|
| 311 # Jongeren compleet losgeslagen # |
Gepost door Misdefinitie op 11-05-2008 om 23:57.
Zonder degelijke opvoeding kunnen kinderen later niet optimaal presteren in de maatschappij. Deskundigen zijn het er allemaal over eens dat de opvoeding niet stopt bij de ouders in het gezin. School heeft ook een grote invloed op de vorming tot (jong)volwassene. Regelmatig hameren we op het belang van het bieden van structuur. Ijzeren discipline en stalen tucht. Rust, reinheid en regelmaat. Daarover verschillen de meningen wel. Scholen worden tegenwoordig ingericht door zachtgekookte eitjes met hun pedagogische geleuter over tere kinderzieltjes. Ouderwetse oorvijgen, tikken op de vingers en een flink pak slaag met pappa's riem worden gezien als kindermishandeling. Praten moeten we, anders worden ze gekwetst. Met als gevolg dat jongeren compleet zijn losgeslagen en zich misdragen waar we bij staan.
Tot hier en niet verder.
Structuur is niet het enige dat jongeren nodig hebben. Zij zullen ook moeten weten waar de grenzen liggen zodat ze daar rekening mee kunnen houden. Zelf alles ondervinden en daarvan leren is voor een heleboel zaken niet de juiste manier om achter de grenzen te komen. Dat zou betekenen dat jongeren eerst een groot aantal cruciale fouten moeten maken die niet meer teruggedraaid kunnen worden. Met alle gevolgen van dien. Alle regels en grenzen op een presenteerblaadje geven en eisen dat het uit het hoofd wordt geleerd is een mogelijkheid, maar werkt alleen als het gaat om handelingen die overduidelijk voor iedereen over de grens gaan. Veel grenzen aan gedrag zijn onderhevig aan morele normen en waarden. Vaak zijn deze ongeschreven en maken ze deel uit van gedachtegoed dat door de meerderheid van de mensen ondersteund wordt. Jongeren zoeken regelmatig de grens op en dan is het de bedoeling dat er gecorrigeerd wordt.
Corrigeren houdt in dit verband in dat er aan de jongere ondubbelzinnig duidelijk wordt gemaakt dat het vertoonde gedrag (bijna) over de grens ging en het niet de bedoeling is dat het weer gebeurt. De boodschap moet in elk geval een signaal bevatten dat er een grens is overschreden, maar er moet ook een negatieve consequentie aan vastzitten. Anders wordt er enkel gewaarschuwd en ontstaat er geen leereffect. Iemand zou (terecht) kunnen denken dat als er toch steeds gewaarschuwd wordt, er de volgende keer niet opgelet hoeft te worden. De consequentie moet vervelend genoeg zijn om het ongewenste gedrag achterwege te laten. Zelfs als iemand niet begrijpt waarom. Pedagogen gruwen daarvan. Zij willen praten. Nodeloos discussiëren geeft jongeren echter het idee dat er over harde grenzen te onderhandelen valt.
Kunnen onderhandelen betekent een eindeloze discussie in een poging de grenzen op te rekken en elke keer komt er weer een strijd om nog een stapje verder te gaan. Ten onrechte nemen mensen aan dat er in zulke situaties sprake moet zijn van democratie. Democratie is echter een systeem dat enkel van toepassing is in een situatie waarin mensen aan elkaar gelijk gesteld kunnen worden. In opvoedkundige relaties kan dat niet. De professional heeft het voor het zeggen en aan zijn macht behoort niemand te toornen. Zouden kinderen het beter weten, dan hoeven ze niet meer naar school. Tegenwoordig heeft niemand meer respect voor autoriteit, moet er over alles psychologisch geluld worden en als jongeren over de schreef gaan plakken ze gewoon een ziektebeeld als etiketje op.
Voorlichting.
Om te voorkomen dat iedereen via het systeem van grenzen opzoeken en afgestraft worden alles moet leren kan er gebruik gemaakt worden van voorlichting. Jammer genoeg moet het leren van wijsheden, kennis en vaardigheden het afleggen tegen eindeloze pedagogische drogredenen. Vroeger werd ons verteld dat we niet aan spullen van anderen mochten komen. Voorlichting leerde ons dat het niet alleen ging om het jatten van spullen, maar ook om het feit dat een aantal objecten smerig zijn en / of gevaar kunnen opleveren. Gingen we toch over de schreef, dan kregen we tikken op de vingers met een liniaal. Door de combinatie voorlichting en straffen werd er een set van regels gecreëerd die jongeren kunnen generaliseren naar andere situaties. Wie weet dat hij geen dingen van anderen mag pakken, zal hoogstwaarschijnlijk minder snel een granaat mee naar school nemen.
Laxeermiddel in een wafel stoppen is heel stout. Heeft niemand de leerlingen verteld dat zoiets vervelende gevolgen kan hebben? Of hebben ze soms geweten dat ze meestal met zulke grappen weg kunnen komen mits het niet in de publiciteit komt? De grens tussen grappen maken en vernieling blijkt sowieso moeilijk te zijn. Zelfs voor Belgen waar een groepje laatstejaars hun school besmeurden met mest. Niemand kwam op het idee dat zo'n vernieling voor duizenden euro's aan schade met zich meebrengt. Humor noemen ze dat. Ze deinzen er zelfs niet voor terug om de halve school onder water te zetten.
Van kwaad tot erger.
Sommige mensen zouden het wellicht kattenkwaad willen noemen. Wij denken er toch anders over. Structureel zaken vernielen in de wetenschap dat het gedrag flinke schade zal opleveren is dat overduidelijk niet. Grenzen worden opgerekt en weer worden er gesprekken gevoerd. Tevergeefs. Niet veel jongeren zullen in een gesprek aangeven dat ze er niks van leren. Ze zullen de eerste keren het gesprek netjes aanhoren, ja en amen zeggen en het de volgende keer weer doen. Er komt immers toch altijd een gesprek. Van kleine vernielingen is de stap naar pesten niet zo groot meer. Pesten komt al voor sinds er groepen mensen bij elkaar zijn, maar het pestgedrag neemt toe nu er nieuwe media beschikbaar zijn. Scholen besteden nauwelijks aandacht aan deze middelen.
Erg vreemd, want pesten kan verschrikkelijke gevolgen hebben voor de slachtoffers. Voorkomen is beter dan genezen. Jongeren hebben steeds vroeger de beschikking over moderne communicatiemiddelen. Onnodig en bij onwetendheid kan het spul al snel verkeerd gebruikt worden. Mobiele telefoons worden gebruikt om beter bereikbaar te zijn. Keerzijde is dat ze ook makkelijk bereikbaar zijn voor mensen die het minder goed met hen voor hebben. Telefoonnummers slingeren rond of worden door anderen al dan niet voor de "grap" doorgegeven. Denk aan het plaatsen van persoonlijke gegevens op een datingsite waarna ze worden lastiggevallen door hitsige mannetjes. MSN kan leuk zijn, maar kennelijk wordt jongeren niet geleerd dat het niet zo verstandig is om in de blote kont achter de computer te zitten. Scholen hebben massaal de beschikking over internet. Voorlichten? Ho maar.
Seksualisering van jongeren op een steeds vroegere leeftijd is zelfs iets dat door bepaalde docenten wordt gestimuleerd. Waarschijnlijk uit eigen belang omdat ze zelf verboden behoeftes hebben. Zo maakte de Algemene Onderwijsbond bekend dat er teveel leerkrachten zijn die veel te ver gaan in hun communicatie met leerlingen. Uitwisselen van amoureuze SMS'jes waarin docenten op een uitermate ongepaste manier toenadering zoeken tot leerlingen lijkt de normaalste zaak van de wereld. Althans voor een aantal docenten. In 2007 werden 25 leraren ontslagen, maar volgens de Aob vormt dat het topje van de ijsberg. Digitaal flirten wordt het genoemd. Kinderen lopen het gevaar slachtoffer te worden van genadeloze pedofiele docenten. Scholen willen pedogedrag echter niet verbieden. Waarschijnlijk vinden ze het zelf ook wel lekker.
Walgelijk. Kinderen horen geen lustobject te zijn. Wie met opvoedkundige taken is belast zoals een leraar, behoort kinderen juist te behoeden voor dit soort ellende. Hoe kunnen ze zich daartegen wapenen als het kennelijk normaal is om met de leerkracht te flirten, kusjes te typen in tekstberichten en wie weet wat die goorlappen allemaal nog meer doen. Tieners laten zich massaal betalen voor seks. Van Amsterdamse tieners is in elk geval bekend dat ze er niet vies van zijn. Fijn dat onze docenten daar zo verantwoordelijk mee omgaan. Zedenloosheid kan enkel aangepakt worden als we een veilige omgeving creëren waarin dit soort uitwassen niet voorkomen.
Losgeslagen jongeren.
Is het einde hiermee reeds in zicht? Helaas niet. Leraren hadden vroeger autoriteit. Leerlingen moesten doen wat de leerkrachten wilden en dan hebben we het niet over de opmerkelijke verzoeken in de amoureuze SMS'jes. Deed een leerling stoute dingen, dan kreeg hij straf. Op de knieën zitten in de hoek met de ezelsoren op. Ja, wij weten wel wat straffen is. Te laat inleveren van werkstukken zou een 1 moeten opleveren en veel onverwachte overhoringen om te controleren of het gespuis wel goed geleerd heeft. Tegenwoordig hoeven we daar niet meer mee aan te komen. Durfden we vroeger niet eens vuile woorden in de mond te nemen waar de leerkracht bij was: Leerlingen van de huidige generatie schrikken er niet van terug om leerkrachten met een vuurwapen te bedreigen.
Geweld op scholen moet vaak in de doofpot verdwijnen zodat de school zijn zogenaamde goede naam kan behouden. Niemand wil erkennen dat het creëren van een mietjescultuur zo zijn nadelen heeft. Slecht cijfer gehaald? Wanneer de leraar niet op uw verleidende SMS'jes ingaat kunt u hem altijd nog op het internet bedreigen. De rector van de school zal tegen iedereen verklaren dat de bedreiging geen relatie heeft met de school en u gaat relatief vrijuit omdat u de SMS'jes en mailtjes van de leraar nog heeft waarmee u kunt chanteren. Werkt ook heel goed als u nog op de basisschool zit. Daar beloofde een 12 jarig jongetje zijn docenten dat hij hen door hun kop zou schieten. Gezellig. Goed opgevoed ook.
Bij dreigen blijft het niet. Wat kan een jongen van 15 doen als een meisje van 16 niet wil neuken? Heel simpel: hij neemt een stoel en brengt het meisje al rammend op haar hoofd wat manieren bij. Hij weet immers dat hij na de daad weer eens een gesprekje mag houden waarin hij mag discussiëren of dat wel zo verstandig is. Het kan nog veel beter. Worden de belagers die u gepest hebben niet goed genoeg gestraft? Dan kunt u hem voor 24 maanden jeugddetentie uit zijn lijden verlossen. Geldt enkel als u minderjarig bent. Niemand leert die kinderen dat noodweer minder straf oplevert. Geweld wordt steeds normaler omdat men ze leert dat er achteraf altijd gepraat wordt.
Buiten school.
Losgeslagen jongeren op school die opgroeien in een wereld vol seks, drugs en rock & roll drank en geweld is een ding. Buiten de school laat het ook zijn sporen na. Jongeren kunnen vaak de financiële verantwoordelijkheid niet aan. Geld beheren is een moeilijke aangelegenheid. Het vergt nogal wat moeite om de Belastingdienst te tillen en meer over te houden dan anderen die eveneens bestolen worden. Sparen hoeft niet, want de verzorgingsstaat zorgt er wel voor dat parasieten goed kunnen gedijen. De linkse politiek geeft altijd het slechte voorbeeld. Zij geven andermans geld uit als water en lijken over een oneindige hoeveelheid te beschikken. Jongeren moeten voorgelicht worden over het feit dat socialisten andermans geld verspillen en dat zij worden geacht verstandiger te zijn.
Een veel gehoorde klacht is dat leerlingen op school niet veel meer leren. Eindeloos gelul over competenties, stomme werkstukken en domme leraren die hun eigen vak niet eens verstaan. Jongeren zouden het idee kunnen krijgen beter elders kennis op te doen. Bijvoorbeeld in een jeugdbende en lekker gaan rellen. Nadat ze zo verpest zijn kunnen de verantwoordelijken hoog of laag springen, maar zelfs een boottochtje om discipline aan te leren helpt dan niet meer. Delftzijl kent hetzelfde probleem. Jongeren zijn totaal losgeslagen. Amsterdamse jongeren worden steeds crimineler en er zijn speciale spijbelrechters nodig om alles bij te houden.
Overweging.
Velen zullen niet willen geloven dat het zo uit de hand heeft kunnen lopen doordat ze de afgelopen 20 jaar de teugels veel te veel hebben laten vieren. Krampachtig wordt er gezocht naar andere oorzaken die al het bovenstaande gedrag kunnen verklaren. Zoals het idee dat de informatiemogelijkheden erg zijn gegroeid waardoor we het sneller en beter te horen krijgen. Hoewel daar zeker een kern van waarheid in zit, kan dat slechts een deel verklaren. We zullen moeten kijken naar de verschillen tussen "toen en nu". Niet toevallig is men in de jaren '80 meer de aandacht gaan richten op de pedagogische kant en de psychologische gevoelens van jongeren. Vroeger moest een kind verschillende fasen door. Of hij wilde of niet. Goedschiks of kwaadschiks. De meesten werden daar alleen maar sterker door en kwamen er goed uit. Nu moet alles veel zweveriger aangepakt worden met veel praten. Daardoor vallen een heleboel cruciale structuren weg.
Vergis u niet. We stellen niet dat alle problemen opgelost kunnen worden door simpelweg de discipline terug te brengen door met een witte aanwijstok met een rood puntje te gaan lopen meppen. Het gaat om het geheel van structuur, discipline en het creëren van een omgeving waarin sommige dingen niet snel gebeuren. Wanneer een school het niet toestaat dat er over alles en nog wat gediscussieerd kan worden door leerlingen, kunnen leraren de regels beter handhaven. Mogen zij discipline aanleren, dan zullen leerlingen de leerkracht weer respecteren. Is er respect, dan is kans kleiner dat er bedreigingen worden geuit. Voorlichting kan ervoor zorgen dat het voor iedereen duidelijk is wat de gevolgen zijn van gedrag. Strikte regelgeving en procedures zijn nodig om onduidelijkheden te voorkomen en als leraren niet zo seksueel met leerlingen omgingen zal de seksualisering ook verminderen.
Zulke maatregelingen vormen het beginsel voor een nette en gestructureerde omgeving. Uitbouwen en onderhouden van die omgeving is de volgende stap. Niet willen functioneren en met opzet de boel saboteren moet maatschappelijke consequenties hebben. Waarom gingen de vorige generaties niet zo snel massaal spijbelen? Omdat de maatschappij spijbelaars voorhield dat als ze de school zonder diploma verlieten, ze de rest van hun leven putjesschepper of vuilnisman zouden worden. Thans biedt de maatschappij aan parasiterende schoolverlaters uitkeringen, subsidies en positieve discriminatie bij het toekennen van banen. Logisch dat mensen er voor kiezen om te spijbelen. Vroeger hadden we de vakscholen waar mensen die niet met het hoofd konden leren met hun handen konden leren werken. Nu hebben ze de mogelijkheid om met alle mogelijke constructies een diploma te krijgen zodat ze ergens in kunnen rollen.
Voor de allochtone gasten hier geldt precies hetzelfde. De vroege maatschappij ging er vanuit dat zij zouden vertrekken naar hun eigen land. Dat motiveerde om tenminste een opleiding af te maken zodat ze elders aan het werk konden. Zo niet, dan bleven het sloebers voor de rest van hun leven. Nu de socialisten het voor elkaar hebben gekregen dat ze mogen blijven, kunnen ze makkelijk de criminaliteit in gaan en ons land schade toebrengen. Geld krijgen ze toch wel. Via een door vriendjespolitiek verkregen baan of via een strafuitkering. Ook is het niet ondenkbaar dat de komst van grote groepen niet-westerse allochtonen een rolmodel is geweest voor de Nederlandse jongeren. Mensen leren van anderen door na te doen. Klaplopers en hersenlozen hebben een situatie gecreëerd waarin losgeslagen (crimineel) gedrag wordt beloond. Geen wonder dat jongeren niet meer in de hand te houden zijn.
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|