|
| 377 # Criminaliseren met auteursrecht # |
Gepost door Misdefinitie op 06-04-2009 om 15:55.
Misdaad is een van de begrippen die niet eenvoudig te definiëren zijn. Veelal gaan we er vanuit dat het activiteiten betreffen waarvan de meerderheid van de bevolking vindt dat ze verwerpelijk zijn omdat ze veel schade kunnen aanrichten. Klassieke voorbeelden waarover vrijwel niemand zal twijfelen zijn moord, verkrachting en zware mishandeling. Misdrijven als fraude en oplichting kunnen ook relatief makkelijk onder de noemer van de misdaad geplaatst worden. Aangezien we niet alle wetten kunnen kennen, zal een groot deel van het naleven van de regels gebeuren op basis van gezond verstand. Activiteiten waarvan we het idee hebben dat iedereen het zou kunnen doen, worden over het algemeen niet als misdaad gezien. Denk aan het gebruik van een computer. Niemand verwacht dat het downloaden van bestanden ernstige problemen kan opleveren. Zware sancties komen dan ook vaak als donderslag bij heldere hemel. Frankrijk en Zweden misbruiken het auteursrecht om u te criminaliseren zodat ze uw internetverbinding kunnen afsluiten.
Wetgeving aangescherpt.
Downloaden en uploaden van auteursrechtelijk beschermd materiaal is een doorn in het oog van platenbazen, film- en muziekmaatschappijen en softwareontwikkelaars. Volgens hun ouderwetse en achterhaalde opvatting betekent elke download inkomstenderving aangezien zij er heilig in geloven dat u hun producten anders gewoon gekocht had. Gebaseerd op deze illusie rekenen ze zich rijk door uw verspreiding van het materiaal te schatten. Zodoende komen ze op een torenhoog bedrag aan schade. Straffen kunnen dan niet hoog genoeg zijn. Want als ze van mening zijn dat u hen voor tonnen of zelfs miljoenen het schip in laat gaan, vinden een hoge sanctie een gepast middel ter vergelding. Alleen werkte de wetgever niet echt mee. Zo is in Nederland het downloaden van muziek en films voor eigen gebruik gewoon toegestaan. Verspreiding, het uploaden van materiaal, is wel verboden. Evenals het downloaden van beschermde software. Wetten in het buitenland laten zien dat er "argumenten" zijn om de wet te verscherpen.
Om wat voor argumenten gaat het eigenlijk? Juridisch gezien is het altijd heel simpel. Wanneer bepaalde handelingen door de wet verboden zijn, dan kan in strijd handelen met de regels vervolging voor de strafrechter betekenen. Platenmaatschappijen juichen de aanscherping toe vanwege de vermeende schade die zij zeggen te lijden. Mensen die vinden dat downloaden stelen impliceert, zullen het voor zichzelf ook eenvoudig kunnen rechtvaardigen. Zou het simpelweg een kwestie zijn van handhaven van bestaande wetten, dan was er niet zo veel aan de hand. Een aantal vragen blijven echter onbeantwoord. Waarom zit de regering opeens achter "copyrightschenders" aan? Verdachten kunnen immers zo voor de rechter gedaagd worden. Wat zit er achter het idee om de sanctie van het afsluiten na een mail en een brief te doen? Komt het dan niet meer tot een zaak? Regeringen lijken in te zetten op onmiddellijke uitvoer van straffen. Toegang tot de onafhankelijke rechter wordt hierdoor geblokkeerd.
Fundamentele rechten worden met voeten getreden en waarom? Om zogenaamd iets aan te pakken wat al decennia lang gebeurt. Kopieerden we vroeger niet massaal muziek op cassettebandjes? Namen we geen software over van op BASIC gebaseerde computers? Is het niet naar de bioscoop gaan om een film later gratis op de televisie te zien ook diefstal? Natuurlijk niet. Sterker nog, veel activiteiten die gericht waren op gratis kijken en luisteren fungeerden als reclame. Mensen leren artiesten, films en software kennen zodat ze later via de andere weg weer geld opbrengen. Denk aan het bezoeken van concerten, de koop van dvd's of het op het werk bepleiten van bepaalde software. Het was altijd al zo dat de ene groep geld oplevert terwijl de andere groep niks opbracht. Internet heeft hooguit de verhoudingen veranderd. Platenmaatschappijen zijn slechts tussenschakels en allang achterhaald. Geen reden om opeens zo extreem raar te gaan doen.
Misbruik.
Moraalridders grijpen de situatie aan om te roepen dat we niet zo moeten zeuren. We zouden heel anders gaan piepen als het onze spullen waren waar zo achteloos mee om wordt gegaan terwijl er niemand voor betaalt. Alles wordt op een hoop gegooid en fout is gewoon fout. Zij missen echter het doel van auteursrechten en intellectueel eigendom. Iemand produceert een film, een muziekstuk of een stuk software. Met zijn inspanningen wil hij geld verdienen. Logischerwijs is het niet de bedoeling dat een ander dat gaat kopiëren en uit zijn naam gaat uitgeven voor geld. De wet beschermt daartegen. We kunnen onze naam niet veranderen in Microsoft en zomaar zeggen dat we Windows verkopen. Beroepsmatig verspreiden met als doel geld verdienen is dus niet mogelijk. Downloaden voor eigen gebruik of iets ter beschikking stellen zodat een ander het kan gebruiken voor eigen gebruik is echter totaal iets anders. Buitenproportioneel straffen is misbruik van het recht.
Veel mensen zullen niet snel veel kwaad zien in deze handelswijze. Illegaal kopiëren van bestanden wordt gezien als vorm van piraterij en dat is nu eenmaal verboden. Gaat de regering nieuwe wetten aannemen om een verboden handeling op te sporen en te vervolgen, dan kan dat toch alleen maar worden toegejuicht? Alle vormen van criminaliteit zijn immers stout. In werkelijkheid ligt het probleem toch iets ingewikkelder dan zij wensen te schetsen. Eerst en vooral wijzen we op het feit dat alle nuancering ontbreekt en er kennelijk geen onderscheid meer wordt gemaakt tussen criminaliteit waarbij meteen duidelijk is dat er een grens is overschreden en vermeende schending van auteursrechten waarbij het in principe mogelijk is dat heel veel mensen het niet eens als criminaliteit zullen herkennen. Bij hacken, het inbreken in computers om vervolgens informatie te stelen, te verwijderen of te wijzigen, is het duidelijk. Downloaden en uploaden wordt maatschappelijk echter breed geaccepteerd.
Zeker, het blijft strafbaar, maar de moeite die men neemt om de downloader te criminaliseren gaat behoorlijk ver. Voeren we een "bekende" misdaad uit zoals verkrachting, dan moet dat extreem goed onderzocht worden en dan nog zijn er manieren om de dans te ontspringen. Downloaden wordt meteen gelijk gesteld aan een zware vorm van computercriminaliteit waarbij ze er alles aan doen om het zo erg mogelijk te laten lijken. Doen alsof het een zwaar economisch delict betreft is een van de manieren. Daarbij stellen ze dat u niet zomaar downloadt of uploadt, maar dat u commercieel gewin haalt uit uw activiteiten. U bent dan als het ware opeens lid geworden van een criminele organisatie en de straffen zijn daarvoor een stuk hoger. Bovendien is de schade bij een economisch delict groter. Even een schatting maken waarbij men stelt dat de door u beschikbaar gestelde bestanden 100.000 keer gedownload zijn en u heeft een claim van miljoenen aan uw broek. Straffen worden zo onevenredig zwaar.
Is het dan niet gewoon stelen en moet dat niet zwaar gestraft worden? Een stelling die in de praktijk niet logisch is. Pikt u iets uit een fysieke winkel, dan mag u het houden als het onder de 25 euro is en u er geen afstand van doet. Zo ziek is de maatschappij. Waarschijnlijk doet de winkelier niet eens aangifte en als hij dat wel doet vindt justitie het vaak niet de moeite om u te naaien bij de rechtbank. Gaat u echter downloaden op internet, dan vinden ze opeens dat u voor tonnen aan schade veroorzaakt. Terwijl fysiek stelen letterlijk iemand benadeelt (zijn CD is weg) en downloaden enkel het maken van een kopie betreft van iets dat u toch nooit gekocht had en waar niemand iets van merkt. Dan komt er nu een doordenkertje. Kennelijk vinden regering en justitie relatief kleine fysieke diefstallen de moeite niet waard. Waarom doen ze dan wel zoveel moeite om het downloaden op internet, dat in feite geen schade aanricht, zo enorm te criminaliseren? Auteursrecht kan op deze manier enkel misbruikt worden.
Grove auteursrechtschendingen worden niet veroorzaakt door kleine downloaders. Die paar pornofilms die we van het net halen zullen echt geen onderneming failliet laten gaan. Net zoals die paar muziekbestandjes die u deelt niks uitmaken. Die worden hooguit door een handjevol mensen gedownload aangezien u als leecher meteen offline gaat zodra de buit binnen is. Vroeger deed u hetzelfde door van de radio muziek op te nemen op een cassette. Grote jongens kunnen wel een probleem vormen. Zij downloaden terrabytes aan materiaal en verspreiden dat voor financieel gewin. Daarmee concurreren ze rechtstreeks met de eigenaren van het materiaal. Feit is echter dat die laatste groep al op verschillende manieren aan te pakken is. Extreem veel downloaden blijft niet ongemerkt en het verkopen van die troep is ook niet bepaald iets dat altijd onzichtbaar kan blijven. Opvallend is dat nieuwe maatregelingen vooral ingrijpen in de persoonlijke vrijheden van de kleine man.
Denk eens even met ons mee. Grote boeven zijn op andere manieren te pakken, maar men kiest ervoor om achter kleine consumentenvisjes aan te gaan. Hoe kunnen ze dat realiseren? Terrabytes aan downloads vist een provider er zo uit. Advertenties op internet van handelaren zijn ook te vinden. De kleine man is echter enkel aan te pakken door verkeer te monitoren en te controleren. Jawel, om erachter te komen of u downloadt of uploadt zullen ze actief moeten controleren. Om dat mogelijk te maken, is een infrastructuur nodig. De rol van de overheid wordt duidelijk. Geen hond zal akkoord gaan met een allesomvattend systeem dat alles en iedereen in de gaten kan houden. Gooit de politiek het echter op het bestrijden van piraterij, dan is er veel meer mogelijk. Over grote vissen hebben ze het niet, want daarvoor hoeven ze heus niet tot in detail te monitoren. Kleine vissen zijn onbelangrijk, maar bieden de mogelijkheid tot verdere privacyschendende maatregelingen.
Overweging.
Denkt u dat u een brave burger bent? Heeft u een leeg strafblad en heeft u nog nooit iets misdadigs gedaan? Bent u ervan overtuigd dat die situatie nooit zou kunnen veranderen als u zich met behulp van enig verstand niet keert tegen de wet? Dan zult u moeten schrikken van het feit dat er steeds meer verboden wordt en dat de overheid bezig is om u steeds meer in hun maat te laten lopen. Het verschil tussen wel en geen crimineel zijn is niet meer uit te maken door wel of niet iets te doen wat overduidelijk als misdaad gekwalificeerd kan worden. Tegenwoordig kunt u al als crimineel neergezet worden als u iets doet achter uw eigen computer. Ja, dat klopt. Laat het maar even goed tot u doordringen. Terwijl u dit leest zit u waarschijnlijk achter een toetsenbord waarvoor geldt dat als u op de verkeerde knoppen drukt, u zo een verdachte bent in een strafzaak. Niet omdat u bewust bezig bent met hacken of iets dergelijks. Iets alledaags zoals typen of downloaden is een zware misdaad geworden.
Misschien denkt u dat het allemaal wel meevalt en dat u zich erin kunt berusten. Kan downloaden en uploaden leiden tot een aanklacht, dan kunt u er helemaal mee stoppen. Net zoals het runnen van een website kan stoppen als de dreiging van vervolging dichtbij komt. U kunt ook zo'n voorzichtige burger worden die 60 gaat rijden waar u 80 mag om boetes te voorkomen. Netjes in de maat van het communisme lopen en precies doen wat alle duizenden regeltjes in de wetboeken van u eisen. Vrijheid en privacy kunnen eveneens worden opgegeven. Bent u dan verlost van al het kwade? Nee, helaas niet. Het grote probleem met dit soort dingen is de toegenomen kans om gecriminaliseerd te worden. Bij voorbaat, zonder enige vorm van proces. Des te meer men van u bijhoudt, des te groter is de kans dat ze iets vinden. Iedereen downloadt wel eens wat. Stel dat ze straks geautomatiseerd boetes gaan sturen of u afsluiten van het internet zodra er 5 MP3's gedownload zijn? U downloadt niet? Wij wel. Illegaal met uw verbinding begrijpt u wel?
Regels zijn niet zozeer het probleem. Piraterij strafbaar stellen is tot daaraan toe, maar de ellende ontstaat op het moment dat ze u echt moeten hebben. Maakt u zich maar niet ongerust. Voor een paar MP3'tjes komen ze u niet halen. Waarschijnlijk zijn ze sowieso niet geïnteresseerd in wat u allemaal uitvreet op het net. En wat dan nog, als ze uw internetverbinding afsluiten dan bereiken ze enkel dat u niet meer downloadt van een bron die gewoon blijft bestaan. Weet u waar het ze daar bij de overheid echt om gaat? Om zoveel mogelijk stokken achter de deur te hebben om iemand erbij te naaien. Dit is waar de selectieve verontwaardigdheid zijn intrede doet. Hoe gaat dat in zijn werk? Men heeft iemand op het oog. Bijvoorbeeld iemand die vervelende teksten over overheid en moslims schrijft. Op de teksten kan hij juridisch onvoldoende aangepakt worden. De rechter zal hooguit een taakstrafje uitdelen. Diverse logbestanden en databases kunnen dan zorgen voor extra vuur voor aanklachten.
Dit principe is al eens een keer misbruikt bij een niet nader te noemen figuur, Jan Teijn, toen ze hem wilden naaien wegens discriminatie en haatzaaien. Uitingen bieden geen garantie voor een veroordeling, maar wie lang genoeg bij iemand zoekt vindt altijd iets. Bij Teijn vond men "toevallig" kinderporno, maar dat had net zo goed een lading gedownloade muziek of software kunnen zijn. U begrijpt dat men informatie zeer selectief kan gebruiken. Tegen vriendjes doen ze niks, maar ze kunnen u niet garanderen dat ze niet alles tegen u gaan gebruiken op het moment dat ze u willen pakken. Iedereen doet wel eens iets wat niet mag. Dat hoort bij de spontaniteit van het leven. Kan dat te pas en te onpas tegen ons misbruikt worden, dan grijpt dat onevenredig diep in in de persoonlijke levenssfeer. Reden te meer om te protesteren tegen dit soort toestanden. Om nog maar te zwijgen over het feit dat afsluiting van internet buitenproportioneel is in een informatiesamenleving.
Extreme maatregelingen gaan vrijwel altijd gepaard met beperkingen van de vrijheid. Hierbij doelen we niet op de vrijheid om illegale bestanden te downloaden, maar wel op de vrijheid om niet willekeurig het slachtoffer te worden van de selectieve verontwaardigdheid van de overheid. Grote schurken blijven buiten schot terwijl u achter uw PC moet vrezen voor een inval. Overheden geven het signaal af dat u vooral niet moet tekenen, schrijven en downloaden aangezien u nooit kan weten wanneer ze u komen ophalen. De onafhankelijke rechter wordt vervangen door sancties die justitie als aanklager onmiddellijk kan opleggen. Hun beslissing van vervolging bepaalt thans uw vrijheid. Privacy wordt opgegeven om dit allemaal technisch mogelijk te maken. Straks kunnen ze met een druk op de knop per sofinummer zien waar ze u allemaal op kunnen pakken. Het lijkt er verdomme op dat makkelijk te pakken burgers op internet de prioriteit heeft. Zware misdadigers, wellicht hun vrienden, kunnen daardoor rustig hun gang gaan.
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|