|
| 169 # De "strenge" NS-gestapo # |
Gepost door Misdefinitie op 16-06-2006 om 01:05.
De NS levert ons werkelijk een prachtige treindienst. Met oude piepende rammelbakken brengt het bedrijf ons vanaf een plek waar we niet zijn naar een plek waar we meestal zeker niet heen willen, we komen in minstens 20 % van de gevallen te laat omdat we in de 80 % van de gevallen dat ze wel op tijd rijden niet met de trein hoeven en het kost ook nog eens een bom duiten. Ondanks alle ongemakken moeten we maar gewoon blij zijn dat er nog steeds treinen rijden. Het is dan wel de bedoeling dat we allemaal voor onze reis betalen. Want zonder de jaarlijke prijsverhogingen kunnen ze ons niet meer fatsoenlijk van dienst zijn.
Helaas gaat dat niet zonder slag of stoot. De NS heeft, zoals alle bedrijven die openbaar vervoer aanbieden, nogal veel last van zwarte rijders. U weet wel. Van dat tuig dat overduidelijk de Nederlandse taal niet voldoende beheerst en daarom niet begrijpen dat een geldig vervoersbewijs kopen voordat ze in de trein stappen een verplichting is. Dat zijn overigens zeker niet alleen allochtonen. Analfabeten kunnen ook al niet lezen, al ben ik nog nooit iemand tegen gekomen die het niet hebben van een kaartje daarmee rechtvaardigde. Zodoende zitten er nogal veel mensen zonder kaartje in de trein. Dat kan natuurlijk niet. U bedondert een bedrijf dat geld noch moeite bespaart om u een beetje te onthaasten. Stilstaan in een weiland doen ze namelijk speciaal voor u zodat u geen burnout krijgt van frustratie. Daar willen ze natuurlijk wel de nodige financiële middelen voor terug zien. De NS is de zwartrijders zat. Met een keihard zero tollerance beleid wil men snoeihard de strijd aangaan met de notoire zwarte rijders.
Het oude beleid.
Eerst werd het beleid niet met harde regels gestoeld. De conducteurs leken te zijn opgedragen om hun vertier voortaan in de eerste klasse van de trein te zoeken. De eerste klasse van de trein bevat doorgaans betere stoelen en wie wel eens door een eerste klascoupe is gelopen heeft bij bepaalde mensen vast wel eens het idee gehad dat zij echt geen eerste klas kaartje hebben gekocht. Bling bling paupers met dure goude kettingen, Nike air max schoenen en zo'n telefoon van die irritante KPN-reclames; gekocht van onze uitkeringen die kennelijk niet bedoeld zijn om treinkaartjes mee te kopen. Dat soort figuren lopen vaak de trein door, springen deur in en deur uit, zoeken naar de conducteur en als die er niet blijkt te zijn gaan ze fijn in de eerste klas zitten. Lekker rustig toch? Wel nu, tegenwoordig blijken de conducteurs dat trucje ook ontdekt te hebben. Ze gaan gewoon gezellig samen in de eerste klascoupe zitten. Babbelen over het weer, maar controleren: ho maar. Al moet ik eerlijk toegeven dat ik ze niet al te vaak zie. Enkel alleen in treinen die op tijd rijden durven ze dat. In treinen die een ruime vertraging hebben opgelopen zakt de moed ze sowieso in de schoenen om eens langs te lopen.
Een dergelijk beleid werkte natuurlijk niet. Ze gaan er nog wel mee door. Daar niet van. In de eerste klasse hangen of af en toe eens rondlopen op tijden dat het rustig is en ze zonder gevaar voor eigen leven door de trein kunnen lopen zet geen zoden aan de dijk. Het zorgt alleen maar voor willekeur. Wanneer de trein weer eens vol zit met de voor de regelmatige treinreiziger overbekende trommelaars, bedelaars en straatmuzikanten zijn er maar weinig conducteurs bereid om op te treden. Op rustige tijdstippen, wanneer de trein met name vol zit met nette burgers zoals ik en zakenmannen in een 3-delig pak is de kust pas weer geklaard om te komen controleren. Het lijkt de politie wel. Optreden als het rustig is en om het hoekje of ver weg wachten als er ook maar enig gevaar bestaat dat er problemen kunnen ontstaan. Ik wil het woord lafaard niet in de mond nemen, maar het is tekenend voor de situatie dat men liever niet langskomt als er bepaalde type mensen in de trein zitten. Komen ze die mensen dan toch eens tegen, dan is het algauw de trend om ze het kaartje dan maar kwijt te schelden of de mogelijkheid te bieden om er alsnog 1 te kopen. Dat kon toen nog.
Nieuw beleid.
Zoiets is natuurlijk onaanvaardbaar. Ik ben ook gevaarlijk, maar boetes moet ik wel altijd betalen. Ik zie er dan ook niet uit als een gangster met bling bling troep om mijn hals. Dat zal het zijn. Willekeur dus. De nette burger is de lul en de gaar uitziende zwerver krijgt keer op keer de kans om zijn leven zogenaamd te beteren. Een wettelijke regeling zou een einde moeten maken aan deze situatie. Vanaf 1 oktober 2005 is het niet meer mogelijk om in de trein een kaartje te kopen. Reizigers zijn verplicht om zich vooraf te voorzien van een kaartje. Zo niet? Dan zijn de rapen gaan en rijdt de trein meteen door naar Polen hangt er een boete van 35 euro plus de ritprijs boven uw hoofd. Kunt u niet meteen betalen, dan moet u ook nog eens uw jodenster identiteitsbewijs kunnen laten zien. Anders kunt u de wouten (politie) gezelschap gaan houden. Duidelijker kunnen ze het niet maken. Wel makkelijker.
Nu komen we op een interessant punt. Zo coulant als de conducteurs eerst waren voor met name gevaarlijk uitziende allochtonen zo streng schrijft de wet nu voor dat ook zij genadeloos op de bon moeten worden geslingerd. Zelfs als ze gewend zijn de kameel in eigen land achteraf in natura te betalen. In Nederland is vooraf afrekenen verplicht en wel met een ander ruilmiddel. Nogal een verschil. Geeft niks, iedereen moet leren. Is het dan ook echt strenger geworden? De vakbonden waaronder Roel Berghuis van FNV Bondgenoten claimen in elk geval van wel en sturen daarom aan op een versoepeling van het beleid. Volgens hen is die versoepeling nodig omdat veel zwartrijders te vertrouwen zijn. Ze willen namelijk wel een kaartje kopen, maar hebben 101 smoesjes waarom dat toch steeds weer niet lukt. Een beetje conducteur moet daar emotioneel wakker van liggen en het zielige geile meisje geen boete geven. De zwart harige Marokkaan natuurlijk weer wel, maar dat ter zijde. Ik wil niemand beschuldigen van discriminatie, maar willekeur is wel degelijk aanwezig. Sommige mensen blijken ook niet vies van een beetje liegen over het krijgen van een boete om hun versoepeling erdoor te krijgen.
De rechtvaardigingsgronden voor een soepel beleid wordt met name gezocht in de hoek van de eigen schuld van de NS. De NS nodigt gewoon niet uit tot het kopen van een kaartje. De stations zijn vies en vuil, er lopen zwervers rond die zomaar de portemonnee uit uw handen jatten en ook de angst om in elkaar geschopt te worden is zo erg dat een kaartje kopen er niet inzit. Uiteraard kopen ze wel een ijsje op het station, want als ze dat doen kunnen ze nooit beroofd worden. Ook zijn de automaten van de NS ontzettende baggerdingen. Ze werken nooit en als ze werken functioneren ze niet. Dat de NS op de meeste stations meerdere automaten heeft neergezet mag de pret niet drukken. Ze weigeren nogal vaak. Aldus clubjes als de FNV. Pinpassen werken ook al niet echt goed. Die stomme automaten pakken niet eens een pinpas die doormidden is gebroken. Een kaartje kopen is gewoon onhandig. Zo werd ik een tijdje geleden geconfronteerd met een in paniek zijnde jongen. Hij kwam hijgend aanrennen toen de trein al stopte. Niet wetende hoe de automaat werkte drukte hij in paniek op alle knoppen. Daarbij mij vragend aankijkend alsof ik er wat aan kon doen. Sorry jongeman, ik was u graag nog even van dienst geweest, maar ik had WEL optijd mijn kaartje gekocht en kon mijn trein echt niet missen.
Reden tot zwartrijden? Ik dacht het niet. U komt maar op tijd. Een niet functionerende automaat reden tot zwartrijden? Mis poes, neem maar een ander. Of ga naar het loket. Ja ja, dat kost 50 cent meer. U kunt niet alles hebben. Dokken zult u. Goedschiks of kwaadschiks. Is dat nu streng? Ik kan het niet met de vakbonden eens zijn. Het lijkt alleen maar streng omdat we niet gewend zijn dat men optreedt tegen criminaliteit. Een ander belangrijk punt heb ik maar al te vaak opgemerkt. Tussen de "slachtoffers" van het boetebeleid zitten altijd wel een aantal mensen die er minder aan konden doen dat ze geen kaartje hebben. Het niet hebben van een kaartje is een keuze. Overmachtssituaties zijn er wel, maar of ze nu zo dringend zijn valt te betwijfelen. We zien eigenlijk hetzelfde probleem terug als bij elke vorm van straf en sanctie. Mensen zien dat zij wel de lul zijn, maar dat anderen die hetzelfde kunstje flikken vrijuit gaan.
Beleid werkt niet daar waar het juist moet werken.
Wat ik regelmatig zie overtreft echter alle verwachtingen. Aangezien ik vaak met de trein reis, ben ik wel eens getuige van "incidenten" waarbij iemand geen kaartje heeft gekocht. Wat me dan erg opvalt is dat mensen die netjes, mak, tam of anderszins meewerkend zijn wel de stevige boete in de maag gesplitst krijgen, maar de schreeuwerige gevaarlijk uitziende mensen niet. Een uitgewerkt voorbeeld leest u hieronder.
Het betreft een geval met een allochtone vrouw. De vrouw zit alleen in de trein en wordt betrapt zonder geldig vervoersbewijs. In het merendeel van de gevallen spreken ze slecht tot geen Nederlands. Met als gevolg dat het hele gesprek moeizaam tot niet te volgen is. Inclusief voor de conducteur in kwestie. De vrouw doet net alsof het de normaalste zaak van de wereld is dat ze geen kaartje heeft. De conducteur maakt haar duidelijk dat ze nu een boete gaat krijgen. Een discussie begint waarvan de rest van de mensen de hele tijd mag meegenieten. Spreek vedomme uw moerstaal, dan kan ik het de volgende keer beter volgen. Eerst de onwetende vrouw uithangen en toen dat niet hielp volgde er een minutenlange smeekbede. Ze moest naar Amsterdam omdat ze daar een afspraak had of iets in die trant. Toevallig weet uw webmaster dat er een UWV kantoor in de buurt is. Ze zou wel d'r handje zijn gaan ophouden bij de sociale dienst.
De smeekbede ging steeds maar verder en de conducteur ging wanhopig in discussie. Ik had allang de spoorwegpolitie opgeroepen om haar mee te nemen, want een discussie is totaal niet nodig. Het laat zien dat het beleid helemaal niet zo streng is als het lijkt. Ik zou zeggen: geen kaartje, meteen dokken. Dat was na een aantal minuten nog steeds niet gebeurd. Uiteindelijk werd er gevraagd of ze contant kon betalen. Uiteraard kon ze dat niet en als ze al geld had was dat zeker bestemd voor andere doeleinden. Toeval bestaat niet in zulke gevallen. Het werd tijd om spijkers met koppen te slaan. "Ausweis bitte," riep de conducteur, "und schnell!" Ook dat had ze niet. Natuurlijk niet. Weer geen toeval. Rita Verdonk geeft geen verblijfsvergunningen aan illegalen. Zelfs niet aan Hirsi Ali. Inmiddels reed de trein bijna het volgende station binnen. De conducteur gaf als reactie dat hij een procesverbaal ging schrijven en dat zij helemaal mee moest reizen naar de spoorwegpolitie op Amsterdam Centraal. Alsof zij niet de mogelijkheid hebben om de politie op het eerst volgende station de vrouw te laten inrekenen. Dom dom dom. Zoals uit het volgende zal blijken.
Nu komen we op het punt dat ik wil maken. De mensen met de grootste bek en de meeste daadkracht hebben het minst te leiden onder het beleid. "Ik ga niet. Ik hier uit. Ik heb hekel aan politie!" schreeuwde de vrouw. Ja, wij ook, maar we zorgen er dan ook voor dat we niet te vaak met ze te maken krijgen. De conducteur gaf haar aan dat ze moest blijven zitten. De trein reed het station binnen. Zodra de trein stopte, stond de vrouw op en ging naar buiten. Terwijl de conducteur enkel met het ijzersterke argument "u moet blijven zitten" haar probeerde tegen te houden liep ze gewoon rustig de trein uit en verdween. Met dat gedrag spaarde ze 35 euro boete, 50 euro voor het niet hebben van een allochtonenster legitimatiebewijs en 15 euro voor de rit uit.
Het eigenlijk probleem wordt hierdoor pijnlijk duidelijk. Enkel de nette mensen die per ongeluk of door een andere situatie geen kaartje hebben laten zich netjes naar de slachtbank van de hoge boete leiden. De mensen waar het echt om gaat laten zich niet pakken door het beleid. De allochtone vrouw die geen Nederlands verstaat en gewoon wegloopt is niet meer te vervolgen. De blanke hippie die zo stoned is als een garnaal en niet eens begrijpt dat hij leeft evenmin. Wat te denken van de groep zwartrijdende Marokkanen die de volsterkte meerderheid hebben en waar een conducteur niet eens meer naar komt kijken? Of een jonge knappe blondine met een gouden kam in haar haar die de dans ontspringt puur en alleen omdat de conducteur zijn hormonen niet in bedwang kan houden? Het beleid is niet te streng, maar het beleid treft de verkeerde mensen. De echte criminelen en notoire zwartrijders gaan vrijuit.
Fraude.
Hier is sprake van ongewenste willekeur. Op basis van macht, een knap koppie, het kunnen opwekken van angstgevoelens en bedreiging is het mogelijk om onder het beleid uit te komen. Het beleid pakt dan alleen nog de mensen waar het eigenlijk niet voor bedoeld is. In principe hoeft het beleid niet per se strenger of milder te worden; het beleid moet gewoon consequent worden toegepast. Geen conducteurs meer die enkel in de eerste klasse zitten, maar regelmatig gestructureerde en ingeplande controles. Zodat ook de mensen waar het echt om gaat met die controles te maken krijgen. De pakkans moet groter worden. Zolang men echter vol angst bepaalde groepen in de trein zonder kaartje gedoogt zal het niet werken. Zeker niet als men een keer zo'n zwartrijder tegenkomt en hem er vanaf laten komen door een scheldpartij of door simpelweg weg te lopen.
De spoorwegpolitie zet dan wel projecten op, maar het gaat allemaal veel te langzaam. Het is bij lange na niet voldoende. Een groot probleem is namelijk dat het niet alleen de mensen zijn die geen kaartje hebben, maar dat fraude tegenwoordig ook grootschalig meespeelt. Zo is er recent een grootschalige OV-kaart fraude ontdekt. Tegen een fractie van de prijs kopen mensen dure vervoersbewijzen waar normaal honderden tot duizenden euro's voor op tafel moet worden gelegd. De vervalsers kunnen professionals zijn; de gebruikers meestal niet. Zij lijken op het eerste gezicht niet zwart te rijden omdat ze een kaart laten zien en daarom kan dat gedrag tot een grotere financiële schadepost leiden dan echt zwartrijden. Controles zijn veelal oppervlakkig en de pakkans is daardoor laag. OV-kaarten en andere abonnementen zitten vaak half weggestopt in een portemonnee of plastic hoesjes. Ik zie zelden een conducteur die de moeite neemt het ding eens goed te bekijken.
Daar moesten ze nu eens wat aan doen. De fraude kost het bedrijf jaarlijks minstens miljoenen euro's. De enige goede oplossing lijkt het structureel gepland controleren en goed opletten. Weg met de willekeur en aan het werk. Neem gewoon eens wat mannetjes aan zodat er minstens door elke trein een conducteur loopt. Met het voorkomen van zo'n schadepost kan dat er best wel vanaf. Hopelijk behoren dit soort problemen na de invoering van de electronische politiestaat poortjes tot het verleden. Zwartrijders en fraudeurs zorgen namelijk behalve voor financiële schade ook een groot deel van de overlast en de daaraan verbonden vertragingen.
Reacties: 0
Pagina's: 1 |
| Reactie toevoegen |
|
U dient in te loggen om een bericht te kunnen plaatsen.
|
|