|
| 376 # Internetvrijheid in gevaar # |
Gepost door Misdefinitie op 01-04-2009 om 22:14.
Op papier hebben we de beschikking over de meest fantastische vrijheden. Elk juridisch stuk tekst spreekt vol lof over termen als rechtstaat, democratie, grondrechten en vrijheden. Een gedrocht als de onderdrukkende overheid wordt op dezelfde manier gerechtvaardigd als de aanwezigheid van grote groepen criminele asielzoekers. U heeft het zelf gewild en alles is beter dan totale anarchie. Bekende filosofen uit lang vervlogen tijden worden erbij gehaald om te suggereren dat oude theorieën over de staatsinrichting allemaal desastreuze gevolgen hadden en dat er daarom nooit meer voor iets anders gekozen mag worden dan voor de huidige socialistische dictatuur van de meerderheid. Allemaal heel erg leuk en aardig, maar aan zulke verhaaltjes heeft u net zoveel als aan al die irritante vrijsprekende weblogs: helemaal niks. De kwalificatie vrijheid kan pas zinvol gebruikt worden als het er in de praktijk daadwerkelijk is. Te veel beperkingen maken van vrijheid slechts een illusoir begrip.
Naar de rechter.
Strafzaak Misdefinitie.
Het zal u wellicht niet ontgaan zijn dat de beheerder van Misdefinitie dinsdag 24 maart 2009 terecht stond in de meervoudige strafkamer van de rechtbank in Haarlem als gevolg van een van de beperkingen aan de vrijheid van meningsuiting. Een paar linkse knaagdieren vinden het noemen van beesten uit de koran een grove belediging. Als wij als weblogjournalisten het doen wel te verstaan. Niet als zij en hun vriendjes het doen met de werkelijke intentie om te beledigen en om geweld jegens andersdenkenden te rechtvaardigen. Ook niet als zij het doen met als doel kleineren waarna (volgens de koran) alles wat zij ongelovig vinden mag worden afgeslacht als dikke roze varkens. Nee, in plaats daarvan gaat het er puur om dat blanke Nederlanders het op een Nederlandse website in Nederland wagen dit soort uitspraken aan de kaak te stellen. Gespuis dat niet begrijpend kan lezen vormt een groot probleem. Zij vatten het berichten over een scheldkanonnade ten onrechte op als groepsbelediging.
Tevens waren ze niet zo gelukkig met een grap over het liefkozen van een beest met twee bobbels. Sinds de jaren '80 is het een goed gebruik om geitenneuker te gebruiken als alternatief voor een sukkel, maar een opmerking die zinspeelt op het van bil gaan met kamelen valt niet zo goed bij de nieuwe Nederlanders. Waarschijnlijk had u verwacht dat we na de rechtszaak uitgebreid gingen verhalen over deze grove schending van de vrijheid van meningsuiting, maar we hebben besloten om dat even uit te stellen. Niet omdat we bang zijn om nog uitingen te maken met de woorden berberaap, kakkerlak, varkens en ratten, maar omdat de uitspraak in dit soort zaken inclusief de volledige motivering van cruciaal belang is om te bepalen in hoeverre de vrijheid van meningsuiting daadwerkelijk is aangetast. Bovendien is het onverstandig om te spreken over een zaak die nog bij de rechter ligt. Zo stom zijn zelfs wij niet. Vooralsnog volstaat de opmerking dat de intimidatie die van zo'n zaak uitgaat een bedreiging vormt voor de vrijheid.
Belangrijk om in dit verband op te merken is het feit dat het bij de algemene vrijheden, waar iedereen recht op zou moeten hebben, niet gaat om individuele rechtszaken. Anders dan veel media u willen doen geloven draait het niet om een simpele rechtszaak waarbij een idioot moslims heeft beledigd en daarvoor een straf verdient. Rode media suggereren dat we moslims als beesten hebben neergezet, maar we verwerpen die visie onmiddellijk. Misdefinitie heeft geen moslims beledigd of willen beledigen. Alle uitingen zijn uit hun verband gerukt. Hier is veel meer aan de hand. Op internet zijn er vele websites waarop het vrije woord verdedigd wordt. Deze komen niet zomaar voor de rechter. Daar is aangifte en vervolging voor nodig. Het Meldpunt Discriminatie Internet (MDI) selecteert slachtoffers op basis van politieke gezindheid en (blanke) huidskleur. Uw beheerder krijgt een werkstraf. Prima. Lach er maar om. Het probleem is echter dat het iedereen kan overkomen. Dag vrijheid.
Bronbescherming.
De rechter wordt tegenwoordig niet alleen ingezet om het smerige werk op te knappen in strafzaken, maar ook in gewone burgerzaken is het een instrument waarmee een gokje te wagen is. Shocklog GeenStijl kan daarover meepraten. Een anonieme bron vertelde de log dat Wendy van Dijk "foekie foekie" gedaan zou hebben met een bekende Nederlander die iedereen wel kent. Uiteraard pakte GeenStijl op Telegraafniveau breed uit en maakte er het item van de dag van. Groot nieuws en grof schandaal. U kent dat wel. Toch kon Wendy het niet waarderen waarna er een kort geding volgde. Voor het eerst in zo'n acht jaar tijd moest de weblog zich voor de rechter verantwoorden voor een redactioneel stuk op de website. Kat in het bakkie zouden we denken. Smaad en laster is enkel van toepassing als het gaat om leugens en bedrog. Niet als het om feiten gaat die de waarheid vormen. Tijdens het kort geding bleek de rechter er toch even anders over te denken. Anonieme bronnen worden niet gerespecteerd als bewijs. Er volgde dan ook een veroordeling.
Betrof het hier simpelweg een schandalige lastercampagne van een website waarbij de aantijgingen niet op waarheid gebaseerd waren? Misschien wel, maar waar het om gaat is het gevolg van een dergelijke uitspraak. De veroordeling is mede tot stand gekomen doordat GeenStijl de anonieme bron niet wilde prijsgeven. De rechter oordeelde dat die weigering betekent dat de auteur van de publicatie niet kan bewijzen de waarheid te spreken. Erg schadelijk. Journalisten dragen voor een zeer belangrijk deel bij aan het publieke debat door feiten te achterhalen, te onderzoeken en te presenteren aan de bevolking. Zonder journalistiek blijven we verstoken van essentiële gebeurtenissen die in de maatschappij plaatsvinden en worden we dom gehouden. Met behulp van linkse eenzijdige journalistiek gebeurt dat alsnog, maar dat even ter zijde. Bronnen voorzien journalisten van informatie. Uit angst voor represailles, eisen zij bescherming. Is dat niet mogelijk, dan wil niemand meer bron zijn en valt de journalistiek uiteen.
Anonimiteit kan een vorm van bescherming bieden, maar dan wel als het te allen tijde gehandhaafd kan blijven. Het is onredelijk om te eisen dat bronnen bekendgemaakt moeten worden, want dan krijgen journalisten nooit meer een bron zo ver om informatie te verstrekken. Leidt een anonieme bron per definitie tot een veroordeling als de inhoud van een artikel wordt betwist, dan is dat feitelijk de doodsteek voor de persvrijheid. Bovendien kent deze zaak nog een ander probleempunt. Namelijk de bewijsvoering. Als bronnen niet meer als bewijs worden gezien, dan is het over en uit met bladen als de Privé en de Story. Evenals met alle meer serieuze journalistieke stukken die u informeren en voorlichten met behulp van informatie van bronnen die liever anoniem willen blijven. Daar blijft het niet bij. Notoire ontkenners die geen enkel bewijs willen aannemen, hebben voortaan een wapen in handen om weblogs de mond te snoeren. Om nog maar te zwijgen over misstanden en maatschappelijke processen die zelden hard te bewijzen zijn.
Informeren en beoordelen.
Internet is een interactief medium. Bezoekers nemen niet alleen passief informatie op, maar kunnen ook actief informatie op het net plaatsen. Op die manier is het bijvoorbeeld mogelijk om klachten over een bedrijf openbaar te bespreken met andere gedupeerden. Speciaal voor dit doel bestaan er websites die de discussie faciliteren door er een platform voor aan te bieden. Veelal in de vorm van een forum waarop iedereen zich kan registreren. Internetoplichting.nl is een platform waarop bezoekers elkaar kunnen waarschuwen voor oplichtingspraktijken en gegevens kunnen uitwisselen waarmee hopelijk verder leed te voorkomen is. Regelmatig openen bezoekers nieuwe onderwerpen over bedrijven waarmee ze een slechte ervaring hebben gehad. Hoewel er niet per se sprake hoeft te zijn van oplichting, zullen er over het algemeen onderwerpen verschijnen over bedrijven die meerdere consumenten hebben genaaid. Trendylaarzen vond het niet zo tof om daar besproken te worden en liet de rechter daar een stokje voor steken.
Deze zaak leidde tot een veroordeling met nogal absurde eisen die voor heel veel beoordelings- en vergelijkingssites gevolgen kunnen hebben. Internetoplichting.nl is verplicht om de volledige topic waarin over Trendylaarzen wordt gesproken te verwijderen. Het gaat daarbij niet alleen om de vermeende lasterlijke stukken en persoonlijke gegevens, maar om de volledige topic. Erger nog, de website mag 6 maanden lang geen onderwerp over Trendylaarzen plaatsen. Dat betekent concreet dat de vrijheid van meningsuiting buitenproportioneel beperkt is nu er op geen enkele manier meer gesproken mag worden over dit bedrijf. Na een aanklacht over smaad en laster kan iedereen dus onder bedreiging van een dwangsom gedwongen worden ernstige praktijken zoals fraude, oplichting en bedreiging te verzwijgen. Willen mensen er toch over praten, dan wordt de website veroordeeld zodat u er vooral niet achterkomt. Schandalig. Internetoplichting.nl heeft uit angst voor nog een veroordeling de website moeten sluiten.
Verantwoordelijk voor anderen.
Websitebeheerder spelen is dus een gevaarlijke aangelegenheid. Voor u het weet zit u voor de rechter. Altijd heerst de opvatting dat de websitebeheerder te ver is gegaan en altijd gaat het over de toon en de zogenaamde zorgvuldigheidsnorm waar ze zich zelf ook nooit en te nimmer aan houden. Als beheerder bent u altijd verantwoordelijk voor wat er op uw website gebeurt. Logisch voor redactionele teksten die door de beheerder zelf worden geschreven, maar hoe zit het eigenlijk met reacties op artikelen of reacties op fora die door anderen worden geschreven? Het gezonde verstand zou denken dat hier een analogie met een kroeg opgaat. De kroegbeheerder is verantwoordelijk als er teksten worden opgehangen op plaatsen waar enkel personeel dat kan, maar niet als willekeurige bezoekers rare dingen zeggen. Foekie foekie in een kroeg roepen leidt niet tot een veroordeling. Kan er al iemand worden aangeklaagd, dan is dat de schuldige en niet de uitbater. Op internet geldt het omgekeerde. De beheerder is altijd de lul.
Iets dergelijks ondervond de leider van de inmiddels opgeheven partij de Nationale Alliantie. Beheerder Jan Teijn hield van kleine schoolmeisjes en werd gepakt met kinderporno, maar stond voornamelijk terecht om zijn internetactiviteiten. Zoals iedere partij had ook deze partij een website met een forum. Bezoekers plaatsten op dat forum reacties die volgens het OM niet door de beugel konden. Discriminatie, haatzaaien en racisme: het bekende riedeltje. Een verweer gebaseerd op het idee dat die reacties door anonieme schoften waren gepost mocht niet baten. Teijn werd als beheerder en leider van de website als de verantwoordelijke gezien. Zelfs als hij nooit op de website zou kijken en er niet van op de hoogte kon zijn. De beheerder van rechtser.com overkwam het zelfde. Deze website was een verzameling van nieuwsfeiten, maar de beste man werd veroordeeld wegens discriminerende reacties die anderen hadden achtergelaten. Anonieme vijanden kunnen beheerders zo vrij eenvoudig kapotmaken.
Overweging.
Belediging, discriminatie, smaad, laster en haatzaaien zijn niet voor niks strafbaar gesteld, maar de recente actualiteit laat zien dat deze termen in rap tempo worden misbruikt om de (internet)vrijheden volledig af te schaffen. Het verraderlijke zit hem in de beeldvorming die gecreëerd wordt. Tegenstanders van het vrije woord doen tegenover de buitenwereld net alsof het websites betreffen die extreem, radicaal en crimineel zijn. Rechtszaken tegen deze websites worden vervolgens afgedaan als noodzakelijk kwaad omdat misdrijven nu eenmaal bestreden dienen te worden. Niemand zal dat durven ontkennen en derhalve denken mensen ook niet verder. Veelal gaat het om websites waarbij de reputatie al volledig naar de knoppen is geholpen door slechte en eenzijdige publiciteit. Waardoor niemand er echt rauwig om is dat het tot vervolging of zelfs een veroordeling leidt. Niemand springt in de bres voor hen die de moed kunnen opbrengen in dit haatklimaat het vrije woord te verdedigen.
De schoen wringt niet bij die paar idioten die echt onacceptabele zaken op het internet plaatsen. We maken u attent op een groot maatschappelijk probleem. Er zijn namelijk organisaties die zeer selectief websites die hen niet aanstaan vervolgen om een kutreden zodat er bij de rechter een gokje gewaagd kan worden. Komt het tot een veroordeling, dan verdwijnt de website meestal. Mislukt het gokje, dan is de intimidatie die het oplevert een troostprijs. Te belachelijk voor woorden. De rechtelijke macht is geen Holland Casino waarin zij geld en middelen kunnen aftroggelen van onschuldige webbeheerders. Denk niet dat het u niet kan overkomen. De selectieve verontwaardigdheid is groot. Bent u politiek incorrect? Er hoeft maar 1 bezoeker uw teksten selectief te lezen en te roepen dat u hem beledigt en u kunt u verdedigen in de rechtszaal. Een forum starten? Niet aan beginnen als u tenminste geen werkstraf wilt.
Selectieve verontwaardigdheid betekent dat anderen die hetzelfde of erger doen gewoon vrijuit gaan. Om de simpele reden dat hun politieke overtuiging, huidskleur, nationaliteit en handelswijze beter in de smaak valt bij het gespuis dan die van u. Wie geen vriendje is, wordt vervolgd. En wie vervolgd wordt maakt kans op een veroordeling. Zo simpel is dat tegenwoordig. Eenmaal in de rechtszaal is de kans op een veroordeling groot. Men heeft immers niet voor niks tijd en moeite aan u besteed. Beheerders worden zo bang gemaakt dat ze zelfs de websites sluiten als er ook maar met een rechtszaak wordt gedreigd. Roy M. sloot 11 torrentsites na een bezoek van Stichting Brein. Pim-Fortuyn.nl censureerde om vervolging door het MDI te voorkomen. Holland-hardcore, GeenStijl en Fok! doen na contact met het MDI aan extra moderatie. Rechtser.com, internetoplichting.nl en nog een aantal anderen sloten hun websites na uitspraken van de rechter. Te achterlijk voor woorden. Wanneer houdt dit op?!
Steeds weer vragen we ons af of het strijden voor uw vrijheid nog wel zin heeft. Schrijven op het internet brengt zoveel ellende met zich mee dat het voor beheerders erg verleidelijk wordt om het bijltje er bij neer te gooien. Zeker als het hen persoonlijk raakt in hun privéleven, vermogen en sociale contacten. Stuk voor stuk worden websites aangepakt en voor het gerecht gesleept. Vaak met zeer negatieve gevolgen. Wat doen de mensen wiens vrijheden eveneens in gevaar zijn? Helemaal niks. Ze halen hun schouders op en gaan verder met hun dagelijks bezigheden alsof het ze niks interesseert. De verontwaardiging richt zich op wat linkse journalisten schrijven over die o zo verderfelijke "extreemrechtse" websites. Niet op het gespuis dat ons naar het leven staat, oververtegenwoordigd is in de criminaliteit en alles doet om te voorkomen dat we dat aan u vertellen. Vrijheid is een van de belangrijkste rechten die we hebben. Straks mag u helemaal niks meer zeggen. Daarom vechten we. We hopen ook op uw steun en medewerking.
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|