Mis·de·fi·ni·tie (de ~ (m.), ~s)
1 Politiek correct geformuleerde definitie waarmee men door middel van leugen en bedrog de werkelijke aard van misstanden probeert te verhullen door deze te rechtvaardigen.
- Misdefinitie gaat over misstanden en gedrag van criminelen, radicalen en terroristen.
- Stop de #CancelCultuur! Stelletje moraalnarcisten, u bent geen beter mens als u mensen uitsluit vanwege hun politieke gezindheid.
- De vrijheid van meningsuiting is absoluut! Wat wij mogen schrijven, bepaalt niet de juut!
- Stiekem sollicitanten googelen en ze dan cancelen? Uw naam wordt geregistreerd en doorgegeven!
Gebruikersnaam: Wachtwoord:
# Home # Boek HvA (Uitverkocht) # Registratie # Contact #
Misdefinitie artikelen
Pagina: 24 / 44: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44

402 Vaccinatie-extremisme op hoog niveau
401 Legaal vermaak te beperkt
400 Overheidscriminelen adviseren u "veiligheid"
399 Angst voor kosten excuusnegers
398 Socialistische pot voor asocialen
397 Eeuwig maagd na stelselmatig pesten
396 Schijnheilig over AIVD-fascisme
395 Fabel van de gediscrimineerde moslim
394 Veilig verkeer belemmeren
393 Negatief over schijnpositiviteit
392 Slechte moslims? Alles moet weg!
391 Denkniveau vereist abstract begrip
390 Moslimgeweld vooral tegen Nederlanders
389 Christendiscriminatie uit lafheid
388 De toon van het morele verval
387 Verdedig uw privacy met hand en tand!
386 Hand in hand, terug naar eigen land
385 Europa? Eigen volk eerst!
384 Minimumstraffen slaan terug
383 Zinvolle holocaustontkenning ontkracht

384 # Minimumstraffen slaan terug #
Gepost door Misdefinitie op 11-05-2009 om 15:42.
Zware straffen spreken vooral erg tot de verbeelding als het gaat om misdaden die de maatschappij als schokkend ervaart zoals gruwelijke moorden en de meest walgelijke verkrachtingen. Doodstraf voor veroordeelde pedofielen, terroristen laten praten door hen een slang in de kont te douwen en het als een proefdier opsluiten in een kooitje van Marokkaans straattuig zijn maatregelingen waar iedereen wel eens stiekem aan denkt wanneer er weer eens iets naars in de krant staat. Nederland heeft echter een slechte reputatie opgebouwd door criminelen constant te knuffelen en ze nauwelijks te straffen. Criminele buitenlanders moeten in die visie gezien worden als slachtoffers van hun eigen achterlijke cultuur en wie stellig beweert de ADHD wel even uit kleine kinderen te neuken lijkt vanzelfsprekend de dans te ontspringen met een tweede kans onder zijn arm. Geert Wilders (PVV) wil daar een eind aan maken en komt met een voorstel om snel minimumstraffen te kunnen invoeren. Aan minimumstraffen kleven echter nogal wat nadelen.

Weerstand tegen zwaardere straffen.

Het idee om de sancties in het strafrecht te verzwaren komt niet zomaar uit de lucht vallen. Jaren geleden kwam het onderwerp al ter sprake op verzoek van de inmiddels ter ziele gegane Lijst Pim Fortuyn (LPF). Van oudsher bleken vooral de linkse partijen zich felle tegenstanders te tonen van het initiatief. Logischerwijs omdat een eventuele verzwaring van het strafrecht voornamelijk hun achterban zou treffen. De PvdA-achterban, die voornamelijk uit allochtonen bestaat, is oververtegenwoordigd in de criminaliteit. Zou daar pak hem beet minstens 20 % voor jaren de bak indraaien, dan kunnen zij het wel schudden. Onder de aanhang van GroenLinks zitten veel Volkerts van der G's. Kraaktuig dat geweld niet schuwt. Ook zij zullen harde klappen te verduren krijgen. Het stalincommunisme van de SP is ook niet bepaald een garantie voor een leeg strafblad. Linkse partijen zijn tegen minimumstraffen uit angst dat zij en hun achterban zelf worden opgesloten.

Bovendien kennen socialisten het strafrecht idealistische kenmerken toe. Volgens hen moet het strafrecht zich niet toeleggen op triviale zaken als wraak, vergelding en rechtvaardigheid, maar op waarschuwingen en de onherroepelijke terugkeer van de dader in de maatschappij. Uit angst dat de dader zo gestoord wordt dat hij bij terugkeer meteen weer de fout ingaat, vinden zij dat hij maar beter niet te lang kan worden opgesloten. Spijt betuigen om zogenaamd te laten zien het echt wel goed te menen, heeft onder de verderfelijke socialistische invloed helaas terrein gevonden in de rechtszaal. Wetenschappelijk onderzoek met betrekking tot recidive (herhaling van het strafbare feit) wordt in de wind geslagen zodra de dader emoties toont of een tijdje heeft laten zien best een fijne kerel te zijn. Verzachtende omstandigheden moeten dan altijd tot strafvermindering leiden. Zelfs als dat niet te controleren is. Strafrecht wordt zo een lief sprookje. Behalve voor degene waarover men selectief verontwaardigd is.

Anderen proberen zoveel mogelijk argumenten aan te dragen waarom strenger straffen niet tot de mogelijkheden moet behoren. Zo vindt D66 een minimum desastreus voor de eigen beoordelingsruimte van de rechter. Alsof de dader na een bewezenverklaring voor een moord nog invloed moet kunnen uitoefenen op zijn straf door een emotioneel verhaal af te steken. Rechters mogen nooit beïnvloedbaar zijn. Hooguit te overtuigen. Ons inziens gaat het er bij de meeste misdaden om of de dader het wel of niet heeft gedaan. Rechters hebben voldoende beoordelingsruimte om tot een conclusie te komen. Schuldig zijn betekent niet een beetje schuldig zijn, maar gewoon schuldig. Een zware straf is dan gerechtvaardigd. We kunnen ons moeilijk laten chanteren door het linkse idee dat een dader door de straf wel eens gekker kan worden dan hij nu al is. Tweede kansen geven is bullshit. Slachtoffers hebben levenslang. Al die goedpraters piepen wel anders als het eens hun dochter is die verkracht of vermoord wordt.

Duidelijk is dat rechters zo objectief mogelijk moeten rechtspreken en daarbij niet gevangen gehouden moeten worden door achterlijke linkse waanbeelden die niet stroken met de werkelijkheid. Wil dat zeggen dat we per definitie er vanuit moeten gaan dat zeer zware straffen invoeren correct is en vele voordelen gaat brengen? Critici voeren veelal Amerika aan om die stelling te ontkrachten. Amerika kent zwaardere straffen voor misdrijven dan we in Europa kennen. Een aantal staten voeren zelfs de doodstraf uit bij zeer ernstige misdrijven. Gangbaar is de opvatting dat die zwaardere straffen niet hebben geholpen bij het voorkomen van misdaden. Met name het aspect dat een crimineel (als hij eenmaal is begonnen) niks meer te verliezen heeft als hij een misdaad pleegt waar de doodstraf op staat. Men vergeet echter dat de situatie daar heel anders is, de USA veel meer inwoners heeft en het in elk geval wel herhaling voorkomt.

Bewezenverklaring deugt vaak niet.

Vrijwel iedereen richt zich bij de discussie over dit onderwerp op de strafmaat. Wilders wil de straffen fors verhogen. Anderen willen juist het tegenovergestelde en vinden dat rechters een bevriende pedofiel moet kunnen vrijspreken in ruil voor een DVD'tje met kinderporno. Te achterlijk voor woorden natuurlijk, want wie kan er nu bezwaar hebben dat een moordenaar of verkrachter voor lange tijd of misschien wel voor altijd uit de maatschappij gehouden kan worden zodat wij met z'n allen beschermd zijn? Een belangrijk aspect wordt echter vergeten. Namelijk het feit dat voordat de rechter aan straffen toekomt, er eerst moet worden bewezen dat de verdachte wel schuldig is. Zonder bewezenverklaring volgt er vrijspraak en dan is er helemaal geen sprake van zwaar of licht straffen. Jammer genoeg gaat dat vaak mis. Er zijn zaken bekend waarin een onschuldige werd veroordeeld. Wilders' idee houdt totaal geen rekening met het feit dat bewezenverklaringen vaak niet deugen.

Simpel gedacht moeten de straffen niet voor grote problemen zorgen. Iemand pleegt een moord, justitie verzamelt een shitload aan bewijs, de rechter kan tot een bewezenverklaring komen en een forse straf doet de rest. Al die sukkels die roepen dat wraak geen motief mag zijn kunnen dan lekker de tering krijgen, want als de misdaad hen zelf overkomt schreeuwen ze net zo hard om de doodstraf. Het probleem is alleen dat er nogal wat misgaat. Moordzaken worden dikwijls opgelost met behulp van sporenonderzoek van de recherche. De politie stelt sporen veilig op de plaats delict en zoekt onder andere op internet in databases naar de dader. DNA-materiaal wordt gezien als sterk bewijsmateriaal. Vindt men uw DNA, dan is de conclusie al snel dat u er bent geweest en wie bij een moord was zal meestal gezien worden als de dader. Praktisch gezien is DNA helemaal niet zulk sterk bewijs. DNA kan achterblijven na normaal contact of achtergelaten worden door vijanden.

De verdachte in de "Deventer-moordzaak" is langs 10 verschillende instanties gegaan, een aantal keer veroordeeld en men weet zelfs nadat hij een jarenlange straf heeft uitgezeten niet eens of hij het gedaan heeft of niet. Zeer gevaarlijk is de constatering dat onschuldigen erin geluisd kunnen worden. Voor verkrachting geldt iets soortgelijks. Wordt u niet razend als u in de krant leest dat er weer eens een vrouw is verkracht? Zwaar straffen is een mogelijkheid. Mits het zeker is dat er een dader is. Wat gebeurt er echter als een man vijanden heeft en een vrouw vrijwillig met hem naar bed gaat om hem daarna van verkrachting te beschuldigen? Is een onmiddellijke gevangenisstraf van 10 jaar dan nog te rechtvaardigen? Valse beschuldigingen komen vaker voor dan mensen denken. Niet alleen als het om volwassenen gaat, maar juist ook om kinderen. Kinderen lijken zo onschuldig, maar verzinnen wel eens wat. Daar is niet over nagedacht.

Wacht eens even, er is een misdaad die ondubbelzinnig aangetoond kan worden. Bezit van kinderporno. Zodra die troep bij iemand wordt aangetroffen, kunnen zijn ballen toch in een bankschroef verpletterd worden? Zo eenvoudig ligt het helaas niet. Besef dat anderen ervoor kunnen zorgen dat u iets bezit. Stel dat justitie iemand wil vervolgen voor belediging en discriminatie. Alle pogingen mislukken, want de beschuldigde "nazi" weet dat hij binnen de grenzen van de wet blijft. Om hem toch te pakken, doet het OM een inval in de woning van de verdachte. De verdachte wordt aangehouden en heeft geen controle meer over wat er in zijn huis gebeurt. Heel toevallig wordt er wel een DVD of USB-stick gevonden. Binnengesmokkeld door de officier van justitie, een haatdragende agent of desnoods een inbreker of ander hatertje. U vindt dat wij gek zijn? Dan nu de feiten. OvJ Tonino is niet vervolgd voor kinderporno, pedojager Van Hertum draait de bak in en voorman Jan Teijn van de Nationale Alliantie werd op soortgelijke wijze veroordeeld.

Het feit dat onschuldigen slachtoffer kunnen worden van bizarre straffen is een groot mankement in het idee om het strafrecht te verzwaren. Dit wordt des te duidelijker als het gaat om de wat vager omschreven misdaden. Moord, verkrachting en geweld zijn vrij duidelijk. Wilders wil echter alle deelnemers van openlijk geweld verantwoordelijk houden voor de hele daad. Prima, maar hoe bepalen we alle deelnemers dan? Zitten we, als deelnemers aan een herdenkingsdienst, opeens in de cel als er een paar meter verderop rellen uitbreken? Het idee wil immers een veroordeling. Zelfs als niet aangetoond kan worden of iemand schade, letsel of dood veroorzaakt. Met andere woorden: ook mensen die niks hebben veroorzaakt, kunnen worden opgesloten. Hoe kan dan nog het onderscheid gemaakt worden tussen schuldig en onschuldig? Van hetzelfde kaliber is de sanctie voor deelname aan een criminele organisatie. Websitebeheerders die beschuldigd worden van belediging gaan daardoor per definitie voor jaren de bak in.

Taakstraffen zijn de PVV-leider een doorn in het oog. Behalve dat taakstraffen veel te licht worden bevonden om als straf te kunnen dienen bij grote misdrijven, zouden criminelen ook het idee krijgen dat leren en werken in feite een straf is. Terwijl normale nette burgers hun hele leven moeten leren en werken. De PVV wil daarom volledig van de taakstraf af. Gespuis moet maar gaan brommen. Wordt er toch een taakstraf uitgesproken, bijvoorbeeld omdat het vergrijp als relatief licht wordt gezien, dan moet de insteek zijn dat de straf vooral als een vernedering wordt ervaren. Hiermee hopen ze met name kut-Marokkaantjes te treffen die mensen bespugen, bedreigen en beroven. Hun cultuur schrijft namelijk dominantie voor en elke vorm van "onderdrukking", dat wil zeggen onder dwang iets moeten doen wat niet fijn is, wordt gezien als vernedering. Dat heeft geleid tot een bizar idee. Mensen die veroordeeld worden tot een taakstraf moeten gekleed gaan in een roze varkenskleur met daarop het misdrijf.

Een "toevallige" bijkomstigheid is dat roze ook de kleur is die geassocieerd wordt met homoseksuelen. Laat nou net de criminele groep bestaande uit islamieten zich abnormaal en extreem gedragen jegens homoseksualiteit. In hun cultuur is passieve homoseksualiteit (het door een ander van achteren laten nemen) een perverse doodzonde. Naderhand kunnen ze hun soortgenoten nauwelijks meer onder ogen komen. "Eigen schuld, dikke bult," zullen een aantal mensen zeggen. Wie de billen brandt, moet op de blaren zitten. Toch is er niet goed nagedacht over deze maatregel. Taakstraffen worden niet alleen aan criminele buitenlanders gegeven, maar ook aan onschuldige webloggers die enkel hun mening geven. Wilders is zelf net zo goed onderwerp geworden in een strafzaak. Stel dat hij een verkeerde rechter tegenkomt die hem veroordeelt wegens discriminatie en haatzaaien. Zou hij daar over na hebben gedacht? Straks moet Wilders zelf in Amsterdam Slotervaart aan het werk met een roze vest met daarop de tekst: "Ik haat rifapen!".

Overweging.

De huidige maatschappij is zo complex dat simpele maatregelingen vrijwel nooit afdoende zijn. Socialisten maken vaak de fout dat ze een probleem te eenzijdig proberen op te lossen door een lapmiddel te introduceren die slechts een deel van de kwestie aanpakt. Wilders lijkt deze fout eveneens te maken met zijn voorstel om straffen te verzwaren. Dat komt niet omdat de maatregel niet zou deugen, maar omdat er onterecht een cruciale aanname wordt gedaan die incorrect is. Voordat er tot straffen kan worden overgegaan dient de rechter eerst te bepalen of iemand schuldig is. De maatregelingen gaan er stilzwijgend vanuit dat er een veroordeling is, dat de verdachte dus schuldig is en dat we toe zijn aan het straffen. Zou die aanname correct zijn, dan valt het verzwaren van straffen prima te verdedigen. Iedere ouder wiens kind verkracht of vermoord is, zal roepen om vergelding in de vorm van de zwaarste straf. Iedereen zal buitenlandse draaideurcrimineeltjes terug willen sturen. Het voorstel van Wilders mist echter bescherming tegen misbruik.

Verschillende vormen van misbruik van de rechtelijke macht moeten worden aangepakt. Allereerst wijzen we op de selectieve verontwaardiging van justitie waarmee ze andersdenkenden vervolgen. Linkse ratten komen nooit aan de beurt terwijl rechtse websites aan de lopende band worden vervolgd in de hoop op een veroordeling. Het opportuniteitsbeginsel moet per direct verdwijnen. Weg met de discriminatie die ervoor zorgt dat enkel blanken worden vervolgd door de gedachtepolitie. Alle wetsartikelen met betrekking tot het schrijven van teksten moeten onmiddellijk geschrapt worden. DNA mag niet meer het belangrijkste bewijs in een moordzaak vormen aangezien het materiaal door alles en iedereen verspreid wordt. Het toevallige bezit van kinderporno mag niet meer vervolgd worden. Echte pedofielen hebben miljoenen plaatjes. Niet een paar plaatjes die er toevallig door een agent of vijand zijn achtergelaten. Pas als willekeur en corruptie worden tegengegaan, kunnen de straffen verzwaard worden.
Reacties: 0
Pagina's: 1

Reactie toevoegen
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
 Houd het hier netjes. Hartelijk dank.

Misdefinitie
Copyright (c) 2004-2024.

C:\>Misdefinitie\type info.txt
Contact opnemen kan via een e-mail naar info apending misdefinitie.nl.