Mis·de·fi·ni·tie (de ~ (m.), ~s)
1 Politiek correct geformuleerde definitie waarmee men door middel van leugen en bedrog de werkelijke aard van misstanden probeert te verhullen door deze te rechtvaardigen.
- Misdefinitie gaat over misstanden en gedrag van criminelen, radicalen en terroristen.
- Stop de #CancelCultuur! Stelletje moraalnarcisten, u bent geen beter mens als u mensen uitsluit vanwege hun politieke gezindheid.
- De vrijheid van meningsuiting is absoluut! Wat wij mogen schrijven, bepaalt niet de juut!
- Stiekem sollicitanten googelen en ze dan cancelen? Uw naam wordt geregistreerd en doorgegeven!
Gebruikersnaam: Wachtwoord:
# Home # Boek HvA (Uitverkocht) # Registratie # Contact #
Misdefinitie artikelen
Pagina: 19 / 44: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44

502 Hang pedofielen aan hun ballen op!
501 Collegegelddiscussie in de context (2)
500 Asielbeleid continu gefrustreerd
499 Zwartjoekels discrimineren is rete cool (1)
498 Opportuniteit is rechterlijke achterlijkheid (2)
497 Immigratieramp op herhaling
496 Bezuinigingen ProRail sporen niet
495 Meten met slinkse maten
494 Klakkeloze onderwijsplannen
493 Kennis van de politieke correctheid
492 Beloften op lange termijn (2)
491 Alle moslims moeten weg! (1)
490 UvA administratieve puinzooi (1)
489 Het achterlijke moslimcollectief (2)
488 Onze wraak zal komen (9)
487 Multi-level mongolen (2)
486 Rechts waar u zo bang voor was (3)
485 Socialist tot de salontafel
484 Schijn van de bezuiniging (9)
483 Geen ambitie? Sla de politie!

490 # UvA administratieve puinzooi #
Gepost door Misdefinitie op 23-10-2010 om 23:42.
Van grote organisaties zoals hogescholen en universiteiten mag u zeker enige mate van professionaliteit verwachten. Aangezien zij geacht worden een enorme bijdrage te leveren aan de kenniseconomie waarvan Nederland afhankelijk is, zijn zij verantwoordelijk voor de kwaliteit van het onderwijs en moeten ze ervoor zorgen dat al het administratieve werk keurig in orde is. Recent werd bekend waar wij al 6 jaar over schrijven. Slechte studenten die anders nooit het niveau zouden halen worden middels fraude aan een diploma geholpen. Inmiddels loopt de situatie zo uit de hand dat de inspectie zijn onderzoeken aan het intensiveren is. Een moeilijk woord voor eindelijk eens beter hun best doen om de ware stand van zaken naar boven te halen. Aanverwant aan het probleem van de fraude met diploma's en aantallen studenten is het gerotzooi met de administratie om zaken te kunnen verbergen die het daglicht niet verdragen. Bij de UvA heerst al jaren een administratieve puinzooi die studenten die zich willen inschrijven tot wanhoop drijven.

Klachten over inschrijvingen.

Fraude met diploma's aantonen en het achterliggende constructiesysteem blootleggen is zeer ingewikkeld. Jaren geleden hebben we daar een volledig boek over volgeschreven. Het aankaarten van discriminatie van anderen heeft ons recent in het gerechtshof een boete opgeleverd door zielige figuren die zich op hun pik getrapt voelden. Intimidatie en seksuele toespelingen worden niet geloofd als de aantijgingen komen van mensen die door de daders kapot zijn gemaakt en zijn belasterd op het internet. Kunnen en willen begrijpen waar het allemaal om gaat is veel te moeilijk voor de doorsnee lezer. Deze keer gaan we het hebben over het inschrijven bij universiteiten. In het bijzonder bij de Universiteit van Amsterdam. Op zich betreft het hier een handeling die zo triviaal is, dat we ons erover hebben verbaasd dat we genoeg hebben kunnen onderzoeken om er een heel artikel aan te wijden. Inschrijven voor een studie zou een doodeenvoudige handeling moeten zijn die universiteiten routinematig kunnen uitvoeren.

Misdefinitie werd al tijdenlang getipt door studenten van allerlei opleidingen dat zij door een ware hel gaan in een poging zich in te schrijven voor een opleiding aan de UvA. Nu weten we ook wel dat grote instellingen vervelende bureaucratische instellingen zijn waarin duizenden ambtenaren zich hebben voorgenomen 's morgens niet uit het raam te kijken omdat ze anders 's middags niks meer te doen hebben. Feit is daarom dat het inschrijven altijd veel langer duurt dan wat wij een redelijke termijn vinden. Hoeveel studenten hebben ze nu helemaal? Zo'n slordige 20.000? Met een deugdelijk systeem is het inschrijven van dat aantal studenten een peulenschil. Wij zouden het sneller en beter kunnen regelen. De universiteit doet er gemiddeld een paar weken over. De klachten gaan echter over een veel te lange termijn in combinatie met andere problemen zoals de invoering van de harde knip. Studenten klagen dat zij in het nauw gedreven worden door ellenlange bureaucratische procedures waar gaan einde aan komt.

Eerst moeten we even uitleggen waar het bij de harde knip tegenwoordig om draait. Vroeger, in opa's tijd, was een opleiding gewoon een opleiding. Men studeerde Informatica, Psychologie, Rechten of een van die andere kansloze opleidingen. Opleidingen duurden 4 of 5 jaar en wie alle vakken haalde werd doctorandus, ingenieur of meester in de rechten. Vanuit Europa werd echter de bachelor-masterstructuur (BaMa) opgedrongen. Binnen dit systeem worden opleidingen in tweeën geknipt in een bachelor van 3 jaar en een master van 1 of 2 jaar. Met als gevolg dat er in het vervolg sprake is van twee opleidingen. Voor veel studenten horen deze twee delen bij elkaar. Zij willen na het bachelordeel het masterdeel gaan volgen, maar omdat het nu formeel twee opleidingen zijn, kent het inschrijven voor de master een vroegere deadline. Zelfs zo vroeg dat veel studenten hun bachelor nog niet af hebben. Universiteiten hebben het probleem verergerd met de harde knip: de bachelor moet volledig afgerond zijn voordat met een master mag worden begonnen.

Goede raad is goud waard.

De klachten die we binnenkrijgen roepen bij ons twee vragen op. Klopt het inderdaad dat de administratie zo'n bende is dat inschrijvingen onnodig worden vertraagd en is de harde knip slechts een bureaucratische regel of heeft het ook nog een praktisch nut? Om daar enigszins een goed beeld bij te krijgen, is het noodzakelijk om het in de praktijk te gaan onderzoeken. Onze nulmeting is de oude situatie waarin het probleem niet bestond. De oude ongedeelde opleidingen vereisten slechts 1 inschrijving aan het begin van de opleiding. Thans hebben we, om hetzelfde effect te bereiken, twee inschrijvingen nodig. Dus stellen we het systeem op de proef. Onder het oude systeem maakte het afgezien van een aantal voorkenniseisen niet uit of een student eerst vakken uit een later jaar volgde. Met de harde knip kan dat niet meer. Officieel wil men voorkomen dat de bachelor nooit afgerond wordt. Voor dit onderzoek bootsen we de oude situatie na. We doen twee inschrijvingen en tonen de onzin van het nieuwe systeem aan.

Concreet houdt dit in dat we ons bij de Faculteit der Rechtsgeleerdheid van de Universiteit van Amsterdam gaan inschrijven voor een bachelor en een master. Een student, twee opleidingen. Jaren geleden deden we in "De misdefinitie van de HvA" hetzelfde, maar dan voor twee totaal verschillende opleidingen op twee verschillende instellingen. Uiteraard doen we net alsof we domme studenten zijn die niks van het systeem afweten en gewoon braaf doen wat de deskundigen ons opdragen. Gelukkig heeft de UvA het "Service & Informatiecentrum". De plek waar vragen gesteld kunnen worden over inschrijvingen. Studenten die daar binnenkomen, worden geacht bij de portier een nummertje te trekken. Vervolgens komen ze in een ruimte met balies die u zeker kent uit bijvoorbeeld een gemeentehuis. Een voor een worden de studenten met een bureaucratisch belletje naar de balie geroepen. "Inschrijven voor twee opleidingen? Hoe moet dat eigenlijk?" Wie ons boek kent weet hun standaard antwoord: "Dat kan niet meneer."

Goed, na deze kennismaking gaat de tijd om twee inschrijvingen in orde te maken medio juni 2010 in. Een uitgebreide conversatie bleek nodig om het misverstand uit de weg te ruimen. De beste man kreeg wel veel verzoeken voor 2 inschrijvingen voor 2 totaal verschillende bachelors, maar nooit voor een bachelor en een master van, in principe, dezelfde opleiding. De harde knip zat er goed in. Wie de bachelor nog niet heeft afgerond, kan zich niet inschrijven voor de master en wie het wel heeft afgerond, zal zich er niet meer voor inschrijven. Tenzij er sprake is van een uitzondering en die was er. Onze onderzoeker kon namelijk via een zogenaamd schakelprogramma toegang krijgen tot de master. Dat is een bijscholingsprogramma dat gevolgd kan worden na het afronden van een andere opleiding en dat toegang geeft tot de master. Zodoende waren de twee inschrijven gerechtvaardigd en kon het wel. Besef dat voordat we op onderzoek uitgaan, alle scenario's allang uitgedacht waren. Met alles hebben we rekening gehouden.

Ruim een half uur hebben we gewacht om iemand te spreken te krijgen. Opschieten en snel een beetje. De baliemedewerker gaf eerlijk toe dat het systeem moeite heeft met twee opleidingen voor een student. Ongeacht de ingewikkeldheid van de situatie. Hij raadde ons aan om eerst een inschrijving te doen voor de master. Dat zou binnen een paar weekjes geregeld zijn. Daarna kan de inschrijving voor de bachelor geschieden. Mits dit gebeurt voor het begin van het academische studiejaar in september. Zo gezegd, zo gedaan. Twijfelen aan deskundigheid doen we nooit. Eenmaal in de materie gedoken, vonden we de eerste aanwijzing dat het systeem niet deugt. Officieel duurt een studiejaar tot 31 augustus. Veel opleidingen bieden nog tentamens aan in augustus en veel studenten moeten hun scriptie nog afmaken in die maand. Toch wordt van de studenten verwacht dat ze zich voor 1 mei reeds aanmelden. Erg fraai hoor. Met de harde knip studenten beletten alvast de master te volgen en dan de deadlines onmogelijk neerzetten.

Onze master had gelukkig een deadline van 1 juli. Eerst verwachten ze dat we een intakeformulier invullen. Behaalde diploma's en motivatie. Dat soort meuk. Uiteraard waren we ruim op tijd met insturen. Begin juli togen we weer naar de studentenbalie in het servicecentrum. Ons was namelijk ter ore gekomen dat het erg druk zou worden en inschrijvingen helemaal niet zo lang kunnen wachten. Hoe zit het nu met dat advies om eerst voor de master in te schrijven en later voor de bachelor? Bonnetje getrokken, weer een half uur gewacht en toen kregen we antwoord. "Bullshit, gewoon inschrijven," werd er gezegd. Prima, wie zijn wij om aan hun deskundigheid te twijfelen. Inschrijven kan tegenwoordig via een "prachtig" programma op internet dat ze Studielink noemen. Even inloggen en onze tweede inschrijving was geregeld. Op 7 juli kregen we bericht dat de intake voor de masteropleiding was ontvangen. De twee inschrijvingen waren ingediend. Nu zou alles in orde komen. Toch?

Dezelfde dag nog gingen we naar de studentenbalie. Ruim een half uur gewacht en weer kregen we iemand anders te spreken. Nee, het was niet goed. De masterinschrijving is correct, maar de bachelorinschrijving niet. "Het was namelijk een inschrijving als eerstejaars en wie een master volgt, is geen eerstejaars meer," betoogde de baliemedewerker. Of we de inschrijving voor de bachelor terug willen trekken en aan de onderwijsbalie van de faculteit willen vragen hoe een tweedejaars inschrijving gedaan moet worden. Ook goed, dus we trokken via Studielink de inschrijving terug. Wie zijn wij om aan de deskundigheid van de professionals te twijfelen niet waar? Even een mail sturen naar de onderwijsbalie van de faculteit. Hoe gaat dat nu zo'n hogerejaars inschrijving? De onderwijsbalie vond het blijkbaar belachelijk en stelde dat we gewoon een bachelorinschrijving als eerstejaars moeten doen. Blijkbaar zijn de deskundigen het onderling niet eens en worden we van de wal in de sloot geholpen.

Wederom deden we een inschrijfverzoek in Studielink die lekker vol begint te raken. Pas op 17 juli krijgen we bericht dat ons verzoek voor de inschrijving van de bachelor is ontvangen. De inschrijving voor de master was al die tijd reeds ontvangen, maar er gebeurt zo weinig mee. Hoe kan dat? Weer was er een gang naar de studentenbalie nodig. Nummertje getrokken en ditmaal ruim een uur gewacht. "Tja," zegt de baliemedewerker die we te spreken krijgen. "Het systeem doet een beetje moeilijk met het inschrijven voor twee opleidingen. Daar hebben meer studenten last van." Goh, zou het? Verdomme, los het eens snel op. Alsof het voor het eerst is dat studenten zich voor meerdere opleidingen inschrijven. "U zult moeten wachten. Het komt vanzelf in orde." Leuk hoor, we zijn inmiddels al een maand bezig. Niks aan te doen, vond de baliemedewerker en we stonden binnen een paar minuten alweer buiten. Onzekerheid over de inschrijving is ondanks geavanceerde software eerder regel dan uitzondering.

Begin augustus begon de maat vol te raken. Weer naar de studentenbalie, weer een nummertje getrokken en 70 minuten gewacht. Hoe zit het nu? Waarom duurt het zo lang om 2 doodgewone inschrijvingen te verwerken? De baliemedewerker ging de inschrijvingen na. "O, u heeft al collegegeld betaald?" Natuurlijk lulhannes, dat is reeds met de inschrijving begin juli al gebeurd. Het zou niet eerlijk zijn om de administratie af te zeiken als we zelf fout zouden zitten. "Nou," zei de baliemedewerker, "als u voor de bachelorinschrijving nou gewoon een herinschrijving had gedaan van het schakelprogramma, dan ging het sneller." Hoezo dat? Een schakelprogramma is geen reguliere inschrijving en slechts bedoeld om later in te stromen in een master. We willen gewoon een normale bachelorinschrijving en een normale masterinschrijving. Hoe moeilijk kan zoiets zijn voor een universiteit die dit duizenden keren heeft gedaan? Aangeraden werd om de masterinschrijving te laten staan en een herinschrijving te doen voor het schakelprogramma.

Later zou die herinschrijving eenvoudig veranderd kunnen worden. Dus trokken we op Studielink voor de zoveelste keer de bachelorinschrijving terug en deden een herinschrijving voor het schakelprogramma die nog in het systeem stond van vorig jaar. Uiteindelijk kregen we op 13 augustus bericht dat de betaling eindelijk was doorgekomen na ruim 5 (!) weken. Vijf dagen later trok de onderwijsbalie van de opleiding zelf aan de bel en stuurde ons een mail dat er nogal wat dingetjes fout zijn gedaan. Zo zou de Centrale studentenadministratie van de UvA herinneringsbrieven hebben gestuurd aan veel studenten omtrent nog niet voltooide inschrijvingen. De onderwijsbalie raadde studenten, die een brief kregen waarin ze nog diploma's of verklaringen moesten opsturen, aan deze brief gewoon te negeren. Zij zouden alles in orde maken en de toelatingsverklaringen voor de masteropleidingen opsturen. Geweldig, een onderwijsbalie van een opleiding die in feite stelt dat de Centrale studentenadministratie van de UvA niet deugt.

Tussendoor kwam het eindelijk goed met de eerste masterinschrijving. Helaas bleef de tweede inschrijving een mysterie. Die kwam er maar niet door. Medio augustus brachten we weer een bezoek aan de studentenbalie. Nummertje getrokken en ruim anderhalf uur aan onze zak kunnen krabben in de wachtruimte. Waarom duurt het zo lang? "Ja, het zit zo, het systeem is een erg slecht systeem. Had u slechts 1 opleiding, dan was het zo in orde." Wat is dan het probleem? "Ik zie hier dat het collegegeld nog niet gekoppeld is aan de tweede opleiding. Daar zult u op moeten wachten." Een week later kwamen we weer terug. Nummertje getrokken, anderhalf uur gewacht en weer hetzelfde verhaal. Niks aan te doen. Gewoon afwachten. Op 23 augustus waren we het zat en zaten we voor de zoveelste keer bij de studentenbalie te wachten. De wachttijd bedroeg bijna 2 uur (!). Te achterlijk voor woorden. "Nou meneer, die schakelinschrijving is niet zo verstandig. U wilt toch niet als eerstejaars behandeld worden? Dat moet weg."

Vooruit maar, waarom zouden we ook twijfelen aan de deskundigheid van de professionals? Ze zeggen allemaal iets anders. Plotseling viel het oog van onze onderzoeker op plannen van de regering en universiteiten om het collegegeld te veranderen. Het volgen van tweede studies moet duurder worden. Volgt u een tweede master, dan bent u al helemaal de klos. Wel voelt de UvA zich geroepen om overgangsregelingen te maken voor zittende studenten die al eerder begonnen waren met een studie. Concreet betekent dit dat als we ons met een schakelprogramma inschrijven en dat later willen veranderen, de UvA dit ziet als een nieuwe opleiding die later begonnen is. Dat betekent weer dat we het jaar daarop niet meer gebruik zouden kunnen maken van de overgangsregeling en een dubbel collegegeld verschuldigd zijn. Godverdomme, dat is ons niet verteld! Hoeveel studenten zouden hiermee genaaid worden? Aan ons werd verteld de inschrijving weer in te trekken en ditmaal een inschrijving te doen als hogerejaars. Studielink kan dat wel.

Zeker, Studielink kan dat wel. Helaas is een inschrijving als hogerejaars een vrij technische manier van inschrijven. Meestal bedoeld als optie voor studenten die veel vrijstellingen krijgen en daardoor in een hoger jaar beginnen. Vroeger, onder het oude systeem, was dat namelijk relevant. Toen hadden opleidingen een eerste jaar dat men propedeuse noemde. Eenmaal de propedeuse behaald, kwam men in de doctoraalfase. De universiteit wilde graag weten wie in welke fase zat. Tegenwoordig zijn de 3 jaren in de bachelor bij veel opleidingen gelijkwaardig. Toch kan het ook in het nieuwe systeem relevant zijn om als hogerejaars ingeschreven te staan. Studieprogramma's wijzigen nogal en als u reeds begonnen was aan een programma, dan wilt u dat programma ook afmaken met de toenmalige eisen. De hogerejaars inschrijving is dan te gebruiken als een bewijs dat u een ouder programma mag afmaken. Voor zo'n inschrijving is echter wel toestemming nodig van de examencommissie en die besteedt dat uit aan een studieadviseur.

De studentenbalie verwees ons derhalve door naar een studieadviseur van de opleiding Rechtsgeleerdheid. Leuk hoor, door al het lange wachten waren de studieadviseurs weg en de onderwijsbalie inmiddels gesloten. Konden we twee dagen later pas terugkomen om het probleem voor te leggen. Studielink gaf de melding dat er gewacht werd op een verzoek voor de hogerejaars inschrijving en vond dat de toelaatbaarheid nog niet bepaald was. Achterlijk natuurlijk, want wie ingeschreven staat voor de master heeft logischerwijs ook toegang tot de bachelor. Hoe zit dat nu? We komen 2 dagen later terug om met een studieadviseur te overleggen die net inloopspreekuur had. We troffen een wachtkamer en moesten een half uur wachten. Eenmaal binnen legden we het probleem uit. We willen 2 inschrijvingen. Zo simpel is dat. Daadkracht ontbrak echter bij de studieadviseur die meteen adviseerde het niet te doen. Wel, steek dat advies maar waar de zon niet schijnt. We hebben er recht op, het kan, dus opschieten.

We vertellen de studieadviseur dat we van de examencommissie een verklaring willen zodat we een bachelorinschrijving als hogerejaars kunnen krijgen zoals de studentenadministratie geadviseerd heeft. De studieadviseur trok een bedenkelijk gezicht en zei: "Ik weet echt niet wat ik nu moet doen." Wat dacht u van oprotten en een ander de kans geven? Verklaringen voor dergelijke inschrijvingen waren tientallen jaren onder het oude systeem de normaalste zaak van de wereld en nu opeens komen ze ons vertellen niet te weten hoe dat moet? Fijn is dat, wat moet de student dan? "Ja, ga maar naar de onderwijsbalie." Erg fijn, die was inmiddels gesloten zodat we, alweer, de volgende dag terug moesten komen. We willen het vragen aan de onderwijsbalie van de opleiding. Oepsie, daar stond een rij. Na een half uur wachten kregen we de kans de vraag voor de leggen. Phoe phoe, dat ging echt heel moeilijk. De man achter de balie vond dat we niet zo ingewikkeld moeten doen. Hoor eens snotneus, doe wat u gevraagd wordt en snel.

"Schrijf u nou gewoon in als eerstejaars, dan kunt u gewoon alle vakken volgen. Anders is het lastig." Triest, maar we hielden vol. Man naar achteren en overleggen. "U doet wel moeilijk hoor. Moet het echt?" Ja, het moet echt. Man weer naar achteren en overleggen. "U kunt wel heel moeilijk gaan doen, maar dat is echt niet nodig." Vooruit, aan het werk. Met tegenzin ging de man in de computer kijken. Duidelijk was te zien dat hij niet wist waar hij het zoeken moest. "Mailt u maar een studieadviseur, dan komt het wel goed." Niks ervan, de bureaucraten moeten het regelen. Daar zijn ze voor. Met de belofte dat hij zou mailen en het in orde gaat maken, verlieten we met een vervelend gevoel het gebouw. Meteen diezelfde dag stuurden wij ook maar een mail. Pas dagen later kregen we een mail terug van blijkbaar dezelfde man die we eerder hebben gesproken. Een achterlijke mail waarin hij beweerde de hogerejaars inschrijving echt niet te kennen. De strekking van de mail was: Sorry, we weten het niet, we kunnen u niet helpen, zoek het zelf maar uit.

Later ging de telefoon. De onderzoeker kreeg een studieadviseur aan de lijn die nogal pissig bleek te zijn. De adviseur vroeg hoe we toch aan die onzin zijn gekomen van die inschrijving als hogerejaars. Zij kende die manier van inschrijven niet, niemand kent het, het bestaat niet en we moesten niet zo zeuren. De studieadviseurs hebben het namelijk al zo druk om verklaringen af te geven voor al die verdomde studenten die schakelprogramma's en masters willen volgen in plaats van gewoon netjes de bachelor af te ronden en op dezelfde universiteit aan hun master te beginnen. In dat laatste geval hoeven de adviseurs zelf niks te doen. Pardon? Geef ons lekker de schuld. We zijn anders meerdere malen geadviseerd door de fantastische helpers van de studentenbalie. Bovendien kent Studielink die optie ook, dus hoezo hebben wij dat bedacht? Nee hoor, we doen niks om het systeem te plagen. We doen gewoon wat studenten doen. Advies inwinnen en volgens de regels inschrijven. Dit laten we maar zitten, want met die adviseurs komen we niet verder.

Daar zit u dan als student met een groot probleem waar niemand blijkbaar iets aan kan doen. Talloze malen van het kastje naar de muur gestuurd en nog niks bereikt. Dan maar de hogerejaarsinschrijving terugtrekken aangezien niemand daar nog weet hoe het moet. Vervolgens weer een eerstejaars inschrijving gedaan en naar de onderwijsbalie gemaild of ze nu wel weten wat ze moeten doen. Schrijft die droplul terug dat hij prima weet wat hij moet doen en dat wij dat ook wel weten aangezien er nu een inschrijving als eerstejaars ligt. Even twijfelen we om dit IQ-loos stuk vreten over de onderwijsbalie te trekken en hem aan zijn oor mee te sleuren naar zijn chef om zijn ontslag aan te kondigen. Jammer genoeg zou dat onze cover verraden en we zouden er niet veel mee opschieten. Inmiddels was het 26 augustus. De deadline voor inschrijvingen liep over 5 dagen af. Hopelijk kwam het nu eens in orde. Radiostilte. Er gebeurde niks. Op 6 september ging het onderwijs reeds beginnen en was de inschrijving nog steeds niet in orde.

Zodoende moesten we weer een bezoek brengen aan de studentenbalie. Ditmaal moesten we ruim 2,5 uur wachten. "Het is erg druk," zei de portier nog. Blijkbaar waren we niet de enige met problemen. Waarom is die fucking inschrijving nog niet in orde? "Ja meneer, die inschrijving is ingetrokken." Wel godverdomme, hoe kan dat? Onze onderzoeker heeft dat niet gedaan. "Klopt meneer, van een aantal studenten zijn per abuis de inschrijvingen ingetrokken. Doet u maar een nieuwe inschrijving." Nee, nee, nee! Het is niet waar hersenloze imbecielen! Wie na september een inschrijving doet, doet een verlate inschrijving waar de toestemming voor nodig is van de examencommissie en dat kan weken duren. In die tijd kan er geen onderwijs gevolgd worden en kunnen er geen tentamens worden afgelegd. Het is een schande. "Ja, we kunnen er ook niks aan doen. Logt u hier maar in met uw DigiD. Dan komt het goed." Nee, het komt niet goed. We besluiten de administratie over de kling te jagen, want dit is echt onacceptabel.

Een paar uur later werden we opeens gebeld door de administratie. Er zijn fouten gemaakt, inschrijvingen zijn per ongeluk ingetrokken en zij gaan het in orde maken. We hoeven niks te doen. Goh, wat vervelend. Stelletje amateurs. Wanneer komt het dan in orde? Weten ze niet. Studielink doet lastig zeggen ze. Jawel mensen, ze kunnen inschrijvingen met een druk op de knop verwijderen, maar ze niet terugbrengen. Staan we dan nog in het systeem? Ja, dat staan we. Hoe weten we dan dat we ingeschreven staan? Weten we niet. Kunnen we dat ergens zien? Nee, want zelfs in Studielink is de inschrijving verdwenen. Of te wel: we staan met lege handen en kunnen niks bewijzen. Op 9 september, het onderwijs waar we geen toegang toe hebben is inmiddels lang en breed begonnen, doen we nog een poging om de stand van zaken op te vragen bij de studentenbalie. "U staat nog in de computer hoor. Het komt allemaal goed." Erg geruststellend is dat niet. We kunnen niks zien en hebben niks op papier. Kunnen we geen bewijs op papier krijgen? Nee, dat kon niet.

Voor een bewijs op papier moesten we maar mailen of bellen met de administratie. We mailen en krijgen na een paar dagen het antwoord dat "ze het gaan oplossen". Ja, daar hebben we veel aan. Straks gaan ze nog zeggen dat wij de inschrijving zelf te laat hebben gedaan om het daarna weer in te trekken. De onzekerheid is moordend. Daar gaat uw studie. Ons wordt toegezegd dat "de gegevens in Studielink gecorrigeerd worden". Wanneer dat is weten ze niet, want ze stellen geen beheerder te zijn van Studielink. Verkeerd vingeren zodat die inschrijvingen verwijderd worden kunnen ze blijkbaar wel. Weer even informeren bij onderwijsbalie dan. We pakken de telefoon en bellen. "Er zijn meer dan 10 wachtenden voor u." Na een uur aan de lijn te hebben gehangen, verbreekt de verbinding. De onderwijsbalie is gesloten. De volgende dag proberen we het nogmaals. Ook nu weer zonder resultaat. Afwachten dan. Op 16 september waren we weer bij de studentenbalie. Waarom duurt het zo lang? "Ja uh, die betaling is niet gekoppeld. Komt vanzelf goed."

De week daarop was de wachttijd van de studentenbalie gedaald tot 90 minuten. Wederom kregen we als antwoord dat de betaling niet gekoppeld was en dat de administratie het ging regelen. U zou als student hier toch razend van worden? Wel, we blijven correct en netjes en komen de 23ste weer terug. Een uur gewacht en weer hetzelfde verhaal. Ditmaal schreven ze het op en verzekerden ze dat het in orde komt. Uiteraard gebeurde dat niet. Op 28 september kregen we eindelijk een baliemedewerker die telefonisch contact zocht met de administratie. Ter plekke kon eindelijk de betaling gekoppeld worden. Zodoende kregen we op 5 oktober bericht dat de betaling gereed was en ontvingen we op 12 oktober een brief dat de inschrijving in orde gemaakt gaat worden. Bent u ook zo benieuwd wanneer we uiteindelijk de collegekaart mochten ontvangen als teken dat we echt definitief waren ingeschreven? Inschrijven voor 2 opleidingen kostte ons ruim 4 maanden en duurde vanaf 15 juni 2010 tot en met 21 oktober 2010!

Overweging.

Inschrijven voor een opleiding is zo'n beetje het meest triviale wat u zult doen bij een universiteit en moet met de moderne hulpmiddelen van tegenwoordig zo eenvoudig zijn geworden dat het maximaal 2 weken in beslag zou moeten nemen. Ons kostte het echter meer dan 10 bezoeken bij de studentenbalie, diverse telefoontjes, bezoeken aan studieadviseurs en onderwijsbalies met een totale wachttijd van ruim 24 uren (!) om twee inschrijvingen gereed te krijgen. Nu waren het niet de meest ingewikkelde inschrijvingen. Meestal lopen inschrijvingen vertraging op door studenten die niet op tijd betalen, diploma's die niet in orde blijken te zijn of deadlines die door studenten niet in acht worden genomen. Althans, dat is het beeld dat universiteiten graag naar buiten brengen. In deze zaak was het net andersom. Alles werd perfect tot in de puntjes door de studentonderzoeker geregeld. De UvA is een administratieve puinzooi waardoor inschrijvingen maanden vertraging kunnen oplopen. Klachten van studenten zijn gegrond.

De wereld zit vol idioten en incapabele dwazen die hun vak niet verstaan. Met dit onderzoek hebben we aangetoond dat het opvolgen van adviezen van al die zogenaamde deskundigen ons eerder van de regen in de drup laten belanden dan dat ze effectief zijn bij het oplossen van de problemen. Na al die jaren moeten we nog steeds concluderen dat de bureaucratische molen onzinnige problemen creëert die door onnozele medewerkers worden uitvergroot tot opgeblazen trivialiteiten. Onnodig, want als alle overhead uit het systeem zou worden verwijderd en er goede software beschikbaar is, dus niet dat brakke Studielink, dan zou het inschrijven van 20.000 studenten heel eenvoudig zijn. Thans zitten we met de belachelijke situatie dat de bureaucraten zichzelf in stand kunnen houden doordat het systeem aan alle kanten niet goed functioneert. Het is geen onwil, maar echt onkunde. Medewerkers hebben een gebrek aan kennis, spreken elkaar tegen en moeten werken met een enorm log en brak systeem.

Beperkingen van het systeem, zowel de softwarematige kant als de bureaucratie, zorgen voor een dunne trechter waar een hele lading stront doorheen moet. Nieuwe onderwijssystemen hebben voor nog meer stront gezorgd waardoor het systeem is gecrasht. Want dat is in principe wat er aan de hand is. De bachelor-masterstructuur heeft voor een wildgroei aan studenten gezorgd die zich voor meerdere studies inschrijven, van andere universiteiten komen om een specialistische master te volgen of bijvakken en minors volgen buiten hun studie. Het programma Studielink en de achterliggende software voor de administratie is, hoewel het vrij nieuw is allemaal, daar niet op gebouwd. Zeer slecht denkwerk. Zou het programma zijn ingesteld op meerdere studies, dan zou ons probleem snel opgelost zijn. Verder zullen medewerkers extra geschoold moeten worden. Tegenstrijdig antwoorden is echt onacceptabel. Misdefinitie zou liever zien dat het oude systeem van opleidingen weer terug kwam en wil een grondige herziening van de administratie.

Dan komen we vanzelf weer terug op die harde knip. Bacheloropleidingen duren tot eind augustus; masteropleidingen die gezien worden als logische aansluiting beginnen al in september. Welke mongool heeft verzonnen dat studenten eerste de volledige bachelor moeten afronden voordat ze zich kunnen inschrijven voor de master? Natuurlijk, het is deels een politieke keuze. Knip 1 opleiding in 2 stukken, noem het in het vervolg 2 opleidingen en ze hebben de mogelijkheid om later veel meer geld te vragen voor het 2e deel. Maak het studenten zo lastig mogelijk om na de bachelor een master te halen en ze stoppen eerder wat minder geld kost. Het systeem van de harde knip op zich is al te achterlijk voor woorden. Wie in juni per ongeluk een tentamen niet haalt, moet een volledig jaar wachten (en ingeschreven staan!) voordat hij aan zijn master kan beginnen. En waarom? Voor een domme redenatie. Studenten zouden langer over hun bachelor doen als ze eerder aan de master beginnen. Alsof ze er niet langer over doen als ze een jaar moeten wachten.

Eigenlijk is het idee van de harde knip gebaseerd op de perfect universiteit waarin alles goed geregeld is en de student het aan zichzelf te wijten heeft als hij zijn bachelor niet op tijd afrondt. Een studieadviseur vroeg ons ook al waarom we voor 2 inschrijvingen gingen en niet gewoon eerst de bachelor afmaken voordat we aan de master gaan beginnen. Wel, dat is heel simpel. Universiteiten zijn kut met roosters. Dus betekent toegang tot beide delen dat studenten zelf de vakken kunnen volgen die planmatig het beste uitkomen. Universiteiten zijn kut met inschrijvingen. Eenmaal ingeschreven willen we toegang hebben tot alle vakken zodat een fout van de UvA niet meteen desastreus is. Keuzevrijheid is cruciaal voor een geslaagde studie. Stages, scripties en onderzoeken moeten vaak al van te voren, tijdens de bachelor, geregeld worden. Onder het oude systeem was die vrijheid heel normaal. Verlos studenten van grapjes als de harde knip, verbeter de administratie en verhoog de kwaliteit van het onderwijs. Het is nu hoog tijd.
Reacties: 1
Pagina's: 1

Reactie door A1824G op 25-10-2010 om 01:59.
Ooit "inside information" vernomen dat de boekhouding van een onderdeel als de UB minstens vijf jaren achterstand heeft, geeft niet, het is toch overheidsgeld.

Reactie toevoegen
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
 Houd het hier netjes. Hartelijk dank.

Misdefinitie
Copyright (c) 2004-2024.

C:\>Misdefinitie\type info.txt
Contact opnemen kan via een e-mail naar info apending misdefinitie.nl.