zelf. Inschrijvingen die maanden duren, de harde knip, studieadviseurs die vertragen en fouten van de administratie. Tot slot beperkt het ernstig de keuzevrijheid van studenten die ernaast moeten werken. Rutte, kap met deze idioterie en doe iets waar het onderwijs echt iets aan heeft.

Overwegingen.

Puinruimen in het onderwijs na tientallen jaren mislukt socialistische beleid is bepaald geen sinecure. Zowel in het voortgezet onderwijs als het hoger onderwijs zijn de onderwijsstelsels en systemen door en door verrot geraakt waardoor we opgescheept zitten met mensen die hun vak niet verstaan en vuile bureaucratische mierenneukerij. Met als gevolg dat studenten afstuderen zonder over de vereiste bekwaamheid te beschikken. Logischerwijs is het erg begrijpelijk dat de politiek niet weet waar ze met opruimen moeten beginnen. De verleiding is dan heel groot om snel met een plannetje te komen dat voor de hand ligt en waar veel draagvlak voor te krijgen is. Roep dat slechte leraren moeten oprotten en heel Nederland roept met u mee. Maak duidelijk dat een zesjescultuur een uiting van middelmatigheid is en mensen willen het systeem net zo inrichten als in de VS. Zulke lapmiddelen gaan helaas niet werken. Grondige onderwijshervormingen zijn nodig om de boel op de rails te krijgen, maar niet op deze manier.

Rot even gauw op met die discriminerende functioneringsgesprekken om leraren te ontslaan. Zorg liever voor goede leraren. Schaf de 1e en 2e graads lerarenopleiding af die enkel bedoeld is om overlevingstrucjes te leren en neem gewoon hoogopgeleiden op het vakgebied in dienst. Behalve dat zij vaak meer kennis hebben, zijn ze ook meer in aantal. Hiermee is het lerarentekort meteen opgelost. Breng vervolgens de ouderwetse degelijke onderwijsstructuur weer terug met discipline en tucht. Gezag is dan geen probleem meer en leraren kunnen weer lesgeven in plaats van de softe amateurpsycholoog uit te hangen. Om te voorkomen dat er slechte leraren komen, moet het hoger onderwijs weer kwaliteit gaan leveren. Ga prestatie niet aflezen op het subjectieve cijfer dat docenten van specifieke universiteiten geven, maar zorg voor concrete doelstellingen zodat een 6 het vak beheersen impliceert. Aparte topuniversiteiten zijn dan niet nodig, diploma-inflatie doet zich niet meer voor en iedereen met een diploma is vakbekwaam.

Breng de oude doctorandus weer terug en schrap de bachelor-masterstructuur. Geef studenten weer de mogelijkheid om keuzes te maken. Weg met die harde knip die bedoeld is om kunstmatig van 1 opleiding 2 delen te maken zodat het collegegeld omhoog kan. Na een algemene propedeuse moet het niveau elk jaar omhoog gaan. Volgordeverplichtingen die voorschrijven dat bepaalde vakken eerst moeten zijn afgelegd moeten verdwijnen. In de BaMa-structuur is dat enkel bedoeld om te verhullen dat er geen stijgende moeilijkheidsgraad meer bestaat en alle vakken in de bachelor even makkelijk dan wel moeilijk zijn. Om nog maar te zwijgen van masters die makkelijker zijn dan de bachelor. Invulling van de tijd is zaak van de student. Wie 8 jaar wil studeren, moet dat kunnen. Bij gelijkblijvende faciliteiten uiteraard, want de studiefinanciering wordt uiteraard niet verdubbeld. Onzinnige regels moeten snel verdwijnen. Worden de juiste veranderingen doorgevoerd, dan hebben we vrije keuze, goede universiteiten en aansluitend goede leraren.
Reacties: 0
Pagina's: 1

Reactie toevoegen
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
 Houd het hier netjes. Hartelijk dank.

Misdefinitie
Copyright (c) 2004-2024.

C:\>Misdefinitie\type info.txt
Contact opnemen kan via een e-mail naar info apending misdefinitie.nl.