Mis·de·fi·ni·tie (de ~ (m.), ~s)
1 Politiek correct geformuleerde definitie waarmee men door middel van leugen en bedrog de werkelijke aard van misstanden probeert te verhullen door deze te rechtvaardigen.
- Misdefinitie gaat over misstanden en gedrag van criminelen, radicalen en terroristen.
- Stop de #CancelCultuur! Stelletje moraalnarcisten, u bent geen beter mens als u mensen uitsluit vanwege hun politieke gezindheid.
- De vrijheid van meningsuiting is absoluut! Wat wij mogen schrijven, bepaalt niet de juut!
- Stiekem sollicitanten googelen en ze dan cancelen? Uw naam wordt geregistreerd en doorgegeven!
Gebruikersnaam: Wachtwoord:
# Home # Boek HvA (Uitverkocht) # Registratie # Contact #
Misdefinitie artikelen
Pagina: 26 / 44: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44

362 Marokkanen koloniseren met schijnrelaties
361 Van CBR TOP naar flop
360 Linkse geldverspilling breekt af
359 Eigen haard is Israël waard
358 Misdefinitie.nl wenst u een vrij 2009
357 Christenfundamentalistische homohaat
356 Politiehonden aan het werk
355 Motiveren met Reflect-CTC (deel 2)
354 Extreemrechts is extreem links
353 Goed de klos op Google
352 Hypocriet protesteren voor het eigenbelang
351 "Groene" belasting massaal misbruikt
350 Vreemde voorliefde voor kinderspul
349 "Kapitalisme" onder vuur
348 T-shirt tegen watjespolitie
347 Hitler-vergelijking: "Foutje, bedankt!"
346 PvdA wil etnische zuivering
345 Motiveren met Reflect-CTC
344 Tijd voor hard asielbeleid
343 Verkeerspolitie zelf de wegmisbruikers

345 # Motiveren met Reflect-CTC #
Gepost door Misdefinitie op 28-10-2008 om 22:45.
Aangezien iedere allochtoon tegenwoordig onder het mom van "iedereen is gelijk" de beschikking moet krijgen over diploma's, ongeacht of ze het met kennis en vaardigheden verdienen, is het onderwijs de afgelopen 30 jaar gedegradeerd tot een paar vage competenties die niemand snapt. Dit proces heeft ons geleid naar de situatie dat veel werknemers amper gekwalificeerd zijn om hun werk goed te kunnen doen. Volgens "kenners" is dat geen probleem. Zij halen triomfantelijk het net zo vage concept "een leven lang leren" uit de kast. Waarschijnlijk bent u wel bekend met die ellendige workshops en trainingen. Vooral gebaseerd op gebakken lucht en wazig gelul waar u niks aan heeft. Vervelend genoeg zijn die cursussen vaak verplicht en wordt u ook nog eens gedwongen om te doen alsof het allemaal geweldig is. Terwijl iedereen weet dat het tijd- en geldverspilling is. Misdefinitie volgde eind 2006 een dergelijke cursus bij Reflect-CTC en analyseerde de bevindingen.

Achtergrond.

Maatschappelijke misstanden onderzoeken vraagt een forse investering in tijd, geld en middelen. We zijn niet machtig, beschikken niet over superkrachten en opereren niet boven de wet. Zomaar ergens de deur platlopen en een uitgebreid onderzoek starten is onmogelijk. Snel iets publiceren zodra de zaak duidelijk wordt is een mogelijkheid die we hebben als het om zaken uit de actualiteit gaat, maar een aantal onderzoeken blijven ook een tijd lang op de plank liggen omdat door publicatie mogelijk andere zaken gevaar lopen. De zaak van Reflect-CTC is zo'n zaak waar we reeds in 2006 mee begonnen zijn. Vervolgens kreeg het een staartje, liep het door in 2007 en is de tijd rijp om het openbaar te maken. Een groot netwerk zou een stuk handiger werken, maar helaas moeten we het zonder doen. Eerst proberen we te bepalen waar we de meeste kans hebben om in aanraking te komen met ons onderwerp motivatie. Vervolgens praten we ons via een sollicitatie naar binnen.

Middels een sollicitatie op een vacature voor een studentenmentor (die stiekem een onderbetaalde docent is omdat ze geen echte docenten willen aannemen) bij het Instituut voor Interdisciplinaire Studies van de Universiteit van Amsterdam, kwam onze beheerder algauw in contact met de daar werkende Rik Poot. Nee, dat is geen grapje van ons. Zo heet de man nu eenmaal. Later werd ik aangenomen door instituutsdirecteur mr. Jeanine Meerburg. Plotseling beet de vis. Zoals verwacht werd er in augustus een cursus aangekondigd om iedereen voor de start van het nieuwe academische studiejaar nog even snel bij te scholen. Studie en ervaring hebben deed allemaal niet ter zake doende. Drie dagen een cursus volgen luidde de verplichting. Een leven lang leren begrijpt u wel? Met als argument dat men zonder de cursus niet in staat is om werkgroepen aan studenten te geven. De cursus zou in 3 dagen een gebrek aan basisvaardigheden zoals omgang, communicatie en doceren moeten oplossen. Totale waanzin.

Voorspel.

Een cursus die binnen 3 dagen van een totaal nutteloze docent een goede docent maakt? U kunt ons beter wijs maken dat er ook goede allochtonen zijn. We waren dan ook erg benieuwd wat de cursus zou inhouden. Specifieke tips om katers van comazuipende studenten af te schrikken? Leren schrijven, lezen en rekenen wat bijna niemand meer schijnt te kunnen? Overlevingsstrategieën voor als studenten doorkrijgen dat ze bedonderd worden met ondergekwalificeerde nietsnutten die het moeten hebben van een driedaagse cursus? Lang hoefden we niet te wachten, want een paar weken later kwam er een mail van Mariska Knol binnen. Samen met eigenaar Rachna in 't Veld en medewerker Pieter Stalenhoef vormen zij het team van Reflect-CTC en organiseerden zij de cursus. Het spel begon met het hilarische woord "leerdoel". Moet u nagaan. Leidinggevenden achten u dom genoeg om wat te kunnen opsteken van dit semi-psychologisch geleuter. Opleiders zijn te dom om te bepalen wat ze u moeten leren.

Onthoud maar goed: wie het woord leerdoel in zijn mond neemt verdient een flink pak slaag. Nog nooit heeft dat gebazel ook maar iets positiefs opgeleverd. Hele studies worden bedorven door het fenomeen dat ook nog eens voorschrijft dat mensen veel belachelijke verslagen moeten schrijven die nergens op slaan. "Leerdoel" is per definitie een verkeerd concept. Het doel van een cursus is ons inziens om iets te leren. Het doel is niet om vage onbereikbare doelen op te schrijven, daar dagen over te praten en te concluderen dat het niet gelukt is. Voor ambitie geldt iets soortgelijks. "Wat wilt u bereiken?" vragen ze doodleuk. Houd toch op met dat idiote gedoe. Iedereen wil naar de top gaan. Hoger salaris, leuke secretaresse om te neuken onder werktijd, collega's die al het werk doen en een baas die van zijn stoel af te zagen is zodat een nog hogere functie binnen handbereik komt. Zulke concepten zijn een belediging voor mensen die wel over intellect beschikken.

Uiteraard hebben de leidinggevenden en de cursusleiders van die troep ook wel door dat ze de boel besodemieteren. Om niet meteen door de mand te vallen doen ze alsof hun cursus wel degelijk nut heeft. Hiervoor suggereren ze dat de cursus inzicht kan geven in problemen en deze zelfs op te lossen door erover te praten. Mevrouw Knol vroeg in haar mail dan ook of we een casus konden schrijven waarin een situatie voorkomt die lastig is. Met de belofte dat ze dat tijdens de bijeenkomst ging bespreken. Nu moet u weten dat zulke bijeenkomsten aan elkaar hangen van drogredenaties en oneliners. Ze kunnen hooguit iets zeggen over simpele problemen. Wie op z'n 35ste nog maagd is moet bijvoorbeeld "gewoon" eens iets aan zijn leven gaan doen en wie problemen heeft op het werk moet zijn baas tijdens een reorganisatie constructieve feedback geven. Vol goede moed gaven we haar een casus uit "De misdefinitie van de HvA" die een veelvoorkomend probleem met allochtonen uit de doeken doet.

Casus: Achmed vindt Nederlandse docenten maar racisten.
"Achmed, een luie werkgroepstudent, zoekt het conflict op omdat hij de werkgroepen niet mag voortzetten. Zijn inzet is al wekenlang stuitend onder de maat, de verplichte aanwezigheid is minimaal en de producten die hij oplevert zijn van zeer lage kwaliteit waardoor hij al meerdere malen een onvoldoende moest incasseren. Ondanks extra herkansingen en de vele kansen die hem daarna nog aangeboden zijn verandert zijn werkhouding niet.

Destijds is hij zo zonder vooropleiding door het toelatingsgesprek van de opleiding gekomen omdat de toelatingscommissie bij wijze van het Color IT project allochtonen wil stimuleren om voor het Hoger Onderwijs te kiezen. Zijn slechte beheersing van de Nederlandse taal vonden ze geen probleem. Dat zou wel bijtrekken en bovendien wordt elke student begeleid door een mentor. De student bestrijdt dat hij gebrek aan inzet heeft getoond en doet een beroep op niet te controleren beloften van anderen. Zo zou hem beloofd zijn dat zijn werk minder streng zou worden nagekeken. Hij kan er immers niks aan doen dat hij zo is. Ook andere docenten zouden hieraan meewerken, ondanks dat het beleid dat nadrukkelijk niet toestaat.

Tijdens pogingen om op een nette manier een oplossing te vinden wordt Achmed steeds feller en strijdlustiger. Dan komt het hoge woord eruit: Achmed schreeuwt dat er sprake is van ongeoorloofde discriminatie en dreigt behalve met een procedure bij het College van Beroep ook nog eens met aangifte bij alle anti-discriminatiebureaus in Nederland. Hij eist onmiddellijk een voldoende en toestemming om verder te mogen gaan met de werkgroepen. Van hogere hand valt er geen hulp te verwachten. Zij hebben gevraagd de zaak stil te houden uit angst voor negatieve publiciteit.

Opmerking:
Het lastige aan deze zaak is om een goede oplossing te vinden, terwijl er voor gezorgd moet worden dat het niet gaat escaleren. Tevens dient er rekening gehouden moeten worden met tegengestelde belangen."
Einde casus.

Zo, probeer hier eens een leuke oplossing voor te verzinnen. Dit was de kans voor al die voorstanders van vaaglullen-workshops om voor eens en altijd te bewijzen dat al hun hersenloze geblaat kan omgaan met echte problemen. Geen eenvoudige, verzonnen, en gefingeerde problemen. Nee, een probleem dat vaak op bijna alle onderwijsinstellingen speelt en structureel voorkomt. Zoals we vermoeden liet het teleurstellende antwoord niet lang op zich wachten. Mevrouw Knol wilde de situatie niet in de cursus bespreken, maar alleen onder 4 ogen. Klaarblijkelijk was ze een beetje bang voor reacties van allochtonen en rood geöriënteerde collega's. Ja, daar staan ze dan met hun grote bek. Hun cursus blijkt een klucht die niet opgewassen is tegen serieuze problemen. Het blijft bij borreltafelpraat. Om niet helemaal af te gaan loog ze dat het een unieke casus betrof. Bullshit. Ze zou ons 100 euro moeten betalen voor elke zwarte die zo aan zijn papieren komt. Dan waren we allang miljonair.

Kinderspel.

Hiermee had de cursus zijn bestaansrecht al verloren. Als serieuze problemen niet eens openbaar besproken mogen worden, de politieke correctheid de toon zet en het enkel uitzitten van de tijd is, kunnen we ons niet voorstellen dat de cursus voor iemand zinvol kan zijn. Het zou een cursus zijn om docenten op te leiden om goed met studenten en leidinggevenden om te gaan. Onderwijs en onderzoek vinden we zeer interessant. Dus besloot ik het een kans te geven en kwam ruim 15 minuten van te voren binnen om even rond te kijken en een strategische plek uit te zoeken waar ik alles kon overzien. Om 9:30 zou het feest beginnen. Een aantal mensen kwamen natuurlijk te laat. Tot mijn verbazing begonnen we echter niet op tijd. Terwijl op tijd beginnen cruciaal is voor een onderwijsinstelling. Vijf minuten te laat begon de cursusleider met een discussie over laatkomen. Alsof we kleine kinderen waren begon zij te vragen wat er met laatkomers moet gebeuren.

Discipline en structuur is heel belangrijk. Zonder die essentiële zaken doet iedereen gewoon waar hij zin in heeft. Ons standpunt is helder. Laatkomen binnen het voortgezet onderwijs betekent briefje halen en / of straf, laatkomen op de universiteit betekent na 2 keer uitsluiting van de cursus en laatkomen op het werk levert aantekeningen en eventueel ontslag op. Tot mijn ongenoegen propagandeerden zij de praktijk dat er altijd een discussie nodig is waarbij uitgelegd moet worden waarom laatkomen stout is. Godverdomme, de kleutertijd is op 6 jarige leeftijd toch echt voorbij. Toen ik opmerkte dat ik dan de volgende dag net zo goed ook een kwartier te laat kan komen omdat de enige consequentie een preek is, werd dat bezwaar lachend weggehoond. Ook het feit dat de discussie over niks ruim een kwartier duurde vond men gezeur. Leuk zo'n cursus waarin men poep praat en het nog eens laat verdedigen door hersenloze ja-knikkers.

Eindelijk konden we een half uur later beginnen. Kent u een docent die zo met zijn tijd omspringt?! Procesbegeleiding was het eerste onderwerp. Een camera zou alles opnemen. "Voor persoonlijke doeleinden van de organisatie," werd ons verteld. Even verwachtte ik dat ze haar broek zou laten zakken en ons zou trakteren op wat hardcore porno voor de camera. Later zou duidelijk worden dat die camera er stond om gekke fratsen van de cursisten op te nemen. Iedereen kreeg 25 stencils met informatie erop. Op de webpagina van Reflect beweren ze dat ze zelf hun zooi ontwikkelen. Een blik op de informatie doet anders vermoeden. Feedbackregels worden op iedere opleiding binnen het Hoger Onderwijs gedoceerd. Reflect kopieert dat gewoon. Kenmerken van presentaties is standaard materiaal. Ook gejat. De rest bestaat uit wat zelfgeschreven troep vermengd met gekopieerde wetenschappelijke artikelen.

Alles draaide om begrippen als "deep learning en surface learning". Het eerste zou slaan op het begrijpen van studiestof en het tweede zou een naamgeving zijn voor het ouderwets feitenstampen. Wetenschappelijke literatuur vermeldt echter de meer correcte betekenis. Stof heel diep bestuderen versus oppervlakkig leren. Rond 11:00, ruim anderhalf uur na de start, is dit het enige dat is gedaan. Ik begon al in slaap te vallen, maar moest deze marteling doorstaan om meer informatie te vergaren. "Deep" is goed, "surface" is slecht. Aldus de cursusleider. "Want met het eerste onthouden mensen alles en met het laatste slechts een deel." Zelden horen we iets stommers. Het doet ons denken aan de manier waarop samenwerkend leren werkt. In een uur 4 sommen met 4 mensen maken zorgt ervoor dat ze die ene som die ze zelf maken prima onthouden. Bij het individueel maken van 30 sommen onthouden ze er misschien 10. Dus zegt de snuggere dwaas, die het verschil tussen relatief en absoluut niet weet, dat zijn methode voor 100 % werkt en het andere niet deugt.

Altijd streven naar 100 % onthouden is belachelijk. Feiten moet je stampen, vaardigheden moet je trainen en veel informatie moet je filteren, oppervlakkig verwerken of begrijpen. Indoctrinatie bleek nodig om de honger naar echte degelijke kennis om te zetten naar hersenloos repeteren van vage zinnen. "Studenten moeten afhankelijk worden gemaakt!" schreeuwde het kuddevolk in koor. Wat ze feitelijk doen is het domhouden van mensen zodat ze niet mondig worden. Leuk hoor, allemaal van die wannabe psychologen die praten alsof ze elke dag paddo's gebruiken. "Samenwerkend leren zorgt voor een krachtige leeromgeving!" brulden ze de cursusleider na. Natuurlijk, want later werken ze ook samen en delen ze hun salaris. Misschien worden ze zelfs socialist na al dit soort onzin. Liever 1 trucje in een lesuur dan tientallen sommen trainen zodat u na 20 jaar ook nog een staartdeling kunt oplepelen. Het ging maar door. De ene na de andere idioterie kwam naar boven.

Studenten moeten volgens de trainers zelf om scholing vragen. Hokjes denken vinden ze positief. Wat zij zeggen is goed; wat anderen vinden is per definitie fout. Degelijke ouderwetse discipline wordt neergezet als iets onmenselijks. De nieuwe docent van tegenwoordig moet een watje worden die zijn emoties niet kan bedwingen voor een groep: "Ik sta hier voor jullie. Ik ben dichtbij. Ik verwacht initiatief. Ik ben enthousiast. Ik ben geïnteresseerd. Ik heb een grens." Gatverdamme. We zouden bijna zeggen: "Hier heb je een touw. Verlos jezelf." Opeens werd ook duidelijk waarom er camera's aanwezig waren. Tussen de bedrijven door vond men het leuk om gekke opdrachten te geven aan de groep waarbij het de bedoeling was dat iedereen gek ging doen en raar ging dansen. Met kinderspelletjes als hand in hand uit de knoop proberen te raken. Vanwege de intimiteit die dat met zich meebracht hadden ze ook nog eens de kans om elkaar te betasten. Waarschijnlijk hadden ze niet raar opgekeken als er 1 zijn broek liet zakken om gepijpt te worden.

Overweging.

Bijna 8 uren lang gezeik aanhoren had enkel verveling als resultaat. Niemand leerde iets, de belofte om lastige situaties te bespreken werd niet ingelost en de onmisbare kennis en relevantie waar de leidinggevenden het over hadden waren er ook niet. Voor deze onzin vangt het bedrijf 3 rooie per persoon. Met een groep van 20 levert dat al gauw 60 ruggen op. Dan tellen we 3 volledige dagen aan verloren gegane arbeidsloon nog niet eens mee. Desondanks wilden de gehersenspoelde aanwezigen niks negatiefs kwijt tijdens de evaluatie. Ze waren moe en wilden naar huis. Geld verdienen en mensen besodemieteren was het hele doel van de cursus. Na wat doorvragen kwamen we erachter dat iedereen echt gelooft in een achterliggende motivatiefilosofie. Het fundament van dit soort cursussen is het geloof dat leidinggevenden er alles aan zullen doen om iemand die niet gemotiveerd is te motiveren. Misdefinitie besloot om dat eens op de proef te stellen om voor eens en altijd af te rekenen met deze mythe.

Wordt vervolgd...
Reacties: 0
Pagina's: 1

Reactie toevoegen
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
 Houd het hier netjes. Hartelijk dank.

Misdefinitie
Copyright (c) 2004-2024.

C:\>Misdefinitie\type info.txt
Contact opnemen kan via een e-mail naar info apending misdefinitie.nl.