Mis·de·fi·ni·tie (de ~ (m.), ~s)
1 Politiek correct geformuleerde definitie waarmee men door middel van leugen en bedrog de werkelijke aard van misstanden probeert te verhullen door deze te rechtvaardigen.
- Misdefinitie gaat over misstanden en gedrag van criminelen, radicalen en terroristen.
- Stop de #CancelCultuur! Stelletje moraalnarcisten, u bent geen beter mens als u mensen uitsluit vanwege hun politieke gezindheid.
- De vrijheid van meningsuiting is absoluut! Wat wij mogen schrijven, bepaalt niet de juut!
- Stiekem sollicitanten googelen en ze dan cancelen? Uw naam wordt geregistreerd en doorgegeven!
Gebruikersnaam: Wachtwoord:
# Home # Boek HvA (Uitverkocht) # Registratie # Contact #
Misdefinitie artikelen
Pagina: 27 / 44: 1 2 3 4 5 6 7 8 9 10 11 12 13 14 15 16 17 18 19 20 21 22 23 24 25 26 27 28 29 30 31 32 33 34 35 36 37 38 39 40 41 42 43 44

342 Moslimextremist tot in de schatkist
341 Bestraf socialistische fouten
340 Aangifte om "Silence! I kill you!" (1)
339 Rot op uit Nederland!
338 Pretium Telecom: "Pech, dit is de wet!"
337 Miljoenennota Bos is een farce
336 Sexjobs.nl hoeren naaien met geldzaken
335 Moslimpropaganda weer vergruisd
334 Racisme is helemaal niet erg
333 Strafkamp Nicolaaslyceum was grove leugen
332 Slachtoffer van het eigen fascisme
331 Misdefinitie ontboden en verhoord (1)
330 Linkse achterlijkheid krijgt prioriteit
329 Vrijwilligerswerk om negatieve mening
328 Dewanand als kasteloze paria
327 Oplichting in de schijnwerpers
326 Trendseksueel maakt mietjes van mannen
325 Meldpunt Discriminatie Internet (MDI) verslagen
324 Referenties naar onkunde en onnozelheid
323 Kinderficken wie ein Weltmeister [2]

324 # Referenties naar onkunde en onnozelheid #
Gepost door Misdefinitie op 15-07-2008 om 21:06.
Werkgevers hebben voor het werven en selecteren van personeel massaal hun toevlucht gezocht naar de Human Resource. Goedkope en nutteloze krachten die Personeel en Arbeid hebben gestudeerd. Later hernoemd naar HR; een nog simpelere opleiding dan de PABO of de MER. Zelf weten ze niks van het vakgebied en kunnen ze nog geen loodgieter van een bakker onderscheiden. Daarom zijn er verschillende instrumenten ontwikkeld waarmee de HR'er kan trachten enigszins intelligent over te komen. Leuteren over competenties is zo'n instrument. Leg de kandidaat wat termen voor, vraag hem te kiezen en als hij te duur lijkt bedenk dan een standaard verhaaltje om hem af te wijzen. Na een uur weet de HR'er nog niet dat hij een tandarts voor zich heeft zitten. Om te weten te komen of de beste man ook kan boren is grover geschut nodig. Wanneer de HR'er helemaal het spoor bijster is, vraagt hij om referenties. Want wie zelf te dom is iets op waarde te schatten kan het maar beter aan een ander vragen.

Achtergrondinformatie.

Net zoals bij de competenties hebben we met de term "referenties" te maken met een instrument dat op het eerste gezicht een prima rechtvaardiging lijkt te hebben. Iemand die competent is, wordt geacht zijn vak te verstaan. Wat niet veel mensen willen begrijpen is dat de conclusie dat iemand die voldoet aan de lijstjes van het competentiesysteem ook zijn vak verstaat apert onjuist is. Met het competentiesysteem meet men geen vaardigheden en kennis. Wat men wel vaak doet is een lijstje voorleggen met daarop een aantal kenmerken. Aan de kandidaat de taak de belangrijkste te kiezen waar hij het beste aan voldoet. Goed, dan geeft de kandidaat aan analytisch te zijn. Nikszeggend en irrelevant. Toch wordt het gerechtvaardigd met het idee dat ze moeten weten wat voor vlees ze in de kuip hebben. Het werkt niet, maar niemand wil er vanaf.

Referenties kennen ook een dergelijke rechtvaardiging. "Heeft u ook referenties? We willen wat achtergrondinformatie inwinnen." Feitelijk bedoelen ze te zeggen dat ze na een uur nog steeds niet weten waar de tandarts nu werkelijk in boort. De volgende keer dat u solliciteert en het onderwerp terecht komt op referenties moet u eens goed opletten. Van alles wordt er uit de kast gehaald om het belachelijke verzoek om referenties te kunnen rechtvaardigen. Feit is dat ze door hun domme vraagtechnieken en gelul niet precies weten wie of wat ze voor zich hebben. Nooit zal een HR'er aan een programmeur vragen of hij kan aantonen überhaupt wel te kunnen programmeren. Gelooft u ons: werving en selectie is in veel bedrijven een lachertje. Komen we als projectmanager ICT solliciteren, dan worden er lagere functies besproken zoals programmeur. Er komen immers toch zeker wel een aantal letters overeen in de functienaam en dat is toch hetzelfde? Zulke achterlijke tafrelen komen net zo goed voor bij grote "professionele" bedrijven als Capgemini en Logica CMG.

Referentieverlies.

Veel mensen zullen nu het argument naar voren willen brengen dat het bedrijf in kwestie er wel waarde in ziet en dat het geen kwaad kan. Precies waar het om draait: de werkgever heeft er misschien belang bij en zelfs als ze dat niet hebben willen ze er mee doorgaan omdat het nu eenmaal in de boekjes staat. Interessanter is de vraag wat voor gevolgen dit heeft voor zowel de werkgever als de kandidaat die komt solliciteren. Aangenomen wordt dat iemand niet deugt of iets te verbergen heeft als hij desgevraagd niet bereid is referenties te verschaffen. Een opvatting waarbij geen onderscheid wordt gemaakt tussen mensen die geen referenties hebben, geen referenties meer hebben of enkel slechte referenties hebben. Op het eerste gezicht lijkt dat allemaal een pot nat. Uit een nadere bestudering zal blijken dat referenties ook verloren kunnen gaan tijdens het solliciteren.

Geen referentie.

Ooit zullen normale mensen, niet zijnde linkse fascisten en parasieten, voor de eerste keer gaan werken. Kansen om werkervaring op te doen en referenties te krijgen waren er nog niet. Werkgevers wijzen kandidaten af om het gebrek aan ervaring; niet beseffende dat iemand ergens moet beginnen. Kosten zijn belangrijker dan de rede. Met referenties lopen zij tegen een soortgelijk probleem aan. Geen referentie = geen werk. In het ene bedrijf krijgen ze te horen dat ze vast geen referentie hebben omdat ze niet functioneerden bij hun vorige werkgever. Bij het andere bedrijf krijgt men te horen dat ze maar een stagebegeleider of docent moeten opgeven als referentie. Gezien het feit dat docenten vele honderden studenten langs zien komen is dat flauwekul. Er zijn simpelweg niet genoeg docenten voor alle referenties. Nog even los van het idee dat ze daar helemaal niet de tijd en de zin voor hebben.

Een andere mogelijkheid is dat iemand zonder referenties enkel gevraagd wordt voor een lagere functie waarin hij hetzelfde doet tegen een schraal loon. Nogal een bizarre gang van zaken, want iemand gaat echt niet beter functioneren als een referentie heeft gezegd dat hij zo goed is. Geen referentie kunnen overleggen komt ook voor in de situatie waarin werknemers reeds een baan hebben en elders gaan solliciteren om te kijken of ze een betere baan kunnen krijgen. De motivatie zit hem natuurlijk in een hoger salaris, een baan dichterbij huis of betere werkomstandigheden. Zij solliciteren vanuit een baan en moeten dagen vrij nemen om te solliciteren. Hun beste en vaak enige referentie is de huidige werkgever, maar zodra die lucht krijgt van de sollicitatie kan de werksituatie wel eens onhoudbaar worden. Zou hij zijn werkgever als referentie opgeven en wordt hij alsnog afgewezen, dan zou hij alles kwijt zijn.

Een ijzersterk argument welke we nooit ontkracht zien worden. Smoesjes hebben ze wel, die HR-figuren: "We bellen alleen maar even om wat algemene vragen te stellen." Ja, lik m'n reet. Alsof de huidige werkgever achterlijk is. Fatsoenlijke werkgevers geven geen informatie over werknemers en als iemand typische werving- en selectievragen gaat stellen weet de werkgever echt wel hoe laat het is. Gaat u zelf maar na. Hoeveel mensen zullen een bedrijf bellen om te vragen wat de werkzaamheden van Horlepiep zijn als manager? Buitenstaanders hoeven sowieso niet te weten wie waar werkzaam is en waarom. Een beetje leidinggevende herkent de gladgestreken smoel van zo'n HR'er uit duizenden. Wollig taalgebruik, nikszeggend en enkel naar nutteloze informatie vissen. Weigeren om referenties te verschaffen is pure noodzaak om uw huidige baan te behouden.

Geen referentie meer.

Goede referenties zijn kostbaar en zullen moeten worden gekoesterd. Begeleiders en docenten vallen dikwijls af. Studenten hebben nou niet bepaald een langdurige band met een dergelijke begeleider en dat levert na de studie van de student geen referentie op. Collega's uit bijbaantjes zijn nou ook niet bepaald geschikt als referentie. Of denken werkgevers serieus dat onze collega hamburgerflippen bij de Mac Donalds of de baas vakkenvullen uit de supermarkt iets kan vertellen over het functioneren dat van belang is voor een functie waar we minstens 5 rooien per maand voor willen vangen? Wat overblijft is de vorige werkgever waar de kandidaat al dan niet werkzaam is. Stel dat hij bereid is om zijn huidige baan op het spel te zetten door aan zijn werkgever te vragen of hij zijn referentie wil zijn. Goed opletten, want nu komt de grote onthulling. Referenties zijn hooguit 1 of 2 keer bereid een gesprek te voeren. Daarna is het over en uit en bent u de referentie kwijt.

Regelmatig hangen werkgevers de grootste onzin op. Zo stellen ze dat een referentie slechts eenmalig nodig is. Geredeneerd vanuit hun positie klopt dat inderdaad, maar de gemiddelde kandidaat solliciteert niet slechts eenmaal. Anders zou het fenomeen "u hoort nog van ons" als afwijzing niet bestaan. Zoals gezegd kunt u een referentie zeer snel verliezen. Een telefoontje is voldoende. Vaak worden enkel hooggeplaatste leidinggevenden geaccepteerd als referentie. Managers en directeuren zijn allemaal zeer druk en kosten een vermogen. Logischerwijs willen ze geen tijd besteden aan domme selectiemensen van andere bedrijven aangezien tijd ook geld betekent. Vraag uzelf af waarom iemand die meer dan 3 meier per uur kost tijd zou willen vrijmaken voor een nutteloos gesprek waar hij niks aan heeft. Zou hij dat al willen, dan is het niet de bedoeling om gestalkt te worden. Mensen worden boos als ze gebeld worden voor onzin. Zeker als dat meerdere malen gebeurt.

Wordt er dan gestalkt? Jazeker. Meer dan u denkt. Sollicitaties zijn zeer vrijblijvend. Men kan u meerdere keren terug laten komen en alle informatie vragen die ze nodig achten voor de procedure. Omdat u de baan graag wilt gaat u al snel verder dan u zou wensen. Bedenk dat de vrijblijvendheid met zich meebrengt dat de werkgever zich op ieder moment terug kan trekken en u met lege handen staat. Intermediairs, recruiters en werving- en selectiebureaus zijn daarbij de grootste bloedhonden. Plaatst u uw CV met referenties op grote vacaturesites of mailt u het regelmatig naar recruiters? Zeg maar dag tegen uw referentie, want hij wordt zo vaak gebeld dat hij na een paar telefoontjes boos de hoorn erop gooit en / of uit frustratie roept dat de beller op kan rotten. En dat is niet best voor de sollicitatie, dat kunnen we u wel vertellen. Sollicitanten die meerdere malen worden afgewezen zijn hun referentie kwijt om het simpele feit dat mensen niet keer op keer lastig gevallen willen en kunnen worden.

Slechte referentie.

Slechte referenties zijn snel gemaakt. Behalve dat werkgevers sowieso aannemen dat u een slechte referentie heeft als u geen referentie kunt overleggen en dat referenties boos worden als ze meerdere malen voor niks worden gebeld bestaat er nog een groep mensen die door de situatie een slechte referentie hebben aan hun oude werkgever. Laten we eerlijk zijn. Over het algemeen geldt dat wie een goede baan heeft met een hoog salaris, prettige collega's, goede werkomstandigheden en relatief dichtbij huis zit, niet zal solliciteren bij een nieuwe werkgever. Zijn huidige werk laat immers niks te wensen over. Mensen die verder zoeken willen meer verdienen, vinden dat hun huidige werkgever een klootzak is of dreigen door een conflict op straat geschopt te worden. Buiten iemands schuld kan de oude werkgever een vijand worden. Uiteraard geven ze dan altijd een slechte referentie.

Iedereen begrijpt dat mensen in de dagelijks omgang al snel een subjectief oordeel klaar hebben over wat ze van iemand vinden. Normaal gezien gaan ze daar goed mee om. Wanneer iemand negatieve dingen over een ander zegt, dan hebben mensen soms tenminste nog de bereidheid om zelf een oordeel te vormen en iemand niet direct af te schrijven. Vreemd genoeg gebeurt dat bij sollicitaties wel. Met als gevolg dat de beste ingenieur ter wereld na ontslag een probleem kan hebben als de oude werkgever op emotionele gronden negatieve dingen verklaart. Erg dom, want wat heeft een mening over iemand die afhangt van vele persoonlijke voorkeuren nu te maken met het functioneren op het werk? Niks. Allemaal gelul in de ruimte. Ik mag u niet en daardoor geeft een andere werkgever u geen baan. Belachelijk. Andersom kan natuurlijk ook. De werkgever is heel erg tevreden over uw functioneren en wil niet dat u weggaat. Werkgevers kunnen slechte referenties geven met als doel u te behouden.

Overweging.

Over het nut van het instrument van de referenties moeten een aantal afsluitende opmerkingen worden gemaakt. Wat werkgevers eigenlijk willen weten is of iemand geen rare dingen heeft gedaan of zich onmogelijk heeft gedragen op de werkvloer. Men gaat er ten onrechte vanuit dat zulke gegevens objectief en waarheidsgetrouw worden doorgegeven zonder dat de werkgever reageert met het oog op zijn eigen belang. Daarvoor zijn referenties totaal nutteloos. Criminele zaken als diefstal en zedendelicten mogen niet door een referentie worden doorgegeven. Een goede weergave van het functioneren op het werk wordt teveel belemmerd door wat de werkgever zelf wil. Wil hij de werknemer behouden of wraak, dan zal hij een slechte referentie geven. Hoewel dat niet relevant is voor een nieuwe werkgever zal die toch zijn beslissing baseren op de persoonlijke wraakgevoelens van de ander. Gaat het om inhoudelijk functioneren, dan zijn referenties net zo goed nutteloos. Kan de domme HR'er dat niet opmaken uit een gesprek van een uur met de kandidaat, dan kan hij dat ook niet in een telefoongesprek van 2 minuten.

Concluderend kan gesteld worden dat werkgevers een waardeloos instrument in het leven hebben geroepen waarmee ze verwijzen naar hun eigen onkunde, domheid en onnozelheid. Voor hen is de informatie waardeloos omdat referenties geleid worden door eigen belang en ze toch al niet in staat waren om mensen op waarde te schatten. Terwijl het voor de werknemer een onmogelijke hindernis opwerpt om fatsoenlijk aan een baan te komen. Geen goede referentie is geen baan volgens hun motto. Concreet betekent dat dat iemand die door een conflict zijn baan verliest, onmogelijk aan een nieuwe baan komt. Mensen die nog wel een goede referentie hebben moeten deze prijs geven met het risico dat ze door hun huidige werkgever worden weggewerkt en tevens de baan niet krijgen zodat ze met lege handen staan.

Nemen ze dat risico, dan zijn ze hun referentie na 1 telefoontje kwijt. Iedere afwijzing, waar dan ook in het proces, leidt onvermijdelijk tot verlies van de referenties en daarmee de kans op een baan. Het excuus van veel werkgevers dat referenties pas worden ingewonnen op het moment dat men bijna zeker weet dat ze met u verder willen, snijdt geen hout. Ook op dat moment is uw sollicitatie nog net zo vrijblijvend en kunnen ze na het telefoontje zeggen dat ze u toch niet willen. Ongeacht of de referentie goed was of niet. Vaak hebben ze op dat moment nog meerdere kandidaten lopen, dus zullen ze altijd mensen met verloren referenties achterlaten. Nemen ze u eerst in dienst, dan is het niet relevant meer. De wetenschap dat alle risico's op verlies van de huidige baan en referenties bij u liggen en dat gebeurt voor een instrument dat nutteloos is, maakt het onacceptabel. Doe niet mee aan die belachelijke vertoning. Weiger referenties ter beschikking te stellen en verwijs werkgevers naar dit artikel.
Reacties: 0
Pagina's: 1

Reactie toevoegen
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
 Houd het hier netjes. Hartelijk dank.

Misdefinitie
Copyright (c) 2004-2024.

C:\>Misdefinitie\type info.txt
Contact opnemen kan via een e-mail naar info apending misdefinitie.nl.